Joannis Seldeni Uxor Ebraica, seu De nuptiis et divortiis ex jure civili, id est, divino & talmudico, veterum Ebraeorum, libri tres. Ejusdem De succesionibus ad leges Ebraeorum in bona defunctorum liber singularis .. in pontificatum, libri duo

발행: 1673년

분량: 283페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

201쪽

ng sue e. IN PONTIF. LIB. I. C. XII. etiam in Talnui de Babylonio ad tit. Jonia cap. ti sol. 47, nisi quod, pro Simeone, Ismael Ben Ca: nithi ibi in editis aliquot exemplaribus perperam legatur. Vides heic Pontificem Uicarium, seu unicam in vicem suffectum Pontificem praecise dici. Utrum ceteri Camithi filii eam ob causam. an, quia a populo clam surrogati sint, dignitate su ne a dicantur. aut in serie, quam capra ob oculos ex Josepho posuimus, sub aliis nominibus de prax alis, quare adi fuerim , decernere nequeo. Certe observandum est, etiam numerum Pontificum secundi Templi multum in Talmu

de utroque, ab so, qui in Josepho habetur, discrepare. Nam apud hunc lib. xx, cap. viii, compertus est ad ipsum Templi secundi excidium ab

instauratione, numerus quinquaginta duorum. At vero in utraque Gemara ad titulum Ioma, cap. i, alii o stoginta stante Templo secundo dignitate fuisse filmsios alunt, alii plure S, etiam usque ad octoginta quinque. Et ad hanc rem inprimis advertendum est, quod in primo contra Apionem habet Josephus , οι παρ γ MA N εο ν ονο Cκ πατρος ει Πν τα ς αναγέας ς, Pontifices apud nos a audius missibus annorum nomine de gnati , filii ex patribus, habentur in Latem eulis. Quod de annorum numero scribit, intelligere nequeo. Nam etiam, ex sui ipsius alibi calculo, trecentis annis aut circiter minus eli intervallum ab Aharone ad ejusce seculum. At vero, ut annorum numerum praetermittamus, succellio heic memorata ad Pontifices, sive a Syrorum Regibus, sive a Romanis, aut ex eorum alitoritate, absq; Sanguinis proximitate, creatos attinere, puto, nequit. Nonne igitur laterculos innuit

eorum, qui veri haeredes habiti, turbidis in rebus contra dominantium libidinem non erant palam agnoscendit Commentum adjicimus heic ex Thos biba adiit. Joma c. I, lol. 9, a, de numero Pontificum tam primi quam secundi Templi; quod sane observa tu in re adeo inaccessa indignum omnino non est. Aὸ locum superius allatum ex Gemara utraq; de numero octodecim Pontificum Templi primi. notatur in Thosiphtha non octodecim, sed octo tantum .i nonnullis ibi potius intelligi , idque

ex Paralipom. vr, io, eliciendum, ubi legitur, scarlahqui Sacerdos in Templo. quod extruxit Salomon, dc dein recensetur Amariali, Achitob, Zadoc,

Shallum. Chelhia, Arari ah, Sara hia dc Jehosedec in captivitate Babylonica asportatus. Adeo ut extremo, cui dei uit Templum, praetermisse, octo relinquantur, qui Templo primo dignitate fungerentur. Sed in-.terea tam ex fide exemplarium utriusqtie Taim udis, quam eX autoritate

vetusti

202쪽

m suce. IN PON et tr. LIB. I. C. XII.

in Suce. IN PONTIT. LIB. I. U. XII. Iravetiisti libri siphridiim, legi quidem ibi octodecim; quod tamen juxta sententiam illam ita interpretandum, ut ex illis odio decim nove ii essent Segenes seu Pontifices Vicarii, reliqui Pontifices ipsi seu Primarii. Quin & in secundo Templo eadem ratione fuisse circa Dc Pontifices, scilicet ccc xlui Primarii, totidemque Uicarios. Certe Pontifices in ipsa Gemara ibidem Templi secundi sunt numero rotundo trecenti; quo

rum ut nonnullis ibi placet N, In N ris.

annum suum superarim, id est, ultra annum eorum nemini prorogata est dignitas. Quod sane tum historiis Christianorum, tum Josepho aliisq; etiam ex ipsis Talna udicis nimium adversatur. Alia etiam affertur in Thosphtha supputatio Pontificum oelo decim, quae non a Templi primi initiis. sed ab ipso Pontificatu Eleazaridis iterum donato, seu a sacra illa in Numeris cap. xxv, aue) ejusdem confirmatione incipit. Adeo ut inter Phineesum, cui sacra illa facta est confirmatio, atque Sara hiam , qui abductus caesiusq; est, perpetua Eleazaridum octodecim series, juxta citatum Paralipomenon locum, praetermissis omnino Ithamaridis veluti quorum ratio in Talmudica illa numeratione nulla est)ea illa sententia habeatur. Sed vero proximos illos Phinees nepotes in Qetustioribus Ebratoriim commentariis si Josephum excipias alibi Pontificibus accenseri non memini compertum. Alia etiam Pontificum Templi secundi nomina eaque satis prodigiosa habes ex R. saac N arbonensi apud R. Gedaliam Ben Jechia in Shais heleth sol.2 , a. Quin occurrit in Misna tit. Jabimoth cap. vi. Jo sua Ben Gamla a Rege in Pontificatum evectus. Verum quidem elΙ, nomen Jesus Ben Gamaliel, qui numerum in Josephi laterculo occupat vigesimum quartum, satis Iosiae Ben Gam-la esse consonum. At vero Iesus ille paulo ante Templi secundi excidium Pontificatu ab Agrippa Juniore Rege donatus est. Josua autem Ben G. nata sib tempore Jannaei Regis collocatur, id est, si de Alexandro Iannaeo capiatur, centum quinquaginta amplius annis ante Jelum illum in laterculo Josephi. Gemara Babylonia ibi sol. 6t,a, Se ad tit. sol. is, a. expressim ; Martha filia Baithi, vidua opulenta, munera

Iannaeo Regi, ut silicet in Pantificatum eveheret Josuam Pen G.imia.

Martium fliam salibi, viduam vulcntam, destanserit sibi Irsus sen

203쪽

secundi constituebantur per munera, qua dabant , Pcnt catus nomine, Regibus iam fiunt. Notatur autem in margine Gemarae Babyloniae ad tit. Jema cap. r, fol. i8,a, Jannaeum heic non esse ''Na Jannaeum Regem, memoratum in ejusdem Gemarae capite tertio tituli Κidoshin sol. 66, a, ubi 'NI seu Iannaeus plane pro Joanne Hyrcano usurpatiir, ut nemini non constat, cilii locum citatum cum Josep ni historia de Ioanne Hyrcano Se Eleazaro Pharisaeo comparat, vide Ioseph tam lib. XIlI, cap. xvi II, atque inna lib. it, cap. Irr. Alexander igiturJannaeus is erat, quiJesu Ben Gam-la in Pontificatum evexit.

De eo, quod apudV eteres, G perpetua Regni & Pontificatus

apudGraeos conjunctione, occurrit. P Raetermittendus heic non est Veterum aliquot error ille manifestus; Ebraeos sibi semper eosdem Reges habuisse dc Pontifices. Ita Trogus in Iustini Epitoma, tib xxxv I.; post Mosen, trium, Ilius ejus Aruiu seu ut codices aliquot M T. Arruans , pro sarone proculdubio, ut fieri in hujusmodi nominibus amat, substitutus & cognatione falsa Mosi conjunctiis Sacerdos sacris AEgyptiis, mox Rex creatur i semperque

exin te hic mas apud Iudaeos fuit, ut eo dem Reges ct Sacerdotes haberent, quo-rκm justitia roligione permixta , incredi luti quantum coaluere. Diodorus Nitem lib. x L. apud Photium de Mose verba faciens, 5 τ τ νομων, in

Ράτουν. Legam atque inorum custo iam Sacet tibin permisit. Unde οὐ niebat,

204쪽

DE Succ. IN PONTir. LIB. I. C. XIII. Igimebat, Regem quidem apud Judaeos noη fuisse, sed populosemper praefuisse aliquem ex Sacerdotibus, qui inteffigentia ac virinte prae. enret. Hunc araecant summum Sacerdotem seu Ponti cem, eumque existιmant ipsis esse manlatorum Dei nuncium. Error quidem ipse crasi us ; sed qualem non mirum est ambibisse hos sub Augusti aevum scriptores. Etenim Historiam sacram

plane ignorantes, veterem Ebraeorum politiam , ex ea qua tunc novi S- sma suerat, nempe tum Hasmonaeorum regno, tum Archieratici generis sub Rom.inis praefectura, aestimabant. Neque sane ante Hasmo natorum res, Ebraeorum nomen ac politiam apud Graecos aut Latinos

adeo claruisse comperimus. Tunc vero ex legationibus, tedelibus, rebusque belli eis, utrisque haut parum Ebraei innotuere. Quod ex Maccabaicis .se Josepho fatis liquet. Etiam Sc conscriptum est volumen tunc utrisque legendum,cui titulus Βιζλίον η κεζαθν HII εζα συνης Ιω- αννου ri Liber chronicorum Ponti catus Ioannu Io=cani ut videre est l. Maccabaeor. xvi, a . qui vulgata versone dicitur Liber Ioram Sacerdotii ejus. Etiam dc Graece extitisse opus illud Lugduni, in biblio, theca , quae fuerat Samstis Pagnini, sub annum Christi . 1 DLx. testatur Antonius Posi evinus in Apparatu si cro. Sed incendio, anno proximo ipsam conflag asi e bibliothecam. Cum igitur cernebant illius aevi scriptores . eosdem fuit se Ebra is per centum amplius annos s nam totidem praefuere Hasmonai J Pontifices & Reges seu Pi incipes, quin &Pontificibus, pro dominantium libidine , postmodum suffectis tantam piae illis in administratione civili potestatem permissam fuisse , aliquam itidem gentis suae praefecturam προm praesulatum seu Princia patum quendam eos quemadmodum ferme in Anglia olim, hodieque in Germania Ebraeorum Episcopus seu Presbyter summus) semper obtinuisse, quod etiam tum ex Josepho, tum ex historia Evangelica atque e supra dictis cuivis iacile elicitur; inde hallucinati existimarunt pariteranterioribus in seculis, atque ab ipsis Reipublicae sacrae primordii I, Regnum semper atque ontiscatum apud illos conjuninum suis e. Hisce igitur in rebus doctior Tacitus, quippe qui &Fi. Josepho coaevii, dc

scriptorum ejus forsan lector erat. Honorem Pontificatus regno si umptum esse, non perpetuo conjunctum, ipsum Hasmonaeorum Princia patum palam indicans, memorat. Rex, inquit, demere supe sitionem l Judaeorum mores Graecorum dare admxus, quo mιdus reterrumamgentem in mellia mutarct, Parthorum bιdo probiίitae Num ea ten

205쪽

D E S u e c. I M P o N T I F. L I B. I. C. XIII. Istpestate . ruces destiverat. Tum Iudaei, Macedonibis lavalidis, dum adultu γ Romani procul aberant sibi ipsi Reges imosuere , qui mobilis in

te vulgi expulpi , re' inta per arma dominatione, fugas ciνium, urbium eve nes ,fratrum , conjugum,parevium neces, aliaque solita Regibus Aufi ,severisιtionem Dpebant: quia honor Sacerdotii firmamentum Pot entia assumebaturi

Sie ille in Historiarum quinto. Sed & scriptores Christiani vetere, μὴ

dacter, a reditu ex captivitate Babylonica ad seculum, quo ha s est Christus, genti. tradidere, Ebraeorum praesuisse, qui tana Regum Plincipum, quam Pontificum simul nomine ungerentur. 'Ade' utineo intervallo Regnum Sc Potui ficatum conjungi velint. seculum au.

tem illud ab Alexandri lannaei alii, alii a filii ejus Hyrcani excessu sc Herodis Magni tempore auspicantur . ita in eo finiri volentes Danielis Prophetae hebdomadas, atque tunc excisum esse Vnctum seu veteretu ctorum tum Regum, tum Pontificum progeniem, ipsamque legitimam ad veterem ritum unictionem terminum accepisse. Qui Herodis

tempori atque Hyrcani excessui haec tribuunt, ut plerique ejus, utpote alienigenae seu Prosely ti, Regnum, atque Ananeli, ebrumque Oinquuntur, venalem Pontificatum id faciunt. Qui Alexandrum fum poliremurn heic fecere, id voluere , eo quod illi deii . o msit Salina Salome , seu Alexandra uxor, pro cujus arbitrio Ponti ut ante docetur, Hyrcano filio donabatur. Ita enim legitimamsionem finem aiunt sortitam es te. De hae re vide sis Eusebii Clisto

con numero MD cccc Lxxx Iir. eundem lib. virr. Demonstratiosi is vangelicae & Ecclesialticae Historiae lib. I. cap. x. Cedrenum, Ccon Alexandrinum, Excerpta Eusebii, Africani, aliorum graeco bpag. 63 praeter recentiores, qui Annales consarcinant, de Epiplin haeresi xxix. quae est Nazaraeorum; ubi omnimodo annortu i

tione neglecta, dc legitimae successionis in Alexandro tantino finis', que instaurati in Iesu Christo Pontificatus ratione: itu oscitantei conjunguntur Herodes, Jannaeus, dcxhristus, ui: diserte Αλεξάνδρου T iam tempore

laxo rigenere sacerdotali O Regio oriundi. Chrissum natum etiam assi ratur. Medelam adhiberi vult vir summus d Eusebii numerum cita tuin huic Epiphanii loco; quam vide. ςerte id intema animadverte dum ex hujusmodi annorum do rerum copiii ioi lsraeorum aliis

206쪽

diebus Ianas Regis Iudaeorum. Fuere etiam, qui non solum coniunctum volebant Regnum & Pontificatum ab ipso Captivitatis tempore, sed etiam ipsos Hasmonaos, tam Pontifices quam Principes ex familia Da vidica seu Regia, id et , ex tribu Iuda , fuisse. tradere non sunt veriti. De utriusque tribus commixtione, vide Cedrenum, Ac Epiphanium loco citato. De Hasmonaeis autem, Sa idus Battici des Patriarcha Alexandrinus, Augusti tempora e equens , p INP

N Reges , inquit, Iudaeorum olim 2sive Davidica defu-mebantur, tiam a tempore,quo in C.iptivitat abducti sunt a Nabuchadnesare. Siquitem Iudaei Regem puper in minime constituerunt usque ad diem hodiernum , qui non esset ex stirpe Davidica. Erat autem Sacerdos ex Davidica stirpe, cui nomen erat aristobulus. Et Iudais, ut Rexpraefuit. De Aristobulo Hyrcani fratre, cujus etiam postea meminit, loquitur. Sed neque Aristobulum seu Hasmonaeos stirpi Davidicae per coniugia conjune os sui cse probari potest. Ex Levitica quidem tribu , genere Sacerdotali, atque ex vice Joaribi otiundos satis scimus ex primo Maccabaeorum. Neque satis probati potest, illud de conjuncto Regno ac Pontificatu post te di- tum e Captivitate ad Hasmonaeorum exitum. Verum quidem est, non absurde eum facere, qui ex laddi seu Simeonis Pontificis historia, apud Josephum dc Abraham Ben David in Gabala, conjiceret summam rerum penes eum fuisse, cum Alexander Macedo Hierosolyma adveniebat. Et partes Regias ei manifesto satis attribuit Iosephus. Ad eum scribit Alexander, ut sorum rerum venalium exercitui suo permitteret νatque ut ea, quae antea Dario conferre soleret, nunc daret Macedonibus. Respodet Pontifex ,se juramento obligatum Dario, hostibus ejus se neutiquam opem laturum. Quo responso iratum Regem, postmodum ut Imperator seu Rex gentis suae, non minus ac Pontifex, excipit, quae

fusius

207쪽

sus narrat Iosepus , atque ex eo alii. Fedus item ab eo cum Alexmdro initum. Quae omnia lura ejus Majestatis tunc temporis desgnant.

An ea fuerint temporaria an perpetua, non disputo. Sed vero vixd bitare queo, quin hisce coaevus Ac Alexandri Praeceptor Aristoteles , et

iam iptum Ebraeorum, sub Pontificis hujus & Alexandri adventus pora , Reipublicae statum in animo haberet, cum de Civitatibus aliquot loquutus est , apud quas καὶελείφλπιν τοις βαίιλευω μώον, ιον μειν εἰναε βαOλειαν, ὀο τῶς σπερο,οις τ οπλεά -τ ηγεμονίαν ριο νον Sacra solum Regibin domi J relictasunt, 'isa men, ut Regnι nomen in eo retineretur, quod foru rsivi bellicu preessem 'socus est Politicorum ti I, cap. xlν. Etiam de Iasone Pontince ab Histi

cho Epiphane creato, Iosephus in libro de rationis imperio eap. quo επεκε d/εν ια- istὶ-6 F εθ ους , ita ino eis constituit tum Pontificem,tum gratis suae Principem. Singularia ejusmo di sunt sorte alia. Sed de universis ceteris illius intervalli temporibus o 'hisce decernendum tuto non est. Quingenti, Pontificatum geretiis inlisis e Captivitate reditu Jo sua filio Josedeci , praesuit Zerubabel ex tribo a Juda ; cui in Principatus dignitatem successisse posteros ejus, scribunt Ebraei in Seder Olam Euta. Meschullamum scilicet filium , hujus dein filium Hananiam, Hananiae item filium Baraciam, atque hujus itidem filium Hasadiam. Et post horum Principatu in Hasmonaeis coepisse Regni S Pontificatus conjimctione. Atq; in primis est heic observandum illud

ονεύη 9αολέγειν γνους ea usi Reipublicaefamula, qua tum aristocratica est,tum Ollachica. Nam Pont ces rebuspraeerant,donec oramgra Regnum obri uit. Praefuisse quidem, ait rebus pontifi es. Qin tablica partimAristo cratica partimo ligarchica. Ideo anteluismon e Pontifex. idem atque Rex non erat, nee solus praesuit. Quin ratio redditur Reipu i

blicae sic mixtae; quia Pontifices prae suere. Inae itur pars Aristocraxi

Atqui se, non de Pontificibus successiorum gulis , sed de prima aliquot eisquς compluribus simul Sacer n. inston inum nomini dictum est saepius , innui solitis, videat Unden in

208쪽

DE succ. IN PONTIF. LIB. I. C. XIII. Paulo post etiam locus est lib. xr, cap. i. memoratur legatio ad Darium Regem ab Hierosolymitanis decreta, qua functi sunt Zorobabel

ipse, αMιι τ πασαρες,γ qua Mor alii Principum,seu,qui rebus praeerant. Rumnus pro jam allatis , Habitabant in Hierosol uso optunatumguberηatione rUebantur. Nam Sacerdotes tractabant eorum ite-gotia, lue quo Teg re contigit vipertis asamonet. Quod vero habent heicde τους νοαους Μὰωαι legitima tinctione, qua Regia,qua Pontificia. in Hasmonaeorum excessu finita Scriptores Christiani, id quam civero si consenum, ex iis quae libro proximo de tinctione Pontificali, ex fibraeorum commentariis, traduntur, ei

Finis Libri primi.

SUCCESSIONE

PONTIFICATUM

Sequentium diseributis. De Sanguinis proxi Pontificatus , uti etiam in aliarum apud Ebraeos dignitatum successi me, ratio habebatur. Et de SegeneHeu Pontifice

uae juris sunt, seu Legitima, quae ad successionem pontificalem apud Ebraeos spe stabant, in genere cernuntur triplici. Primum est,Personae qualitas. Secundum, Ritus solennes in novo pon-Α a tifice

209쪽

tifice consecrando adhibiti. Tertium, Potestas forenss sev Iurisdictio,

citius autoi itate de binis illis erat decernendum. Personae qualitas is specie reperitur quintuplici. Perpendebatur . . I. Sanguinis noxnmitra, II. Natalιum puriis, 'i. III. AEtas nituisterio sacro Idonea Olcgiti a. . IV. Corporis habitudo,V. Animi integritas ac vitae, o Existimatis. t . Proximitas, quae fossiciebat heic, duplici nitebatur praerogativa. Altera, . quae sexus erat , quae Etatis, altera. Sexus rationis par lus habebatur in universis,quibus deserendum erat τοτ' iεζω γης αεγα λειον Sacerdotii cuiuscunq, dignitas , idque ex primaria ejus institutione. Neque enim so- lum,qui masculus esset, admittendus erat, sed is etiam duntaxat, qui ex masculis tantum in stirpe Aharonica esset oriundus. Adeo ut nepos ex filia celetique sequiori ita conjuncti sexu, semper, non aliter ac filiae, dignitate arcerentur. Unde Moses Maimonides ad illud Numerorum capite xviii, , II seu Alienigena sive extraneus non miscebitur robucre 7 seu

alienigenam pro universis illis sumit, qui ex Aharonis prole mascula non fuerint Masculi. Verba ejus sunt in halach. Fiath hamini das, cap. ix.

alien gena hele est, qui quis non fuerit ex semine Aharonis idquo ex masculi , 4 secundum id quod friptum ess Levit. I, 18)ρdeonent Filii Aharon, O Lev. aii, 8 adolebunt filii Abaron. Filii aharon non lia Aharon. Et, cujus ipsae icapaces neutiquam suere, ut dignitas ea ad earum posteros jure transmitteretur haereditario, fieri nequibat. Quemadmodum autem omnes m sculi e masculis oriundi in stirpe Aharonica, Sacerdotali dignitate, ubi, ob causam aliquam earum, quae infra indicantur,arcendi non erant,gaudebant, ita mortuo Pontifici is tantum ex ejusmodi masculis jure suc- cedebat, qui aut filius erat primogenitus, aut nepos primogenito vicaritis, aut aliter, in haereditariae successionis in bona stemmate,primogeniti

atque proximi locum, ubi nil aliud obstabat, obtinebat taminis,& qui

ex eis nati, omnino praetermis Iis. Quod Et istis heic praerogativam adi pellamus. Primogeniti ac natu maximi vocabula idem heic sonant.Hine ob aetatis praerogativam anteponebatur in successione Eleazarus Itha

210쪽

proptιr aetatem Ponti catus a νιnit. inde etiam in Hasmonaeorum Pontificatu piae serebatur Hyrcanus Aristobulo iratri minori, ut idem Josephus lib.xiri, cap. xxiv. Ob eandem causim Salomon Jarchius ad ι Paralipomen. xlv,&Abenezra ad caput I Haggaei,Josuam filiumJosedeci praelatum alunt FZrae patruo, utpote fratris majoris filium. tametsi Jarchius alibi quod supra monuimus) aliam Sc maxime rei ipsi incongruam rationem oscitanter adserat. Citato etiam loco bene adnotat ad vel ba

at nisi fuissea Nadabo ct Abibu tu, ipsi in summo Sacerdotio fuissent

Eleaearo ct Ithainaro antepanendi. Idem jus in dignitatum Oeterarum , quotquot perpetuae fuere, successione plerianque obtinebat. De Regali, II Paralip. xxi. 3, aurem transmisit ad Iorainum, eo quod esset primogenitus. De Jeliosaphato Rege verba fiunt. Cum tamen interdum,in regni successione, Minor Majori anteponeretur; quod vide in exemplo Joahari&Joachimi filiorum Josiae Regis, ii Regum xxiii, si,&36. Ubi consulas, de aetate,Gersomidem, Davidem K inachium &Jarchium,praeter Gemaram Hierosolymianam ad tit. Sora cap. v I II, sol. 22, col. 3, 3c ad tu. Horahoth cap. m. sol 4 , b, & ad tit. de Siclis, cap.vi, sol col De suςcessionis autem lure ordinario Maimonides halach. Celibaminii,

eius,aut ii qui jure haereditaris est proximus. Nam quuquis in hareditate antes rendus eII, etiam se in defuncti Dignitatibus ea anteferendus sexus, ut diximus,ratione habita modo ejminorifuerit, ut Iotum ejus cum pientia supple-at,au saltem cum iisnore, tametsi ei D'i.ntia sit ii ur. Secunium id quodsi riptum cst Deuter. xvii, zo de Rue ii ipse Osilii Hus in incilio orael , anima A aia

SEARCH

MENU NAVIGATION