장음표시 사용
421쪽
SYNODICON VETUS. in christo Iesu sacerdotio singi iussi.
Iustini autem imperium Tiberius excepit ret huius Mauricius; Mauricii vero Phoras ille liominumosor. Iohannis autem Ne- leutae solio Cyriacus potitus est, et huius Thoinas, iterumque huius Sergius mono. theletes. Derepente autem Heraelius ab oecidente prosectus, Phoca occiso, imperium arripuit, et bello contra Persas di.
vinitus suseepto, Phasidem nuuium in potestatem redegit, ubi quidam Acephalorum quaestionem de voluntatibus et operationiubus ei suggessit. Quam quidem quaesti nem, quum is cum Cyro Phasidis episeopo
communicasset, pi uterque dubitaret: Spr-gio Constantinopolitano isthaec renuncia. runt. Ille vero haeretieo instituto synehdrio. et acta Menae partieulatim considemus, unain voluntatem et Operationem in
Christo Deo et Seruatore nostro esse, imperatori Heraclio reseripsit. τον Na1ςευτὴν, εν Xριςῶ 'Iη rit αρχικουσθα
Iaa. CONSTANTINOPOLITANA ALIA, EIUSDEM.
A. C. Heraclio vero Constantinopolim reuer- 'Hρακλώου δὴ τήν . βασιλιδα καταλα- si i se, Sergius haeretica instituta synodo, βαντος Κανταντινουπολεως, Σέργιος Mee- unam voluntatem et operationem tu Chrω τικὴν - σαμενος Συνοδον, μίαν Θέλησιν
sto Iesu Deo nostro impie docuit. M. Me γειαν ἐπὶ Xριτου Iησου τῶ Θρου ημῶν δυσσεβῶς ἐδογματ σεν.
6ao Verum et Cyrus, Alexandriae solium adeptus, ex Phaside nefanda instituta symodo, nouem capitula Sergio milit, quibus una voluntas et operatio in Christo Iesu Deo nostro exponebatur. 'Aλα ριῆν ημ Κυρος τον Θρονον Αλεξανδρέας παραλαβών, - Φασιδος μιαραν ποιησαμρνος Συνοδον, ἰ νέα κεφαλαα τῶ Σεργἰω απλειλε, μίαν Θελησιν υ λεγXριτου 'IGου του Θρου ημῶν ἐκ- Θωπος. 124. HIM
422쪽
Sophronius autem, mellitus veritatis Σωφρονας δε α ιυλύγλωσσος της αλη-A C, propugnator, qui Hierosolymorum sum- Θεέας προμαχος, ἀρχιερευς 'Iεροσολύμων si ' mus esset sacerdos, diuina et sancta con- γοα-νος, Θειαν ηm ἱκαν Συνοδον ποι' vocata synodo, duas voluntates et opera- σαμενος, δυο Θελησεις υμ μεργέας τρα-tiones declarauite actaque sua synodica νωσας. απλωλεν 'ειωρίαν τῶ πώποι 'ξώ- Honorio papae Romano, et Sergio Com mi Σεργἰω Κων-ντινουπολεα. stantinopolitano misit. συνολκα αὐτῆ.
ias. CONSΤANTINOPOLITANA, PYRRHI, HAERETICA.
Sergio vero mortuo. Pyrrhus, qui et τελευτησαντοe ἔν Σε in , ΠυKος ἰipse salsae illi opinioni erat addictus, solio τῆς κιβδηλου δοξης. τον Θρονον παρελαεν, potitus est: et synodo haeretica innitu a, mi Συνοδον αὐρετικὴν συTησαμενος, τα ea, quae a Sergio et Cyro Phasiano decreta δογματισΘhτα -ο Σεργω mi τῆfuerant, corroborauit. Moos Κυρου ἐκρ υνο
Sed Colybus a Deo inspiratus Byzantii 'AAα Κολυβος, ο τῶ Βυζαιτω Θεοτο ς ε 3 episcopus, collecta a Spiritu mota synodo, Hr κοπω, ἀθροίσαν πνευμα κινητον ea quae Sergius et Pyrrhus et Cyrus decre- Συνοδον, τα δογματισΘεντα Σεργ- η iverant, decenti subiecit anathemati, et ΠυKω κ Κυρω, τω Στρέποντι κα5-έ duas voluntates operationesque Seruatoria βαλεν ἀναθεματι, mi Ao Θελήσεις η,
Similiter autem et Stephanus, Numidiae Asrieae sanctissimus episcopus, sacra convocata synodo, Sergium, Pyrrhum et Cyrum anathemate notauit: et duas voluntates ac operationes Seruatoria nostri Iesu Christi docuit. Cons. Walchii historiam haeres. cititOua. IX. pag. III. m. et Mans eoilin. 'Ομοὸς δε ηm O NEt ιι δμας της 'Acpeo 643, κῆς ἰσωτατος επλιωνος Στεφανος, ἁγίαν συγκαλεσαμενος Συνοδον, Σεπιον, Πυρ' j Κυρον ἀνεθεματισε, ηοῦ
423쪽
tyehem, Dioseorum et Timotheum, cui Σῶοδον, Eoi Διοσπιρον, - D-Aeluro cognomen erat, nathemate no- μοθεον, τον BDλπομενο Λἰλουρον, ανε. tauit: et Chalcedotiensem synodum com Θεμα σε, κm τὐ D Xαλκηxνι Σύναιν firmauit. ἐκυρωσεν.
A. C. Sed et Leo Romae papa, apostolis 'Aλα, Λεων παπας Ῥωμης ο Iσα. 6 3 aequandus, Eutychem et Dioscorum una πλολος, Ευτυχῆ τε Διeσκορον σύν eum Timotheo, synodo conuocata, anR' ΤιμοΘεω, συνοδι ας καθυπεβαλεν ανα- themati subieeit, sanctamque ChalcedO- Θεματι, τῆ, ἐν Xαλκηδοι αγ-νnensem confirmauit synodum. εκυρωσε Συνοθον.
ς 9 . ROMANA, SIMPLICII. ει. Similiter et simplicius, qui Leoni Ro- 'Oμοίως τέτου - Σιμπλίκιος, Λέοντα mae sueeesserat . diuina et sancta constituta Ῥωμης διαψμενος, Θέα, κ, υιαν synodo, Eutychem, Diodorum et TimO- οδον συτησικμενος. Εὐτυχῆ - Διο. theum anathemate notauite et sanctam σκοροι ανεθεματισε -ΤιμHεον κω τῆ Chalcedonensem synodum confirmauit. D Xαλκηδόνι αγίαν Σῶοδον εκ-ωσε.
63. . Quum autem imperator Leo generum N βασιλίως ἔν δέοντος γαμβρὼ αὐ suuin Zenonem, Λriadnes filiae maritum, τοῦ Zώωνα, τὼ - Θυγα 'Αριάδων in Syriam ablegasset: monachus quidam οἰκέοι, λαντία Συρως ἐDποτειλαντος, monasterii Peruigilatorum ) eum comt- μονα χος τις μονης τῶν Ἀκοιμήτων ἐπι1κο- tatus est: qui quum ad solium Vrbis ocu- λουεισεν, es τω Θ μω ἐσπαρωφΘαλμιοι. . los adiecisset. Zenoni persuasit. ut ipsum σας τῆ πολεως, πείσει τA ZAωνα συνν-- adiuuaret: et mercede conductis qui γῆν αυτω, κΗ τῆ, λώβης 'Λατολιναο ου d,m de Apolinarii sactione, solium An- τινας μισθωσαμενer, τA MAον 'Λντ, tioehiae inuast, et impia congregata syn' χέας κωμησσε, ηοη μιαμν ποπιαμ odo, ipse impius additionem illam hynimi νώ ΣAοδεν, πρασΘ-ην - τεισαν. . ον trisagiit qui eruti us M pro nobis, inno' παυρωεις λ' ημας, κανοτομῶ ἡ άνίmee. fauit. Quod quum comperisset Leo m3' μαΘων αυτοκράτωe Ria' ; μέγας gnus et piissimus imperator, in exsilium κώ ἀσεβλατος, ἐλισθλω αὐτον 1ε. agi ipsum praecepit: verum ipse prastuer' τα,το, δε προπιάσας εἰς τ- μον - τῶν tens, in monasterium Pervigilato in con Ἀκοιμ-- κατέφυγεν. i
424쪽
Quum autem Zeno Leoni utrique, et magno et paruo, in imperio successisset, Basiliseus et Harmatius id inuadentes eum expulerunt: et quum proposuissent syno. dum Chaleedonensem plane evertere, ge nerali decreto Timotheum, cui Λeluro
cognomen erat, ex Chersone euocarunt:
qui quum Alexandriam venisset, et, Ti. anotheo Salonciolio amoto, solium in. vasisset. impia congregata synodo, multis anathematismis sanctam Chalcedonensein synodum subiecit. Haec autem si sta sunt, quum Λnatolius et Gennadius Byzantii episcopi vivendi finem lain secissent, et Λeaeius solio potiretur. Ζηνωνα τε νυν την βααλέαν τοῦ μετα- A. C. λου--κου διαδεξαμενον Λεοντος, Βαι- ο ιλλιος υ 'Αρματιος, αυτῆς αἰ-rαραν- τες. ἐξεδίωξαν, κm την D Xαλκηδονι Συνοδον παντελως ἐξοτρακίσαι προθωοοι, τυπω γενικῶ TιριοΘεο ἐκ Xερσῶνος ἀνεκαλεσαντο. 'O- Λἰλουρος καταλαβων Ἀλ/ξάνδρειαν, ΤιμοΘερν τον Σαλοφακιο- λιον μεταώσας, - τῆ θρονου δραξαμ νος , εον ποιησάθος Συνοδον, πολλοῖς άναΘέμα ra τήν εν Xαλκηδ νι ἁγίαν καλυοπεβαλε Συνοδον. ταυται δε 'Λνατολίου Γενναδου ἱεραρχων του Bκαντιες - αἰ μν- ων, χρο1σα-νων τελει τῶ βίου,
Iohannes vero Cyri episcopus beatus, παν-ης δὲ Κυρερ ἐπίσκαπος ο μακάριος, 48 quum Petrum Fullonem iterum Antiochiae τον Κναφεια Πετρον, mi πάλιν D 'Λντι videret impie ministrantem ecclesiam. et χεια ἀλως πολιτευομενον, My Bα- Baslisei potentia suain fulcientem infirmi- σιλισκου τι κρατος εχομενον προς ασθε talem: diuinam et sinciam sua in urbe νειαν, Συναγον Θέαν-ιεραν δε τη πολει congregauit synodum et Petrum Fullonem αμου συνεκροτησι, τον Κναφεω Προanathemate notauit. τρον ἀνεΘεμάτισε.
Zenon autem, tyranno Basilisco capto, Antiochiae sanistam synodum congregari iussit: quae sanctam Chalcedonensem lyn. odum confirmauit, Petrum Fullonem exissilio et anathemati subiecit. eique beatum Stephanuin substituit eui mox ad Christum emigranti, Stephanus alius suo. eessit. Κή Βασιλισκον Ζήνων τον τύραννον 4 3
425쪽
. A. C. Qui vero Petri sudiosi erant , tamquam Nestorianum illum Stephanum insimulabant: et imperatori Lenoni persuadebant, ut diuinam et sanctam Laodiceae synodum cogeret. Quae quum salso aecusatum ab impiis Stephanum coinperisset, solio eum tiochiae restituit. Qui vero salsum dogma profitebantur, non longo tempore interposito, ira maxima ex inuidia accensi. beatum martyrem Stephanum arundinibus aeutis instar hastarum, confixum interis emerunt, et in profluentem Orontem fiuvium demerserunt.
P. Posteaquam vero Timotheus Aelurus Alexandriae ad insernum migrauite Piconfusionis cupidi erant, Petrum Mongum suere rem solii constituerunt. Clerici autem et monachi, Veritatis propugnatores,
ipso eiecto, beatum liti Iohannem Tabeusioten ) consecrarunt. Quem Zenon, utpote praeter suam voluntatem electum, expulit, et impium Mongum, dato ei suo Henotico, Alexandriani remisit qui ha retica conuo ta synodo, Chalcedonensem sanctam synodum anathemate notauit, Aeaeium Constantinopolitanum adiutorem habens
Ioa. ROMANA, 484. Constantinopolitani autem, et qui per totum Orientem erant orthodoxi, Felici papae Romano haec sgnificantes perfecerunt, ut diuinam ille et sanctam synodum
conuocaret: quae Petrum Mongum et Aeacium anathemate notauit, et sanctam Chalcedonensem synodum confinuauit.
426쪽
Zenon igitur imperator, Illo et Leontio captis, aduersus episeopos Orientis se conis vertit, et .Clauilione Antiocheno in exsilium acto in Oasin, Petrum Fullonem denuo restituit: qui haeretica conuocata synodo, sacram Chaleedonensem synodum anathemate notauit, et multis cum sceleri. hus Xenaiam Hierapolis episcopum deis signauit: genere Persam, bapti lini expertem, conditionis seruilia fugitiuum, et ha reseos Christianos- accusantis ducem ace rimum. Primus enim omnium fici Chri si Dei nostri, tum sanctissiniae matris, et omnium sanctorum venerandas imagines ex ecclesia eiecit.
Beatus igitur Felix Romae veteris episeopus quum ab orthodoxis orientis episeopis Petri impietatem cognouisset. per Quintinianum Arculianorum episcopum, diuinam et sanctam conuocans synoὸum, Fullonem deponendum curauit.
IOB ROMANA Quin et ipse Felix Romae diuina et sancta conuocata synodo, depositionis libellum Fulloni misit.
io6. CONSTANTINOPOLITANA, EUPHEMII.
Acaelo autem, et, qui ei successerat, Phrarita morte sublatis, Euphemius lanctissimus in solium CPolitanum inducitur eui diuinam et sanctam conuocans syu um, Chalcedonensem synodum confir- I.
427쪽
mauit, et acta synodi papae transinistrquem Felix et occidentales archiepiscopi, vi orthodoxum quidem virum receperunt, non tamen ut episcopumi propterea quod Λ eii a Felice anathemate notati nomen e sacris tabulia non deleuisset.
A. C. Zenone igitur mortuo, et Ariadnen Zη-ες γοῦν τελευτήσαντος, Ἀριαδ- uxorem ipsius. et imperium suscepit Ana- την γυνακα αυτῆ - τῆν βασιλειαν δε- nasius, et synodo haeretica Cotillantino- δεξατο Λναῆαmος, κον Συνοδον αἰρετικὴν poli eongregata, propter sanetam Clialc D Kωνταν rινε re λει συτησαμιενος, d α την donensem synodum, infinitia calumnii. αγίαν ἐν Xαλκηδόνι Συνοδον, μυρίας συ obruit, et vltra Λrmeniam in easilium egit M WHπις υποβαλών, Ἀρμμίας ἐπεκει-
Ε hemium t et solio denuo restituit bea- να ἐμισο τὸ, Εὐφήμιον. Και τῶ Θρονωtis timuin Macedonium: qui simplici con- ἀντικα , τον Anώτατον M. Mδονιο .uorata synodo, decreta quidem Chalcedo- πλη-μενος Σύνοδον, τά isnensia seripto eonfirmauit: Henoticum Xαλκηδονι ιγμα αειντα, vero Lenonir, metu Anastasi silentio prae- Γλυρωσὲ, το 'EMookὸν δἰ Ζηνωνος φρβω
io 8. SIDONIA. CONTRA CHALCEDONENSEM.
sso. Petro igitur Fullone rete sto, Palladius solium Antiochiae suscepit: eoque desun. Eio Flauianus Zenonis Heno licuin recepit ret quum tres sanctas Oecumenicas synodos scripto probasset, Chalcedonensem silentio praeteriit, imperatori gratificatus. Imperator autem Anastasius per Eutropium tribunum Flauiano et Eliae Hierosolymitano mandauit, ut Sidonem synodum convocarent, et anathematismis sacram Chal. redonensem synodum subiicerent. Verum
hane Elias re insecta dimi sit: quapropter Iriarchis vehementer imperator succenis
428쪽
Quum autem Flauianus Antiochiam reis vertisset, monachi quidam apOssatae, et
Eutyehiani delirii sectatores, synodum
praedatoriam conuocantes. Flauianuin eleia
cerunt, et in exsiliu in pepulerunt, eique Seuerum substituerunt. Hic igitur, qui Λcephalus deinde dictus suit. eum dueen. tis apostatis monachis, ex Eleutheropoli
Constantinopolin contendit, et multa contra Macedonium freinens dato etiam Λna. stasio iuramento, nulla conscientiae ratione habita. quod nuinqua in contra sanctam Chalcedonensem synodum moturus aliquid esset: et iuramentum conculcauit, et cum nefanda synodo illam anathemate notauit. Φλαβιανοῦ δἰ καταλαε ντος την 'Avia A. C. τιοχειαν, μοναχρι τινες απο π 0.- ' ' τῆς Ευτυχοῦς λωβης ου μετριοι, Σμαῖον λοςρικὴν πριησα-νοι. Φλαβια iόν νξε. διωξαν βουκολν ντες, Σεβηρον αντε κατειπαν. ουτος ουν. σὐν δι-ωσίαις απο λως μοναχῶς, ο MLῖαλος, αποι- ρας-'Eλαθερουπολεως τῆ βασιλίδιπρος- ωρμιπε, κατα Mακεδονίου πραα φρυα-
Anastasius igitur imperator Macedonium Constantinopolitanum, innumeris circumventum criminationibus, solioque extur. batum, Gangras in exsiliu in exegit: nee multo post etiam ipsum, et qui ante eum fuerat. Euphemium, quod ad Gotthoseoniugissent, et se ipsos inuisissent, patriarchas gladio punivit. Haereticum au. tem Timotheum, qui Colon et Lit robulus cognominabatur. ecclesiae reddidit, tan quam eiusdem secum sententiae, et consiliis suis obtemperantem. Is, impiissina
congregata synodo, leJ contra sanctam
Chalcedonensem synoduin calet trauit: et Seuero adsentiens, uua cum eo acta synodi Hierosolymam misit, quibus non reeeptis, ad iram aceendit Anastasium: quapropter et Eliam sanctae ei uitatis episcopum in Euilam exsulatum misit; Iohannem vero solio restituit, et acta synodio Seueri et
429쪽
A C. Theodosius vero et Sabas, orthodoxo- isi' rum propugnatores, minimeque errantes stellae, desertae ducum et monachorum fidei, peeuliari collecta congregatione, eos, qui synodiea illa acta adtulerant, esieris locis eiecerunt. Quod quum comis perisset Anastasius, Theodosum et Sabam in exsilium deportari praecepit. Hi vero, praeoccupato deserto, diuinam et sanctam monasticorum ordinum collegerunt synodum: et quatuor adtestatio hus doctrinae orthodoxae plenis eoi lectis, duas quidem imperatori Λnastino miserunt, unam principibus, et quartam Iohanni, qui Eliae Dei. praeeoni successerat. Quo ipso tempore Timotheus Byrantinus obiit, et M nas solium accepit.
si Hormisdas vero papa Romanus, qui Feliei fueresserat, Uitali anum et Euodium eum aliis ducentis fici episeopis p .ntium ablegauit, Timotheo adhue s. iter vivente. Quam diuinam et ian lani synodum imperator Anastasius, et impius Timotheus, multo tempore male excruciam
tes, re insecta dimiserunt. A Oρμίσδας, διαδεξάμnος ei
ii3. THESSALONICENSIS. tum igitur Anastasius in lecto impiam
animam fulgure ab irato Deo immisso emasset, eique Iustinus pius in imperio Leeessseti beat ut Hormitas, papa Ro. manui, plurimos episeopos Thessalonicam milit, ut sacram Chaleedonensem synodum
430쪽
conssrmarent. Quam diuinam et sanctam synodum. qui male sentiebant, noctu crudeliter incenta domo, ubi erant congregati, dissiparuult et sanctos illos viros semiustu. latos abegerunt. Συνοδον soβα-σων. Ην τινα Θειαν πρψρον Συνδον, νυκτωρ οἱ φειωδεις Dyελ-
Hormisdas igitur iterum diuinam et 'Ορμώδας ουν αυΘις ἐν Κωπιταντινουπολει A. C. sanctam lynodum, Constantinopolim mi--- υράν παπλωλε Συνοδον, Mu ΤΤ' sit, et decreta Chalcedonensia confirma- τα D Xαλκηδονι δογματιο - ἐκ-ωσε. vit: et doctrinam de duabus naturis beati - να-M φύυ- δῶ- μακαρω cilli proponens, rationalem illum n t Κυρίλου προ εκΘέμ νος, τον νοητον rem, imperatorium numisina, cui duplici το βασιλικόν νί-μα, g D.νόητο διαλλeliaractere Christus tinpressiss erat, declara--o Xριῶς, ' λεσαφησε. Fiavit. Hormista autem ad Dominum demi- 'Oω,δα πιὸς Κυ ιον Aia αντος, 'Λγα- grante, Mapetua solium eius excepit. πιτος νον Θρόνον αὐτῶ διεδεξοιτο.
Iustino autem mortuo , Iustinianua n pos ipsius seeptra imperatoria suscepit. Quum vero et Menas terrena inham reliquisset. Anthimus Trapezuntis episcopus, ByZantinae ecclesiae solium naelus est: vel cum Gotthi Romam, eique vicina loca depraedaturi essent, Agapetus beatus illius papa, urbem regiam aecessit, diuina et sancta instituta synodor in qua Anthimum Constantinopolitan. episcopum, qui in Mantehaeismi suspicionem venerat,- et, ne iudieio sinere sile cogeretur. seipsum ab conderat, in hune usque diem anathemati subiecit: solium vero ecelesiae Byzantinae, Eutychiva monachus sortitus est. oo cons. Chr. Guia. Mane. I Ich histor.
haeresiuin, germanice scrip . tom. VII. P. ys9.
cpolitana narrationem. Anthimum svisse Me. nae sueeetarem et Euthyinum Reeellisse An. thimo. Add. ibid. p. 273. sqq. 37s. ubi laudat M.tia si sipylein. conciliori tom. I. p. 4Is. eteollect. ampli is eonei l. lom. vuI. D. IPs. et