Aetas Kantiana

411쪽

Atquo alias constat salsa ista priora suisse. Turba tamen conira, semper male re tu in pugnat, Et votis oncepta suis mox adsere spondet. Rectius interea cautos tacuisse iuvabit,

Et placidos musis, quantumvis parva litasse. Unquam num liceat pro vero dicero salsum, Quaerunt illicitum quid sit iustumquo docentos. Omnia non cuivis conducero tempor quovis Vera, alia constat possunt valde ipsa nocero, Perturbando animos nondum bene ad illa paratos. Interdum ausus poteria prosere tacendi, Aut malo quaerentem prudens vitare latendo, Quom foret insanum vultu verbisvo ciere.

Sed eum dicendum est aliquid, num sulIoro sus est Non superos, quibus ineumbit disquirero facta. Ast ubi consilio quidquam rogat hostis iniquo,

Aut rogat infirmus, verum cui nosse noceret Incerto certum eur non avertero damnum Fas ait, et insontem damno servare nocensis,

Non quidem video inurus lumen est locus illis; Atquo etiam quando est, minimum concodoro obes Falso, et eum non ultra opus est, d ver reverti. Namquo hi omnis decus consistit et omnia honestas. d. I mrti 1813. Diuitias by Cooste

412쪽

6. Fortitudo ac Patientia.

Ad Qtielissimum , intima sibi iunctum, nunc quidem puerulum bonum, at vero, aliquando futurum Diam, Augustum uncke, ex inlici nepotem.

ΙInoe, mortale metim cum dudum pulvero eo ua Obioetum fuerit, perloge eve Pueri Nostin quos Ergias, cribendi exordia discens

Suo visi gaudens saepe reseres milii luui virtute animi molimina noxia fronat, Fortior est quam qui moenia summa apiti Quod ni utar nequis, levius patientia reddit, Tristia dum forti e et oro ferro doceti Nompo animi duplex, iungens ontraria, vitam

Vis movet, et neutra pari carer potesti Altera, quod sensus praesens aut intus imago obiicit ad etans, attrahit aut relagiti Altera perpendens iusta ration futura, Quaeque sub Externia interiora Iatent, Non illi accedit semper, sed saepe repugnans,

Quod fugit illa, petit, quod petit illa, fugit.

Nam quod iucundo nunc assicit, esso malorum Praegnans causa potest, utilia ipso dolor. Optima sunt nobis multo quaerenda labore, Huius et exacii nos meminissa iuvat. Atque peraspera virtutis via ducit ad astra; Est tamen hac sola vera petenda salus. Disiligo b Cooste

413쪽

Nulla quies mentis, ni ait sibi onscia reeit, Tuta est par illi nulla medela malis. Saspo sed est falsis specie blandissima veri; ieions roti fistula dulco caniti

Usurparo audent virtutis crimina nomen, Ε fallunt animum fraude subindo aua. Et sapion ratio perversia stulta videtur, Si iustum atquo pium ora inimica premit. Aerius impugnant molimina noxia pectus, Cum sensu urgens impetua illa totirio miseris, quos Ira ardens aut caeca libido Incitat monos, ut alno mento ruanti Non igitur sacilis sana os victoria partis; Perque omnem vitam turbida pugna rediti Saepius et fidona nimis et securus in illa Turpiter oceumbit, qui modo victor arati Non tamen in dubio victoria iusta manebit Virtutis, veri a tibi perstat amor; Si recto adsuescia primi dissidero visis, Ae, nisi peccandi, nulla pericla limos. Et mage a iuvenia virtutis castra aequeris, Νee mala per Ionga invaluero moras. Quis principiis obsta nee turpibus unguem

Latum concedens, omno uer decus.

Si sibi constantam hono credimus esse beatum, In quantum vita haeo esse beata potest. Mortalia nemo est, qui non et gustet amara; Quoeunquo advertas, aura mala mixta bonis.

Optima si mundi ratio fert, ipsaque virtus; Absqua malia huius gloria nulla sorati Novimus ex ipsis permulta pericula nasci, In quoia virtutis semper egemus ope ἔAtquo ea, si constans animo fidente requiras,

414쪽

Νunquam non adfert sussicienter opem. Complet o illius pation tia nobile lumen, Tristia qua forti octor ferro doeet. Accipe, quae sapiens praecepta salubria promit; nt sequero, et sorti pectore dura feres. Plii rima, quae patimur, longo graviora putantur, Et sic vadunt, quam eno pensa forent. Ingrnio sensu cum mena, percellitur, illum Undiquo visorum consona turba premit; ullum nisi contineas, ipso intolertihilo reddis, Pondoro quod proprio perleve ducis onus. Ergo, licet tibiisit iustissitu eausa querendi, Hic tamen et veris addita salua putes. Iacturum iaciens, pretio quantumlibet nmplo, Νo credas unquam perdita cuncta tibi.

Volus tuas omne in mento et corpore vires,

Experiens fructus, quos legere indo potes. Et lato lonum ulci iris circuius pie Inundum, Gaudia inii morans queis licet usquo frui. Stultui est incassum lugendo perdero templis, Et frustra optando, quod reparare nequis. Impationa acuit morbum nisi mento quieta Nec membris requies alma rediro solet. Si mala, qua patoris, iusto graviora videntur, Qua patienda aliis sint suerintque, vide. Foriis in adversis omni venerabili aevo est, Maius et ex ilIis anicat omne decus. Sola truces constans tostes patientia vicit; aepe ea, quam genuit religiosa fides. Νunquam non sperare licet meliora sutura, Ex ipso morbo saeps modela venit. Cuncta adsuescendo mitescunt aspera tandein δΕ certam requiem fert sua cuique dies. ense NoMerctri I 8 i5. Diuiligo b Cooste

415쪽

7. me quid nimis; s. pallii rationi

Viro Perillustri sibιque amicissimo. in . f. olim cot g de Berg, , uni, orsa Germania e lim nunc in primis egregie merenti D.

Non nostra os salsis si obsoqui a malisqno Natura, ut demta specio veri quo honique,

Illis no iungat; nuda et manifesta repugnant. Ast aliquo sensu nimiuin commota relinquit Caeter monη, lino sermundo riis ot modorAndo Iudicio simul addenda et pensanda fu AKent. Nec sensus fallunt; sed sensu abrepta, itoqus Admittens intus, quas se phant mala mificent, Mens perturbatur, iusto tuo a limito uberrat. Ergo omni in motu ni inium vitar mom nto. Immodice gaudens, velut obrius, abdita pandit, Oblitusquo sui patra loquiturquo pudenda: Nunc temero offendens alios, nunc prodigus aeris. Saepius idcirco causa sunt gaudia luctus; Qui, dum nil metuis, prorumpens acrius urit, Cum minus assiceret moderato ad utrumque paratum. Tentatur vario virius humana dolore; Et frustra est, plano hunc qui vult oxpungore se aflum. Fortis ut exanile intensos corporis aestus, Quamque tuis infert rebus fortuna ruinam, Altus sustineas et multo graviora minantur.

Cura perit morbo sobolos, aut Iege tyranni; Uxor tabifico erueintur pallida morbo, Aut peius, turpi vitio tibi cognita sordet.

416쪽

Aut omnia gaevo tropidat Rubiecta tyranno Publica res, aut ivili correpta surore. unis non hic doleat miserans, acrimisvo resistati Sed tamen et iustum debes restringero Iuctum, Non illo, nil proficie , consumere vires, Queis aliquam semper poteras adferro medelam ἔNon planctu nimio miseria augero dolorem, Nod lentro animo forti vultuque sereno. Haec ratio tibi ait prima, o praestaro valebis. Aliora a iungat surgit post nnbila Phoebus, Et desporniis nop inxiant proAper robuη. Noc, mi gna quamvis iactitru cuncta putandum eat Intoriisso, quibus montom exhilnrnre ueninum Dives terra bonis pulchrisque ini nobi abundana;

Somper inaccoκκlim servat auri lumin eoelum. Optiiua sunt animo, doctrina illaesaquo virtus. Ilisqvo invadontea tinni modornro timor ES,

Atria, quando consertus nubibus aether Torribilo intonuit, oratringunt subnitin coelum. Possima saepe horninea linidi metuero sutura, Cum nulla instiirent, multo aut leviora, pericla.

nut impos mentis, timidus se proiicit illis, Quae iustis amnia constana sortisque repellit,

Semper ad aversam, ortuna adstante, Paratus. In votis ac spe cavea quoquo ε nimius Ris.

Νamquo et tristis libit, qui votis excidit ac spe, Ne bona doloetant speratia inseriora; Aut his confisus prostantia commoda spernit, Viribus aut maiora avis temerariua nudet. Saepe et desipiunt nostra ardentissima vota; Et tanto peius, quanto maiora petuntur. Imperil magno nisu quum Gallia sormam blutaret, unctis, aequali iuro, ni item,

Ac libertatem spondens; quia talia fando Non exsultabat Plaudebat et exterus ipse;

417쪽

Ipso mihi, gravido tantorum tempore Nivens. Heu quam funestus fuit error, quamque maligna

Fraudo omnem paene Europam apes illa o Ilii luuam malo delusi vel victi in prima cadebant Auctore motus, partim praeclara foventesibio unier ex illi cultu dignissimus, exsuI, Mo quoque defendit, tum auspicione notatum Cum multis, uiua similis finit error origo. Qui melius cunetia alii lentro dolorea Debuit, atque implere omnem dulcedino vitam,

Tutor et auctor, mor, nullo moderami, ε septua, Aut fugienda petens, magnorum est Rus malorum. Saepo etenim caecum sui lena externa venusina

Attrahit, interno penitus spoliata decoro. Audax ad quodcunquo acetus furiosa libido Heu quot praeclara pessumdedit in dolo natos lSed quoque purus amor, henum ratione tenente, Tutior a vitio solet et constantior esse. Nascitur ex nimio dulcia quoque Rufien ensu.

Νi admirari quamvis rea unica non ait, Reddere quae possit sapientes atque beatos; Attamen et iustus modus sat aervandua in illo. Namquo ago in magnis etiam non omnia magna, Saepius inventum est. Ergo anto est ambitus omnia Lustrandus num principio sit et exitus aptua. Temperat et laudem sapiens no sorte superbum Reddat o incautum laudatum, aut auηcitet illi Invidia morsus, aut laedat prima merentes; Sitquo locus nullua censuras, quando opus illa eat, Et nimia Iaudis tum poeniteat pudentque.

Ad eontemnendo alio aut vitupor nndo a Impetu incautum nunquam te praecipitemque Sic rapiat, orbi ut non mens sobrin praesit, Iudicioque tuo iusti mensura repugnot. Diuiligo b Cooste

418쪽

Quo tu peceare , non aeque peccnt ei ulter, Νniurn vitalium diversus, consiliouo.

Et quoi parto liqui tentatum diκplicet, cuivi

Porspectum ponitiis censori saepo placebit. Haec circa mores et circa dogmata semper Cur tibi nnto oculos versetur maxima, quando Iudicium sors de populis et religion o. Nempe pius sensus, naturno numen inesso Νon animo nostro inferius, quin alitus illo Tanium, quiantum homino est mundii gublimior omnis, Iniuκii cui displiceant iustiquo probentur, Est quod constituit suminam vi in religionis. unam mons ex pinnare ludens, rutione niononio

AdsenAu quid sit dignum, quid reiiciendum,

Ambitio a nimis si prnosi norma ciendi, Qualis in externa specie numeriηque tenetur, uno si ninndo addit, quae non con8istere posAunt, Nunc domit, unimuin protium quoi vertitur ipAum. Quaro vir An piorix, verae virtuti amicus, Nullam doctrinam spernit, cultumquo sacrorum, Illum si servat sensum, iustumquo tuetur,

Quamlibet a propriis placiti diversa aequendo; Nec quoque condemnans, odio in stabit et ira. Exardens odio, larios et percitus ira, Bestia saepe homo sit, brutis immanior ipsis;

Namqiε modi plures sunt illi atque arma nocendo. Optimus hinc quivis minimum concosserit irae. Si io corripuit violenti caeca furoris, Dum mulo osendis, causae saepe ossicis ipsi; Ipso tui compos ac conscius aptiua arma Hostibus obvertos, meliusqu tu obere iustum. Omnino requies animi, sapientia, virtus, In primis versantur in hoc, hoc cardino pendoni, Nil ut constituus una te parte en Pnte, Nondum explorato cliquo, aut tamen addubitato. Disiligo by Ooste

419쪽

Displicuit quisquam iacto dicto vel roprondκκHoc animo, verum non damnos illico lotum. Est vehemon nimium verbis, his laesit indium,

Et nimium sibi confidit Sed foriis amico Praestatis ossicium, timidus quod quisque refugit. Hic nimium cautus, tardusque ad munus opemque; Ast ubi perspexit iustum, generosior idem. Νon satis in vino albi temperat ille iocoque; Verum indefessus, licet ardua, munia complet; Νonnunquam rigidus iudex censorque severas, Sed non dissicilis dominus blandusque muritus, Sedulus in eum prolis, miserisque benignus. Quod tibi damnum adfert, paucorum commoda laedit, Utile erit multis, sorte aut gravioribu obstat Damnis, quae uncti alias metuenda suissent. Atque aliud, studio impens votisque egutum,

Ut saepe expertum est, potuit sertusη nocero; Aut, breve pomessum einpiis, tibi triste perire. IIae animo constans si serves nique sequRris, Indicio minus ostendos hominesque deumque, Et multo poteria moritos vitare dolores .

' Vere 18I3 magnamque hujus sermonis partem medita. bat et scribebain festo paschatus, d. 18 Aprilis, dum turisba civium Russis obviam iret, Galli adhue portas urbia aervantibus cum, quod postea innotuit, non nisi unus Coa alia, in pago horae spatio ab urbe distante, upparui aet fama centum, mille, duo multa, nuntiarite.

420쪽

- 404 8. Iuris eo gendi sundamenta et limites.

Celeberrimo ac doctissimo Iuris nauti Gettingenia utigoni, amico integerrimo in

vorum si petimus, Iico in contraria verar, Immiti eur, quaeso, animo pugnemus acerbo Qui vult sincero vorum, virtutis amoro Iunc quoquo erodendum est duci; nam poscit utrumquo Locondem ac ratio, fundo et coniungit eodem. Nunquam igitur nobis odii sit ansa maligni, Si euius diversa ferat inens, orto et aberret. Tempor enim cum diviso natura locoquo Mortale teneat, sensu differro cccsso est In mullis etiam, incitisquo ex Indo secutia. Non nostria semper visi si cuncta patescunt, Ut ori ratio atatuens generalia poscitiuuaro ne sic quisque auia considero debet Doeretis, ut condemnet diversa tenentes, Aut spernat prius a tranquilla mento ropondit. Fortius at sua quemque movent visa intimiusqu'Ε sunt grata magis potior sibi quilibet ipso at.

Quod conservatrix etiam natura roquirit, Qua proprii cura est recto manduta evique. Foeda tamen Iabes exindo et plurima damna Exsistunt, si non frenat sapientia motus.

Nam superaro alios aemper placitumque tueri Qui vult, is verum perdat iustumque necesse est. Noe, qui sic atatuit, verbis contendero tantum Et veri norma satagit sed vincero quaerit Qua ratione potest fraus ac via saeva sequunturἔΑtquo homo, cui recti divinitus indita lex est, quas ommune bonum, quin ipsius hostis amorem Diuitia ' Cooste