장음표시 사용
4쪽
6쪽
7쪽
qui spernis, ias bas semitas sapientia, ei
non recte philosophandum . Boetius Arit. denuncio
8쪽
l Eteres graeci Geometrae eerta quadam analytiea methodo
procul dubio utebantur, qua scilicet elegantissimis, murutumque necessariis inventis scientiam ditarunt. Haec tota erat: illud siquidem sipponebant, quod quaerebatur, 3teo supposito per idoneas lineares praeparationes cons quentiam deducebant, donec aut ad postulatum, aut ad locum resolutum pervenirent . Loea resoluta ea vocabant problemat - , quae superiores Geometrae demonstrative resolverant. De huiusmodi merithodo nitide quidem, ac breviter Ioquitur Pappus Alexandrinus in pra satione libri septimi eollectionum mathematicarum, ubi singillatim eos omnes libros enumerat, quibus resoluta loca describebantur. Istud Analysios genus, ut ita dicam, geometricae, ac linearis plurimum assere uti 'litatis, ae saepe saepius elegantissimas constructiones produeit. Iceireo in hisce nostris Institutionibus nonnulla identidem exempla proferre non omissimus, ut studiosi eam magni ducere, matureque ediscere assuescant.
Illud porro mihi nequaquam suadere positim, veteres Graecos eo Analyseos genere usos esse, quod nos Analysim speeiosam, aut Algebram
nuncupamus , quae litteris alphabetieis, aut aliis signis quantitnes exprimens , data inter δc incognita aequationem componit, atque istam id nee pertractans, ae resolvens, quaesiti problematis obtinet solutionem .. LicEt enim haud parum studii in veteribus Graecis perlegendis contui ,rim, ac praesertim Pappo, qui mira eorum inventa omnia breviter comis plectitur, nullum prorsus hujusce methodi vestigium reperi.
De Algebra graece unus scripsit Diophantus Alexiriasis , quem ad
9쪽
unum omnes post Christum natum florulsse eonvenIunt; etsi de Erinanis do anno magna disceptatio. Tempus, quo hie Analysta vixerit , prorsus ignoratur, nee ut quaedam epocha firmetur, satis probabiles conjecturae afferuntur . Tredecim libros de Algebra dieitur conscripsssie: hi latebris diu abditi fuerunt ι tandem ad Gulielmum XiIandrum eodex pervenit, qui sex priores libros complectebatur . Hos igitur e graeco latine reddidit, di anno Iy76. Basileae typis mandavit. Tunc primum in lucem prodite
Diophantus. Mox anno.I6ar. eorumdem librorum editio graec latina facta est a Baechetto de' Marietaeo pluribus notis illustrata. Tercla d mum accessit anno I 6ro. celeberrimi Petri Ferinatii quamplurimis com
De problematibus dete InatIs, quae resoIutis aequationibus dignoscantur, nihil omnino Diophantus: agit dumtaxat de eo problematum semideterminatorum genere, quae respiciunt quadrata, aut cubos numerorum,
quae problemata, ut resolvantur, quantitates radicales de industria sunt evitandae. De hisce brevem, de cIaram proposuimus ideam in libro priamo, ubi de problematibus semideterminatis mentionem secimus.
Antequam Diophanti opera in Iueem prodirent, Arabum Algebra ad -s pervenit. F. Lueas Paediolius a Burgo Sancti Sepuleri ordinis Fra ciscant primus de Algebra typis mandavit librum ι qui ita inscriptus est.
Venetiis , ut asserie rivisiva, editus est anno x ς , iterumque prodiit anno gya 3 in Tusculano pago apud Benaei oras posito. Auctor igitur libri exordio in primae partia summatio fatetur, plurima a Leonardo Pisano, Iordano, Blasio Parmensi, Ioanne a Merobosco, & Proia imo Patavino desumpsisse. Deinde ad finem quasi distinctionis quintae, parris primae, tres memorat consequentes Algebrae prosetares Veneriis, nimirum Paullum a Pergola , Dominicum Bragadinum, AntonIum Cornarium squocum P. Lucas audivit Bragadinum, quem Paullus a Pergola edocuerat. Horum seripta ves periere, vel in Bibliothecis occultantur. F. Lucas suse disserit de arte minori, quis est Arithmetiea, & dem3iori, quae est Algebra, in qua resolutionem aequationum quadratica mae usque attingit. Huc Arabes quoque pervenerant e quare F. Lucas . atque Itali Analystae, qui illum praecesserunt, etsi simpliciores Alpebrae usus. ae expeditiores reddidere; attamen nihil ultra ab illis producta est, quam quae fuerit accepta. Quo vero nata exordio, quove progresesu aucta fuerit hae neullax inter Arabes, stitu valde discillimum. Casedanus afferens testimonium Leoaardi Pisani, inventorem duit in mete fili a
10쪽
quorum nomina vix cognita; neque satis compertum est, utrum de Autebra disseruerint, an studio Astronomiae dumtaxat operam navaverint.
i Nihil.prorsus huic scientiae addiderunt , qui ante editionem Artis magnae Cardani scripsere, ut Michael Sti lius; immo multi ex illis, qui post scripsere, ut Robertus Ricordus Anglus, Petrus Nonnius professes Coninbricensis. Neque ultra quidquam feeit ipse Nicolaus Tartalea Briaxiensis.in Algebra edita ad calcem suorum operum, quamvis hujuse
scientiae progressus, ut mox patebit, ei magna ea parte sit tribuendus. Anno 1 14s in lucem prodiit Ars Magna Hieronymi Cardani Mei. diolanensis, in qua, praeter resolutionem aequationum quadraticarum , reis solutionem quoque cubicarum edocet. Cardanus ipse ingenue fatetur euinam hujusmodi inventum sit referendum, Scipioni scilicet Ferreo Bo noniensi, qui primus aequationes cubicas resolvit. Hoe mirum inventum celavit, nec cuiquam communicavit, nisi Antonio Florido Veneto eius auditori. Quum porro iste in litterarium. certamen destendisset eum Nicolao Tartalea, huic nonnulla proposuit problemata, quae resolutionem aequationum tertii gradus postulabant. Tartalea, ne primas illi eoncederet. adeo studuit, ut adoptatam solutionem pervenerit. Hujus rei certi r em fecit Cardanum, eique plurimis adductus precibus regulam aperuit sed demonstrationem reticuit. Cardanus his auxiliis euncta invenit, atque perfecit, omniumque primus typis malidavit: hine factum est, ut formula, in quam resolvitur aequatio Iertii gradus, formula Cardanica nuncu
In hoc ipso opere,aliud eontinetur inventum sane memoria dianum quod multum ad Algebrae progressum spectat, resolutio scilicet M tio nis quarti gradus, sive quadratin quadraticae, quam , reste ipso Cardano, de Ferrariis ejus auditori debemus. Hane Raphael Bombellius addidit suae Agebrae editae anno M7 . In resolutione aequationum parum, aut nihil ad haec usque tempora adiectum est , quam quod isti A-palystae Itali docuerunt, nihilque aliud repertum praeter id, quod T. I opus., quibus conditionibus assici de ant aequationes cujuscumque gradus, ut a formula quadam Cardanicae umili resolvantur.
Algebra tune temporis litteris alphabeticis, aut ali Is signis minime utebatur, nisi ut ignotas quantitates, quae quaerebantur, indicaret; satisque ei erat pro notis quantitatibus numeros adhibere; qui sane usus lalutioncs minita universales essiciebat, daLisque muratis ad ealculum mnem