장음표시 사용
21쪽
sed non expugnari: admovebantur machinae, sed animum Herois ne pilum movebant, imo hoc actum, ut Vir DEI in praesentem concionem verba Spiritu Divino plena funderet , opportune importune conversione 'suaderet: & si posset etiam persuaderet: quae res ita cunctos perculit, ut ipsorum non pauci, ne acrioribus animi stimulis moderentur, demissa cervice in confusionem & pudore acti,&nec verbulu hiscere ausi discesserint .
nerosiis, & excelsus animus, unde paVOre correptus, ne , quod ' fieri poterat, de suspicabatur, verbis ejus auditores saepius pulsati, vacillarent, dc forte qui consortes abnegationis fidei fuerant, Socii conversionis efficerentur, nec tam errorem praeteritum attenderent, quam ad futuram poenitudinem exemplo resipis scentis ALIPII disponerentur,dedit in
22쪽
mandatis Bassa, sorte hora a priore sententia elapsa, ut omni abjecta dilatione primum mortis decretum in executionem deduceretur , & ADPIus, confractis brachiis & cruribus, in rogum ardentem , flammarun esca futurus, coniiceretur. Dictum factum. Eductus ergo tetro foetidoque ergastulo frequentissima concurrente omnis sextis Sc ordinis turba,ad
forum primarium Urbis Tripolitanae sub arce situm, opera barbarorum tractus fuit: ibi dum crus illi unum vecte confractum crudeliter fuisset, Neoptolemus noster nihil aliud in ore habere visus, quam suavissima JEsu , MARIAE, & D. Catharinae Virg.
nomina, hinc sentiens sibi pedem jam
alterum inutilem , alium quoque placido ac sereno vultu ad exemplum Archi-Martyris Laurentii intrepide extendit , commonens lictores, ut idem sine mora praestarent, quod, &factum. Nec alia ratio fuit rumpendi. utriusque brachii , quae constantiae
23쪽
24 patientis insolitum generabat animis intuentium stuporem. s. IX. SEd non fuit hic laborum, aut cruciatuum ALIPII meta. Saevi illum de sanguinarii ministri sic affectan
foras extra civitatem per portam νMessiam nuncupatam pertraxere, ea
crudelitate, quae tales decebat; uno enim pede, solis nervis & cute corpori quasta adhuc haerente, eum alligantes, per saxa graviter alliso capite, unde largus cruor vias purpurabat, raptarunt: cui inhumanitati de illa accessit, quae petulantem puerorum turbam & infimae plebis faecem grandine lapidum armabat, ut in corpus raptati ALIPII crebris jactibus saeviret. Credebat fera carnificum manus ante portam struem lignorum ignitam adesse , cui servum DEI im-
Poneret, eumque eXtremo assiceret supplicio : at cum flammas non reperisset, statuit ALIPIuM undis, mare
24쪽
enim vicinum aestuabat) haurire. Ergo projectum Neptuno consecrarunt impii, ut ille tenuis vitae reliquias penitus sorberet: At aliter Deo disi Ponente cessit, quam sibi promittebat impietas. Negavit sibi escan hanc deberi mare, nec Martyrem intra viscera hausit, vel ipsis hominibus humanius . Tum cernere fuit inter marinos fluctus caput sacrum oculis Coelo fixis eminere , os hilari voce Sanctissima JEsu & MARIAE nomina repetito ingeminare, nec Divae suae Advocatae Virginis Catharinae oblivisci, donec undae pretiosum hunc thesaurum , meliori loco, quam serebantur esse, deponerent ag. X.
SUscepit littus in suas ulnas eje
ctum ADPIuM , quo viso Barbari, qui praesentes praestolabantur exitum rei , mirum quam exarserint, ergo
alii gladiis, fram eis alii, pultistimcaesim irruunt in illum, piam animam
25쪽
26e mortali tabernaculo certatim ex turbare nitentes, sed in cassiim, cerea videbantur Barbarorum arma, ferreum AD PII corpus: ita nullo vulnere , laesione nulla signari potuit, absque dubio retundente aciem ferri D. Virgine Catharina, cujus imagine servus Christi armatus fuerat. Inter omnes ictus Martyri impactos unicus esse videbatur notabilior,qui in ipsam sacram iconem incidit, hoc solo damno illato, quod illam tantisper ra-ssiet.
NEc tamen ob haec miracula imis
potens malitia ab i mpietate sua destitit, imo magis quodammodo irritata , ad saxea tela confugiens, magna vi lapidum obruere Virum DEI, ct tandem eum vita exuere conabatur , quod paulo post effectum. Tantus enim turbo saxorum , ct tam vehementer illum concussit, ut Spiritum
26쪽
tum suum ALIPIus in manus sui Creatoris reddiderit. Testimonia plurima aderant felicissimi obitus, qui ipsi obtigit hora 19. illis ultimis verbis
prolatis r In manus tuas Domine com
mendo spiritum meum , & hic fuit gloriosus fortunatissimi nostri Aupii
cogis sanguinis atra fames t Mortuo illo, & ad Superos quorum certamina graViter fuerat aemulatus asesumpto, saevissima illa rabies, necdum se exsatiatam rata , in extinctuin corpus etiam desaevire voluit: hinc non unus fasces lignorum, ac virgultorum coemere, quo cadaVer in cineres abiret, parabat. Ergo in Uulcani flammeam congeriem injectus exanimis ALIPIus , quanquam residuum illius diei in jaceret, flammaeque voraces ligna omnia pene ab
27쪽
sumpsissent , corpori tamen parum noxae attulere, major enim illius pomtio illaesa intactaque ab igne perman sit. Quod ubi barbariem advertit, in tanti prodigii luce, ut antea caligans, sacra lypsana quibus flamma pepercit, foras protracta, ludibriose procul abripuit, quo canibus in pabulum cederent. Sed & hic fraudatam se esi se merito sensit: DEus enim, cujus
unius gratia, tot ac tantas poenas generose exhauserat ALIPIus , non sivit
ipsum praedam pudendam fieri canum ; imo quo oblatum sibi ab illo
sacrificium gratissimum esse demonstraret, luculento prodigio testatum voluit, ipsi enim barbari foeda M hometis mancipia palam edixere se eo loci, quo Martyris cadaver flammis traditum fuerat, tres faces collucentes per triduum ab umbilico noctis usque ad diei ortum intuitos: ita ut Bassa digitum imponere labello jusserit, ne publicato hoc portento gravi pudore, & rubore notaretur. g. XIII.
28쪽
Postera deUnc luce concurrere certatὶm Christicolae sacras Reliquias Martyris vestigaturi , lecturi, & qua par erat reverentia servaturi. Sed inter omnes Mautonius ille, cujus supra meminimus , & cui Frater
ALIPIus ante certamen majorem earum partem a morte sua fuerat pollicitus , qua potuit diligentia sociis adjunctis sedulo vestigavit, locis tamen in illis , quibus non apparebat eas facile posse reperiri. Attamen D Eus promissionem AIIPII fartam tectam
cupiens , barbarum quemdam ipsi Mautonio submisit, qui si aliquo donativo bearetur , spopondit se locum ubi Reliquiae Alipianae essent , indicaturum . Nec mora. Vir Christianus tanti thesauri cupidus, manu loculis admota argentum eduxit, dc go. nummos aspros aut asprinos vocant)barbaro lubens, volens , dedit , a quo mox ad quendam puteum,ubi Ossa
29쪽
ia ALIPII noverat sui se injecta, dedu- ctus, diligenter locum inspiciebat
interea Maurus ad descensum paratus , adjuvante mutonio, sese intro demisit, & omnes putei angulos avide lustrans, nihil penitus horum , quς reperturum se credebat , iii venit: quod immodicum stuporem barbaro incussit, ita ut prae pudore de restituenda Christiano pecunia cogitationes Volveret, quam tamen Mauton recusavit, satis 'licem se arbitrans, quod in tali causa, δι tautae rei gratia eas expendisset .
quid solus Mauto non abiecit animum, nec spe excidit, sed oculos ablegans ad omnes partes, visus est sibi coram videre parvam semitam,quam viridantes herbae allam hebant, ct floridam reddebant: ergo illam iniens, duo millia passuum
30쪽
aensus , incidit in quendam amm-ssimum hortum Tempe aut deliarum Paradisues iurasses in ubi tot, is optata , de quaesita ossa servi mi reperit, dc *liciter secum abstulit. Sed vide miraculum ulterius: rostquam Mautonius sacrum thesaurum non minus decenter quam dii, genter conservavisset , incessit eum cupido, locum illum tot Florae gratiis,ernantem , cum quodam amico suo repetendi: at ecce' tibi, dum omni adhibita diligentia callem, quoia hortum illum amoenum delatus iderat , quaesiisset, nusquam vel mi-aimum vestigium aut semitae , aut viae, aut horti , licet paulo ante ea 0mnia. pedibus. suis trivisset deprehendere potuit .
CAptivi Christiani precibus Ma
tonium tantum non mactabant, ut conservando illi thesauro coelesti omnes nervos intenderet pollicen