장음표시 사용
11쪽
SANCTI ANAE LUIIllud, per quoque utile, Vel honestum, si Vere bona Sunt, per V qq idipsum, esse bona per quod necesse est cuncta
sunt bona, eSSe bona, quidquid illud sit. Quis autem dubitet e t illud ipsum, per quod cuncta Sunt bona eSSe ma- hovitiis i gnum b0num' Illud igitur est bonum per seipsum: per quoniam omne bonum est per ipsum. Ergo conse-ες ρεμ ' quitur, ut omnia alia bona sint per aliud, quam ouod jat quod ipSa Sunt: et ipsum solum per seipsum. At .umm' nullum bonum quod per aliud est, est aequale, aut eat iunima madus e0 b0no, quod per Se est bonum. Illud ita- magnum. que Solum eSt Summe bonum, qu0d Solum est per Mt yyytur so bonum. enim summum est, quod Sic Super
ori quid eminet aliis, ut nec par habeat, nee praestantius. εumme Sed quod est summe bonum, est etiam Summe ma-.t .umni. gnum, et Summe b0num, id ret, summum omnium
, De eadem re. Sieut est unum aliquid avmme bonum; quia curaeta bona per unum aliquid sunt, quod est bonum per aer ita existit unum aliquid gumme magnum s quia quineunque magna δunt per unum aliquiu magna sunt, quod magnum est per εemδum. Magnum intelliilo, non spatior ut est eo usa seu sapientia; quod melius et cisniul e3t.
huemadmodum autem inventum est aliquid esse Summe bonum quoniam cuneta bona per unum aliquid sunt bona, quod est bonum per Seipsum: sic ex neces itale colligitur aliquid esse summe ma
12쪽
gnum, quoniam quaecumque magna sunt, per unum Summum aliquid magna sunt, qu0d magnum est per seipsum. 'δ η'' Dico autem non magnum spatio, ut eSi corpus ali m numquod: sed quod quanto majus, tanto melius est, litaui dignius, ut est sapientia. Et quoniam non potest '' esse Summe magnum, nisi id quod est Summe bo- aspientiarnum: D MM eSt aliquid esse maximum, et opti. Ψ VH qt
mum, id est, summum omnium quae sunt. APUT III. 0u0d sit quaedam natura, pρr quum est quidquid est, et quae per se est, et est summum omnium quae
sunt. Omne quod eat, aut per aliquid, aut per nihil: Non per nihil: Ergo per aliquid est. Illud autem per quod euneta Sunt, aut egi unum, aut plura: li prura: hine plura sunt singula per aer et ita ext una ratio seu vis qua plura haec. habet ut 3int per se. Ergo est unum aliquin per quod sunt quincumque' gunt: et illud solum est per ae. Nulla enim, neque ea quae reseruntur, neque ipsin relationes, aurit per invicem. At quod per aliud est, minus est eo quod per aeest. Est igitur unum aliquid quod solum maxime et summe omnium eat, attmmeque bonum et gumme magnum ex aliis utpote per quod est, quidquid bonum et magnum et aliquid egi.
Benique non solum omnia bona per idem aliquid Sunt bona, et omnia magna per idem aliquid sunt magna; sed quidquid est, per unum aliquid videtur esse. omne namque quod est, aut eSt per aliquid, oriis. aut per nihil. Non enim vel cogitari potest, ut sit quod eat.
13쪽
2 fANCTI AN SEL Ireut eat per aliquid non per aliquid. Quidquid igitur est, non' nisi per est. Quod cum ita sit; aut est per nihil. unum, aut Sunt plura, per quae sunt cuneta quae sunt. Sed si Sunt plura, aut ipsa reseruntur ad unum aliquid, per quod sunt: aut eadem plura Singula sunt per Se: aut ipsa per Se invicem sunt. At si plura ipsa sunt per unum, jam non Sunt Omnia per plura: sed potius per illud unum, per quod hae plura sunt. Si vero ipsa plura singula sunt per se, utique est una aliqua vis, Vel natura existendi per se, qua habent ut per Se Sint. Non est autem dubium, quod per idipsum unum sint, per quod habent, ut sint per Se. Verius ergo per ipSum unum cuneta Sunt, quam per plura, quae Sine eo uno eSSe non possunt: ut Vero plura per Se invicem Sint, nulla patitur ratio: quoniam irrationalis cogitatio est, ut aliqua res sit per illud, cui dat
esse; nam nec ipSa relativa sic sunt per se invi- Π cem. Nam cum dominus et servus reserantur adimicem; et ipsi homines qui reseruntur, omnino aut jam n0n Sunt per invicem: et ipsae relationes quibus relatio' reseruntur, non omnino Sunt per se invicem, quia ἡρ eaedem Sunt per subjecta. Cum itaque Veritas om- inmeem. ni modo excludat plura esse, per quae euneta Suni neceSse eSt unum illud esse, per quod sunt cuncta quae Sunt. Quoniam ergo cuncta quae Sunt, Sunt per ipsum unum: procul dubio et ipsum unum ostsuod p/r per SeipSum. Quaeeumque igitur alia Sunt, per aliud, tiuu eει, et ipsum solum per seipsum. At quidquid Osi per
eo quoil aliud, minuS PSi quam illud, per quod cuncta sunt Per εe e/ι. alia, et quod Solum est per se. Quare illud quod Diuiti eo by Cooste
14쪽
Mo No Loc Iuu laesi per se, maximo omnium est. Est igitur unum aliquid, quod solum maxime et Summe omnium est: quod autem maxime omnium eSt, et per quod est quidquid est bonum, vel magnum, et Omnino quidquid aliquid est; id necesse est esse summe
b0num, et Summe magnum, et Summum omnium quae sunt. Quare est aliquid quod sive essentia, sive substantia, Sive natura dicatur, optimum, et maXimum est, et summum omnium quae Sunt.
Non omnes naturae sunt pares dignitate; sed aliae aliis sunt meliores. Ergo una datur quin caeteris εχ ευρereminet, ut non habeat se ruperiorem: alioquin naturarum multitudo nullo sine elauderetur; quod est absurdum. Superior autem natura aut est sola, aut plures gunt inquales. Si plures; σquales non εunt, nisi per aIiquid idem quod ipsa sit earum essentia: at enim per aliud essent inquales, essent illo minores; nec proinde gumma essent, ac coeteri3 RuperioreS. Est igitur una quoedam natura 3eu essentia, quin egi summum se nnilim quin gunt; quin per se bona et magna; quin per se est id quod ipsa est, et per quam est quidquid aut bonum, aut magnum, aut aliquid est. π1mplius: si liuis intendat rerum naturaS, Velit, nolit, Sentit non eas omnes eontineri una dignitatis paritate; sed quasdam earum distingui graduum imparitale. Qui enim dubitat, quod in natura Sua ligno melior sit equus, et equo praeStantior homo, is profecto non est dicendus h0m0. Cum igitur na-
15쪽
turarum aliae aliis n0gari non possint melioros. nihilominus persuadet ratio aliquam in eis Sic supereminere, ut non habeat se superiorem. Si enim hujusmodi graduum distinetio sic est infinita, ut nullus sit ibi gradus superior, quo superior alius non inveniatur; ad hoc ratio deducitur, ut ipsarum multitudo naturarum nullo sine claudatur. Hoc autem nemo non putat abSurdum, nisi qui nimis est absurdus. Est igitur ex neceSsitate aliqua natura, quae sic est alicui vel aliquibus superior, ut nulla sit cui ordinetur inferior. Haec vero natura quaeialis est, aut sola est, aut plures hujusmodi et aequales Sunt: verum Si plureS Sunt et aequales; cuInaequales esse non possint per diversa quaedam, sed
per idem aliquid; illud unum, per quod aequaliter
tam magnae sunt, aut est idipsum quod ipsae Sunt, id est ipsa rerum essentia, aut aliud quam quod ipsae sunt. Sed si nihil est aliud quam ipsa earum essentia: Sicut earum essentiae non sunt plureS, Sed una; ita et naturae non sunt plures, sed runa. Idem namque naturam hic inlolligo, quod essentiam. Si vero id, per quod plures ipsae naturae tam magnae sunt, aliud est quam quod ipSae sunt: pro certo minores sunt, quam id, per quod magnae Sunt. Quidquid enim per aliud est magnum, minus eStquam id, per quod est magnum. Quare non sunt
sic magnae, ut illis nihil aliud sit majus. Quod si nec per b0o quod sunt, nec per aliud possibile est
tales eSSe plures naturas, quibus nihil sit praestantius; nullo modo possunt esse naturae plures hujusmodi. Restat igitur, unam et solam naturam ali-
16쪽
quam esse, quae sic est aliis superior, ut nulli sit inserior: sed quod tale est, maximum, et optimum est omnium, quae sunt. Est igitur quaedam natura, quae rei Summum omnium quae sunt. Hoc autem esse non potest, nisi ipsa sit per se id quod est; et euneta quae sunt, sint per ipsam id, quod sunt. Nam cum paulo ante ratio docuerit id, quod per se est, et per quod alia cuncta sunt, eSSe Summum omnium existentium: aut o eonverso id quod est Summum, est per se, et cuncta alia per illud; aut
erunt plura summa. Sed plura summa non eSSe, manifestum est. Quare est quaedam natura, Vel Sub- Stantia, vel essentia, quae est per Se bona et magna, et per se est id, quod est, et per quam est quidquid vere aut bonum, aut magnum, aut aliquid
est, et quae eSt summum bonum, Summum magnum, Summum ens sive subsistens, id est, summum omnium quae sunt.
0uod sicut illa est per se, et alia per illam ita illa sit eae se, et alia illa. quoniam itaquo plaeet quod inventum est: juvat indagare utrum haec ipsa natura, et cuncta quae aliquid sunt, non sint nisi ex ipsa, quemadmodum non sunt nisi per ipsam. Sed liquet posse dici, quia quod est ex aliquo, est etiam per id ipsum: et quod est per aliquid, est etiam ex eo ipso: quemadmodum quod est ex materia, et per artificem, potest
17쪽
etiam dici esse per maloriam, et ex artifice; quoniam per utrumque, et ex utroque, id est ab utroque habet ut sit, quamvis aliter sit per materiam,m ipsa et eX maleria, quam per artificem, et eX artifice. io ut et Consequitur ergo, ut quomodo cuncta quae sunt,
easa dieit per Summam naturam Sunt id quod sunt; et ideo po3runt illa est per se ipsam, alia Vero per aliud: ita om-
nia quae Sunt, Sint ex eadem Summa natura; et idcirco illa sit ex seipsa, alia autem ex illa.
duod illa non sit ulla juvante causa dueta ad ene; nec tamen sit per nihil, aut eae nihilo: et quomodo intelligi possit esse per se, et eae SP.
Ouomodo gumma natura per ae esse dicenda est Ouis quid enim per aliquid est, aut per efficiens, aut per materiam, aut per instrumentum e33e videtur. Ousu autem aliquo ex his modis est, per aliud est, et proinde minus eo per quod habet ut git: summa vero natura nec per aliud est; nee minor aut posterior seipsu, aut aliqua re. Eryoaumma natura nec a se Nee ab alio feri potest; nee ipsa sibi, aut aliquid aliud materia fuit, unde fleret; aut aliqua res Φεα , ut e3set, uluvit. Sed nec intelligi potest, ut quod aliquid est, sit per nihil. Si Uitur gumma natura est eae nihilo; aut per se, aut per aliud est eae nihilo. Non perae; alioquin ipsa esset aem3a priore Non per aliud: alioquin ipsa non esset gumma, sed inferior eo per quod est. Deinde εi summa natura per aliquid est ex nihilo, id quod eausa tanti honi fuit, mas aran bonum est. Nullum autem honum intelligi potest ante illud honum, aina quo nihiI eat bonum, hoc eat, ante gummam naturam. Ergo nec intelligi
18쪽
rotest rea uIIa Praecedere, per quam aumma natura ait ea nihilo. Item: si hoec est aliquid eae nihilo, aut per nihil, vel Ῥεa non est ex ge et per ae; vel ipsa est 'nihil. Ergo ipsa nullatenus est per nihil, aut ex nihila, aed lima perae et eae seipsa est; eo modo quo lux lucere, et luc na esle per Reipaam, et ex aeipsa intelligitur.
duoniam igitur non semper habet eundem Sensum quod dicitur esse per aliquid, aut esse ex aliquo: quaerendum est diligentius quomodo per summam naturam, Vel ex ipsa sint omnia quae sunt: et quoniam id quod est per seipsum, et id quod est per aliud, non eamdem suscipiunt existendi rationem, prius separatim Videamus de ipsa summa natura, quae per Se est; poStea de his, quae per aliud sunt. Cum igitur constet, quia illa eSt per Seipsam quid- ouomodo quid est, et omnia alia sunt per illam id quod εμmmu
uni, quomodo ipsa est per Se ' Qu0d enim dicitur sis h. esse per aliquid Videtur esse aut per effigiens, aut ouod eat per materiam, aut per aliquod aliud adjumentum, velut per instrumentum. Sed quidquid aliquo ex sidetur, his tribus modis est, per aliud est; et posterius, et φδεφι ut aliquo modo minus. est eo, per quod habet ut sit: thia isti
at summa natura nullatenus est per aliud; Nec est pra
90steri0r, aut minor Seipsa, aut aliqua alia re. Quare 'χρ' summa natura nec a se, nec ab alio neri potuit; init nec ipsa sibi, nec aliquid aliud illi materia, und0 mentum. fieret, suit; nec ipsa se aliquo modo, aut aliqua res ipsam, ut esset quod non erat, adjuvit. Quid igitur' Quod enim non est a quo sagiente, aut ex qua materia, aut quibus adjumentis ad esse p0rve-
19쪽
nerit, id videtur aut esse nihil; aut, si aliquid ret, per nihil esse, et ex nihilo. Quae licet ex iis, quae
rationis luco de summa jam animadverti substantia, putem nullatenus in illam poSSO cadere; non tamen negligam hujus rei probationem contexere. Quoniam namque ad magnum, et delectabile quiddam me subito perduxit haec mea meditatio, nullam Vel simplicem, peneque satuam objectionem mihi disputanti oceurrentem, negligendo, volo praeterire :quatenus et ego nihil ambiguum in praecedentibus relinquens, certior valeam ad Sequentia procedere; el si sorte cui, quod speculor, perSuadere Voluero, omni, Vel modico, remoto obstaculo quilibet tardus intellectus ad audita facile possit accedere. Quod igitur illa natura, sine qua nulla est natura, sit
nihil, tam salsum est; quam absurdum erit si dicatur, quidquid est nihil esse: per nihil vero non est, quia nullo modo intelligi potest, ut quod aliquid est, Sit per nihil. At si quo modo est ex nihilo, aut per se, aut per aliud, aut per nihil est ex nihilo: sed constat quia nullo modo aliquid est per nihil. Si igitur est aliquo modo ex nihilo; aub per se, aut per aliust est ex nihilo. Per se autem nihil potest esse ex nihilo: quia si quid est ex nihilo per aliquid, necesse est ut id, per quod est, prius sit. Quoniam igitur haec essentia prior seipsa
non est, nullo modo eSt ex nihilo per se. At si dieitur per aliquam naturam aliam extitisso ex nihilo, non est summa omnium, sed aliqua inferior: nec est per se hoc quod est, sed per aliud. Item:
si per aliquid est ipsa ex nihilo; id, per quod est,
20쪽
magnum bonum suit; cum causa boni fuit. At nullum bonum potest intelligi ante illud bonum, sine quo nihil est bonum: hoc autem bonum, sine quo nullum est bonum, Satis liquet, hanc esse Summam naturam, de qua agitur. Quare res nulla vel intellectu praecessit, per quam ista ex nihilo esset. Denique si haec ipsa natura est aliquid aut per nihil, aut ex nihilo; proculdubio aut ipsa non est per se
et ex se quidquid est; aut dicitur ipsa nihil; quod
utrumque Supersuum est exponere quam salsum sit. Licet igitur summa Substantia non sit per aliquid efficiens, aut ex aliqua materia, nec aliquibus adjuta sit causis, ut ad esse perduceretur: nullatenus inmen est per nihil, aut ex nihilo; quia per seipsam, et ex seipsa est quidquid est. Quomodo ergo tandem esse intelligenda est per se, et eX Se sic nec ipsa se secit, nec ipsa sibi materia extitit, nec ipsa se quolibet modo, ut quod non erat esset, adjuvit: nisi sorte eo modo intelligendum videtur, quo dicitur quia lux lucet, Vel lucens est per seip-Sam, et ex seipsa. Quemadmodum enim sese habent ad invicem lux, et lucere, et lucens: Sic sunt ad se invicem essentia, esse, et ens, h0e eSt, exiStens, sive subsistens. Ergo summa essentia, et SummeeMe, et Summe eDS, id est, summo existens, sive summe subsistens non dissimiliter sibi convenient, quam lux, et lucere, et lugens. Diqiij eo by Coos e