Antonii Kerkoetii Aremonnici Animadversorum liber ad Claudii Salmasiii notas in Tertullianum de Pallio

21쪽

io AD TERTvLL. DE PALLIO 1um alit er dixeris. Si ergo Iudaicis palliis usi sunt Apostoli , Christianos Clericos Aripostolorum imitatione P bilosophorum induinc Pallia, non essicis, nisi & illud suades , Iudaeorum Pallia fuisse, cuiusmodi crant Philolophorum. Haec enim syllogismi, ii ullus est, vis & ratio postulat. Aliter argumentari, desipere est. Ea te ratiocinationis series in fatuam illam, & stupidam hae litationem compulit : an Pastia, quibus amicti erant Apostolι ae Discipuli Christi, quequaque cum Philosophico Pal-

Apostolos, & Iudaeos, & Iudaeis operam praecipue nauare iussos, & cum eis assidue versantes, aliter ac Iudaeos caeteros, vestis. se dubitest Non illud cogitasti, qtram absurdum iit, ad Centilium Philosophorum habitum defecisse Discipulos quod sit Q. Cerent, tum omnis cum Iudaeis interclusae consuetudo foret ; nec illos Iudaei reliqui, in quidus conuertendis maxime laborabant, ad conuictum & colloquium admit- . terent. Ad summam, Apostoli eodem amictu fuere, quo Chiistus dominus.Tam hi, quam illi Iudaico more culti. Nisi sit

insanis, ut α Christum Philosophico Pallio velis indutum. Parum aberit, quin α

22쪽

A NIM AP v ER S A. II Cynicam illi peram, & baculum tribuas: aut in Apollonij, aliorumque ordinem redigas. Plane Philosophicum Pallium usurpasse Christum colligis , si quid in argumentatione tua communis sensus est. Sed nullus est: nec tu ipse negaueris, si ad eas nugas respexeris, quae cum Oxatione tua complexe sunt. Nam qua nos tandem re

doctiores facis 3 Tertullianum sumpsisse Pallium discemus, non tum primum,curi Christo nomen dedit Z Olim antequam ederes ista, sciebamus. At statim atque Presbyter est factus 3 Nonnihil promo .ues, si id probas. Probas autemὶ qui tam demὶ Quia Clerici omnes palliati, & χ-li. Mirabamur, & nos profecisse aliquid te

magistro volupe erat. Sed ecce repente tu stylum vertis, & contrarium rescribis. Nam nec omnes, nec solos Palliatos fuisse paulo post asseris. At egas. Quo teneam vultum mutantem Protea nodo

Credo hic te vςI constringet, vel os cabit laqueus. Duo,ut scis, pMΠG. Vera simul esse nequeunt; quin alterum verum, alterum falsum sit oportM. Tu duo quae, dam pronuntias: Unum, Clericos & Omnes, & solos e Christianis fuisse Palliatos: alterum, neque omnes neque solos fuisse. Ambo vera esse non possunt: In altero

23쪽

Ia AD TERTULL. DE PALLIo igitur falsus es. Aut fatere, quod res est: aut dic aliqvcm dic Quintiliane colore. Post inane confessionem inscitiae abs te ingratiis extudereξ Nolo me nimis odiosum dc alliduum querarc. Transcamus ad alia. Pag.3I. Eustathiom Sebaste num in Synodo Gangrensi damnatum ideo Vis 3 quo-

nisem Epircopos , Presb terosque ad antiquam α. 1σιν, Passium reducere destet; istemque commuvem, . ciuilem balitum in acerdotIbm condemnarer, quos ad Philos lucum Pailium νeuocabat. Non magis quod sacerdotes a communi veste ad ασχAmoc transferret, damnatus est, quam quod caeteros Omnes etiam Laicos Lege Concilii Canones attentises. Quare Vrinum est, υαέτε - tuum: Eustathiti ad cultum veterem Episcopos reuocare instituisse. Si ad pristinii habitu sectatores suos reuocauit Eustathius, communis omniu& passuus Christianorum habitus Pallium

fuerit. Hoc non concedis. Alterum ergo

de Eustathio retractabis, si risum caueS. ZOnarae, dc Balsamoni deinde inequitas, quos perperam dicis in Concilio Gangrensi interpretatos esse, Tu enim birros communem vestem illic esse putas. In quo, qui tuus est mos, pugnas tecum. Etenim Pa.

24쪽

ANIMADVERSA. II 26. pro condit Mne dignitate gestantium, rum de colore, tum de materia pretiosiore, Fbe birras ais, aut minus pretis os: Et eadem pagina, tam plibem,clu nn magstratu , quos ιν τελει γοcat Palladiuue , bi ros o se concedis : imo & ieruos, pag. 2S. Cur igitur Eustathius, qui asceti cs vitae austeritatem, & pompae contemptum inducere

properaret,amictu Pallij suos uti vellet, dccos, qui cum reuerentia Birros habebant, damnaret, si & minus pretiosi poterant esse birri, & ab infima plebe, ac seruis usu pari 3 Quocirca nisi valdius causam tuam probes, non deterrebis nos, quin cum Graecis interpretibus & Culacio, βαρους, in canone Gangrensi pretiosum aliquod genus vestis, & a plebeio usu remotum intelligamus. P. 29. PrincipibusRomanis in gno quonda dedecori asseri, fuisse, procedere cum Dalmaticis: idque a Lampridio notatu in Commodo,& Alagabalo.NO illud, ὼ κε φε, reprehensum in istis, quod cum Dalmaticis procederet ; sed quod in ijs solis. Q id ii notatos legas ab Augusto

Romanos, quod tunicati procederent, id cone colligas tunicarum usum probrosum fuisse3 Sed de prolusione tua, qui merus ludus ς si, hactenus. Ad Tertullianum

modo veniamus.

25쪽

ANIMADVERSA.

lianum de Pallio. SIM SI I CACO ET HERO liuo NON prius tuas hallucinationes excutiam, quam υο ηθειαν , & rubiginem extersero, quae in omnibus scriptis tuis eminet. Huius non minimum est intdicium, quod ii quid viai forte commen'tatori minus aptum exciderit, tu perindqid agitas, ac si omniu ea culpa foret. Proinde non ita concipis: Errauit Marsilius; aut Mercerus, aut Pamelius; aut alius denique: neque ita saltem; ut in viro maximo nonnunquam facis: Immaniter erravit Vir maximus. Verum tu ad omnes interpretes transfers unius lapsum. Id adeo initio notarum licet animaduertere. Vc

26쪽

ANIMADVERs A. Is denotare pacu Haec S annona m Otia asImperio a caelo. Bene est, .c. Ita Rhenani editio primam ec aliter, scio, tuus ille scriptus codex, qui tibi instar est sacrae anchorae. Cia conius vir eruditus aliter interpunxit: tu eius coniecturam secutus es.

Nec factum improbo. Placuit ante te Mercero. Marsilius repudiauit. Cur quod unius, aut alterius est interpretis, adscribis omnibus 3 In ipse, inquit. limine magnum

interpretum peccatum deprehendere licet , rinde iudicium fieri posit, quid ab illu boni rο-

rapinea commentatιοne debeat expectari. A

roganter & odiose. Itane nos ad legenda tua specie humanitatis & candoris allicis Non tam loquaciter Ioannes Mercerus. Vno verbo defungitur: Probo Ciaconis imrerpretatιonem. Tu contumelijs & importunitate tua laxas Notarum spatia. Praeter a facis facinus; dum unius hominis coniecturam, quamlibet probabilem, in contextum in trudis nouae tuae editionis, quam ex veteribus libris emendatam falso iacti ias. Num negare potes eam ipsam inter punctionem a coniectura,non a libris es c

27쪽

H AD TERTvLL. DE PALLIogo: pacis haec dc annona dcotia ab imperio, di a coelo. Bene est. Tamen dc c. Sic enim prima editio, dc manu scripti codices. Tualiter scribis. Non sapis.

Sulmas hallucinatio.

ri Nemo, ais,togatus, nisi O tunicarim idem. Falleris. Romani, quos togatos fuisse non ignoras, olim tunicati non fuerunt. Hoc te doceo, quod non adeo rarum, tibi tamen fortasse nouum. Gellius l. 7. c. 3. mri autem Romani primὸ quidem sine tunicis rogasti amictifuerant. Quid manifestius Temere ergo, dc inconsiderate pronuncias: neminem rogatnm,nso runicatum.

Salmasij audacia, o stupor.

Tertulliani verba : Et luminis consilia, Α'' Oe. Audacissime corrector: Tune ausus Tertulliano manum inferre, dc recta corrigere λ Laudat ille veteres Carthaginiensium tunicas, de luminis conssilio: Hoc est apta coloris, dc luminis temperatura; cui certum conssilium dc prudentia moderatur. Est enim conssilium artis ac prudentiae.Tu sine ullo consilio sanam lectionetin

28쪽

insicis. Ais legendum concilio: neque id utcumque coniectaris, quod & cuiuis liberum: Sed, quod minime ferendum, etiam in contextum initiis. In quo triplex tuus error. Primus quod lumen dicis non de quolibet colore, sed de purpureo hic v- turpari. Si hoc tibi nego, qui reuincisi Scio lumen purpurae,& chlamydes veri luminis pro purpureis, & alia id genus apud auctores legi; quae tu ex Marsilio, & caeteris

'interpretibus, quorum analecta liguri is, pro nouis attulisti. Ergone ubicumque lumen de colore dicitur, purpuram intellis es3 Plinius lib. xxxv. cap. v. de pictura loquens scribit inuentum ab ea arte lumen atque umbras, differentia colorum alterna

vice sese excitante. Num de solo purpureo colore sermς est Plinio 3 Lumen itaque coloris vigor est. ἄνθος Graeci, nostri lustrum vocitant. Sed mirificum acumen ratiocinationis. Plinius alicubi dixit; vestem purpura illuminari. Ergo lumen hic pro purpura. Reddo tibi tuum. LucasEuangelista tanto maioris, quam PliniuS,authoritatis dicit epulonem illum diuitem

' quotidie indutum purpura & bysso. Igitur quisquis induitur, ut Telephus panzosus, purpuram & byllon intuit. Non te pu-

29쪽

18 AD TERTvLL. DE PALL1odeti Tam lume coloribus omnibus, quantiu dutus vestibus, commune vocabulum est . Altera hallucinatio 3 quod concilium pro consilium scribi iubes. Nunquam te audiemus. Meminerat lectionis hui S ante te Marsilius; & merito reiecerat. Nam &cap. IV. nominis consilium Florens dixit; Non, ut ineptis, concilium. Vtrobique nugaris. Pergis vero, & planissimo loco comentum aspergis putidae interpretationis, & insit Le. Sciendum es, ais, ha3 Pavtha p. AI. gimensum tunicas, non to M purpurea fuisse, t quidam sibi falso persuaserunt, sed tan-' tum purpura clauatas. Iceo concilium luminis artem quandam esse dicis, qua claui purpurei sic intexebantur, ut clauus a clauo non dissentiret. Verum quis tibi dixit Carthaginiensium tunicas clauatas futile qua authoritate probas Fuerint nec ne purpureae, nihil ad rem pertinet. Tu neque purpureas fuisse, S clauos haa

buisse demonstrare debes. Ni id facis. frua - stra es, qui id nos doceas, quod nescis.

num Salmasanarum. Tertullianus Carthaginiensium tuni-

30쪽

ANIMADVERSA.' i' has laudat a me urae temperamento 3 quod

neque trans crura prodige,ueC ιutra. genua m-

uerecunde, c. Vbi verbum aliquod subaudiendum; protenderentur, aut eiusmodi. salmasius pro ad uerbijs nomina substituit; ac prodirae,inuerecundae, parca, arctae, legendum deierat. Et, Inepti sunt, ait, qui bralestiones ex manuscriptis defendunt. Cur ineptos illos voces, potiti' dicere3 Quanto tu ineptior, & in uerecudior, qui prime editioni, & manuscriptis Omnibus, nihil prae-rer supercilium opponis 3 At ego mirabar, quid tantopere interesset, haec adverbia an nomina fieri. In sequente pagina μα- κέολογίαη huius causam aperuit. Noluit videlicet perire sibi nouam Voculam, quam Latinis auribus inauditam ex Rce

Grammaticarum obseruationum eruit. Cum ex eo, quod vulgo in codicibus extat, nec manibuS pare, suspicatur nomen essepartu, is quo parum: di a raraM rarum, a

Maullus paullum. Abeant in malum qui quiliae istae, atque furfures, quς sunt pabula ieiunitatis tue. Nunquam obtinebis, ut parti S Latina vox sit. Tum tu vero fallis

sciens aut ληΠοῖς κολοκαυθM , qui in pruma editione scriptum esse dicis, ut & in omnibus f ctiptis, Nam pare ubique