장음표시 사용
401쪽
A. C. Liberio autem beato Romae papa mota Λιβερίου το νυν παπα ' μης τελειωΘδεμ β tuo, Damasus merito eligitur, qui quidem τρς τοῦ μακαρος, Δαμασος αξιοπρεπωs apostolicis pro dogmatibus omnia et di- προχειρίζεται. o πασα λεγειν κει προετ cere et facere studebat. Is consenim syn- τειν μερ των 'Aποτολικων oογματο stuodum nonaginta patrum congregauit, et, μενος. 'ος αυτίκα συνοδον ἐννεο αντα anathemate in Auxentium pronunciato, πατίρων συν ροισε, κω αναΘεματίσας diuinam illustrauit doctrinam, definitione Λεντιον, τε Θῶον ἐρρανωσε μαθημα, pietatis edita. quam ad Illyricos misit. ορον εὐσεβέας ἐκειμενος, ον προς 'Iλυ ζικ-ς απλειλεν.
- 66. ROMANA, EIUSDEM SECUNDA.
18. Sed et alteram diuinitus colle stam syno- 'Λγλαι - δευτψαν ο αὐτος πανυρος dum idem satustissimus pro homousio con- υπνρ τοῦ ιμαουσίου κατα ΛυEm τὼ συνεκ o
tra Auxeutium congregauit. τησε Θεοσυλεκτον συνοδον.
36s. Similiter vero, et qui ab oriente missi fuerant ad defendendum homousion, quum ad Valentinianum venissent. synodum Lampsacum indieendam postularunt, qua Nicaena decreta confirmarentur, et Hyptatius Heracleae Perinthi exauctoraretur. Quum igitur conuenissent, et menses duos ibi finiissent, irrita manere decernunt, quae Eudoxius et Acacius CPoli egissent: eam vero, quae Seleuciae edita suisset. fidem imprudenter confirmant. Quod ubi eo. gnouit Valens, omnia acta aboleuit, episcopos omnes exsilio multauit, et ecclesias Eudoxio tradidit. 'Ομο e δή οἱ πρεσβευοντες εωας
Nouatiani. Vide Geratem IV. 18. V. aI. Soram. VI. 24
402쪽
multos Byzantiorum in societatein erroris λου τῶν Βυζαν rare Mnηρπασε. παρ' ου abripuit, a quo Sabbatiani hodieque di- απιανοι μέχρο - μερον λ ωντ .
Valentinianus igitur magnos, ex prae- ου τλm ινιανος γοῦν ο μέγας τοις Ο Θ A. C. eipuis orthodoxae fidei propugnatoribus δοξοις τῆς πλεως προτερημοιμι Θεοτίζει )q 'diuinam et sanctam in Illyrico fieri iubet is τῶ 'Iλυριπιοῦ Θειαν γενέ- Η πανω. synodum, quae Nicaenam quidem fidem ρον συνοδον. H Uiν εν Nικαία πί- κα. pulcre eonfirmauit, Polychronium autem, λως ἐβεβαιωσεν, ανα Θεματίσασα Πολυ- Telemachum, Faustum, Asclepiadem, χρονιον, Τηλεμαχον. Φαύτον, 'Ασκλη- Cleopatrum et Amantium anathemate no- πιαδην, Κλεοπατρον, Mes 'Amίντιον, λευ tauit: suumque tomum Arianis in Asia, τῆς δε τηιον εν Λεια, Καρία, Φρυγία Caria et Phrygia episcopis misit, ut et ἐπισκοποις 'Αρεια vela διε πέμψατο, κρέ σChrist - amans imperator suum similiter φιλοχριτος βαπιλευς ω πως εE Υσου τε edictum. Ἐδικτον.
Sancto igitur Athanasio e terra in eoe. 'ΑΘανασίου τοίνυν τοῦ πανιέρου μετελη 373 lum profecto, Petrus, qui plurimorum ei Θοντος γηΘo προς τοι Φουράνια, Πετρος, ὀsudorum socius suerat, per suffragia throni πολα συνιδρώσας αὐτῆ ,-εκμου illius successor efficitur, quem, qui adul- τῶ Θρινου διαδοχος γίνετα . ον οἱ τῆς terinae sententiae adhaerebant. Alexandria κιβδηλου δοξας di, misi, την 'Λλεξαν
per graecam manum occupata eiiciunt, in δρειαν καταλαβοιτες, ελφικύ-ge eiusque locum, lupum illum Luetum in- λαυνουσι, πον λυκον Λουκιαν αντεσσαξαντες. troducunt. Petrus vero Romam conten- Πε eς δε τὴν 'Pώμην κατέλαβε, κ- πα-dit, eoque recepto, papa Damasus Romae ποις Δαώατος αυτον προσλαβομενος, is diuinam et sanctam synodum conuocauit, 'Pωμο συι οδον λεαν κω ιυραν συιεκροτη quae amentem illum Apolinarium, Ste- σεν. ἡ τον ανουν 'Amrinnoceιeν, Στεφα)ον phanumque eius discipuluin, et latronem τε τον μαΘητην αυτῶ ανεΘεμα ratre, M. Lucium anathemate notauit. τον φονιον Δέκιον.
403쪽
hi adstipulabantur, et quum sententiis in
utramque partem variarent, Vt et praeceptor ipsorum: Deum, qui masculuin et laeini nam iacit, ipso damnato coniugio, calumniabant uri) lancta Gangrae congregata synodus, Dium illum praestantissimum praesidem habuit, et definitionem a Deo inspiratam proferens, ad stat res in Armenia emisit. γνωμους υπαρχοντες ἀμφιταλαντοι, καλως ο εκένων διδασκαλeς, Θεον τον ποιῶ σαντα αρσεν ηει Θῆλυ, - τῆς κατηγγ
A C. Valens antem, quum in Thraeia fit ad-'73' versus Gotthos pugnasset, in Chalcide ab ipsis igne absumtus in quodam palearum
receptaculo. ad aeternum ignem migrauit.
Valentino f) etiam in Christo Deo nostro defuncto, Gratianus filius, et occidentis et orientis imperator factus, pios episcopos ab exsilio reuocauit. Quo tempore beatus etiam Damasus saerain Romae conuocauit synoduin, aduersus Arianos, Pneumatomachos et alios plurimos haereticos, expositamque definitionem diuinorum c pitum , Thessalonicam ad Paulinum misit, quae ex diuiua dispensatione ubique maxima perfecit, et Trinitatem homousion adorandam esse omnibus persuast. οὐαλης μὲν εν Θρακν ΓοτΘοις συμβα
73. ANTIOCHENA, MELETII. 3- . Sed et Meletius, qui ἀοἰδιμος, id est
celebris cognominatur, suo in throno An- libehiae diuinam et sacram conuocauit synodum. quae diuinum confirmans symbolum, et Marcellum, Photinum ac Apollinarium anathemate notans. diuinam ad Damasum et episcopos oecidentis misi ex. positionem. Τ Valentiniano. 'Aλα-Mελε mος, ανακληθεις ὀάο διμος, εν τω οἰκέω Θρονε Λντιοχειας. Θειαν ηει ἱεραν συνεκαλεσατο Συνοδον, ητα Θεσπριιν κυρώσασα Συμβολον,
404쪽
qa uin igitur Gratianus, castris aduersus Gotthos metatis, Theodosum sororis maritum, exercitui praefecisset . quieverunt hones, et dux militiae cum triumpho ad
imperatorem rediit. Quapropter fel Gra-
τος, οἱ πολέμιοι, τροπιω- φορος πρὸς τον κρατοῦντα ὀ τραπηγετης
tianus, ut digno eum hon ore rem: rare Arianir gratificaates corruperatit: eumque e . 'm.' orientis HNperatorem des nauit. Manda Vit otiam Damala papae, ut Aquiliniae siti. V
brosus Mediolani, ae Astholius Thessalonicae r quae sancta lynodus tomuin exhortatiouis plenum confecit, tamquam oecumenica esset lynodus. eumque ad Theodosium piissimum imperatorem. perfide dignos homines aniliti Romani unim, et qui Galliam Hispanicam, item Spano galliam, Italiam, Campaniam, Da ima tiam, Calabriam. Sandiniam, Achaiam incolebant, et quicunque occidentales Gratiani imperio suberant, ab haeretica illa lue erant immunes.
rso CONSTANTINOPOLITAM, OECUMENICA SECUNDA.
rum igitur Theodosus, vere in Dei cultu magnus, regiam CPolitanam aeem pisset, et Agelius quidem Arianis, Gregorius autem theologus orthodoxis By. xantii praeesset: secunda occumenica cenis tum quinquaginta diuinorum patrum con gregata est synodus: cui praefuerunt et praesederunt, Timotheus Alexandriae, Cyrillus Hierosolymorum. qui iam a Sit no , et aliis triginta sex eum ipso sentientibus iri Pneu i atomachis se seiunxerat, et Christi- amans iuperator Theodosus' δὲ τῆ αληθως ἐν Θιοσνωα 38 . μεγαλου, τήν βασιλίδα καταλαβοντος λιταντιν τολεως, Ἀγελίου Ἀμανοῦν, - Ι ρηγκιες τῶ Θεολογου πων ρμοδοξωνεν Βυζαντία, εξαρχοντων, ἡ νεκοντο κπονη 1Mντα Θεοφόρων πατ0ων, οἰκουρο σευτέρα Συνοδος συνηλοιτο ' ἔς ἐξῆρχον προκαΘεα ιενοι, ὀ Ἀλεξανδρειας
405쪽
Π,ee sancta synodus, Eusebium et Theo- Hoc αγ- Συνοδος, Βιθυνε ς, Ευσεβιον gnium Bithynios, Patrophilum et Aetium is Θεογνιον, Παυοφιλον κω Αετιον, Palaestinos, Paulinum et Gregorium Phoe- α σηρυόε Παλ--ους, IIαυψίν τε niees. Τheodorum et Georgium Cilices, Γρηγοροον, Φοινικας, Θεο τον κλNateissum et Athanasium, Menoph tum τιον Κίλικας, 'Nαμσσον Ἀθανα-ν, Ephesi, et Theodorum Perinthi, Marcel- Mηνοφώτιαν 'Eφεσου - Ἀρδει Θε Ium Aneyrae, et Apolinarium: Maximum δωρον, M κελον Ἀγκυρας, in Ἀπι- item deposuit, electionem eius plane irri- λινάριον, Mαθμόν τε, - πιὸν αὐrg χει- tam decernens. Quo tempore sanctum ροτονίαν ἁργην καθολου Θεσπίσασα. ΚαΘ' etiam Samosatensem Eusebium Gratianus ἄν χρον--τοῦν ἐν ἁγώις Σαμοσατεα Thraeico exsilio liberans, ad proprium Εὐσεβιον, I ραπιανος τῆς Θρακικῆς m. ovile remisit: quem tamen ad portam ur- ρίας άφεμενος. π6ος τό αον πο ιον his aeeedentem mulier Ariana, desuper de- ἐφαπλειλε, πρὸς την πυλο πολεως tecta olla, intersecit. ' εἱερχομενοi', ἄνωθεν γυνή κεραμω Ἀρμα-ν ἐθανατωσεν.
A C. Nondum tamen plane exstincta haereti- Ἀλα ἔπω τῆς αἰρσικῆς φλογος εἰei flamma, Gratiano pio sublato, et iis, απαν άποσβεσθώσης, Γρανιανῖ τῶ ευ- qui male sentiebant, in Graecia tumultuan- σεβῆς ἁ αιρεθέντος , νον των κακοδόξων tibus i Damasus sanctissimus, collecta Ro- ἐν τν Γραικια βατταρο - , Δαματος omae synodo, diuinum deeretum edidit: πα-ρος ἐν 'p-ο Σ νοδον συσησάμνος. et ad eam, quae Constantinopoli cogebatur κον Θῶον ἐξεθετο, κώ προς την ooeo L. synodum, emisit. . misi' ἐν Κωνταντινουπολει ἁγίαν
et r. CONSTANTINOPOLITANA, NECTARII.
sso. Quod et qui illi praeerant, Nectarius 'Oνπερ οἱ ταυτης δεξάμενοι ε&ρπιώByzantii. et Alexandriae Theophilus, una ο Βυζαντ. Nεκταριος. - ό Ἀλε,
cum ceteris, qui praesentes aderant, re- δρέας Θεας ιλος, μετά των συμπαροντων. ceperunte et synodice anathemati subiece- Συναλκως ἀναθεματι καθυπέβαλον τους runt eos, qui Ariani permanerent, tri Pau- εχτιμύνοντας 'Aeειανῶς, Παυλιανους, Ἀπο-lianos item, Apolin aristas, Mareellianos λιναριτας, Mαρκελιανους. κέ Φωτεινια- et Photinianos; et decreto edito perquam νής, - ἔρον - Θεμενοι παν τεβατμιον, lio, una eum episcopis ad beatum Dama- αμα άρχιερ ι πρcς τον μακάριον um H miserunt, απετειλαν Δαμασον
406쪽
Theodoso igitur et Nectario ad coele- Θσοδοσίου γοῦν κ Nεκταμ μεΘαρμο- Ac Ilia translatis, in illius quidem imperium erΘήντων προς τά ουρανια, τῶ μοῦν τὴν βα- ' 'filius Areadius iactesiit, ut in Gratiani Ho- σιλείαν o υἱ:ς Ἀρκαδιος διαδεχεται, Γρα- norius, Arcadii frater. Quo tempore πιανου δε, ο αδελφας 'Αρκαδίου 'ineριας Carrhagine synodus prouincialis et sacra εν ela χμεις D Καρ γών Συνοδος το- congregata suit, patruui centum viginti et πι i ἱερα συναθροίζεται, πατερων
septem conuentum prae se serens; quae ἐκατον εικοσι καμ επταὶ μνέλευ- φερουσα. eontra idololatras Donatistas, et aliam κατά ειδύλων, Δονατιτῶν, κκ άλης quamcunque haeresin, et alia illorum lo- εκαιτης ωρεσεως, κω τῶν εν τοποις εκεινοις eorum errata, actiones instituit; cui prae- ἀτοποις σφαλματων τρις πραξεις ποιν'
fuit Aurelius Cartilaginiensis episcopus. σασα. 'Hς ηγειτο Λυρηλιος Ο Καρθα- Canones sacri et diuini, quos illa edidit, γόνης Drἰσκωπος. Κα κανόνας υρῶς εκ- ad Theodosii usque minoris tempora ob- Θν μνε, νε-Θέους, in s κωρῶν τῶ tinuerunt. Θροδοσίου διηρρου.
9. CONSTANTINOPOLITANA . CONTRA IOANNEM CHRYSOSTOMO.
Neistarii autem arcti episcopalem thro- Nαταφου δε της ἀρχιεροσυνης τον M3 num diuina voluntate sortitus est presby- Θρονρν Θεέω νευματι εκληρωσατο πρεσ ter Antiochiae Syriae Iohannes, magnus βυτερος 'Aντιοχέας Συφας, 'Ia αννης oille Chrysostomus, contra quem calumniae μεγας Xρυσλομος , καΘ' ἶ διαβολ ab iis, qui haud parum poterant, eique παρα τῶν κρατουντο ν ουχ' ηκιτα--ο-hiuidebant, nec vulgares exortae, prauo νουντων, ουχ αι τυχουσα, γενομεν , συνέ conventiculo triginta et trium episcoporum δροον ποιηρον τροοικοσα GV Ῥῶν Drι o occasionem dederunt, a quibus et exsilio πων συνετησαν, - υπίδικον κατ- multatus est. ἐκριναν.
Verum haud ita multo post, regiam 'Aλ' ου μεταὶ πολυ, τWν βασιλίδα Κων Constantinopolin synodus alia veritatis eraeνrι, τολιν τῆς αλν:Θείας πρίμαχος patrona sexaginta patrum conueniens, bea- ab κοντα ἐλσκοπων κατελαβε Συνοδος, tum Chrysostomum, per fraudem dele V τον αγιον συκοφαντη Θεντα Xρυσος dium, suo throno restituit. Quum autem μον τῶ αυτοῦ Θρρναν άπeκατε lσe. FH iterum per iniuriam expulsus, et a Coma- παλο αδικηθεντα, κω υ πο της Κομανι nico exsilio in coelum remeasset, Arse. κῆς ἐξαφας αναδραμοντα προς τἀ ουζανιοι, nius ei successit; huic Atticus; et huic, Ἀρσή,ιος διαχχετ ., Λττικος ἐκπιον, . Sisinnius. τουτον Σισίνιος.
407쪽
A. C. Sisanio autem insanus ille Nestorius ab εδ=- Antiochia successit, qui sermonem veritatis corrupit, quum non sustineret, ut beata virgo Θεοτόκος, ist est Deipara, diceretur, neque concederet, ut hypostatiea Christi seruatoris omnium unio praedicaretur. Contra eum Cyrillus ille magnus depugnans, synodum diuinam et sacram Alex.andriae congregauit, quae decretum capi tum duodecim edidit. Nestorioque trans. nlisit. Sed hoc ille auersatus, adulterinae sese opinioni adiunxit, et ecclesiae compagem turbauit. Κα Nετοριος-'Λντιοχειρις ὁ φρενοεια διοιδἔχεσαι τον Σισίνιον. 'Oς της ά Θέας τον λογον ον ἰθυνε, Θεοτοκον λεγειν τὴν παναγίαν παρεινον H οσιεμενος, M. τη, καθ' υπις ουσιν
ga. EPHESINA, OECUMENICA TERTIA, CONTRA NESTORIUM.
Mi. Quod animaduertens Theodosius minor, imperator, Ephesi beatorum patrum ducentorum tertiam oecuinenicam synodum
congregari iussit, cui Cyrillus si I pra
fuit, apostolorum adfiipulator. Ioannes autem Λntiochiae Syriae, et qui cum eo, erant, Nestorio gratificabantur. Sancta autem synodus, quum multum absumsisset temporis, et a pestilentia ipsa absumeretur, tandem Nestorium deposuit. conuenienti eum anathemati subiiciens r Deiparam vero beatam virginem praedicans, et hypostati. cam unionem seruatoris omnium et Dei
83. ANTIOCHENA, IOHANNIS. 34. Iohannes igitur posthaee, et qui ab ipso
erant, non medioeri, aduersus sanetam synodum eoncitata seditione, Antiochiam concurrerunt Omnes, et diuina et sancta instituta synodo Nestorium deposuerunt: et duas in Christo ineominixtas, indivisas- ωαπης γοῦν μετοι ταυτα, . οἰ περὶ
408쪽
re naturas diuine docentes, decretum τους, Θεοφρονως πανύσανυς, νον ορον dum ad magnum Cyrillum miserunt, αυτων προς τον Hγαν Κυριλον ἐξαπέ- quod ille amplexus, Lirmantur coesi. G -- τειλαν. 'Oν δεξαμενος, Εὐφραν Θωσαν οἱ suis et terra, exclamauit. . ' . ουραινοὶ,-ἀγαλι Θω ἡ γῆ, ἀνεβοησε.
84. CONSTANTINOPOLITΛΗΛ, PROCLI.
Nestorio igitur deposito, Maximinus in Neςοριου τουυν καθαρεθέντος, Ν S. A. C. thronum Constantinopolitanum intruditur. μνος ἐν τῶ λονω Κωνςαντινουπολεως ἐώ- in 'Cui succedens Proetus, diuinam et sanctam βιβαζεν , M. -υν Προκλος διαδεια Constantinopoli congregauit synodum: et μενος, Θεέαν κώ ἱεράν is Κων ταννινεπτολει omnes, qui sacrae Dei ecclesiae sese op- συνήθροισε Συνοδον, κω ολους τους ἀνΘι ponerent, anathemati subieeit. ταμένους τῆ ἁγία τῶ Θεῶ ἐκκλησία, καΘ-wπέβαλεν ἀναθέμαG.
Ad haee pii quidam ex Armenia mona. ehi Constantinopolim adpulerunt. qui reis serebant, Theodori Mopsuesseni libros blasphemiarum plenos. ab orientalibuι, qui Neliorium defunderent, in pretio magno haberi. Quapropter Proesus et imperator Theodosius ad Iohannem Antiochiae seri-hunt, ut. synodo conuocata. contra im
pium Theodorum definiat. Is vero, syn-edrio frequente congregato, sine ulla in. quisitione libros Theodori nihil reprehendendum habere, Theodosio et Proclo r seripsit. Πρἰς τύποις Ἀρμεν-ς νυλαβῶς 432, τινὸς μοναχεὶ τῆν βασιλιδα κατέλαβον. απαγγέλοντες, aἰς Θεοδώρου βιβλι α τῖMa ιειντεις, βλασφημῶν οντον ἀν-6α.
μῶμον εχειν τα Θεοδώρου βιβλία, Θεοδωσίω - Προκλαν ἀντέγραψεν.
86. CONSTANTINOPOLITANA, FLAUIANI.
Cyrillo igitur et Proeto ad immortalem gloriam translatis: illi quidem Dioscorus. huic autem Flauianua beatus successit. Qui a sanctissimo Eusebio, Dorylaei ar.
chiepiscopo, interpellatus, diuinam et sacra in Constantinopoli conuocauit synodum : quae Eutychis archimandritae Conis nantinopoli lani caussim cognouit . eum.
que ab ecclesia segregauit. VN. XII. Κυρίλου τοἄυν κοψ Προκλου προς την Φαι
409쪽
.. M. EPHESlNA, Quum autem Eulyehes Senatores, et maxime Chrysaphium, qui Tgerupus cognominabatur et Praepositus, et per eum, ut qui plurimum poterat, ipsum adeo Theodosum imperatorem adulationibus
eorrupisset: praedatoria feJ Ephesi eoacta
fuit synodus: cui Dioscorus Alexandriae papa praesulti In eius medio Eulyehes stans. Valentinum et Manem sine simulatione anathemate notauit: ideoque reciapiendum eum esse, decretum est. Flauianus vero inclytus Constantinopoli episeopus abdicatus, calcibus occiditur: Eusebius Dorylaei, Christi caussa tu exsilium ablegatur. VETUS. vol. XI.
Leo igitur magnus ecclesiae Romano. Tum p3pa, quum, quae a Dioscoro gesta essent, praecepisset, aduersas ipsum insum git, et synodum diuinam et sanctam constituens, anathemati eum cum Eutyche subiecit: et clero ae senatui et populo CPolitano tesseram exeommunicationis publice editam transmisit. Aέων ἔν παπας ο μεγας της των '
Idem praeterea Leo, apostolicorum dogmatum propugnator, diuina et saera Romae conuocata synodo . admonitiones seriptas imperatori Marciano transmisi, quum imperator Theodosius minor res terrenas iam reliquisset: ct ut conuocata synodo Flauiani caussa cognosceretur, postulauit.' Em γε μην Λέων, ο τῶν ἀποτολικῶν δογματων υπέρμαχος, Θέαν κm ικαν εν Ῥωμη συγκαλεσάμος Συνοδον, παραμ νωεις ἐγγράφους τω βασιλεοῦ Mαζκιανωδιεπέκυατα. ἐπέ sασιλευς α μικρος Sest. δρσιος τά ἔπίγεια καταλελοιπε ' συνολ-
410쪽
ςο. CHALCEDONIENSIS, OECUMENICA QUARTA.
Sed et Pulcheria pia Augusta urgere et congregare synodum fri oecumenicam
quartam Chalcedone sexcentorum et tri. ginta diuinorum patrum non est cumstata.
st. ALEXANDRINA, TIMOTHEI AELVRI.
Quum igitur Anatolius Bygantiorum 'Aνατeλ4t τώνυν τοῦ Βυλντιων ραρχιρο 4si. esset lummus sacerdos, et Apolinarius, eεως υπα αντος, 'Λπολιν ἰου τον qui Dioseori ilironum obtinuerat, ad D Διο- ρου Θρονον κατέχοντος, πρe minum emigrasset, beatus Proterius Λlex- κύριαν ἐκδημῆσαντος, Προτήριος o μακρα- andriae episcopus es saetus. Timotbeus ριος ἀρχιερευς Ἀλεξανδρειας ἔχευατισε. autem monachus, qui Aelurus cognomi- Καὶ η ιμeΘεας μοναχος, προσαγοeευ-ενοξ nabaturi eommotis Alexandrinis, ad con- Κῖλουρος, διεγειρας Ἀλεξ ινδρὸων το φιλο- susioties promtis, in baptisterio abdizan- συγχυτον, εν τω βαπτιτηριω πας σκευωduin curauit Proterium: c ipse ue, solio σεν ανωρεθηκαν IIσοτεριον αυτος Alexandriae oceupato, impiisllinum cor' 'Λλεξανδρειας τῆ Θρονου θαξαμενος, Συν- rogauit synedrium. et Cli alcedoneuse,n έδριον συνεκροτησεν αΘεοτατμ, ηm τῆν synodum anathemate notauit. ἀγIαν ἐν Xαλκηδόνι ανεθεματισε Συνοδον.
inod quum Leo imperator Christi- χπερ Λεων, ε φιλοπις i βασιλευς, 433. alans, qui Marciano mortuo successerat, μετα Mαρκιανον τελευτησα, τα μαΘων. pereepisset: diuinam et sanctam Thessalo- Θωαν MN ἱεραν ἐν Θεσσαλονίκη Σινοδον nime ab Eudoxio, urbis illius episcopo, αθροισθηνα υπο Euδοθου τῆ αυτῆς ἐπι- synodum congregari iussit: quae Euty- σκοπου His σεν ' η Ευτυχη - ωο-chem, Dioscorvin et Timotheum anathe σκσρον αννθεματισε, κm τιμοΘεον, κώmate notauit; sacram vero. Chalcedoneo- τήν μιαν ἐν -1δονι ἐκυρωσε Συνοδον sem synodum confirmauit.