M. Tullii Ciceronis Opera, omnium quae hactenus excusa sunt, castigatissima nunc primum in lucem edita Tertius tomus Marci Tullii Ciceronis epistolarum libros continet, ex peruetustis exemplaribus accuratissime post omnes, quae hactenus editae sunt,

발행: 1536년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

ad quem proph iam delatu existimatur. A nobis agentur omnia disigentere. ut neque si quid obtineri poterat,non contendamus: nec,si quid non obtinueorrimus repulsi esse uideamur.tuae sapientiae magnitudinis animi est omnem amplitudinem dc dignitatem tuam in uirtute,atque in rebus gestis tuis, alis in tua grauitate positam existimare. si quid ex iis rebus,quas tibi sortuna larogita est, nonnullorum hominum perfidia detraxerit: id maiori illis fraudi quam tibi futuru. A me nullum tempus prstermittitur de tuis rebus 8c agenodi 8c cogitandi: utor ad omnia a Selicio,neque enim prudentiorem quens quam ex tuis,neque fide maiorem esse iudico, necp amantiorem tui. hic quae agantur,quae acta sint ea te dcliteris multorum S nunciis cognosse arbi, tror:quae autem posita sunt in coniectura,quae* uidentur fore,ea puto tibi a scribi oportere.posteaquam Pompeius,5 apud Populum ad VIII Id. Febr.cum pro Milone diceret: clamore,conuicio* iactatiis est,in Senatu a Catone aspere acerbe nimium maUno silentio est accusatus:uisus est mi,. hi uehementeres perturbatus.itacy Rexadrina causa,quae nobis adhuc inotegra est nihil enim tibi detraxit Senatus,nisi id, quod per eandem religioonem dari alteri non potest uidetur ab illo plane esse deposita. nunc id speraomus id* molimur,ut Rex,cu intelligat sese quod cogitabat,ut a Pompeio reducatur,assequi non posse: S nisi per te sit restitutus,desertum se ait abie istum fore,proficiscatur ad te. quod sine ulla dubitatione, si Pompeius pavolum modo ostenderit sibi placere faciet.sed nosti hominis tarditatem se ta.

citurnitatem. nos tamen nihil,quod ad eam rem pertineat, praetermittimus. caeteris iniuriis quae praeposite sunt a Catone,ficile ut spero,resistemus. amis cum ex Consiliaribus neminem tibi esse uideo,praeter Hortensium Sc Lucul Ium:caeteri sunt partim obscurius iniqui, partim non dissimulanter irati. tu

sic animo forti magno sis: speres fore,ut seacto impetu leuissimi homi

nis,tuam pristinam dignitatem & gloriam consequare. M. CICERO S. D. P. LENTULO PROCOS. Vae gerantur accipies ex Pollione, qui omnibus negocijs non inotersuit solum,sed praefuit.me in summo dolore, quem in tuis resthus capio,maxime scilicet consolatur spes, quὀd ualde suspicor fore,ut infringatur hominu improbitas&consilijs tuorum amiscorum,S ipsa die quae debilitat cogitationes S inimicorum 8c proditora.

'facile secundo loco me con latur recordatio meorum temporum: quorum imaginem uideo in rebus tuis. nam etsi minore in re uiolatur tua dignitas,

quam mea afflicta est: tamen est tanta similitudo,ut sperem te mihi ignostest e,si ea non timuerim,qus ne tu quidem unqua timenda duxisti. sed praesta te eum,qui mihi a teneris ut Graeci dicuntJunguiculis es cognitus. Illustrabit mihi credeotuam amplitudinem hominum iniuria. a me omniisumma in testudia offici expecta,non fallam opinionem tuam. M. CICERO S. D. P. LENΤULO PRO Cos Egi tuas literas,quibus ad me scribis gratum tibi esse,quM crobro certior per me fias de omnibus rebus,& meam erga te heneo uolentiam faciIe perspicias:quorum alterum mihi ut te plurima diligam,facere necesse est: si uolo is esse quem tu me esse uoluisti:

alterum

12쪽

ET CETEROS LIBER

alterum satio Iibenter,ut quoniam in te allo locorum & temporum diiunocti sumus, per literas recu a saepissime colloquar. auod si rarius fiet, a tu exo' pectabis,id erit causae,q, non eius generis meae Iiterae sunt,ut eas audea tem recomittere.Quoties mihi certorum hominum potestas erit, quibus recte

Ne,non praetermittam .Qudd scire uis qua fidequiis in te sit & uoluntate, dissicile dictu est de singulis. Vnum illud audeo,quod antea tibi si e signifiν

caui,nunc quo Frcperspecta Sc cognita scribere: uehementer quosd1 hom, nes,& eos maxime,qui te & maxime debuerunt,& plurimum iuuare potue .unt, inuidisse dignitati tuae: simillimam in re dissimi Ictili temporis nunc, εc nostri quondam sitis Ierationem: ut quos tu reipub.causa laeseras,palim te oppugnarent: quorum auctoritatem,dignitatem, uolutatem' defenderas, non tam memores eent uirtutis tu a laudis inimici. inio quide iste,ut qscri psi ad te antea,cognoui Hortensium percupidum tui,studiosum Lucullu, ex

magistratibus autem L. Racilium & fide & animo singulari. Nam nostra H pugnatio ac defensio dignitatis tuae propter magnitudinem beneficii tui sor cid pleris p ossic a maiorem auctoritatem habere uideatur,u sententie. Prae , terea quidem de Consularibus nemini possum aut studii erga te, aut ossici ,

aut amici animi esse testis. Etenim Pompeium,qui mecum saepissime non se Ium a me prouocatus,sed etiam sita sponte de te comunicare solet, scis tempoν xibus illis non saepe in Senatu sitis Ie.Cui quidem literae tur,quas proxime mω. as,quod sicile intellexerim,periucundae filerui. Mihi quidem humanitas tua, uel summa potius sapientia non iucunda GIum,sed etiam admirabilis ui si est.Virum enim excelletem,& tibi tua praestanti in eum liberalitate deuiisectum, non nihil suspicantem propter aliquorum opinionem Bς cupiditatin te ab se abali enatu illa epistola retinuisti. aut mihi cum semper tuae Iaudisse uere uis is est,etiam ipse suspiciosissimo tempore Caniniano: tum uero lectistisis literis perspectus e i me toto animo de re,ae de tuis ornamentis & como dis cogitare. inrare e que scriba,sic habeto,me cu illo re *pe coicata,de illisos ad te seia at 3 auctoritate scribere. Quonia S.C. nultu exint,quo reduehio

Regis Alexandrini tibi adempta sit: ea*,qus de ea scripta est auctoritas, cui

scis intercessum esse,ut nequis Oino Rege reduceret,iata uim habet,ut magistraton holum studium,u constantis Senatus consiliu esse uideatur: te pspice

reposse,qui Cilicia Cyprum teneas, quid emere & quid cosequi possis: et si res iacultatem habitura uidear,ut Alexandriam at* Aegyptu tenere posiss,esse& tus & iari ipii dignitatis, Ptolemaide,aut aliquoPpinquo loco Re

ge collocato,te cu classe at y exercitu rficisci Alexandria,ut ea cu pace psidioisi firmaris,Ptolemeus redeat in regnu: ita fore,ut et per te restituat, queas modu Senatus initio cesuit: et sine multitudine reducatur,queadmodu holas

religiosi Sibyllς placere dixerui.Sed hμ seia sic εc illi &. nobis .pbabat, ut

ex eventu holas de tuo cosilio existimaturos uideremus: si cecidisi et ut uolustrius ut optamus,oes te & sapienter 8c sortiter: si aliquid esset ofestim, eosdeillos Zc cupide et temere secisse dieturos.Quare qd assea possis,no in sicile enobis a tibi, cuius a peliacospectu Aegyptus est, iudicari. Nolade hoc sen timus,si exploratu tibi sit, posse illius regni potiri,no G cumdu: si dubiuisit

13쪽

AD P. LENTVLVM

non esse conandum. IIIud tibi rem imini ex sententia gesseris, sere

ut absens a multis,cum redieriis,ab omnibus collaudere.ossensionem esse minriculosam Spter interpositam auctoritatem religionem p uideo. Sed ut ego te ad certam laudem adhortor, sic a dimicatioe deterreo: redeo* ad illud,qd initio scripsi,totius facti tui iudicium non tam ex consi lio tuo,u ex eventu ho mines esse ficturos. Quόd si haec ratio rei gerendae periculosa tibi esse uideo bitur, placebat illud ut si Rex amicis tuis, qui per prouinciam ato impiu tuu pecunias ei credidissent, fide sitam praestitisset,& auxit is eu tuis & cophs adoiuuares.eam ee naturam dc regionem prouinciae tuae ut illius reditum ues ad

iuuando confirmares, ueI negligendo impedires: In hac ratione quid res, sidinus quid terreus serat,tu facillime optime, perspicies: quid nobis placui D'set,ex me potissimu putaui te scire oportere. Dod mihi de nro statu, de Misionis familiaritate,deleuitate,& ibecillitate Clodii gratularis,minime mira'

Hur te tuis,ut egregium artificem,praeclaris operibus laetari: quanquam est: credibilis hominum peruersitas grauiori enim uerbo uti non libeQq nos' quos fouendo in comuni causa retinere potuerunt, inuidendo abalienarunt: quoru malevolentissimis obtrectationibus nos scito de uetere illa nostra diu turna sententia prope iam esse depulsos: non nos quidem ut nostrae dignistatis simus obliti,sed ut habeamus rationem aliquado etiam salutis. Poterat trunt priclare,si esset fides, si grauitas in hominibus Consiliaribus.sed in ta est inpleris pleuitas,uteos non tam constantia in republica nostra deleoctehu splendor ossendat. Quod eo liberius ad te scribo, qui non selum tepo/'ribus iis, quae perte sum adeptus,sed iam olim nascenti prope nostrae laudi, signitati - ,simul* v uideo,non,ut antehac putaba,nouitati esse inuisum

meae.in te enim homine omnium nobilissimo similia invidorum uitia perspe xi: quem tamen illi esse in principibus facile sitnt passi,euolare altius certe no Iureut.Gaudeo tuam dissimilem sitisse fortunam .multum enim interest,utrulaus imminuatur an salus deseratur. Me meae tamen ne nimis poeniteret, tua uirtute persectum est. Curasti enim,ut plus additum ad memoriam nominis nostri,q demptum de fortuna uideretur.Te uero moneo cum beneficηs tuis, tum amore incitatus meo,ut omnem gloriam,ad quam a pueritia inflamma' tus suisti, omni cura at*industria consequare: magnitudinem animi tui, quam ego semper sum admiratus,semper* amaui,ne unqua inflectas cuiusquam iniuria. Magna est hominum opinio de te magna commendatio Iibeoralitatis, magna memoria Consulatus tui. Hee prosecto uides qua to expresesora, quanto illustriora sutura sint, cum aliquantum ex prouincia atque ex imperio Iaudis accesserit. Quaquam ita te gerere uolo, quae per exerci' tum atque imperium gerenda sunt, ut haec multo ante mediter huc te pares.

haec cogites, ad hare te exerceas: sentias id, quod quia semper sperasti, nodubito quis adeptus,intelligas te facillime posse obtinere summum at* altis

simu grad uitatis.Quae quide mea cohortatio ne tibi inanis aut sine ca seu scepta uideat,illa mero mouet,ut te ex nostris euentis coibus admonedu pustrarem,ut cosiderares in ol reliqua uita, abus crederes,quos caueres. ad sembis te uelle Ere,qui sit reipub.tatus: summa disiensio e,sed coletio dispar na

14쪽

n T CETEROS LIBER , ,

qui plus opibus,armis,potentia ualent,persedisse tantu mihi uidenturtia & incostantia aduersariorum,ut etiam auctoritate iam plus ualerct. Ita perpaucis aduersantibus,omnia,qus ne per populum quidem sine seditioe se assequi arbitrabantur,per Senatum cosecuti sunt.nam & stipendium Casa vi decretum est, decem Legati :& ne lege Sempronia succederetur, facile psectu est. uod eb ad te breuius scribo,quia me status hic reip. no delectat: scribo tame,ut te admonea,quod ipse literis omnibus a pueritia deditus, ex. Periendo tamen magis, a discendo cognoui, tu tuis rebus integris discas,ne 3 siilutis nostrae rationem habendam nobis esse sine dignitate,ne 3 dignistatis sine salute. Quod mihi de filia,& de Crassipede gratularis,agnosco huis

manitatem tuam: spero* 8c opto nobis hanc coniunctionem uoluptati fore. Letulum eximia spe summae uirtutis adolescentem, cum ceteris artibus,quishus studuisti sema ipse,tum in primis imitatione tui fac erudias. nulla enim erit hac praestantior disciplina,quem nos Sc quia tuus,& quia te dignus est statius,& quia nos diligit semp* dilexit,in primis amamus charum* hemus.

Μ. CICERO . S. D. PVBLIO LENTVLO PROCOS. IE Omnibus rebus quae ad te pertinet,quid aistu, ad costitutu sit, od P Speius susceperit,optime ex Emplatorio cognosces: qu i nosolii interfuit his rebus,sed et prpibit: nes ullii officiu erga te hola i Ei amatissim prudelissimi,diligetissimi prermisit. Ex eode de toto statu rem comuniu cognosces: qus quales sint,non facile est scribere. stant quisdem certe in amicoire nostrorum potestate: atque ita,ut nulla mutatione unuhac holum aetate habitura res esse uideat .Ego ade,ut debeo, 3c ut tute mihi scepisti,et ut me pietas utilitas* cogit,me ad eius rones adiugo, que tu i me is romtius tibi esse diugendum putasti. Sed te non praeterit u sit dissicile sen sim in republica,presertim rectum Sc confirmatum deponere. Verulame O se me confirmo ad eius uoluntatem,a quo honeste dissentireno possum: ne pid sacio ut forsitan quibusdam uideas simulatione: tantum enesm animi ida ctio,& me hercule amor erga Pompeium apud me ualet,ut que illi utilia sui,& qus ille uult,ea mihi omnia iam'recta Sc uera uideantur. Neque cui ego

irbitror errarent,ne aduersari j quidem eius,si cum pares esse non possent, pugnare desisterent. Me quidem etiam illa res consolatur,*ego is stim, cuiues maxime concedant omnes,ut uel ea defendam,quae Popeius uesit, uel ta

ceam uel etiam id quod mihi maxime libet,ad nostra studia me resectam liteo 'rarum. quod profecto faciam,si mihi per eiusdem amicitiam licebit. Q uadiri. Proposita fuerant nobis cum Zc honoribus amplissimis,& laboribus mario mis perfuncti essemus dignitas in sententiis dicendis libertas in repub. capssenda: ea sublata tota, sed nec mihi magis ci omnibus: nam aut assentiendum est nulla cum grauitate paucis,aut frustra dissentiedum. Haec ego ad te ob ea causam maxime scribo,ut iam de tua quoque ratione meditere. Comutatata ratio est Senatus,iudiciorum,rei totius publicae:otrium nobis exoptandiiij qui potiuntur rerum,praestaturi uidentur, siquidem homines patieri eius eoim potetiam ferre potuerint.Dignitatem quide illam consulare fortis

dc constantis Senatoris,nihil est quod cogitemus,amissa culpa est ru, qui

15쪽

s Senatu & ordinem coniunctissmum, & hominem clarissisum abs nomini. Sed ut ad ea, quae coniunctiora rebus tuis sunt reuertar, Pompeium

tibi ualde amicum esse cognoui: &eo tu Consile quantum ego perspicio omnia quae uoles, obtinebis: quibus in rebus me sibi ille affixum habebit:

nem a me ulla res, quae ad re pertineat,negligetur . neque enim verebor, ne sim ei molestus, cui iucundum erit etiam propter idipsum,quord me esse graintum uidebit. Tu uelim tibi ita persuadeas,nulla re esse minimam,quae ad te Pertineat, quae mihi non charior sit, quam meae res omnes . Id cum sen. tiam , sedulitate mihimet ipse satis iacere possum: re quidem ipsa ideo mishi non satisfacio, qudd nullam partem tuorum meritorum non modo resorenda, sed ne cogitanda quidem gratia consequi possium. Rem te ualde Mone gessis Ie rumor erat. expectabantur literae tuae . de quibus eramus Iam cum Pompeio locuti. quae si erunt allatae,nostrum studium extabit in conν

ueniendis magistratibus & Senatoribus. Cetera quae ad re pertinebunt,

cum etiam plus cotenderimus quam Possumus,minus tame faciemus quin debemus. M. CICERO S. D. LENTVLO IΜP.

ERI VC VND AE mihi fuerunt Isterae tuae, ebus Intellexi

te perspicere meam in te pietatem: quid enim dicam beneuolen tiam, cum illud ipsum &grauissimum & sanctissimum nomen pietatis, leuius mihi meritis erga me tuis esse uideatur et Quora autem tibi grata mea erga testudia scribis eme, facis tu quidem abundanotia quadam amoris, ut etiam grata sint ea, quae pretermitti sine nefario sceolere non possunt. Tibi autem multo notior atque illustrior meus inteam, mus esset, si hoc tempore omni, quo diiuncti fuimus,& uml,&Romae si

issemus . Nam in eo ipse , quod te ostendis esse ficturum, quod dc inprimis potes, & ego a te uehementer expecto: in sententiis senatoriis , dc in omni actione atque administratione rei p.floruissemus. De qua ostendam equidem paulo post, qui sit meus sensus& status: & rescribam tibi ad ea, quae quaeris. sed certe & ego te authore amicissimo ae sapientissimo,& tu me consiliario sertam non imperitissimo, fideliquidem & benevolo certe, usus esses. quaquam tua quidem causa te esse Imperatorem, prouinciam bene gestis rebus cum exercitu uictore obtinere, ut debeo, laetor. sed certe qui tibi ex me fructus debentur, eos uberiores & praesentiores praesens caspere potuisses. In eis uerd ulciscendis, quos tibi partim inimicos esse intela ligis propter tuam propugnationem salutis meae, partim inuidere propter illius actionis amplitudinem & gloriam: mirificum me tibi comitem praeshuissem. Quau ille perennis inimicus amicorum suorum, qui tuis maximis benesic is ornatus in te potissimum fractam illam & debilitatam uim sitam contulit,nostram uicem ultus est ipse sese. ea est enim conatus,quibus patefaνἀ diis nullam sibi in posterum no modo dignitatis,sed ne libertatis quide parotem reliquit.Te autem,etsi mallem in meis rebus expertum quam etia in tu

ra, tamen in molestia gaudeo eam fidem cognosse hominum non ita magna

mercede

16쪽

I PROCOS. LIBER i,

mercede quam ego maximo dolore cognora De qua ratione tota iam uideo eur mihi exponendi tempus dari,ut tibi rescriba ad ea,quae quaeris. Certiore

te per literas scribis esse factum, me cum Caesare Sc cum Appio e e in gratia, te, id non reprehendere adscribis. Vatinium aute scire te uelle ostendis,quishus rebus adductus defenderim&laudarim. Quod tibet an ius expona,

altius paulo rationem consiliorum meoru repetam,necesse est.L go me Leno tule initio rerum at* actionum tuarum,non solum meis, sed etia reip.restitust

tum putaba:& quoniam tibi incredibile quendam amore,& omnia in term sum summa ac singularia studia deberem reip. quae te in me restituendo mi tum adiuvisset,eum certe me animum merito ipsius debere arbitrabar,quem antea tantummodo communi officio ciuiu,non siquo erga me singulari heoneficio debitum praestitissem. Hac me mente fuisse & Senatus ex me te Constsule audiuit,& tu in nostris sermonibus,collocutionibus m ipse uidisti : etsi iam primis temporibus illis, multis rebus meus ossendebatur animus,cum te agente de reliqua nostra dignitate,aut occulta nonnulloru odia, aut obscura in me studia cerneba. Nam ne* de monimentis meis ab ηs adiutus es, a quishus debuistimem de ui nefaria, qua cu fratre eram domo expulis: necp herocule in iis ipsis rebus,quae quamqua erant mihi propter rei familiaris naufra

pia necessariar,tamen a me minimi putabantur, in meis damnis ex authoritas te Senatus sarciendis,eam uoluntate, quam expectaram,praestiterunt. Maecum uiderem,neque erant obscura , non tamen tam acerba mihi haec accideo

hant,quam erant illa grata quae secerant. Ita p quamquam & Pompeio plus rimum, te quidem ipso praedicatore ac teste debeba, 8ceum non solu heneliocto,sed amore etiam,& perpetuo quoda iudicio meo diligebam: tamen non reputans quid ille uellet, in omnibus meis sententiis de rep. pristinis pImaonebam. Ego sedente Cn. Pompeio cum ut laudaret P. Sestim intro amet in urbem,dixisset, testis Vatinius me fortuna,& selicitate C. Caeseris commo tu illi amicum esse coepisse: dixi me ea Bibuli fortunam, qua ille afflictam pustaret, omni u triumphis uictoriis* anteferre: dixit eode telle io I No,eo esse,qui Bibulum exire domo prohibuissent,& qui me coegissent. I ota uesro interrogatio mea nihil habuit,nisi reprehensionem illius Tribunatus : in quo omnia dieta sunt libertate,animo maximo, de ui,de auspicηs,de clonsetione repriorum. Necnuerὁ hac in causa modo,sed constanter saepe in denastu: quinetiam Marcellinoia Philippo COSS. Non. Apr.mihi est Senatus

assensus,ut de agro Campano frequenti Senatu Id. Ma.reserretur. Num P tui magis in arcem illius causae inuadere: aut magis obliuisci temporu meo rum meminisse actionum Hac a me sententia dicta,magnus animorum Ostus estiactus, cum eorum quoru oportui tum illorum etia, quorum nunquaputare. Nam hoc S.C.in mea sententia iacto, Pompeius cumihi nihil olieno

disset se esse offensum in Sardinia,& in Africam profectus est,eossi itinere Luca ad C ssarem ueni ibi multa de mea sententia questus est Ussar: quippe qui etia Rauenns Crassum ante uidisset,ab eo p in me esset laensus. Naiah mo teste Pompeiu id serre constabat.quod ego cu audissem ex aliis, maxime ex meo fratre cognoui. quem cum in Sardinia Pompeius paucis post diebus,ci Luca discesserat,conuenisset,Te inquit ipsum cupio. nihil opportunius post tuit accidere. nisi cum M.fratre diligenter egeris, dependendu tibi eli, quoa

17쪽

14 EPI. AD P. LENTVLVM

mih I pro illo spopondisti. Quid multarquestus est grauitensua merita com memorauit. quid egisset3spissime de actis Caesaris cu ipso meo Datre.quid,

sibi is de me recaepisset,in memoria redegit: se , quae de mea saIure e isset. uoluntate Caesaris egisse,ipsum meu statrem testatus est:cuius causam dianita. rem p mihi ut commendare rogauit,ut eam ne oppugnare,si nollem,aut nopossem tueri. Hsc cum ad me stater pertulisset,& cu tamen Pompeius ad mecu mandatis Vibullium misisset,ut integrum mihi de causa Campana ad selixeditum reservarem:collegi ipse me,& cum ipsa quasi repub.collocutus sum ut mihi tam multa pro se Perpesso atque perfuncto concederet, ut officium' meum,memorem in bene meritos animum, fidem Datris mei praestare Oml,quem bonum ciuem semper habuisset γonu uirum esse pateretur In illis autem meis actioni laus sententiis omnibus,quae Pompeium uideban. tur omendere,certorum hominum, quos iam debes suspicar sermones reserebantur ad me: qui cum illa sentirent inrep. quae ego agebam,semperissensis , sensime tamen non setissacere Pompeio,Caesarem inimicissimum mihi m. turum gaudere se aiebant. Erat hoc mihi dolendum, sed multo illud mastis quod inimicum meum meum autem immo uero legum,iudiciorii, otii pa mae,bonorum omniumcamplexabantur,sic in manibus habebant' sic ue. hant,sic me praesente osculabantur: non illi quidem ut mihi stomachum sacerent,quem ego landitus perdidi, sed certe ut facere se arbitrarentur. Hic ego inuantum humano consilio effcere potui, circunspectis rebus meis omnibus rationibusta subductis,summa seci cogitation se mearum omnium: quam ii ii,si potero,breuiter exponam. Ego si ab improbis & perditis ciuibus rem p. teneri viderem, sicut re meis temporibus scimus.& nonnullis aliis accidissi non modo non praemiis quae apud me minimu ualen Osed ne periculis qui clem compulsus ullis quibus tamen mouentur etiam sortissimi uiroad eo

Im causam me adiungerem,ne si summa quidem eorum in me merita consitirent.Cum aute in rep.Cn. Pompeius princeps esset,uiris,qui hanc potentiam gloriam maximis in rempub. meritis,praestantissimis oe rebus gestis et et consecutus:cuiust ego dignitatis ab adolescentia fautor, in Praetura autem dc in Consulatu adiutor etiam extitissem. cum* idem authoritate & sententia per se,consiliis S studiis tecum me adiuvisset, meum, inimicu unum in ciuitate haberet inimicum: non putaui famam inconstantiae mihi pertimelcendam,si quibusda in sententiis paulum me immutassem, meam, uoluntatem ad summi uiri deme optime meriti dignitate aggregassem. in hac sen tentia complectendus erat mihi Caesar,ut uides,in coniuncta &causa & di, nitate. raic multum ualuit cum uetus amicitia,quam tu non ignoras mihi MS tri cum Cςsare fuisse: tum humanitas eius ac IiberalitasIreui temporere titeris & ossc is perspecta nobis Sc cognita. Vehementer etia res ipsa puphlisa me mouit,quae mihi uidebatur contentione, presertim maximis rebus a Caesare gestis,cu illis uiris nolle fieri:& ne fieret,uehementer recusare Gras uissime autem me in hac mente impulit & Pompeii fides, quam de me Caestari dederat: S fratris mei. quam Pompeio. Erant praeterea haec animaduertenda in ciuitate,quae sunt apud PIatonem nostrum scripta diuinitus Ouaν

republ:opancipes essent,inteis relicuos solere esse ciuei Ten b acia nolais Loonlulibus earundanianta ruAa ex mi Ian. confirmandi

Senatus Iesin

memoria

18쪽

ET CETERO S. LIBER

Senatus,ut noninem mirari oporteret Non.DG.tantum uel animi sitisse in illo ordine,iret authoritatis. Idem meminera nobis priuatis usipad Caelao rem Sc Bibulum Cosscum sententiae nostrae magnum in Senatu pondus ha herent,unum sere sensum sitisse bonorum omnium. Postea cum tu Hispania citeriorem cum imperio obtineres,neV resp.Consules haberet,sed mercatostres prouinciar & seditionum seruos ac ministros,iecit quidam casus caput meum quasi certaminis causa in mediam contentione dissensionem* ciuile quo in discrimine cum mirifica Senatus,incredibilis I taliae totius, singularis omnium honoru consensus in me tuendo extitisset,non dicam quid acciderit multorum est enim,& uaria culpa tantumdica breui,non mihi exercitum, sed duces desitisse.in quo ut iam sit in qs culpa,qui me non defenderunt, non minor est in iis,qui reliquerunt.& si accusandi sunt,siqui pertimuerunt, maigis etia reprehendendi si qui se timere simularunt. Illud quidem certe nostru consilium iure laudandii est,qudd meos ciueis,& a me conseruatos,& me sex uare cupienters,spoliatos ducibus,seruis armatis obrici noluerim:declarari maluerim,quanta uis esse potuisset in consensu bonorum,si his pro me stam te pugnare licuisset,cum amictum excitare potuissent. inrorum quidem ans mum tu non perspexisti solum, cum de me ageres,sed etiam confirmasti at in tenuisti. Qua in causa,non modo non negabo,sed etiam semper 8c mein ineoro,& praedicabo libenter: usus es quibusda nobilissimis hominibus, sortiooribus in me restituendo,quam fuerant ijde in tenendo.qua in sententia si cono stare uoluissent,suam authoritate simul cum salute mea recuperassent. Recrea tis enim bonis uiris Consulatu tuo,& constantissimis at optimis actionibus tuis excitatis,Cn.Pompeio presertim ad causam adiundi o,cum etia Cae sar rebus maximis gestis,singularibus ornatus & nouis honoribus ae ludisciis Senatus,ad authorsitatem eius ordinis adiungeretur, nulli improbo ciuilocus ad rem p.uiolandam esse potuisset. Sed attende quaeso,quae sint consecu ta. primu illa seria muliebrium religionu.qui non pluris secerat Bona deam, quam treis sorores,impunitate est,illorum sentent is assecutus: qui cu Trib.

pl. poenas a seditioso ciui per bonos uiros iudicio persequi uellet, exemplum Praclarissimu in posterum uindicands seditionis de rep.sustulerunt.ijdem

Postea non meum monimentu non enim illae manubiae meae,sed operis Ioscatio mea si ieracmonimentu ueris Senatus,hostili nomine,&cruentis inuoitu literis esse pasti sunt. ui me homines quod saluum esse uoluerunt,est mogratissimum: sed uellem non solum salutis mes,quemadmodu medici,sed, ut aliptae etiam uirium ,&'coloris rationem habere uoluissent. Nunc ut Apelles Veneris caput & summa pectoris politissima arte persecit,reliqu1Partem corporis inchoatam reliquit: sic quidam homines in capite meo se tum elaborarunt, reliquum corpus imperfectum ac rude reliquerunt. In quo ego spem seselli non modo invidorum, sed etiam inimicorum meo orum: qui de uno acerrimo & sortissimo uiro, meo iudicio omnium maagnitudine animi & constantia praestantisssimo Qu. Metello L.F.quondam aliam opinionem ac perunt, quem post reditum dictitant fracto animo redemisso fuisse.Est uerbprobandum qui&summa uoluntate cesserit, Megregia animialacritate absterit, neque sane redire curaret, eum ob id ipst

19쪽

E P I. A D P. LENTVLVM

singularem uirum constantia Sc grauitate superasset.Sed quod de 1IIoacta,

perant,autetia suspicabantur,de me idem cogitabant, inlaetiore animo me suturum,cum resp. maiorem etiam mihi animum,quam unquam habuissem,

daret: quum declarasset se non potuisse me uno ciui carere:cum a. Metelotum unius Trib. pl.rogatio,me uniuersa resp.duce Senatu, comitante Italia. promulgantibus omnibus, reserente Consule, comitiis centuriatis , cunctis ordinibus,hominibus incumbentibus,omnibus denio suis uiribus recupeo rauisset. Neque uero ego mihi postea quicquam assumpsi,neque hodie asis. mo,quod quenquam malevolentissimum iure possit offendereriantum enistor,ut neque amicis neque etiam alienioribus,opera, consilio,labore desim. Hic meae uitae cursus offendit eos fortasse,qui splendorem &speciem huius uitae intuentur, licitudinem autem S laborem perspicere non possunt. Ilo Iud uero non obscure queruntur in meis sentenths,quibus ornem Caesarem, 'quasi desciscerim pristina causa.Ego autem cum illa sequor,quae paulo ante proposui,tum hoc non in postremis,de quo coeperam exponere. Non ossem des eundem bonorum sensum Lentule,quereliquisti: qui confirmatus Con sulatu nostro,nonnunquam postea interruptus, afflictus ante te Consulem, recreatus abs te,totus est nunc ab iis,a quibus tuendus fuerat,derelietiis. Id non solum fronte atin uultu,quibus simulatio facillime sustinetur, declarant ii qui tum nostro illo statu optimates nominabantur,sed etia sensu saepe iam tabella docuerunt. Itaque tota iam sapientium ciuium, qualem me & esse & numerari uolo,& sententia & uoluntas mutata esse debet. Id enim iubet idem ille Plato,quem ego uehementer authorem sequor, Tantu contendere in rep.quantu probare tuis ciuibus possis: vim ne* parenti nec patriae affer

re oportere. Atin hanc quidem ille causam sibi ait no attingendae reipublicssuisse,quod cum offendisset Po. Atheniensem prope iam desipientem seneo stule,cum eum nec persuadendo nec cogendo regi posse uidisset,cum perssuaderi posse diffideret, cogi fas esse non arbitraretur. Mea ratio fuit alia, quod neque desipiente populo,nec integra re mihi ad consulendum capesseo remne rempub.implicatus tenebar. Sed laetatus tamen sum, quod mihi liceoret in eadem causa & mihi utilia,& cuiuis bono recta defendere. Huc accessit commemoranda quaedam Sc diuina Caesaris in me fratrem meum libera. litas:qui mihi quascunc ν res gererer, tuendus esset. Nunc in tanta selicitate.

tantis uictoriis etiam si in nos non is esset,qui est,tamen ornandus uiderestur. Sic enim te existimare uelim,cum a uobis meae salutis authoribus disces rim,neminem esse,cuius ossiciis me tam esse deuininum non selum confitear,

sed etiam gaudeam. Quod quoniam tibi exposui,facilia sunt ea,quae a me de

Vatinio se de Crata requiris. Nam de Appio quod scribis, sicuti de Caro

sare, te non reprehendere, gaudeo tibi consilium probari meum. De Vationio autem,primum reditus intercesserat in gratiam per Pompeium, statim ut ille Praetor est factus,cum quidem ego eius petitionem grauissimis in Seonatu sentent is oppugnassem,neque tam illius laedendi causa, quim desenadendi atque ornandi Catonis. Post autem Caesaris, ut illum dcsenderem,

mira contentio est consecuta. cur autem laudarim,peto a te, ut id a me neue in hoc reo , neue in at is requiras , ne tibi ego idem reponam cum uene oris, tametsi possum uel absenti. Recordare enim quibus laudationem ex ultimis

20쪽

niltimis terris miseris. Nec hoc pertimueris. nam a meipse laudantur & Iau, dabuntur iidem. Sed tamen defendendi Vatinii suit etiam ille stimuIus, de quo in iudicio quum illum defenderem, dixi me facere quidda, quod in Euo nucho parasitus suaderet militi. Vbi nominabit Phaedriam: tu, Pamphilam Continuo. si quando illa dicet, Phaedriam

Intromittamus commissatum: tu, Pamphilam Cantatum prouocemus. si laudabit haec Illius formam : tu huius contra,denique Par pari reserto,quod eam mordeat. Sic petivi a iudicibus, ut quoniam quidam nobiles homines,&de me optio me meriti nimis amarent inimicum meum,me in speetante saepe eum in Sest natu modo seuere seducerent, modo familiariter atque hilare amplexareno

tur: quoniam* illi haberent suum Publium darent mihi ipsi alium PubIid,

in quo pos Iem illorum animos mediocriter lacessitus leuiter repungere. ne psolum dixi, sed etiam saepe facio, Dias hominibus* approbantibus. Habes de Vatinio: cognosce de Crasso. Ego cum mihi cum illo magna iam gratia

esset,qudd eius omne is grauistimas iniurias communis concordiae causa,vost luntaria quadam obliu ione contriueram eius repentinam defensionem Gaothin q, quem proximis superioribus diebus acerrimc oppugnasset,lamen si sio me ulla mea contumelia suscaepisset,lulissem .sed cum me disputantem,non lao cessentem Iaesisset,exarsi non solum praesenti, credo, iracundiac nam ea tam ueheniens sortasse non fuisse, sed cum inclusum illud odium multarum eius in me iniuriarum,quod ego enudisse me omne arbitrabar, residuum tamen insciente me fuisset,omne repente apparuit. quo quidem tempore ipso quiodam homines,& iidem illi quos saepe nutu significatione* appello, cum se

maximum seu stimi caepissse dicerent ex libertate mea me tum denique si/hi esse uisum reip. qualis fuissem, restitutu:cum ea contentio mihi magnitetiam soris fruetum tulistet, gaudere se dicebant mihi & illum inimicum, Sc eos qui in eadem causa essent,nunquam amicos suturos. quorum iniqui sero mones cum ad me per homines honestissimos perferrentur:cum Pomst Peius ita contendisset ut nihil unquam magis,ut cum Crasso redirem in grast etiam: Caesar per literas maxima se molestia ex illa contentione affectum ostenderet: habui non temporum solum rationem meorum, sed etiam natust 'rae: Crassius*ut quasi testata P o. o. nostra esset gratia,pene a meis laribus inprouinciam est prosectus. Nam cu mihi condixisset coenavit apud me in mei generi Crassipedis hortis. Quamobre eius causam, φ te scribis audisse, magna illius commendatione suscaeptam,defendi in Senatu, sicut mea fides Pollulabat. Accaepisti quibus rebus adductus,quami rem causam* de senoderim: qui meus inrep.sit pro mea parte capessenda status. De quo sic uestlim statuas, me haec eadem sensurum fuisse, si mihi integra omnia ac Iibes

rasuissent. Nam neque pugnandum arbitrarer contra tantas opes: neque delendum, etiam si id fieri posset, summorum ciuium principatum: neque Permanendum in una sententia conuersis rebus, ac bonorum uoluntatibus mutatis,sed temporibus assentiendum . nunquam enim praestantibus in reφMublica gubernanda uiris laudata est in una sententia perpetua permansio: M. T. Emist. bi, iii

SEARCH

MENU NAVIGATION