장음표시 사용
171쪽
iueo CONSTITUTIONES APOSTOLICAE. Vol. XI. p. Dei a Grabe γ in libro, qui inscribiturr nn Usay vpon furo Arabici manu seri s. oxon. rri I. SConsulendus etiam Sinion Ockley in the account of the aut ity of the Arabith mansscripis. Lond. Iria. 8. Licet vero Whistonus identidem tueri sententiam suam conatus sit, repetitis seriptis aduersus Grabium. Remaris ora Dr. Grabes ess . Lond. Irii. 8. aduersus Petrum Allixium A reph to Dr. AIlix, remarhs, Lond. i7II. S. aduersus Turneruna M. Gemens sand M. I naevi's vindication of the apo soli I consitutions, from severat obiections made
tions, LOnd. ITis. 8. vix quemqua in tamen antiquitatis ecclesiasticae peritum eonfido esse futurum, cui illius argumenta petita longius et coniecturae leues rem tantam persuadere poterunt. Illud vero non sine detrimento harum litterarum accidit, quod laudatus Grabius morte impeditus non potuit, ut constituerat, μ' persicere opus, in quo latius probare voluitii J eonstitutionum libros esse sane collectionem ex antiquis διδαχας siue didascaliis, quales sub maximis apostolicaeque actate vicinis nominibus olim serebantur, at interpolatam multis modis, atque adeo contra sententiam primorum auctorum corruptis, ut non modo plura addita et detracta suerint, sed etiam usque adeo mutata vitiataque, ut quae primi illi scriptores adfirmauerant, negari lain. et quae negauerant, adfirmari deprehendantur, et quod Vsserio etiam atque aliis viris eruditis iam suboluit, in Arianam sententiam non pauca snt detorta manifeste atque alterata. Fabr. Codices quosdam iam commemoraui supra in longa nota ad I. V. - Cons. Iitigii capp. selecta H. eccl. I. p. so. sqq. et Butaei isagogen cit. p. 746. sqq. qui etiani alios VV. DD. illas constituit. reiicientes laudant, Spiraler l. c. p. 65. - Copiosus de illisa quas adulterinas esse docet, constituit. agit, et, qui in utramque partem disputarunt, bene multos cxcitat Cotta in: Verseel, einer ausRhri. Rirehenhist. N. T. tom. II. cap. V. g. 429 - 432. p. II 83. sqq. Vbi p. Ia 4. in not. ι3. prouocat ad suam disput. de consitutionibus apostolicis vulgo dictis, Tubing. Ir46.4. add. Car. Frid Pe udisy I. II. πνρὶ τῆe Διαταξεως s. de constitutionibus aposiolicis vulgo dictis, Lips. 1698. 4.- At uerigit opinionem in adnotati. ad pandectas canonum p. 4o. Clementem Alexandrinum qui secundum Eusebium in hist. eccl. libr. VI. cap. I 3. et Hieronymum in catal. scripsit καινο- ἐκκλησιατικαν. ἡ προς τὼς 'Iουδαζοντας,) traditiones,Qquae neταγαὶ s. διατάξεις nuncupatae sunt, collegis , videtur quodammodo amplificare et stabilire ADι- mann. in biblioth. iuris canon. et e. tom. I. p. Ido. sqq. Add. Gr. Suast. Arardi in disi.
In Acta Eruditorum IIII. P. zo I. seq. v Grabilis in seripto postmno, tui tituliis.
Sovae instanees os the desee s and omissiona in Μr. Whiston ι eollecti ou os testii noni ea se in the Seriis plures and the Fathers against the tiue Dei ty os the Son and the Holy Gost. I. M l. 17la. g. p. 2
tum a 'rmatives into negat iura, et vice vcrs .
co iter, though that could nes is provid ofany one of them in particular.
172쪽
VIII. Disolas episcoporum, romanorum praecipue, per quas consulentibus de rebus ad do strinam vel disciplitiam pertinentibus respondebant, non contemnendas visas atque in auctoritate suisse, satis collisitur ex Eusebio, qui illarum passuri meminit, nomin fim epistolarum, quas romani praesules Clemens, Cornelius, Victor. tum, quas Carthagi niensis Cyprianus, Corinthius Dionysius, Ignatius Antiochenus , Polycarpus Smyrnens , Theoctistus Caesareae Palaestinae, Irenaeus Lugdunensis, Dionysius Alexandrinus, Pinytus Gnossiorum in Creta et Dionysius Alexandrinus episcopus exararunt. Etiam Clementis RO-mani epistolas encyclias in omnibus reclesiis te stas, test is est Epiphanius XXX. Iue. Ceterum collectiones epistolarum decretalium in usuin canonicum atque ecclesiastieum factam esse, non constat, ante Dionysum Exiguum, hoe est, ante sexti saeculi initia, licet in iure canonico, velut ex sententia synodi roinanae an. Christi 494. sub Gelasio habitae, saluatur eum sanista romana dist. is. Rem detretales episeolae, quas beatissisi papae diuersis temporibus ab urbe Roma pro diversorum patrum e fultationa dederunt, venerabiliter suscipiendae sunt.
In illo Dionysii libro decretorum, ut adpellat Zacharias papa epistola ad Pipinum,
mns cons. Budiat isagogen laudatam p. 7s7. sqq. Divi. in hi st. eeel. primi saec. capp. selectis png. 61. R. et iii disp. de patribus apostol. S.
XXXVI. pag. Iio. sqq. qui ia in eo utra eardis. Aguirre, tom. I. concilior. Hispaniae contendenistem, aut e R. Chr. Is62. quo Centuriatores Mag.
deburg. has epistolas decretales clementis ini pugnarunt. neminem illas epp. pro spuriis habui ue, doeuit, vel ipsos multos pontificios saniora tulisse iudicia, et David. Bion illum, qui veterum romanomini pontificum a Clemente ad Sirietum decretales epp. eollegit, eas esse pseud- epigraphas, ad oeulum demonstrasse in opere, inseriptor Pseudo. Isidorva et Turrianus uapuin Iantes, Genetiae, I 628. 4. Add. Cottam l. e. p. 1216. R. S tιων, Gesthlehte det hanon. Reehi P. ῖ4. sqq. cum primis p. I s. sqq. de epistolis
episcopor. rom. etc. viein de Siritici quoque eitisque epistol. ad Himerium, Tarracon. epist. a. 38s.seripta, primo genuino monumento inter ea, quae hucusque iuuenta sunt, eius deeretalia. in Mansi collect. concit. to m. III. col. 66I., cons.
ata, reperiuntur varia, quae hae de re eonsuli possim: in to m. I. p. I 3I. sqq. in Cousantii diss. de antiquis canon. collection, et p. 474. R. ap. amarein. Fri de eollect. parti III. cap. I. enum rantur decreta quorumdam praesuli in roman in mim, ad fidei regulam et disciplinam ecelec eoninstituta, in his Siticii epistolae: ibi d. p. 46. R. de eodem sitieio quaedam a - p. s3. Idem tam flant. S. 4s. pari. I. et p. 3o3. sqq. Ballerini Fripari. II. cap. I. et x. dubitant, utrum ante Diomnysii Exigui tempora exstiterit codex canonum
et plura hane in rem disputant. Ibid. 99. sqq. Coussant. g. VI. et pag. 47 t. sqq. Basierini Fr.
pari. III. cap. I. susus disserunt de collin. canon. Dionysii Exigui et ceteris, quae a Dionysio pro secerunt, et Bauerin. in pari. U. cap. 2. P. 32 sqq. de antiquis versionibus ea nouum synodorum graec. ante Dionysianam factis. - lbid. in t m. I.
pag. 723. sqq. recusae sunt Paschalis Quosnrili
disr. III. ab de eodice eanonum ecclesiae r in. ba de variis fidei libellis in antiquo echlesiae rom. eodice eontentis; e) de primo usu eodi eis ea nonum Dion, sit Exigui tu gallieanis regionibuν, eum Balterinianis adnotati. et obseruati. eriti eis in easdem Quesnellianas dissertati. - Van Euendissertat. de eodiee Dionysii Exigui. in Dpp. tom. Vl. p. M6. - Douiat. in praenotion. canoni . libro lII. cap. is. to in. II. pag. 2o. sqq. ibique Seholt. de eollectione Dionysii Exigui, quae vulgo
eodex ea nonum veteris eccl. romanae vocatur.
173쪽
qui sγ nodis minanis a. C. 484. et 499. intersuit, habentur XU. Decreta Siricii qui episcopus Romae fuit ab a. C.
Cum Dionysana hae magnam partem conspirat Ionge iunior collectio decretalium, quae post eodiem canonum ecclesiae rom. a IO. Windelestino a. rsas. Moguntiae sol. primum editum, et Franciseo Pithoeo curante Paris. I6O9. 8. atque cum eiusd. notis, una cum M stellaneis Petri Pithoei eccl. e typograpitia regia I687. sol. et tom. I. biblioth. canonicae Iustelli et Voellii p. 249. recusem, habetur. In hac praemittitur Nicolai papae . qui aba. 8s8. ad 867. suit, epistola ad archiepiscopos et episcopos per Galliam eonstitutos, nee non S. Λmbrosii ad Siricium papam, deinde post decreta I . Si ricii, 3T. Innocentii, 4. Zosumi, 4. Boniticii I. praemissa S. Augustini ad eum episola) aa. Caelestini, 49. Leonis I. VI. Decreta Hilarii qui episcopus Romae fuit ab a. C. 46i ad 46 et II. Simplicii 467 - 483II. Felicis 483 - 49328. Gelasii, 8. Anassas i I.
qui non modo praeter canones in collectione Dionysii comprehensos etiam diuersa Asrieae eoncilia, tum Gallicanas et Hispanieas synodos in suam συναγωγ ν transtulit, sed epistolas quoque inseruit pontificum, qui post Damasum romanam cathedram tenuerunt, quam eollectionem posterorum diligentia auxit his conciliis, quae habita in Hispania sunt post tempora Isidori. Vid rat ' siti unum collectionis illisu exemplar vir illa rissimus. et extet. leniislinus in omni gmare laudis Antonius Augusinus, archiepiscopus Tarraconensis. illudi um fortassis, quod etiamnum exsat in bibliotheca Melestae Urgellensis in prouincia Tarrae ηt , in quo episolae romanorum pontificum nullae e lant ante Damas et Siricii tempora. . Etiam
Hane epistolam primus ex Sirmondi eodieea Mit Christophorus Iustellus editioni suae a. I643. unde habetur etiam in tomo I. bibl. ean meae Guil. Voelli et Henr. Iullelli p. I 83. ubi haee eoileetio deeretorum Dionysiana et altera ad Gregoritim II. eontinuata exstat, et in eonei. lita Labbei tom l. p. 3. et Hardilini tom. I. P. F. P Steph. Balutius praes ad Regi uouem.
174쪽
Etiam Isidori Hispalensis eoilectionem Ambi osius Morales lib. XII. histor. c. as. visus est sibi in eodiee Eseurialensi deprehenderer sed Nie. Antonius ri) non sine caussa suspieatur, in illo potius eontineri collectionem alteram longe iunioris scriptoris, qui post synodum
Parisientem a. C. 829. celebratam adhue fuit, et epistolas antiquiorum pontificum nomine
venditatas congessit, atque I dorus Mereator siue Peccator habetur. De hac deeretalium
Nie. Antonius bibliotheea veteri Hispana
V. 4. g. a I. p. 27 I. - De Isidoro et eanonum colleetione famosa multi iam adeo eo piose egerunt, ut quosdam, quos ieetores adire possint, uominare iam sunt. elati Fabrici noster in bibl. med. et in . lat. tom. IV. pag. I9I. R. ed. Manli, Budaeus in Isagoge laudata tom. II. p. 76a sqq. ubi etiam multos, in utramque partem disputantes, proseri, iis autem, qui hasce epp. ponti f. spitrias e Ise een .sent et fictas, aeeedit. - In Galiandii sillogerit. hue pertiuent Constant. in dissi et t. pari. I. p. s. p. 2 22. sqq. de antiqua eonciliorum et pontificiarum epistolarum collietione. apud Hispalios recepta, et de veteri canonum codice, ex eadem eollectione ad eiusdem Gesesiae usum conis
flato I in primis S. X. p. I t. sqq. de collectione Isidori Mereatoris; primum doeet, ab utraque parte nimia aut laudatione, aut eeastra oppido Meeare, Isidorum pontificum litteras usque a clemente ad Gregorium M. ipsum eollegisse. genuinas, quotquot reperit, aut edidisse in t gras. aut suis interpolasse figmentis; adulterinas vero plures confinxisse, ne quem praeteriret apostol. ledia praesulem, euius nulla rastarent deisereta. et Isidorum, qui illa fraude eeelesiae maguum adtulisset damnum, esse impostore tu. Ibid. p. soo. sqq. Batarinor. longa exstat disp. de hac re; cap. 4. de eotieetione Hispanica IS. I. de eius eodd. Vatie. Vindobon . eaesar. et aliis; g. a. de primigenia eius eoileel. editione. I. g. de tempore. inter a. 633. et x. 4 36. loco, n. in Hispanilo, et auetore, Isidoro Hispal. qui vel ipse, vel alius, eius saltem iiiilii eiusdem eoli tionem concinitasse videatur, hae autem de taussa, putant Ballerint, ae idisse, ut Pseudo. Isidorus, qui hane collectionem in sua in traduxit, usurpaverit Isidori nomen, praelationiqtie suae titulum adfixerit S. I dori nomen, eo, quod eam eollectionem vel a S. Isidoro, episeopo Hispalensi, vel eius eonsilio digestam, fama tradiderat δS. 6. de additamentis etc. s. de colle uoue Hadriano-Hispani ea in MS. Vaticino I37s. tum in cap. V l. eopiose de eollectione Isidori Merea in toris, et spuriis eius eoi Iec . doeumentis, impo- stura sero detecta. In 3. 4. agitur de auctore, qui perperam habeatur Meullus epise. Mago minus, et de tempore eiusdem collectionia, scit.
poli R. 819. et ante anni iiii g, 6. aut vulgatae circa
a. 84s. p. I. R. Pseudoi sidoriun non suisse Hispanum, sed Germano-Franeum, pluribus ar-gii mentis euincitiir; g. s. p. 341. sqq. de eodd. Isidorianis, sed inter se diserepantibus, ex anti- uillimo autem MS. Vatie. 63o. ordo et catalogus Octimentorum huiua eollectionis exhibentur, et spitria, sincera atque interpolata disternuntur th. 6. de quibusdam eodd. qui Isidorianam colis
lectioii. non omnino puram aut integram eoutinent; cap. I. de additionibus Isidorianae eolis lectiouis a Merlino editae Paris. Is23. Colon. Is 3o. Paris. is3s. in quorum postrema sunt additiones non a Merlino insertae, sed ante ipsitin astudioso aliquo hine inde collectae, quas deprehen. derunt Balter. in eod. Vatic. MCCcXXXX. et Venet. S. Mare. CLXVIII. et CLXIX. ete. - In eadem GaI. Iandit syllo se tom. II. p. h. sqq. Caroli Blasei amplus commentarius eum multis adnotati. primum edi. tus Neapoli, I76o. de eollectione eatro mi in Isidori Mereatoris; disseritur de eotieetionis.ori. gine et sortuna; de hoiniue ae praecipuo collectoris proposito inquiritur; fraudes impostoria
deteguntur, ex eoque ortam oeeasionem fingendae sabulae de Ioanna papissa iudieiis solidissuadetur ι unde verum eiusdem imposioris nomen etiam patescat. In ea p. a. pag. 4. de sontibus unde hausit Isidorus, Diaque monument 2 forma vit et in eap. 3. p. is. sqq. Hinemarum Remensein opust. 33. cap. 24. testem adducit, eiusmodi eol.
leetionem, tamquam ex Hispania in Galliam delatam publieata inque suisse a Rieulso, arehiepi.
scopo Magontino a . 7 6-8r4. - tu cap. 6. de ipso Isidoro, quem potius peccatorem, quam mercatorem cognominandum negat p. 3 F. sqq.
Non desti sententiam, cin Pseudo Isidoro cap. IV.
175쪽
eollectione Balugius: Aetio deinde Tarsi
et V. auetorem fuisse Gallo. Germanum, vel Germano-Francum, et rc. med. Ree IX. et sorsan Benedictum Levitam, Mago minum, capitularium regum Franeorum collectione clarum, qui in olom auctoritatis conciliandae gratia uomen Isidori Mereat. praefixerit, sub examen vocat; in eo tamen, Mereatoris collectionem non quidem
ex Hispaniis Mago litiam deportatam, sed hieortam, cum Blondello conuenit. In e p. tamen XUI. totus in eo est, ut de inonstret, verum auctorem
esse Ioannem Anglum, sub quo nomine seminam medio saee. IX. sedem pontificiam tenuisse, ex veteri tabula vulgo reserunt, et sub hae de Ioanna papissa narratione nihil aliud latere, nisi originem atque eonditionem colleetionis Pseudo. Isidori. Sed Blasei coniecturam, ingeniosam magis, quam probabilem, sal Iam esse ostendit Sehortus ad Do uiati praenotion. canon. tom. II. libr. III. cap. 2o. S. 2o. p. 64. R. ubi quoque p. : sqq. Blondejli argumenta paullo uberius retulit examinauitque, reieeitque ea, quae Iu Henn. Boehmerus tin praef. tom. II. eo . tur. ea non. S. IX. pro Hispana eius colleel. origine aduersus Blondellum' dixit. Douiat. autem ibid. p. 38. sqq. cap. 19. de Isidoro Hispalensi eiusque vera, quam putabat, collectione egit: sed nil in ea ad nostram pςruenerit aetatem, et qualis ea sit, vix definiri posse, iudieat Seho tuis in nota, P. 41. et obseruat, genuinam Ilidori Hispal. collectionem, siue potius indicem vel epitomen canonum atque epistolarum deeret alium , in X. libros eeristosque titulos secundum materiarum ordinem digestam, publieare sibi visim esse Caietanum Onnium de antiquitate ecclesiae Hispan. tom. I. Romae, II l. 4. sed contradixisse Domin. f. opeΣBarreram in histor. exercitatione de antiquo eanonum eodice ecclesiae Hispanae, duas in paristes diuisa, quarum altera S. Isidoro Hispaleusicodex perperam tributus refellitur; altera antiis quus iste eodem ostenditur, Romac, 17s3. 4.
In cap. XXγ p. 47. sqq. Douiat. eopiose disserit
de IV. integrorum canonum latina eollectione, secundum tempora conelliorum ae deeretalium,
sub titulo Urimi Mereat h. de Meulso s. Richolpho. archiep. Moguntino, ab a. 787-s 4. istius eoileetionis auctore vel propagatore, deside eius valde suspeeta. - Praeterea de eou
magni infertae sunt famosae illae episolae, quae priscis
quam ex eius Opp. recudendam curauit Ios Ua-ιrat Ενbelias in eoileeti seleel. lucubrait. iurisia prudent. eeelesiast. illustravi. distributione II. Viennae 1774. 8 , praesertim S ituer. in Gese hieb- te des havon. Rectus p. lyr. V qtie ad P. 284. hi storiam Isidori et Pseudo is Isidori pei sequitur; I. s6. p. 2o sqq. collectionem canon. istoria uideseribit, summamque eanonum synodaL et deerein torum praesulum quorumdam roman. et additiones indicat, S. co. p. 222. sqq. poli Balterivicia recenset eod. Vatican. CCCLX. antiquissimu ui optiis niumque Pseudo . Isidori, denique de tempore, patriaque auctoris collectionis agit, do erique istu int tuisse impostorem: p. 244. sqq. inem ratFebronu matheimi in opere de statu eees. et i gitima potestate papae, ubi de damno, quod suppositia Isidori deeret alia adtulerunt, multa praeclaro protulit, ed. Bullion. R. 76s. tom. I. q. p. 643.
prolatam suspicionem, salsa illa deeret lia haud inulto post a. 744. Romae esse composita quam
laineu infirmam esse domi p. 236. not. et Granis didieri opinionem in histor. episeopat. Arge intorat. ista reeepta sitisse temporibus episcopi Ractionis, ab a. 783 . sis. sedem tenentia examinat; add. p. 2 6. contra p. 246. sqq. ostendit, Pseudo is Isidoruin aute anu. 29. haud fatale posse eoilo- eari. Add. eiusd. Obseruati tu hist. eeeles. pag. I96. ed. I. Spit iter. autem, postquam in Gesehiehrite et e. p. 23S. R. ostendit, capitula Anguramui,
in Harzhemii eoll. concilior. tom I. p. 249. R. et iii aliis quibusdam collection. eouellior. esse spuria, sorsan opus imposioris ipsius Pseudo . Isidor. atque dubia videri capitula Remerii episeopi in Gota ii Seripiti rerum Alem. eom. II. parta
II. lp. ity-I33. inscriptar Alamannicae ecelesiae veteria canones, ex pontificum epistolis exereptia Remediolcumenti episeopo iussu garoli M. regis
Francorum et Alamannorum, quae collectio ea. nonum non nisi fit milectio excerptorum ex Pseudo. Isidoro, a cleinente usqne ad Urbanum aliaue de aetate Pseudo - Isidori constituenda, quae ubi a salsaue essent, adtulit et examinauito pag.
a 6. sqq. deuicnistrat .Pseudo . Isidori aetatem
176쪽
hau a stiperare a. 829. salsa Deeretalia primum ortoque exeitari in epistola caroli Calui alepise., a. 8s'. Carisiaei cchieris congregatos. in
Mansi eoll. eoneil tom. XU. eol. lx7. R.)illa igini rDecretalia antea iam fuisse eonflata cognitaque, Eeu edictam diaconum, Mogunt. qtri an Cirea 34 si tres libros supplementorum ad Ansegis eialectio. nein capitularium edidit let, nondum uomitiasse filia meretalia, sed dedisse exeerpta . neque tamen, unde sumta essent, signifieasti; Hincmarum autem, de quo. v. Da Pin ta Bibl. des anteiirsecelesiast. Nin. VII. cliap. 2-6. in opule. cap. a . seribentem. Riculi tui, episeopium Mogunt 1 num. librum epistolarum ab Isidoro eollectarimi et ex Ili spatiis allatum obtinuisse ae vulgasse, et, uti mi. istas regiones ex illo seris e repleri,aerrasse; contra ea Diae ouum Bene limi in illis deinereta libiis frequenter usim. diset te seripsisse, se collegisse, is quae, ut anquit In Baetidia Ctipiti Llom. I. p. so 3. in diuersia locis. et in diuersis schedulis stetit iu diuersia Bittidis et pluitis L. neralitata culta erant, sparsim inuenimus, et
maxime ia sau au Mogoatiaeensis metropolis scrinio a Ricusso, eluarum Ssedis metropolitanseus o recondita et imum ab Aulcario serendo eius sucussore cansaia iuro minata remrimus. ε
Ex his nitisque argumentis eoi cludit uberitisque
sulpieionem tuam ornare studitit, Θulier p. as Diaconum Benedictini qui primum filias illasmo ε vendidis et, visi ipsum illarum auci rem . saltem impolioris solium sit illa. Ibid. p. 6M dubitat, Benei ictuiu reperiisse ili i in s rimoeeeleti te, a Rieulso recondita . coiis. quoque utrin. fratr. de col lech. etc. pari. 1 II. d. Iv. de auctore et tempore collistio nis p. 3 p. iqq. in Galsati dii silloge. Enitni eco sputieri se ut ei uiam oppugna ira: D. t runc. Ant. Diirri Pros. Mogunt..u dissertat. in m et clesiast. te, Suffraganeis seu Vieariis generat imis in Pontinealibus episcoporum Germauiae, Don den IVeiabiscissen, Moguntiae 17 2. 4. p. 4. sqq. In nota Ionga euincere illi. duit, falli Spiti lemma, quod integerrimum vimin, Benedictum Levitam in pseudo uadoriam trans.sormare velit et Benedictum Levitam ecclesiae M Ogunt. eirca a. εμ daae ouum nihil praestitisse,
stes. XII. quam quod hona fide tres alios Iaros ex diuersis
locis et schedis, maxime autem ex serini Is eccle sae Metropol. Mog. eoileetos. Capitularibtra Caroli M. et Ludovicii Pii ab Ansulso, abbate. eolligi eoeptis addiderit; ceteriura nec nummum eo cludens argumentum, quod vel a longe. ut seribit Diti r. Benedictum Levitavi sui ire Pseudo. Isidormn eomprobaret, pro audaei siua eo mediura produxisse Spittimim. Repetit igitur argumenta Spittieri, et singula eo piose resellit, demo 4 laudo, Benedicium Levitam, quod primus su rit eollectione Pseudo . Isidori uia usus, nec imis postorem diei posse, nee iinpostoria socium . saepissime enim viros arte eritica, tune temporia nondum exculta. destitutor, hona fide haberediplomata, per se salsa, pro gemit nis, pita alem .et Integritatem Benedicti. ex prooemio eius eoi. lectionis Capitulatium, et exitu totius operis. iumomi h eoip. tin is german. p. 1399i et 738. cognitam. iaciti eadοα in iniqu3ibulum falsari uiu, illumque eandide lautem,ex qtio suain eoileetionem Italist, iudicasse, nee sciuisie, eollecta ab Isidora suisse spuris, nee Isidorianam collectionem vinquam titasse, et post alia, contra Spitti eruui dicta, rem ita potius esse eapiendam adfirmat: Richolsus, archiepileop. MOguit t. reserente itineruato Rheni. suit sedilhia eollector eonstituis fiouum e Iesinst. et capitularium regum Franeorum; solleruam limus archiepiseopi et bonam
fissem sesellii iii signis imposior, qui ipsi trans-
milit tolle et totiem Isidorianam: ne Rutein dete
geretur salsarius, et i inposturae locus elset, die tum fuit opus ex Hispania prolienisset bona fide taee eredidit Rieholsus, et nital falsi suspi- ea tua depositit non lotum hoe palladium iu seriantis ecclesiae metropol. Mog. sed et inultis alii a Galliae episeopis huius operis benevole eominilis ni uit; opere hoe in se iniis eccles Mog. a RLeholfo reeondito usus suit pariter bona fide se. ne die tua Levita in eompilandis suis capitularium libris, , isque excerpta ex epistolis pontificum in Isidoriana eollectioue oecurrentibus, quin tranen nomina pontificum Mlegauerit, inseruit. ' Hacte nua Ddre, qui addit, antiquiss. illum codiaein capitularium resum Francor. MOsuu uuia ella
177쪽
mLLE MNES EPISTOLARUM PONTIFICUM.
eatora n pano, Blondellus Germano . Francum malit, tomparatas in hune terrarum orbem primus detulit. Disputatum valda es illo saeculo de auctoritate istarum epifolarum, Gallicanis episeopis sitem aduersus eas mouentibus, quod intelligerent, ilias antiquir regulis esse contrarias. Vicit tamen fortuna populi Romani. Itaque nihiI frequentius pU illa tempora insenuis in auribus Chrisianorum, quam sinum episolarum auctoreas et mentio, ita ut, qui deine seollectiones eanonum et decretorum composuerunι, etiam istis episosis usi fini tamquam bonis mercibus, quamuis non omneae. Ehalanus enim, tamen etsi abbas Aldenses esset in dioerest Noguntina, Iuti a lagunti πω et irae archiviseopus fuerit pos Olgariam, adeoqua Rimoi a. gi . desuncti) Decessor, e solis illis non utebatur, ut recte obseruatum es ab Antonio Augusino. Ab hae, quam habemus Isidori Mercatoris collectione, quam noua Petri Cou. fani cura recensitam breui in secundo tomo epistolarum pontificum habebimus, haud
diue surreptum, et diei, modo in bibliotheea Gothai It discitari, alias, si suppeteret adhue, forsan se potuisse ampliore luee accensa, umbras propellere; M suspicatur maiorem Iueem in hisee tenebris dispellendis, quain primum Gisiae, eui inulta Moguntia commi uitauit, in noua sita ediationa capitularium, a Batullio antea editorum. turima adhue inedita, capitularia successive piselieati erit. De Benedicto Levita, nou de eod.
est. pauea scripsit oris. MAIUel tu epist. de
eod. Willigi sano, addita Cypriani cata eodd. MSSE hibl. Gothanae, pag. ιε. R. ipsius Rutem cod. nune LIV. Goth. in catal. a Cypriania P g. 13. reis censentur Iγ capitula regum Franeor. ab Αnsegiso eolleeta. Q capitularium libelli tres posteriores a Benedicto Leuita eOlleeti, cum prael t. et ver sibus, quos suae edit. Bal ius praefixit. apud quem liber VII. habet ε . eapitula; in eod.
autem leguntur si I. etc. - De eoti t. ista de Getali lim Pseudo. Isidoriana, eius auctore et aeis este, eamque esse supposititiam, variorum UV.DD. opiniones eollegit, examinauit, et, cur fides
illi fit abneganda. eopiose demonstrauit Io. Matthi. Sta et 4 in: Christit ehe Κirehense. sthlehte, tom. XXII. period. III. libr. I. seel. IV. p. 7 - 3s. Add. Massiliat. histor. iuria eeeles. r. 9I. et 2IO. sqq. ae Batu si praesae. ad Ant. Augustuam de emendat. Grati ni, P. 2 4. sqq. in Gallandi, sylloge, tom. II. Feri A. ini Hist. des hanon. Reehis p. HO. et P. 139. lui plerasque variarum de huius colleci. auctore sententiaruinin eompendio exhibete Dina tur Biblioth. dee irehenuater, tom. I. p. 28s. R. Hari.' Vbi hodie exstat: v. Tenaetii eo loq. a. IOD. p. tia. et cypriari l. e. p. 17. uot. ar Baturius ibid. it Primus tantum tomus, quantum eonstat, ex prelo exiit, quamquam secundum et tertium tomum prelo sere paratum, ceteraque saltemiuehoata ae deseripta is reliquisse dieitur i v. Hiis stoire littera ire de la Cougregation de Saintis Mauri Bruxell. ITTO. 4. Operis vero inseriptio hau estr 'solae pomanorum pontificum, et quae ad eos scriptae sunt, Ieinente I. usque ad Innocentium III. quotquot reperiri potuerunt. seu nouae, seu diuersis in locis sparsim editari adiu lictis stagmentis, spuriis segregatis, ita vi ut aseeundum ordinem temporum collectae, ad umterum eodd. fidem reeognitae et emendata
praeuiis admonitionibus, ubi opus fuit, notis eritieis et dissertati. quae historiam, dogmata. diseiplinam explieant, illustratae. Studio et labore Domni petri Cousant, presbyteri et m
nacti ord. S. Benedicti e eougregatione S. Mauri. tom. I. ab anno christi ε7. ad nn. 4 O. Paris apud Ludov. Di Is Delatour, Auton. Vrban. Coustelier et Petr. Simon 17 I. sol. max. Hancedit. ipse Fabrie. infra in fine huius vol. p. 7 .sqq. vet. M. uberius recensuerat, quam ut omnia huic notae eommode inseri postent. Quare paullo post inuetam illam Fabr. notiti m. Id autem opus, mutationibus quibusdam factis. eoepit Lurare re dendum, nee vero absoluit Schoen matur: dupli rem autem praefixit inscriptionem, alteram generalem: Ponti eum romanori a S.
emento I. usque ad S. Donem M. e solas genuinae, et quae ad eos Ierim sunt, quotquothaetenua reperiri potuerunt: duobus volt. eomprehensae. Ex recensione et eum notis Petri Gustantia et sotruin Balterino in. curaui Cares.
178쪽
diuersa est, quam Vnimarus Rhemensis memorans tona. II. opp. p. 793. ait, Isidorum Hispa-knletu epilcopum collegi sie episolas romanae sedis episcoporuan a S. Clammte usque ad bratum Gregarium, licet cum issa Udori Mercatoris sarragine habeantur superadditae epistolae etiam paparum mitiorum, ut Papae Deusdedit, qui sedem romanam tenuit ab a. C. 6i6. ad 649. et Agathonia et Gregorii secundi tertiique. nec non Zachariae et denique Hadriani, qui fuit ab a. et a. ad 79s. Vt vero distinelius illa Isidori colle stio cognoseatur, en tibi indirem epistolarum pontificum, quas certissimis critieis tensuris subiecit David Blondellus. et eui. dentitas de νοθέα ac suppositione argumentis eonvictas dedit in Pseudo- Isidoro suo, siue Turriano vapulante, Genevae I&8. 4. U. epi stolae Climentir, qui traditur suisse episeopus Romae a. Q 67 ad 76 Io I. III. Anatoli 84 - 93147. II Marsi - 93 - roga 9. II LAIexandri Io 8 -IITITI. II. Sixti I.
mus I. continens epistolas a S. cleinente Lusque ad S. xystum III. ex reeensione Petri ciuis flantii, cuin eiusdem admouitionibus et selecta unotatione. Curauit, aliorumqtie nonnullas et suas antimadverss. addidit C. T. G. M oenem ann. Gottingae I 796. s. Auxit quidem Sehoenem annnumerum epistolarum pontis. insertis nouuullis, quibus Cousiant aut O innitio carebat. Rut quae
alio loeo proposuerat; sed remouit plura. quae ipse in praef. indicat, alii tamen desiderabunt ria adpendicem, adauerina scripta vel gesta, Ponti ibus in Me tomo ruensitis false aiaributa complexum ἔ ab subiectas singulorum pontifi- eum epistolia Notitias epi Iarum deperditarum, quae ad eos adtinmt; 3 thronologicas disquis-lion s, praesertim de tempore, quo vixerunt ponitaees rom. substituit tamen earum loeo bre
ν itata rom. ponti is et M antiquis can umeollectionibus, quas Gallandius in Syllom siepe
eitata recudi Deit. Praeterea Coust. eritie aliasque obseruati. valde contraxit, et paveas Balvetii, Vallarsii, Merendae, Gallandit suasque adsperfit. Alterum tomum, qui contineret Leonis epistolas ex reeeusione Ballerin. morte absuintus, edere non potuit. Hari.
uio cons 'itueri Geschichte ete. p. 224. sqq. - Iu bibl. Pistoriensi exstat cod. membr. Liber odori continens sententias eanonum, Re, cuti ait Frane. AEnton. Zaesaria in bibl. Pistotiensi, Augustae Tauria. IIsa. fol. pag. II. supposititias illas decretales, quas Fleura in sua e lec historia, eeu disciplinae Melesiastieae pestem exiser tiar, Eela cuti addit Zae. haud satia seminumst lentiam, ut docti viri isimiles n. Zachar.J de. moustrarunt. Hari.
179쪽
a II. II. epistolae Pontiania T8. I. Anteria 86. III. Fabiani3o8. V. Cornelii 3 al. I. Meti 3a9. II. Stephani34 a. II. Sixti II. . 349. H.
Eag. 4 34. Responsio Siluestri, qui 436. Aegyptiorum ad Marcum. 438. Responsio Marci
episcopus nonianus fuit ab a. C. st 4 ad 33s336. Ianuar.
ad Octobr. 3373 ab J 443. Epistolae II. Iulii, qui epise. Romae fuit ab a. ci
sa. Orientalium ad Iulium. . 477. 48s. Epistola XII. et XIII. Liberii sa - 36648α. Athanasii et Aegyptiorum episcoporum ad Liberium de oppressionibus Arianorum. 488. Luberii ad fratres presbyteros et coepiscopos Orientales. 49o. Aegyptiorum ad Felicem II. 499. Epistolae duae Felicis II. 3sa - 3 8'sis. s49. Epistolae duae Dremas ad Hieronymum. st 6. 347. Hieronymi totidem ad Damasum - - 366 - 384si 8. Asrieani concilii ad Damasum. o. Damasi epistola IV. ad Afros, V. ad chorepiscopos. VII. ad episcopos Italiae, VII l. ad Aurelium episcopum Carthaginensem. 344. 349. Aurelii episcopi epistolae duae, una ad Damasum, et altera ad Donatianum. sso. Blondellus contendit Sirini qui ab a. 38s. ad 393. romanae ecclesiae praefuit epistolam quartam ad Afros illi esse suppositam, quoniam tota propemodum ad verbum deseripta est ex epistola Iunocentis L. qui ab a. 4oa. ad 4i6. fuit) epistolsecunda ad Vibricium episcopum Rothomagensem. 3set, Epistolao duae Anastas. 398 - 4ors6a. Innoeentii L epistolas licet suspectas Erasino, tamen genuinas esse disputat Blon. Ollus praeter illam ad Iulianam, nobilem seminam, et trigesimam au Arcadium. Eag. 363.
180쪽
Pag. 363. Epistola tertia ad orientales, Sisti III. 367. Epistola LXXXVIII. et XCVI. Leonis L169. Epi sola IIl. IV. et VIII. Symmacho, qui ab a. 498. ad sI4. gessit praeter rem tributas, Ennodii esse Blon delius an tat . s o. Epistolae duae Ioannis L .sT8. totidem Felieis IV. 389. ad Eulalium Alexandrinum, epistola Bonifatii Π.. 393. Eulalii exemplar precum et Iustiniani principis. 396. Epistola Ioannis M.
J 6o3. 6μ. duae epistolae Siluerit, qui papa fuit ab a. C-6os. Amatoris episeopi ad Siluetium. 6o9. Epistola Pelagii L. 6ra. Epistola Ioannis III. 6i9. Epistola Benedicti L. 623. Epistola I. II. VIII. et IX. Pelagii IL64r. Priuilegium, Medardi monasterio a Gregorio M. si Diis plaeet, 664. Asitis Stelliae episeopi ad Gregorium 668. Gregorii lib. XII. epist. 3 a. ad Felicem Messanensem epist. 669. Epistola papae Deusdedit 432 ad 44o
616 - 6 I9 Haee Isidori Mercatoris, die qua hactenus dixi, collectio tomis conciliorum inserta quidem fuit iam a Iae. Meclino Paris Isag. atque deinde ab aliis: sed neutiquam ita disti iusta et separata in illis ex stat, ut vel ordo eius intelligi vel, quid ab ipso sit. agnosci
possit r rarissime etiam obuiae sunt veterum pontificum ante concilium Nicaenum epistolaea D. Mendesino Col. an. Isas. vulgatae. Igitur operae esset pretium sepalatim illamedi recenserique ex fide MStorum eodi eum, in quibus eximius locus debetur eo lici Lam
xx J In eod. lat. bibl. Mare. Venet. cLXVIII. sini Udori Mercatoris eanonum collectio, et
Capitula, quae ex gr. et lat. ea nonibus etc. e l. lecta sunt et Ingit ramo Mediomatrieae urbis episeopo Romae a b. Hadriano papa tradita. In edit. Coneil. Veneta tom. VII l. pag. 397. v. eat.
MSS. lati bibl. Mare. pag. 91. Har o De euius opere post hara in nota quadam plura adseram. Hari. De eod. Cantabrig. v. quoque Ballerin. pari. III. cap. s. p. s64. in Gallandii Sylloge et e. sqq. Cantabrigiens tamen eodiei anteferendos tale statuunt illi eod. Uatia. Dc X. Pseudo-Is-dori aetati subparem, aliosque Isidorianos tum
antiquos tum recentiores tum exemplo Uatie. eonspirantes. Tum reeenset duo eodd Vatiem.
MCCCXXXXIII. et MCCCXXXXIV. et prioris
praecipuos sontes fuisse collectiones Hadrianam, additionum Dionysi et Isidorianain, et quasnam pontifieum epistolas adserant, copiose demon-- strat. Eo d. posterior partem amplioris eoilectio. nis praesert, inchoantem a numero CXXXII. Haec autem pars totam Isidorianam collectionem exhibet a Sisuerio usque ad s. Gregorium. Hadriani eapitula et excerpt. ex concilio Chalem donensi. Plura vero addit aliunde reeepta, et hie illic intermixta, quae euratius uolarunt Ba I.