장음표시 사용
411쪽
tyehem. Dioseorum et Timotheum, cui ΣΘδον, Εὐτυχῆ - αμορον, ναὶ D. Aeluro cognomen erat anathemate no- μεον, τὼ λλοωενον Λἰ ον, α
sequandus, Eutychem et Diosioruin una Eγυ- ω. . : A. cum Timotheo, synodo conuocata, an a- Τιμολω, συνοα themati subiecit, sanctamque Chalcedo. suuατί ε υ T I
Similiter et Simplicius, qui Leoni R mae Reeesserat, diuina et sancta constituta synodo, Eutychem, Diodorum et Timo. theum anathemate notauit: et sanctam Chalcedonensem synodum conscinauit.
M. Quum autem imperator Leo generum Luin Zenonem, Λriadnes filiae maritum, in Syriam ablegasset: monachus quidam monasterii Pervigilatorum eum comitatus est: qui quum ad solium Vrbis oeulos adiecisset, Zenoni persuasit, ut ipsum adiuuarete et mercede conductis quibus. dam de Apolinarii factione, solium An. tiochiae inuast, et impia congregata symodo, ipse impius additionem illam hymmi trisagii: qui eruti us es pro nobis, innovavit. Quod quum comperisset Leo magnus et piissimus imperator, in exsilium agi ipsum praecepit: verum ipse praeuertens, in monasterium Pervigilatorum confugit.
412쪽
Quum autem Zeno Leoni utrique, et μωνα τολυν την λισιλειαν τοῦ μεγα- A. C. magno et paruo, in imperio successisset, Ba- λου - μαμ διαδεμ ιννον Λἰοντος, Βοι- Α silistus et Harmatius id inuadentes eum σιλίσκος 'Λγατιος, αυτῆς ἀνταρα expulerunt: et quum proposuissent syno- τες. ἐξελωθαν, κω is Xαλκηήονι dum Chalcedonensem plane evertere, ge- Συνοδον παντελῶς ἐντρακίσαρ προθέμωνει, nerali decreto Timotheum, cui Aeluro τυπω γενικω Τι insev ἐκ Xερσωνος ανε.
cognomen erat, ex Chersone euocarunt: καλεσαντο. 'οροι, Λιλουρος καταλαβων
qui quum Alexandriam venisset, et, Ti- Ἀλεξανδρειαν, Τιμοθεον τον Σαλeφακιο.motheo Salonciolio amoto, istium im λιον μετα σας, ras τῶ Θριιου δραξοιμε- vasisset, impia congregata synodo, multis να, αΘεαν πeιησαμενος Συνδον, πeλῶς anathematismis sanctam Chalcedonensem αναΘεμασι την D Xαλκηδονι αγίαν καθ. synodum subiecit. Haec autem saeta sunt, inπέβαλε Συνοδον. ταυτα x Λνατολίου quum Λnatolius et Gennadius Byzantii Γενναδίου ἱεραρχοῦν τῶ Βυζαν r. των episeopi vivendi finem iam fecissent, et ἀειμν min. χρησαμhων τέλει τῶ βιου, κει aeius solio potiretur. 'Λκακιου κρατουντος onero.
Iohannes vero Cyri episcopus beatus, 'Iωαδεης x Κυρου ἐπίσκαπυ o μακαριας, quum Petrum Fullonem iterum Antiochiae ταν Κναφέα λτρον, - παλιν ἐν 'Λντιο- videret impie ministrantem ecclesiani, et χεια ορων ἀθέως πολιτευομvον, - Βα- Basilisei potentia suam laicientem infirmi- σιλισκου το κρολος ἐπιμενον προς ασΘAtatem: diuinam et sanctam sua in urbe νειαν, Συνδον Θειαν - ἱκαν D τη πολ- eongregauit synodum et Petrum Fullonem αυτου συνεκροτησε, inj τον Κναφέα m
anathemate notauit. τρον ἀνεθεματισε.
Zenon autem, tyranno Basilisco capto, K- Βασιλισκον Ζηνων τον τύραννον ε 3 Antiochiae sanctam synodum congregari χειρωσαμενος, A 'Rν ρχέα Σινοδον αγίαν iussiti quae sanciain Chalcedonensem ιyn- συναθροι- αν προσέταφεν, ἡ νῆν αἱγἰαν odum eonfirmauit, Petrum Fullonem ex- A Xαλκώόνι Σύνοσον κηωσασα, τον Κνα-
silio et anathemati subiecit, eique beatum φέα Πντρον ἐξορία κή α, αειματι καθυ-- Stephanum sebstituit: cui mox ad Chri- ιβαλεν , αντ αὐτοῦ προηειρισαμAgissum emigranti, Steplianus alius sus Στέφανον τον μακαριον, ον τραχιτα προς cessit. Xριτὸν ἐκμι παντα, Στέφανος ἐτερος διαδαστα
413쪽
A. C. inii vero Petri studios erant . tamquam 433 Nestorianum illum Stephanum insimulabant: et imperatori Zenoni persuadebant, ut diuinain et sanctam Laodiceae synodum cogeret. Quae quum salso accusatum ab impiis Stephanum comperisset, solio eum Antiochiae restituit. Qui vero salsum dogma profitebantur, non longo tempore interposito, ira maxima ex inuidia accensi. beatum martyrem Stephanum arundinibus aeutis instar hallarum. confixum interemerunt, et in profluentem Orontem stuvium demerserunt.
Posteaquam vero Timotheus Aelurus Alexandriae ad infernum migrauit: qui confusionis cupidi erant, Petrum Mongum sueeelsorem solii constituerunt. Clerici autem et monachi, veritatis propugnatores,
ipso eiecto, beatum siti Iohannem Tabeu-
eoten q) eoniserarunt. Quem Zenon, utpote praeter suam voluntatem electum, expulit, et impium Mongum, dato ei suo Henotico, Alexandriani remisit qui ha retica conuoesta synodo, Clialcedonensem sanctam synodum anathemate notauit, Aeacium Constantinopolitanum adiutorem habensa
Ioa. ROMANA, G . Constantinopolitani autem, et qui per totum Orientem erant orthodoxi, Felici papae Romano hare significantes perfecerunt, ut diuinam ille et sauctam synodum
conuocaret: quae Petrum Mongum et Aeacium anathemate notauit, et sanctam Chaleedonensem synodum confinnauit. ii Tabennesiotam.
414쪽
Zenon igitur imperator, Illo et Leontio captis, aduersus episcopos orientis se convertit, et Claudione Antiocheno in exsilium acto in Odsin, Petrum Fullonem denuo restituite qui haeretica conuocata synodo, sacram Chaleedoneusem synodum anathemate notauit, et multis cum sceleri. bus Xenaiam Hierapolis episcopum deis signauit: genere Persam, bapti imi expertem, conditionis seruilia fugitiuum, et lia reseos Christian - accusantis ducem ace rimum. Primus enim omnium stri Chri4 si Dei nostri, tum sanctis lanae matris, et omnium sanctorum venerandas imagines ex ecclesia eiecit.
Beatus igitur Felix Romae veteris episcopus, quum ab orthodoxis orientis episcopis Petri impietatem cognouist. per Quintinianum Arculianorum episcopum, diuinam et sanctam conuocans synodum, Fullonem deponendum curauit. Ζηνων τοίνυν ό βααλευς, νος τε κm Λέοντιον, κατα των τῆς ἀνατολῆς -σκίπων me, A 'τον Κλαυδίωνα ἐξορ σας ίς ορι- σιν, τὸν Κναφέα Π τρον παλών ἀπεκατέτησεν, cs Hemκην συσησαμενος Σύνοδον, την ἐν Xαλκη fori ἀγων ανεθεματιο
δουλικῆς τυχης δραπμην γενομενον, in τῆς Xριπιανοκατηγορικῆς αρέσεως ἀμηγέτην δια πυρον. Πρωτον γαρ παντων Xeιςῖ τῶ Θεῶ ημων, τῆς παναγίου μητρος - πάντων των αἰγίων τάς σεβασμίας εἰκονας, τῆς ἐκκλησίας 41βαλεν.
ros. ROMANA ALIA, FELICIS III. Quin et ipse Felix Romae diuina et Ἀλά-αυτος Φίληξ ἐν 'pωμν Θέαν
sancta conuocata synodo, depositionis ιεραν συγκαλεσάμενος Σύviais, ri ρω libellum Fulloni misit. καΘαίρεσιν τω Κναφῆ ἀπἐτειλεν.
ioS CONSTANTINOPOLITANA. E HEMII. Acacio autem, et, qui ei successerat, Tῶ Θανάτω δὲ Ἀκακίου mi e ραρισα
Phrarita morte sublatis, Euphemius san- προςχωρησαντος, Εὐφημιος ο πανσέβας ctissutius in solium CPolitanum inducitur: AH τον Θρονον οἰναγεται Κων ζαντι asyo qui diuinam et sanctam conuocans syno- λεως, e τις Θέαν κώ ιεράν Συνοδον συγ- dum, Chalcedonensem syuodum confir- λεσάμενος, τῆν ἐν Xαλκηδονι οδον ἐβεβαίω-
415쪽
mauit, et aeta synodi papae transmisit rquem Felix et occidentales archiepiscopi,
ut orthodoxum quidem viruin receperunt. non tamen ut episeopuma propterea quod Λeaeii a Felice anathemate notati nomene sieris tabulia non deleuisset. βαωσε, - τὼ συνολκα αυτῶ του παπα
sti 1or. CONSTANTINOPOLITAM, CONTRA EUPHEMIUM.
A. c. Zenone igitur mortuo, et Ariadnen uxorem ipsius, et imperium suscepit An nasius, et synodo haeretica Constant in poli congregata, propter sanctam Chalceis donensem synodum, infinitia calumniis obruit, et vltra Armeniam in exsilium egit Euphemium: et solio denuo restituit be tisumuin Macedonium t qui simplici eou- uocata synodo. decreta quidem Chaleedonensia seripto eonfirmauit: Henoti cui vero Zenonis, metu Anastasi silentio prae- iniit,
io 8. SlDONIA, CONTRA CHALCEDONENSEM.
Petro igitur Fullone reiecto, Palladius solium Antiochiae suscepit: eoque desun.
eio Flauianus Zenonis Hen Oticum recepit ret quum tres sanctas oecumenicas synodos seripto probasset, Chalcedonensein silentio praeteriit, imperatori gratificatus. Imperator autem Anastalius per Eutropium tribunum Flauiano et Eliae Hierosolymitatio mandauit, ut Sidonem synodum convocarent, et anathematismis sacram Chal. eedonensem synodum subiicerent. Verum hane Elias re insecta dimisit: quapropter patriarchia vehementer imperator suecenis luit. Τῖ Krae φιως τοίνυν Πέτρου αποβληθλτος, Παλαλος τον Θρονον 'Aντιοχειας
416쪽
Quum autem Flauianus Antiochiam revertisset, monachi quidam apostatae . et
Eutyelliani delirii sectatores, synodum
praedatoriam conuocantes, Flavianum eie.
cerunt, et in exsilium pepulerunt, eique Seueruin substituerunt. Hic igitur, qui Λωpliatus deinde dictus suit, cum ducem
iis apostatis monaehis . ex Eleutheropoli Conilantinopolin contendit, et multa conotta Macedonium fremens dato etiam Λ sasio iuramento, nulla conscientiae ratione habita, quod numquam eontra sanctam Chalcedonensem synodum moturus aliquid esset: et iuramentum conculcauit, et cum nefanda synodo illam anathemate uotauit. ιανῶ δὴ καταλαβ ντος τηι 'Aν- A. c. τεο-πν, τινες ἀποσχλα , μη ' '
tio. CONSTANTIDOPOLITANA. TIMOTHEI.
Anastasius igitur imperator Macedonium Constantinopolitanum, innumeris circumventum criminationibus, solioque extur. batum, Gangras in exsilium exegit: nee multo post etiam ipsum, et qui ante eum fuerat, Eupheinium, quod ad Gotthos coniugissent. et se ipsos initisissent, patriarehas gladio punivit. Haereticum au. tem Timotheum . qui Colon et Litrobulus cognominabatur, ecclesiae reddidit, tam. quam eiusdem seeum sententiae, et consiliis suis obtemperantem. Is, impiissima
congregata synodo, i d J contra lanctam
Chalcedonentein synodum calcitrauit: et Seuero adsentiens, uua cum eo acta synodi Hierosolymam misit, quibus non reeeptis, ad iram aceendit Anastasium: quapropter et Eliam sanctae diuitatis episcopum in Euilam exsulatum misit; Iohannem vero solio restituit, et acta lynodi ea Seueri et Timothei eo tra misit.
417쪽
A. C. Theodosius vero et Sabas, orthodoxo- β' rum propugnatores, minimeque errantes stellae, desertae ducum et monachorum fidei, peeuliari collecta congregatione, eos, qui synodiea illa acta adtulerant, esieris locis eiecerunt. Quod quum comperisset Anastasius, Theodosium et Sabam in exsilium deportari praecepit. Hi vero, praeoccupato deserto, diuinam et sanctam monasticorum ordinum collegerunt synodum: et quatuor adtestationibus doctriis nae orthodoxae plenis collectis, duas quidem imperatori Anastasio miserunt, unam principibus, et quartam Iohanni, qui Eliae Dei- praeconi successerat. Quo ipso tempore Timotheus Byzantinus obiit, et M nas solium accepit.
sim Hormisdas vero papa Romanus, qui 'ARL- - 'Oρμίσδας. διαδεἱαμενος ei Felici sueeesserat, Uitalianum et Euodium ληκα, ό πάπας ' μης, Βιταλιανον κώeum aliis ducentis siti episcopis p .ntium Eυοδον συν σέροις διακοσίοις ἐπισκοποις ablegauit, Timotheo adhuc g. iter vi- λ τα Βυζαντι ν ἐξαπλειλε, ΤιμοΘεου ἔτι vente. Quam diuinam et ian iam syn- βιῶντος ἐπήρατα. Ἐν τινα Θώαν κώodum imperator Anastasius, et impius Ti. ἱεραν Συνώον α βασιλευς Ανα, ασιζς, motheus, inulto tempore male excrucian- Τιμ:Θεος ο αν ἴσιος, πολυχρονίως κακῶς tes, re insecta dimiserunt. ανιασαντες, απρακτον απεπέμψαντο.
Quum igitur Anastasius in lecto impiam animam fulgure ab irato Deo immisso efflasset, eique Iustinus pius in imperio Lecessisset: beatus Horitii Mas, papa Romanus, plurimos episcopos Thessalonieam misit, ut sacram Chalcedonensem synodum
nu Forte D--, execrabiliser. Uide epistolam Anastasii I. imperatoris ad Hormisdam. Harduis.
418쪽
confirmarent. Quam diuinam et sanctam synodum, qui male sentiebant, noctu crudeliter incenta domo, ubi erant congregati, dissiparuul: et sanctos illos viros semiustu.
ii 4. CONSTANTINOPOLITANA, HORMISDAE.
Hormisdas igitur iterum diuinam et sanctam synodum. Constantiuopolim m sit, et decreta Chalcedonensia confirmavit e et doctrinam de duabus naturis beati Cyrilli proponens, rationalem illum state rem, imperatorium numili . cui duplieieharactere Christus impressus erat. declaravit. Hormisda autem ad Dominum demigrante, Agapetus solium eius excepit. 'Oρμίσδας ἔν αυθις ετ Κων ντινουπολει A. C. Θειαν κει ἱεράν ἔμπλειλε Συνολω. - si τοι ἐν Xαλκηδονι δογματισΘέντα ἐκυρωτε. ηκ τοι δυο ς υσεων δῶ- μακαρ.
Iustino autem mortuo, Iustinianua n pos ipsius sceptra imperatoria suscepit. Quum vero et Menas terrena in haec relituisset. Mihimus Trapezuntis episcopus. yzantinae ecclesiae solium nactus est: ' et eum Gotthi Romam, eique vicina loca depraedaturi essent, Agapetus beatus illius p pa, urbem regiam aecessit, diuina et uncta instituta synodor in qua Anthimum Conliantinopolitan . episcopum, qui in Manichaeismi suspicionem venerat, et, ne iudieio silere sese cogeretur, seipsum absconderat, in hunc usque diem anathemati subiecit: solium vero ecelesiae Bygantinae, Eutychiva monachus sortitus est. cotis Chri sau. Frane. I alali histor.
haeresium, germanice script . tOm. Ull. p. s9.
CPollisua narrationem, Anthimum fuisse Me. nae sue eessorem et Euthymum Reeessisse Aia. thimo. Add. ibid. p. l73. sqq. I79. ubi laudat Mansi supplem. concilior. lom. I. p. 4 s. eteollect. ampliss eonei l. in m. vul. p. 17s. et
419쪽
apud quosdam Palaestinae monacto. Ob- υ πο τινων τῆς Παλατίνης μανέκρα- tinebant e contra quos magnus Euphr3e- τυιετο, καθ' οῦν ο ρύγας Εὐφρήμιος, 'Av-mius, Antioehiae Syriae archiepiscopus, di- πιιχμας Συρίας ἀρχιε κοπος Θώαν vina et sancta synodo iussi tuta, propugna- Συνeoον γ μι ἰεραν Uησάμενος, αναειμα- tores ipsorum anathemate condemnauiti τι του, προασπιςάς αυτῶν κατε).κασε.
ii 7. MOPSVESTENA. Quum igitur Nestorio impio quidam adhaererent, Theodori nesarii lcriptis seducti, eamque lenientiam clanculum defenderent: etelo succensi multi praesules,
synodi celebrandae caum sit Mopsuestiam
venerunt: et conuocato clero et magistra. tibus, ad intemerata euangelia iuramentum
exegerunt. virum Theodori, qui ipsorum fuisset impius episcopus, no inen in sacras tabulas esset relatumr et quum respondi sent, Ita, nec istud negassent: sancta synodus haec in seriptis Vigilio. sanctissimo papae Romano trans nisit. Hic enim beato Agapeto successerat. Nερορρὶν τα in τοῦ δυσσεβει eἱ προσκει uisveι δια τῶν Θεο)ωρου τῆ μυσαρῶ συγ-
tis. CONSONTINOPOLITANA QVINTA, OECUMENICA.
Iustinianus vero imperator Clitisi amans, quum videret male sentientium ea liginem vehementer exsulaitari, synodum sanctam et oecumenicam quintam CPolieongregari praecepit: cui praefuerunt patriarchae praesidentes, Eutychius CPolita. nus, magnus Apolinarius Alexandrinus, Domnus Antiochenus, et Christi. amans imperator Iustinianus. Vigilii autem Romani iocum tenens praesen1 non una consediti propterea quod non synodi, sed in.
eursonis Gotthorum caussa. ByEantium
adpulisset. Quae quidem diuina et sancta Ιουροινιανeς δε ο βασιλεμα Θεωρῶν ό τι-
420쪽
V iis . CONSTANTINOPOLlΤANA, HAERETICA.
Sed o insidias diaboli, ad quae et quanta quotidie contra nos homines insurgiti PoIi aliquantum enim temporis ii, qui Iuliani Haliearnasset hae te sui luebantur, lusiniano, imperatori seducto persuadent, eeoelo et omnino corruptionis expers esse corpus Domini et DEI nostri Iesu Christi. Cohvocata igitur haeretica synodo, celebrem illum Eutychium, qui ipsis non adsenti batur, in Ainasiam extulatum ablegat: et Iohannem Antiochenum scholasticum, qui impietati illi adstipulabatur, in lolium ee. clesiae Byzantiuae collocat. Λ λ ω τῶν ἐνέσρων τῖ διαβολου rem οι κ ota καθ ἔκατην καΘ ἡμῶν των αν - Θρωπων επεγειρομενο , μετο. γάρ τινας 'Iουλιανῶ τῖ'Aλικαρνασσέως eἱ ἀντροχομενοι τῆς αρέσεως, γε, ανον τον βασιλέα υπονοθευσαως πειθουσιν. ἐζ ουραγου κω παντελῶς αφΘαρ reri ἄνα το σωμα
rao. ANTIOCHENA, ANASTASII MAGNI.
Domno etiam Antiochiae mortuo, Ana- Δομνου το ν ἐν Αντιοχεια τελε- Θμ- ς ς. nasus magnus in id solium evehitur, qui τος, Ἀνατασιος ὁ μίγας ἐν τῶ ΘρονωΛpolinarii Λlexandrini diuina sapientia αναγνται. 'Λατολιναρίου τὴ Θερσρφου 'Aλεepraediti fidelis adiutor fuit. Is diuina et ανδρείοις δεξιας παραςατης γε ομενος. 1ancta synodo mstituta , eos, qui sacrae Οςις Θώαν καὶ ιεράν Συνοδον ποιησαμ puer, Chalcedonensi synodo resisterent, anathe- τὼς ανΘιταμένὴς τν ραγ α ἰν Xαλκηδον smati subiecit. Συνodai αναθεματι καθυπιβαλεν. .
Post Iustiniani vero mortem Iustinus pius imperauit: qui Iohanne Seholanteo vita lancto, beatum Eutychium ab exsilio reuocauit. restituto ei solio. Quum autem
is quoque ad Dominum sin migrasset, Iohannem Nesseuten summo Byrantii