장음표시 사용
91쪽
,, EPI. AD A. TOR a VATUM LIB.
Domitii& Lentuli timidum esse dicebant etiam plane, timeba enim. ne euenirent ea,quae accideruncidem nunc nihil timeo,& ad omnem euentumpa oratus sum. Cum aliquid uidebatur caueri posse, tum id negligi dolebam .nue uero euersis omnibus rebus,cum consilio profici nihil possit,una ratio uideo tur,quicquid euenerit, serre moderate: presertim cum omnium rerii mors sit extremum:& mihi sim conscius, me quoad licuerit dignitati reipublicae consuluisse,& hac amissa, Calutem retinere uoluisse. Haec scripsi non ut de me ipse dicerem,sed ut tu,qui coniunctissima suisti mecum& sententia& uoluntate, eadem cogitares. M agna enim consolatio est,cum recordare,etiam si secus aeciderit,ie tamen recte uere* sensiisse. Atque utinam liceat aliquando aliquo reipu. statu nos laui,inter nos conferre solicitudines nostras, quas pertulismus tum,cum timidi putabamur, quia dicebamus ea sutura, quae facta sunt. De tuis rebus nihil este quod timeas,praeter uniuersae reip. interitum,tibi coosirmo. de me autem sic uelim iudices,quantum ego possim,me tibi saluti tuae,
liberis tuis,summo cum studio praesto semper futurum. Vale. CICERO DOMITIO. On ea res me deterruit,qud minus postea quam in Italia uenisti, literas ad te mitterem,quδd tu ad me nullas miseras: sed quia nee quid tibi pollicerer, ipse eges rebus omnibus,nec quid suaderem, cum mihimet ipsi consilium deesset, nec quid consolationis asserrem in tantis malis, reperiebam . Haec quanquam nihilo meliora sunt, nune etiam atque etiam multo desperatiora, tamen inaneis esse meas literas,quam
nullas malui. Ego si te intelligerem plus conatum esse suscipere reipublicae causa muneris,quam quantum Praestare potuisses, tamen quibuscun* rebus possem, ad eam condicionem te uiuendi,quae daretur, quae* es Iet, hortarer.
Sed eum consilii tui bene sortiter suscaepti,eum tibi finem statueris, quem
ipsa sortuna terminum nostrarum contentionu esse uoluisset: oro obtestor te pro uetere nostra coniunctione ac necessitudine pro p summa mea in te beneuolentia,& tua in me par te ut nobis parenti, coniugi,tuis* omnibus quihus es fuisti semper carissimus,saluum coserues: incolumitati tuae tuoru*, qui ex te pendent,consulas,quae didicisti quael ab adolescetia pulcherrime a sapientissimis uiris tradita memoria & scientia comprehedisti his hoc tempore utare. quos coniunetos summa beneuoletia plurimis* ostic is amisisti, eorum desiderium, si non aequo animo,at sorti seras. Ego quid possim,ne scio: uel potius me parum posse sentio: illud tamen tibi polliceor, me qua, cunque saluti dignitati p tuae conducere arbitrabor tanto studio esse factuorum,quanto semper tu & studio Sc oflὶcio in meis rebus suisti. Hane meam uoluntatem ad matrem tuam optimam foeminam,tui amantissimam det Ii. Siquid ad me scripseris ita faciam, ut te uelle intellexero : sin autem tu minus scripseris, ego tamen omnia,quae tibi utilia esse arbitrabor,summo stus
92쪽
M. TVLLII CICERONIS EPISTOLARUM LIBER AD M. MA, RIVM ET CAETERO S.
M. CICERO S. D. M. MARIO. Ite doIor aliqui corporis aut infirmitas ualetudinis
tuae tenuit,quo minus ad Iudos uenires,sortunae maogis tribuo quam sapientiae tuae. Sin haec, quae caeteri mirantur,contemnenda duxisti,& cum per ualetudinem posses uenire,tamen noluisti, utruno laetor,&sine dolore corporis te fuisse,& animo ualuisse, cum ea,quae sine causa mirantur alq,neglexeris: modo ut
tibi constiterit fruetus oth tui, quo quidem tibi peroseui mirifice licuit,cum esses in ista amoenitate pene solus relictus.Neo tamedubito,quin tu ex illo cubiculo tuo,ex quo tibi Stabianum perforasti,& pastefecisti Seianum, per eos dies matutina tempora lectiunculis consumpseoxis :cum illi interea,qui te istic reliquerunt, spectarent communeis mimos semisomni. Reliquas uero partes diei tu consumebas his delectationibus,quas tibi ipsi ad arbitrium tuum compararas . nobis autem erant ea perpetienda, quae scilicet P. Maecius 3bauisset.Omnino si quaeris,ludi apparatissimi,sed non tui stomachi.coniecturam enim facio de meo.nam primum honoris causa in stenam redierant ri,quos ego honoris causia de stena decesse arbitrabar. delitiae uero tuae noster Dbpus eiusmodi suit ut ei desinere per omneis homines liceret. is iurare cum coepisset uox eum desecit in illo loco. Si seiens salto. quid tibi ego alia narrem nosti enim reliquos ludos. quid c ne id quidem leoporis habuerunt,quod solent mediocres ludi. Apparatus en iis spectatio tollebat omnem hilaritatem: quo quide apparatu no dubito,quin animo squissimo carueris.quid enim delectationis habet sexceti muli in Clytemnestra
aut in equo Troiano craterrarum tria millia et aut armatura uaria peditatus.& equitatus in aliqua pugna quae popularem admirationem habuerunt,deo lectationem tibi nullam attulissent. Sod si tu per eos dies operam dedisti Protogeni tuo dummodo is tibi quiduis potius, quam orationes meas legeo rit: nae tu haud paulo plus, quam quisquam nostrum delectationis habuisti. Non enim te puto Graecos aut Ostos ludos desiderasse: presertim cu Ostos Iudos uel in Senatu uestro spectare possis,Graecos ita non ames ut ne ad uilolam quidem tuam uia Graeca ire seleas.Nam quid ego te Athletas putem desiderare,qui gladiatores eo tempseris in quibus ipse Pompeius co fitetur sci& operam & oleu perdidisse. Reliquς sunt uenationes binae per dies quin . magnificae,nemo negat: sed quς potest homini esse polito delectatio cum aut homo imbecillus a ualentissima bestia laniatur,aut praeclara bestia uenabulo transverberatur quae tamen si uidenda sint,saepe uidisti: neque nos qui haee spectamus,quicquam noui uidimus. Extremus elephantoru dies fuit: in quo admiratio magna uulgi at turbs,delectatio nulla extitit :qvi n etiam miseo
93쪽
ricordia quaedam consecuta est,atque opinio eiust nod esse quandam ali bestiae cum genere humano secietatem. His ego tamen diebus, ludis scenicis, ne sorte uidear tibi non modo beatus,sed liber ossinino fuisse,dirupi me pentiniudieio Galli Caninii familiaris tui. v si tam facilem populum habere, quam
Aesopus habuit,libenter mehercule artem desinerem,tecum 8c cum simi. libus nostri uiuerem. Nam me cum antea redebai,cum & stas & ambitio me hortabatur,& licebat denil,quem nolebam,non defendere: tum uero hoc tempore uita nulla est. Neque enim fructum ullum Iaboris ex his expedio eteogor nonnunquam homines non optime de me meritos,rogatu eorum qui bene meriti sunt,defendere. Itaque qu o causas omneis aliquando uiuendi arbitratu meo: te ,&istam rationem otii tui & laudo uehementer & pro. ho: quod nos minus intervisis,hoc sero animo aequiore. quod si Romae es.ses, tamen neque nos lepore tuo,neque te siqui est in me meo frui liceret,propter molestillimas occupationes meas: quibus si me relaxaro nam ut plane exoluam non postulo: te ipsum qui id multos annos nihil aliud commenta,ris ocebo profecto quid sit humaniter uiuere.Tu modo istam imbecillitatem ualetudinis tuae sustenta,& tuere,ut facis: ut nostras uillas obire, & meo cum simul lecticula cocursare possis. Haec ad te pluribus uerbis scripsi,quam soleo non otii abundantia,sed amoris erga te. quod me quadam epistola subinvitaras,si memoria tenes ut ad te aliquid eiusmodi scriberem, quo minus te praetermisisse ludos poeniteret. Quod si assecutus sum, gaudeo: sin minus, hoc me tante consolor,qudd posthac ad ludos uenies: nos* uises: nech in epistolis relinques meis spem aliquam delectationis tuae. Vale. Id. CICERO . S. D. M. MARI OAndatum tuum curabo diligenter. Sed homo acutus ei mandasthpotissimum cui expediret illud usnire quam plurimo. Sed eo uidisti multum,quod praeῆnist quo ne pluris emerem. Quod si mih permisisses,qui meus amor in te est, consedissem cum cohaerediobus .nue quum tuum precium noui inlicitatorem potius ponam, quam illud minoris uaeneat. sed de ioco satis est.Tuum negotium agam,sicuti debeo dioligenter . De B ursa te gaudere certo scio,sed nimis uerecude mihi gratularis.. Putas enim: ut scribis,propter hominis sordes minus me magnam illam laeotitiam putare.Credas mihi uelim magis me iudicio hoc quam morte inimici laetatum. Primu enim iudicio malo,quam gladio: deinde gloria potius amise quam ealamitate. In primis* me δelectauit,tantum studium bonorum in me extitisse contra incredibilem contentionem clarissimi & potentissimi uiri. Postremo uix uerisimile fortasse uideatur, odera multo peius hune, quam illum ipsum Clodium, I Ilum enim oppugnaram, hune defenderam. Et ille eu omnis respublica in meo capite discrimen esset habitura, magnum quido dam spectauit: nec sua sponte sed eorum auxilio,qui me stante stare non poterant.hic simiolus animi causi,me in quem inueheretur,delegerat: persuaserat, nonnullis inuidis meis,se in me emissarium semper sore. Quamobrem ualde iubeo gaudere te: magna res gesta est, nunquam ulli sortiores ciues silerunt,quam qui ausi sunt eum contra tantas opes eius, a quo ipsi lecti iudices
erant,condenare. uod fecissent nunqua,nisi ijs dolori meus suisset dolor. Nos
94쪽
Nos hic in multitudine & celebritate iudiciorum,& nouis Iegibus ita distinemur,ut cotidie uota faciamus ne intercaletur,ut sprimu te uidere possimus. M. CICERO S. D. M. MARIO. Ersaepe mihi cogitanti de communibus miserrjs,in quibus tot any nos uersamur,&cut uideo versabimur,solet in mentem uenire illius teporis,quo proxime fuimus unὲ,quinetia ipsum die memo oria teneo. Nam ad. III. Id. Mai. Lentulo Marcello Coss. cum in Pompeianum uesperi uenissem,tu mihi solicito animo praesto fuisti.Soli citum autem te habebat cogitatio cum offὶch,tum etiam periculi mei. Si maonerem in Italia,uerebare,ne officio deessem: si proficiscerer ad bellu , pericuolum te meum commouebat. Quo tempore uidisti prosecto me quo ita conturbatum,ut non explicarem,quid esset optimum factu. Pudori tamen maolui famae cedere,quam salutis meae rationem ducere.Cuius me mei faeti poenituit,non tam Propter periculum meum,quam propter uitia multa quae ibi offendi,quo ueneram.primum necu magnas copias, nem bellicosas. desnde
extra ducem,paucos praeterea de principibus loquor Ireliqui primum in
ipso bello rapaces:deinde in oratione ita crudeles,ut ipsam uictoriam horreorem.maximum autem aes alimum amplissimorum uirorum.quid qusriscni hil boni praeter causam. Quae cum uidissem,desperans uictoriam, primu coepi suadere pacem,cuius fueram semper author: deinde, cum ab ea sententia Pompeius ualde abhorreret,suadere institui,ut bellum duceret. Hoc interduprobabat,& in ea sententia uidebatur fore:& fuisset fortasse,nisi quadam ex Pugna coepisset suis militibus confidere. Ex eo tempore uir ille summus,nulo Ius Imperator fuit. Signa tirone Sc collectitio exercitu cum robustissimis leogionibus contulit. uidi us turpissime,amissis etiam castris, Ius fugit. Hune ego mihi belli finem feci: nec putaui cum integri pares no suissemus, fractos superiores fore.Discessi ab eo bello,in quo aut in acie cadendu fuit,aut in Hisquas insidias incidendum,aut deueniedum in uictoris manus, aut ad Iubam confugiendum,aut capiendus tanquam exilio locus,aut concisceda mors uo Iuniariacerte nihil fuit praeterea,si te vietori nolles,aut no auderes committere.Ex omnibus autem iis,quae dixi,incommodis,nihiItoIerabilius exiIio presertim innocenti,ubi nulla adiuneta est turpitudo.addo etiam cum ea urahe careas,in qua nihil sit, quod uidere possis sine dolore. Ego cum messcsi
quicquam nunc cuiusquam estJetiam in meis esse malui.quae acciderut omonia dixi futura. Veni domum,non quo optima uiuendi condicio esta sed laomen,si esset aliqua forma reipublicae tanquam in patria ut essem: si nulla,tanquam in exilio. Mortem mihi cur consciscerem,causa non uisa est: cur opta xem, multae causae. Vetus est enim,ubi non sis qui fueris,non esse,cur ueIis uis. aere. Sed tamen uacare culpa magnum est solatium, presertim cum habeam duas res,quibus me sustentem,optimarum artium scientiam,& maximarum rerum gloriam: quarum altera mihi uiuo nunquam eripietur,altera ne moro
tuo quidem.Haec ad te scripsi uerbosius,& tibi molestus fui,* te, cum mes, tum reip.cognoui amantissimum. Notum tibi omne meum cosilium esse uolui,ut primum scires me nunquam uoluisse plus quenquam posse,quam una
versem re u Posi gut quam alicissus culpa tantu ueseret unus, ut obsisti
95쪽
non posset me uoluisse pacem amissis exercitu,& eo duce, in quo spes fuerat uno,me uoluisse etiam,reliquis omnibus postquam non potuerim,mihi ipse finem fecisse belli.nunc autem,si haec ciuiras est,ciuem esse me: si non , exulem esse non incommodiore loco,quam si Rhodum aur Mytilenas contulissem. Haec tecum coram malueram: sed quia logius fiebat,uolui per Iiteras eadem: ut haberes quid diceres,siqvado in uituperatores meos incidisses. Sut enim, qui cum meus interitus nihil fuerit reipub.prostiturus, criminis loco putant esse,quod uiuam. Quibus ego certo scio non uideri satis multos periste: qui si me audissent,quamuis iniqua pace, honeste tamen uiuerent. Armis enim inseriores,non causa fuissent. Habes epistolam uerbosiorem fortasse qu-Delles: quod tibi ita uideri putabo nisi mihi longiorem remiseris.Ego si qua uolo,expediero,breui tempore,te ut spero,uidebo. M. CICERO S. D. M. MARIO D. VIIII .ΚUn Cumanum ueni cum Libone tuo, uel nostro po tius: in Pompeianum statim cogito . Sed iaciam ante te certio. rem. Te cum semper ualere cupio,tum certe,dum hic sumus. Vis
des enim quanto post una futuri simus. Quare si quod constitutucum podagra habes,fac ut in altu diem disseras.Cura igitur ut ualeas,& me hoc biduo aut triduo expecta. CICERO CAESARI IMP. S. D. Ide qua m mihi persuaserim,te me esse alterum, non modo in his rebus, quae ad meipsum, sed etiam in his,quae ad meos pertinent.
C.Trebatium cogitaram,quocunque exirem, mecum ducere, ut
eum meis omnibus studiis,beneficiis a ornatissim v,domum reducerem. Sed postea quam & Pompeη commoratio diuturnior erat quam pu taram,& mea quaedam tibi non ignota dubitatio, aut impedire proseetione meam uidebatur,aut certe tardare,uide cluid mihi sempserim. Coepi uelle ea Trebatium expediare a te,quae 'erasset a me. Neg me hercule minus ei prolixe de tua uoluntate promisi,quam eram selitus de mea polliceri.Casus uero miriRcus quidam interuenit,quasi uel testis opinionis meae, uel sposor humanitatis tuae. Na cu de hoc ipso Trebatio cum Balbo nostro loquerer accuraφtius domi meae,literae mihi datur a te,quibus in extremis scriptu erat, M. O R'
FIUM, VEM MIHI COMMENDAs, VEL REGEM GALLIAE FA C I A M , V E L H V NC LEPTAE DELEGA. SI VIS TU, AD ME ALI Φ
VM MITTE, QUEM ORNEM. Sustulimus manus 8c ego & Balbus: tanta suit opportunitas,ut illud nescio quod non fortuitum,sed diuinusti uideretur. Mitto igitur ad te Trebatium,atque ita mitto,ut initio mea sponte, post autem inuitatu tuo mittendum duxerim. Hune mi Caesar sic uelim omni tua comitate compleistare,ut omnia quae per me possis adduci,ut in meos conferre uelis,in unum hunc conseras.de quo tibi homine haec spondeo non illo uetere uerbo meo,quod cum ad te de Milone scripsissem,iure lusisti: sed more Romano,quomodo homines non inepti loquuntur, probiorem hominem, meliorem uirum,pudentiorem esse neminem. Accedit etiam,quod familiam
ducit in iure ciuili: singularis memoria,summa scientia. Huic ego neque Trishunatum,neque Praesecturam,ne ullius beneficij certum nomen Peto:bes nevolentiam
96쪽
rrevolentiam tuam & Iiberalitatem peto: nem impedio,quo minus, si tibi ita placuerit,etiam hisce eum ornes gloriolae insignibus. totum denique honii, nem tibi ita trado de manu ut aiunt in manum tuam istam & uictoria & fide praestantem. Simus enim putidiusculi,quam per te uix licet. uerum, ut uiodeo,licebit. Cura ut ualeas,& me ut amas, ama. CICERO . S. D ΤREBATIO.
N omnibus meis epistolis,quas ad Caesarem aut ad B album mit to legitima quaedam est accessio commendationis tuae: nee ea uulogaris,sed cum aliquo insigni indicio meae erga te beneuoletiae. Tu modo ineptias istas,&desideria urbis & urbanitatis depone quo consilio prosectus es,id assiduitate&uirtute consequere. Hoc tibi tam ignoscemus nos amici,quam ignouerunt Medeae,quae Corinthum arcem altam habebant matronae opulentae,optimates: quibus illa manibus cypsatiso simis persuasit,ne sibi uitio illae uerteret,quia abesset a patria.
Nam multi suam rem bene gessere & publicam patria procul:
Multi qui domi aetatem agerent,propterea sunt improbati. Quo in numero tu certe fuisses, nisi te extrusi stemus. Sed plura scribemus alistis.Tu qui caeteris cauere didicisti,in Britannia ne ab essedariis decipiaris. caueto.& quum Medeam agere coepi,illud semper memento, Qui ipse sibi sapiens prodesse non quit,nequicqua sapit. Cura ut ualeas. CICERO TREBATIO. Go te commendare non desisto,sed quid pro iam ex te scire cuspio. Spem maximam habeo in Balbo ad quem de te diligentisΠ.me Zc siepissime scribo. Illud soleo mirari, non me toties accipere tuas literas, quoties a Q . fratre mihi adserantur. In Britanniam shil esse audio neque auri neque argenti. Id si ita est,essedum aliquod capias suadeo,& ad nos quam primum recurras. Sin autem sine Britannia tamen assequi, quod uolumus, possumus, perfice ut sis in familiaribus Caesaris: multum te in eo frater adiuvabit meus, multum Balbus, sed mihi crede tuo iis pudor, & Iabor plurimum. Imperatorem liberalissimum aetatem opportunissimam, commendationem certe singularem habes,ut tibi unum timens
dum sit, ne ipse tibi defuisse uideare. CICERO TREBATIO.d Cripsit ad me Caesar perhumaniter,nondum te sibi satis esse se
m miliarem, propter occupationes suas . sed certe fore. cui quidemi, lego rescripsi , quam mihi gratum esset futurum, si quam plurismum in te studii, osscss,liberalitatis suae c5tulisset. Sed ex tuis lite is cognoui praeproperam quadam festinationem tuam :& simul sum admiratus, cur Tribunatus commoda, dempto presertim labore militiae, cono
tempseris. Querar cum Vacerra & Manilio: nam Cornelio nihil audeo dicere, cuius tu periculo stultus es,quum te ab eo sapere didicisse profiteris. quin tu urges istam occasionem & facultatem,qua melior nunquam reperie ture od scribis de illo Praeciano Iureconsulto, ego te ei non desino commedare. scribit enim ipse mihi, te sibi gratias agere debere.De eo,quid sit,cii 'raut sciam. Ego uestras Britannicas literas expedio.
97쪽
CICERO TREBATIO Andiu ignoro quid agas: nihil enim scribis. Neque ego ad te his
duobus mensibus scripseram,quod cu cruseatre meo no eras: quὁ mitterem,aut cui dare,nesciebam.Cupio scire quid agas,& ubi sis hyematurus. Equidem uelim cu Caesare. sed ad cum propter eius occupationes nihil sum ausus scribere: ad Balbum tame scripsi. tu deesse tibi noli.serius potius ad nos dum plenior. quid huc properes, nihil est,presertim Battara mortuo: sed tibi consilium non deest. Quid constitueris,cupio scire. Cn. Ossitauius est an .Cn. Cornelius quidem tuus familiaris,summo genere natus,Terrae filius, is me, quia scit tuum familiarem esse,crebro ad cenam inuistat adhuc non potuit perducere sed mihi tamen gratum est. N. CICERO S D. T REB ATIO. tuas literas,ex quibus intellexi te Cesari nostro ualde iurecoosultum uideri. Est quod gaudeas, te in ista loca uenisse,ubi aliquid sapere uiderere. Quod si in Britannia quocpprpsectus esses pro l se isto nemo in illa lata insula peritior te suisset. Verutamen, rideamus licet, sum enim a te inuitatus, subinvideo tibi ultro te etia accersitum ab eo ad que caeteri,non propter superbia eius, sed propter occupationem aspis rare no possunt. Sed tu in ista epistola nihil mihi scripsisti de tuis rebus,quae me hercule mihi non minori curae sunt quam meae .' Ualde metuo,ne frigeas in hybernis: quamobrem camino luculento utedum censeo. Idem Mucio 8c Manilio placebat,presertim qui sagis non abundares: quanquam uos nunc istic satis calere audio: quo quidem nuncio ualde me hercule de te timueram, sed tu in re militari multo es cautior, i in aduocationibus: qui ness in Oceast no natare uolueris studiosi mimus homo natandi, neque spectare essedarios, quem antea ne Andabatam quidem defraudare poteramus.Sed ia satis iocati sumus. Ego de te ad Caesare quam diligenter scripserim.tute scis: quam sppe, ego. Sed me hercule iam intermisera,ne uiderer liberalissimi hominis, mei amantissimi uoluntati erga me dissidere. Sed tamen his literis,quas proxime dedi, putaui,esse hominem comonendum. id seci. quid profecerim, facias me uelim certiorem,& simul de toto statu tuo consit Js omnibus. Scire enim cupio quid agas,quid expectes,quam longum istu tuum discessum a nobis D. turum putes. Sic enim tibi persuadeas uel im,unum mihi esse solatium: quare facilius possem pati te es Ie sine nobis,si tibi esse id emolumento sciam. sin auo tem id non est nihil duobus nobis est stultius: me qui te non Romam attraoham: te,qui non hue aduoles. Vna me hercule nostra uel seuera uel iocosa coogressio pluris erit,u non modo hostes,sed etiam fratres nostri Hedui. Qua re oibus de rebus fac ut it primu scia: aut cosolando aut cosilio,aut re iuuero. CICERO TREBATIO. Ita ante Roma prosectus esses, nunc eam certe relinqueres. quis enim tot interregnis iureconsultum desiderat Ego omnibus uno de petitur,hoc consi in dederim, ut a singulis Interregibus binas aduocationes postulent. Satisne tibi uideor abs te ius ciuile didicis
se Sed heus tu quid agis,ecquid fitru ideo cnim te iam iocari per literas. Hse signa meliora sunt,quam in meo Tusculano,Sed quid sit,scire cupio. C5suli
98쪽
quidε te a C sare scribis,sed ego tibi ab illo cossili mallem.quod si aut fit,aut
futuru putasserser ista militia,et permane.Ego enim desideriu tui, spe tuoruco modoru coselabor. Sin aute ista sunt inaniora,recipe te ad nos. Na aut erit hic aliquid aliquando: aut si minus,una mehercule collocutio nostra pluris erit u omnes Samarobrinae. Denique si cito te retuleris,sermo nullus erici si diutius frustra absueris,non modo Laberiu,sed etiam sodalem nostru in Ierium pertimesco. Mira enim persona induci potest Britannici iureco stati.
Haec ego no rideo,quis tu rideas: sed de re seuerissima tecum,ut soleo, iocor. Remoto ioco tibi hoc amicissimo animo praecipio,ut si istic mea commenda. tione tua dignitate obtinebis,perseras nostri desideriti honestate, 8c tacuest tes tuas augeas: sin aute ista frigebunt,recipias te ad nos. Omnia tamen,quae vis,& tua uirtute prosecto,& nostro summo erga te studio consequere. CICERO. TREBATI o.
Irabar,quid esset'tu mihi literas mittere intermisisses. Indicauit mihi Pansa meus Epicureu te esse factu. O castra praeclara: quid tu secisses,si te Tarentu,& no Samarobriva misissem et tu mihi non placebas,cum ide intuebare,quod & Titius familiaris meus. Sed quona modo ius ciuile defendes,cu omnia tua causa facias, non ciuiumet Ubi porro illa erit formula fiduciae ut inter honos bene agier oportetciniis enim est,qui facit nihil,nisi sua causa Quod ius statues communi diuidedo, cum commune nihil possit esse apud eos, qui omnia uoluptate sua metiuno tur Quomodo autem tibi placebit Iouem lapidem iurar Auscias Ioue ira.
tum esse nemini posse: Quid porro fiet populo Ulubrano, si tu statuetis
πολιτευέσθω non oportere et Quare si plane a nobis deficis, moleste sero, sin
Panis assentari commodu est,ignosco modo scribe aliquando ad nos, quia agas:& a nobis,quid fieri,aut curari uelis.
Deo ne me iniustu esse existimasti, ut tibi iratarer, v paru mihi costans,et nimiu cupidus decededi uiderere ob eam causam me arbitrarere literas ad te iamdiu no misisse Mihi plurbatio animi tui,qua primis literis perspicieba,molestia attulit. Nem alia ulla sitit causa intermissionis epistolaru,nisi si ubi esses,plane nescieba. Hic tu me etiam insimulas,nec satisfactionem meam accipis. Audi Testa mi,utrum suo perbiorem te pecunia facit,an-te Imperator consulit Moriar, ni quae tua gloria est puto te malle a Caesare consuli,q inaurari. Si uero utru* est, quis te seret praeter me,qui omnia serre possum Sed ut ad rem redea,te istic inuiotu non esse uehemeter gaudeo:& ut illud erat molestu,sic hoc est iucundum.
Tantum metuo,ne artificium tuum tibi pam prosit. Nam ut audio istic. Non ex iure manu consertum, magis serro
Rem repetunt. Et tu soles ad uim faciundam adhiberi Necp est , illa exceptione in interdicto pertimescas,q, tu prior ui,hominishus armatis no ueneris.kio enim te no esse procace in lacessendo. Sed ut ego quo cy te aliquid admonea de uestris cautionibus,Treviros uites censeo: auodio capitales esse, mallem auro,aere,argeto essent.sed alias iocabimur.Tu ad
, me de istis rebus omnibus scribas uesima diligetissime.D. IIII.Non. Mari
99쪽
CI C E R o T REB A T I O. Hrysippus Vettius Cyri architecti Issimus seest, ut te non imo memorem putarem mea.salutem enim uerbi, tuis mihi nuncia rat. Valde iam lautus es, qui grauere literas ad me dare, homini presertim prope domestico . Sod sistribere oblitus es, minus multi iam te aduocato,causa cadet: si nostri oblitus es dabo 'operam,ut istuc ueniam ante, quam Plane ex animo tuo effluo: sin aestiuorum timor te debilitat aliquid excogita, ut secisti de Britannia. Illud quidem perlibenter auo diui ex eodem Chrysippo, te esse Caesari similiarem. Sed me hercule malo lem id,quod erat aequius,de tuis rebus,ex tuis literis quam saepissime cogno. scere. Quod certe ita fieret,si tu maluisses beneuolentiae quam litium iura perdiscere. Sed haec iocati sumus,& tuo more,& nonnihil etiam nostro. Te ual. de amamus,nos a te amari cum uolumus,tum etiam confidimus. CICERO TREBATI RV m sint morosi qui amant, uel ex hoc intelligi potest, moleoste serebam antea te inuitum istic esse:pugit me rursus,quia scris bis esse te istic libenter .neque enim mea commendatione te non delectari sacile patiebar: & nunc an or , quicquam tibi sine me esse iurandum. Sed hoc tamen malo ferre nos desiderium, quam te non ea.
quae spero, consequi. Quum uero in C. Matii Rauissimi doctissimi ho minis familiaritatem uenisti,non dici potest, quam ualde gaudeam: qui faeut te quam maxime diluat.mihi crede,nihil ex ista prouincia potes,quod tuocundius sit,deportare. Cura ut ualeas. M. CICERO S. D. TRE BARI Q. N equo Troiano scis esse in extremo,Sero sapiunt. Tu tamen mi uetule non sero: primas, illas rabiosulas sat fatuas dedisti deinde quod in Britannia non nimis Philotheoron te praebuisti, plane non reprehendo: nunc uero in hybernis iniectus mihi uia deris: itaque te commouere non curas. Usquequaque sapere oportet: id erietelum acerrimum .Ego si foris cenitarem, Cn.Octauio similiari tuo non deo bissem. cui tamen dixi,cum me aliquoties inuitaret, Oro te, quis tu es et Sed mehercules extra iocum, homo bellus est , vellem eum tecum abduxisses. Quid agatis, & ecquid in Italiam uenturi sitis hac hyeme, sic plane sciam. Balbus mihi confirmauit te diuitem suturum: id utrum Romano more tost cuius sit, bene nummatum te futurum : an quomodo Stoici dicunt, omnes esse diuites, qui coelo & terra flari possint,postea uidero. Qui istine uenio unt,superbiam tuam accusant, P negent te percontantibus respondere: sed tamen est quod gaudeas: constat enim inter omnela,neminem te uno Samarobrivae iuris peritiorem esse. CICERO TREBATIO SAL. X tuis literis,et inseatri gratias egi et te siquado collaudare porsum,m iam uideris certa aliqua in sententia constitisse. Na primorum mesium literis tuis uehemeter comouebar, mihi interdum
cpace tua dixerim leuis in urbis urbanitatis desiderio.interdupiger,
100쪽
puer, Interdum timidus in labore militari, saepe autem etiam,quod a te alieni uimum est,subimpudens uidebare: tanquam enim sim grapham ad Im peratorem non epistolam attulitas, sic Pecunia ablata,domum redire properabas . nec tibi in mentem ueniebat, eos ipses, qui cum syngraphis uenis,sent Alexandream, nummum adhuc nullum auferre potuis . Ego si mei
commodi rationem ducerem , te mecum esse maxime uellem . Non enim mediocri afficiebar uel uoluptate ex consuetudine nostra, uel utilitate ex consilio atque opera tua. Sed cum te ex adulescentia tua in amicitiam dc fidem meam contulisses, semper te non modo tuendum mihi, sed etiam auo gendum atque Ornandum putaui. Iraque quoad opinatus sum me in proouinciam exiturum, quae ad te ultro attulerim, meminisse te credo. posteao quam mea mutata ratio est, cum uiderem me a Caesare honori entissime
tractari & unice diligi,hominis liberalitatem incredibilem & singularem fidem nossem, sic ei te commendaui,& tradidi, ut grauissime diligentissio me 3 potui. Quod ita Scaccspit, & mihi saepe literis significauit: & ti,
bidc uerbis 8c re ostendit,mea commendatione sese ualde esse commotum. Hunc tu uirum nactus,sime,aut sp pere aliquid ,aut uelle tua causa putas, ne dimiseris. & siquae te sorte res aliquando offenderit, cum ille aut occupastione aut diiscultate tardior tibi erit uisus, perserto, & ultima expectato, quae ego tibi iucunda& honesta praestabo. Pluribus te hortari non debeo: tantum moneo, neque amicitiae confirmandae clarisΩmiae liberalissimi ui ri , neque uberioris prouinciae, neque aetatis magis idoneum tempus si hoc amiseris, te esse ullum unquam reperturum. Hoc quemadmodum uos serio
here soletis in uestris libris,idem Q. CorneIio uidebatur. In Britanniam te profectum non esse gaudeo,& labore caruisti,& ego te de rebus illis non audiam . Vbi sis hybernaturus ,& qua spe aut condicione , ad me peroscribas velim. CICERQ ΤREBATI O. SAL. Ceepi a te aliquot epistolas uno tempore, quas tu diuersis temporibus dederas: in quibus me caetera delec harunt . significabant enim te istam militiam iam firmo animo ferre S esse sortem ui rum & constantem. Quae ego paulisper in te ita desideraui, non imbecillitate animi tui, sed magis , ut desiderio nostri te aestuare putarem. Quare perge ut coepisti: sorti animo istam tolera militiam. Multa mihi crede assequere: ego enim renovabo commendationem,sed tempore. Sic habeoto, non tibi maiori esse curae, ut iste tuus a me discessus tam seuditiosissimus tibi sit quam mihi . Itaque quum uestrae cautiones infirmae sunt graeculam tibi misi cautionem chirographi mei. Tu me uelim de ratione Gallici belli certiorem facias. ego enim ignauissimo cuique maximam fidem habeo. Sed ut ad epistolas tuas redeam, caetera belle: illud miror, quis solet eodem exeplo plureis dare,qui sua manu scribite Na quod in palim sesto, laudo equis dem parsimonia: sed miror quid in illa chartula suerit,quod delere malueris, si haec scribere: nisi sorte tuas sormulas. No enim puto te meas epistolas delere,ut reponas tuas. An hoc significas,nihil fieri,s igere te ,ne chartam quidelibi suppeditari Ia ista tua culpa est,qui uerecundia tecti extuleris, dc no hic