장음표시 사용
111쪽
pag. ro 3. et supra in b. ol. ad n r. s. de eod. Mosquens. - miuiab. in eod. caesar. XC. nr. a. Bessariovis epistola ad Ge. Gcm. Plei honem, et nr. 3. Phthonis ad superiorem Bessa. rionis epistolam epistolae duae responsoriae. v. Lambec. VII. p. 346. R. Κollar. - Eaedem Horant. in bibl. Laurent. cod. XXIII. nr. 3. et 4. plui. 38. v. Bandin. l. e. I l. pag. 48I. Matriti in bibl. reg. cod. XXXIV. inulta reperiuntur. quae hue pertinent. cons supra, advol. X l. p. I9I. not. q. de hoc Matrii. et aliis codd. et p. I92. de epist. Mieh. Apostolii ad methonem. - Inter alia in cod. Matrii. Bessarionis quaestiones IV. ad Gemisiuin Retho. hem; prima is sub ientι perfις secunda vi commvnicalus es iraeommunitabili; tertia de ensium synonymia ves homonymia quarta de fato. Sequuntur Gemisi quatuor solutiones. totidem Ussarionis quaesionibus respondentes, quarum prima ine. ου παντα οἴεσΘ -τίς ανδρας' quartae vero sue de fato initium est: ουχ αῖον τε ' - Quartam solutionem excipit altera Plithonis ad Bessarionem epistola, qua singulas illius quaestiones, antea memoratas. iterum soluere contendit. Plura cie illis scripsi Diarte in cat. eodd. gr. Matri t. p. I36. R. - Leidas in bibl. pubi. inter MSS. Soligerian. amoebaeae inter Besar. et Plethonem epp. v. eat. bibl. Leid. p. 34I. ur. I. - Paris in bibl. pubi. codd. CDLXII. nr. 4. et s. - MDCCXXXIX. nr. 16. et 17. - MMCCCLXXVI. ur. 8. et 9. Bessarionis quaestiones et Aethonis solutio. nes, et cod. MMCMLXVI. ur. s. Phithonis responsio ad ea, quae sibi Bessarion obi
cerat. Narca I. Mηνα , ετων ταξρις, mi ημεροῦν απαρίθμησις. Menglim, et annorum ordo, et dierum recenso. Scoriaci in biblioth. regia II. num. 3. Allat. V. Fabrici ad nr. 23. not. f. Harhaa. Περι Θεου φυσικη αποδώρις. De Deo naturaler demons, attones. e. παν. ο ον ἐνεργεια οἰναγο ς ἔχει τινα κατά φύσιν ἐνεργειαν. Mat. v. notam ad n r. II. Harha 3. Περὶ νομοθεσἰας, ἡ περὶ νομων Bisiλία τρία. Da legibus libri tres: cuius
operis duo superiores, de menstar et annis, et de Deo demonstra tones segmenta omnino sunt. Quod etiam videtur indieare Gaza eap. I. de inensibus. ΠληΘων δη εφ' ημῶν απι ρ τωνεπιφανῶν χαλεπcv σνουμενος εὐρειν το ἀναλογον τουτοις, ωαι HrιDτῶν. καν τοῖς περὶ l l iομ:Θεσως δὴ λογοις περ ι ημερων κών μηνῶν, ἐνιαυτῶ υφηγουμενος, ουκ cxομαθ' ως 'Aτ tοι ἡγον τους μηνα c. Et vero Plethon hoe secuti vir clarur operosum reputetus in- Eevire, qua ratione hi mutuo respondeant, inquirere destitit: in eommentariis de legum insui tione, quum de diebur, mensibus. et anno praecipiat, qua tamen ratione Athenienses inviser suos agerent, ne verbum quidem facit. Primum in tracia tu nostro, de mensura remporum an liquorum, et praecipue Graecorum exscripsimus cap. I a. sv. ad n r. IIJ cum Gazae pro Plethone, quem ille carptim in opusculo de mensibus reprehendit, responderemus. Libri plane Plethonico genio suppares, totius antiquitatis, et theologiae antiquorum philosophorum. promi condi; rati tamen et mihi lueertum, au intefri alicubi detineantur, ' indigni. qui
- tamdiu oo Post auctoris mortem enim exhibitos Gen. suram Gelmadii eombullos testatur Genna ais epi. vadio EPOL a Demetrio palaeologo, ae per cenis stola ad Iosaaein Exarinum est Anonymi Graeci seri
112쪽
tain diu lateant, digni laee, et qui omnium manibus terant r. Argumentum quod in. dieulo librorum eraefigitnr. ut tanti thesauri aliquem gustuur tu quoque Lector habeas, tale fuit, η βίβλος ηαε-Θεολογι- μεν ἐν κατα Ζωροαύρην τε rim Πλατωνα, ἀναμα-
quum fri in ea rec eantur Dii, qui per philosop4iam inuaseserens, patriis Graecoxam eorum nominibus, Angulis ex iis, quae non adeo ob metarum discordes sententias . seu tergiversationes conformantur, ad quam conformi mrum philosophiae genui redactis. Moralia secundum hos
eosdem sapienter. nec non Stoicos. Rempulsitam vero Laconicam. demta tamen ex ea nimium
fuιra, ac aspera educatione. me a multis probata, adiecta. qum apud principes in pretio es, philosophia, poti a nemps inter alias, quas Platonicis reipublicae admitus rationibus eo fias: bene eomtas saerorum reremonias non nimis curiosas, nUM in necessariis descientes. Natura. Ita pleraqua ex sententia Arsariis. Delibes /tiam quodammodo liber et principia, quaa a ra. etiove non absunt, antiquitatis Graecorum, et in quibusdam diaetam salubrem. Horum publicatione, ε3ὶ et quod plerique parum in eum essent alias ob caussas propensi, offensionem multorum incurrit, qui in eum acriter inuecti non ludibrio tantum hominem habuere et maledictis onerarunt, sed etiam a fide christiana, non alterius, quam horum librorum do. ctrinae probatione. ad gentilismum prolapium desciuisse assirmarunt, ac ceteros christianae religionis adsessis monuerunt, ut a similibus libria, et homine abstinerent, inuerentque
Lamberium VII. p. III. sp. 361. sqq. Κoll.J sit. N Laudatus Boiuinus ex Gennadii epistola
persunt capita deeem, eum indiee eapitum libri ad Ioannem Exarehum negat, libros hos ab ipso tertii omnium, hoe est a eariis XXIX. totiua ope- vulgatos Pletlione adhue superstite, sed pressos ris ad XLIII. Eiusdem operis eaput sexrum est potius et elam habitos, donee post ipsitis obitum Gabricii Naudato pag. I fio. pentadis quaestion. a Demetrio Palaeologo despota proderentur. iatrophilologiear. V. de salo fatali vitae termino criminationem tameu de mala Plethonis aduersus pag. Iso. memoratus Plethonis tractatus mira bre. ehristianam religionem intentione non putat vitate circumseriptus aevi ἄμαρμlme, da fato, fundamento aut veritate destitutam , ita ut Bessa. quem ait Allatii benefieio in lueein proditurum, eto quoque, licet Plethonem magistrum suum e quod haud factum est. sv. ad M. ty.J leret alioqui et magni saceret, tamen noluerit iam Idem argumennim publieauit Allatius Iu opere aduersus ealumniatorem Platonis vel ver
bro de mensura temporum cap. XI. p. I33. seq. bulum pro defendendo Plethone facere.
113쪽
js GEORGIVS GEMISTUS. Vol. X. p. 7ro 7 3sbi a non minus Mahumetana doctri pernieiosis dogmatibus; in quo iniquiores se aliis,
et quam par erat, praestitere Georgius Trapezuntius in comparati Platonis, et Aristotelis . cap. penultimo lib. 3. siti Mantui magnae ecclesiae rhetor aduersus Plethoneni de proeessione Spiritus sane i. ex seiatentia quoque Scholarii patriarchae: καΘαπιρ τηνικαυσα τοι λωτι, ὸς ἔσαν λογικῆς νύν πωδέας, ἡ τ ος-η ουδαμῶς μσασχηντες ' etc. fri Quemas modum tune temporis salis quidam erant, quibus Doeae artis avi parum, stit nihil inerat, im Usimi vero rumoris a plano diabolo sparsi is confiderati, quemadmodum is plurimum leui mas velati paleae homuncionem plebeculas contingerε Denis, stratores. Sed magnus granisque sanctitate et vere beati mus patriarcha Gennadiur eognomento Scholarius non tantum in μιιν-na, sed nosra diuina coctrina ad enter nimis, ad extremum usque pers eatuatis pertingens, ut utriusque sapientiae perennis,luuius omnium tesimonis eoinprobatus, ut plane quibus aliquid logiorum disciplinarum in pectore es, ex illius commentariis mansultam s. Husanct urae diuinissmus vir, perbelii nUri Gemi rebus examinatis, dupliciqua illi innata pernicie αγε hebetudine perspecta, hune in modum da eo sententiam rasit. Quamquam ante hos paveos dies Pletho gentilium Deos complures rursus restituere tonasus fit, id hebetis illius conflii ae intachctus vitium fuit, et nor in ritu omentiam plurima seripysmas, ne quis a fmplitιoribus moni illius sapientiae famae credens, discrimen adeat. Mathematitis namque disciplinis, sed illis, quae ex triuio erant, inficiebatur, a quitar nullum fructum pereeperat. Eloquentiae operamiadit, sed in impii mis ae sultissmis scriptionibus p idque optimo Latinorum proverbio exprimitur. purus Grammaticus, purus Aymus. rudis adeo, nihilque a risi vulgariqwe hominum genere disserent in veritate ae mendario diiuditandis. Quare quilibet eum facili negotio refect bat, et puero, dummodo puer aliquid tentanati ea a mentiretur, respondere haud poterat. Quapropter tanto errora iri levis illa abreptus es. Theodorus item Gaza lib. de mensibus cap. l6. τυες δ' ατ ἱερομηνίαι ΠληSMN MA ἔρμοττε φοιν , ως δη τινας ἐρέρας τῶν μιν νηυζομενων UmΘετουω. ημῖν δ' ἔκιτα ι 'εῆ αλως σε κπν mi π ι τουτου νυν ο ru τῆλογου. CVerum qui dies forant celiores feriatique, Flathani quidem non eras indecens reces
sera, ut qui alios dies festor, quam qui a nobis recepti Ilat, eonstituat. Nobis vero id minima opur est: quum de his tu praesentia sermo suscepitu non ID. et alibi saepius hominem latenter
ealpitet an merito, iudicent alii. Ego dixerim Plemonem eloquentia. ingenii acumine, et disciplinis omnibus exeelluisse, et adsidua seriptorum lectione suppellectilem sibi multam ac tantam comparasser hine eruendis e latebris philosophorum, et Platonicorum potissi-inum sententiis, iisque seripto tradendis, plus quam par erat. materiae addictum animum aduertisse, et studio pertinaci contra sentientium opiniones dente etiam maledico vellicasse, non, ut eorum prava dogmata de novo, quae docte ipse refellit, in hominum animos per se infixa prorogaret, sed ut ex tam vasto, ae laemmabili naufragio tabulas discissas, ae vagas in unu in veluti portum sanas atque incolumes recolligeret; indeque maiestas christianae relis onis, ac veritas dilucidior adpareret, quod et sanetissima nostrae religionis capita ante et post Plethonem, non eo utemnendo neque illaudato labore, diligentia, et admodum
proficuo studio confecerunt, neque illos quisquam do impietate possulauit. Quid enim
hetat antiquorum arcana et caerimonias comprobando, sine offensa chrisianae rei, ne
silentibus pandere. At hymnum conser psit, eumque in selem, elegantissniun . Fateor. Ideone solein tamquam Deum laudauit, retulit in Deos ut Deum, ad eumque tamquam ad
114쪽
Deum, manus suppliees tetendit Fabulae. Admirandam planetae splendidissimi vim, pro. Lia tu genus humanum beneficia. Dei omnipotentis ad quemlibet nutum seruum irrequi tum, ac sidunt ministrum expressit. Aliam ab christiana non post multos dies religionem futuram adseuerauit. Λn hoc in gentiliamum degeneraret An hoc pietatem deierare sue rity Hoc quoque aeuo a prudentissima et piissimis hominibus, dum praui hominum in o. rea quotidie in peiora ruentes. ita ut nullam pietatis, nullam bonitatis clarissianae speciein prae se serant, conspiciuntur, fidem ac religionem christianam in aliam, atque aliam, se
mam commutatam, ruituram tandem in externum quippiam adseueratur continuo, et vultu
tristi illacrumaturi in id mores ad religionem ipsam I Quid usus ad let dogmata t Fidei
finem ego non video. Non probo. Λd exitum usque mundi, vitae hominum suppar pro ducetur; ideone et probati ae claristiani mores semper pei stabunt, neque in vitia a pietate christiana et religione longe aliena degenerabunt Illud verum est, Plethonis ingenium licet aduersariis reprehensum sit, numquam tamen eius sitae iustitutum ab illis etiam, qui eius omnia arguerunt, suisse damnatum. Ut hinc arguas, tali viro simile facinus non potuisse, nis per scelus omne adpingi. Duin ergo Trapezuntius, Scholarius, aliique in Platonem, tamquam scriptorum omnium pernieiosissimum inuehuntur, Pletho Platoni addictis. simus, non potuit neque erit a inconstantiae, neque calumniarum effugere. Haec de re ligione. Quid de doctrina, et eloquentia, quae in eo Seholarius, sed fere selus des derat. Ne verbis rem agere videar, ab hostibus testimonium Minaiti. Bessario ad Apostoli uin, σοφός τε κει μεγαλης πω ον eis kες ο ανηρ. Sapien1. et magno. Ut verum fatear vir siti dexteritati ingenii suis. 'Trapezuntius loeo dicto, Gemi u non minor eloquentia Pla. tone, non inferior scientia usi. Et, Gemisus. G mι enim nounulli, Romaeque inueniuntur
Icripta ipsus, Ac ornate et ganserque scribit, sic Platonis sigmenta breuiter, disiwιqua reseri, se gentiluatis opiniones defendit, fle nosras tradiderim in illis ais εο libris o pugnari. m nemons iam mus in eum mutira piat. Et, his sermone grank M. doctrina callidis me Usa longe superior, non enim noua exeogitas. sed vetera novis rationibus reuocat. Et The dorus Gaza cap. 1. de mensibus, mi Πλη - δ' My' ημῶν ἀνηρ των ἐπαναῶν. Et elethis hoc saeculo vir celebris. Et, κau τοι ταλα ται περὶ τὴν parinv επεσΘαρ προθυμουμενος 'Λττικοις, κών σφ α περι τουτο σπουδοκων. Tomus in cureis rebus, quae ad vocem spectavi Atticor aemulari magnis votis expetit, in eoque sedulo operam nativis. Concludam testimonio, qui aliquando ex Plethonis amore infami te ανδεος Ου μονον τοῖς νυν σιαυτιυ Αριτοτέλει,-πασι τοῖς παλαοῖς, εὐγε κατ ἐκείνους εγλσο ό άν-. Viri non tantum iis, qui nune uiuunt. sed ipf etiam A soteli. omnibusquι veteribur, A eorum aetate fuisset, venerandi. An ergo sapientia, vel eloquentia de suit Geinisso, quam illi via- dicant, et plenis buceta adserunt ad iurii y Et revera Scholurii et Manuelis iententia, non ex iudicio, sed rabie et calumniandi libidino estusa est. Est enim Pletho, stilo quidem a curato, eleganti, presso. Λttici succi pleno, sententiis graui, argumentis vehemente, eruditione vero, et Rutiquarum rerum congerie quandoque feJ obicuro atque dissicili; non tamen ob Gratias ac Veneres, quibus ubique dictionem adspergit molestor adeo ut cum antiquis nec immerito aequiparetur, sui aeui seriptoribus a plerisque anteponatur. Ego
115쪽
sane quum illlus aliquid lego, vetustissi inae ntiquitatis suerum et venustatem plane Atticam, quidquid alii parum aequi dieant, admiror. In bibliotheca Balberina eod. CCLXIII. habetur rLIληΘων ς ν-- συγγραφῆς βιβλύαν ά. Pulfionis de legibus liber primas. Sunt tantum capita sex. In quibus adnotauit, nescio quis: Me tantum ex diuino illa volamine positicorum, flue de legibus Gemisi od nos peruenit, reliquum sacrilegus Scholari flammis tonsumsit; νι- teriqua odio et inimicitiis adeo indu9st, ut us tommuni quidam utilitati peperierit, saevior in libros, quando in auctorem nequiverit. Allat. Minaci in cod. Bauar. XLVIII. sub finem est ex Plethone fragmentum, quod el. Hariis in Arelini Beytragen et c. a. ISO3. pari. 6. p. I 8.
videtur esse fragmentum libri de legibus, et in quo varii coitus illiciti, et poena cuilibet
24. In rebus nostrae fidei seripsit, περὶ τηe ἐνσασκύσεως τῶ Ts τοῦ Θεἔ. miserenatione Aii Dei. IIσρὶ της ἐκποριύσεως του ἁγίου Πνευματος. De proces ione Spiritvr
patra solo procedere, nequa inde aliquod sequi absurdum. P. το υπρ Λατὼων βιβλίον, τοὐ ημας ἶκον. Qui quum ex fundamentis gentilium philosophiae ad id probandum adigumenta petiisset, neque Graecis ipsis ex khismate satis seeit, quia ex iis Manuel Pelopomnesius, magnae ecclesiae rhetor, qui sub patriarcta Pachomio vivebat, ut de eo tradit in historia ecelesiastiea Manuel Malaxus, ita argumenta Pletbonis libis de hac re edito, e ius illud principium est, minet . MLας ανδρας ἀδαήμονα e ἐάας, refellit ἔ ut non mi seum in hoc libello, quam alii in libris de legibus, impietatis ae gentilismi accusaret. Verba Manuelis, quia non ita omnibus in promtu sunt, sed non omnia, hic adponant. ορα γάρ μοι τον ἀθεώτατον Γεμπον ἐν τῶ σφε ρω τῶδε liti συγγράμματι κριτην- ιυ-
xx Praeter breuiorem litinere, etiam alliis eum quilibetse praepararet ad pugnam, viati. eopiosior eiusdem argumenti Plethonis liber ex quid dixissa videratur. concutum excissum echio adlatiis memoratur ab Auatio lib. 3. de Itisse. Geintili sermones in eo uellio Floreutinoeonsensit c. q. 1 f. qui incipit: βῖβλω τό γε aes habiti reseruntur a Siti fro Gurvula in histo- ἐμαι ἔκ- προῦτεν δεκνναν τοῦ et ε σψννι α δορο αμῶαν. ria illius concilii p. Iss. I97. Puto, inquit Allatius, id opus a G mi to, ante. to Cirea n. isto. quam in eoneιuum FIor vitiuum a. 1 38ὼ veniret, uua apud Crusium in Tureo. Gramia p. I Q
116쪽
n aurum pos et ne fatenter Hristianam sapientiam eonumti ua laces P. sentitam σμerandam deorum eonfictionem quas dogma hominibus propinare eontendit. Quorum facultatς. ait, diverso ε sunt, ea essentia quoque diuersa sunt. Et, mente raptus Hetho tantum nostraeontemnere, ac Indoris alisere uolenr, rasum euangelii dictum nudum arripiens in contrarium rapere sermonem opinatur, e se furens contra Chrisianorum diuinam sapientiumr et, ut Poris dicam, totum commentarium renua nos fusiate videtur scripssso. cuius imbecillitas et hebetudo milibet logica doctrina imbuto perspecta es: sequacibus vero illius, et iis, qui Me ratione. D Iliarum in modum, imo feruorum dicta sequamur, eontra aliquid apponere iuditabitur. Liber prostat MS. in bibl. Vaticana, Auxustana, Ambrosiana, et alibi. Allat. De Codd. Vati aliisque v. quos citat Monfaue. Bibl. biblioth. MSSi. ind. voe. Gemistus et Georgius Gemis . De eod. bibl. Augusan. v. Reifer indie. MSS. bibl. August. pag. so. - Paris in bibl. Publ. d. CMXLIX. nr. 6. et MMXLV. nr. a. - Iin vas in bibl. synoch eod. CCCXI. Gemini προς το ὐπερ τῆ λατινικοῦ δργματος βιβλίν ' ine. το-Aατἰνων ' v Nattaaei Notita Codd. gr. MO'. p. aQq. nr. 44. Idem Matriti in bibl. reg. cod. CX v. nr. I 28. et adscripta Constantini Lascaris nota docet. scriptum esse contra Argyromti libium de Latinorum do gmate. de quo vide supra, voL XI. p. 464. R. v. θωνι. cat. codd. gr. Matri . p. 4B. et Taurini tu bibl. reg. cod. CLXI. v. eat. codd. gr. Taur. p. 24s. - Flarent. in bibl. Murent XVlII. ur. 8. plui. s6. est liber, a Fabricio in nota ad initium huius f. memoratus, at in striptus: G misi προς το υπερ Λατίνων τῆ μκαιας βιβλίον, rase H Nικαίας απολ 'κρή τῆ αυτῶ II λ Θωνος ἐμὶ τῶ τελω αιτ ησις' aduersus librum Nicaeni pro Latinis, cum eiusdem Nicarni responsionibus, et in με ipsa et Hethonis contradictio: inciP. το υπερ. αιτινων βιβλίον, το si' ημας ἰκον, ἄρχετ- μῖν τὰ τῆ σφε έρα ἀμύνω δοξο. Nicaeninpologia s. responsiones ad marginem suut adscriptae. v. Bandin. cat. codd. gr. Laurent. II.
Iaag. 3i8. Har 2s. Eius Sem varia asseruari dicuntur in bibliotheca Augussana ; index manu scriptu Isu. Refer Indic. cit. pag. 8s.J Veneta S. Marci, quae suit Bessarionis, scam. 32. num. zz. IV. supra ad nr. a. et 8.J et Neapoli in eoenobio Augustinianorum sancti Ioannis de Carbo-n ria, Γν. supra ad vol. V. p. 797. nri eta. et Monfauta diar. ital. p. g Ir.J Ambrosiam, Prosphonematicus qui an idem, vel diuersus eum aliquo ex supra recensitis si, ignor ψ26. Aliquando Dermur etiam lusisse, dignis illis quidem tanto philosopho, sed paucis admodum, tradit Lissus Gyraldua dialogo a. de poetis sui temporis. Summa se nectute consectus, tamquam qui eentum annos natus, si Trapezuntio credimus, obiit. Funus fel illi satis amplum oratione eneomiastea Hermonymus Chariton tis, et Gregoriuae monachus fecere. Utraque in Λugustana bibliotheca exstat. lv. miser. ind. et t. p. 9..J Reliqvit Demetrium et Andronteum, filios, ut ex epistola ad Oosdem post Plathonis obitum
mera Libro 3. eomparati Platonis et Aristoc saxo lum Pratensem. cui adde, quod magistratum in eloponneso ge. ' xx) Hare sessar. o me epistola exstat etiam iurere ri admodum senem esse Plethoneiu seribit Allatis lib. s. de conseum c. 3. P. 937.
117쪽
ah amico Bussarione cardinale inedita adhue manifestu in fit. Exstat haee epistola miniab. in eod. Caes. CCLVII. nr. 9. et CCLXXVI. ur. I. v. Lambec. V. p. 367. et 462. KOllari et Venetiis in hies. Marc. cod. CCCXXXIII. v. cat. codd. gr. Marc. pag. I a. cumprimis Cel. Moreli. in bibl. MSt. gr. et lat. p. ala. qui quoniam docuit, in hac Λllatii editione omnia elle corruptissima, nolui epistolain il am Bessarionis vii Assatius eam ediderat. h. l. repetere. Hur J Isti In calee epistolae dillichon ac tetrast teli in in eumdem Gemistum addebatur
incultum utrumque, barbarum, nullo syllabarum metro, nullo numero confectuint indicium tamen amici animi, quem ne fraudemus, ut ut est, utruuique hic exteri cinus. Non omnia possumus omnes
Mustos quidem protreauit homines Deo fmiles Graecia, sapientia atque alia virlati eximios. Sed Gemisus quantam Phaeso sellis superior es, tantum alios in viroque vincit. LVI. GEORGIVS, sue Gregorius HERMONΥMVS, sue Charitonymus. M
Hem Onymus Spartiata, quisnam, et quodnam vitae institutum sequutus fuerit, habeto tibi exesarissimo Naudaeo nostro in additamento ad historiam Ludovici XI. cap. 7. Gregorius Typhonas primus Graecorum ab expugnata Consautinopoli Lu etiam xenit, et, Asens δε coram rectore aca miae dixit, Hi in animo esse gra/ear literas eadem in Mademia publice docere si dissor: petiitque eo nomine sipendit . quod a saeris canonibus Anguarum magi ris deurnitur. me vero licet novum atque m olens videretur in homine praesertim externo et paupere, nihilo. 1amus blande acceptus fuit, et praemium indisriae suae tulit adeo eximium, ut Hieronymus Hermonymus Spartiata, Tranquillus Andronicus Dalmata, et Ianus Lasaris, illi quidem regnante Ludoviso M. his vera dum Carsus VIII. rerum potiretur, Luteliam a Neire posea. idem qua Hi munus d*ofera non dubitarant. Et Georgius in primis nou minus iso. quam Lauinis Reuehlini D viri admodum Gobiis merito inclaruit; Ilviviis scis veritur fici hic in
Fras. yy Herinoilymum ditier sum esse a Chlirit nymo, iam ostendi supra ad vos. XI. p. 63s. ibi. que plura de Georgio Hermonyma et ibid. p. s93. de Charitonymo Hermonymo aduolatii. Hari. αα Noti Reuchliui modo, sed etiarn Gili latuit Budaei praeceptorem fuisse hunc Hermonyiuum, ait Monifauconus p. 99. Palaeographiae Graeeae. ubi addit, eunt scripsisse manu sua codices grameos aliquot, qui nune iunt in bibliotheea resis rima iussimi et Liturgiam S. Ioarum chrysosto. ini, quavi habuit Balutius.
118쪽
Io3 praefatione redimentorum hebraicorum fateri, se Hermonymo detire, quod linguae graecae ignarus non esset, illudque rursum in uat, eum in episolis, quas ad iratim e Germania serapst, tum etiam in alia, quae ad Iacobum Abram Sm lensem desinata es, ex qua tamquam non om obuia in biblisiauis, verba, quae sequuntur exseribere non absurdum duxi. Quodque non ignorarent, me ante omnes annis circa quaaeraginta rursus --iar scholam graeca eis menta docuisse, quae nas ego quondam in vesra Gallia ex diseipulis Gregorii Typhematis adolescens Parissis acceperam anno Dom. cII cccc Lx II i. quo in tempore illis et Ioannem Lapidamum theologiae doctorem in Grammaticis aes Sorbonam, et Gnsiliamum Sardinum Ace flensem in viso S. Gen Vae, es Robtritim Gailtimum apud Mathurinor in rhetoricis praecepto res auditu. Demum pos aliquot annos e Sumia rediens ad Parisios Georgium Hermon tynium Spartiatam graece docensem adequutus sum. Fuit Sixto Quarto familiaris, cui in grauissimis etiam negotiis inseruiit. Habeo ex nota eiusdeinmet Georgii in sine Cointi Smyrnaei ab eodem diligentissime exarati, adseruatique in bibliothera Barberina sub num. ITO. Wrελ-MΘητο παρον βιελὼν πο ηαν περι χον Κοἰντου Καλαβρῶ .mςρ φαντίς μου ἐξ Ἀλβιωνης της Βρεττανικῆς πιπτου εν πολει τῶ Παρατίου εν τῆ Γαδtilio χειρὶ Γεωργίου 'Eρμωνυμου, τοῦ Σπαe πιάτου, πεμφΘέντος δετο τοῦ μεγIςου αρχιἔ6ως Σιροου τετάρτου Dr' ελευΘερία του ἀρχιεπι σκοπου της 'Iορκης rres ἀπὸ Xρι του γενι σεως αυορ. Vise φΘίνοντος 'Eκατομβωωνος μηνος κατά 'ΛΘηγα-ς, ον Ἱουνιον Pωμαιςὶ καλουσιν. AUolutus est liber continens poema Ornti O liari, posquam ex Albinna Britannica infula Luterias iti Galliam commeassem, manu Georgi 'Hermonymi Spartiatae, qui a maximo pontisse. Sixto quarto, missus fueram ad liber dum Vr ici episcopum, anno a Chrso nato r 76. Hecatombaeonis menin secundiam istinio e , quem finium Romani dicunt, die Dige a octav Vertit e graeeo In Iatinum, Iibellum Gennadii scholari i patriarctae, qui vita δε- tutis hominum adpellatur, editum sub Gregorii Hermonymi nomine Basileae in solio asso. in Haeresiologia I cum aliis auctoribus cum graecis, tum latinis, qui pro eat holiea Christi ecclesia contra haereses scripserunt, et tamen in praefatione ad Ioannem episcopum
iri Wismari ensem Ioannes Dolas de Albo Callio Graecus dicit se praedictum librum degraeeo latinum secisse. Item vertit e graeco in latinum Mahumetis vitam. Edidit sub Georgii nomine Robertus Winter Basleae in 8vo Is I. cum alii .
Item Charitonymi Hermonymi eapita X. demons ratio, Chrsum esse Νium Dei.
M pag. 7π - gor. latine, graeeis omissic. M Ioamino Polo. nobilis vir de Albo Castro in praefat. libello prueinissa ad Ioannem Normati ensem episeopum: Ouam 'ostmodum ipsemet Genaadius volente i eratore t ream in Mo-ha me te scripturae commist, quos tum m er ex Asa ab oratoribus magni Turei ad t/ dienil me princeps aestinaueram, graece scriptum delatum esset, latinum Dei i. e. euraui faetendum tum . qua dignitati dedicare mai persuasi.
119쪽
iam primum edita a Ioanne Voeges no una cum Cyrilli, Damalieni, et Pselli opustulis Augullae apud Georgium Vilier, et Sebastianum Mylium i6o8. in Suo. Editumque
videtur ex autographo auctoris; quum enim ipse in decimo argumento dicat, ἐπειγομαι γοκτενοχωρουντeς τῆ του. 'μ διοι τῆτο ἐπι πλεον μηκυν μη συγχο κουντος. γιον enImeharta pro re angustam descitule, et proptorea lonatus haec produeere non permittente. N tat Vo egelinus. in inanuscripto paginae omne spatium scriptura repletum esse. Argumenta, quum in infideles. et Tu mas potissimum, qui sacra non admittunt. producan ur, neque ex saviarum litterarum. neque patrum testimoniis, sed ex aliis rationibus deducuntur.
. Nondum vulgata est Monodia in Georgii Gemisi obitum eum epigraphe, Hermonymuι Charitonymus liabetur in bibliotheca Augustana, tv. ad s. LV. nr. 26.ἱ cum alia tu eiu dem Gemisi obitum mosodia, I riptore Gregorio monacho. LVII. De GEORGIO SCHOLARIO verba facturis, illud ante omnia expediendum est, plures ne, an tantum unicus Georgius Scholarius eadem aetate vixerit. Unum
fuisse patria Constantinopolitanum IrJ philosophi eis disciplinis, et reliqua literatura
doctissi inum, qui eum Ioanne Palaeologo in italiam ad concilium Florentinum venit, in quo et de auxilio patriae serendo, et de pace plures, atque elegantissimas orationes composuit. postmodum cum imperatore Constantinopolim regressiam, capta eversaque Urbe a Turcis, eum Turcarum imperator Graecis, ut patriarcham sibi pro more eligerent . praecepisset. inuitum patriarcham creatum. nomenque in Gennadium mutasse, et quum non vltra annos quinque et menses sedisset, negotiorum mole, ae turbarum fluctibus perterritum throno renunciasse, et sibi vixisse, videntur narrare in Tureo. Graecia historia ciuilis Constantino-
lolitana, cregorius Franeta lib. 3. cap. 39, Chalcondylas de rebus gessis Turcarum, et alii, ed omnium recentissimus Manuel Malaxus la his oria ecclesiastici. D
Exeinpli mei titulo inseriptus annus 6 4. Augustae Vindel. Hud Dauidem Franeum pag. 163-Iss. e taeet tres Georgios Gennadios insta finxat Allatius, tamen unum fuisse, qui tres personas Ius sustiirilit, et uni omnia illa, quae sub trima nominibus ille reseri, esse tribuenda non dubitabit, qui legerit ea, quae ex erudiriss viri Euλ- hii Renaudoti obseruationiblis ad Gennadii homilias Paris. 17o9. 4. editas supra exhibui. tvol. XI. p. 349. uiat. b. ubi per totam S. II. copiosus est Fabr. de Gennadio. Hi ne h. l. plura resecui. EawJ De eodem Nie. coinnenus. Graecus ipse pag. 44. Praenot. mystagog. Vir ille in omni siti/ratura conoicu-, diu Photianus, moxnguita veritate GraecuS ingenuus, sie Comne
nua adpellat Romanis fauentem, tuterfuis ausi. eas Duodo Florentinae, de Hamanum ' esum audiuit, denique pos eat troyhem imperii nosri. Deris Graeciae totius praefectus mes. patriaris cha contra vos. Photianos Tureis imperantiabus ser*st, totique Graeciae videnda, quae ser
psit, exposuit. Vmrin esse Gennadium, quem iaduos vel tres .distraxere Allatius et Caryophylus, obseruauit etiam Rich. Si non in libro, gallico edito de tra substantiatione eontra Thomam Smithum. Fabr. Λllatii opinioni subserate Lam. bec. V. p. 46ci. sqq. ubi in eodd. eaec cc LXXV.
et CCl.XXVI. Georgii Scholarii liber secuinius de processione SHrstus S. aduersus Latinos ad
seruatur , eiamque ab altero eiusdem temporis Georgio Sehoiario, post electionem in patriar-eham CPolitanum Gennadio dicto plane diti resuuiesse iudieam, sed Tollarias in not. A. Eusebii Renaud oti se tu eiu iam veriorem adprobat. tiari. D Iu crusii Turco . Graecia p. IOI. et p. mo.
120쪽
Ios 2J Ioannes Matthaeus Caryophylus. ' Iconiensis episcopus in praesit. quinque
capitum concilii Florentini, quae ipse vernaculo Graecorum sermoni donauit, ad lectorem, et in Nota ante orationea Georgii Scholarii post concilium editas, quum videret sub Geo gii Seholarii nomine duos eommentarios diuersos, aduersosque in eodem argumento, unum contra Latinos pro Graecis, alterum contra Graecos pro Latinis, neque possct tantam rei discrepantiam concordare, in eam iuit sententiain, ut adsereret, duos suisse Georgios Scholarios, unum, qui concilio Florentino interfuit, et pro Latinis contra Graecos scripsit, quique sine ulla dignitate lateus ante capta in Constantinopolim oblite alterum Marci Ephesii alumnum, nun quam in opinionem Latino tum abreptum. et qui post ereptum Graeeis Byllantium, patriarchatum oceu pauit, calamo stricto contra Latinos insaniit. Illi Piobari
potest. Scholarius antiquior multa dixit, et scripsit in synodo. et post synodum di posterior ait, consulto tacuisse ad illud templa , quum contra Latinos scriberet, sed iam tum suscipere patrocinium dissensionis; similiaris, dita pulus, et sectator Ephesii. o δη-πνρι ἐμου
σταρόντα λογον ενε ησαμην. utiod quidem in emgsa fuit, ut nobis vel dubitarent. veIeontraria semirmi, quandoque propter nosrum diuturnum flentium eius, quandoque etiam noram. aut in sermone, aut rebus dissipytionem pro libidina perperam exponerier, quandoquo etiam talumnianter. Oportebat itaque propter iam dicta eommentarium feribere. eosque, qui non desperata sunt valetu ina torrigere, et ad antiquam illam, es una cum ς', ει Carisi e elisa opinionem educatam reducere. Et, neque enim quis in posertim dubitabit, neque ad calumniar eonfugiet, mea sententia in publicum prolata, quum ex se ima opportunior, magisque quam antea profera veritatis sectatoribus esset fuIura. Horum quidem eatisa praesentem fer. monem insilui. Et ad ealeem libri illa suggerit: Ἐμαυτῶ δε προ παιὼ ων κατορρω. καδυπερ ηψοῦν αὐτῶν ΘροIvω, οσοι τοῖς πραγμασιν Hεινeις μοντες, ἡ ακοντες, κm η καΘαπαε η ia μερους τπος ἐωσχέθημεν, η δυναμενοι λαλειν eμως ἐπιγλων υποτελομενοι. Moi um prae omnitar accuso, et lageo praeterea nos omnes. quotquot rebus illis sponte, aut vi in totum, veI ex parte interfuimur, qui cum loqui possinus, latebamus tamen, et mesu se
Subdit Caryophylus. I te, nempe antiquior, ansa excidium orientalis imperii te se vita, hic captam vidit Constantinopolim. Ille numquam sacris initiatur obiit, hic patriaria