장음표시 사용
361쪽
- rso . Orn. cis marἰi Lib. IV. . rest, quin publice fateatur,populum Romanum juvandu sesis totum terrarum orbem oceu- passe. Et Rex ille apud Salustiuae. Namque Ro- Est ocist manis, inquit, eum nationibus,populis, Regibus Roma cunctis, una ct vetus causa bellandi e F, eupianii crem do proferendi Imperii. At eninavero mihi invisse im' plerisque,& pro magnitudine sua, & pro jurereri dominationis suae fecisse videntur. Primum Facti enim , merito cavebant, ne quis, hostili praejusdem sertim animo erga se, cum periculo magnitu- ratio- dinis Romanae nimium cresceret. Id quodner. ipsi Macedones praetendebant, id agendum ne Prima, vis aepotesas ad unum populum deveniret. Est enim, ut Lyricus Poeta canit, ipsa utilitas justi Vtilita prope mater em actum, in magnis praesertim R, 3 praeruptis negotiis . Alterum est, ne populus prope ct semel sedatus, de in amicjtiam populi Roma- θ i ni receptus , iterum arma caperet: id quod '
Micr- cum periculo Romanorum conjunctum erat. ltera. Cum enim Latini ab Sc natu Romano peterent ἰ ut aut mitterent filii subsidium , aut seipsos tuendorum finium causa arma capere sinerent , Romanis rutilis visum eis, defendi inermes Latinos,quam pati retractare arma, Livius lib. 2. Addo quod ad dignitatem rei Ro- Tertia, manae pertinebat, ne socii injuriis assicerentur . Caesar de bello Gallico, e duos fratres consanguineo*κe populi Rom. in ditione atqώρμυirute Germanorum reveri, in tanto imperio
populi Romani turpi fimum sibi ac Reipubliea
arbitrabatur. Sic Gunt herus lib. . Hue quidem bellum quod juris amore eca tum - Milite suspicitur,meristam,non culpa voca
362쪽
Nunc aliam ex alia bellando quarere gen
Vincere se Oceani sinibus ulterius. Ecquis enim adeo nullius animi est , adeoque Prae v suae salutis prodigus, ut expectare velit, donec uire iis alter a multis victoriis potens dc esseratus, qui no- bellum transferat, de ferrum in ipsius viscera cere posstringat; Ut enim hoc in privatis negotiis, & sunt. religioni & patientiae alicujus deni ; quod dolibenter: in publicis certe negotiis, quae ad regna & populos pertinent, nequaqMam tibi
concedo. Quemadmodum recte Crotognit tes ille apud Caesarem, Sue ego, inquit, hanc sententiam probarem, tantum apud me dignita/pore F ;s ullam praeterquam vitae nostra ratis-nem feri υiderem: sed in consilio capiendo omnem Gadiam respiciamus oportet, quam ad Ratio nostrum consitum excitavimm . Quo verius' 'Mine Dion Halicarnaliaeus. Rario imperiorum ect ne eis nocere positi. Et Antonius ille: Non conceden- ri ru ne 'dum , ut Hi pani, siub nomne pacis , moliri res π' ero
novas psint. Et legati Campanorum ad se nata possit
tum Romanum: Pugnavimus,ajtim, verbopro Sidicinis, re pro nobis , cum videremus iliamum populum nefario latroc nio Samnitium peti, ct ubi consagrassent Sidicini, ad nos trajectum illud incen cum esse, Livius lib. I. Ne que absurde apud Curtium lib. c. Alexander recte intellectus. Sicut . inquit, in corporibus agru nibit quod nociturum e F, Medici relin quunt, senos quicquid obstat Imperi , recida mus . Qua de causa Florentini Pontificem Xistum tantosere rogabant, ne pateretur Venetos Ferrariam occupare: Sic denique illos totam Italiam tandem occupaturos, novos h mi S,
363쪽
192 Orn. a marii Lib. IV. mines, qui e paludibus in proximum coni nentem pedes cxtulerint.Iovi- .Romani Certe Romavi istae erga socios pietate toti terrarum orbi p
scio cem conciliarunt . Quod pulchre Cicero inserva st Epistola prudentissima ad Fratrem : Simul orbi pa- ct illud Iu eogitet, nullam a se neque belli
σem con- externi, neque discordiarunst domesticarum ca-citia- lamitatem abfuturam is hoc imperio non ten runt, retin. Et de Tyro Curtius lib. 4. Eam civitatem multis ea in defunctam, O post excidium venatam, longa pace cuncta refovente,sub tut Ia Romaha man-etudinis aequievisse.
oπακισμὸς. Falsa legatio. Exilium Tiberii, Ot ranis, Hadriani Pontis Ludovvici XI. Miaris modis frangere nimis potentes; amulos adjungere,pecunia exuere.
SAnguinis emissione Sc purgatione ajunt
Medici, plurimum etiam boni sanguinis ejici &abrad' Expedit tamen, nisi voles vitae periculum facere . Eadem est ratio in Republica in qua nonnunquam reperiuntur, quorum virtus ita in conspicuo est , ut facile studia vulgi a se trahant vel inviti; quibus Rempubl. evacuari oportetia Fulserat Romae cometa, qui ex vulgi opinione mutationem Regis portendebat: & omnium ore Rubellius Plautus celebrabatur. Vtribus permotus Nero, literas ad Plautum componit, consuleret bi ct rurbis, siquepraυe dissumantibin subtraheret, esse illi per Fam avitos agros, in quibus O tuta ct in turbidajuventa frueretur. Atque ita Plautus illud cum conjuge Antistia,& paucis familiarium concessit . Humaniter mea sententia
364쪽
De Iure Dominationis. cap. D. I9
sententia& recte Nero, monstrum alioquin non homo. Nam de ipsi Plauto pepercit, Sctranquillitati Reipublice copsuluit. Haec enim est natura regni ut ait Seneca: Cedat quicquid excelsum est at alibi haud absurder, quanquam in persona Tyranni:
Servare cives Principi, G- patriae graves, Claro tumentes genere,quae dementia est Non enim moveor illorum sermonibus, qui exclamant, iniquum id este, contra leges esse, hac ratione virtutum viam occludi. At enimvero tranquillitatis Reipublicae interest, cui, quicunque volet vir bonus esse , aequo animo atque Vultu pro tempore cedat; sibi vero imputet , quod nimis virtutes suas exerit, quas nonnunquam dissimulare, alcitie occultare, boni ac prudentis viri est. De Pisone Velle jus, eum in magnis negotiis otioso similem fuisse. Et de Galba Suetonius. Paulatim in de iri s gnitiemque conversum esse, ne quid materia praeberet Neroni . Ac multi sponte se subduxerunt. De Tiberio Suetonius eum Altro secessisse, σ de viresso aemulationis cum GD Lucioques pleionem. Et Velleius Paterculus lib. 2. Mamcus , inquit, rippa subspecie ministeriorum
Principalium profectus in . am , ob tacitata eum Marcello ossensiones, praesenti se subduxis3empori. QAod ut ut iniquum sit, utilitate r men publica rependitur : Adeoq; Respublicas antiqua & hodiernas intuenti apparebit, non posse aliter, quin nonnunquam a justitia rec datur. Idque innuit Philosophus s. Polit.cap.
ne aliquis in Republica tantopere crescat:.ubi vero Respubl. in eum satum perυenit. medicina
365쪽
294 Arn. Cissmarii Lib. IV. utendum est. Sic acer Historicus noster: Zmputare perfidiam, inquit, , non possunt, qui Vitellium Vespasiano prodidere , eum a Galba desciavissent, quamvis interfuit Vitellium vinci . Plane ex mente divini vatis, & Salvatoris no-Θt i stii, expedit fieri scandala, sed υa illis quis
ιρη'risa eiunt. Illud vero omnium humanissimer, quod goti speeie honoris, vel legationis, vel studiorum, mi Vci vel amieitiae, vel aliorum ministeriorum prims'i' ei palium emissi Ilint, qui nolentes volentes τμ ς' pr sentem ominationem plebi invisam fa-θμisi V eiebant. Hinc illud vulgatum de Otione , qui proqvε per caulam legationis in Lusitaniam sepositus
rio invia Caν Otho mentito, si, quaritis, exul honore, D emi ονis noechus ceperat esse suH. ἔφη i. Ac tamen nescio quo plerumque fato reduces Imperium sortiuntur.Tiberius certer e medio quam longissime se amovit, ut vitato assiduitatis studio, autoritatem absentia tueretur,atque etiam augeret, si quando indiguisset
sui Respubl. Tranquill. in Tiberio.De quo trutum illud est, Regnabit sanguine multo Ad regnum quissuu venit ab exilio. Sie Hadrianus ille , moliente Carolo Ceurio, honoris specie ablegatus est, & haud multo post Pontifex creatus. Et notum est exilium Ludovici XI. Galliarum Regis , apud Philippum Ducem Burgundiae, item Mediςaei, Hl brogum Principis, aliorumque. Sunt & aliae rationes quae nituntur hoe Ratio- jure , quasve usurpant Principes in frangen-nes alia dis iis, qui vel a nimia potentia, vel ab asse- frangen- ctato imperio suspecti lant. Veluti Tiberius di nimis
366쪽
De Iure Domististionu. cap. I2. Us Germanico Pisonem adjunxit, qui eum coerceret: & mira arte Ferdinandus Rex Hispaniae emunxit Consalom Magnum. Sic Romani Capuanis omnia jura ademerunt, ne Senatin,
ne plebis consilium , ne magistratus essent, sed sine consilio publico, sine imperio, o ut multitudo , nulliuου rei inter se socia, inhabilis esset, Oe. Et Fridericus I .rebelles pecunia exuit:.De quo pulchri versus sunt Guntheri lib. D.
Nec melius fultae furor ars sit, perυia plebis
Puniri poterat, quam tanti ut causafurori Eriperentur opes, ut quos opulentia rerum Fecerat elatos, in se revocaret egestvis,
n Sejanus, Cacina , Parmenio, aliique iusto interfecti snt In quo easu ordo judiciarim non observetur: ct an quis possit non aecus
Non una exempla in Historiis sunt eo- Ohhνὶ rum, qui manu & imperio militari, in P. ipsa herba, quod dicitur, oppressi sunt maritie quibus quaedam tantum excerpam, eaque mintadii quae in regno licuerunt, s nam de jure domu Go ibi nationis Aristocraticae oc popularis postea in ex /Triquibus de reliquis judicium esto . De Sejano, qui Germanici uxore & liberis, nefarii, modi, p 'oppressis, non solum suspectus, sed etiam rens fuit assectati Imperii testantur Suetonius &Tacitus eum sine ullo ordinatio processit ad supplicium raptum, O dolo magis, verba sunt Suetonii) quam principali autoritate . Sic Titus Imperator Caecinam consularem voeatum ad coenam,ac vix dum triclinium ingres sum confodi.jussit,Suetonius in Tito: ne urgente discrimine, cum etiam chirographum ejus
367쪽
I96 Arn. Cismarii Lib. IV. praeparata apud milites coniurationis deprehendisset. Eodem jure usus est Alexander adversus Parmenionem, de cujus tamen crimine
Inea Ua adhue dubius sum , & nuper Henricus III. M Rex Galliarum adversus Guisium:& jure opti- sati . mo; cum primis in turbulenta ac seditiosa Re ivpr pub. Quo tempore non solum necessitas , Ue rvti rum aequitas postulat, ut manu potius & Im- seditio- perio militari Respubl. componatur, quam Hibus. jure Si processis ortinario, l. 3. D. Ne υis farein v qili in pus.mus ent: ct l. 16. D. De appellat. Id semper ait Alexander apud Curtium lib. 8. ubi reve- πω eit retitia exesit animis , ct summa ιmis confun- forens dimis, vi opuι eLt, ut vim repellamus rasertim proces adser seditiosos ae perduelles et i θ D- b 'uti me , πὰ αρς miGν ; :ιλλ' εν πιλεμίου ρωίρα κολάζεR: hi in ius non sunt vocandi, sed tanquam hostes puniendi. In crimine enim manifesto ac notorio , secundum interpretes, ordinem observare nihil est necesse, in quo velox debet esse supplicium , l. 2. C. Quanti lic.
unic. e iussi sie vind. Quin etiam praeruptae seditiones, factionesque cruenta , moram non recipiunt l. c. g. 9. D. De in . rvt. irrito, S c. Ac convenit hic illud recte acceptum, οι τεθνη- ως ου δακνουM. Et ut ait l. I. CL an. lic. un. elud. 8cc. Melius est occurrere tu tempore, quam
post exitum vindicare . Est enim hae conditio Principum , ut argute, sed vere Adrianus dixit, quibus de assectato regno, nisi occisis non creditur: adeoque remedium statim quaerendum est , non post vulneraram causam, l. . Cinquibim ea res. in int.Et generaliter, in Omnibus causis pro facto accipitur id, in quo quis alium perhorrescit, quominus fiat. Porro publica animadversio studia vulgi S seditio-
368쪽
De Iure Domina tonis. CF. I9. I'Tseditiones facile concitat. Tacit 2. Annal. Nee Tiberim poenam eius palam ausus, in secreta palatii parte interfici iussit , corpusque clam auferri. Et de eo cavit Imperator in l. 12. C.depaenis , Tanas voces populi audiendas non esse.
Qtlin etiam de carcere periculosum esse, vel ex eo liquet, quod Carolus U. Imperator somtissimus atque sapientissimus aliquando Romam conscripsit, utrumque libi periculosum videri,& Pontificem in carcere est A, & dimitti, Cavendum namque esse ne ex captivo liber&hostis factus, partium consiliis permultum
Postremo parum interest, sit accusatus necne; cum etiam tutor suspectus repelli possit sine accusatione , in favorem pupilli si praetori liqueat ex apertillimis rerum argumentis, l. 3. D. de suist tui. ct curat.Neque enim hic locum
habere puto illud Marci apud Volcat. Noupo sumus reum facere, quem nullus accusit. Eit enim hoc privilegium quoddam , quod derogat Iuri communi, quodve merito indulgetur Principi , tanquam personae publicae , tum ipsius Principis, tum etiam Reipublicae
causa. In publica animadversione prudentia opus ct cur.
asseratio criminum, O acris animadverso. Suomodo crudelitati locus sit in Republ. PM-nire coniurationis consciose punire volunt rem conjurandi.
Odem jure nonnunquam atrocia suppli- Atrociacia ob rem leviculam decernuntur, exem- ob rempli statuendi causa, Quod appellat Taci- is Dic I 3 tus, iam deis cernere supplicia exempli satuendi causa.
369쪽
pacis temporeo curaiss Orn. Cismarἱἱ Lἀ.I V. Ius, multa crudo titer agere , quo cateris quies sit, Et eleganter Guntherus lib. I. Plus sve nocet patientia Regis , . diuam rigor , ille nocet paucis . hac incitat
Dum se ferressos 1 erant impune reatus . Neque hoc solum locum habet in bello, sin
quo solenne est, teste Polybio, crudelitatem exercere terroris causi sed etiam in Republ. Quo nomine acutus scriptor ab Uetruria Florentinos ridet, quod, cum Aretinos rebellantes in suam potestatem redegissent, nimis leniter cum illis egerint. stuυ uero, inquit, urbs rota sine dedecore Florentinorum depraei non potui ser,cte. Quare Caesar exemplo supplicii deterrendos reliquos ratus, o sibus qui arma tulerant , manus praecidit, vitamque concessit,
quo testatior esset poena improborum. Neque enim bello finis facile imponitur, nisi haec interdum frangendae pertinaciae usurpentur. Sed haee inquam ad jus belli pertinent. A qui etiam tempore pacis, S quo inprimis seditiones gliscunt, hujus severitatis usus est. Ideo Mimus ille: Bonis nocet, quicunque parcit improbis. Qua de causa Pompejus Columna jussit manum detruncari honestissimo Equiti Neapolitano, cum ex jurgio gladium in atriis domus in altercantis caput sine vulnere strinxisset, atque poenam deprecantibus amicorum praecipuis, ni ita faceret, vel ut alita auctaque audacia, quae Neapolitanorum animis insita videretur; non defuturum respondit, qui cubiculo suo serrum inferre, δc ad caedem enudare dubitaret. Nimirum rect8Symmachus in quadam Epistola.Tantum legibus severitatu addendum es, quantum sagitia creverunt. Quar
370쪽
De Iμre Domἱ nationis Cap. II. IssQuare idem Columna , cum ab Hispano , per praeconem ignominioso tubae cantu duellum detrectasse proclamaretur, e vestigio hominem trucidari jussit;& cum apud Iulium Pomtific. hac de re conquereretur Hispaniae Regis legatus , Pontifex nihil aliud respondit, quam rectissime factum, quod servi a pedibus, .ut tantam injuriam vindicarent, Hispanicani insolentiam Romana superbia contudissent. .
Eadem severitate eonscii etiam conjura- consciortionis in Principem puniuntur l. s. c. adi. Iul. cor α- Majest. ut eo citius insidiae detegantur. De rationis quo varia vide apud Curtium lib. 6. Sed dc in prin-- quae animum alicujus percutiant. Adeo peri- cipem culosum est in hujuscemodi tempora,& veluti punire. noctes incidere, qimi dicebat Philotas: Si, Octim indicamus, invisi, ct eum tacemus,s pectisAmm , quid facere nos oportet Et quamvis resulariter ratione solius consensus nemo ad poenam obligatur l. I 8. D. D poenis: sed secuto demum actu l. 22s. D. De verbor. Idnse. Aliud Lualis tamen obtinet in crimine in Principem in volun- quo voluntas punitur d. l. se C. ad i. Iul. M s. t. M pro Sed intellige talem voluntatem ut recte docet facto Cujacius ad d. l. D. De verb.signisi cum qua Puniaeonjunctum est initium facti, id est, factio,vel tur. conjuratio. Sola enim & nuda voluntas puniri nequit.Atque ita intelligo illud Guntheri lib. 8.Luicquid in augustos ausu eommittere Re-'l meditatus erat ,
Illud enim Poetae, Et sicelus intra se taeitum quieuitat ullum, Facti crimen habet sec.