장음표시 사용
271쪽
fuerit antiquitus rationis scribendi diversitas, L a dextra ad laevam in latum AE ada
ris Hebraeorum, Graecorum libellum , ait. I. Bon nimi'. 748 pag. s. seqq. y seqq. 67 seqq. editionis
vero II .ibidem, curis novis anno 1768 a Cl.Auctore i Elae, pag. 39.sem. I. si i l. s .iem et Francisc. Anton. Gorii dissertationem de T rrhenorum origine c. quae exii tot n. II. uiui Etruici tui leni Gorii, pag. xxxiII. seq. ae Et quae nosmetipsi quon tam rurium disputavimus,
Des liras primitis de la Revelation , tona. i. pag. 17 .seqq. in not. Vide etiam quae habet Scipio Maiaeius, Artis Criticae Lapidariae , quae exstant ex eiusdem aut grapti ab eruditiis in viro numquam sine honoris causa nominando , Ioanne serieris Nemausens , cuique iamdiu pluribus nominibus obstringor, si taliter descripta, lib. iis cap. I. can. II in Nov. Supplemento ad Nov. b sese vet. Inscript ci Ludov. Muratorii, a Sebast D nato Lucensi Presbytero in lucem emisi , col. 6 . seqq. sed inter eos, qui in eodem argumento, quod sine ad communes gentium origines maxime illustrandas N rimum consere, ut infra declarabitur , uberrime is curate versati sunt , non praetermittendi doctissimi se mptores Novi Tractatus Artis Diplomaticae, sive Nouveauraratu de Diplomatique, par deux Religieu Benedictins
272쪽
va ad dexteram item in latum , II L a laeva quoque ad dexteram, rursum contra perversus Iu a summo sinistro a tere chartae in imum versus dexteram sine regressu i qui-
eumque , inquam , varii i) exstiterint,
de CL Vir, nobisque amicissimus D. Cour de Gebella Mon δε primitis, ou origine u cinget Odeu' riture Puris r 76. in . se l. II cap. I. seqq. pag. 393 seqq. Consulendum denique puto eruditiinmum P. Hier miam a Benneltis , Capuccinum , qui de Scripturae N versas apud gentes origine , progressu , materia , Arma litterarumque diversis sub aetatibus , diversis satis , speciebus, mutationibus, unificationibus, compendiis cc , copiosissime disputat , atque in iis scriptoribus numerat dic, qui eiusdem argumenti ornandi onus suscepere nihil diligentiae praetermisit in singularis eruditionis ops re inscriptori chronologia, Critica Historiae profanae Osiserae in ramos in tributa ; usi de veterum populorum o urbium mensibus, annis , periossis , octis 'eponis. Miscellanea item multa desvariarum gentium , atque originibus , antiquitatibus , transmigrationibus pari. 1 tom. I. Romae I 766. Prolegomen. I. pag. r. sum. Quod quidem copiosissimum atque diligentis limum opus,
hallenus sex omis prioribus comprehensium , utinam suis otianibus numeris absolutum ad finem perduxisset Auctor , non multis ab hinc annis , litterarum damno
1 Conser Iosephimimardi de la Bastie Notas ad Marmor scriptiιra Graeca quae OΥΣTPOΦΗΔΟ vocabatur, insigne; in Dissertatione ei iud. I. Novo Thesauro Veterum B scriptio 1IGn c. ant L M.t. Muratori mediolani I739. to m. l. praemissa, Ol. 37. Ciri. T Hermait. Hugon in Diuitias by Corale
273쪽
di, quibus gentes, primaeva aetatum anti i
quitate , sacculisque insequentibus, in lateribus, in saxis , aut lapidibus, in plumbaeis tabulis, aliisque durioribus metallis, in pellibtis , in papyris , in pergamenis, sive membranis , in charta, sive bombycina, sive linea, aliisque materiebus i , inventa sua,
De prima seribendi origine . Amuerp. 61 7 cap. viii. p. 76-lῖ. et Et Troui adnotationes in eaden loca huiusce libri Hermanni Hugonis, edit.Ultraiectens. 1738 pag. 38. seqq. et P.Hierem a Benneltis, lac. ante est pag.42 seqq. r Insignis hane in rem est Plinii locus , qui hic d describatur , etsi parum longior se Priusquam tamen , , inquit sile , digrediamur ab Aegypto, iapyri nati
, in dicetur, cum chartae usu maxime humanitas vitae confietin memoria . Et hanc Alexandri Magni vi - , ria repertam , auctor est M. Varro , condita in Aegy- , pto Alexandria Antea non fuisse chartarum usum in is palmarum soliis primo scriptitatum deinde quarum- dam arborii libris. Postea publica monumenta plum, bicisci oluminibus mox c privata linteis contici coms, ta , aut ceris . Pugillarium etaim usum suis te etiain, ante Troiana tempora iiivenimus apud Homerunia sat tilia Ur prodelite, ne terra quidem ipsa , quae nunc, Aegyptus , intelligitur cum in Sebennytico sal- , teni eius nomo non nisi charta nascaturri pollea , , a Laggerata Nilo . Siquidem a Pharo insula . quae nunc, Alexandriae ponte iungitur, noctis dieique velifico, , vigil cursu terram suille prodit. Io aemulatione ci , ca Bibliothecas regum tolemaei Ic Eumenis, suppri- , mente naria Ptolemaeo idem arro membranas Perin, gam tradidit reῖerias . Postea pro istu patuit usus
274쪽
leges, disciplinatumque curn uirianarum
tum divinarum monumenta memoriae tradiderint
, res , qua constat immortalitas bo vinum . Raeersius, Natruralis Historiae lib xiiI. cap xx r.ed Paris. 1723. tom. II pag. 689 seq. Via dc notas Ioatinis virduini in eumdem Quae vero ad varias Chartarum, Tabulariim M.spe etes , quibus antiqui ad scriptionem utebantur , attinet consilendi sunt Guidus pancimius , Claudius Salmatius. Gerard. Ioan Vossius Leo Allatius in scriptores, quos pag. 26o.nor. a. indicavimus quibus addantur Io. Alb. Fabricius, Biblioth Graecaevola. cap.x I. pag. 73 seqq. Bem de Nonisaucon , pulaeograpb Graec. lib.I. cap.r I. pag. 3 seqq. Ioannes abillon , De Re Diploniatio lib.I. cap. Viil .pag. 3 i. hin et Burchard Gotthelisus stri vius, Dissertatio de Criteriis Manuscriptorum .iΙΙ. pag. 79 seqq. in Baringit Livi Dipumatica . et Cl. Comos de Caylus, Differtatio fur is Papyrus . Memoires de Litterature deci 'Acad. R es Inscript O Belles Leti res toma XVI. pag. 267. editionis Paris. in . et Godosredus Von Besses, Abbas Gottv vicenti in praestantillimo opere it scriptori chronicon Gotav viceno idipis Monasterii egeru- feenss Ord. S. Bened. 772. om. I. lib. U. pag. 8. 1 C lq. Scipio Naiseius Moria Diplomatica . Mantova 727. lib. II. II pag. 34. Ioanne Lamius, De eruditione Apostolorum . cap. XVI. . IV. seqq. pag. 7o 2 seqq. edit. II. Horent. I 766. Iulius Fontaninus , Tndiciae Diplomatum, lib. I. cap. III. edit. I OS pag. 29. bqq. Ioan Ennio loria. Trom bellus , Arte diconoscere t 'et de oriri Latini, e Italiani, Boi Una 736. iii 4 capp. II X. Pag. - 6. Iacobus Mario rellus, De Regia hec Calamaria Neapoli I 736. Ona. I. cap. III. IV. LV pag. 26. cq a. 48. eqq.
275쪽
derint, nihil hactenus video, quod Iablonsivit sententiae suffragetur Quae res, ut magis explorate cognita
esse cuique perspecti possit ad illam
interpungendarum vocum rationem, quam usurpare antiquiori memoria veteres consuevissent, animum paulisper conferamus opportet. Atque ψc sane modo ad Danielis Emeri Iablonstat Canonem tertium , de quo ante memini , rectius aestimandunia, viam nobis muniemus. Veteres punctis aut verba diiunxisse aut continuam dictionem quasi intervallis quandoque minutissimis, vel plus minusve latis , tametsi non semper discrevis , multa sunt quae sciant . Quod quidem in tanta vetustate non rerum modo , sed etiam ii
mani monumentorum iactura , atque penuria demonstrare non omnino operosum est. At vero, ne nimius sim quam oporteat, paucissima adducam. Quod si autem aliquot mo-arumenta prviturus sum, quae ampliori indi,
87Sombis Hieremias a Benneltis , lac cita parta toni.Ls.-cu seqq. pag. 39. seqq. qui , ut solet , ad script m magna provocarcopia, hoc a Purientum laustrantes
276쪽
gere videantur illustratione : id totum ad adnotationes , ut fere mos meus est, in e . trema paginarum ora tu sitas minittam G
quc ita fiet, ut notatu digniora facilius, liberiusque persequar remque harum liti rarum cupidis non prorsus ingratam soro
Iniet vetustissima illa monuitienta, quae aetatem tulere, si Aegyptiaca excipiamus ea, inquam, monumenta hactenus detecti, multo plura adhuc nobis incognita, quae
iamdiu cecidere, fortassisque renascenturia ;
1 Aegyptiaca monumenta multa sunt, quidem veterrimi aevi . At eerte Oedipo contestore opus esse a Mitror, quo Hieroglyphicae scriptionis vera ratio aliquatinnus rercipiatur . Aliquem autem interpungendarum, cum ocum Aegyptios veteres ignorasse , prorsus repse
a Si doctissimul, Michaelem Fourmontium audiam is sateamur, necesse est, monumenta etiam daria bulis ipsis Eumbinis vetustiora, uti animadvertunt Clamnedimni auctores novi Trabatus Artis immaticae, inodo allegandi a qua sententia ipsi quoDe non cedere videntur. m. P Abbi Murmoni , inquiot, qui dans se oras enire is pariles orties duruo , , avolt ramini les pr&lavi restes di emier age de la, Greces; donne a quaeque se plus de mille an avant, lore Chiatione, sensiour reicies metue a la ine, desinu ce'u'il avolt de uvere de plus ancien PON, eue enista que i. Inscription, qua ora erit se
277쪽
eminere videntur celebres septem TABULAE
EUGUMNAL l , quibus arguimento huic nostro
1 uuae Tabulae laminis eo alae aheneis , ad somitatem malleatis , septem , ut aiebam , sunt numero. Harum quinque utroque latere, reliquae vero duae uno dumtaxat scripturam exhibent; ita ut paginas duodecim simul omnes coiistituant . si Passerio fides, quio OH ptionis initi umento rem nos edocet , armo I 6 6. non autem ut scribunt Lud Murguetius post Comciorum , CLAmaduitus , aliique , in agri Lugubino rem pertae fieres a quo circiter tempore in secretiore eiust civitatis Tabulario repositae euaninum diligentissim, adiervantur.
278쪽
non parum lucis affunditur . Harum duae
omnium ampliores, Pelasgici , sive Latinis, a sinu
Hariun porro abniarum Eugutanarum exempla producuntur integra apud empsterum De Etruria Regali rum. I. p. 9I., in eiusdem Ct .viri Iohan. Passerit Parali ρο- menis ad laudati De steri libros de Etruria Regali, Lucae edici I 767 fol. , ubi abulae singulae , sed variato earum ordines, qui in Dempstero est, notis eruditis illustrantur pag. 24 I. seqq. Uide eiusdem Epitiolas Ronc lienies, ita lice conscriptas, quibusque in Tabularum argumentum prima sua tentamina proposuerat, praesertim tittere XIII. XIV. XU. XVI. Collectionis, sive delia Rae-
XXII. pag. 33 I. seqq. , Om. XXIII. zig. 93. eqq. , o m. XVI. pag. 237 seqq. Conferenda sunt Ant. Francisci Gorii Protegomena ad salacn Musum Etruscum,tomis tribuSin sol. Florentiae I 737 1743 typis impressum in cuius Μ ei tom. I. pag. v. seqq. Tabulam Eumbinam apud De sterum ordine siecundam , suis commentariis exornat doctissimus Gorius . uvam Tabulam quoque ex as- erit indicatis Paralipomenis cum eiusdem notis iterum protulit, at litteris Etruscis m. Ioh.Christ.Amadu-tius in suo Alpbabet Veterum Etruscorum , fecundisi ris ab se inlustrat O aucto , pag.I.vit seqq. ct quidem auspiciis Clarillimi Praesulis Stephani Borgiae , a Secre iis S. Congr.de Propag.Fide bonarum litterarii culi
risin fautoris singularis, Romae edito 1771 sol. α adnex Veteri,icorum Alphabet , eodem doctissimo Praesule auspice atque patrono, in lucem iii d.typis emis se , anno 3774. hoc titulo I mine Oscae perimen
arulare , quodsi perest Nolae is marmore Musi Seminarii cum adnotationibus m Bapi Passerit Pisaureos . Nobili Ggubini. MDcii Regiarum Marimiarum Lodorem,
279쪽
asinistra dextrorsunt exaratae quinqueve ro Etruscis, sive antiquis Graecis inversis, a
dexte- -muo i, o pam xx. Quod quidem utrumque opiis solum eiusdem Cl. Praesulis beneficio acceptum refero Et quoniam huius novi speciminis , quod primum inter Gorii symbolas litterarias, tabum anno r7sa ediatas, tom. I. prodierat, deinceps vero cum anonymi mnes animadversionibus , an illas auctoris Apologetico, adiem Ioli stephani Remondini, Religionis somaschae, quibusdam notis eruditis lucem adspexit Ianuae an. 176O., mentionem inieci non alienum eis videtur de hoc ipso marinore, inscriptiove Osca insignito, destatinis notis ab Passerio exposito atque inviti ato, quidpiam eodem CLVim sicem praeserente, delibare
Post Tabulas Lugubinas, quae antiquitate multum sese commendant, ut modo dicetur, nihil prorsus e statuit Cl.Passerius , quod illis prae dignitate succedat
nisi hoc unum Oscae linguae monumentum . Inter rudera veteris civitatis Abellae in Campania, haud longe ab urbe Nola , diu iacuit lapis ille indeque fere ineunte saeculo detractus, demum Nolam adsportatus , in Museo Seminarii collocatus est, servandus, conspiciendus etsi magna e parte detritus, d lacunis undique catens Formam exhibet ingentis ippi antrorsum, retrorsum
inscripti , qua in inscriptione agitur de finibus regundis inter eosdem Abella nos Nolanos, praeside quodam Tancino pro parte Abellanorum , qui deducta certa linea ab Herculis Sacello , adsignataque utrique parti quadam territorii portione , titulum hunc in ipsa linea divisoria posuit. Iam vero , quod ad argumentum nostrum apprime saei , ilhid est videlicet : lapis litteris maioribus , plus quam uncialibus , ad sormam Latinarum maxime ace
280쪽
dextera quidem sinistrorsum scalptae sunt
litteris. Quod posterius scribendi genus pri
mum dentibus , sed origine Etruscis sane a dextri sinu strorsum exaratis, inscribitur. Quemadmodum autem v iustitisinae inscriptiones Latinae , cuius quidem rei exempla exstant permulta, ita osci inscripti monumenti verba singula puntiis discreta sunt. Sed redeo ad Eugubinorum Tabulas . Praetermittendum non est, quod de earum aetate, quae sane est summa, contendunt viri eruditissimi; illae nimirum, quae litteras Emiscas reserunt, Troianum bellum duabus ae talibus excedere exiitimantiu uti adnotatione stiperiori observavimus . Alterae duae Latinis delcriptae littoris, quarum dialectus longe diversa est ad Latinam non nihil accedit, uti censet Cl. Passerius, Paralipomen. Diem re lac. cit pag. a 6- sequiorem produnt aetatem , licet veterrimam . Conser quae de iisdem , ceteris que Etrusce exaratis,4 earum maxima antiquitate disputat rius ipse toma loe ante t. p.WHL, ubi ad duas alias Tabulas Etruscas, vetustate quoque insigne , aba subinis plane diverias provocat , alteram in primis e brevem quidem votivam ab Sponio in Mi Mneis B uditae antiquitatis , sect. H. num xxxIII pag. 87. edit. Lugdun. 1683. . antea in lucem emissam . uua etiam de re consuli possunt senatoris Philippi Bonarotii ad Monumenta Etrusca operi Deni eris uita, explicatimes in coniectum , in extremo tomo II eiusd. operis 1 rumpiteri De Etruria Regali , cum Thomae Cois
. editi Florentiae 1727. . XLVIl pag. Io I. seq. Mitto quae Cl. Pracsul arius Guarnaccius , quae Hannibal de Abbatibus Oliverius , Felix Ciattus , illustris Pontaninus, quae Comes de Caylus , que Hami thon , Ludovicus iso urguetjus Scipio: AIMIMur, quae Socii