장음표시 사용
261쪽
maximi Dictum, nihil sane omnino est cur istud ambigendum veniat . Etenim comperia
, ite toti consectae a PAude de Letues, dc alla messi tion deiures Sainis, dolo passeriour rossier, D , rantac barbares , Quae profecto rectissime alterii tur. Immo cum Tertulliano Apologetici cap.xi vii or mim edit Lutet Paris. 168 . lubenter dicerem: Quis metarum, qui Sopbistarum , qui iis et omnino e ophetarum sente potaverit Inde igitur Philosophi si in ingenii sui rigaverunt. Neque minus illic apposite veni, quod habet Philo de Vita visis lib. III operum edit in laniae Allobrogum i 6 pag. 33o. Μoris, inquit, sit, certis temporibus , praecipue sabbatis operam dare, studio sapientiae, principe doctoris vice fungentes, at, docentes, quae opus facto, ac dicto essent, reliquis au- , dientibus . . . Quae consuetudo a maioribus per ma- , nuS Ccepta , ideo lue perseverat apud Iudaeos, tempus illud dicantes eruditiona , contemplationique reruu
, Θ 2ωρία τιτ εβι φυσιν. Nam deliinata oppidatim lacrs, precationibus loca, quae Proseuclla vulgus nominat,
, quid aliud sunt , quam scholae omnium virtutum quibus divina , humanaque intelliguntur,in corrigun-M tur Sed quid multis opus est Ueterum hac de re omnia loca indicare longum esset . Itaque mitto de iis dicere Ilia autem a Clar. viro Du Contant delaΜolette sudierius allata verba accipienda nolim , quas Sacerdotes soli , dc Levitae , tantam Hebraicae gentis constituentes partem e cima dive scribarum munere iuncti fuerint, quod in libris sacris transcribendis unice versaretur mulcem ex simo , non ad blam Tribum Levi, reliquas iter Triabus dispersam eiusmodi scribas, vel πιαψι ' κφs , multosque nidan sapientes viros, legis peritii simos, immo Disitiae by orale
262쪽
res est, multisque minime dubiis testata mo
moin Prophetas, qui oracula sua litteris manu propria consignabant, dc Prophiriarum collegia pertinuisse uiuia certe non paucis illustrari exemplis posset . Etenim de Prophetis, si Ieremiam excipiamus es Ezechiesem , et
ros quorum exsistunt vaticinia, aut qua ex Tribu futilis ignoramus , aut ex quavis alia quam ex Levitica originem duxisse certo cognoscimus . De divo etiam Paulo, ut alios praetermittam , satis arbitror compertum cuique fine , ipsum ex ribu Beniamin ortum , atque a Gamaliele in lege eruditum , divinas praesertim litteras apprime calluillis
Quae cum ita res sese habeat , ut multa sacrorum librorui commonstrant testimo IH quo demum pastopaucillimos dici in gente Hebrae doctos ho in ines polle ego nullatenus inteit Iro . Conse Iacob. Bruclcerum , Hisor Critic Phi opb. Tom. I lib. II. cap. I. pag. 64. seqq. Plures nunt ero igitur ea in gente exiliter viri do- , quidem pliira Doc oriri genera, Matth .XXIII. 3q. I. ad Corinth. I. 2o. . in quem postremum locum vi I. Christoph. Wolfi Curas Philori O Critie. in IV. priores Pauli epistolas , Tom. II pag. 3IO 3 Iahquorum summu in rei caput erat religio ita ut in rerum sacrarum contemplatione itudium potis unum ponerent. Veterum praeterea Hebraeorii certa alia fuisse studia . ad quae animos etiam attendebant, vix ac ne vix quidem negari
potest . Consule Les metira de braelites, par M. Heu -υ . Bruxelles 73 4. V. H. pa 83 aeqq. 98 seqq. πLertres de quelque Ius Aliemand O Polonois a M. de Volturre Iv. edit Pariuens. 1776. Tom. i. III. irare. s. i. pag. 368. seqq. Illud tamen animo est attendendum, multoruma rum doctorum sententias, dum ad humani ingemici
mnia sines lint, paucis ante Lauisti adventii Aeculiu
263쪽
numentis . Sed haec singula olim explanata
n a domessica non parum deflexisse sapientia minc sectae. exortae , quae circa nati eiusdem sanctissimi servatoris tempora Iudaeos in partes pertraxerant. De quibus icctis scriptores evolvendi, quos enumerat LChrist. Wolitus
Biblisib Hebr. vol.II pag. 8is sem dc vol. IV pag. 331. ium. , quibus addidero eo , qui de Antiquitatibus sacris libros edidere , quosve in suo earumdem Morrepsitatu oSs Thesauro pluribus voluminibus bonam partem complexus est l.Blasius Ugolinus , cuius consulatur eiusdem ne ri vol xxii. Neque ii omittendi quoque scriptores sunt, qui origines, . Antiquitates Chrilitanas , ut pra muris limus Mamachius noster in itidem suis Clibro Lew.I. . IlI pag. Mo. m. in vel Historiam Ecclesiassicam nlustrarunt, ut noster item Cel.Νatalis Alexander, in
montius, Guil Cave, Ioh. M.ν hemius, I .Fr. ddeus, aliique , quos commemorat Iacobus Bruckerus, loc cit. m. II pag. Ia in notis , ubi maxime commendat Io Trulli, Nicola Serrarii Hos Scaligeri diligentiam , quorum Meletemata coniun 'lim edidit is adiecta Dia-tribe de secta Karraeorrιm vulgavit Iacobus Triglandius in Sontagmate trium scriptorum illustrium de Tribus Iudaeorum fectis . Delphiso o a vol. 2. in . Confer laudati
Blalii LIgolini eum d. The laurum , vol. XXII col. CCXIX. seqq. D luam Lia tribem in lucem iterum emisit Io. Christoph. olfi iis in extrema Notitiae reaeorum e Mardoctaei rarraei recentioris tractatu haurienda , vertione a Latina , notis ab se illultrata . diicique amburgi ocLipsi ae 7Iq. in . . riirsiimque ab eodem vulgata ibideman. 72 I. in . . led uatuor plagulis locupletata , quibus priora sua cogitata tum an animadversionibus viri cuiuidam docti vindicavit Wolfius ipse , tum novas qualdam de rebus , criptitque arraeorum , dc speciatim libro Farraitico naυ- ρ'In u.e.Asunimentiti Uis, o servationes attulit .
264쪽
a nobis sunt i), satis, ut arbitror, diligenter. De
Porro , etsi apud Iudaeos Scribis solis sacros Legis dc Prophetarum libros eonstituto conscribendi potestas esset, ne pro cuiusque arbitrio, uti animadvertit status Senensis noster, Bibliothecae sanct lib.iL pag. ira edit. Neapolit. 7 a , ac libidine scripti depravarentur ob multis tamen aliis in suum usum descriptos pluries suisse , qui ad scribarum classim neutiquam spe ent, comcedendum certe est . Sopherim autem , sive scribarum, plura exstitere inter ipsos Iudaeos gener . Unum genus erat eorum , qui scribae Populi a Machab. v. a. sive Profani appellabantur ni rursum in Superiores sive Regios distinguebantur In Inferiores sive Plebaetos
de quibus hic dicere nihil iuvat consule tamen Io Sau-bertum de Sacerdotio Ebraeorum cap.xv. in Blasiriolini laudato Thesauro Antiq. n. vol. xII. col. 28 seqq. , dcIO. Gottileb CarpZovii incitata ad Thomae Goo sivini Mosem Maronem , lib. I. cap. VI. . II. seqq. Alterum eorum genus erat, qui Scribae Eccle sic , sive neri nominabantur rivosque omnes ordini Sacerdotali accenset ident Saubertusa .c. Hi erant legis Doctores publici, libros M sis Prophetarum exponentes, interpretantes, iraelegentes in Templora in Synagogis Oidemque dubia 1 qua exoriebantur rabivebant Scripturas denique a
corruptelis vindicabant et Codices sacros , vel ab amanuensitum, ex quacumque tandem Tribu fuissent, incuria, vel quacunaque de caulla minus emendate transcriptos
pristino nitori restituebant. Ut rem denique paucis ablblvam , hi fuere de quibus dicebat Christus Idalth .XXIII. 2.
Super Calbe ram Mois sederunt Seribae marisaei c.
Sed utrique diversum Dodiorum constituebant ordinem;
ut pluribus ostendit I. Triglandius, De Secta Samae umcap.VI. toto, quod vide
265쪽
Danielis Ernesti Iablonskii hac de re semientiam fateor, prima quidem specie, alia quid habere disputationis legique mereri quae de manuscriptis Codicibus erudite dio. serit eadem in praefatione ad Biblia Hebraica Atqui illos ipsos Canones de Codicum aetate definienda ab sc constitutos, quid habeant auctoritatis , paucis modo absolvari. Iabinnsvius Codicem Hebraeo-Biblicum vult aestimari antiquum , primo e scripturae elegantia, priscaque simplicitates deinde ex Masorae, necnon . eriti Chelibi absentia, aut paucitate tum ex continua scruptionis serie in Pentateucho, cuius libri non magis quam reliquae sectiones Legis mutuo distinguantur a denique ex emendationum defectu , sive illarum interpolationum criticarum, quibus vetustos Codices Iudaei ipsi ad Maserethicas leges reformare, atque a commodare non una vice aggressi sunt i . Atque
auisi honi affecte e nous empechera ouiour de poris ter unciugement decisis . Dissertatio fur les Manua. feriis Hebreu ponctues les anciennes Editions de la Bible , par M. Etienne Murmontes ahae monumentor. Acad. Reg. Paris . Inscription TOm. XIX. pag. 23O. m. i Haec statuit Praefat.cit. . 37. Uid. etiam Io.Christ.
266쪽
Atqtie ita quidem satis rei quam a
Sime dissicili fecisse se putat lablonsidus,
tu statis Codicum dignoscendae , certe quo definiendae caussa . At enim vero, ita conseparati mihi videntur hi Canones, ut quis, si iisdem omnino stare velit in illos impingat, neccsse est, scopulos, e quibus vix usquamst evasurus. Quid enim Vetustiores ne libri manuscripti Hebraici tantummodo commendarent sese tum scriptura tersari nitida, nulloque artificio exarata, priscam quamdam redolente simplicitatem tum quia iis
in libris, sive voluminibus , aut nullus erit aut parcior litterarum ductus, vel maiuscularum vel inversarum,vel suspensatum, tandem decurtatarum,&, ut aiunt, punctatarum i s
Quid etiam Num antiquiissimum semper prin
nu Gotthlo Carpetovium criticis pari.I.cap.VIII pag. 3 73.1 eq. quibus dummviris, praeter ceteros , parum omnino aut nihil se se probarunt ei ulmodi Canones , uti lupra observatum a nobis et pag. 4 I. not. I. d a. i Queis de singulis legenda Io. Buxtoiiii est, sive Commentarius Masoretbicus , edit Basil. I 66s. Hil oric. qude in cap. XIV. seqq. pag. II S. seqq. Clavis vero a-sbrae, ibid. cap. I. pag. 2Io seqq. I id. Iohannerr Leusdem in Milologo Hebrae, Dilieri. XXII. quae et de Alal ora pari. I. g. 7. Ioli Chrilloph. olitum, Bibliotb. Hebr. vOl.ΙΙ. rag. δε seq. o Vω.IV pag.aas i ecl.
267쪽
nunciabo talem Codicem, ob eam pol illimum caussam, quod aut nullis est aut pausis. simis a rethicis insignitum notio vel pro- . . Pterea quod variae lectiones δ' de i ix quibus plurimum abundant cumprimis Hebraici textus editiones recentiores, rarius eodem inmodice , vel prorsus aberunt quam in vulgatis, sequioris lue aetatis exem
plis manuscripti. At haec, similia nonia
adeo indubia sunt, atque manifesta verae antiquitatis Codicum vestigii, quo in iis G dem tuto figere possimus et . Exsistunt et nimio pauci libri manuscripti, de quidem recentissimi, quibus haec vetustatis, ritu cis quibusdam hominibus amopere probuta, indicia plane pleneque conveniant. Quod vero de continua scriptionis serie post
1 TH Chetib I)n , hoc est, Seripti, notione vox intextu sive volii minis Vs , sive librici inpressi Bibliorum Hebraicorum scripta intelligitur . Τὸ vero Κeri λ, hoc est, lectum, quod brevitatis causa , sola littera virgula transversa saepe notatur,indicat vocem textualem eo m do esse legendam , quo scribitur in margine . De qua ahitraque voce me olim dii putasse memini in opere Des Nires primitis de la Revelation, tom. II. p. 298-3 2 not. a Conseruo Henr. ichaelis Dissertationem de Codicibus MD. Biblio Hebr. maxime Uurtensibus , IM
268쪽
postulat Iablons ius , facile se consecuturum, ut 'lures habeat, qui sibi assentiantur, in xime diffido . Ubi namque tales manuscriptos libros hodie detegercinus continua seri . plura exaratoc Vel si exstiterint, uti re pse viri docti aliqui ad eos provocarunt I , anne huiusce scriptionis modus atque ratio, illa ipsa unica erit norma, qua eorumdem librorum aetas recte aestimanda veniata
Legem primitus scripsisse Moysem uno
tenore ulla sine librorum nidina, sive sectionum , capitum , versuumque distinctione non una eademque doctorum virorum est sententia et . Etenim si Iudaeorum ipsorum a testia
et Vide Ioli. Henric Hottingeri Thesaurum Philolatia eum , edit a. lib. I. cap. II. seth. III pag. 99. menrica Brenemanni Historiam Pandectarum , seu fatum Exemplarii Horentim e Traiecti ad Rhen. 172a lib.II .cap.II. pag. Os. a Vid in primis Io Μorinum , Exercitationum Biblicarum lib.iI edit. Paris. 166o sol Mercit.xVII. p.I.
pag. 476 seqq. a Quam opinionem tuetur Elias Levita, Iudaeus homo Germanus , non indoctus , saeculo mi ineunte medio clariis , ipsamque popularium suorum telum sita corroborat, Praefatione iiI in librum n iocinam ocii. e. Traditio Transitionis inscriptum , pag.ar edit.Ven trae apud Daniel. mbergum in ., cuius haec sunt verba:
269쪽
resti inonio credimus , το 'amna , sive liber Legis adinstar unius versus, pina mi exaratus fuit. Quam tamen sententiam veluti deli
rium Κλbalisticum explodit Buxtorsius r).
At breviori, quo poterimus, modo, rem e pendamus. Hac sane disquisitione nostra speramus fore, ut in obscurissimum argumentum facilior, tutiorque praemuniatur aditus IV. Equidem sic esse existimandum puto, Moysem, ceterosque Scriptores sacros, eum in suis describendis libris morem statim tonuisse , quo reliqui Scriptores, aliaeque gen tes, is, di)n duo una n)pina, uun ba :n 'Dών - χε pida mann baci,apn , inun
es e. Ventiri autem est, neque in eo dubium, ipsaniae , gem,quam proposuit Oses filiis Israelisiuisse librum, simplicem absque interpunctiones accentibus, etiam, absque signis, finem veriuum notantibus, veluti hodie, videmus immo e sententia Rabbalistarum fuit tota, Lex tanquam unus versus,int,inquidam dicunt, veluti, dictio una . ,, i Daiberiade ommentario me rabie edit. Basileae 166s.ca xi. p. io7. Has in partes concedunt Io linii Levitam , Philologi Hebraei differt III pag. 24.seqq. edit. s. Basil. 1739.,Io Gottio Carpaomus, criticae faerae parta. cap. vi. .V pag. Ir . seqq. dc cap. IV. . a X Pag. 13. seqq. aliique.
270쪽
tes, uti Phoenices, Babylonii, Assyrii, Chaldaei , edi, Persae , Aegyptii, Aetluopes
Syro-Macedones, Arabes , Graeci denique Latini litteris consignarunt, quae monumentis mandare voluere . Enim vero iisdem cum populis aut belli, aut pacis, aut foederis, aut commercii Hebraeis, etsi religiones c teris populis segregati sibi viverent, negotia multum intercessisse, sacrae testantur
Atque a quibuscumque temporibus c, piatur litterarum exordium; ego sane ab ublimis censeo qua de quaestione tot viri docti disputarunt quaecumque tandem.
DO H Plura ad hoc pertinentia lege in illustrissimi Bonsueti Diseour furim Ere universetis . Confer etiam Hun phredum Prideau , Hi ira des Iussin des rivus istac ut reliquos omittam si Legesis quos hanc in rem adduximus Auctores bene plures , qui de prima scribendi or ine in omni antiquitate litteraria traffatus ediderunt, in opere, cui tu lusci Recberctes vir Epoque de/Equitation , pari. I. pag. o6. m. not. Quibus adiungere iuvat C. H. Trotinnotas in Herman. Hugonem De prima scribendum iis . Tralem ad Rhen i 738.capi p.13.- οῦδε rusH Nν-rbes des udipuos, ira it dei uis ἀλ-urison. min. s. pari. I. pag. seqq. dc part ri passim . aac. Bruchorum, Historiritis Philosopb lib.H. cap. VI pag. aῖ H cap.VII. pa ,. 236.iem et Lamund.Chisullium ,