Io. Georg. Wagneri, D. Tractatio juridica De divortio, et convictus coniugalis separatione. ...

발행: 1734년

분량: 71페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

TRACTAtI IURIDICA, DE DIVORTIO, sine altero exi sedin molestum fore praevidit Ait ergo porro faciamus ei adiutorium. Videant hoc loco, qui sontes hebraici textus callent, numne consueta sibi modestia scriptura lacra negotium coitus indigitare videatur, ut adiutorium homini faetum sit contra cupidinem & instinctium naturae etenim citatis hisce versibus nihil aliud recensetur, quam historia coniugis homini quaestae iam ita pergitur Formatis cunctis animantibus se Deus ad

duxit ea ac'Adam, ut videret, quid ocaret ea,

Putoci adducta esse, ut videret, an coniugem interea reperiret, an aliquod animantium esset, quod re sponderet amori sexus. Quod verus verborum ho rum sensus hic sit, plusquam sat est persuadeor, c latione vers fessu 1 o. Appellauitque damnominibus suis cuncta animantico Adae vero non in ueniebatur adiutor. Et inserius v. 13. ubi Adam

nominatione Evam coniugem sibi adscivit. Cur autem Creator omni scius adduxit animalia ad hominem, cum sciret coniugem ex hisce ei dari non posse Certe sui causa non adduxit ut ipsi constaret, creati dam esse foeminam i sed ut homo postquam omni 'um antri alium genera vidisset,is eorum commixtio' ni non nominando coniugem ex iis, expresse renun classet, suis ipse legibus & placitis cogeretur, turpi domi abstinere, ita, ut ignorantia huius legis natu ratis minime sese excusare posset. IX. Inuenta igitur nulla uxore pro homine desect)Τm suppleuit creatio. v. i. Deus tulit unam de costis eius 'aedificauit costam in mulierem. Quem admodum reliqua anima ia ad hominem adduxerat,

ain pari instituto& fine hane quoque adduxit, scilicov

12쪽

ut nominaret, an similis sibi, an adeo apta sit ut ci cum eum sit. Tum dixit homo: Hoc nunc os ex ossibus meis, caro de carne mea est mihi maxime similis Vocabitur virago, hae nominatione, qua Meminam sui generis esse significauit, coniugem adsciuit tum alia animalia antea nominaret viraginem nullam Inuetiit. Additur epiphonema runt duo in carae una. Brevitas verborum sensum admodum ditriciἱem reddit. Si ex antecedentibus explicatio petenda est verba ad proxime praecedentia referri debent i Vir adhaerebit uxori suae: ita vel modum, vel causam adhaesionis modeste tamen occaste descripsit Spiritus S. Cur aut quomodo vir adhaerebit uxoris Respondetur Erunt in carnem umnam Hebraismum iam explicent, qui possunt. Si inusitata est phrasis, puto remin negotium significari, de quo proprie locu nefas aut pudor fuit autori sane limo Fas sui ipsi de ea re loqui, quoniam natura eius turpis non est iens fuisset incaute&4ne omni circumlectione rem propalare, ne impudicis hominum termonibus color ex ipsis eastissimi spiritus distitis naretur. Certe ego puto verba illa rerunt in carnem unam: gniflaare, quod amorem coniugilem sibi praestabunt, propter eum patre

matreque carere, non dubitabunt.

Nihil obstat, quin in dicta sententia perseuerem, A lysis quod dictum illud cum epiphonemate ex Moyse sit repetitum Matth. Iae v. s. re , in Marcia. v. . . , Quod Deus coniunxit, homo ne separet Nilii .Mini.

ibi deprehenditur diuersum. Decasio dictum repe VP tendi fuit Pharificorum captiosa quaestio. Interrogarunt CHRISTUM utrum fas sit, virum diuortium

13쪽

TRACTATI IURIDICA DE DIVORTIO,

nunciare uxori, ob causam aliquam eas autem causas intellexerunt quas Moyses ipsis permiserat, Marci v. s. scilicet si sorte ex aliqua leuissima caussi malam mariti gratiam meruisset, ipsique displiceret, aut frigu-sculum inter coniu*es ortum esset. Quaesiuerunt Plia

risaei de causis leui nimis & quae vcrae causae non sunt Propterea CHRISTUS ad aliud nihil respondere potuit pro diuina sua sapientia quam ad id, quod propa 'nebatur. Respondet CHRISTUS causas illas leuissi.

mas, sutiles S aene nullas, Iudaeis vero propter duritiem cordium ipsorum a Moyse permissas, non esse iustas divortii causas in quod Deus coniunxit, ob eiusmodi causas hominem oluere non debere Legem illam diuinam institutionis magis nos reuereri debere, quam ut propter leuissimum iurgium vel simile quid duas diuisas personas faciamus, quas Deus in unam carnem esse voluit Est itaque sensus verborum CHRISTI in citatis locis clam non sunt duae carites, scilicet ut propter quaslibet causas a se inuiccm separari possint, sed sunt una caro quae non ex qua uis acci dentali causa soluitur, bene tamen ex essentiali propria : quia posito uno non tollitur alterum. Quod ergo Eus coniunxit, homo ex leui ac futili causa ne separet. Maius momentum cst quam ut istud leuiter tetigisse satis sit. Omni tempore deprimaeva Creatoris institutione ad indissblubilitatem matrimonii argumentum trahi consueuit. Aiunt,fr ctum institutionis habere vim legis citrarunt rationes rQuoniam CHRISTVς Marth. V. NXIX. primam in stitutioncm tanqnam regulam matrimonii ludaeis pro ponit: Quia, quod Christus tanQuam regulam proponit, leκcae: Quia permissionem diuortiorum a Moyse concessam , dispensationem est docet, quae omnino legem praesupponit Cum autem sole meridiano

14쪽

κ CONVICTUS CONIUGALIS SEPARATIONE. is

diano clarius sit, legem Christi praeiudicium institu. tionis primaevae ad causas eas pertinere, de quibus quaestio vertebatur, nimirum leuissima : quicquid ex institutione coniugii prohibitiuae legis demonstre- tun ultra leues& inadaequatas diuortii causas extendi non debet. Conf. Disputatio Vitebergensis cAR. F. Mi CHAELIs, Praeside G. L. MENCKENI habita, desania doctrina iuris Principis Evangelici circa diuortia sinquid huic pro tuenda Disputatione sua inaugurali opposuerit I. F. AYsERVS, P. P. sub titulu Fundamenta doctrinae de moralis Non repugno, quo minus institutio paradisiaca lex sit sed amrmo, quod non nisi limitatam vim habeat. Add. GROTIu de I. B. P. L. II. C V. f. q. Urgetur quidem dictum 1 Corinth. Oct ui orto adhaeret, si una caro cum scorto. Concluditur ita vinculum contrahitur qua uis carnali commixtiones igitur diuortium contrariatur naturae, hominibus a Deo inditae, &non est licitum. Prius autem, quam hoc affirmaretur, debebat excuti quaestio praeiudicialisci an vinculum sit indi lubile id quod in sequentibus agimus. Cons. D. I. M. Langitat litet eiuruis do si die diuortia iure nat. deiboten

U. Eadem prorsus est doctrina Christi Matth. V. v. 31 christus Huius textus iraecedentium quoque euidentissima si veritas est restant autem aliqua, quae merito expende. 2π' 'tre Oportet. Et prim quaeritur, utrum Christus ve- permis torum diuortium, totalem vinculi matrimonialis soluti talem ma-onem permiserit necnes deinde an adulterium prae. rimoniis beat iustam causam, ex qua ipsum vineulum matrimo ' '

nii iuste solui possit. isda primam quaestionem

pertinet, vidimus omnem prohioitionem, quam legi -

15쪽

i TRACTATI IURIDICA, DE DIVORTIO,

mus Matth. V. v. 3 a. re cap. XIX. v. s. s. item Mamcia. v. . . ae Lucae XVI. v. 18. ad causas leuesin non adaequatas pertinere. Corroboratur assertum per exprenam exceptionem, citatis prohibitionibus

ab ipso saluatore adiectam : Omnis, qui dimiserit orem suam, excepta semicationis causa, facit

eam moechari ' si aliam duxit, moechatur :& qui dimissam duxerit, moechatur. A Pha

risaei, Christum tentantes, nequaquam sibi persuade hant adulterium fieri per diuortium ob leuem albquam causam mec opinabantur vinculum matrimo nil intercedere adhuc inter solutas ob tales causas.

Quid igitur ad hanc Phariseorum opinionem Saluator Respondet, omnino intercedere vinculum integrumque manere, quando ob leuissimum aliquem praetextum ruptum est matrimonium. Non suiscere caussam quamlibet, ut rumpatur ipsum vinculum: fieri autem adulterium, quando coniux dimittitur&-salua adhuc obligatione ad coniugium prius, cum alia persona matrimonium initur. xu.Aa.liinum Coecutire omnino debet, qui non videat, CHRI.

isti diuo STV loqui de vera vinculi solutione, quando docet, . io' use solutionem iniustam esse ob quamlibet causam, Meum adulterium committere, qui uxorem ex tali causa dimittit. Enimuero, docet Dominus, ex aliqua causa posse fieri, ut uxor dimittatur, sine reatu adulterii: veram vinculi solutionem pernegauit CHRISTUS ob quaslibet a MOYSE permissas causas, excepit inde causam adulteruri ergo veram vinculi solutionem fieri affirmauit aeterna patris veritas, quando ob causam adulterii coniux dimittitur. Ad alteram quaestio ne superiori . propositam breuissimis respondcri potest. Ait Christus, non licere diuortium ob causas, de

16쪽

H CONVIC s CONIUGALIS SEpARATIONE. νcipit ab histe cauus non permissis, causiam adulterfici quid aliud dicere possit mus, quam causam eam perinmitti quae excipitur a non permissis. Itaque conscientiae omnis scrupuliis ademtus erit, quem iniecitius Canonicum. Tum affirmare licet Adulterium esse legitimam causam soluendi vinculum matrimonii redimitendi coniugem adulterum. Quaelibet autem apostasia ab amore coniugali intelligitur, quando adul-lterium vel fornicatio nominatur, id quod infra ex milibus Scripturae S. locis satis luculenter patebit. Qui itaque ex leui causa dimisiam, saluo adhuc vim culo prioris coniugii, ducit, adulterium committit. stram tractauit ad Corintha. e. VII Corinthii consuali dict luerant Paulum de nςgoti diuortii, uti Versiculo I. c. i. h. cit. cap. VII narratur. Casum, de quo consuluerint r.e. . Quod Paulum ex pretium nulli bi reperimus. Respondet,.is.ciuiti

Apostolus imum est homini mulierem noni mazer

gere. Relaicit ad verba Christi Matth. IX, D. Io eonexivi . usque is Poliquam ibi Christus docuerat, non licere di. 3um. 3.uortia facere ob leuissimas causas, discipuli dixerunt

ei, si ita est causa hominis cum uxore, non expedit nubere. Propter onus retinendi uxorem rix isam, odiosam, consultius esse Dutauerunt discipuli. uxorem non ducere, quam ductae uxoris perpetuas molestias perserre. Et quemadmodum de prudentia

sola senserunt discipuli, non de iustitia ita respondet Christus&docet, quid expediat, non quid oporteat Non omnes capiunt verbum istnd sed quibus datum est. Id est non cuilibet indistincte expedit

uxore carere. Aliqui enim sunt Eunuchi, i. e. ah Rinentes, natura et alii facto hominum alii veto su ne

de quibus i

17쪽

it TRACTATIO IURIDICA, DE DIVORTI

abstinentes propter regnum coeloru- Qui potest capere capiata qui potessabstinere, abstineat. Quid ergo Qui non potest abstinere non cogitur uxore Carere nec propter regnum coelorum, licet aliqui abstinue rint, quorum in potestate erat abstinere inui poterant continentiam eam seruare. XIV.

Eodem modo Paulus intcIligi debet, quando citato textu dicit Bonum est homini mulierem non tangere. Sed quia multi abstinere non possunt, ne fornicationis peccato sese polluant, habeat quisque uxorem suam In sequentibus huius capitis versiculis multa eiusdem senius&tenoris leguntur pro ' prie tamen huc pertinet Io e D. His autem,qni matrimonio iuncti sunt, praecipio, non ego, sed Dominus et uxorem a Viro non discedere. Iam quid Dominus Praeceperit, ex antecedentibus liquet. Improbata nimirum Vidimus diuortia, excepto eo, quod propxor Ornicationem fit. Idem igitur hoc loco praςς Pitur, quod supra ex Christo audiuimus, Quodsi discesserit ex causa non sontica ut maneat αγ-- Adulterium enim secundum Christi enatum non est, nisi dimittens ducat aliam, aut

dimissa nubat alii. Debet itaque innupta manere' aut viro reconciliari. Pergit textus Et vir uxorem non dimittat. Verba in sensum duplicem a

lere possunt mo, significant vir uxorem diuertere volentem non debet dimittere i secundo, nec

hunc sensum respuunt Quodsi discessierit u kor)praecipio . manere innuptam, nisi aro reconcilietur nix Vir uxorem non dimittat.

Hac tamen laterpretatione opus bi habe.mas ad

yraesentem scopuIu In priori sensu verborum ho

18쪽

rum maneamus vir uxorem non dimittat, ut Domi

nus praecepit, ne non dimittat ex leui causa. Iam vero, quomodo saluari poterunt verba Apostoli versicu. loli Dicit Christus citatis supra locis sui diuerten rem ducit, adulterium committit. Paulus autem d. v.

Is ait Quodsi infidelis discedit, discedat, non enim seruituti subiectus est stater in eiusmodi.

Multum nostra interfuerit hoc loco scire, ad qua. Corinthiorum quaestiones singulis responsionibus PAVLVS respiciat. Sic cum canonico iure sentiamus,

ct distinctionem arripiamus inter matrimonium ratum&verum, nondum dissicultatibus liberamur. Verum matrimonium dicunt esse inter quasvis personas etiam infideles ratum autem matrimonium,apellant, quando verum tale matrimonium roboratur sacramento fidei. c. 7. X. de diuort. Uerum matrimonium secunqdum LisCRIvM est clandestinunt inter rideles, ratum vero & consummatum, cui solennitas ecclesistaica accessiti V. Comment ad Decretal. L. IV. Tu. I99 7. Melius forte nARBos ad Conc Tridie . q. 6.n. 9.cuius sententia fere haec est,quod matrimonium ratum sit illud, quod coram Parocho in facie Ecclesiae contra' hitur. Consummatur hoc, accedente copula.

Penitius ea considerare operae pretium est. Dicit Apostolustres io Praecipio coniugatis in verinsiculo 1 et ait Dico caeteris : quinam sunt cinii usati, qui iterum caeterit occasione huius textus in1peciem obstantis, ad auxilium distinctionis suae confugit Pontifex : perhibet coniugatos esse, qui ratu sumatrimonium, sacramento ridet corroboratum colunt: fideles ergo esse . l. coniugatos caeteros esse ait, qui non roborante utriusque coniugis fide in matrimonio tamen vero sunt. C. . A. de diuort. Iam suppo- , ni r

19쪽

.1 TRACTATI IURIDICA, DE DIVORTIO, nitri ratum matrimonium , ob sacramentum esse i di lubileri verum non ratum posse dissolui, etiam quoad vinculum. Verum tamen certissimum est, quod Christus Iudaeis dicat, qui diuertentem ducit, adulterium ommittit. Ad Iudaeorum matrimbnia secramentum fidei nullum accessit matrimonia eorum fuere & sunt adhuc vera non tamen rata, secundum ius decretalium. Qui fit igitur, ut nihilominus quoad vinculum non soluantur ut adulterium committat, pui dimissam infidelem ex coniugio non rato ducitalam infideles erant, quotquot Christo praedicante non credebant. In hoc bivio constituti sumus, ut aut Christi doctrinam negligere, aut Pontificis distinctionem contemnere necesse nobis sit. Ut prius sectamus, ne quidem ipse Pontifex nobis suasor erit. Proinde absque omni eius iniuria usum distinctionis inter matrimonium ratum verum, quoad hunc casum ad minimum, non admittimus. XVI. u.64..u Proinde securi esse possumus, de verbis Aposto-

.itari eap. . si in dicto, II. quod ad coniuges minime pertineant. per inς' 4 Affatur caeteros ergo non coniuges rati matrimonii, φης' - quippe quibus iam responditi io permittit hisce eaeteris diuertere a se inuicem, non obligato fratre ω rore: sublato omni vinculo: ergo nec coniuges eos alloquitur, qui non rato matrimonio copulantur per diacta f. praeced. Necesse est credere, ad nullum genus coniugum sermonem fieri, sed ad caeteros. Quinam autem sunt caeteri, qui secum habitant, liberos gi gnunt,4 coniuges non sunt Nisi quis tertium quid nominauerit in medium inter coniugium & concu- binatum demonstrauerit, irasci mihi non debet, si dicere cogor et concubinatuscultores indigitari cintelligi per caeteros illos, quo Apostolus alloquitur. Vel ris ne viderer elatullitio eorum esse

20쪽

κ CONVICTU CONIUGALIS SEPAMTIONE. esse ouamuis minime pudeat, nec pigeat inuos propter defensam concubinatus causam tantopere odio habent. Verum iure mihi succenseri non poterit, nisi medium inter coniustumin concubinatum mon strauerint censores nostri, quod tamen matrimonii species aliqua sit, nam hoc aiunt,in simul non sit, ita ut dissolui possit. Iniqua nemini videri debet haec con ditio oblata, quoniam hanc sibi imponunt, qui concua hinatum hic non intelligunt. Quicquid huius rei sit, oportet ut Corinthii Iideles nunciarint Paulo, esse quosdam ad fidem conuersos, qui inconcubinatu vixe runt dubitari iam, an ob infidelitatem dimittenda sit concubina in si ipsa diuertat, an liber fiat ab ea fidelis Puto igitur sensum responsionis Apostoli hunc essest si aliquis in concubinatu vivens ad Christi castra transerit k infidelem mulierem concubinam secum habeat, eam non ideo esse dimittendam, quod inndeolis adhuc est. Si sponte ipsa discedat, liberum esse fidelem & si conmbina fidelis dimicta sit, liberam eam fieri.

XVII. Hoc agendum habemus, ut videamus, quid de di R. uis uortiis sacra scriptura iubeat. Dicitur in Epistolaias ad D ad Ephes. V. v. ai. usque ad . Mulieres viris suis

subditae sint Vir est caput mulieris, sicut OV

Christus est caput Ecclesiae. Quando autem ecclesia deficit a Christo, non amplius eius caput est ' ratim C. Ire per totiere, ergo, quando uxor per adusterium deficita fide coniugali, maritus desinit euemaritus binculam est solutum. Pergitur .in textura

Viri amate uxores vestras, sicut&Christus dilexit Ecclesiarn,in seipsum dedit pro ea. Apparet,

quomodo Christus dilexerit Ecclesiam nempe, ut

seipsum. Ergo viri quoque debebunt diligere uxores sitas, ut seipsos quod dicitur perfa8. Nihil hacte

C et nus

SEARCH

MENU NAVIGATION