장음표시 사용
31쪽
audieba. Ille autem cum ad Thermu de Parthico bello scriberet,ad me titera nunqu1 misit,ad quem intelligebat eius belli periculu pertinere.Tantu de auguratu fit in sui scripsit ad me : in quo ego misericordia commotus, & q, semo per amici stimus Bibulo sui,dedi operam, ut ei qtiam humanissime scriberem Ille si omnibus est malevolus,quod nunquam existi maui, minus offendor in me: sin aute a me est alienior,nihil tibi meae liters proderunt. Nam ad Senatu Bibulus quas literas misit,in iis quod mihi cum illo erat commune, sibi soli
attribuit: se ait curasse, ut cum qugstu populi pecunia permutaretur.quod auo tem meum erat propriu,ut alariis transpadanis uti negarem,id etia populo se remisisse scribit. quod uero illius erat solius,id mecum communicat. E Q. v I
TIBVS AVxILIARII, s inquit CUM AMPLIVS FRUMENTI po
setv LAREM v s . Illud uero pusilli animi,& ipsa malevoIentia ieiuni atque inanis quM Ariobarzanem,quia Senatus per me Rege appellauit, mihi commendauit iste in literis non Rege, sed Regis Ariobarzanis filium appellat. Hoe animo qui sunt,deteriores mini rogati. Sed tibi morem gessi: literas ad eum scripsi: quas cum accaeperis,lacies quod uoles. M. CICERO IMP. S. D. c ΤHERMO PROPR.Fficium meum erga Rhodonem,caetera mea studia,quς tibi aetuis praestiti,tibi homini gratissimo grata esse uehementer gauo deo: mihi que scito in dies maiori curae esse dignitatem tuam,quae quidem a teipso integritate & clementia tua sic amplificata est, ut nihil addi posse uideatur. Sed mihi magis magis j cotidie de rationibus tuis cogitanti, placet illud meum consiliu,quod initio Aristoni nostro, ut ad me uenit,ostendi: graues te suscaepturum inimicitias,si adolescens potens & no bilis a te ignominia assectus esset.& hercle sine dubio erit ignominia. habes
enim neminem honoris gradu superiorem. Ille autem, ut omittam nobilitastem, hoc ipso uincit uiros optimos, homines* innocentissimos Legatos tuos qudd&Quaestor est,&Quaestor tuus. Nocere tibi iratum neminem posse perspicio: sed tame tres statres summo loco natos,promptos, non indisertos,te nolo habere iratos,iure presertim,quos uideo deinceps Tribb. pl. per triennium sore. Tempora aute rem. qualia sutura sint quis scito mihi qui dem turbulenta uidentur fore. Cur ego te uelim incidere in terrores tribunistios presertim cum sine cuuisqua reprehensione Quaestoriis Legatis Quae, storem possis anteferre. Qui si dignum se maioribus suis praebuerit ut spe ro 8c opto tua laus ex aliqua parte suerit: sin quid offenderit sibi totum,nishil tibi offenderit. Quae mihi ueniebant in mentem, quae ad te pertinere arνbitrabar, quod in Ciliciam proficiscebar, existimaui me ad te oportere scriobere.Tu quod egeris,id uelim Dii approbent. Sed si me audies, uitabis inis
inicitias,& posteritatis otio consules. M. TULLIUS M. F. IMP. S. D. C. CAELIO L. F. QUEST. Um optatissim ununtium accaepissem,te mihi Qussiorem oblis gisse,eo iucundiore mihi eam sortem sperabasore,quo diutius in prouincia mecum sitisses. Magni enim uidebatur interesse ad eam necessitudinem, quam nobis sors tribuisset, consiletudine quoq;
accedere. P ostea quam mihi nihil necp a teipso, neque ab ullo alio de aduentu
32쪽
mo scriberetur: rebar,ne id ita caderet: quod etiam nunc uereo ne ante in tu in prouincia uenisses,ego de prouincia decedere. Accspi autem a te missas literas in Cilicia cum essem in castris ad X.Κ. Quint. scriptas humanissime: quibus facile & ossicium & ingentu tuum perspici posset: sed neo unde,ne quo die datae essent,aut quo tempore te expectarem,significabant: nec is qui
attulerat,ate accaeperat,ut ex eo scire,quo ex loco,& quo tempore essent dotae. Quaecum essent incerta,existimaui tamen faciendu esse,ut ad te statores
meos & lictores cum literis mittere: quas si sitis opportuno tempore accaepisti gratisssimum mihi seceris,si ad me in Ciliciam quam primu ueneris. Nam quod ad me Curius consobrinus tuus mihi ut scis maxime necessarius, quod item.C. Virginius propinquus tuus familiarissimus noster de te ac oratissime scripsit,ualet id quidem apud me multum,sicuti debet hominu amicissimoru diligens commendatio: sed ius liters de tua presertim dignitate,&de nostra coniunctione maximi sunt apud me ponderis. Mihi ausitor optatior obtingere nemo potuit. quamobrem quaecun*a me ornamenta ad te proficiscentur, ut omnes intelliganta me habitam est e rationem tuae malos
xum tuorum dignitatis.sed id facilius consequarisi ad me in Cilicia uene ris.quod ego & mea,& resp.5c maxime tua interesse arbitror.
M. TVLLII CICERONIS EPISTO, LARVM LIBER AD APPIUM CLAUDIUM UT CAETERO S.
CICERO APPIO IMP. S. D. I ipsa respublica tibi narrare posset,quo modo sese haberet,no iacilius ex ea cognoscere posses,quam ex liberto tuo Phania: ita est homo no modo prudens, uerum etiam quod uiuet uriosus: quapropter ille tibi omnia explanabit. id enim mihi & ad breuitate est aptius, & ad resiquas res prouidentius. De mea autem beneuolentia erga te, etsi potes ex eode Phaonia cognoscere tamen uidentur etia aliquae meae parotes. Sic enim tibi persuade,carissimum te mihi esse,cum propter multas suauitates ingenii,oSch,humanitatis tuae tum quod ex tuis literis, & ex multorusermonibus intelligo,omnia,quae a me prosecta sunt in te, tibi accidisse grastissima. Quod cum ita fit,perficiam profecto,ut longi temporis usuram,qua caruimus,intermissa nostra consuetudine,& gratia,& cresritate,& magnis tudine ossiciorum meorum sarciam. id me quoniam tu ita uis puto non
invita Minerua esse facturum: quam quidem ego, si forte de tuis sumpsero. non solum παλλαδ sed etiam Appiada nominabo.Cilix libertus tuus antea mihi minus ibit notus: sed ut mihi reddidit a te literas plenas & amoris & of Mij,mirifice ipse suo sermone subsecutus est humanitatem tuarum Iiterar Iucunda
33쪽
Iucunda, mihi eius oratio suit,cum de animo tuo,de sermonibus quos de nisi haberes cotidie mihi narraret. Quid quaeris: Biduo factus est mihi famili
ris, ita tamen ut Phaniam ualde sim desideraturus: quem cum Roma remit tes, quod ,ut putabamus, celeriter eras facturus, omnibus ei de rebus quas agi,quas curari a me uoles,mandata des uelim. L. Valerium iure consultum
Dalde tibi commendo,sed ita etiam si no est iureconsultus. Melius enim ei cis uere uolo, i ipse alηs solet. Valde homine diligo est ex meis domesticis alcis intimis familiaribus. omnino tibi agit gratias: sed ide scribit,meas literas m ximii apud te pondus habituras.id eu ne fallat,te etia at* etia rogo. Vale. M. CICERO PROCOS S. D. APPIO PULCHRO IMP. Um& contra uoluntate meam,& praeter opinione accidisset, ut mihi cum imperio inprouincia proficisci necesse esset: in multis& Dariis molest ascopitationibus meis,haec una consolatio oc. currebat quὀdnecy tibi amicior quam ego sum quisquam posset succedere: ne* ego ab ullo prouincia accipere,qui mallet eam quam maxime mihi aptam explicatam* tradere. Quὀd si tu quo Q eandem de mea uoluntate erga te spem habes,ca te profecto nunquam falleri A te maximo opere prqnostra summa coniunctione,tua singulari humanitate etiam atq; etiaquso in Sc peto,ut quibuscula I rebus poteris, poteris autem plurimis, prospicias& consulas rationibus meis. Vides ex S.C prouinciam ese habendam. si eL quoad eius facere potueris,quamexpeditissima mihi tradideris,facilior erit mihi quasi decursus mei temporis.quid in eo genere essicere possis,tui con silia est. ego te quod tibi ueniet in mentem mea interesse, ualde ro*o. Pluoribus uerbis ad te scriberem, si aut tua humanitas longiorem orationem exspectaret : aut id fieri nostra amicitia pateretur et aut res uerba desidera oret, ac non pro seipsa loqueretur. Hoc uelim tibi persuadeas , si rationibus meis prouisum a te esse intellexero, magnam te ex eo,& Perpetuam uolupta/tem esse capturum. Vale. CICERO S. D. APPIO PVLCHRO.D X I. Κ. I UN. Brundisium cum uenissem,inFabianus Lega.
tus tuus mihi praesto sitit: ea j me ex tuis mandatis monuit, quae non modo mihi,ad quem pertinebant,scd uniuerso Senatui uenerant in mentem,presidio firmiori opus esse ad istam prouinciam. censebant enim omnes sere, ut in I talia supplementu meis,& Bibuli legionishus scriberetur. t d cum Sulpitius COS. irassurii se negaret,multa nos quidequesti sumus: sed tantus consensus Senatus suit ut mature proficisceremur. Parendum ut suerit,ita fecimus. Nunc quod a te petri literis his, quas Rosmae tabellariis tuis dedi, uelim tibi curae sit: ut quae successori coniunetissimore amicissimo commodare potestis, qui prouinciam tradit,ut ea pro nostra consociatissima uoluntate, ra ac diligentia tua complectare: ut omnes intelligant, nec me beneuolentiori cuiqua succedere,nec te amiciori potuisse proouinciam tradere. Ex his literis, quarum ad me exemplum misisti,quas in Sesnatu recitari uoluisti sic intellexeram,permultos a te milites esse dimitas: sed
mihi Fabius idem demonstrauit te id cogitasse sacere, sed cum ipse a te diseeoderet,integrum militum numerum suisse. Id si ita est , pergratum mihi sectoris
34쪽
ris,si istas exiguas copias,quas habuisti,quam minime imminueris. qua de re S.C.quae faeta sunt ad te missa esse arbitror.Equidem pro eo quanti te iacio, quicquid feceris approbabo. Sed te quom confido ea facturu,quae mihi intelliges maxime esse accommodata. Ego C.Pomptinum Legatum meu Rrunodis a expectaba: eum ante KL. Iun. Brundisiu uenturum arbitror. qui cu uenerit,quae primum nauigandi nobis facultas data erit,utemur. CICERO S. D. APPIO PULCHRO. Rid. Non. Iun. cum essem Brundissi, literas tuas acta pir quibus erat scriptu,te L.Clodio mandasse, quae illum mecum loqui uelo Ies .Eum sane expectabam,ut ea quae a te a Terret,quam primu coognoscerem. Meum studiu erga te & officium, tametsi multis iam rebus spero tibi esse cognitum,tamen in his maxime declarabo,quibus plurimum significare potero,tuam mihi existimationem & dianitatem carissὶ nili
esse. Mihi & a. Fabius Virgilianus,& C. Flaccus, L. F. 8c diligentissime
M. Octauius Cn. F.demonstrauit,me a te plurimi fieri: quod egomet multis argumentis iam antea iudicaram,maxime* illo libro augurali,quem ad me amantissime scriptum,suauissimum misisti. Mea in te omnia summa necessi tudinis ossicia constabunt. Nam cum teipsum,ex quo tempore tu me diliges re coepist cotidie pluris seci tum accesserunt etiam coniunctiones necessariorum tuorum: duo enim duarum aetatum plurimi iacio, Cn. Pompeium filiae tuae socerum,&M. Brutum generum tuum. Collegii*coniunctio, presero tim tam honorifice a te approbata non mediocre uinculum mihi quidem atν tulisse uidetur ad uoluntates nostras copulandas. Sed & si Clodium conue nero,ex illius sermone ad te scribam plura: 8c ipse operam dabo,te ut quam primum uideam. od scribis,tibi manendi causam eam fuisse,ut me conuenires,id mihi,ne mentiar,est gratum. CICERO S. D. APPIO PVLCHRO.
Ralleis ueni ad VI. Κ L. Sext.ibi mihi prcsto fuit L. Lucilius cu literis,mandatis tuis: quo quidem homine nemine potuisti, nee
mihi amiciore nec ut arbitrorJad ea cognoscenda,quae scire uost lebam,aptiorem prudentioremue mittere.Ego autem 5c tuas literas legi libenter,& audiui Lucilium diligenter. Nunc quoniam & tu ita senatis scribis enim quae de nostris ossic is ego ad te scripserim, etsi tibi iucunda
Rerint, tamen quoniam ex alto repetita sint,non necessaria te putasse θ& reuera confirmata amicitia & perspecta fide commemoratio officioru superuacanea est, eam partem orationis praetermitta: tibi tamen agam,ut debeo graotias. Animaduerti enim & didici ex tuis literis,le omnibus in rebus habuisserationem, ut mihi consuleres restitueres*,S praeparares quodam modo om nia,quo mea ratio facilior & solutior esse posset. Hoc tuum officium cum mihi gratissimum esse dicam,sequitur illud ,ut te existimare uel im,mihi magnς curae sore, at esse iam, primu ut ipse tu,tui omnes deinde ut etia reliqui scire possint,me tibi esse amicissimu.Quod quibus adhuc non satis est perspe ctum, a mihi nolle magis nos hoc animo esse,quam non intelligere uidentur. sed profecto intelligent.nem enim obscuris personis,nec paruis in causis res
agetur.Sed haec fieri melius quam dici, aut scribi volo. Quod itinerum meos
35쪽
rum ratio te nonnullam in dubitatione uidetur adducere, uisurusne me sis inproui ncia,ea res sic habet. Bri indissili cum loquerer cu liberto tuo Phania,ue.
ni in eum sermone ut dicerem libenter me ad eam partem prouinciae primucsse uenturu,qub te maxime uelle arbitrarer. tunc mihi ille dixit, quod classe tu uelles decedere,& perfore accommodatu tibi,si ad illam maritima partem prouinciae nauibus accessissem .dixi me esse saeturu : ita* fecissem, nisi mihi L Clodius noster Corcyraedixisset, minime id esse faciendum: te Laodiceae fore ad meum aduentu. Erat id mihi multo breuius,multo* commodius, cupresertim te ita malle arbitrarer.Tua ratio postea est commutata. Nunc quid fieri possit tu facillime statues. ego tibi meu consilium exponam. Prope Κl. Sext. puto me Laodiceae sere per paucos dies,dum pecunia accipitur,qus mihi ex publica permutatione debetur,commorabor. Deinde iter tacta ad exero citu,ut circiter Id. Sext. pute me ad Iconium fore. Sed si quid nunc me fallit inscribedo procul enim abera ab re ipsa,& a locis mul ac progredi coepero,
quam celerrimis potero,& quam creberrimis literis facia, ut tibi nota sit omonis ratio dierum atq; itineria meorum.Oneris tibi imponere nec audeo quic quam nec debeo. sed quod commodo tuo fieri possit,utrius* nostru magni interest, prius ut te conueniam,quam decedas. Quam facultatem si quis casus eripuerit,mea tamen in te omnia ossicia constabunt,no secus ac si te uidissem. Tibi de nostris rebus nihil sum ante mandaturus per literas, quam desperastro coram me tecum agere posse. QuM rea Scaevola pet asse dicis, ut dum tu abesses ante aduentum meum, prouinciae praeesset: eu ego Ephesi uidi,suit in ecum familiariter triduli illud,quod ego Ephesi commoratus sum: nec ex eo quicqua audiui, quod sibi a te mandatum diceret. Sane autem uellem posluisse obsequi uoluntati tuae.non enim arbitror noluisse. M. CICERO S. D. APPIO PVLCHRO. Vm meum factum cum tuo comparo,etsi non magis mihi saueo in nostra amicitia tuenda quam tibi,tamen multo magis meo Docto delector,quam tuo. Ego enim Brundisi j quaesiui ex Phania, cuius mihi uidebar& fidelitatem erga te perspexisse,& nosse Ioν cum,quem apud te is teneret: quam in Parte prouinciae maxime putaret te uelle,ut in succedendo primu uenirem. Cum ille mihi respondisset, nihil me tibi gratius facere posse,quam si ad Sidam nauigassem:etsi minus dignitatis habebat ille aduentus,& ad multas res mihi minus erat aptus, tamen ita me dixi esse facturii. I dem ego cum L. Clodiu Corcyrae conuenissem, hominem ita tibi coniunctum,ut mihi,cum illo cum loquerer,tecum loqui uiderer: dixi ei me ita facturum esse ut in eam parte,quam Phania rogasset,primum ueniorem. Tunc ille mihi cu gratias egisset,magnopere me petiuit,ut Laodiceam protinus ire: te in prima prouincia uelle esse,ut quamprimu decederes: quin nisi ego succetaressem. quem tu cuperes uidere,ie antea quam tibi successiim esset decessuru suisse. quod quidem erat consentaneu cum iis literis,quas ego
Romae accaepera:ex quibus perspexisse mihi uidebar, quam festinares decodere. Respondi Clodio me ita esse facturu, ac multo quidem libentius, quam si illud esset faciendum quod promiseram Phaniae. Itaque & consilium muolaui:&adtestatim mea manu scriptas literas misi,quas quide ex tuis literis
36쪽
intelleri satis mature adte esse perlatas. Hoc ego meo laeto ualde delector nihil enim potuit fieri amantius. Considera nunc uicissim tuum. Non modo
ibi non suisti,ubi me quam primu uidere postes, sed ed discessisti, qud ego te ne persequi quidem possem triginta diebus,qui tibi ad decedendum lege ut
opinor Cornelia constituti est ent,ut tuum factum, qui quo animo inter nos simus, ignorent alieni hominis ut leuissὶme dic dc fugientis congressum, meum uero coniune issimi S amicissimi esse uideatur. Ae mihi tamen ante, quam in prouincia uen redditae sunt a te literar: quibus etsi te Tarsum profi cisci demonstrabas,tamen mihi non dubia spem mes conueniendi afferebas: cum interea,credo,equide malevoli homines pate enim patet hoc uitium, est enim in multis sed tame probabilem materie nacti sermonis,ignari meae constantis,conabantur alienare a te uoluntate meam : qui te forum Tarsi agere, statuere, multa decernere,iudicare dicerent, cum posses iam suspicari tibi esse successum: quae ne ab his quide fieri solerent,qui breui tempore sibi suc. cedi putarent. Horum ego sermone nomouebar.quineti ac credas mi uelim si quid tu ageres leuari me putaba molestia: S ex annua prouincia, quae mi, hi longa uidetur,prope iam undecim mensium prouincia factam esse gaudebam si absenti mihi unius mensis labor detrae us esset. I llud ,uere dicam, me mouet,in tanta militu paucitate abesse tres cohortes,quae sint plenissῖmar: nee me scire ubi sint. Molestissime aut e fero,quia te ubi uisurus sim nescio: eo ad te tardius scripsi,quia cotidie te ipstim expediaba,cum interea ne literas quidem ullas accarpi,quae me docerent,quid ageres, aut ubi te uisurus essem. Ita uirum sorte mihi* in primis probatu Antonium Praesediu euocatostrum misi ad te,cui si tibi uidetur,cohortis traderes: ut dum tempus anni esset idoneu,aliquid negoth gerere possem. In quo tuo consilio ut me sperare esse usuru,8c amicitia nostra,& literae tuae fecerant, quod ne nunc quide despero. Sed plane quando aut ubi te uisurus sim, nisi ad me scripseris, ne suspicari quidem possum. Ego, ut me tibi amicissimum esse &aequi& iniqui intelli, pant,curabo. De tuo in me animo iniquis secus existimandi uideris nonni,hil loci dedisse. id si correxeris, ualde gratum mihi erit. Et ut habere ratioonem possis, quo loco me salua lege Cornelia conuenias, ego in prouinciam ueni prid. Kal. Sext. iter in Ciliciam facio per Cappadociam. castra moΦui ab Iconio prid. Kal. Sept. Nunc tu dc ex diebus, & ex ratione itineris, si putabis me esse conueniendum, constitues,quo loco id commodissime fie.
CICERO S. D. APPIO PVLCHRO. Luribus uerbis ad te scriba, cum plus oth nactus ero. Haec scripsi subito,cu Bruti pueri Laodiceae me conuenissent,& se Romam properare dixissent. Ita Inullas hs, praeterqua ad te& ad Brutudedi literas. Legati Appiani mihi uolumen a te plenum querelae iniquissimae reddiderunt,quod eorum aedi Rcatione literis meis impedissem. Eadem aute epistola petebas,ut eos quamprimu, ne in hiemem inciderent, ad facultatem aedificandi liberarem:&simul peracute querebare, quod eos tributa exigere uetare, priusquam ego re cognita permisissem. Genus enim quoddam fuisse impediendi, mego cognoscere non possem, nisi cum ad hiemem
37쪽
hiemem me ex Ciliciareespissem. Ad omnia accipe, dc cognosce aequitatem expostulationis tuae. Primum cum ad me aditum esset ab iis qui dicerent a se intolerabilia tributa exigi: quid habuit iniquitatis, me scribere, ne facerentante,quam ego rem causam cognossemzNon poteram,credo, ante hiemecsie enim scribis quasi uero ad cognoscendum ego ad illos,non illi ad me uenire debuerint. Tam longe,inquis quid cum dabas ηs literas, per quas mecuagebas,ne eos impedire,quo minus ante hiemem aedificarent,non eos ad metienturos arbitrabare Tametsi id quidem secerunt ridicule. quas enim lites vas asserebant,ut opus aestate facere possent,eas mihi post brumam reddide runt. Sed scito,& multo plureis esse,qui de tributis recusent,quam qui exigi Delint:& me tamen,quod te uelle existimem, esse facturii. De Appianis haoctenus. A Pausania Lentuli liberto,accenso meo audiui,cum diceret, te secuesse questum,qudd tibi obuiam no prodηssem. Scilicet contempsi te: nec pootest fieri me quicquam superbius. Cu puer tuus ad me secunda fere uigilia uesnisset, is* te ante lucem Iconiu mihi uenturum nuntiasset, incertum* utra
Dia, cum essent duae altera Varrone tuum familiarissim v, altera Qu. Leptam Praesectum fabrum meum tibi obuia misi: mandaui utrio eorum,ut ante ad me excurrerent,ut tibi obuiam prodire possem.Currens Lepta uenit,mihi nunclauit te iam castra pretergressum esse: confestim Iconiu ueni,cstera iam
tibi nota sunt. An ego tibi obuiam non prodirem primum Appio Claudio: deinde Imperatori:deinde more maioru deinde,quod caput est, amicoccuin isto genere multo etiam ambitiosius sacere solea,quam honos meus & disgnitas postulat. Sed haec hactenus. Illud idem Pausania dicebat te dixisse, Quid ni Appius Lentulo, Lentulus Appio processit obvia, Cicero Appio
noluit. Quaeso etiamne tu has ineptias,homo mea sententia summa pruden tia multa etiam doctrina,plurimo rerum usu,addo urbanitate,quae est uirtus Di Stoici rectissime putant,ullam appietatem aut lentulitate ualere apud me plus,quam ornamenta uirtutis existimas: Cum ea consecutus nondu eram, quae sunt homin m opinionibus amplissima,tamen ista uestra nomina nuno quam sum admiratus: uiros eos,qui ea uobis reliquissent, magnos arbitra.
har. Postea uero quam ita & cspi & gessi maxima imperia,ut mihi nihil ne
ad honorem,neque ad gloriam acquirendum putarem: superiorem quidem nunquam,sed parem uobis me speraui esse factum. Nec mehercule aliter uis di existimare, uel Cn. Pompeium,quem omnibus,qui unquam fuerunt: uel P. Lentulum,quem mihi ipsi antepono.Tu si aliter existimas, nihil errabis,
si paulo diligentius ut quid sit si γεναα quid sit nobilitas intelligas Athe nodorus Sandonis filius,quid de his rebus dicat,attenderis. Sed ut ad rem
redeam, me tibi non amicum modo,uerumetiam amicissimum existimes ueolim: profecto omnibus ossicijs meis efficiam, ut ita esse uere possis iudicastre. Tu autem si id agis, ut minus mea causa, dum ego absim, debere uideaoris, quam ego tua laborarim , libero te ista cura. et edici γε a ,αλλ ,ομμετμήσουσι δαλιςαδ μετίετα ας. Si autem natarra es φιλάτος, illud non persis eira, qud minus tua causa uelim : hoc assequae, ut quam in partem tuacoeipias , minus laborem. Haec ad te scripsi liberius, fretus constientia onficii mei beneuolentiae , quam a me certo iudicio sustulam, quoad tu
38쪽
CICERO S. D. APPIO PVLCHRO.3 T si quantum ex tuis literis intelligere potu uidebam te hane epistolam cum ad urbem esses,esse lecturu,refrigerato iam leuissimo sermone hominum prouincialiu: tamen cu tu tam multis uerbis ad me de improborum oratione scripsisses,faciendum mihi putaui, ut tuis literis breui responderem. Sed prima duo capita epistola tuae tacita mihi
quodammodo relinquenda sunt. Nihil enim habent,quod definitum sit,aut certum: nisi me uultu, taciturnitate signifkasse tibi non esse amicu: id* pro tribunali, cum aliquid ageretur,&nonnullis in conuiuiis intelligi potuita se . Hoc totum nihil esse, possum intelligere: sed cum sit nihil, ne quid discatur quidem intelligo, illud quidem scio, meos multos,& illustres , dc exsuperiore& ex aequo loco sermones habitos cum tua summa Iaude, & cum magna significatione nostrae familiaritatis,ad te uere potuisse deserri. Nam quod ad Legatos attinet, quid a me fieri potuit aut elegantius aut iustiuscquis, ut sumptus egentissimarum ciuitatum minuerem sine ulla imminutio ne dignitatis tuae, presertim ipsis ciuitatibus postillantibus: Nam mihi tostium genus legationum tuo nomine Proficiscentium, notum non erat. Apas meae cum essem, multarum ciuitatii principes ad me detulerunt, sumptus deo cerni Legatis nimis magnos,cum soluendo ciuitates non essent. Hic ego multa simul cogitaui:primum te hominem non solum sapientem , Uerum etiam ut nunc loquimur urbanum,non arbitrabar genere isto legationum deleo
citari: id* me arbitror Synnadis pro tribunali multis uerbis disputauisse. Primum Appium Claudium Senatui Populo* Romano non Mynden sium testimonio In ea enim ciuitate mentio facta est sed sua sponte esse laudatum. Deinde me ista uidisse accidere multis,ut eorum causa,legationes Romam uenirent: sed his legationibus non meminisse ullum tempus laudandi. aut locum dari. Studia mihi eorum placere, quod in te benemerito grati esssent: consilium totum uideri minime necessarium. Si autem uellent declaraore in eo officium sirum laudaturu me,siqtii suo sumptu sumstus esset ossutor concessurum,si legitimo: non permissurum,si infinito. Quid enim reprehendi potest,nisi quod addis,uisum esse quibusdam edidium meum, quasi conssulto ad litas legationes impediendas esse accommodatum iam non tantia mihi uidentur iniuriam facereti,qui haec disputant, quam si cuiuis aures ad hanc disputationem patent. Romae composui edictu,nihil addidi, nisi quod publicani me rogarunt, cum Samum ad me uenissent, ut de tuo edi sto toti dem uerbis transferrem in meum diligentissime scriptum. Caput est, quod pertinet ad minuendos sumptus ciuitatum,quo in capite sunt quaedam nos ira, salutaria ciuitatibus,quibus ego magnopere deleehor. hoc uero, ex quo suspicio nata est me exquisisse aliquid, in quo te omenderem, tralatilium est. Neque enim eram tam desipiens,ut priuatae rei causa legari putarem,qui& tibi non priuato,& pro re non priuata sua,sed publica,non in priuato,sed in publico orbis terrae consilio,idest in Senatu,ut gratias agerent, mitteban tur: neque cum edixi, ne quis iniussu meo proficisceretur, exclusi eos qui
me in castra, Sc qui trans Taurum persequi non possent. nam id est ma/xime in tuis literis irridendum. Quid enim erat, quod me persequerentur
39쪽
in castra,Tauru mue transirent cum ego Laodicea usque ad Iconium iter ita secerim, ut me omnium illarum dioecesiis,quae cis Taurum sunt,omnium earum ciuitatum magistratus legationes conuenirent.nisi sorte postea coeperunt Iegare,quam ego Taurum transgressus sum: quod certe non ita est. Cum enim Laodiceae,cum Apameae,cum Synnadis,cum Philomeli,cu Ic D 3 essem, quibus in oppidis omnibus commoratus sum, omnes la istius geoneris legationes erant constitutae. Atque hoc tamen te scire uolo,me de isto sumptu legationum aut minuendo aut remittendo decreuisse nil, nisi quod principes ciuitatum a me postulassent,ne in uenditionem tributorum, & il. lam acerbissimam exadtionem,quam tu non ignoras, capitum atque ostioorum, inducerentur sumptus minime necessarii.Ego autem cum hoc suscaepisssem,non solum iustitia,sed etiam misericordia adductus,ut leuarem miseriis Perditas ciuitates,& perditas maxime per magistratus suos: non potui illo sumptu no necessiario negligens esse.Tu cum istiusmodi sermones ad te de lati de me sunt,non debuisti credere. Si autem hoc genere delectaris, ut quae tibi in mente ueniant,alias attribuas: genus sermonis Inducis in amicitiam minime liberale. Ego si in prouincia detrahere de tua fama unqua cogitassem, non ad generum tuum Lentulum,neque ad libertum tuum Brundisii neque ad Praesectum labrum Corcyrae,quem in locum me uenire uelles,retulissem. Quare potes,dossitissimis hominibus authoribus, quorum sunt de amicitia gerenda praeclarissime scripti libri, genus hoc totum orationis tollere. Dis. Putabant, ego contra disserebam. Dicebant ego negabam. An mihi de
te nihil esse dictum unquam putas: ne hoc quidem, quod cum me Lao odiceam uenire uoluisses,id aurum ipse transistic quod isdem diebus meus conuentus erat Apameae, Synnadis, Philomeli: tuus Tarsi non dicam plus ra, ne in quo te obiurgem, id ipsum uidear imitari. Illud dicam, ut sen. p o: si ista, quae alios loqui dicis, ipse sentis, tua summa culpa est: sin austem alii tecum haec loquuntur,tua tamen, quod audis, culpa nonnulla est. mea ratio in tota amicitia nostra constans & grauis reperietur. Quω sis qui me astutiorem fingit, quid potest esse callidius, quam, cum te absenotem semper defenderim cum presertim mihi usu uenturum non arbitrarer, ut ego quoque a te absens defendendus essem: nunc committerem, ut tu iure optimo me absentem deserere posses: Unum genus excipio sermo onis, in quo persiaepe aliquid dicitur, quod te putem nolle dici: si aut Leogatorum tuorum cuipiam , aut Praesectorum, aut Tribunorum militum maledicitur. quod tamen ipsum non mehercule adhuc accidit me audieno te, ut aut grauius diceretur aut in pluris, quam mecum Corcyrae Clodius est locutus et cum in eo genere maxime quereretur, te aliorum improbitas
te minus felicem suisse. Hos ego sermones, quod & multi sunt,& tuam existimationem, ut ego sentio, non offendunt, lacessivi nunquam, sed non
ualde repressi. Si quis est, qui neminem bona fide in gratiam putet reo dire posse, non nostram is perfidiam coarguit, sed indicat suam: simul
non de me is peius, quam de te existimat. sin autem quem mea instituta inprouincia non deIedi ant,&quadam dissimilitudine institutorum meo. rum, ac tuorum, laedi se putat,cum uterque nostrum recte secerit,sed non idem uterque secutus sit: hunc ego amicum habere non curo. Liberalitas
40쪽
ὰ ut hominis nobilissimi,latius in procincta panni. Nostra si angustiori ill de tua prolixa benefica natura limauit aliquid posterior annus, proopter quanda tristitia temporum,non debent mirari homines, cum & natura emper ad largiendu ex alieno suerim restriistior,& temporibus, quibus alnmouentur, asdem ego mouear: me esse acerbum sibi, ut sim dulcis mihi De diebus urbanis quod me certiore fecisti,cum per se mihi gratu fuit,tum quod significasti tibi omnia mea mandata curae sore. In quibus illud unum re prae cipue rogo,ut cures,ne quid mihi ad hoc negot0,aut oneris accedat aut temν roris: Hortensium* nostrum Collegam,& familiarem roges, ut si unquam mea causa quicquam aut sensit aut secit, de hac quom sententia bima decedat, qua mihi nihil potest esse inimicius. De nostris rebus quod scire uis, Tarso Non.Octob. Amanum uersus profecti sumus. Haec scripsi postridie elux die cum castra haberem in Agro Mos hestiae.Siquid egero, scribam ad ternem domum unquam ad me literas mittam,quin adiunga eas,quas tibi redodi uelim. De Parthis quod quaeris, suisse nullos puto. Arabes qui suerunt admisto Parthico ornatu,dicuntur omnes reuertisse. Hoste esse in Syria ne gant ullum. Tu uelim quam saepissime ad me & de tuis rebus scribas,& de meis,& de omni reipub.statu: de quo sum solicitus,eo magis, quo ex tuis literis cognoui,Pompeium nostrum in Hispaniam iturum. CICERO APPIO PULCHRO S. I x tandem legi literas dignas Appio Clodio. plenas humanitaptis,officii diligentiae. Aspectus uidelicet urbis tibi tuam pristina urbanitatem reddidit. Nam quas ex itinere ante quam ex Asiae egressus es ad me literas misisti,unas de Legatis a me prohibitis Proficisci, alteras de Appianoru aedificatione impedita,legi perinvitus. I tam Nonscientia meae constantis erga te uoluntatis rescripsi tibi subiratus. I is ue se literis lediis, quas Philotimo liberto meo dedisti, cognoui intellexi in
Prouincia multos fuisse,qui nos,quo animo inter nos sumus esse nollent. Ad urbem uero ut accesseris, uel potius ut primum tuos uideris,cognosce te ex is, qua in te absentem fide, qua in omnibus ossic as tuendis erga te obsero
Mantia & constantia fuissem. Itaque quanti illud me aestimare putas, quod est in tuis literis scriptum Si quid inciderit, quod ad meam dignitatem perstrineat, etsi uix fieri posset, tamen te parem mihi gratiam relaturum Tu Derd facile facies. nihil est enim quod studio,& beneuolentia, uel amore Pootius effici non possit. Ego, etsi & ipse ita iudicabam, & fiebam crebro a
meis per literas certior,tamen maximam laetitiam caepi ex tuis literis de sperninime dubia,&plane explorata triumphi tui.neque uero ob eam causam,
quo ipse facilius consequerer, nam id quidem est yd mehercule. quod tua dignitas atque amplitudo mihi est ipsi cara per se. Q uare quo niam plureis tu habes quam caeteri,quos scias in hanc prouinciam proficisci, quod te adeunt sere omnes, si quid uelis: gratissimum mihi feceris, si ad me, simulat* adeptus eris quod & tu confidis,& ego opto literas miseris. Lonogi subsellii ut noster Pompeius appella iudicatio,&mora, si quem tibi item unum alterumue diem abstulerit quid enim potest amplius tua inomen dignitas suum locum obtinebit.Sed si me diligis, si a me dilui uis ad medi M. T. Epist. dd ij