Elementa philosophica de cive. Autore Thom. Hobbes Malmesburiensi

11쪽

Ε PI ST O L Anihil seritur. Cujus rei unica haec

videtur esse ratio , quod nemo eorum qui materiam hanc tractarunt, commodo usus sit docendi principio. Non enim, ut in circulo , initium scientiae arbitrio nostro sumi potest. Incipit in ipsis dubitandi tenebris filum quoddam rationis , cujus ductu evaditur in lucem clarissimam ; ibi principium docendi est; inde ad solvenda dubia converso itinere lux referenda est. Quoties ergo scriptor filum illud, vel inscitia deserit, vel cupiditatibus abrumpit, non scientiae, sed errationum suarum Vestigia literis describit. Quapropter , cum cogitationes meas ad

inquisitionem justitiae naturalis Convertissem, admonitus sum abiipsa justitiae appellatione, qua comitanS

12쪽

D EDIC AT ORIAE stans voluntas unicuique yussuum tribuendi significatur, quaerendum prius esse, unde esset quod quis rem aliquam suam potius quam alienam esse diceret. Quod cum non a natura, sed a consensu hominum profectum constaret; nam quae natura in medium protulit , homines postea distribuerunt δ ducebar inde ad qu aestionem aliam , nimirum, cui bono, &qua necessitate coacti, cum omnia essent omnium , voluerint potius sua cuique esse propria. Videbam

autem, ex communitate rerum

bellum , atque inde omne genus calamitatis , hominibus de earum usu per vim certantibus, necessario sequuturum esse; id quod omnes natura fugiunt. Nactus ergo duo certissima natum humanae

13쪽

postulata, unum Cupiditatis naturalis, qua quisque rerum communium usum postulat sibi proprium ; alterum rationis natura, iis , qua quisque mortem Violentam tanquam summum naturae

malum studet evitare. Ab his principiis pactorum & fidei conseria. andae necessitatem , atque inde virtutis moralis officiorumque cuvilium Elementa, in hac opella, evidentissima connexione videor mihi demonstrasse. Quod adjectum est de Regno Dei , eo consilio factum est, ne quid inter dictara Dei per naturam , & legem Dei traditam in Scripturis, repugnantiae esse videretur. Operam etiam diligentem per totum cum sum orationis meae dedi, ne quid de legibus cujuscunque nationis

14쪽

DEDICATORI A. civilibus dicerem , id est, ne ad litora accederem , tum scopulis, tum presentibus procellis periculosa. Quantum laboris diligentiaeque in veritate investiganda adhibitum sit, scio. Quid effecerim,

nescio; nam inventa nostra omnes prae amore minus recte aestimamus. Itaque libellum hunc censurae tuae quam favori prius offero, ut apud quem certissimis experimentis exploratum habeam, opiniones neque celebritate autorum, neque novitate sua, neque specie orationis , sed firmitudine rationum favorabiles fieri. Si arrideat , id est, si nexuosus, si utilis, si non vuIgaris sit,' tum de mum eum tibi celienti ime Domine , praesidium se decus meum

humillime dico dedicoque; sin

15쪽

Aerraverim , testem tamen habes gratitudinis meae , quod otium , beneficio tuo concessum, ad gratiam tuam promerendam uti voluerim. Te Deus Opt.Max. insta tione hac mortali civem optimum protegat, eaque peracta, sed lon

gissima, civitatis coelestis gloria

coronet.

16쪽

PRAEFATIO ad

res attentam Lecti

nem promissae secere moxime posse videntur, Rei tractandae Dignitas , ct utilitas , tractandi recta Methodus, causa se consilium inscribendo pro-hum , sicribentis denique Moderatio,

eas, Lectores , vobis romitto , atque oculis aliquatenus ex soc loco

proficiendas exhibeo. De ibuntur Me tabesto hominum incia, primovit hominum, deinde ut civium, postren Q ut Christianorum. Ificiis cum raris naturalisque elementa , justitiaeque origimis, tum etiam Religionis Chrimana quantum patitur instituit m dua essentia continetur. Euod

17쪽

Gaod quidem doctrinae genus emeepto quod spectat ad Religionem Christianam sapientum antiqui

mi non nise carminibus decoratum, mel Allegoriis adumbratum, quasi imperii mysterium quoddam pulche rimum se sacrosanctum , ne privmiorum hominum disputationibus contaminaretur , pseris tradendum e censeuere. Philostophi interea alii cum generis humani commodo rerum Auras se motus, alii sine in.

commodo rerum naturas ct caussas contemplabantur. Temporibus aurem qua insequuta sunt, staentiam

hanc civilem , etsi non penitus se spectam, aliqua tamen ex parte in Reipublica regimine, tanquam per nubem pellucentem, primus ad masse dicitur Socrates, itaque co

luse , ut despecta desertisue omni alia

18쪽

alia Philosephiae parte, solam hanc ingenio suo dignam iudicaret. Post

eum Plato, Aristoteles , Cicero, caeterique Philosephi Graci, Latini, denique omnes omnium gentium non

modo Philosephi, sed etiam otiosi, quasi facilem , nullo studio ambiendam , cujuslibet ingenio naturali expositam Graintutam attrecitaverunt attrectantque. Euodque ad dignitatem ejus praecipue facit, illi qui eam se habere putant , vel eo loco sent, ut habere debeant , adeo iin ejus specie vehementer placent , ut reliquarum scientiarum studiosos /aberi se vocari ingeniosis , doctos, eruditos, quidlibet praeter Prudentes , aequo animo ferant. Nam nomen hoc fropter exceliantiam perialia civilis Abistis deberi arbitran tur. Sive igitur scientiarum dignia

19쪽

P R IE s A T I Otins ex dignitate eorum ad quos se tinent , sive ex numero eorum qui de

ipsis scripserunt, sue ex judicio sa

pientissimorum hominum aestimandaeis, dignis a certe scientiarum haec ipsa est, qua ad Principes pertinet , hominesque in regendo genere humano occupatos s cujus etiam falsspecie omnes fere homines delectam tur , ct in qua Philosophorum ex cellentissima ingenia maxime versm

ta sunt. Eiusdem Utilitatem , sed recte tradita, id est , ex veris principiis evidenti nexu derivata, sic optime perspiciemus ,s, qua falsam ejus se loquacem oeciem humano

generi consequuntur , damna conmderaverimus. Nam in iis rebus quas ingenii exercendi causa speculamur, si quis error irrepserit , innoxius

es, neque si jactura nis temporis

20쪽

tantum. In iis vero quae quirique via mendi causea meditari debet, non modo ab errore , sed etiam ab ignorantia, offensiones, rixas, caedes oriri necesse est. Euanta ergo haec damna sunt, tanta es ab incurum Acbina bene tradita Utilitas. uot Reges , eosdemque miros bonos, error unus , pome Regem Tyrannum a

subdito suo iure occidi, occidi fecit

Error hic , pos Principem siummum ceriis de causis a certis hominibus regno spoliari, quantum hominum jugulavit i Euantum hominum interfecit doctrina haec erranea, Reges summos multitudine superiores non esse sed ministros ejusi Denique illa quot Rebellionum causa fuit, qua

docetur, Imperata Regum utrum iu

sta an injusta sint, cognitionem ad privatos homines pertinere , cr