장음표시 사용
121쪽
me suppudebat.Videbar enim mih cum me in res turbulantissimas insideo lissimis sociis demisissem,prscaeptis illorum non satis paruisse. Ignoscut mishi,& reuocant in consuetudinem pristinam: te quod in eo permanseris,sopientiorem, si me dicunt fuisse. Quamobrem quum placatis his utor uideo orsperare debere si te uiderim,& ea quae premant ,& ea quae impendeant. me facile trasiturum. uamobrem siue in Tusculano,siue in Cumano ad te placebit,sive quod minime uelim Romae,dummodo simul simus, perficia profecto ut id utri* nostrum commodissimum esse diiudicetur. CICERO UARRONI. An inius Idem,& idem noster,cum ad me peruesperi uenisset,&se postridie mane ad te iturum esse dixisset dixi ei me daturum ali quid mane,ut peteret,rogaui.Conscripsi epistolam noctu nec illem ad me rediit,oblitum credidi. Attamen eam ipsam tibi epistolam misissem per meos,nisi audissem ex eode,postridie te mane e Tusculano extoturum. At tibi repente paucis pὀst diebus, cum minime expectarem,uenit ad me Caninius mane: proficisci ad te statim dixit, & si erat εωλκ illa epistola, presertim tantis postea nouis rebus allatis,tamen perire lucubrationem mea nolui S eam ipsam Caninio dedi : sed cum eo & cum homine docto &tui amantissimo loquutus ea sum,quae pertulisse illum ad te existimo. Tibi auorem idem consili j do,quod mihimetipsi, ut uitemus oculos hominum, si lino guas minus facile possimus. Qui enim uictoria se efferunt, quasi uictos nos
intuentur: qiii autem uictos nostros moleste serunt,nos dolent uiuere. auae
res sortasse,cur cum haec in urbe sint,no absim,quemadmodum tur Tu enim Ipse,qui & me & alios prudelia uincis omnia credo uidisti: nihil te omnino sesellit. Quis est tam lynceus,qui in tantis tenebris nihil offendas, nusquam incurrat ac mihi quidem iam pridem uenit in metem bellum esse aliquo extore,ut ea quae agebantur hic,quae* dicebantur,nec uiderem nec audirem. Sed calumniabar ipse: putabam,qui obuiam mihi uenisset,ut cuique commodum esset,suspicaturum aut dicturum etiam,si non suspicaretur. Hic aut metuit,&ea refugit aut aliquid cogitat,& habet nauem paratam. Denique leuissime qui suspicaretur,& qui sortasse me optime nouisset,putaret me idcirco disce dere,quod quosdam homines oculi mei serre non possunt. Haec ego susipiscaris adhuc Romae maneo t-tamen λελουθμως consuetudo diuturna callum
iam obduxit stomacho meo. Habes rationem mei consilii.Tibi igitur hoe Goseo, latendum tantisper ibidem,dum esseruescit haec gratulatio et simul dum audiamus,quemadmodum negotium consedhu fit. consectu enim esse existi. mo. Magni autem intererit,qui silerit uictoris animus, qui exitus rerum: quao quam quo me ducat coniectura,habeo: sed expecto tame . Te uero nolo nisi ipse rumor iam raucus erit factus ad Baias uenire.Erit enim nobis honestius etiam,cum hine discesserimus,uideri uenisse in illa loca ploratu potius, quam natatum. Sed haec tu melius. Modo stet nobis illud,una uiuere in studiis nostris a quibus antea delectationem modo petebamus, nunc uero etiam sesuorem. Non deesse,siquis adhibere uolet,n5 modo ut architectos uerum etiam ut fabros ad aedific1dam rempu.&potius libenter accurrere. Si nemo utetur
operaitamen & scribere & legere πολιτum: & si minus in curia at* in foro. at in
122쪽
at in Isteris Sc libris,ut doctisnmi ueteres seceriint,nauare respus.& de moriatius ae legibus quaerere. Mihi haec uidentur.Tu quid sis acturus,& quid tibi Placea pergratum erit si ad me scripseris. C I C ER O U AR. R. o NI T si quid scriberem non habebam tamen Caminio ad te eunti n5 potui nihil dare. Qui dergo potissimu scribam quod uelle tepuisto,cito me ad te esse uenturum. Et si uide quaeso,satisne rectum sit. nos hoc tanto incendio ciuitatis in istis locis esse.Dabimus sermo rem iis,qui nesciunt,nobis,quocun* in loco fimus,eudem cultum, eundent Dictum esse. Quid refert tamen in sermonem incidemus. Valde id credo, Iashorandum est,ne eum omnes in omni genere & scelerum Sc flagitioru uo Iu/tentur,nostra nobiscu,aut inter nos cessatio uituperetur. Ego uero neglectaharbaroru inscitia tepe sequar. quavis enim sint haec misera, quae fiant miser rima,tame artes nostrae nescio quo mo nuc uberiores fructus ferre uidetur,eolim ferebat: siue quia nulla nune in re alia acquiescimus, siue quod grauitax morbi facit,ut medicinae egeamus:ea nue appareat, ius uim non lentieba mus,euualebamus.Sed quid egonuensc ad te,cuius domi nascutur γλαυκύς α γὼGrnihil scilicet,nisi ut rescriberes aliquid: me expectares.sic igitur ficies. CICERO VARRONI. E εἰ δεινοπων me scito κατά-Quapropter si uenturum
es,scito necesse esse te uenire. Sin aut no es των αδυνάτων est te ueniare. Nuc uide utra te ι σις magis delecter, χρυσισαωα ne,an haec qua noster Diodotus non concoquebat. Sed de his etiam rebus otiollcum erimus loquemur.hoc etiam est iωπα χρύσι αν δ πατον est.De Coctio
hi gratum est. Nam id etiam Attico madaram.Tu si minus ad nos,nos accurtaremus ad te:si hortum in bibliotheca habes deerit nihil. CICERO VARRONI. J Ilii uero ad Non. ne maturum uidetur fore,nem solam propterj reipublicae sed etia propter anni repus. Quare istu diem probo.' Llitam eundem ipse sequar consilii nostri, nisi eos quidem qui id seo
lilii iiiii n5 sunt,poeniteret,nobis Poenitendu putare. Sequuti enim umus no spem,sed ossiciu-eliquimus aute non ossiciu,sed desperationem. Ita uerecundiores fisimus: si qui se domo non commouerunt: saniores: u qui amisssis opibus domu non reuerterut.Sed nihil minus sero, i seueritate otio Dru,& quoquo modo se res haberet,magis illos uereor qui in beIIo occide runt,il hos curo,quibus non satisfacimus,quia uiuimus. M ihi si spatiu fuerit in Tusculanum ante Nonas ueniendi,istic te uidebo: sin minus,Persequar in Cumanum,& ante te certiorem faciam,ut lauatio parata sit.
CICERO VARRONI. Aninius noster me tuis uerbis admonuit,ut scit ibere ad te, si qui desset,quod putarem te scire oportere. Est igitur aduentus in expe ctatione,nem tu id ignoras. Sed tamen cum ille scripsisset, ut opios nor, se in Alsiense uenturum : scripserunt ad eu sui, ne id faceret. multos ei molestos fore,ipsum multis ostiae uideri comodius eu exire posis.Id ego non intelligebam quid interessti Sed tame Hirtius mihi dixit et se
123쪽
ad euin,& Balbum,& Oppium scripsisse, ita faceret homines,ut cognoui, amantes tui . Hoc ego iccirco nosse te uolui,ut scires hospitium tibi ubi par res,vel potius utrobique.quid enim ille fulturus sit incertum est. et simul ostsetaui tibi me istis esse familiarem, & consiliis eorum interesse. Quod ego cur
nolim,nihil uideo. Non enim est idem serre si quid serendum est:& proba. re, si quid non probandum est. & si quid non probem et Quid enim iam
scio praeter initia rerumzNam haec in uoluntate suerunt, Vidi enim cnam tu aberasInostros anaicos cupere bellum.hunc autem no tam cupere, quam notimere. Ergo haec consilii suerunt:reliqua necessaria. Vincere autem aut hos, aut illos necesse esse. Scio te semper mecum in luctu fuisse, cum uideremus, quam illud ingens malum uterius utrius exercitus & ducum interitu: tum uero extremum malorum omnium esse ciuilis belli uictoriam.quam quidem dego etiam illorum timebam,ad quos ueneramus.Crudeliter enim otiosis mionabantur: erat* iis & tua inuisa uoluntas,8c mea oratio.Nunc uero si essent nostri potiti, valde intemperates fuissent. Erant enim nobis perirati: quasi quicquam de nostra salute decreuissemus, quod non idem illis censuisses mus:aut quasi utilius reipub. fuerit, eos etiam ad bestiarum auxilium consfligere,quam uel emori,uel cum spe,si non optima,at aliqua tamen uiuere. Agin perturbata repub. uiuimus:quis negat et Sed hoc uiderint h, qui nulla fio hi subsidia ad omnela uitae status parauerunt. huc enim ut uenirem, superior longius, quam uolui, fluxit oratio. Cum enim te semper magnum homionem duxi, tum quM his tempestatibus es prope solus inportu,s iactusque doctrinae percipis eos,qui maximi sunt,ut ea consideres, eaque tractes quos rum&usus &delectatio est omnibus istorum &actis&uoluptatibus ano teponenda. Equidem hos tuos Tusculanenses dies instar esse uitae puto, sistentes omnibus omneis opes concesserim, ut mihi liceat ut nulla interpelalante,isto modo uiuere. auod nos quoque imitamur ut possumus,& In noν stris stud is libentissime conquiescimus. Quis enim hoc non dederit nobis, ut cum opera nostra patria siue non possit uti,gue nolit,ad eam uitam reuerotamur,quam multi docti homines, fortasse non recte,sed tamen mulis,etiam reipub. praeponendam putauerunt et Quae igitur studia magnorum homionum sententia uacationem habent,eadem publici muneris, is concedete rep. cur non abutamur Sed plus facio,quam Caninius mandauit. Is enim si quid ego scire,rogarat,quod tu nescires.ego tibi ea narro quae tu melius scis quam ipse qui narro. Faciam ergo illud quod rogatus sum,ut eorum, quae tempooris huius sint,quae ue audiero,ne quid ignores. CICERO VARRONI. Enabam apud Seium,cum utrique nostrum redditae sunt 1 te Iste rae. Mihi uero iam maturum uidetur. Nam quod antea te inluniastus sum,indicabo malitiam meam. Volebam propealicubi esset, si quid bonς salutis, συντε δυε vi , ω.nunc quu consecta sunt omnindubitandum non est,quin aequis uiris. Nam ut audiui de L. Caesare filio,me
cum ipse, Quid hic mihil faciet patri
Ita* non desino apud istos,qui nunc dominantur, cenitare. si id facia tempori serviendu est Sed ridicula missa,presertim cu sit nihil,quod rideamus, Astica
124쪽
Africa terribili tremit horrida terra tumultu. Itam nullum ei λ αποπροηγμνον,quod non uerear. Sed quod quaeris, quando, qua quὀ,nihil adhuc scimus. l stuc ipsum de Bans,nonnulli dubitant, an per Sardiniam ueniat. Illud enim adhuc praedium suum non inspexit: nee ullum habet deterius,sed tamen non contenti. Ego omnino magis arbitror per Si ciliam uel iam sciemus.aduentat enim Dolabella: eum puto magistru fore.
Sed tamen si sciam quid tu constitueris, meum consilium accomodabo potis smum ad tuum: Quare expedio tuas literas. CICERO VARRONI. T si munus flagitare,quamuis quis ostenderit, ne populus quis
dem solet,nisi concitatus: tamen ino expectatione promissi tui moveor: ut admoneam te, non ut flagitem. Misi autem ad te qua tuor admonitores non nimis uerecundos . Nosti enim proseisio os eius adolescentioris academiae. Ex ea igitur media excitatos misi: qui meo tuo ne te sorte flagitent: ego autem mandatii, ut rogarent. Expectabam omonino iamdiu,me sustin cham,ne ad te prius ipse quid scriberem, quam alio
quid accaepissem,ut possem te remunerari quam simillimo munere. Sed cum tu tardius faceres,id est,ut ego interpretor,diligentius,teneri no potui, quin coniunctionem studiorum, amoris* nostri, quo possem literarum genere, declararem . Feci igitur sermonem inter nos habitum in Cumano, cum esset ona Pomponius rei bi dedi parteis Antiochinas,quas a te probari intellexis se mihi uidebar: mihi sumpsi Philonis. puto re,ut cum legeris,mirere nos id locutos esse inter nos,quod nunquam locuti sumus. sed nosti morem dia logorum. Post haec autem mi Varro quam plurima si uidetur,&de nobis inter nos: sero fortasse,sed superiorum temporum sortuna reipu. causam si stineat.Haec ipsi praestare debemus,atque utinam quietis temporibus,atque aliquo si non bono, at saltem certo statu ciuitatis haec inter nos studia exerceore possemus .inianquam tum quidem uel aliae quaepiam rationes honestas nobis & curas &aetiones darent: nunc autem quid est sine his cur Diuere ue limus et Mihi uero cum his ipsis uix: his autem detractis ne uix quidem. Sed haec coram, & saepius. Migrationem 3c emptionem feliciter euenire uolo. tuum* in ea re consilium probo. Cura ut ualeas. DOLABELLA. S. D. C I CE R Ο N I. lI.U. G. V.& Tullia nostra recte .V. Terentia minus beIle hab buit, sed certum scio iam conualuisse eam . Praeterea redhissime
illant apud te omnia . Et si nullo tempore in suspicionem tibi
ta lidebui uenire , partium citula potius, quam tua, tibi suadere.ut te aut cum Caesare nobiscumque coniungeres, aut certe in otium reserres:
praecipue nunc iam inclinata uictoria: ne possum quidem in ullam aliam inocidere opinionem, nisi in eam, in qua scilicet tibi suadere uidear,quis pie ta cere no possum.Tu aute mi Cicero, sicli sc accipies ,ut siue probabutur tibi, siue no probabutur,ab optimo certe animo ac deditissimo tibi & cogitata et scripta esse iudices. Animaduertis Cn. Pompeiu,nec nominis sui,nec reru mystarii ploria necis etiam Regu ac nationu clientalis quas ostentare crebro sost
125쪽
tunae succumbendum putem: sed tamen hilaritas illa nostra,& suauitas, quarte praeter caeteros delectabat,erepta mihi omnis est. Firmitatem tamen SI co stantiam,si modo suit aliquando in nobis,eandem cognosces,quam reliquiis sti. Quod scribis,praelia te mea causa sustinere, non tam id laboro, ut si qui mihi obtrect ent,a te relatentur: quam intelligi cupio, quod certe intelligis
tur,me a te amari. quod ut facias,te etiam atque etiam rogo. Ignoscas* bre uitati literarum mearum . nam Sc celeriter una suturos nos arbitror,et nondusatis confirmatus ad scribendum. CICERO DOLABELLAE. I Ratulor Baiis nostris, siquidem, ut scribis, salubres repente fast lcstae sunt.nisi sorte te amant,& tibi assentantur: S tan diu, dum tu ades,sunt oblitae sui. Quod quidem si ita est, minime miror, coest
Ium etiam & terras uim suam,si tibi ita conueniat dimittere.Oraotiuncillam pro Deiotaro,quam requirebas,habebam mecum, quod non pustaram. Itaque eam tibi misi.quam uelim sic legas,ut causam tenuem et inope,
nec talptione magno opere dignam.sed ego hospiti ueteri,& amico munuosculum mittere uolui leuidense crasso filo, cuiusmodi ipsius solent esse mu/nera. Tu uelim animo sapienti sorti sis: ut tua moderatio 8c grauitas alio rum infamet iniuriam. CICERO DOLABELLAE. SAL. . Subernius Calenus,&meus est familiaris,& Lepis nostri fami liarissimi pernecessarius. Iscuuitandi belli causa prosectus esset in Hispania cu M. Varrone ante bellu,ut in ea prouincia esset, in qua nemo nostru post Afraniu superatu,bellum ullum fore puta rat,incidit in ea ipsa mala,que summo studio uitauerat. Oppressus est enim hello repentino, quod bellum comotum a Scapula,ita postea confirmatu est i Pompeio,ut nulla ratione ab illa miseria se eripere posset. Eadem causa sere est M. Plania hsredis,qui estite Calenus, Leptae nostri familiarissimus. Hoφsce igitur ambo tibi sic commendo,ut maiore cura,studio, licitudine animi comendare non possim. Volo ipsorum causa: me* in eo uehementer,& ami citia mouet 5c humanitas. Lepta uero cu ita laboret,ut eius sortunae uidea netur in discrimen uenire,non possum ego non aut proxime at ille: aut etiam aeque laborare. Quapropter etsi sipe expertus sum,quantu me amares: tamesie uelim tibi persuadeas,id me in hac re maxime iudicaturii. Peto igitur a te, uel si pateris oro,ut homines miseros,& sortuna qua uitare nemo potest,ma
gis a culpa calamitosos,conserues incolumeis,uelis* per te me soc muneris cu ipsis amicis hominibus,tum municipio Caleno,quocu mihi magna neces situdo est,tum Leptae,quem omnibus antepono,dare. Quod dicturus sum, puto equide non ualde ad rem pertinere,sed tamen nihil obest dicere: res fastmiliaris alteri eoru ualde exigua est,alteri uix equestris. aiiapropter quum his Caesar uita sua liberalitate cocessit: nec est quod ηs praeterea magnopere
possit adimi: reditu,si me tantu amas,quantu certe amas,hominibus confice
In quo nihil est,praeter uia longa ,quam idcirco non siigiunt,ut uiuant cuiuis.& moriantur domi. O uod ut enitare contedas di uel potius ut perficiasi possi enim te mihi persitasi uehementer te etiam at etiam rogo.
126쪽
ii tuae: sed contigit magnitudine cum animi, tum etiam ingenii atque consio iij. Legi enim concionem tuam: nihil illa sapientius: ita pedetentim &graodatim .ium accessus a te ad causam saeti, tum recessus, ut res ipsa maturit rem tibi animaduertendi omnium concessu daret. Liberasti igitur&urbem. periculo,& ciuitatem metu. neque solum ad tempus maximam utilitatem aD tillisti. sed etiam ad exemplum iacti. Intelligere debes in te positam esse remo publicam : tibii non modo tuendos, sed etiam ornandos esse illos uiros, a quibus initium libertatis prosectum est. Sed his de rebus coram plura propodiem,ut spero. Tu, quum rempublicam nos conseruas Me ut diligentist me teipsum mi DQlabella custodias. CICERO PAEΤΟ. S. Vabus tuis epistolis respondebo: uni,quam triduo ante accaepe ram a Zetho: alteri,quam attulerat Phileros tabellarius. Ex prio ribus tuis literis intellexi pergratam tibi esse gaudeo. Sed hi crede non perinde, ut est reaps extiteris perspicere potuisti. Nam cum a satis multis non enim possum aliter dicere coli me uideam& diligi: nemo est illorum omnium mihi te iucundior. Nam quod me amas, quod id etiam pridem &constarer facis,est id quidem magnum,atque haud scio an maximum: sed tibi comune cum multis: quila tu ipse tam amandus es, ta dulcis,tam in omni genere iucundus,id est proprie tuum. Accedui noAttici,sed histores et illi Atticorum, Romani ueteres at Mirbani sales. Ego autem existimes licet, quidlubet mirifice capior facet is maxime nostra si hus, presertim cum eas uideam primum oblitas Latio,tum,cum in urbem no stram est insula peregrinitas: nunc uero etiam Bracatis & Transalpinis nastionibus,ut nullum ueteris lepo ris uestigium appareat. l laque te cum uideo, omneis mihi Granios, omneis Lucilios, uexe ut dicam, Crassos quoque MLaelios uidere uideor. Moriar,si praeter te quenquam reliquum habeo, in quo posΓm imaginem antiquae &uernaculae se imuitatis agnoscere. Ad hos
lepores cum amor erga me tatus accedat,miraris me tanta perturbatione. ua
latudinis tuae tam grauiter exanimatum fuisse c autem altera epistola purgaste,non dissuasorem mihi emptionis Neapolitanae suisse, sed aut hos rem moderationis urbanae, neque ego aliter accoepi: intellexi tamen idem, quod his intelligo literis,non existimasse te mihi licere id quod ego arbitraobar,res has non omnino quidem, sed magnam partem reliquere. Catulum mihi narras,& illa tempora quid simile ne mi quidem ipsi tue placebat di lius abesse ab reipublicae custodia. sedebamus enim in puppi,& clauum tene hamus: nune autem uix est in sentina locus. An minus multa. S. C. sutura potas,si ego sim Neapolic Romae eum sum, & urgeo serum. S .C. scribuntur apud amatorem tuum familiarem meum. Eli quidem cum in mentem uestnit, ponor ad ita ibendum ante audio. S. C. in Armeniam Sc Syriam esse perlatum, quini in meam sententiam factum esse dicatur, quam o monino mentionem ullam de ea re esse iactam. Atque hoc nolim me iocari puν tes. Nam mihi scito iam a Regibus ultimis allatas esse literas, quibus mihi gratias agant,quod se mea sententia Reges appellauerim: quos ego non mordo Reges appellatos. sed omnino nat nesciebam. Quid ergo editamen
127쪽
uirtutis tenere, Nihil esse sapientis Praestare nisi citinam Qua mihi uideor du pliciter carere:& ea senserim,quae rediissima suerunt :&quia cum uidere praesid non satis esse ad ea obtinenda,uiribus certandum cum ualetioribus
non putarim. Ergo in officio boni ciuis certe non sum reprehendendus. Reli quum est ne quid stulte,ne quid temere dicam aut faciam contra potenteis. Id quoque puto esse sapientis. caetera uero, quid quisque me dixisse dicat aut quomodo ille accipiat, aut qua fide mecum uiuantia,qui me assidue co, Iuni& obseruant, praestare non possum. Ita fit , ut & consiliorum superios rum conscientia,& praesentis temporis moderatione me con ier: & illam Acci j similitudinem non modo iam ad inuidiam , sed ad sortiinam trans soram: quam existimo leuem & imbecillam ab animo firmo & graui, tano quam fluehum a saxo frangi oportere . Etenim cum plena sint monimenta Graecorum, quemadmodum sapientissimi uiri regna tulerint,vel Athenis uel Syracusis, cum seruientibus suis ciuitatibus fuerint ipsi quodammodo liberi: ego me non putem tueri meum statum sic posse, ut neque offendam animum cuiusquam, nec frangam dignitatem meam Nunc uenio ad iocaotiones tuas, quum tu secundum Oenomaum Accss, non , ut olim solebat Atellanum: sed ,ut nunc fit, Mimum introduxisti . Quem tu mihi Popi Iium qitem Denarium narras r quam Tyrotarichi patinam et facilitate mea ista serebantur antea: nunc mutata res est. Hirtium ego & Dolabellam di, cendi discipulos habeo cenandi magistros. Puto enim te audisse si forte ad
uos omnia perseruntur illos apud me declamitare,me apud eos cenitare. Tu autem, quod mihi bonam copiam eiures,nihil est : tum enim cum rem habebas, quaesticulis te faciebam attentiorem : nunc cum tam aequo antomo bona perdas, non eo sis consilio, ut cum me hospitio recipias, aestismationem te aliquam putes accipere. etiam haec leuior est plaga ab amico, quam a debitore. Nec tamen eas cenas quaero ut magnae reliquiae fiat: quod erit magnificum sit &lautum. Memini te mihi Phameae cenam narrare: tem perius fiat, caetera eodem modo. Q ubd si perseueras me ad matris tuae ce
nam reuocare, feram id quoque. Volo enim uidere animum, qui mihi au deat ista quae scribis, apponere: aut etiam Polypum Miniani Iouis simi, lem. Mihi crede, non audebis. Ante meum aduentum fama ad te de mea noua Iautitia ueniet: eam extimesces. Neque est, quod in promulside spei ponas aliquid, quam totam sustuli. Solebam enim antea delibitari oleis, &iucanicis tuis. Sed quid haec loquimur liceat modo istὁ uenire. Tii ueroc uolo enim abstergere animi tui metum I ad Tyrotarichum antiquum re ci. Ego tibi unum sumptum asseram,quia balneum calefiicias oportebit: caetera more nostro,siperiora illa lusimus. De uilla Seliciana,&curastidi Iigenter,& scripsisti facetissime. I taque puto me praetermissurum. salis enim satis est, sannionum parum. Vale. CICERO L. PAPIRIO PAETO. On tu homo ridiculus es qui cum Balbus noster apud te suerit,ex
me quaeras quid de istis municiphs & agris suturum pute et quasi aut ego quicquam sciam, quod iste nesciat: aut si quid aliquan do stio, non ex isto soleam scire. Immo uel o si me amas, tu fac ut
128쪽
sciani quid de nobis suturum sit. Habuisti enim in tua potestate ex quo ireti ex sobrio uel certe ex ebrio scire posses. Sed ego ista mi Paete n5 quaero: pr mum,quia de lucro prope iam quadriennium uiuimiis: si aut hoc lucrum est, aut haec uita, superstitem reipu.uiuere. Deinde quod scire quoque mihi uid or, quid futurum sit. fiet enim,quodcunque uolent qui ualebul: ualebunt au tem semper arma. Satis igitur nobis esse debet, quicquid conceditur. hoc sioqui pati non potuit,mori debuit. Veientem quidem agrum 8c Capenatem metiuntur: hoc non longe abest a Tusculano. Nihil tamen timeo: fruor du li cet: opto,ut semper liceat. Si id minus contigerit,tamen quum ego uir forotis,idem quod philosophus tituere pulcherrimum duxi, non possum eum non diligere cuius beneficio id consecutus sum. qui si cupiat esse rempu. qua Iem fortasse & ille uult,& omnes optare debemus,quid faciat tamen non ha bet: ita se cum multis colligauit. Sed longius progredior. scribo enim ad te. Hoc tamen scito, non modo me,qui consili js non intersum,sed ne ipsum quia dem principem scire quid futurum sit. Nos enim illi seruimus : ipse temporisbus . ita nec ille quid tempora postulatura sint: nec nos quid ille cogitet, scistre possumus. Haec tibi antea non rescripsi non quo cessator esse solerem, pr sertim in literis: sed cum explorati nihil haberem , nec tibi solicitudinem ex dubitatione mea,nec spem ex affirmatione asserre uolui. Illud tamen ad scrobam, quod est uerissimum,me his temporibus adhuc de isto periculo nihil audisse.Tu tamen pro tua sapientia debebis optare optima,cogitare dissici lima,serre quaecunque erunt.' CICERO S. D. L. PAPIRIO PAETO. essem otiosus in Tusculano, propterea quod discipulos ob viam miseram,ut i jdem me quam maxime conciliarent familiari suo, accspi tuas literas plenissimas suauitatis: ex quibus intellexi probari tibi meum consilium, quod ut Dionysius tyrannus,cum Syracusis pulsus esset Corinthi dicitur ludum aperuisse: sic ego sublatis tu dictis amisso regno rensi, Iudum quasi habere coeperim. Quid quaeris: me quoque dele stat consilium. multa enim consequor: primum id,quod ma xime nunc opus est: munio me ad haec tempora. Id cuiusmodi fit,nescio: in tum uideo nullius adhuc consilia me huic anteponere .nisi sorte mori melius fuit in Ieistulo fateor: sed non accidit: in acie non fui. Caeteri quidem, Pom peius, Lentulus tuus, Scipio, Afranius scede perierunt: at Cato praeclare.
Iam istuc quidem cum volemus,licebit. Demus modo operam,rie tam neces,
se nobis sit,quam illi suit, id quod agimus. Ergo hoc primum. Sequitur iis
lud: ipse melior fio, primum ualetudine, quam intermissis exercitationibus amiseram: deinde ipsa illa,siqua fuit in me facultas orationis, nisi me ad has exercitationes retulissem,exaruisset.Extremum illud est, quod tu neseio an Primum putes,pluris iam pauones conseci, quM tu pullos columbinos. Tu istic te Atheriano iure delectato: ego me hic Hirtiano. Veni igitur,si uir es, dc disce ia προλεγ ανας, quas quaeris: etsi sus Minerva. Sed quando, ut uideo,
aestimationes tuas uendere non potes,neque ollam denariorum implere, Ra
mam tibi remigrandum est. Satius est hic cruditate,quam istic sanie. Video
te bona perdidisse: spero idem istuc familiareis tuos. Actum igitur de te est,' nisi
129쪽
nisi prouides. potes mulo isto,quem tibi reliquum dicis esse,quum canthera um comedisti, Romam pervehi. Sella tibi erit in Iudo, tanqua hypodidasca'
io proxima:eam puluinus sequetur. CICERO S. D. L. PAPIRIO PAETO. Amen a malitia non discedis: tenuiculo apparatu significas Baistbum fuisse contentum : hoc uideris dicere,cum Reges tam sint c tinentes,multo magis Consulareis esse oportere. nescis me ab illo omnia expisciitumetrecta enim a porta domum meam uenisse: noque hoc admiror,* n5 ad tuam potius:sed illud,quod non ad Pam. Ego au tem tribus primis uerbis,quid noster Paetus at ille adiurans,nusquam se ut quam libentius. Hoc si uerbis assecutus es, aureis ad te asseram non minus ele. ganteis. Sin autem obsonio,peto a te,ne pluris esse balbos,quam disertos pu tes. Me cotidie aliud ex alio impedit. Sed si me expediero,ut in ista loca ueni re possim,non comittam,ut te sero a me certiorem factu putes. CICERO PAEΤΟ.
Vpliciter delectatus sum tuis Iiteris :& qudd ipse risi, & ip te insttellexi iam posse ri dere. Me autem a te,ut stiirram uelitem, malis oneratum esse, no moleste tuli: illud doleo,in ista Ioca uenire me, ut constitueram,non potuisse. habuisses enim non hospitem, sed Gtubernalem. At que uirum non eum,quem tu es solitus promulside confio iacere. Integram famem ad ovum assero: itaque usque ad assum uitulinum ope xa perducitur. Illa mea,quae solebas antea laudare,ό hominem facilem,o ho spitem non grauem,abierunt.Nam omnem nostram de republica curam,cΟ-gitationem de dicenda in Senatu sententi comentationem causarum, abieci inus. In Epicuri nos aduersar a nostri castra cSiecimus: nec tame ad hanc inosolentiam,sed ad illam tuam lautitiam,veterem dico, cum in sumptus habeo
has:etsi nunquam plura praedia habuisti. Proinde te para: cu homine & eda ei tibi res est,& qui iam aliquid intelligat. ό, ο θως aute homines scis quam insolentes sint:dediscendae tibi sunt sportellae & artolagani tui. Nos iam 8cartis tantum habemus,ut Verrium tuum Sc Camillum, qua munditia homiones qua elegantia uocare saepius audeamus. Sed uide audaciam, etiam Hirstio cenam dedi sine pauone: tamen in ea cena cocus meus praeter ius seruens nihil potuit imitari. Haec igitur est nunc uita nostra. mane salutamus domi
dc bonos uiros multos,sed tristeis:et hos laetos uictores,qui me quidem pero officiose & peramanter obseruat. Vbi salutatio defluxit, literis me inuoluo. aut scribo,aut lego. Veniunt etiam qui me audiunt,quasi doctum hominem, quia paulo sum,quam ipsi, doctior. Inde corpori omne tempus datur. Pastriam eluxi iam &grauius& diutius, quam ulla mater unicum filium. Sed
cura,si me amas,ut ualeas: ne ego te iacente bona tua comedim.Statui enim
tibi ne aegroto quidem parcere. Ic ERO PAET Q. S.In'tandem insanire tibi uideris,quὀd imitere uerborum meoru, ut scribis, silmina tum insanires, si consequi non posses. cum ues
etiam uincas,me prius irrideas, quam te, oportet. Quare nihil
tibi opus est illud . Trabea,sed potius αποτευγμα meum. Verunst
130쪽
omen quid tibi ego In epistolis uideor et nonne plebeio sermone agere tecu nec enim semper eodem modo. Quid enim simile habet epistola aut iudicio.
aut concioni quin ipsa iudicia non solemus omnia tractare uno modo. Pii, Datas causas et eas tenues,agimus subtilius: capitis aut famς scilicet ornatius. Epistolas uero,cotidianis uerbis texere solemus. Sed tamen mi Paete, qui tis hi uenit in mentem,negare Papirium quenquam unquam nisi plebeium fuiὼ se suerunt enim patricii minorum gentium: quorum princeps L. Papirius Mugillanus,qui Consul cum L. Sempronio Atratino suit,cum antea Cenoser cum eodem fuisset annis post. R. C. CCC. XII. Sed tum Papisii diceba mini. Post hunc. XIII. fuerunt sella curuli ante L. Papiriu Crassum.qui prismum Papisius est uocari desitus. Is Dictator cum L Papirio Cursore magis stro equitu factus est,annis post. R.C. CCCCXV.&quadrienio pὁst Co sul cum C. Duillo. Hunc secutus est Cursor homo ualde honoratus: deinde L. Masso Aedilicius: inde multi Ma nes. quorum quidem tu omnium pastriciorum imagines habeas uolo. Deinde Carbones Sc Turdi insequuntur. Hi plebe a suerunt. quos contemnas censeo. Nam praeter huc. C. Carbonem, quem Damasippus occidit, ciuis erepublica Carbonum nemo sitit. Cognouomus Cn. Carbone & eius fratrem scurram,quid his improbius zde hoc amisco meo Rubriae. F.nihil dico. Tres illi fratres fuerunt,c.Cri. M. Carbones. Marcus. P . Flacco accusante codem natus: sur magnus ex Sicilia: Caius acci sante L.Crasso cantharidas sumpsisse dicitur. Is & Trib. pl. seditiosus,& P. Asrieano vim attulisse existimatus est,Hoc uero,qui Lilybei a Pompeio no stro est interfectus,improbior nemo meo iudicio suit. Iam pater eius accusa. tus a M. Antonio, sutorio atramento absolutias putatur. uare ad Patres cE
seo reuertare:plebe a quam fuerint importuni,vides. cICERO PAET Q. Mo uerecundiam uel potius libertatem laquendi.atqui hoc Ze.
noni placuit homini me hercule acuto, etsi academiae nostrie cum eo magna rixa est.Sed ut dico, placet Stoicis suo quanque rem no
mine appellare. Sic enim disserui,Nihil este obscoenum, nihil tur pe dictu. Nam si quod sit in obscoenitate flagitium,id aut in re esse, aut in uer ho: nihil esse tertium. In re non est,ita non modo in comoedijs res ipsa naroratur,ut ille in Demiurgo modo sorte nosti eaticum : meministi Roscium. ita me destituit nudum: totus est se mo uerbis tectus,re impudelior: sed etiain tragoediis. quid est enim illudetQuae mulier una quid inquam estet Usur pata duplex cubile Quid huius Pherei hic cubile inire est ausus. Quid est Virginem me qu5dam inuitam per uim uiolat. I upiter bone, uiolat c Atqui idem significat,sed alteru nemo tulisset Vides igitur,cum eadem res sit,quia uerba non sint,nihil uideri turpe.ergo in re non est, multo minus in uerbis. Si enim quod uerbo significatur,id turpe no est: verbum quod significat, tuc pe esse non potest. Anu appellas alieno nomine, cur suo potius Si turpeerine alieno quidem:si non est suo potius.Caudam antiqui penum uocabat,ex quo est propter similitudine penicillus.at hodie penis est in obscoenis. Atu ro Piso ille Dugi in annalibus suis queritur,adolescenteis peni deditos esse.
Quod tu in epistola appellas suo nomine,ille tectius penem. sed quia multi, factum