De arcanis rerum publicarum, iteratò illustratus A. Ioan. Corvino Ic

발행: 1644년

분량: 732페이지

출처: archive.org

분류:

421쪽

238 m. Clumarii Lib. V. . aliο- sani fratrem contra fidem datam circumve-vumque nit , atque per milites obtruncavit: adeoque perfidia frustra-culpam in milites conjecta, cum adnotatur, eum misisset Sabinus, cum mandatis dc quaesitu, quod pacta turbarentur, ut refert Tacitus 3. Hist. Id quod postea merito Vitellio cxprobratum est; Sabini ea δε,-incendio Capitolii, Prosteri dirempta esse belli commercia. Sic Prosper C Colum- lumna, cum esset demissus ex carcere, hac. conditione, ut per syngrapham promitteret, sese subfgnis regiis militaturum, si intra certum tempus ipsius opera Franciscus, praebito stipendio,uti vellet; Prosper,non pro dignitate sita, Caesarianis se rursum ad unxit, Ioviime Quo nomine eum Lautrechtius haud immerito perfidiae insimulavit, Prospero necessitatem carceris nequicquam excusante. Sic Iulius II.

ἰηtis pontifex jactare ausus est , turpissimo hercule Pqv exemplo, se foedera & societates cum Gallis

Germanisque, quos ipse Barbaros appellavit, non aliter contrahere, nisi fallendi causa. Omnia perfide, neque ullo jure, nedum Domi- nationis . Quod haud scio an non identidem de Francisco dici queat, qui pactus, se vel pacis conditiones ratiliabiturum,Vel in captivitatem rediturum, neutrum secit. Quanto rectius Beligarius ille apud Proco pium . Turpe GF,im luat, Teurberte, clim aliis omnibus , quibus vel minima virtus αξ cordi,

tum inprimis Principi viro mentiri ae fidem fallere r, jusiurandum autem, O pacta etiam scripto sancita violare , ne afectissimo quidem homini .decorum esse arbitror. Istae enim pejuratiunculae, ut ait Plautus, parasticς sent, minime vero regiae . Qualem fallaciam perstri git Poeta:

liarum

422쪽

De Flagἱtiis Dominationis Cap.8. 23squo contra jura Ademque Iliaeam, rupto turbasti foedere gentem et Illa etiam pactorum de religionis libertate Flagia dissolutio, quid aliud.est quam flagitium do- riu δε-

minationis: sicut & illa animorum lenta ac mιπα- callida carnificina de qua Nazia enus. Illud tionis, Nero,inquit, admodum pravum, ac malignum dissolvi- 'e Η, quod cum nec aperte nos allicere positio nec tio pa- rannice eogere,pra pudore vellet,leonina pelli ctorum vulpinam, aures maυis, Minois larυamsum- de retia ma injustitia pratexens, leniter vim asserebat. gionis ornare libet hoc caput corona aliqua de Imp. liberta- Claudio, qui rogatus ut ignosceret Mithrida- triti; dubitavit, accipere captivum pacto salutis, an repetere armis rectius iret: nimirum hoc erat anceps ac durum; illud vero tutum , sed cum necessitate servandae fidei conjunctum. Aut enim danda non est fides, aut data ser- ut novanda: quod qui capere nolunt, iis ego tam Mada estum in memoriam revoco calamitates, quae sides, plerumque, imo semper, perjuros ac perfidos, aut data veluti a tergo, sequuntur ac manent. De qui servan-bus omnibus vide plura apud Hottomam da. num,dc alios .

NVllo etiam jure se tueri possunt Princia Specia

pes, qui specie amicitiae atque colloquii amicia hostes suos circumveniunt. Quemad- tia Omodum Antonius ille, contra jus gentium, collo- Regem Armeniorum specie amicitiae illectium quis h . interfici jussit, & Tiberius per dolum arcessi- flet cir- tum Regem Cappadocum ad mortem impu- cumvl

Diuiti

423쪽

pulsus a is, quasi in silem populi Romani

cum ingenti gaza Antiochiam se receperat, occidit; eronius in Tiberio.Qua fraude Biron ille, Athenodorum invitatum ad epulas, per Boxum in convivio obtruncari jussit. Et de Rege Thraciae , cujus fidei Priamus filium suum commiserat cum ingenti copia auri, Poeta 3. R neid. Ille ut opes fracta Teuerum, O fortuna rocessit, Res Agamemnonias victriciaque arma se

curus ;Fas omne abrumpit, Polydorum obtruncat, ct auro

ri potitur. Prin4 Quo laudabilius Piusias rogatus a Roman Dst V. tum legatis ut Annibalem populo Romano dederet , recusavit, petiitque , ne a se postula - rent,quod asiersu, jm hospitii esset, ipsisipsis

. . sint,prahenderent. nil Is Probus in vita An

'upit quod ne quidem in ipsis Romanis περω ς' toleravit Livius scriptor gravissimus: Suan-rum mutaverint, inquit, mores Romani, hie dies argumento erit, dc quae sequuntur , &c.

Quanquam Flaminius, teste Plutarcho, quae sivisse visus est, non tam ut in praesenti An nibalem de medio tolleret, quam ut publicus hostis, qui tot clades infiixerat Roma iura nis, vivus Romam perduceretur; idque po-eolu- pulo Rom. utile, sibi vero honorificum forequii a- existimabat. De quo ego X ρας. Caeterum jura pud Ro- Colloquiorum sanctissimer, strictissimeque ob-m os servarunt Romani. Quid enim per Deumsrtate supererit si1blata colloquiorum securitate, stUr - omnique spe concordiae praecisa Z Turcae ho- e. die,

424쪽

L a Flagitiu Dominationis Cap.9. 26 Idie, qui dii iplinam Romanorum milita- Apud

rem cum primis aemulamur, tandinin eo ad Ture MBarbarorum, hoc est suum ingenium, Ie- fere nul-deunt, quod jura hospitii, colloquitque parvi la.

faciunt, adeoque turpissime violant. Veluti non ita pridem Mahometes Bosti & Rasiliae Regem Stephanum, &Mailatum Tran*lv niae VUaluodam specie benevolentie ad se v

cavit, vivosque excoriari jussit, occupatis Stephant provinciis, ut refert Traduccius in Tur- δε ea de ea vincibili. De Commio , quem Caesar per si- Commisnnuationem colloquii interficere voluit, con- an Caesar troversia est. Neque enim, meo judicio, pror- eaetra sus Caesar extra culpam est: quanquam Com- eulpam. Inius toties Romanis reconciliatus saepissimὰ rebellavit, & ad vomitum rediit. Quae hominis atrocitas atque hostilitas facile Caesarem exacerbavit, caeteroquin Caesar jura colloquii sanctissime coluit. Ita enim ipse de se , Ne, in- Απις α

quit , dici possit, eos ase per sidem in eosioquio commiccircumventos , Oe . Porro illud memorabile ct C est quod ipse Caesar de Commio testatur,Eum lumna anicum illud rogasse , ut timori suo concedero undeatur, ne in con pectum cujusiquam Romani veniaret. Eadem άπι α strit Pompeii Columnae, qui revocatus Romam a pohtifice, nullis pignoribus aut vadibus adduci potuit, ut ad urbem regrederetur. Hujuscemodi dubitationem a

que dissidentiam parit suspecta atque laesa fi-

425쪽

Ex rumore modo

Dini, aliorumque. Dominationisproviseres, Impcriorum Artifices. Notorium. Elogiuma

ITa est, nonnunquam salus Reipubl. postulat,ut in herba, Sc sine ullo,ut loquimur, or-χnoωγ dinario processis, opprimantur hostes Rei-Osspectos publicae. At enimvero id locum habet, non in ἡ οφ suspectis , verum in iis quorum crimen manidiis io testum est atq; notorium.Etenim qui reos, velybebo perfidia accusatorum,yel levi aliqua de causa, ,-ona atque ex rumore tantum suspectos , sed neque n. h hι- convictos, neque damnatos ad supplicia rapistbjὴν unt, id faciunt non jure dominationis, non κυ-

siari. ειως, ut loquitur Aristoteles . Id ait Tiberius apud Tacitum s. Ann. Non quidem Mi ignara,

qua de Silano vulgabantur , sed non ex rumore fatuendum. Et alibi;oro vos,ne, quia dolori meo ea a connexa est, objecta crimina pro approba tis accipiatis . Cujus immanitatis nuspiam fit crebrior mentio, quam in Hist. miani Mar- uitatu collini, ut lib. I Α- tanquam licentia erudelitati, indulta, per susticionum nebulas asimati quia F T iam tibesiis damnabantur . Et de Eusebio quo- , da, qui implorans coelo jusitiam, nec confessus, i hori nec confutatus , pGnalis morte mulctatus . Et alibi: Inimico urgente vel nullo, quasi sussciente hoe solo , quod nominatus esset delatus aut postulatis. Ibidem de Constantii flagitiis: Iams lia

tuis cladium concrepantibus internarum; non celate, ut ante, turbidum seviebat ingeniom, a. veri conseratione detortum, O nullo impositorum vel compositorum sidem solenniter inquirere, nec discernente a societate noxiorum insontes, velutirpius

nitatui

Corale

426쪽

De Flustia Dominationis. Cap. IC. 243 veluti exturbatum e 1udiciu fas omne disices it

se causarum legitimasilente defensione , carnifex rapinarum sequester, O abductro capitum, O bonorum ubique mulctatio versabatur per orietates provincias. Idem de Galba Suetonius, qΜUdam , inquit, claros utroque ordine viros ' μη suspicione minima inauditos condemnavit ; eQque, ut addit Tacitus, tanquam innocen- resperierunt Et Curtius de Alexandro libro 3. multos egregios bello υiros, ct tot gentium se- sum domitores, indicta causis occidit. Et Livius .

libro I.de Herdinio, qui indicta causa neci da ' V

tus est; & Cicero in Verrinis honestissimos amque integerrimos absentes reos factos, indicta ca-,damnasse atque ejec D. Qua inquies spectet obtentu nimirum Dominationis contra conjuratos. Sed 5 scelus, o flagitium t Itane ser hujuscemodi crudelitatum iniquitatumque . exempla regnum conservari necesse erit 3 Et ut ut hoc sit, quis quaeso mortalium Principi credet, in re tam dubia, tamque suspecta, atque Odiosa Uere Livia illa apud Dion.lib. sa. α λε-

dit, aliquem inermem υiro armato insidias stru- b. ere . Ac tamen reperiuntur, qui hujuste,nodi l 'flagitia ex professo Principes docent. Tacitus: Priseia Vitellius, inquit, inrepentibus Dominationum ινὰ, Magistris, superbior O atrocior actus, occidi dirosem Dolabellam jussit. Ita enim appellabantur illi, Lebis, qui hasce dominationis artes callebant, non secus atque olim magistri scripturae, tabula- his 'rum, Vicesimae, pecorum. Livio etiam appellantur Imperiorum artis es. Vnde & Tacitus I 2. Annal. Ingruentium dominationum provisore/. Easdem artes ad unguem edoctus fuit L 1 Nero.

427쪽

24 Arn. Cissmarii Lib. V. Nero, de quo idem Tacitus et Nero Vestinum, . Nerone sua ullo crimine ct accusator e ct indice ad

eas arte υim Dominationis conυersus occidit. Cujus faex pro rinae est responsum illud Henrici I U. Ι-

peratoris cum moneretur, ne Re inoldum

Use edo- Burgundiae Comitem suspenderet: Coelum, imot' quit, caeli domino, terram autem dedit siliis hominum. Impie , injuste atque nefarie omnia adeoque hoc dominationis flagitio. Sed anni rursum illi Dominationum cam Obsectio didati, multos ex hisce nocentes fuiste . Atqui prq iuq ego nullam causam video, quin in eos secun- Vitio. dum leges, dc ordinario proces iii animadverti potuerit, si sontes fuerunt. Praeclare , dc non pro more suo, Tiberius , idque velim Principibus instar oraculi esse : 1ion utendum esse Imperio, ubi te ibus Vipsit. Et de Philopoemene Achaeorum duce Livius: Non quia alvos esse eupiebat,sed quia perire indicta causa nolebat. In quo Alexandrum perstringit Curtius libro

S. N9sitas cades majorem ei apud Gracos exciatavit invidiam , quam quod praeditum optimis . moribus artibusque , non tantum occiderat , sed

otiam torserit indicta quide causa; quam crudelitatem sera poeniretia secuta est. Et regulariter, neminem sine accusatore temerer Imperatores damnari volueruns: De quo vide apud Cujacium lib. I.obserυ. cap. 33.& Tertullianum. Ne quidem ex notoriis vel elogiis Apparitorum, sive Irenarcharum, ut est in l. s. C. decu sod. 9 exhibit: reo. LV a, inquit, Marcianus d.l. compertum es, non omnes ex fide bona elogia scribere. Quare reiste Pontifex Florentinos fa-cris Christianis interdixit, quod Salviatum Antistitem inauditum & suspensum laqueo e. senestris praecipitaverant. C

428쪽

Sine eausa bellum inferre, Isti in armis ponere. belli causas ementiri; alios inter se committe reo ct non nihil iniquitatu Romanis aspergitur in occupanda C ro.ΑΗπέρμα.

IMmensa est mortalium atque prosunda cupiditas dominandi. Nemo vel maximo iIn perio contentus est, dc hodie regno occupato, cras inhiat aliis, idque, ut ajunt,jure regni atque potestatis suae. Tu vero mihi jus appelles, in quo ne umbra quidem est jussiliae ZAc tamen aliis superiores se esse rentur; de quibus

Lyricus: Honoratum si forte reponit Achillem, Iura neget sibi nata, nihil non arroget armiseri Seneca in Hercule Furente QAct.L. μου est in armis, opprimit leges timor:

Quale est illud Tiridatis. Id in summafortuna aequius, quod validius; ct sua retinere, privatae domus, de alienis certare, regiam laudem esse. Et illud Gallorum apud Livium lib. s. Se in armujinferre , se omnia fortium virorum esse. Cui simile est, quod respondit Bajaretes ille Turcarum Imperator; qui a Sigisinundi Legatis admonitus, ut a Bulgaria abstineret; Legatis in 'armamentarium situm deductis, subridens ii nuit, hic jus suum positum esse; in armis nimirum ; idque supra Bulgariam ad orbis terminum se extendeta. Eadem est sere ratio Pontificum , adeoque illud Prophetae ad se trahunt, ridicule sane ac praeposterer: Dominabiatur a mari usique ad mare, a flumino usique ad terminos orbis terraris . De quibus vide in libris Ceremoniarum Pontificalium. Romani

profecto,& inprimis stante Republica vix ulli, L bellum

429쪽

χης Arn. Dpmarii L b. V. hellum intulerunt, nisi lacessiti injuriis, vel ipsi, vel ipsorum socii atque consciderati. Nec

tamen in omnibus mihi excusantur. De Cypro occupata militariter, hoc est, ingenuer, ut semper Ammianus Marcellinus: Nec, inquit, piget disere, avide magis hanc insulam popuIum Romanum invasisse,quam juste. Ptolomaeo enim, Rege confoederato nobis se scio, ob aerarii

nostri angustias, jusso e ulla causa praescribi:

ideoque, hausto veneno, voluntaria morte deleia

ro , ct tributoria facta est , se velut exiles ejus exuviae clam imposita in Mrbem advectasune

per Catonem.

Varias Ejusdem notae sunt qui belli causas quaria besti runt, nec inveniunt, adeoque speciosas pro- ea M phases ementiuntur. Sicut & illi, qui alios impraete- ter se committunt, quos tandem mutuis betaxere. lis exsuctos devorent.. Quam artem calluit Comit- Pontifex ille, de quo Iovius in vita Columna rrere in- Controversam Columniorum, O- Vrsnorum in per se immensura alebat, mira simulatione: modo hu, quos modo illis favens, ct occulte utrisque pecu mutuis niam , in arma summittens , ut mutuis attriti OZllis eladibus,ab ipso demum, e negotio delerentur. exsuctos Et Tacitus de Druso 2.Annal. Drusus non leυ devores. decus quasibit, iusiciens Germanos ad di orta

dias, utque fracto Marobo duo usqua in exitium is eretur. Etiam Quanquam haec ratio in arduis negotiis in vita nonnunquam locum habare videtur. Quales privata etiam in privata Vita sunt hominum pestes, esse tales quos Theophrastus in Characteribus paulo hominu leniore vocabulo appellat αρέσκους, ψ Qt ά .pser. παρου ληθεὶς δ πορς μαλ-μη μυόνον οἱ παρες βάλε μ αρεσλ ιν , α α κη πις αντ δεκά γνα γαινύι τῖ Aκῆ. Idem captus arbiter, von ei tantum

430쪽

Dὸ Flagitiu Dominationis Cap. I2. 247tum eui adest, Fed etiam adverse parti, ut eommunis utriQque amicus habeatur, gratificari .studebit.&--ροον δαιτη συγκρουειν αμφοτερρον βυλο νων δαλυεBees: idem

captus arbiter, os litiganteS ,quorum uterque

rem transigi optat,inter se committit. C P U T XII. Vectigalia tollere, res imperii alienare. Vectigalia a Carolo IV. oppignoratae ct αν παρόδ)φ, an revocari psint ρ rarium militare AugustLCentesima rerum venalium M Brito Vlpianus tributa appellat nervos Vecti- Rerumpublicarum e rationem reddit galla, Tacitus 4.Historiarum. Nin, enim quier Rerum gentium e armis , neque arma esipendiu, publ. nequesipendia sine tributis haberi queunt, & nerυos Cicero in Epist. ad Q aratrem. Imperium, e tollere. vectigalibus retineri nullo modo potiat. Hinc enim principatus sustinemur, &ut supersit ad subitas largitiones, necessitates, atque eXtra ordinarios sumptus. Quare Neronem volentem cuncta vectigalia tollere idque pulcherrimum donum generi mortalium dare , d cuit Senatus Romanus, inquiens, di lutionem Imperi uturam,si fructus, quibus Regpubliea sustinetur, diminuavtur ; quippe sublati= Res iis portoriu, sequens ut tributorum abolitio expo- pὸriasularetur. Imo est hoc flagitium dominatim ti η ara. nis , Sc inprimis ubi res Imperii alienantur . Quomodo enim juris nomine dignum sit, Priu quod RempubI. evertit Atque est haec pener eos res communis Iurisconsiultorum sententia, Prin- imperiicipem , cum omnia possit, res tamen imperii alienare abalienare non posse. Hae enim non magis nom po- 'quam patrimonia privatorum, exinaniri aut ij t.

SEARCH

MENU NAVIGATION