장음표시 사용
141쪽
Εἰς το τριώδιον τῆς ἁγίας κω μεγάλης τετρῶδες Κοσμα μοναχου. In triodium sanctas es magnae seriae quartae, Cosinae monachi. P. δει γινώσκειν A ο Θαυματις Εἰς νον κανονα τῆς ἁγἰας κΝ μεγάλης πτόώπ ς Κοσμα μοναχου. In eanonem fanctae et magnae ferisa quiniae, Cosmae monacti P. τοιουτος εςἰν ὀ νους πῆ μεγάλν. Ela το τριωδιον τῆς ἁγίας ημ ρωγάλης Παραοι ης, Κοσμα μοναχου. In tri dium sanctae et magnae Par semes, Cosmas monachi. E. προς σὲ φησιν Ο μελωδας. in eod. cod. canon VIJ Ela τον κανονα του αγίου και μεγάλου Σαββάτου, πολμα-μπαχου ho τυπέμπτης ίδης κm αμῆς ' τῶν de εSς Gῶν Keομα μοναχ se. In canonem magni et sancti Sabbati eo ostio Marti monacti, usque ad quintam et i amorine reliquarum vero Odarum rempositio est Cosmae monachi. P. -ζευκται τῆ τῶ τριωδίου της ἀγίας - μγαλης Παρωσκευης. sin eod. Cod. Laur. eanon VIIJ βΣἰς τον κανονα τῆς ἁγίας κώλ μεγάλης Κυροακης του Πάσχα I- ου μοναχου. Iutarionem sanctae et magnae Dominime Pasitatis. Ioannis monachi. Ioannis Damaserni in eod. cod. canon Hll.J P. ὀ παρών ουτος κανων ερμηνέας ου δῶτα , Ela τον κανονα της Κυριακης του Ἀντιπάσχω 'Iωάπου μοναχου. Iu canonem D minitas Antipaschae dictae, Ioannis monachi. Iin Damasiani, ibid. cauon IX.J P. ο παρὼν
antus monach . P. st παρων ουτος κανων πάσης γεμει σαφηνέας.
142쪽
GEORGIVS CORINTHIUS ET CYPRI Vs.
Κυριν τῶ δουλου Λέρντος τῶ κτίσαντος. την βιβλεν ταωκν.. ἀμην. Liber hic scriptur es, continenν diuinos ae saeros tanones manu Donis Rhagini casi raphi Timeth: anno famili nisseptingentesmo trire o tιrtis, onno Chrsi uas. δ iussim e tertia. Rogaie pro ipso omnes Fer Dumilium, qui legitis, avt exscribitis, ut Demam consequar peccatorum. Amen. Recordari Dominesertii tui Leonis. qui to minauit via pos dit Idrum Mne. Amen. Nec. diuertnni ab isto tortasse est, quod habetur in Palatinx cod: CCCLV. Cosmae et Ioannis Damasenio se iambicoa m praecipua anni sesa eum enarratione grammatita et hiscrica, initio ιι μι milu . Prima es S. crucis relebratio, po ema eanon in Dεiparae Virginis obitum. Liber Gr-mm ticorum.regulis et praeeeptis nimium addictus vilescere quodammodo videtur, qui tamen pro intelligentiα rerum liti non inutilis est,. dictione elegans ata faci. is, et b nisi odieendi valde Couspicuus. .
LXXIII. GEORGIVS CYPRIUS postea GREGORIVS voeatus ex d sacono eoelesiae Constantinopolitanae patriarcha, quem modo Georgium, modo Gregori uim G .gDraFin. hiilona, , et alii nuncupant. 8ὶ Pachynieres lib. 7, de. Λrseno itis r. ωμολογουν δε τέως
yy De hoep Doniam supra in voI. VIII. paget ab illo eonsectorum. h. l. veste ui. Add. supra 7. sqq. plura et certiora a Fabrielo et a me iam vol. XI. p. III. G. tiari. iunt exposita; plura, praue ue iudicem librorum,
143쪽
tebatur catenus Gregoritim patriarcciam, id namque erat illi nomis, quod a Georgio, dum monachum indut sibi sum erat. Pilinum pro Latinis una cum Vecco, .Melainicita, et Molochita sentit. Gregoras du Veceo lib. s. Mγων, κρή γράφων, κm δογματίζων, α συνεργους, κώ συλ πτορας τοῦ ἀγωνος τίν τε Mελιτηνιωτην, κει τον Mετοχιτην αρχια διοικοιους οντας τοῦ βασιλικῶ κλπου, κω σι Γεώργιον τον - Κυπρου Et dicendo, et Ieri. hendo, ei dogmata saruendo: eivs tertaminis adiutoriis r Meliten iste et Metothite. imperatorii elari archidiaconis, et insuper Georgio Cyprio. Res etiam Latinorum tuta una Georgiuin indieat Pachynaeres lib. s. τοτε γῆν καθεσθεντων, τι Mηθέντων τ' εm καθεδρα-αι φῶν τουτοιν ίς συναγωνι μήνοιν τῶ βασιλῆ τοῦ τε αρχιδιακοias Mελιτηνιώτου, κ, του llςωτα. παπολαMns Κυπρω, ο ρητα o ολοβωλος χοιτο προσδοκων την ἄπο βασιλέως ἐκχωρησιν. Quum isaque sedulent, honoratique essent cathedra hi ambo, tamquam qui suffragarentur imporatori, archidiaconus Insilenista, et prolapsolarivs Cyprius, rhetor Olobolas sans ab imis pιratore licens iam exsp ctabat. Qui lib. I. cap. 34. refert, eumdem apud Italos natum et adultum, sese post, nodum inter Graecos coniecisser τί παθοντες, ἔλεγεν, Veccus scilicet, ἐμε τὸν παρα 'Pωμαιοις η εκ ρωμαιων γεννηθεντα τε και τραδέντα συχναις περιβαλο τυ ιδαρίαις, λειτα φευγετε. ανδρα δε παρ 'Iταλοῖς γεννηξεντα, κει τραφέντα, και ἴττω ταυτα, αβ οἰ Ἀνη αὐrως τολαις ηπι γλώττύ προς τά ν1μετερα Σταρεισφρησαντα ευφημοῦνατες δεχε HM. Quid pasti, ciebat, me inter Romanos et ex Romanis natam. adultumque ero bris tonuiciis lacessitis, pulmodum fugitis; virum vero apud Balas natum adustumque, neque haee solum, sed qui indumevtir ipsis, et lingua ad vos iret est dantes excipitis. Postea Graecis adhaerens poli Iosephi Galesiotae obitum. lieet Ueccus ipse viveret adhuc. et eo ram synodo caussam suam diceret, per vim ae nequitiam, i pii usque etiam Georgii inuidentiam pulsus, in patriarchale solium in truditur: cui iusto Dei iudicio non solum hosti hus, sed amieissimis, quibus pol illima fici quaeque in ecclesia contulerat, inuisus, quum iniuriam ferre non posset renunciat, et sese in Dei parae Odegerum dictae, monasterium conserti et non multo post prope Diui Andreae mons sterium moritur. Vir fuit acerrimi ingenii. facundus. eloquens, et pene dixerim diiciplinis omnibus imbutus. Georgius Pachynieres lib. I. de Andronico Seniore: ἐκλέγετα μὸν εἰς II ατριάρχην τον-Kυa ρου I εωργιον, αν δρα λογοις εντραφεντα, κόω σφραγίδα τὰ Πατριαρχου Ιωσης φέροιτα etc. Eligit porro tu patriarcham Georgium C mirim, virum fermonibus innutrarum, et Ordinatum a patriarcha sipho, protoo solarii dignitate in palatio e Bearatum: in hol etiam vises Io, phitas ex ordinatione sibi conciliare. Arsenestar etiam, quod non fiundum praescripta a Iosepho in ectis ou exequi permitteret. Gregoras lib. 6. καν οῦν τηνικαῖτα Mi ἡρ εν λογοις επίσημος τω βασιλικαὶ συγκατειλεγμενος κληρω Γεωργιος ο εκ Κυπρου ' etc. Erat araem tum insigni vis facundia. ex imperatorii cleri collegis, Georgius C Prius, qui eleganter graecae literaturas numeror, et atticam illam lingvam longo iam tempore oblivionis gnrgite demersam ingenii demieritate, ae singulari sudio in Ilicem produxit, ne vehit ab inferis reustauit. Hunt quum non ita pridem monastitum habitum induisset, in animo habibat, et sudebat imperator in patriarchia cum solium evehera: a nemine tamen eorum illi manus imponi vestavi, quι nisum illud dogma amFlexi eq) A. c. Iag;. re A. I 289.
144쪽
emplexi fuisseau: ut perieulum G t, ne res diutius ae erretur. 'r famen ab imperatore possribita fuifragia, et testimonia i O Grinatur; et mi rata pedum in imperatorio furesv
veteri more ab imperatore porrectum, accepit. Proinde negotiis intentus, patriarchica iura.
quae eum Durdotio nihil eoniunctum habebant, adminis1 alat. De eius patriarchais Pachy. merius. lib. 7. Eligis in patriarcham Gorgium e Cypro, hominem in eloquentia enutritum, a I fAbo patriartha ordinatum, et dignitate Proeapsularti in regia insignitum. In hoe eliam Iosephitar ex ordinatione. ut vid batur, Ilai eontiliaris; Arsenouas vero quod non rui tonsi tu erat Iosephus, in mis fleri permitteret. Et Ephraemitu in ChronicorrIαλιν 'Iωσης ἀπολαμβανες Θρόνον etc. Rursum Iosephus thronum recepit, et quum vitam, thronumqae densuisset. sapiens quidam vir Gregorius ex Cypro, sermonum sapientum alumnus, et minarem sacrarium, in thronum patriarchalem evehitu qui a prima aetate, parria paternaqua domo extorris, emittionis, ac maiaematum amore fagrans, ad Consantini urbem se recipit. Vbi disciplinis, et lMoritas deditus tu magnum sapientiae tulmen peruenit. Tandem imperatori innotuit, et eliro palatii adscriptus, pr DI Confantinopolitantu sititur, tum prius, ut moris es, monasicum habitum induisset. Hine mira Georgii Phrangae lib. I. cap. 7. oscitantia aniln aduertenda est, qui in serie patriarcharum nullum hunc Georgium ponit, sed scribit, Vettum patriarcham sua sede depulsum monachus quidam Athanassus nomine excepit. Quod homini rebus saeculatibus intento, nee ecclesiasticis multum dedito, quin infortuniis, ac mala valetudine fracto e ei diste nil mirum. Aristotelis Platonisque seriptis addictissimum, neque in illis excolendis oleum aut operam fit J perdidisse tradit Ioannes Veccus orati prima ad Constantinum,
αυτανεψία επεσκηπτεν επι ταττων, ἡ τις ἔν ἡ 'ξαουλωνα. μη τι τοιουτον επιτελῶν, ἴ δη ν γίνετα . Hurc quum ita Ie haberent, Gregoriur, qui anta patriarcha fuerat, morbo diu. sino confectus, ut vero nonnulli dicebant. quod eontemni se videret, o p uanimitate non multo pos vitam suit, et infla illi, rei par erat, tum eantitis fleri renuitant, at non ut FOκ- isti, quιmadmo um ilis opinabatur, ponsistatum Iibi vindieans, saepius imperator nuutior mittens interdicebat, suaeque nepti, quas erat Ravlaena. ne quid contra tentaret, mandanti erat, quod et factum s. Et dixerat de eodem supra cap. 9. κέ γε τω τῆς 'Αρις'ης
ss) Milito eo piosuis persequitiir historiam; inutationes fataque Iosephi, Veees, Georgiique cyprii huiusque obitus Dan. Frave. Birnard de
VoI. XII. Risbeis In libro ad vol. VIII. p. ST. est. eapp. IIL- IX. p. n. sqq. et P. XXIV. Hari.
145쪽
δσωσιν. Et in A sener monaserium non Ionge a S. Andreae, quod in Crisi es, monai ris,stum: ibi enim Protouesiarissa Eaulaena da suo fouens opulentisime exceperat, sese dedens proripuit. Scripsit pleraque in omni genere scientiarurn. Ex indiee librorum Allatiano pauca retinui tantum, praecipue notitiam Faltilarum et episolarum. Harh tJ Fabulae habentur in bibliothera Bauariea cod. LXVI. Altas. Bauar. cod. hodie numeratur CCI. sed is continet tantummodo duas fabulas de similis. v. cl. Harcti in Aretini
Disolae CCIII. partim scriptae, antequam onus patriarchatus suscepisset, par, tim postquam illius cura ipsi commissa fuit, in bibliotheca siti Antonii Augustini eod. LXIX. Erantque in Lolliana, et Monachii Bauariae, sed sine titulis. In Ambrosiana leguntur CLXV L
Scoriaciti In bibl. Caesarea exstant epistolae CXCI.
ex quibus tentesima decima quinta et quae eam sequiuitur nδο δεαε ιν τω hoe est, seriptae a Cyprio, quum iam esset patriareha. Priores CXIV. ante suseeptum patriarehatum. Vide Iaambecium VIII. p. si 6. sqq. sp. st . sqq, Eollaci et vid supra ad vol. VIII. p. 6 i. R. t Inhibliotheea Leidensi habentur epistolae eiusdem prope trecentae: fcx quo eod. de Rubeis l. e. primus edidit epistolam Cyprii ad stini eum, pag. 12 . sqq. gr. et lat. idemque pag. XXIII. R. ex eod. Leid. nomina eorum, ad quos seriptae suerunt, adposuit. Harι J Vide Diarium Belgicum IIa ad ly e Vistri fis a. iri g mense Septembri. Indicem eorum, ad quos seribit Georgius δε- prius, hoe loeci subiungere placet, quein ex in
seripti Ouibus epistolarum, a Lainbecio communieatis, eo ne in naui: constantino Aeropolitae λογε έrν των νωμων. a. 38. 69. Georgio Aeropolitae ins guo Logothetae, m. III.
Magutis Logotheta ad Gregorium Cyprium, 1 IL
Τῆ βασιλ- . Imperatori, Andronteo Palaeoloso
Callisto diacono, 47. 48 Τῆ - τῶν δε--ν 93. 94. ys. 98. IO . Danieli Glyei τῆ Γλυκει , I 26. Demetrio Benseo, Thessaloniceusi epise. 7.
Ephesi episeopo, vide Isaaeo. Georgio Marmarae, 78. Γνωρυών τινι 176. Magnus Logotheta intelligi ruri Holo holo rhetori, 91. 96. 122. Iasitae monacho, 4. TI. II3. Ioanni Chilae et Danieli, τοῖι ἐν τῆ 'Orρωδ, Me
34. 6. H. 16. II. coeotari Cypria φοιτετη siue esse,
146쪽
Κυπρω απο ωα λ ἐν επιτολην Mαρκου του 'E PHrου. Gregorii patriarchae Cinflans inop sitatii Cyprii apolagia in episolum Marti Ephesi. VI. num. q. non sine, ut puto, ex criptoris mendo. Qui enim potuit respondere Cyprius sub Andronico seniore, Marco Eplicito, an tistiti sub Ioanne Palaeologo, antiquior centum triginta ad minus annos iuniori y Quare delendum est illud Cyprii, τοῦ Κυπρίου, et substituendum et uo συγγέAB, prototyii celli; γis enim in Marcum fel Ephesium scripsit, et calumniis illius in romanam ecclesiam respondit, ut ex edito iam Opere post concilium Florentinum adparet. Seruatur penes me βίος νον πολιτέα, - μερμη Θαυματων διηγησις τῶ D. Θεοφορου πατMac ημῶν Λαμου, τοῦ is τῆ Γα-m ἴρει ασκη αντος, συγγρα φῶς παρῶ τῶἁγιωτατου Πατριάρχου κυρου Γρ γοριυ. Vita et reἔ gestae, M p aris miraculorum narratio fracti et Deum ferentis patris nosri Lazari, qui in Golem monte vitam Uraticam extolait, descripta a san simo patriarcha, domino Gregorio. Qui non alius erit, quam Cyprius. Namque poli Romani Λrgyropliyli imperium, iub quo llorebat Ladatur, ad direptam usque
vr in . praeter Gregorium proto syncellum, ad quem resurri minime potest, nullus alius Gregorius patriarchatum administrauit. Baronius Annalium anno ino non alienus ab haesententia a iusto rem vitae Georgium vocavi te Claruit hoc temporε in oriente S. Lazarus mo-uaehur in Gadem monte iuxta Ephesum, cuius vitam scri t Georgiur patriarcha. Scriptio est satis elegans et adcurata et rara. Alliat. 'Mtiis. in bibl. Marc. eod. LXXXIII. sunt Gregorii Cyprii, patriarchae CPolit.ύπωνησις ἱκετηριος ad Andronicum Palaeologum imp. ine. κραι τε, Θεοπώε τε - ωομη τῆς κρατωρ --αγίας βαειλέας σου et Confessis: inc. Mη ὁ νομος ημῶν κρίνει
Saponopul O. 63. 64. 6s. go. 86. Seutariolae, 3 . 8. Stauraeio, chartophylaci Thessalonicensi. M. 2 a. I. 21. 23. 22. 76. 77. 82. 99. Io 6.
Theodorus Murato ad Georgium Curium, M.
magnus Logotheta. Cyprii ad Theodorum, s4. Io9. ss. s6. 6o. 6I. 9I. Theodosio monacho, g . s. Theognosto, vide Iohanni. Xiphili uo. Io. si . Georgii Xiphiliui mentio, ira.uu Gregorius protosyneellus, patriareha CPol. ab a. I s. ad I s3. de cuius scriptis adeundus Petrus Areudius in Coneordia utriusque eeelesiae elaea doctrinam de Sacramentis lib. 2. cap. Is. p. III. ubi etiam 'docet quinque capita in de nissionem eonei lii Florentini ab eo seripta, diuersa utique esse a totidem eapitibus, quae Gennadio abiudieare voluit caryophyllus. discipulo, 33. II. I9. 24. 2s. 26. 3 . 36. 39.. 43. 44. 4s. 46. 49. Io. si. sT. s9. 62. 67. 63.7o. 8T. 39. Meliteiliotae, s. 17. 66. 72. 7s. 38. M. 97. IO3.
Nicephoro Chumno quaestori, 42. ST. Nulli inseripta, I9O.
Protovestiarii ad Gregorium Cyprium, I 6. Protouestiarissae et sorori eius, ISM
147쪽
atque utrumque opusculum editum esse a Bandurio in Antiquitati. CPolitanis libr. VIIIani inaduertit cel. a reli. in bibl. M Sta gr. et lat. tom. I. p. 74. - In eiusdem bibliothecae eod. CCCCLII. exstat Igatarii ChriUMephasi Ῥωδωνια s. 1lorilegium ex variis scriptoribu inter quos etiam ex Georgii Cyprii epistolis, orationibus ae declamationibus esse quaedam excerpta, idem cel. Mureu. l. c. p. 319. obseruat. Atque Vialoson, qui in Anecdotis gr. re, m. II. a pag. 4. illud Macarii Chrysoceph. opus et cod. Marc. copiose recensuit et multa ex eo excerpsit, pag. T . adnotauit, ex quibus declamationibus, quas Fabricio ignotas fuisse, putabat, loca excerpserit ille Macarius. - μν vae in bibl. synod. cod. CCLXXIX. nr. 6. teste Mutthaei V. C. in noti t. codd. gr. Mos l. p. I 8 . inc. εΘος τοῦτο τῶν λογοις αγωνι est Gregorii Cyprii orat. io Georsium martyrem, de qua Orat. v. supra, voL X-
LXXIV. GEORGII HIEROMONACHI PROTOSYNCELLI aduersus e solam
Mares Ephesiui liber est in bibliotheca regis Gallorum. Gregorii et hie suspicor reponendum, quein scimus omnes in Marci Ephesi epistolam stilum stri uxisse. vide tamen. quae supra pro Gregorio Aneponymo, in Georgio monacho dicebamus, et nota faciles in eiusmodi nomine scriptorum lapiu .
LXXV GEORGIUS PHRAMA Byrantinus, sub Manuele Palaeologo Ioannis filio natus, laute baptismali a Thomaide religiosissima semina susceptus, eidem imperatori puer, tandem etiam a secretis inseruiitr suecetaribus Manuelis, Ioanni et Constantino aeque cari stimus, sub quibus variis legationibus sungitur, non ciuili seientia et militaribus artibus, sed doctrina et eloquentia clarus, quibuscum et militares etiam spiritus demonstravit, tamquam qui obiectu corporis sui Constantinum seruarit, et pro eo vulnera exceperit , in carcerem etiam teterrimum ab hostibus proiectus est. Ex Helena Alexit Palaeologi
eJ Exainplaeonis filia filios tres, et unam filiam sustulit. Constantinopoli a Turcis debeti
lata in hostium ipse cum coniuge, filia et filiorum Ioanne, nam ante urbis excidium alii vita suncti fuerant, potestatein venit. Coniugem Hadrianopoli redemit. Filia in obsequio
Sullaninae moritur. Ioanneo adolescentulus, qui nondum annos quindecim adtigerat, pro conseruanda pudicitia a Sullano obtruncatur. Proto uestiarius fortunis, ae liberis ereptis in Peloponneso aetatem agit; . sed ea quoque a. Turea deuicta Italiam lustrat, inde in Graeciam reuersus cum uxore monachismum amplectitur, et pro more nomen ipse in Gregorium, coniux in Eupraxiain mutat. Vixit in summa egestate, adeo ut nec panis, quo vitam sustineret, suppeteret, tandem effoeta iam aetate, morbis etiam fractus, ae debilitatus decessit. Haec carptim ex lacobo Pontano. et Pontanus ex eodemm et Georgio, cuius illud est de eo iudicium: mrfuit πρακτικωτατος, rerum Mendarum scienti nius: de tribus autem imp ratoribus Minnivis, Ioanne, Consantino, quibus servivit, ita meruit, ut nemo magis. Rogantibus quibusdam nobilibus Corcyraeis Chronicon scripsit, tradiditque in Autonii sacerdotis
p. 79y. ed vet; plura ad Ieripsi. Hane, quae ibi ex Allatio iam isti Α. I OI Conser, si plaeet, quae db hoet adducia sunt, repetere hia I. nolui. Har IPhram dicta sunt volum. V M. p. 74. sqq. Lubii
148쪽
I 33 dotis inanibus, ut idemniet in sine operis dicit. Chronison ex bibliotheca Bauariea depromptum, digressionibus, quibus passim opiis abundat, multisque aliis, quae dignitati historiae Ossicere poterant, detractis, totoque corpore in compendium coaehγ, Iacobus I ontanus in linguam vertit latinam, libris, atque capitibus, ut ips peropportunum visum fuerar, diuisu in edidit Ingui stadii ex typographia Adami Sartorii 16o . in A. cum Theophylacto
Simo a a. Pontanus tamen in aliis laudem nec contemnendam promeritus a nonnullis reis prehenditur, primum quod graece non ediderit; secundum quod opus obtruncatum, ac in epitomen redactuni, non integrum emiserit. Scriptoris eni in errores , ae nugamenta Omnes ab interprete exposcunt, non ita tamen, ut in interpretem reiiciant. Et aliud est interpretis. aliud correctoris munus. Interpres omnia reddere, si fidus esse vult: correcto tuo a
seriptoris vestigia, sed suum sequitur institutum. Λrgumentum Chronici ex eodem Georgio in Prooemio illud est: Ad hune modum ego quoque Georgius Phrantara, et Protofusiarm et Gregoriuν cognominatur ubi ad monachor me a regaui, ista tonseries de iis, quae memoris mea acciderunt, et de nonnullis talamitatibus, speciatim quae partim ante, partim pos subactam Constantinopolim nos exercuerunt. Ac primum quidem de errationibus, et est is imperii Pa-Deologorum ab initio narrationem tontexam: ditamque, fel quot, et gni, quaeue ex ea domo. quam penet huc Drqua sceptra fuerunt, despotae, et de oenae extiterint. Et da bello, quod in Peloponneso inter friarer despotas Demetrium, et 1homam consatum es. Alia insuper non Farvi momenti, es memoratu egregia non suis Praeter Chroni eon scripsit Expositionem symboli. ) Quid in eo exponendo egerit. ex ipso lib. 3. c. 24. videre possumus. Edidimus autem prius Mei nos a in Dram confessionem, uti mor est orthodoxis monasteum induentibus habitum; et ira coepi primum quidem sanctum symbolam exponere. ostenderelis unde a sanctis.patribus esset eo ostum: et ut cogn
sinemus non eos id a s liti ipsis habuisse, sed ex dSuinis oratulis tum verba, tum sententiammtituator id pie conscripsisse. Propemodum igitur diuini Amboli voces Dulce e sotris scMρt
ris sunt desumtae, ut parIstulatim docuimur. Hoc idem ante eum praestiterat Simeon Thessalonicentis, ut in nostra da Simeonitar diatriba diximus. Porro an Georgius Stimonis laborem in se una opus deduxerit, vel nouum ex se meditatur in scriptum retulerit, quum Georgi, expositionem non viderim, non audeo diuinare. Sollemne seriptoribus semper fuit, sed labente Graecia potissimum, alienos labores exseriptor, suppresso, unde exscripse Lant, nomine, tamquam suos simplicioribus promere.
LXXVL Vivit hodie GEORGIUS MYRMEGPSIANUS, Myrmegusium in in
sula Chio oppidum est non ignobile; dum monae hum induit Gregorii sibi nomen adsciuit,
quod innuit ipse in Synopsi dogmatum ecelesas leorum; χαριν λογου nos αι Θρωπον κρα Ουσι Γεωργιον, επειτα γισο αρχιερευς κώ μετωνeμα ουν τον Γρηγοριον, τον τοῖον λέλοντας τον τίνας λέγει ' ουτος Mi M o Γεώροιος λέγει του τρ πρωτον ονομα. V rei gratia quemdam hominem vocari Georgium, es deinceps praeful Iactus Gregorii nomine in
Hane expositionem Amboli Alteriis editioni suae Phantaene ehroniel adieeir. V. supra advol. VIIl. p. 78. Hari. xy9 Supra vol. X l. p. 333, sq.
149쪽
Ignitur, quem sim quispiam a pexerit, dicit: hie s G orgius, prismo nomine eam e--
pellans. Nunc, ut audio, monaiierio imperiali in eade in insula, quod νέαν μοι ν, novum monaserium vocant, praeust; scripsit sub hoc titulo Graetorum recenti lingua; συεο νιν των Θέων τῆς εκκλησι- δομιτων. An opsis si inorum et Derorum uelisae dogmatum, editam Venetiis ao. I 633. apud Ioannem Petrum Pinellum in 8. In eo libello auctor, quum non solum Graecorum schismaticorum, .sed haereticorum recentiorum etiam libros legisset, nee tantum haberet ingenii, ut vera a falsis discemeret, errores varios, absurda, saepe quoque haereticas sententias inspergit, propinatque incautis lecto libus, quae multa nos alibi adnotauimus. Utinain et ipse aliquando bene sapiat, redeatque ad viam, quod futurum spero, quum aequitatem viri, et studium veritatis, fideique zelum compertissimum habeam. LXXVII. Diatribam finiam. dummodo inter tot, ae tantos Georgios uni, et soli GEORGIDIO MONACHO loeum, quid enim vetati concedamus. Opus illius sic co cipitur, Γεωργιδίου μονα νου γνωμῶν εκλογη συλε σοι δει τῆς Θεέας γραφῆς, ἁγlio των εbi διμον οιλών. Georgidii monachi sententiarum ecloga ex satra scriptura, sanctis patribus. externisque magi rit. Georgidii coSuomento fuisse inde colligo, quod earumdem sententiarum in aliis codicibus, ut mihi ex Chio insula relatum est, titulus itaeoneipitur: Γνωμαι συλεγετσ ύχτο 'Iωάννου μογάζοντος, του ηει Γεωργίδη, κατα τοιχειον.&utensiae collactae a Ioanne monacho, qui eι Georgides, ordine littera rvm. fv. supra ad vol. XI. p. 627. de cod. Laurent.J Non esi tamen operae, ut in his diutius iuunoremur. Ailat. Εκ Fabricii indiee et Supplementis ad hanc Allatii diatribam aliorum Georgiorum memoriam subiiciam, cum nonnullis accel Iionibus.
G orgii Calybae iam supra ad vol. XI. p. 627. ubi et pagg. sqq. plures Georgii nominantura mentionem feci: h. l. tantum adiiciam: Georgii illius epistolis, ibi memoratis, additas esse sex epistolas, ad eum scriptas a quodam Antonio, Io. Abramio, Exarcho, I anne Nathanaele, Nicobo et Mathusala monacho. Georgii Hieromonachi, et ea exarchi patriarchi ei epistola ad Sophronium Proto syn.eellum, de fraude Iesultarum epistola, Trapezunte a. 1626. data, et de martyrio Celabae, Iberorum principissae a. 16I4. a Persis, quod Christum eierare nollet, oleo elixae, exstat graece et lat. in operibus AndreM Riveti, tona. III. p. Iasi. Iasq. ROterd. 166 . sol. Fabr.
Georgius Rhaner, cal. Mithaver, ad quem Theodori Studitae epistolae. Febr. Cons Mosauton bibl. COislin. p. I 48. et 3I8. Hari. De Georgio IIIono, cognomento Diatreta v. supra g. XV. et vol. XI. pag. 629. et Fabrie. in Supplem. addit: si In eodice regio, quem euoluit Gangius, σχολια σὐν Θεω- mi, διαρεσι, Hermogenis) ἀπο φωνης τῖ αυτου Γεωργίου τοῦ Mονου, σοφιςῆ Λλεξαν- In sne haec verba habentur: Σπληρ η συν Θεω κρη ἡ διαιρεσις ευτ b- Ζηνοπι
150쪽
Georgius Mωκιος vel Mario νοe, euius scholia in IIomiliam Gregorii Nar. PasinaMSS. ininibi. Coislin. apud Monfauton p. 296. R. Fabr. Georgiiu Omaeota, s n. ab Oeneo, urbe circa Paphlagoniam: qui loeus graece ad pellatur το On ον J rhetor, qui cum Georgio Galesiota orationem Nicephori Blemmidae de regno illustrauit, et in clariorem stilum transtulit. v. Lamfee. VII. p. aa . Fabr. s. p. 48O. R. ed. Κollar. nr. s. cod: CXXV. Huri. Georgii Sangina fici, consulis Romanorum et Comitis Palatini Lateranensis, oνθμα- σωι των μελων τῆ αἰ Θρώπου, δε paxtibus eorporis humani ad Nicolaum V. pontificem romanum circa IASO. ex cod. regio Patisino Is Io. versibus politicis. Citatur a cingio in glossario graeeo. Fur. Paris in bibl. pubi. iecundum ea al. MSSt. rem. voL II. exstat in eod. MMCCLXXV l. nr. 7. - In eiusd. bibliotii. eod. MMCCXLII. est Georg. Sanginatii sie) opusc. de pubibus. hactenus ineditum. - Vindobonae in cod. caesareo LXXVIII. ur. 7. exllat Eeμηνέα τῖ 'Υπατου περὶ των τῶ σιω-ιτος μορῶν ' interpretatio partium comoris humani. I .ambecius in vol. VII. p. 297. suspica hatur quidem, in eod. illo caes forsan pol voc. 'Υπατου subintelligendunt esse των φιλοσ,φων, ita ut intelligatur vel ipse Michaa φημIus, vel Ioannes Balus, Pselli discipulus et aemulus; quod tamen tamquam incertum postea in medio reliquit. Eontra Fabricius infra in vol. XII. p. 78i. Hypatum hune cum Georgio Sangina trio eumdem esse ait. At Gliarias in nota ad Lam eii loeum eit. ubi Fabricii verba adducit, , dubium tamen, inquit, remanet, auctorne libelli hie Sanginaticiar vel editor tantum fueriti id, quod, inspecto libello, quo nos quidem raremus, iacile qui diu auelit. Supra in via. XI p. s a. in indiee M S. eod. Eparchi nr. LIX. citatur quoquo
Hypati interprctatio partium corporis, quam editam esse a Stephano te Moyna tom. I. vari Onsier p. si, Fabrie. in nota ad illum indicis locum animaduertit. Illa intem elatis etc. re peritur quoque Flarent. in eod. Laurent. LXIII. nr. 47. Atque Banssin. iu cat. Codd. gr. Dur. tona. lIl. pug 111. poli quam Fabricii nostri opinionem, illum Hypatum eumdem esse cum Georgio Mug naticio, coni memorat, dein, si sed quas . ait, illi tribuit Fabrici ἰνομα σἰρες των ριελων τῆ ανθρωπου ad Nicol. V. papam circa a. Chr. MCCCCL. versibus politicis, opus videntur a nostro diuersum, quum nulla in hoc metri ratio digno leatur.
- Hypati interpret. Didaa in bibl. publ. inter codd. vossian. v. bibl. Leidunc pag. 398
m. 4. HarL Georgiorum numerus, s opus videretur, praeter memoratos supra in vol. XI. p εa . sqq. et in iudice et a Caueo in dis . I. ad hist. litter. S. S. eces . nominatos, augeri potvst Sed paucorum memoriam t..ntum h. l. excitare praestabit: maiorem copiam ei, cui v Uluῖς erit, indices ad catalogo, MSS. varii generis, suppeditabunt.
ut ait consector catal. MSst. regg. vol. II. p. a a T. eo consilio probabiliter scripta, ut ii 3 responderet, qui eum de fide parum recte sentire criminabantur.