장음표시 사용
231쪽
pta num 368 37o in utrisque Abui aidi praefatio apertissime reperitur, in qua haec leguntur serυus Abisaidus Equidem ego pos am vidi versionem libri pra cinentis i legis o qui prae manibus es foci rum minorum quos multiplicet Deus i ameos correxisse corrupte . . . . p in immo hanet ammet esse versionem Alphiumensis Saadiae indelicet ex urbe hium Amri Iudaeorum
eia Mersetur Deus exegit negotium a 're, ut aggredere interpretationem huius codicis . . . . Interpretatione sincera se clara , ut eruantur inde libri, qui deleant vanitatem tam Alphi mensis, quam illorum , qui utcumque inter setationem eius probaverunt Iy. s. s.
Abusuid resimonii des, a Madianae versionis usus apud Samaritanos
Doctissimus Georgius , qui ipse Saadianae versionis usum apud Samaritanos impugnat , nec credit Samaritanos adoptare voluisse Iudaici calami opus, testiis monium hoc Abu saidi non tam exploratae
232쪽
fidei esse censet, ut ad hanc versionem tam incerto , ut ipse ait, obscuro auctori, qualis est iste Sal , adscribendani unia queat adducere i . At, pace tanti viri, non tam propter singularem, omnigenamque doctrinam, quam insignem modestiam , meique
ipsius studium mihi in primis suspiciendi, ego non video, quid Abu saidi fidei obstet
Testimonium scriptoris antiqui est, testim nivm constans, ac duorum at antiquorum eodicum fide confirmatum , testimoniunia scriptoris Samaritani de rebus suae nationis scribentis, qui nec incertus post illorum c dicum fidem . nec obscurus dici potest, quinque vix celebriores, accertiores scriptores in Samaritana gente tam obscura, &ad tantam paucitatem redacta sunt quaerendi. cti autem incredibilitatem, quam ex Sam
ritanorum in Iudaeos odio urget, a praefatione ipsa Abu-saidi, quam ob oculos h bebat, penitus everti animadvcrtere poterat acutissimus vir. Ibi enim in utroque codice Samaritanus ille doctor non solum versionem ipsam , sed Juac gentis errorem redarguit, existimantis hanc versonem esse doctoris prae
233쪽
- suisti Abubhacein Trii. cuius sereatur Deus , quum tamen ipsius non esset Samaritano ergo scriptori a Samaritanis tribuebatur, nec si Saadiae credidistent, amaritanarum odium , ut ego quidem opinor, illius versionis usui obstasset, nisi constitisset malae fidei esse, quod primum demonstrare conatus est
commemoratus Abu-said motum est mutuum araeorum ac Rabbanitarum Iudae rum odium . Attamen arae libris Rabb nitarum sacris, eorumque editionibus promiscue utuntur. Contra Rabbanitas nostros Karaeorum libro Chiauch emunc, quen ipsimo Amstelodami recuderunt, Mi di lectum Iudaeo-teutonicam verterunt, quotidie uti videmus . Madianae ergo versionis usus , mea quidem sententia , controverti nequit, praesertim, quum ex praefatione ipsa Ab sal eonstet, Samaritanos Saadi nam versionem in usum recipientes, eam correxisse , atque ad suum textum rem masse
234쪽
Num Arabica Barberini coricis versso Mariae sit, an vero Abusa id vel alterius Non eo tamen haec dico, quod Arabicam nostri codicis versionem Sodi
nam ipsam esse putem , a Samaritanis corro. ctam, reformatam si tantam ego interutramque consermitatem puto intercedere , quantam Capessus, aes altonus testantur,
si Saadiae versio in polygio tis legitur, ut
Morinus , altonus , totque alii doctissimi viri fidem faciunt, lis omnis dirempta est Multum enim discrepant. Biorntalilius dolet nulla se ratione rarissimam Saadiae versi nem , quae CPoli anno -xxxxvi. hebraicis litteris impressi est , detegere, ac consulere potuisse, etsi illius exemplar in Parisiensi bibbliotheca regia, quam viderat, reperiretur, manifestissime illud illic reperiri eum monerent auctores catalogi impressorum libro. rum i . Verum , quod Biorn statilius non praestitit, non solum elapsis hisce diebus
Paria i cutarive des res imprimisisti bibim toni.r.
235쪽
et a IParisiis praestitit H iidius, qui datis ad eruditissimum Amadutium nostrum litteris ad . firmavit CPolitanam Saadiae versionem eam.
dem esse cum impressa in polyglottis etsi
infinitis editorum mendis miserrime foedatam , ac corruptam, sed longe antea in stiterat Pocockius, cuius verba digna sinit, quae hic exscribantur. Versionem Arabicam,
inquit is, quae his edis es, celabri Iudae
ruis a pro in Saariae Hanaoni originem suam debere autumamus , licet ab alio quopiam furinde interpolatam. Neque enim opera aliuscuiuspiam priυata ex fonte Hebraico primitus deductum facile suadri ea, quae es inter hanc, O illam, quae R. Saadiae esse ab omnibus in concesso baletur , consententiati L. Et infra: Propius videtur, ut alium quempiam in messem Madianam falcem misisse credamus, eumJui inuve Iudaeum, vel Samaritanum a). Haec
PocΟ- 3 Praefat. ad var.Dct. rab. tom .H. poluto .Londin. a Hoc suos fecisse ac versionem hanc foedasse adfirmat Abusaidus Samaritanus commem .loco Christianos etiam eam alicubi interpolasse verosimile est Codex Parisiensiis , unde editio polyglotta iacta est , a chriitiano, d ex christianis , ut videtur . eodicibus descriptus est, Cum quibus interdum non convenisse Iudaicos tellis est
CPolitana editio. De hisce diilidiis consulatur Hottinge-
236쪽
Pocockius, qui CPolitanae editionis dissem sum ruin a mss., quam ab editione Parisiensi, ab exemplarium potissimum varietate repetit, fateturque Politanam editionem passim mendis scatere vel exemplaris vitio, vel eorum , qui vocales apposuerunt , imperitia de negligentia . Sed haec omnia meis lania
oculis intueri, examinare, conferre, lucu,
lenterque confirmare meipsum posse vehementer lactor, quum felicissimo eventu, posuquam priora illa scripseram , typisque commiseram, factum sit, ut CPolitanum Pent
teuchum, tantae nunc ralitatis, repererim,
obtinuerim i . CL Steph. Evodius Assema-xus intemno suo merinate orientsi , quod nuper aecepimus , pag. 98., qui tamen perperam iis utitur, ut Parisiensem interpretem a sindia ipse distinguat . 1 Id etiam aperte eonfirmat ipsissimi Parisiensis e dicis unde polygloria inses, teste Rena otio , desiim-pta est, Arabie praesitio nuperrime a claris, schnurre amico meo singulari edita in disput philol.de Pentateucho Arabico-polyglotio . Giligae 78o. En descriptoris
237쪽
nius , qui multa de Saadia, eiusque versione ipse disseruit, tradit CPolitanain illam
Saadiae versionis editionem Erpenti cura anno, xxii recusam fuisse Lugduni Batavo . rum In quo sane alucinatur doctissimus Praesul, quum multum a Saadiana diastet hae vetii, quae ad manus meas est, de ad Iudaeum Mauritanum, non ad Saadiam, communi eruditorum iudicio reseratur. Superest ergo, ut verosimilius ad eumdem Abu-said referenda videatur Barberina trans latio, quod facta collatione cum Parisiensi bus regiae bibliothecae codicibus facillimo
negotio definiri potest, raefiniet fortas e I iidius ipse. Nisi dicamus versionem hanc
Ei inspexi versisnem velis Mid rabbim tamensis , dia
rexique me ex alitu oris eius . . . . in deseripsi ex me Mne eius irae exemplar . Huius praesationis locum sa dianae versionis naturam respicientem , quem recte se non assequi satetur et schnurreri, ac propterea hiulcum relinquit, commode sic interpretari posse reor . Notavi ergo plura elusenori voce e regio e in Me exemplari iis mori; us , quibus utuntur varia procerum ae vulgi idi mata , ex quo homines perpetuo decipiuntur, ne errent in eo auditores, ct male intelligant tamenes, ac deterreantur ab insolito , qui in eo fit usu impressores , ea intelligat illud imperitus . Aut intellio ductui. 1 cistat tibiistbirdic pag. 3.
238쪽
pertinere ad Iosephum Elsahebues de Issa, vel Iata , Samaritanum apsum doctorem qui Pentateuchum famaritanum arabice ve tit in Damasco , cuiusque versionem, ut in bibliotheca mittiana exstantem, affert Le- Longius r). Herbelotus memorat doctorem quemdam Samaritanum lassus, vel Iosephum Mohadhebeddin , filium Abiusaid Alsameri , qui nescio num forte idem sit cum postremae huius versionis auctore Testis niniae Herbelotus ipsum opus conscripsisse in Pentateuchum, mortuumque esse anno e-girae DC Iviax, ipsissimo anno, quo scriptus est codex Barberinus . Alsameri, cant Arabes Samaritanum, Mamerara
maritanos, ut observat etiam commemoratus Iler lotus 3 , de ante Herbelotum' Rabbi Ararias De-rubeis in Imr bina in cuius textu intelligendo ter peccari video si Schwaretio in suis exercitationibus hiastoric criticis in utrumque Samar Penta
239쪽
mius , , apud populum dictum Alsamera, vel Samaritani, vertit apud A raras Samirae, iris amariae, confundens participium passis vum ' an cum proprio nomine 'N'pn, nomen gentis cum nomine urbis , eiusdemque articulum separans, qui coniunctim.