장음표시 사용
41쪽
literas,ut quam primum laetitia assicia mittito. Et velim reliquum quod est promisn, ac muneris vi mihi persoluas.Cum ipsam cognitionem iuris augurii consequi cupio tum mehercule tuis incredibiliter studiis erga me, muneoribus delector. Quia autem a me tale quiddam desideras,sane mihi contaderandum est,quonam te remunerer potissimum genere.nam prosed o non est meum qui in scribendo ut soles admirari antum industriae pona,como mittere, ut negligens scribendo fuisse uidear: presertim cum id non mod νmegligentis,sed etiam ingrati animi crimen futurum sit. Verum haec uidebi mus. Illud quod polliceris,uelim pro tua fide,diligentia ,& pro nosti a non instituta, sed iam inueterata amicitia, cures, enitare, ut supplicatio nobi quamhonori entisΠme,quamprimum decernatur. Omnino serius misi literas,qu m uellem. in quo cum disRcultas nauigandi suit odiosa, tum in mosum discessum Senatus incidisse credo literas meas. Sed id feci adduc hiis auactoritate,& consilio tuo: id j a me recte factum puto,quia non statim, ut appellatus imperator sim sed aliis rebus additis, aestiuis p consectis,literas misserim. Haec igitur tibi erunt curae, quemadmodum ostendis: me totum, Mmea,& meos commendatos habebis. CICERO APPIO PVLCHRO S. est ad nos allatum de temeritate eorum, qui tibi negotium facesserent,etsi grauiter primo nuntio commotus sum, quM nishil tam praeter opinione meam accidere potuit: tamen ut me colle
lgi, caetera mi facillima uidebantur,m & in teipso maxima spem,& in tuis magnam habeba: multa* mihi ueniebant in mentem, quam Osrem istum Iaborem tibi etia honori putarem fore. Illud plane moleste tuli,quod certissimu dc iustissimum triumphu,hoc invidorum consilio esse tibi ereptuuidebam. Quω tu si tanti facies,quanti ego semper iudicaui faciendu esse,sa cies sapienter,& ages uictor ex inimicorum dolore triumphum iustissimu
Ego enim plane uideo fore, neruis opibus,sapientia tua, uehementer ut inismicos tuos poeniteat intemperantiae suae. De me tibi sic, contestans omners. deos, promitto atP confirmo, me pro tua dignitate malo enim dicere,quam
pro salut in hac prouincia,cui tu praesuist rogando,deprecatoris: Iabora do,propinqui:authoritate,cari hominis ut spero pud ciuitates: grauitate. Imperatoris suscaepturum osskia atque parteis. Omnia uolo ame& postse Ies,& expectes. uincam meis officiis cogitationes tuas. Q. Servilius per breueis mihi , te literas reddidit, quae mihi men nimis longaevisae sunt. Iniuriam enim mihi fieri putabam, cum rogabar. Nollem accidisset rem Pus,in quo perspicere posses, quantite,quanti Pompesum, quem unum ex omnibus iacio, ut debeo, plurimi: quanti Brutum facerem, quamquam in consuetudine cotidiana perspexisses, sicuti perspicies.sed quoniam accidit, si quid a me praetermissum erit commissum facinus & admissum dedecus conjfitebor. Pontinius, qui , te tractatus est praestanti ac singulari fide, cuius tui beneficii sum ego testis,praestat tibi memoriam beneuolentiam' quam debet. qui,cum maximis suis rebus coaetus a me inustissimo decessisset, ta men ut uidit interesse tua, conscendens iam nauem Ephese Laodiceam re
uertit. Talia te cum studia uideam habriu um esse innumerabilia, plan idubitare
42쪽
dubitare non possum,quintia iamplitudo,ista solicitudo sutura sit. Si uero efficis ut Censores creentur:& si ita gesseris Censuram.ut & debes & potes, non tibi solum, sed tuis omnibus in perpetuum uideo summo te praesidio suo
turum. Illud pugna,&enitere,ne quid nobis temporis prorogetur: ut, cum hietibi satisfecerimus,istic quo nostram in te beneuolentiam nauare poso simus. Quae de hominum atque ordinum omnium erga te studiis,scribis adme,minime mihi miranda,& maxime iucunda acciderunt:eadem ad me perscripta sunt a familiaribus meis. Ita. capio magnam uoluptatem,cum tisti cuius mihi amicitia non solii ampla,sed etia iucunda est,ea tribu quae do antur,tum uero remanere etiam nunc in ciuitate nostra studia prope omonium consensu erga sorteis & industrios uiros: quae militipsi una semper trishuta merces est laborum&uigiliarum mearum. Illud uero permirum mihi accidit,tantam temeritatem fuisse in eo adolescente cuius ego salute duobus capitis iudici js summa contentione desendi, ut tuis inimiciti js suscipiendis, obliuisceretur patroni omnium sortunaru ac rationum suarum: presertim cum omnibus uel ornamentis,uel praesidias redundares: illi,ut leuissime dicam. multa deessent.Cuius sermo stultus & puerilis erat iam antea ad me a M. C lio familiari nostro perscriptus: de quo item sermone multa scripta sunt abs te.Ego autem citius cum eo,qui tuas inimicitias suscaepisset,ueterem coniunώctionem diremissem,quam noua conciliassem. New enim de meo erga te stiti dio dubitare debes: neque id est obscurum cuiquam in prouincia,nec Romae sit Sed tamen significatur in tuis literis suspicio quaedam, & dubitatio tua. de qua alienum tempus est mihi tecum expostulandi: purgandi autem mei, necessarium. Vbi enim ego cuiquam legationi sui impedimento,quo minus Romam ad laudem tuam mitteretur: aut in quo potui, si te palam odissem. minus,quod tibi obesset,iacererficiam,magis aperte inimicus essec Quod si essem ea perfidia,qua sunt xa,qui in nos haec conserunt: tamen ea stultitia cerate non suissem,ut aut in obicuro odio apertas inimicitias,aut in quo tibi nihil nocerem,summa ostenderem uoluntate nocendi. Ad me adire quosdam meo, mini nimirum ex Epicteto qui dicerent nimis magnos sumptus Legatis deo cerni: quibus ego no tam imperaui quam censui,sumptus Legatis quam maκxime ad legem Cornelia decernendos. At in eo ipso me non perseuerasse. testes sunt rationes ciuitatum: in quibus quantum quaeque uoluit Legatis tuis datum, induxit. Te autem quiLus mendac is homines leuissimi oneras rant: non modo sublatos sumptus,sed etia a procuratoribus eorum, qui iam profecti essent,repetitos & ablatos eam* causam multis omnino non eundi suisse. Quererer tecum atque expostularem ni cui supra scripsi purgare me tibi hoc tuo tempore, quam accusare te mallem: id* putarem esse rectius. Itaque nihil de te,quod credideris de me:quamobrem non debueris credere,
Pauca dicam. Nam si me uirum bonum, si dignum his studiis, ea doctriona, i mea pueritia dedi: si satis magni animi,non minimi consilq in marismis rebus perspectum habes: nihil in me non modo perfidiosum,& insidioosum&fallax in amicitia,sed ne humile quidem aut ieiunum debes agnosces re.Sin autem me astutum & occultum Iubet fingere,quid est quod minus cis dere in eiusmodi naturam possit, quam aut florentissimi hominis aspernasti beneuolentiam: aut eius existimatione oppugnare in prouincia, ius laus
43쪽
dem domi defenderis : aut in ea re animum ostendere inimicum, in qlia nihil obsis: aut id eligere ad perfidiam, quod ad indicandum odium apertisssimum
sit,ad nocendum leuis timii Quid erat autem,cur ego in te tam implacabilis essem,cum te ex fratre meo ne tunc quide cum tibi Prope necesse es t cas age reparteis,inimicis mihi fuisse cognossem Cum uero reditum nostru in grastiam uter* expetisset,quid in Consulatu tuo frustra mecum egisti, quod me aut sacere,aut sentiretioluisses quid mihi mandasti, cum te Puteolis proseo querer,in quo non expediationem tuam diligentia mea uicerimet Quia si id est maxime ast titti omnia ad suam utilitate reserre: Quid mihi tandem erat utiὸ litis,quid commodis meis aptius,qubm hominis nobilissmi atque honor tissimi coniunctio: cuius opes,ingenium, Iiberi, astines, propinqui mihi masgno uel ornamento uel praesidio esse possent Quae tamen ego omnia in exopetenda amicitia tua, non astutia quadam,sed aliqua potius sapientia,secutusium. 1titit ilia uincula,quibus quidem libentiissime astringor, quanta sun tet studiorum similitudo, suauitas consuetudinis, dele statio uitae atque uictus, sermonis societas,litcrae interiores. Atque haec domestica. Quid illa tandem popularia reditus illustris in gratiam,in quo ne per imprudentia quidem ci rari potest sine suspitione perfidiae: amplissimi sacerdoth collegium, in quo non modo amicitia uiolari apud maiores nostros fas non erat, sed ne cooptas ri quidem sacerdotem licebat,qui cuiqua ex collegio esset inimicus. Quae ut omittam tam multa at* tanta: quis unquam tanti quenquam iacit,aut facere Potuit,aut debuit, quanti ego Cn. Pompeium socerum tuae filiae Etenim si merita uellent: patria, liberos,salutem,dignitatem,memetipsum mihi per itolum restitutum puto .si consuetudinis iucunditas: quae suit unquam amicitia Consularium in nostra ciuitate coniunctiore Si illa amoris at* ossic a signa: quid mihi ille non commissicquid non mecum communicauit: quid de se in Senatu, cum ipse abesset,per quenqua agi maluit quibus ille me rebus non ornatissimum uoluit amplissime qua denique ille facilitate qua humanitate tulit contentionem meam pro Milone aduersiante interdu actionibus sitiset quo studio prouidit,ne quae me illius temporis inuidia attingeret,cu me cori silio,cum authoritate,cum armis denique texit suis coetibus quidem temporibus haec in eo grauitas,haec animi altitudo fuit,non modo ut P hrygi alicui aut Lycaoni,quod tu in Legatis fecisti: sed ne summorum quidem hominii malevolis de me sermonibus crederet. Huius igitur filius cum sit gener tuus, cum* praeter hanc coniunctionem affinitatis,quam sis Cn. Pompeio carus, quam iucundus intelligam,quo tandem animo in te esse debeo, cum preo sertimeas admeis literas miserit, quibus etiam si tibi, cui sum amicissimus, hostis essem: placarer tamen: totum me ad eius uiri ita de me meriti uolun talem nutum conuerterem Sed haec hactenus, pluribus enim etiam sororasse uerbis,quam necesse sui scripta sunt. Nunc ea,quq a me prosecta,qus instituta sint cognosce. Hic multa desiderantur.
44쪽
Atm haec agimus,& agemus magis pro dignitate, quam pro periculo tuo. Te enim ut spero propediem Censorem audiemus:cuius maoistratus ossistcia,quae sunt maximi animi,summi consilii,tibi diligentius α accuratius, quam haec quae nos de te agimus,cogitanda esse censeo. CICERO APPIO PVLCHRO UT SPERO)CENSORI S. D. Umessem in castris ad fluuium Pyram ii, redditae mihi sunt uno tempore a te epistolae duae,quas ad me Qu. Servilius Tarso miseorat. Earum in altera dies erat ascripta Non. Apr.in altera,quae mi hi recentior uidebatur,dies non erat. Respondebo igitur superi
ri prius,in qua scribis ad me de absolutione maiest itis.de qua, etsi l permultuante certior saltus eram literis, nuncias fama denim ipsa nihil enim nil cIa rius non quo quisqua aliter putasset,sed nihil de insignibus ad Iaudem uiris obsciare nunciari sole tamen eadem illa laetiora mihi fecerunt tuae literae,no solum quia planius loquebantur & uberius,quam uulgi sermo: sed etia quia magis uidebar tibi gratulari. cum de te ex teipse audieba .Complexus igitim
sum cogitatione te absente: epistola uero osculatus,etia ipse mihi gratulatus sum quae enim a cuncto populo,a Senatu,a iudicibus,ingenio,industrie, uiris tuti tribuuntur: quia mihi ipse adsentor fortasse cum ea esse in me fingo: mishi quo* ipsi tribui puto9nec tam gloriosum exitum tui iudicii extitisse, sed
tam praua inimicorum tuoru mentem fuisse mirabar. De ambitu uero quid interest, inquies,an de maiestate ad rem nihil.alteru enim non attigisti,alte xam auxisti. Ueruntamen est maiestas ut Sulla uoluit ne in quenuis impq ne declamari liceret. Ambitus uero ita aperta uim habet,ut aut accusetur imo Probe,aut defendatur. qui enim facta,& non facta largitio ignorari potestet Tuorum autem honoru cursus,cui suspeetus unqua sultet Me miserum, qui non assuerim. quos ego risus excitassem Sed de maiestatis iudicio duo mihi illa ex tuis literis iucundissima silerunt.unu,quod te ab ipsa repub. defensum scribis,quae quidem,etiam in summa bonoru & sortium ciuium copia, tueri taleis uiros deberet: nunc uero eo magis, qudd tanta penuria est in omni uel honoris uel aetatis gradu,ut tam orba ciuitas taleis tutores compleeti debeat.
alterum,quod Pompei j &iBruti fidem beneuolentiam* mirifice laudas. Leaetor uirtute 8c officio cum tuorum necessarioru, meorum amicissimoru: tum
alterius omnium secloru SI gentium principis: alterius iampridem iuuentuotis,celeriter ut spero luitatis. De mercenar is testibus a suis ciuitatibus no tandis nisi iam factum aliquid est per Flaccum, fiet a me, cum per Assam dest cedam. Nunc ad alteram epistolam uenio. QIM ad me quasi formam communium temporum,& totius reipublicae misisti expressam, prudenotialiterarum tuarum ualde mihi est grata. Video enim & pericula leuiora, quam timeba,& maiora praesidia: si quide ut scribis omnes uires ciuitatisse ad Pompei j ditistu applicauerunt tuum p simul promptu animum dc alaocrem perspexi ad defendendi remp.mirificam p caepi uoluptatem ex hac tua diligentia,qilia in summis tuis occupationibus,misi tamen reip. statum Perte notum este uoluisti. Nam augurales libros ad commune utrius* nostrum otium serua. Ego enim a te cum tua promissa per literas flagitabam, ad urbete otiosissimu esse arbitrabar.nunc tamen,ut ipse polliceris,pro auguralibus
45쪽
libris orationes tuas consectas omnes expectabo.Tullius,cui mandata ad me dedisti,non conuenerat me: nec erat iam quisqua mecum tuorum, praeter om nes meos, qui sunt omnes tui. Stomachosiores meas literas quas dicas esse,no
intelligo. Bis ad te scripsi, me purgans diligenter: te leuiter' accusans in eo, quod de me cito credidisses.quod genus querele mihi quidem uidebatur esse amici: sin tibi displicet,non utar eo posthac. Sed si,ut scribis,haeliteraeno sue runt disertae,scito meas non fuisse. Ut enim Aristarchus Homeri uersium ne gasiquem non probat,sic tu Iibet enim mihi iocari uod disertiam non erit, ne putaris meum. Vale,& in Censura,si iam es Censor, ut spero,de proo
CICERO APPIO PULCHRO S., Ratulabor tibi prius sta enim reru ordo postulat deinde ad mel conuertar.Ego uero uehemeter gratulor de iudicio ambitus,ne i i quod nemini dubium fuit,absolutu esse te: sed illud quod quo
melior citis, quo uir clarior, quo sortior amicus es, quo plura uirtutis,industriae ornamenta in te sunt,eo mirandu est magis,nulla ne in inobellae quidem latebra fuisse absconditam malevolentiam,quae te impugnare auderet. no horum temporu,non horum hominu ato morum negotiu. nihil iam sum pride admiratus magis. De me aute suscipe paulisper partes meas,8ceu te esse finge,qui sum ego: si facile inueneris quid dicas,noli ignoscere haeis rationi meae.Ego uero uelim mihi Tulliae* meae sicut tu amicissime & sua. uissime optas9prospere euenire ea,quae me insciente facta sunt a meis: sed ita
cecidisse,ut agerentur eo tempore,spero omnino cu aliqua felicitate,& opto. Deruntamen plus me in hac spe,tua sapientia & humanitas con latur,quam opportunitas temporis. Ita quemadmodu expediam exitum huius institotae orationis,non reperio.nem enim tristius dicere quicquam debeo ea de re. quam tuipse ominibus optimis prosequeris: ne* non tamen me mordet alio quid: in quo unu non uereor, ne tu paru perspicias,ea quae gesta sint, ab aliis esse gesta,quibus ego ita mandara,ut cum tam longe ablaturus essem,ad me
ne referrent,agerent quod probassent. In hoc aute mihi illud occurrit, Quid tu igitur,si astuisses rem probassem: de tempore nihil te inuito nihil sine con silio egissem tuo. Uides sudare me,iamdudu laborantem quomodo ea tuear, quae mihi tuenda sunt,& te non ossendam .Leua me igitur hoc onere, numquam enim mihi uideor tractasse causam dissiciliorem. Sic habeto tamen,nia iam tunc omnia negotia cu summa tua dignitate diligentissime consecissem, tametsi nihil uidebatur ad meum erga te pristinu studium addi posse,iamen hac mihi assinitate nunciata,no maiore equidem studio,sed acrius,apertius. significantius dignitate tuam defendissem. Decedenti mihi,& iam imperio annuo terminato,ante die.iij. Non. Sext.cu ad Sidam naui accedere,& mecsi Q. Servilius esset,literae a meis sunt reddi .dixi statim Serii illoc etenim uis debatur esse commotu rut omnia a me maiora expectaret. quid multac Moneuolentior tibi, u sui, o sum factus:diligentior ad declaranda benevolens
tiam multo. naut uetus nostra simultas antea stimulabat me,ut cauere, ne culsuspicione ficte reconciliais gratiae dare:sic assinitas nouam cura mihi assere emendi,ne quid de summo meo erga te amore detractum esse iudeatur.
46쪽
CICERO APPIO PVLCHRO S. Vasi diuinarem tali in ossicio sore mihi aliquando expetendu sti
dium tuu,sic cum de tuis rebus gestis agebatur,inseruieba honori tuo. Dicam tamen uere, plus, quam accaeperas,reddidisti. auis enim ad me non perscripsit te,non solu authoritate orationis,senotentia tua,quibus ego a tali uiro contentus eram: sed etia opera, consilio,doomuueniendo,conueniendis meis,nultu onus officη cuiquam reliquu sedisse:
Haec mihi ampliora multo sunt,quam illa ipse,propter quae hsc laborantur Insignia enim uirtutis multi etiam sine uirtute assecuti sunt: talium uirorum
tanta studia assequi sola uirtus potest. Itaque mihi propono fiuctu amicitiae nostrae ipsam amicitia,qua nihil est uberius,presertim in his studiis, quibus uter nostru deuinctus est.Nam tibi me profiteor & in rep. cium, de qua
idem sentimus:& in cotidiana uita coniunctu,cum iis artibus studiis ,quae colimus. Velim ita fortuna tulisset,quanti ego omnes tuos facio,uti tu meos secere posses: quod tamen ipsum, nescio,qua permotus animi diuinatione non despero.Sed hoc nihil ad te:nostrum est onus. Illud uelim sic habeas, quod intelliges,hac re novata additum potius aliquid ad meum erga te stuodium,cui nihil uidebatur addi posse, quam quicquam esse detractum. Cum haec scribebam, Censorem iam te esse sperabam.eo breuiorest haec epistola. ut aduersus magistrum morum,modestior.
M. TVLLII CICERONIS EPISTO LARUM LIBER AD SER. SVL.
M. CICERO S. D. SER. SULPITIO.
Aius Trebatius fa miliaris meus ad me scripsit: te ex se quaesisse,quibus in locis essem: moleste te sene,
quod me propter ualetudinem tua,cum ad urbem acocesissem,nouidisses:& hoc tempore uelle te mecum,
si propius accessissem,de officio utrius nostru communicare. Utinam Serui saluis rebus sic enim est di cendum colloqui potuimemus internos et profecto aliquid opis occidenti reipub.tulimemus Cognoram enim iam absens,ie haec mala multo anteprouidentem,desenserem Pacis, in Consulatu tuo,&post Consulatum fuisse.Ego autem cum consiliu tuum probarem:& idem ipse sentirem :nihil proficiebam.Sero enim ueneram:s Ius eram:rudis esse uidebar in causarincidera in hominum pugnandi cupido trum insanias.Nunc quoniam nihil iam videmur posse opitulari reip.si quid est in quo nobismetipsis consulere possimus:non ut aliquid ex pristino sta'. tu nostro retineamus:sed ut quamhonestissimelugeamus: nemo est omniu, qui cum Potius mihi,quam tecum communescindu putem Nec enim clarissim
47쪽
simorum uirorum equoru similes em debemus acempla: ne* doetissimos rum quos semper coluistoprarcspta te sugiunt. Atque ipse antea ad te scri
psissem te frustra in Senatum,sive potius in conuentum Senatoru esse uenoturum: ni ueritias essem,ne eius animum osse 'derem: qui a me ut te imitarer, Petebat.Cui quidem ego,cum me rogaret ut adessem in Senatu: eadem om
nia,quae a te de paceia de Hispani js dicta sunt,ostendi me esse dicturii. Res uides,quo modo se habeat: orbem terrarum imperiis distributis ardere hel, lo: urbem sine legibus,sine iudiciis fine iure sine fide,relictam dirreptioni Scincend as. Itam mihi uenire in mentem nihil potest,non modo quid sperem, sed uix iam quid audeam optare. Sin autem tibi homini prudentis Iimo uideo tur utile esse,nos colloqui quamqua longius etiam cogitabam ab urbe dio
scedere,cuius iam etiam nomen inuitus audio tamen propius acced1. Tre batio* mandaui ut siquid tu eum uelles ad me mittere,ne recusaret: id* ut facias uelim: aut si quem tuorum fidelium uoles,ad me mittas: ne aut tibi exiΦre ex urbe necesse sit: aut mihi accedere. Ego tantum tibi tribuo,quantum sortasse mihi arrogo: ut exploratum habeam,quicquid nos communi sententia statuerimus,id omnes homines probaturos. M CICERO S. D. SER. SULPITIO.
D. III KL. Mai cu essem in Cumano, accepi tuas literas: quibus lectis cognoui non satis prudenter secisse Philotimum: qui cum
abs te mandata haberet,ut scribis de omnibus rebus : ipse ad me non uenisset: litera s tuas misistet, quas intellexi breuiores suisse, quod eum perlatum putasses. Sed tamen postquam tuas literax legi, Postu. minua me eo uenit,& Seruius noster. His placuit, ut tu in Cumanu uenires: quod etia mecum,ut ad te scriberem,egerunt. 1iod meum consilium exquioris,id est tale,ut capere facilius ipse possim, quam alteri dare.quid enim est quod audeam suadere tibi homini summa authoritate, summa prudentia Si quid rectissimum sit,qus rimus: perspicuum est: si quid maxime expediar, obscurum: sin ii sumus,qui profecto esse debemus,ut nihil arbitremur expe/dire nisi quod redium honestum sit: non potest esse dubium, quid facien.
dum nobis sit. Quod existimas meam causam coniundiam esse cum tua: certe similis in utroque nostrum, cum optime sentiremus,error fuit. Nam omnia
utriusque consilia ad concordia spectauerunt: qua cum ipsi Caesari nihil esset utilius, gratia quom nos inire ab eo,defendenda pace arbitrabamur. Quanotum nos sesellerit,& quem in locum res deducsta sit, uides. Neque solum ea perspicis,quae geruntur,quae iam gesta sunt: sed etiam qui cursus rerum. qui exitus futurus sit. Ergo aut probare oportet ea,quae fiunt: aut interesse, etiam si non probes. Quorum altera mihi turpis, altera etiam periculosa ra tio uidetur.uestat, ut discedendum putem: In quo reliqua uidetur esse delis, ratio, quod consilium in distes' quae loca sequamur.Omnino cum mis 'rior res nunquam accidit: tiim ne deliberatio quidem dissicilior. Nihil em mconstitui potest,quod non incurrat in magnam aliquam difficultatem. Tu. rsi uidebitur,ita censeo facias: ut si habes iam statutum quid tibi agendum pu tes,in quo non sit coniunetiam consilium tuum cum meo, supersedeas hoc labore itineris: sin autem est quod mecum communicare uelis,ego te expes
48쪽
ῶabo. Tu, quod tuo commodo fia quamprimum uesim uenias, sicut intes' lexi &Seruio&Postumiae placere. .
M. CICERO S. D. SER. SULPICIO. Ehementer te esse selicuum,& in communibus miserijs praecispuo quodam dolore angi,multi ad nos cotidie deserunt. Quod quamquam minime miror & meum quodammodo agnosco: do leo tamen te sapientia praeditum,prope singulari, non tuis bonis deleelari potius,quam alienis malis laborare. Me quidem,etsi nemini concedo qui maiore ex pernicie & peste resp. molestiam traxerit,tamen multa iam consolantur,maxime conscientia consiIiorum meorum. Multo enim anthtanquam ex aliqua specula,prospexi tempestatem suturam : neque id solum mea sponte: sed multo etiam magis monente & denunciante te. Etsi enim abs fui magnam partem Consulatus tui,tamen & absens cognoscebam, quae e siset tua in hoc pestifero bello cauendo&praedicendo sententia:& ipse astui primis temporibus tui Consulatus, cum accuratissime monuisti Senatu collactis omni bus bellis ciuilibus,ut& illa timerent, quae meminissent,& scio
Tent,cum superiores nullo tali exemplo antea in rep. cognito, tam crudeses
fuissent, quicunm postea rem p. oppressisset armis, multo intolerabiliorem futurum. nam quod exemplo fit,id etiam iure fieri putant : sed aliquid atque adeo multa addunt,& asserunt de suo. Quare meminisse debes eos, qui auo thoritatem & consilium tuum non sint secutu, sua stultitia occidisse, cum tua Prudentia salui esse potuissent.Dices. Quid me ista res consolatur in tantis tenebris,&quasi parietinis reipub Est omnino uix consolabilis doloruaiν est omnium rerum amissio,&desperatio recuperandi, Sed tamen & Caeni ipse ita de te iudicat,&omnes ciues sic existimant: quasi lunae aliquod extinoctis caeteris elucere sanctitatem,& prudentiam,& dignitatem tuam. Haec tio hi adleuandas molestias magna esse debent. Quod autem a tuis abes, ideo leuius serendue quὀd eodem hempore a multis & magnis molest is abes:
quas ad te omnes perscriberem, nisi uererer ne ea cognosceres absens: quae quia no uides mihi uideris meliore esse conditione,quam nos, qui videmus.
Hactenus existimo nostram consolationem recte adhibitam esse,quoad certior ab homine amicissimo fieres ηs de rebus,quibus leuari possent molestiae tuae. Reliqua sunt in teipso neque mihi ignota,nec minima solacia, ut quide ego sentio)multo maxima,quae ego experiens cotidie,sic probo, ut ea mihi
salutem inerre uideantur. Te autem ab initio aetatis memoria teneo summe
omnium doctrinaru studiosium fuisse: omnia* quae a sapientissimis ad bene
uiuendum tradita essent,summo studio cura didicisse: quae quidem uel opotimis rebus,& usui,&delectationi esse possent. His ueris temporibus habeornus aliud nihil, in quo acquiescamus. Nihil faciam insolenter,nech te tali uel scientia uel natura praeditum hortabor, ut ad eas te reseras artes,quibus a primis temporibus aetatis studium tuu dedisti.Tantu dicam,quod te spero apo Probaturum,me postea quam illi arti cui studueram nihil esse loci neu in cuxia,ne P in foro uiderem, omnem mea curam at* operam ad philosophiam contulisse.Tuae scientis excellenti ac singulari non multo plus,quam nostrs,
relictum est loci. auare non equide te moneo: sed mihi ita persuasi, te quosp
49쪽
in iisdem uersari rebus, quae etiam si minus prodessent, animum tamen a GoIicitudine abducerent. Servius quidem tuus in omnibus ingenuis artibus , inprimis* in hac in qua ego me scripsi acquiescere,ita uersatur, ut excellat. Ame uero sic diligitur,ut tibi uni concedam, praeterea nemini: mihi* ab eo gratia refertur: in quo ille existimat,quod facile appareat, cum me colat & oboseruet,libi quoque in eo se facere gratissimum.
M. CICERO S. D. SER. SULPICIO. Ccipio excusationem tuam, qua usus es, cur saepius ad meliteras uno exemplo dedissies.sed accipio ex ea parte,quatenus aut negli, gentia aut improbitate eoru qui epistolas accipiant, feri scribis, ne ad nos perserantur: illam partem excusationis, qua te scribis orationis paupertate sic enim appellas isdem uerbis epistolas saepius mil. tere,nec nosco,nec probo.&ego ipse, quem tu per iocum sic enim accipio9 diuitias orationis habere dicis,me non esse uerborum admodu inopem agnosco. ειρωνόl εαθρα enim no necesse est sed tamen idem nec hoc-9facile cedo tuorum scriptoriim subtilitati,&elegantiae. Consilium tuum, quo te usum scribis,hoc Achaicum negotium non recusauisse, cum semper proohauissem tum multo magis probaui tediis tuis proximis literis.Omnes enim
causae,quas commemoras,tustissimae sunt,maj 8c auctoritate & prudentia dignissimae.Quod aliter cecidisse rem existimas at* opinatus sis,id tibi nutolo modo assciatior. Sed quia tanta perturbatio Sc confusio est rerum, ita peroculsa & prostrata foedis limo bello iacent omnia, ut is cui* locus ubi ipse sit, iit sibi quis miserrimus esse uideatur.propterea & tui consilii poenitet te,&nos qui domi sumus,libi beati videmur. At contra nobis,non tu quidem uasteuus molestiis,sed praenobis beatus: atm hoc ipso melior est tua quam no stra conditio,quod tu,quid doleat scribere audes: nos ne id quidem tuto possumus: nec id uidioris uitio,quo nihil moderatius,sed ipsius uietoriae, quae ciuilibus bellis semper est insolens. Uno te uicimus,qudd de Marcelli Collegς
tui salute paulo ante quam tu cognouimus: etiam mehercule, quod quemado modum ea res ageretur,uidimus.nam sic lac existimes post has miserias, id
est postquam armis discaeptari coeptum est de iure publico,nihil actum esse aliud cu dignitate. Nam & ipse Caesar accusata acerbitate M arcelli sic enim appellabat9 laudata honorificentissime & aequitate tua& prudentia,reo pente praeter spem dixit se Senatui roganti de Marcello, ne hominis quidem
causa negaturum. Fecerat autem hoc Senatus, ut cum a L. Pisone mentio
esset faeta de Marcello, & cum C. Marcellus se ad Caesaris pedes abieciso set,cunctus consurgeret,ia ad Caesarem supplex accederet. Noli quaerere: ita mihi pulcher hic dies uisus est,ut speciem aliquam uidere uiderer,quasi reuis uiscentis resp. I tacp cum omnes ante me rogati gratias Caesari exissent, praeoter Volcacium is enim si eo loco esset negauit se facturum suislogo roga.tus mutaui meum consilium. Nam statueram non me hercule inertia, sed desiderio pristinae dignitatis,in perpetuum tacere. Fregit hoc meum consilium& Caesaris magnitudo animi,& Senatus ossicium. Ita in pluribus uerbis egi Caesari gratias: mei ip metuo,ne etia in caeteris rebus honesto otio privarim,
quod erat unum solacium in malis. Sed tamen,quonia effugi eius offensiond
50쪽
qui fortasse arbitraretur me hanc remp. non putare,si perpetuo tacere modisce hoc faciam,aut etiam intra modu: ut& illius uoluntati,& meis studiis sero uiam. Nam etsi a prima aetate me omnis ars & doctrina liberalis, & maxime philosophia dele uit: tamen hoc studium cotidie ingrauescit,credo, & aetatis maturitate ad prudentiam,& his temporu uitiis,ut nulla res alia Ieuare animu molesti js possit. A quo studio te abduci negoths intelligo ex tuis literis: sed tamen aliquid iam noctes te adiuuabunt. Seruius tuus, uel potius noster, summa me obseruantia colit: cuius ego cu omni probitate, summa p uirtute, tum studiis doctrina delector. Is mecu saepe de tua mansione aut decessione communicat. Adhuc in hac sum sententia,nihil ut faciamus, nisi quod maxis me Cssar uelle uideatur. Res sunt eiusmodi,ut si Romae sis, nihil praeter tuos delectare possit. De reliquis nihil melius ipso est. Caeteri,& cstera eiusmodi, ut si alteru utrum necesse sit,audire ea malis a uidere. Hoc nostru consilium nobis minime iucundu est,q te uidere cupimus: sed consulimus tibi. Vale. SERVI VS CICERONI S. Osteaquam mihi renunciatu est de obitu Tulliae filip tuae, san pro eo,ac debui,grauiter moleste tuli,communem* ea calamiotem existimaui: qui si istic affuissem,necp tibi defuissem, coram meum dolore tibi declarassem .etsi genus hoc consolationis miseorum,at acerbu est propterea,quia per quos ea confiteri deber, propinquos ac familiares id ipsi pari molestia afficiuntur,ne F sine lacrimis multis id coorari mssunt: uti magis ipsi uideantur aliorum consolatione indigere, a aliis vos se suum ossiciu prsstare.tamen qus in praesentia in mente mihi uenerunt, decreui breui ad te perscribere: non quo ea te sugere existime,sed quod sorsiotan dolore impeditu inus ea perspicias, uid est,qudd tanto opere te com moueat tuus dolor intestinus cogita quemadmodu adhue fortuna nobiscuegerit: ea nobis erepta esse,qus hominibus non minus quam liberi chara esse
debent: patria,honestatem,dignitate,honores omnes. Hoc uno incommodo
addito quid ad dolorem adiungi potuit aut qes no in illis rebus exercitatus animus callere ia debet,at omnia minoris aestiniare An illius uice credo doles quoties in eam cogitatione necesse est δc tu ueneris,& nos stpe incidi, mus,hisce temporibus non pessime cu his esse adiu,quibus sine dolore licituest morte cum uita commutare Quid aute fuit,quod illam hoc tempore ad uiuendu magnopere inuitare posset zqus res quae spesrquod animi solatiuet Ut cum aliquo adolescente primario coniuncta aetate gereret licitu est tibi, credo,pro tua dignitate ex fac iuuentute generu deligere,cuius fidei liberos tuos te tuto committere putares An ut ea liberos x sese pararet: quoscu fio Tenteis uideret,laetaretur:qui re a parente tradita per se tenere possent: hono/xes ordinatim petituri essent in republica: in amicorum negotiis libertate sua uti quid horu suit,quod non prius,quim datum est,ademptum sit At uero malum est liberos amittere. Malum, nisi hoc peius fit,hec sufferre,& perpeti. Qiis res mihi non mediocre consolationem attulit,uolo tibi commemorare, si sorte eadem res tibi dolore minuere possit. Ex Asia rediens cum ab Aegisna Megara uersus nauigare.ccepi regiones circumcirca prospicere. post me