Marcus Antonius De Dominis archiepisc. Spalaten. sui reditus ex Anglia consilium exponit

2쪽

MARCUS ANTONIVS

' ARCHIEPIsa S PALATEN. sui rosmus ex Anglia Consili

Spiritus Sanctus inter opera Scarnis, pex, os Pauli GL s. ao. contemtones, amu

titio- ,- , rixae, dissensiones, i numen 't. Hos linustae arboris,nimum, acerbos stu.ctus in me expertus, suos prius,depra uato ex morbo in gustu , at in de uomueram , iam ad meam salute is, haustosesiit Adiuinae gratiae armae mihi euomendos esse duxi. Atque hoc ipsum ut tutius &pronam lius Eurerem, erratia; mea plurima , ex pessimo priori meae ma prose mis Cositio 1 uuip pene ipsemet reprehendere possent, dedammire, imita optimi cem Consilii, ut, relicta errorum, fusitaritum, & haeresim ola, ad Sanctam Romanam Ecclesiam , solam atque Virdia insitam Catholisae columnam, c singulare firma mentum, &ormiunt Catholim n Idatrem, a qua inmih discisse , ram, sponte redirenia: innte omnia itaque reprehensionem han & danmationem, errorunq; meorum detestationem prosequar . deinde alias etiam causas, cur Anglia, aliaret: haereticorum ditio nes saerint mihi Ommo deserendae, & Sancta EcclGa Catholica

Romana repetenda, commemorabo.

Molirus est antiqui rus humarrae naturaecorriliae primo Par ad posteros omnes transmissim ut quando erramus, & in v

3쪽

tita Nesabimur, aut putidas comuniscamur exeuntionlier quam dedisti mihi M. Gen. s. ra. aut etiam errata defend mus , & iusti atque honesti confim veste, ea obtegere ista amus. Id mihi contigisse&lateor,&μleo. Morbus animi, quo' ant quam discederem , laboraui , sirit , quod nimium propriae'udentia, contra salubre Sapientis consilium, Prou. mniuS ingeniosis; confidentia, de rebus fidei, tantillus, audax nimium ferre iudicium voluerim: Accessit Iracundiae quaedam phrenetis non quam iiii ex Anglia discedenti obiecerunt scioli aliqui, ex ambitis mistrata negatisq; dignitatibus, sed ex mea penitus urationabili, duintilis de quibus in meae prosectionis Consilio immerito sum conquestus subdi aegerrime senem,t impatientia. , excitata, Haec me in sur' tes & breuia adegerunt, haec alliserunt ad seqpulos , lure ingenium

ad pestiferas cogitationes exacuerunt, him, ut mores EccIesi Romanae vane comminiscerer , quibus meam prosectionem excusaarem, .ssecerunt, haec me ultra extremas oras amandarunt. Atqueri recte fecisse viderer, imprudentisq; ac temeritatis , imo & hae resis notam utcumque effugere conarer, in meae prostetionis defendisionem Consilii mei expositionem primum, deinde volumina quaedam , & Iibellos edidi, plurimis eo eongestis , quae pingendi, fi tendiq; ars suggessit, & carnis consilium suppeditavit. Ac dum intema struebat aegritudo, Iracundiaeq; stimuli animum exuIcer tum pungebant lin calamiq; prurigo in saniem erumpebat. Plurima, quae Sedis ostolicae hostes in haereses abrepti credebant , asserebant, profitebantur, mihi iam a meipso obcaecato credibilia ', aliqua etiam vera videbantur, quando ego nondum dodimata controuersa ad verae Theologiae parium lapidem admoueram,

nee ea persectὸ discusseram: nam aliquam de Republica Ecclesiastiaca partem, in qua de dogmatibus & fidei regulis mihi agendum. proposueram, non absolueram, imo ne aggressus quidem se ram : utcumque in prosectionis Consilio omnes illo libros me

paratos habere dixerim . Hinc ego temere nimium haeretic rum calumnijs , non catholicae innixus fidei, .libellos, Con

silii

4쪽

mi prosectionis , A asium, quem Megirrito Atians minstagio ,

a ripsi, a cuiusdam Concionis , erroribus, citam haeresibus restae, in odium ut plurimum Sania Romanae Ecclesiae, ac Sedis Apostolicae, Summorumq; Pontificum, a quibus me laesum existimabam, eah; asserui, de multa, quae salsa ac haeretica esse di prius noram, & postea,ex parte sellem,ipsemet reprehendi, ac tota me ite, dum scriberem in Anglia, sum detestatus r nunc quoque ex iipreM libellos illos a minor & detestor; quippe qui haereses apem: tas contra Catholicam veritatem contineant,&sanae doctiinae sint. contrarii,hoc est, ei, quam tenust, & tenet inpetuo Sancta Cath lica Ecclesia Romana, contra quam quicquid a me ubicumque dictum scriptumq; est, id ego totum damno de detestor: idq; -- Iius etiam ct fissius in confutatione meorum de Rep. Ecclesiastica,taliorumq; , siquos scripsi, librorum, Deo benefauente, daam O& detestabor. Me enim , ac omnes libros ineos sinctissimo Sanctae Roma es Apostolicae Sedis , Ecclesiarum omnium mussim, iudicio atque Censurae omnino subijcio. 3 Inferim vero Consilium illud meum inisticis meae prosectionis ,i& infames Scopulos,mei maxime de haereticorum,non catholicorum: naufragij, necnon Concione illam oportet me ipsam in hoc nouo ac vere sano Consilio detestari. Neque pudebit, detractis, quae, mihi confinxeram, indumentis, nuditatem meam aperire, quia non puduit, contra ius, fasci; in vana commenta, in apertas calumnias, iac in se as etiam haereses erumpere. Scorpi; aculeus &venenu,ex: ipsiusmet scorpii, qui pupugit, contusione, medela accssiit oppor :tuna: Dioscorid.I. 6.c. . si mei ipsius sponte facta contritio ac contusio venenato vulneri, si quii tali vulnere saucius indoliuit medelam afferat, faelicem meam contusionem, humiliationem, mor

tificationem reputabo. Stet inconcussa Ecclesiae Catholicae, &Sedis Apostolicae gloria, etiam cum summo in me bonorum huma- .norum detrimento, ubi eam ipse inique imminuere sum conatus ,:randem mihi quoque, saltam apud Deum, id non potest non esse gloriosum. Fateor itaque in primis, ac vet. & sincere in conscie

5쪽

tia testor, me, & Consillim illud Scopulos

Concionem , non ex cordis siminuate , non ex bona conscientia ,

non ex fide non scripsisla , sed ut meae prosectioni omnino ubituperabili qualemcumque obtenderem excusation I , & haereti cis, ad quos miser properabam , vel quibuscum versabar, gratior essem de aeceptior. Decennii labor , quem in eo Consilio ia ui .uon maturitati deliberationis, non consilij grauitati, non discus sioni veritatis , sed , toto eo tempore , vano & inutili ac pernicios, apparatui , quo audacia , imo & haereticalia conuuenta inficerem,&simul Iracundiae obsequerer, inseruiuit: Vt mpterea non diuinna, sed diabolica suerit illa vocatio, non Sandri iritu, sed spia

ritu malo, spiritu vertiginis me, peiusAuam Sitiam E. Reg. 13. I . concitante. Reditum vero meum diuinae verae vocationi tribue Idum esse non dubito, San idiuino Sphinx me ad Mat m meam Catholicam Romanam Ecclesiiun reuocant uis si 'O a. Mores Boin ae Curiae, distis secisse ut es1 ea perpetuo abhorre rem; hoc me male dixisse non ignoror neque enim deerano tam anini desunt hodie Romae pietatis,&cunnium vi--Christiati rum plurima exempla cop*klia religioses animos & delectare possunt, di ilicere. 1 Dixi, ex interdissi libroriin Romanae doctrinae contrariorum Ieminae, suspici es aliquas malas emergere, quae haereticorum scriptis fidemconcallent, atque inducant ad credendi , aliquidis illis latere , cui conuellendo doctrina nostra non Iussiciat, hoc mi uenon sine graui fidei catholicae iniuria a me di m. Nise agnosco, qui in libris haereticorum doctimam fallam , hareticam, scandalosam , pestiferam inueni , a cuius pinu lis , ne animi fidelium inficiamur, illi merito sint arcendi. Neque enim priuatorum, qui legunt libros, sed Pastorum suis se er , &Ein iudicium fidei , is quae sint venenata pascua cognostant , & ab ijs quam longissiis oues suasa meant, i Argumenta porro Heguticorum sillacia faeni, seplastica , de facillimas habeo silutio nes. Duxi , eonim doctrinam, qui Melasiae Romanae aduersantur, uri nihil, vel parum a pura pia Ecelas id ini- onere ἀ

6쪽

hoc fusum est i Nam dogmata, in quibus illi a Catholicis discrepant , sunt omnia prorsus dogmatibus priscae Ecclesiae contraria;& nihil niugis eos erroris conuincere potest, quam veteris Ecclesiae autoritas, a qua Illi suis nouitatibus longinime recesserunt , ut merito hoc nomine tanquam haeretici sint ipsi ab Ecclesia Romana damnati. Detestandum itaque est, & detestor illud, quod dixi, ideo dumtaxat doctrinas illorum ab Ecclesia damnari, quia illa sensui,corruptisdi Curiae Romanτ moribus aduersentur. Dixi quoque Romae per lummam vim nouos cudi articulos: Et hoc pro secto contra fidem & conscientiam; neque enim id unquam obseruaui , nec a quoquam obseruari posse certo scio. Non enim noui articuli cuduntur, ubi declarationes & explicationes verorum fideifficulorum, ex diuinis Scripturis,& Patrum traditionibus , sini; fidei regulis collectae apponuntur. Insuper Romanam Ecclesian titulo Catholicae, & Vniuersalis Ecclesiae spoliare sum conatus ; in quo erraui plurimum: Ecclesia enim Catholica Romana intelligitur, non modo illa specialis & particularis, quae Romae est, s detiam a regatum ex omnibus Ecclesijs Romanae Ecclesiae unitate eiusdem fidei; & subiectione ad ipsius Summum Pontificem, ubicunque tandem illis fuerint, etiam in extremis mundi oris, adhaerentibus . Et sanc verissimum est, atque a me saepius de voce, ut

testis ipsa Anglia esse sistest,. & scripto in meis de Republica Ecclesiastica tractatibus in ea parte, quam.vltimo in Germania impressam audio, probatissimum', nullam. aliam esse. Catholicam , nisi Romanam, & hoe ipsum aggregatum: cum reliqui omnes Christianorum coetus haeresibus deturpati, & schisnate a Catholica diuisi ae separati , extra Catholicam Vniuersalem Ve ram Christi Ecclesiam sint constitutii & illi vere circi cum suis cadicis Ductoribus in barathrum perditionifruunt, & praecipitantur ;quod ego de Romanis, cum graui iniuria pessime pronuntiavi: Ex Romana enim Ecclesia perpetuis temporibus ad omnes alias ChrisIti Ecclesias Iux sulgentissimae purae & incorruptae fidei promanauit, di nunc promanat. Memini vero me in Praefatione librorum de . Rep.

7쪽

p. Eces. inter alia, quibusdam usum verbis quibus videor is

Ecclesia Catholica posuisse omnes , quicumque baptismuni ree - pereunt in nomine Trinitatis. Sed licet verba male sonent, & ham reticas quoque Ecclesias faciant verae Catholicae Ecclesiae vera, de sana membra, quod est falsissimum, de haereticum , sensus tamen

meus fuit, ut Arianae, Nestorianae , Eutychianae,& omnes haer ticae , acolim damnatae Omnino excludantur, ac solae orthodoxae retineantur: Quas tamen vere oldhOdOXas longe plures tunc put bam , quam re vera sint; & multas posteriorious haeresibus ins ctas, ac schismate diuisas, ad Catholicam pertinere male senti bam. Quamuis enim Catholica ex uniuersitate vocetur, uniue sitas tamen non nisi vere orthodoxas, quae per totum sunt Orbem . sparsae, & eas, quae in unitate Catholica cum Romana permanent, complectitur. Ac sane Romanae Ecclesiae Universitas, non modo in perpetua, & nunquam interrupta, nunquamq; interrumpenda

sanae fidei duratione, & firmitate coli sistit; sed etiam uniuersalis est, quia eadem ipsius fides, supremumq; Regimen ad omnia loca, & ad omnes nationes, post Christi aduentum, sunt dilatata. Quo nomine, vel his quoque postiemis saeculis, nihil minus Catholica

est dicenda, quam suerit antiquorum tempore Patrum: siquidem Romanae Ecclesiae Fides hisce temporibus in remotissimis ac vastis. simis Orientis, & Occidentis Regionibus, etiam ad ultimos terrae fines , est propagata. Ita ut ommeantibus ipsius filijs a Solis ometu ad occasum, fidem Christi secum serentibus, & munda sacrificia offerentibus, nunc maxime illud impleatur, quod per os Maluchiae protulit Dominus, cap. r. rr. Ab ortu solis vrique ad occasum magnum es nomen meum in)Gentibus r-in omni loco Macri a-tur ossertur nominι meo oblatio munda. Neque minor iniuria sitit, atque calumnia, dum dixi, me perspexisse innumerabiles Romanae Curiae nouitates, & errores ; quas ego nouitates, quos errores dieque perspicio, neque unquam perspexi; & lauissimum. e se agnosco, ac fateor, Romae aut tunc suisse, aut nunc esse errores, eX quibus clades animarum sequatur , turbetur Eo-clesiae

8쪽

HIAE: pax,& scadala publica oriantur. Vere enim Ecclesiae Cath Iicae pax omnis,atque ista tranquillitas ternasii animaru salus,post Deum. m. Ecclesiae curae ac sollicitudini est tribuenda. Episcopos potentiores sub Romano,aequi uoce Episcopos esse dixi;& hoe dictit

non minorem falsitatem quam iniuriam continet; ac proinde, ut

maledictum,id ipse damno: Sunt enim illi veri & legitimi legitima ordinatione Episcopi. Reliquos dixi, qui in temporalibus quoque

Magnates, & Principes non sint, dignitatem & potestatem Episcoporum propriam amisisse: & haec profecto calumnia est ; subo dinatio enim Hierarchica in Ecclesia fuit semper necessaria Multo magis damno tanquam haeresim, quocs dixι sub Romano Episco Ecclesiam amplius non esse . Siquidem, ut superius memoraui,de si .rio affirmaui,sola Ecclesia Romana cum sibi adhaerentibus , est vera Christi Ecclesia,siae ne Ecclesiae quidem sunt. Ac,ut paucis multa c6plectar,animaduerti me priori illo Consilio illud maxime conari, ut Romani Pontificis primatus infirmetur. Qua in re contra fidem totius Catholicae Ecclesiae me loquutum esse,ac proinde grauiter e rasse non inficior. Nam ct ex ipsa Euangelica institutione, & ex Apostolica traditione,atque SS. Synodorum,& uniuersalium Coi cilioru definitionibus, plurimisq; SS. Summorum Pontificu decretis,necnon communi Patrum, & Ecclesiasticarum historiarum testumonio patet, Romanum Pontificem, semper pro totius Ecclesiae Capite, a Christo Domino immediate instituto, & pro singulari oraculo habitum, a quo fidei instructionem, definitionem, ac tutam reliquam doctrinam, tanquam a Magistro diuinitus nobis dato ,' qui ex officio Ecclesiam doceat, non minus Oriens, quam

Occidens, in omnibus fidei dubijs, flagitaret.bobseruare iacileta, quisque studiosus potest exempla plurima , quibus Romani Pontunces etiam Patriarch. is Orientales, & Primates instituunt , moispent , arguunt, docent, damnant, absoluunt, deponunt, resti tuunt, increpant pro munere suo ; dc ab ijs increpati humiliter a diunt , parent, non resistunt, aut renitunturi &, ut silminatim diacam, plane totius Ecclesiae Catholicae confessione liquet, in solo, di uno Sppremo visibili eiusdem Ecclesiae Capite , quod est ibi

9쪽

tum, pro iis quae adsidem pertinent deceniendis, resideret 2 L .

3 Libellum, quem Metti dei christiano na ragis i vocavi, ingenue fateor, mihi, paulo post ipsius editionem, summopere displicuisset nullo enim habito delectu, nulla disinissione facta , tumultuarie illum scripsi : atque, ut quoquomodo Anglos mihi, in recenti illo meo ad ipsos aduentu demulcerem, non quid verum esset, sed quid hostibus Catholicae Ecclesiae, ac praesertim plata imperitae placeret,c6sideraui,& exprompsi . Eumdem libellum,etiam in Anglia, dum discessum parare, a Rege, de aliis Magnatibus mihi obiectum,

. tum expressis verbis detestatus: di contra maiorem haeresum, quas continet,partem,postea ego ipse insurre&i,easq; totis viribus imp

gnavi. vias omnes hic ia denuo rcijcio bomitor,& detestor . Pucrosunt, Romanu Summum Pontificem non esse Vicarium Christi in terris, totiusq; visibilis Christi Ecclesiae visibile Caput . Eumdem non habere potestatem in temporalia . Implicitam fidem nihil prodeste, sed multum fidelibus o lis. Exconuinini ationes Iuris esse

.vana terriculamenta. Praecepta E leta adi coalumniortale non obligare. nitatem vis ab unicoCapite visibili non esse pete dam. Summum Pontificem esse caritalem Eeclesiae Uniuersalisti stem. Missam non esse verunt sacrificium. Ceremonias Missae: esse mimicas gesticulationes Transsubstantiationcm non fieri. Conses.sionem auricular curia abselutione, non ese verum satramentimp. Purgatorium nullum esse. Satisfactionem, post remissam culpam,. ad remissionem poenae non esse necessariam. Φ Indulgentias nullas esse, nisi de Iniunctis Sanctos nois esse inuocandos. Imaginum a sacrariIm, & Reliquiarum cultum non esse licitum . Meritum vi aeternae ex Opetibus non esse. Hiin similes errores,ac manifesta hae rese&, non tam meae, & nouae, quam antiquorum', & recentium haereticorum, eorumd;.fabulationes ac deliramenta a S. Catholica

Ecclesia in pluribus sacrosanctis Conciliis Vniuersalibus perpetuo

damnata , si omni sunt miserabiles, ad quos , qui acc unt,lach mabile patiuntur fidei, & salutis aeternae nauseagium: ideoq; ab illis quam longissime possum recedo- Ac ne ad eos exitium ultimum

paterer

10쪽

XI. .rruerer in Atylia, suit mihi ab ea omnino dis edendum, de ad R

imanam Eccleam,verum Catholicorum portum, redeuudum: cum

iotia omnes praedictos errores, & quoscumque alion siqui praeterea

sunt in illis , qui cum Romana Ecclesia in sacristanciliis ,

praesertim vero Tridentino, explicita fide non consentiant, abijcio. detestor, & anathematizo; contrarias vero veritates amplector dealismo , nimirum, Romanum Summum Pontificem, Christi imstitutione, esse Vicarium ipsius in terris, totiusque militantis Eccle,siae, quae semper visibilis suit, visibile Caput, cum plena potestate diuinitus accepta eam regendi & ordinandi. Eumdem, in ordine ad spiritualia, habere potestatem etiam in temporalia. Implicitam fidem , utilem, & plerumque necessariam esse, nimirum cum aliquorum articulorum fides explicita inculpabilister nuo habetur. Excommunicationes Iuris , vel ipso prolatas, validas, Ametuendas, utpote summa ratione, &legitima potestate inductas; Summosq; Pontifices posse in omnes quarumcumque .partium si

deles,excommunicationes proferre. Praecepta Ecdesiae ad mortala peccarum oblivre. Vestatem Ecclesiae ab unico visibili; ipsius

Capite ves maxime pendere . Summum Pontificem esse totius clesiae verum, legitimum, & erga oviculas C Η Ο s rii summodipere, ut debet, proficuum Pastorem, quarum solam aeternam salutem ille perpetuo sitiat . & tota sollicitudine quaerat. In Missavcrum, proprium,&propitiatorium Deo sacrificium osterri, Ceremonias a SS. Patribus, & Pastoribus Ecclesiae, Spiritu Sancto inspirante, institutas, sanctas , mysticu , utiles , & omnino N-tinendas esse. Transsubstantiationem , hoc est, conuersionem l lius substantiae panis in Corpus, de totius substantiae vini in Sa guinem Domini Nostri Ia su Christi, in sacramento Altaris fieri. Per absolutionem sacramentesem, qua Sacerdos ab luit poeniten tes , Veram, ac propriam ligandi, ac soluendi peccata , quam D minus sacramentorum suorum Ministris in Ecclesia tradidit, po nitatem exerceri . Purgatorium esse eo modo, quo id Sancti Rouia na, de Apostolica Ecclesia dari docet. Satisfactionem ad reinus nem p Me, post remisiam culpam, multum v laxe . Indulsetntiaruri L. B ij usum