장음표시 사용
221쪽
ut seperius diximus , annotavit Morinus ex cuius tamen variis lectionibus constat Barberinum textum saepe Iudaicum sequi. Exempla habes apud ipsum Morinum . At ver totus congruit, cum impressa sane adamussim non congruit versio Samaritana. Doctissimus stephanus Euodius Assemanius rectissme contra Morinum, Simonium tuetium animadvertit , non ita presse Samarit nam versonem sequi Samaritanum textum, ut interdum eum non deserat, idque nonnullis exemplis confirmat i , sed paucissimis, quae rem hanc conficiant. Quae enim deinceps producit annorum , vel chronologiae distata, quum ea textu Hebraeo S maritano cum versione ipsa communia sint, contra Assemanium ipsum potius faciunt Illud unum certum est , versionem nostri codicis aliquando pressius insistere suo sonti quam aliam Petri de Valle a Morino editam in polyglottis Parisiensibus, ciniondinen-sbus recusam. Numeri v. o. exempli gra'
222쪽
. KNN. . . Nar. Ita cap. H. 7.
retinet primigenitum . ipsum vocabulum, quod generalius est , ac lati ri significatione sumitur . Barberina versio Laepe etiam Chaldaicam verbatim sequitur . Numen V. i. ubi impressa legit:
- , Raeci priori excepto vocabulos
223쪽
bulo, perfectissime conveni lint cum Chaldaica paraphrasi impressa Haec enim ver
inain Chaldaicas etiam pluralium formas f re semper usurpat Barberinus interpres, comtra Hebraicas editus . Genes.XLIX. . in impresse textu versionis Samaritanae habetur hic
'A .m, quod melius ab Arab, eo, festi sit praeceps ad malum ded
cere poterat Edmundus Castellu , quum constet Samaritanos multa fuisse ab Arabibus mutuatos, eorumque dialectum arabismis multis scatere . Si ita verbum derivetur, optimus erit sensus, recteque primigeniam
dictionem No ta exprimet Samarita
nus interpres impressus . At vero versio Bar-berina , transpositis binis litteris, legit hic optimo sensu aesuasi, esse bulsi, scut aqua e silens, vel ex significatione Chaldaea, myra, cum qua comgruit, ut notum est, dialectus Samaritana,
224쪽
In sumam efferbuisi, scut aptis. Nec enim aliter significat verbum mn , cui respondet
effervescente aqua vel ossa a Chalineis raechaldaigantibus Rabbinis usurpatur, ut Lexico almudico monet , producti' exemplis confirmat Buriossius.
is versionem Aralico Samaritanam Barbo codicis animadversiones criticae V Ersio Arabico-Samaritana, ut nonnulla de ea dicamus , in allato Genesis i co a suo textu discedit, aliumque verborum sensum sistit, quem perperam supra receptum extollit tornstahlius es vir effervescentis reapse imaginationis, ac praecipitis ingenii . Nec enim vidit totam hanc versionem a solo mendo Arabis interpretis
esse desumendam, qui loco mrata, eonfuse caph cum mem, maxime assinibus litteris, legeritisnta . Ceterum Arabica
225쪽
io m eo, aquam hau sui . Potest etiam optime sumi ta significatione quam, -d, quare, ac verbum, quonum in punctorum, vel vocalium defectu liberum est , passive sumi, vertique abserptus es ab aquis Levitici XXVI. 39. suum textum secuta vertit ipsa cum suifixo tertiae personae , ut sup rius ad hunc locum in variarum lectionum specimine codicis pontificii animadvertimus.
Deuteron. m. 4. additis ipsa fiat mismus, ut addunt Samaritanus textus , S mar versio, LXX, vulgatus, Syrus , quatuor codices Hebr collationis enni cottanae , Malii quatuor e meis contra Hebraeum.
Chaldaeum, arabcm impressium, qui verbum illud non habent Levitici V. 29. ubi habetur celeberrimus locus , de quo multa Kennicotius , aliique critici , versio haec a
226쪽
Et ponet manum suam super caput populatimnis, mactabitque propitiationem in loco , in quo mactant holocaustum . Ita LXX, Gyrus, qui hic sequuntur additamentum hoc Samarit
ni textus , non omnes versiones antiqua D
praeter vulgatam, ut nota Brunsius i), qui male etiam animadvertit in recepta le-tiione Hebraici textus aliquid esse hiulcumae deficiens maec enim aeque ac altera, Hebr syntaxi analoga est, nec ullam inuos vi amphibologiam , ut adversus Mnnic tium notaverat anonymus Gallus a). Ex Hebraicis codicibus bini a ennicotio collati favent lectioni Samaritanae , quibus ex meis addendus potissimum est cod. o. antiquissiamus, qui verba illa supplet ad marginem Versio
227쪽
Versio Barberina multo tenacior st prim, genii textus, quam Arabica commiunt ii pressa . Num. V. o. Faciat in ipse sacerdos quidquid es in hac lege habet haec . Nostra: Facietque re sacerdos ' omnem legem hanes, ut habet textus Hebraeus , Hebraeo-Sam ritanus . Vers. i. stlla ad hoc ut innocens sis, haec cum Hebrae sonte se innocens erit. Num VI. 9 Arabs communis habet verbum
et is, seu obtrucandi , nostra. -
duit iv xta Hebraeum, qui legit μου laudem vers. 3. duplex, isque insignis erroris peritur in Arabe communi impresso, qui legit hic omne inum, omne quod inebriat,
mendose utrobique legens d omne pro OA
aceto. Qui quider error non ex Saadia ipsobuius versionis auctore, sed ex Iudaeis e scriptoribus , eorumque exemplaribus vid tu emanasses, unde prinium Arabici chriastianorum codices verosimilius hausti sunt. Iudaica enim exemplaria litteram caph loco
228쪽
tio anni DXXXXVI. ex iisdem petita, quae legit, ipsa 'ado a 'dia . Quod se peis in aliis etiam vocabulis factum esse hoc ipsum quod statim subiicitur , 'ina, luculenter evincit. Recte & iuxta Hebri teri
vini acetum cerae . Arabs Hebraeo-Mauritanus Erpenti recte' ipse utrobique vertit Ubi Samaritanus textus in Samaritana verso ab Hebrae dissentiunt gen ratim dissentit versio Arabico- Samaritana. Ubi vero versio Samaritana a Samaritano textu discedit, verso Arabica modo ab ea recedit, ut Samaritanum textum sequatur ly, modo vero contra textum ipsum cum ea consentit. Ita Genes XXXVI. Is ubi Samaritana versio Barberina contra Samaritanum textum, impressae Samari versio .
ni fidem mendose in singulari vertit . 'versio nostra Arabic SM
maris i Consulatur Bi m. c. l. , doctissimus Ucino nius Ienensis prosin. in Gnisitura in alie restamene seu introd. in V. T. pilae ann.r78o germanice edita quam auctoris benescio debeo , part I pag. O9 seq.
229쪽
maritana vertit apsa in singulari IA I
ssius Elipho. Ex quo feste coniiciendum est versionem hanc ex Samaritana fuisse interpolatam mae tamen non ita intellis genda sunt, ac si aliquando versio Arabica utrumque non deserat, Samaritanum textum, Samaritanam versionem, ac sing larcs explicationes, glossas non sectetur, quarum exempla Gen. XXXV. is, XXXViL Is, XLI. se reperisse suis mihi litteris nuper. xime testatus est doctissimus, meique studio sissimus Adlerus , qui nunc integram hanc versionem e Barberino codice Romae diligemtissime describit, ad publicam, ut speramus. utilitatem eam inposterum editurus LXIV. De a Dre - is Arvie, Samarisanae Amri m virorum sententiae expenduntur Pcertus est auctor versionis huius Arabico. Samaritanae . Si Edmundi Castelli esset rem dirimere, nostram versionem Saadiae certe tribueret Testatur enim, collatione instituta , eam a Saadiana raro discedere,
230쪽
nisi ubi textus Samaritanus differt ab Hebraeo I x. Certum namque est, ut animassivertit editor criticae Simonianae a , Sam ritanos longo tempore adhibuisse Saadia versionem , atque , ea demum reiecta. Ab said eorum doctorem novam in suae gentis usum adornasse . Huic editori eiusque o servationi contradicit anonymus aulio B nedictinus novarum lucidationum in Sam. Pentateuchum 3 , nullo plane nec antiquo,
nec recentiori monumetato confirmari contendens Saadiae versionis usum apud Samaritanos, vel novam illam Abu saidi versi nem. Ces soni des assertions gratustes, misiques, inquit is fembubus itant aut es, doni furmirunt les erit de . Simon . Sed errat hic auctor , nec observavit, vel legie apud Le-Longiumcluculentissimum de hac re pro se editorem illum habere Abudaidi ipsiussamaritani testimonium , ipsiusque praete re versionis exsistentiam Bina enim in bubliotheca regia Parisiensi exstant eius exempla si insim reuam in senec lax. 3 .polim M.