Contradictiones, dubia, et paradoxa, in libros Hippocratis, Celsi, Galeni, Aetii, Aeginetae, Auicennae. cum eorundem conciliationibus. Nicolao Rorario ... auctore

발행: 1566년

분량: 686페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

431쪽

dicere, tanquam id, quod ab eo adducitur, a ratione sit alienum, & omnino fieri nequeat; quis enim sinae mentis crediderit tam subito, quam medicamentum corpus attige-

gerit humoris, qui excernetur subitantiam generari P quis contra non facile sibi persuaserit, humores hosce, prius quoque secundum naturam corporibus inesse Θ cum uideat arquato morbo laborantem, eo tempore, quo, medi camentum , biliosum humorem purgans, coepit ; S bilem subito copiosam excernere, & affectu expedite liberariὸ Quod etiam manifestum nobis ex his sit, quae a. Aphorismorum sectione com. 37. scripsit, ubi in textu habet Hippocrates.' Qui bene se habent corpore,difficulter ferunt medicationes ς rationem reddens in commento Galenus, quare difficulter medicationes ferant, inquit, nam & uertigines,& tormina patiuntur, & difficulter his purgatio procedit, & praeterea celerius exoluntur; fiunt autem haec omnia pu rgante medicamento,proprium quidem humorem attrahere appetente, uel flauam bilem, uel atram, uel pituitam, uel aquosam superfluitatem; quia uero isti non adsunt, sanguinem colliquat,ac carnes, ut ex ipsis proprium attrahat humorem. Quod etiam repetitum ab eo est η. Aphorismorum stetione conr. a. super uerbis Hippocratis . In medicationibus talia educere, qua- lia

432쪽

GA LENI. Ol. Ita & sponte prodeuntia, utile; quae uero contrario modo procedunt, cohibere oportet. Quod si medicamenta humores immutarent , nulla in ipsis evacuationibus daretur uiolentia. LICET attractio, alias caloris, alias vacui,

inanitionum vi, alias totius substantia similitudine stat; a medicamentis tamen purgantibu qua sit, una simititudiniis proprierate complerur. SAtque querrois in hac re iudicio meo valde hallucinatus est, dum libro quinto Colle lorum suorum capite a I . unicum medicamenti genus, sola, pro vacuanae ratione , quantitate, mutatum, satis stre humoribus omnibus expurgandis, statuit; tenucig, quia Pu r-gationi aptiores, prius quam crassos protici arbitratus est; atque si medicamentum cinquit infirmum, atque inualidum sit, nihil praeter serum, vacuatis valiaeus, cum hoc, Giam bilem lauam ; sin valentissimum, tum pituitam, tum bilem atram ; non a nimaduertens rhabarbarum, agaracum, atquesenam , etiam ex hydropico corpore, non aquam ,sed

crassos humores; scammonium vero, ct iridem, non crassos sed tenuci oestrosos vel ex corpore sano elicere . Si nanque vacuationis oraene, renueta semper cateris antecederent, cur non ct sanguis, prius quam bilis atra defuit Z qua, multo tenuiorem esse constat.

Purgantia itaque medicamenta, humores attrahe re natura sua accommodatos, pluribus in locis , ad

433쪽

qt1' CONTRADICTIONE Idit, libro nimirum de Elementis 2. 2 libro 3. de Simplicium medicamentorum facultatibus, capite . et q. cr libro quinto eiusdem, capite II. atque in libello de Furgantium medicamentorum facultati- , abbis requentissime. Totiuι itaque essentia , subnantia tutudine, humores trahunt m dicamenta, quemadmodum 9 nirpci succum . terras ibi idoneum,2 unaquaeque corporis particula id

quod in sanguine, mi amiliare, ct conueniens est, Ur lapis heraclius ferrum; ct succistum paleas prolicit. Haec autemsimilitudo, non temperamentorum,

sedsubstantiarum est, quandoquidem nullum medicamentum , pituita trabenda esses idoneum, cum liala figida , uniuersum vero purgantium meaecamera torum genus calidum habeatur; quaedam enim similitudo, atque assinitas , m idem, libro 3. ccitati iam operis capite et . ait,viri uesubstantiys inesse debet, eius videlicet quod purgat, ct eius quod purgatur .

Atque medicamenta , humores nos tros immutare

verisimile non est, quandoquidem sequeretur, quod

pharmacum bilem euacuans , nunquam ab ea etiacuanda desisterer, donec cuntiti in corpore succi inbitim transenigrarent, atque educerentur, quod fata sum es, atque impossibile ex ipsemet habemus libro 3. de Simplicium medicamentopum facultatibus apite penultimo, scribente. Pharmacum persimilitudinem euacuans,dum bilim exempli gratra euacuare intendit; bilem quidem primo, mox pituitam educit, demum melancholiam, ultimo S sanguimm .

434쪽

- Quodsi in bilimsinguli commutarentur, bilim con-

- tinuo educerent, nou pituitam, nou atram bilem non etiam sanguinem 18sium attraherent quod Hippocratta quoque in tibro de TVatura hominis hisce: uerbis explicauit. Pharmactim, ubi corpus mira uerit, primum quidem educit id, quod ex omnibus . in corpore existentibuου , sibi maxime secundum naturam familiare fuerιt, deinde vero etiam alia attrahit , ac purgat, quemadmodum ex terra nascentia , ct in ipsam plantata, ac seminata, Ubon te ram peruenerint, unumquodque trahit id, quod naturasua familiare in terra existit; inest autem interra ct acidum, ct amarum, er dulce, cr salsum, cromnigenum ,' atquestustra com. 27.secunda Aphorismorum sectionis ,scripsissu, tormina, cr vertigiano pati, celeriter', exolus, atque euacuationci disse. culterfrre,qui purgantur, Ur corporis salubritatem habent; siunt nanque inquit hac omnia, purga re messicamento, proprium quidem humorem attrahere appetente, velflauam bilem, vel a ram, vel pituitam, vel aquosam supersivitatem, quia vero inlinon adsunt, sanguinem colliquat, ac carno, ut ex. ipsis proprium attrahat humorem: Dum itaque medicamentum humorre immutare scribιt; dicamus Galenum, intelligere sit stan eo loco, per immutare, secernere, atque alium ab alio succosparare; quod sanguinis misso acere minime potest; haec quippe conjusis omno, atque simul commixtos educit, pharmacum vero, vel hunc, vel abum, prout optas ferit, i CC 3 euacuat.

435쪽

o CONTRADICTIONE euacuat. Vel etiam hoc pacto dicere possumus,media

camenta humores immutare nostros, non quia subiectum immutent, neque quia Uum in alterum transemigra, ct ex pituita exempli gratia, vel ua, velatra striatur bilis, neque ex his alterum quodvis ;eterum, quos euacuant, eosdem consistentia , atque, tibi tantia sua immutare dicuntur; crassos nempe . tenusue reddens, tenuc Icraeses; atque in alijs qualia ratibus eodem modo; sic nanque oegraeca verba fo-

turam , quemadmodum ab interpretibus latine uersa est,sed consistentiam, atquesubitantiam indicat. τ proinde erit verborum sensus . Sanguinis missio . succos educit, qWalo prius erant, neque colore, neque sub Ilantia tenuitate nempe, vel crassiaiie immutatos; medicamenta Pero non modo colore , sed Miam pubflantia diuersos, euacuant. Videntur etenim Pharmaca, , qHi sunt humoroue trahere ; non autem, eos, q*i non sunt, procreare.

XCIIII. MELANCHOLi A in ipse,ubi est peressen

tiam in capite, sanguinem non necessario detrahendum csse suadet libro 3. de Locis affectis capite sexto, ubi de melancholia pertra

436쪽

GA LENI. Aps Etat sic inquiens. Atque haec doctrina, non paruum habet in curatione momentum, si quidem ubi uniuersum corpus, sanguinem melancholicum continet curationem, a uenae sectione incipere oportet; ubi uero solum cerebrum , infirmus, quod ad hanc dispositionem attinet, sanguinis detractione non indiget, quamuis ob aliam quampiam causam sanguis mitti possit. Quod etiam in libello de Atrabile ex Ruffo, di Possidonio iisdem fere ue bis repetitum ab ipso est. Cum aute inquit

solum cerebrum, melancholia affectum est,sanguinis missione non eget aeger, modo plurimo non abundet sanguine,& praeseruandi causa , sanguinem detrahere nolimus . Cuius contrarium passim ab eo scriptum est , & tanquam axioma positum. Morbo in quocunque magno, sectionem uenae conuenire inquiens . Morbus autem magnus appellatur, queadmodum idem auctor est, libro . Methodi medendi cap. sexto, uel propter affectae partis praestatiam, uel propter affectus magnitudine,uel propterea quod sit cacoethe. Cum autem cerebrum laesum sit nobilissima nostri corporis . pars,atque praestantissimao si ullo in morbo uenae sectio congrua esse debet, in affectibus cerebri maxime competere deberet. GRAVIORI Bus qui sibo morbu, vena sectionem compuervesicuum ea. cyrauiorci aute,

437쪽

ηos C O N.i R A D I C T Iio N A satque ingento esse cognoscuntur, tum ex las actionis praestantia; tum ex propria asscctus essentia, vel riam ex facultate,qua tisim regit corpu3,Valeni te-nimomo libro q. Therapeu. Mithoia capite s. st libro T. Capite I a. Idcirco melancholia in ipsa ubi esper essentiam in capite, assecti membri ratione, magmu mehercle iseidetur esse morbus, ct cui vena se-Bio debeatur prosus. Uerum , quoniam , ct ipsam non competere asseruit libro . de e sectorum sic rum notitia,atque in libello de a tra bile ea de causa non conuenire dicatur, quia morbud magnus non

sit, licu mala Usa assectio, in prasiantissima corPoris parte, ccrebri videlica in intemperie, reperiatur; non enim, quiuis illiin membri lapsus, ingentem constituere morbum ualet,sed qui excedens, a

3 Wque intensus sit. Hac itaque de causa licer melancholia , principalis membri assectio existat, quia tamen intemperies tantum est, ct leuis morbus, idcircosa ainem, non necessario mittendum ess uador, nisi ob alias conditione; detrahere Usum conueniat .

In hac nempe intemperie, qrastigida ac sicca est , mi aliud exequi debemus , quam quod in eiusdemstigida, atque humida crassi ; a qua destillationρου ,s non maligna tamen9 ortum habent olersiet; in . hac nempe siccare, ac calefacere debemus; in illa , cale cere atque humectare.

XCV. ME N s I B v ς fluentibus, uel haemorrhoidibus, sanguinem , & ipse detrahit libro

438쪽

habet &c. V DE haesisperius aflum est. Ubi Contradictionem declarauimus , Euacuandum esse quandoque a nobis, natura etiam euacuante oec.

MENSES cum exeunt, si tunc crura sortius ligent ur, saepius aliquid ad partes inferiores attrahi scribit libro i. ad Glauconem capite de curatione febris cum accidentibus , ubi defectu sianimi curat cx accidentibus. Quod desumptum est ab Hippocrate s. Aphorismorum sectione, aphorismo quinquagesi- mo sic habente, Mulieri, si uelis menstrua colithere, cucurbitulam quam maxima ad mammas appone. Contraria huic Galeni praecepto, communis est modernorum medicorum sententia, qui insistendo se perfluorum men sium fluxu, ualidiores ligaturas etiam crur

bus imperant,cucurbitulasq; cute incisa inguinibus admouent; auctoritati Hippocratis fortasse innixi, in initio libri secundi de Morbis. muliebribus, ita scribcntis. Menstrua sit super- fue purgentur, cucurbitulae inguinibus admo. tae, remedio sunt. Quod etiam Corn. Celsus asseruit libro A. capite dio. Quibus & Fuchsius o quoque, plurimiq; alij moderni scriptores, in . suis de medicina praxibus subscripsere. CONCILIATAE pariter est Contradictis hae

439쪽

ηo8 CONTRADICTIONE sin his, qua in Hippocraticis scripta siunt, atque erip ta in dictione M UG, uperflue purgentur, cucurbitulas inguinibus admotas, remedio esse, qua re

ibi requiras, qua hoc loco desiderari possent . XCVII.

MENfTRVo ex sanguine, omnes animalium particulas generari asseruit libro a. de Elementis in principio, his uerbis. Quod quidem igitur ex sanguine matris, omnes animalium sanguineoru partes sint generatae, cuilibet est manifestum,cum uero hic sanguis participet & pituitam, & geminam bilem, non absque ratione, hic est orta discordia, non nullis ex solo sanguine, nos esse genitos, nonnullis uero ex quatuor humoribus asseveratibus . Idem etiam uoluit libro 3. de Facultatibus naturalibus no longe a principio, ubi ostendens, quo modo artis,& naturae opera disserant, inquit. Imo Phidias ex cera efficere ebur, aurum ue non potest, sed nec ex auro, ceram; si quidem horum quodque manens id, quod a principio erat, soris tantum speciem, figuramque artis adeptum, perfecta fit statuat natura, nullius materiae ueterem formam seruat; quippe ita, sanguis essent cunctie animalis particulae, is scilicet, qui ad matrem confluit ad se-

me una,uniusque formae, materia, cerae uice ar

tifici subiecta. Hoc proprio contradicit dogmati, in initio nanque libri decimi quarti de

440쪽

C A LENI. os Vsu partium, habet , menstruum sanguinem, propriam non esse, & primam gignendi animalis materiam, sed humiditatem seminis,lta scribens. Sed cum seminis humiditas a calore insito incitata, matricum tunicis inciderit,non secus ac pinguedo, facile agglutinatur, cum ipsa uiscosa sit, corporibusq; asperis inciderit. Amplius & lib. i .de Semine i primis statim ueri bis, eiusdem cum Aristotele, uidetur es se sententiae, qui libro I. de Generatione animalium, menstruo ex sanguine, licet motionis principium inferatur,non tamen formari animal ex ipso concedit. Quinimo & Hippocrates huic opinioni fauet,dum in lib. de Genitura. Mulierem coceptus diem certo scire posse scripsit, si partus perita sit, & cognouerit,quado genitura non exciderit, sed intus manserit. Quibus inferre licet,cum mulier se praegnantem cognoscat, quando genitura non excidit, ab ipsa itaque genitura, & nona sanguine menstruo , generationis principium esse fatendum est. Adhuc, eodem quoque loco scripsit semen uiri, atque mulieris comisceri cum conceptura est mulier, nullam de menstruo sanguine mentionem faciens; a semine itaque,& non a sanguine menstruo principium generationis nostrae esse uoluit.

Duo pro icto sunt principia corpus nostrum costituentia, materialesciucu, atque essiciens. Efe

SEARCH

MENU NAVIGATION