장음표시 사용
11쪽
Pui fabularum collocant exordia.
Fontiscus adsum, vocis suscitabulum Cantantiumque sullus gallinaceus.
Pueri discipulus dicor, porro is fuit Enni. Ennis' Musarum, Pompilius clueor.
Si quis μελ φδεῖν . . ἐστ' ονος λυραο Praesepibus se retineat forensibus,
9uibus suam delectet ipse aviustam Et aviditatem speribus lacleι suis. Primus eorum versuum potuit hoc fere nexu olim logi: a prooemio exordiar, ut illi Pui subularum collocant exordiu. Malo enim in oci prologo imitationem 3 caeni eorum potius regnoscere quam citharoedorum, de quorum prooemiis Cicero do oratore II 80 , 325: coneinum autem seu sit principium conSequenti orationi, ut non tumquam citharoedi prooemium umetum aliquod sed cohaerens cum Omni corpore membrum esse videatur. COllocaro oxordia' dicit cum arto disponero: quemadmodum Cicero, ut in oratore 2 , 80, et alii collocationem verborum usurpnut. Varro autem alibi quoque do se nonao rivulis suam irriguvitarentii, ut in ea satura, cui vulgo Gi.oni A lIxpi Boosov ius cribitur, hi prorsus ad scaenue morem facti versus leguntur: Vosque in theatro qui roluptatem nuribus
Adeste, et u me quue ferum mi gnoscite, Domum ut feratis e theatro litteras. Mitto nunc, quae in hiκ versibuου offensioni sitit, sunt autom lunodam nondum ad liquidum porducta: id unum in transcursu admonebo, no indicem quidem pius saturno vulgo voci scribi. Nempe duo ex ea fragmenta Nouius tradidit his inscriptionibus: p. 325, Ib Vorro sttorium περὶ p i/ου: et P. I 8, 1: Varro in glorio, Meri . ton: sic enim ibi oditores Ba sileenses, qui peri toton priore t inducto Wolsonbutiolanum, sper tolon Lei densorii exhibero adnotant. Atque hanc eius iu- scriptionis Apoclem adeo ab illa discropstro cum olim nonnullitum nupor M. Horruium Perlin. Inhrb. f. miss. Urit. 18 5 I p. Diuili so by Cooste
12쪽
2593 secutus Mercklinus i. c. p. 386 existimavit, ut a 'gro sibi unam candemque n Nonio citari saturam porουunderi t. Sed cum pars altera, quae latina est, indicis utrobiquo si non compariat simili modo perhibeatur, ne alteram quidem, quite graec Poxhibita rudi ori descriptori negotium sacossero potuit, Po,teriore loco ita comparatam habeo, ut in titulorum diversitatem nos deducat: quid enim ita mirum praesertim apud Nonium haec περὶ φθονου. cum grReca8 litteras scriba latino exararet in hune modum peri Honu, paullatim in eas formas alnisso, quas nunc libri, qui optimi sunt, perhibent: peri toton et mertolon: Quaru cum Iunio et Mercem huic loco ex prioro modicinam repetamus in graecis: ac vicissim illi intina ox hoe loco emendatius scripta reddamus. Nam quod Oolitoro alii praeiverunt Gloria περι φθονου. id quidem mihi a Varroniana inseribondi titulos consuetudine abhorrere viηum ost. Immo voritatem Mercerus tetigit, qui P. IU Varro Instlorio π. p. Νcribit, a quo non distat Basileensium scriptura in Glorio. Noniuκ enim, quod Oehlorus non valde accurate obNervavit p. 2i8, in afforendis his titulis in praepo8itione rarius uti solet: eandonaque formam Inglorio, quod miror fugisso Mercerum, alteri loco p. 325 pro vulgato Glorium restituo. Ut iam in po8torum huic satura o inseribi debent: Ischonius II Evi et sos ovi ac si lieot ex iudice coniecturam de argumento saturno capere, inglorius, quem livor et invidia vexabat, occasionem do invidiae rationibus disputandi praebuit: non stliter quam inoa satura, cui haec eSt inseriptio Dκvicri IIκpi quA si xi c sieonim recto scribitur, nec debebat do Vae violis cogitari) adovictis certamine Varro ansam de victoriao cupidius disso-rondi ro petiit. Mitto nune alias inscriptioneου, in quibus similom duarum partium rationem agnoscas: vel haec, in qua nunc versum ur, Satura, modo ea duplicem, quom proposui, indicom habitorii, illius rationis documento esso posSit. Sed redo e diverticulo in viam. Fr. ΙΙ Fonuscus adsum scripsi cum Iunio: Duc quid probabilius sit invonio : Nonii enim libri p. 176, 3u fontem sum perhibent, in quo quod Osthleruη phoniciu a ciendo φωνην in toro
Suspicatur, v c mixtum o graeca et inlitin sorma vocabulum
13쪽
CONIECTANEA. pincet, nec, quR nititur, analogiam agnoου co: multum onim dispar est praecia glossa, quam Paulus breviator Fosii explicuit p. 224 M. Aliorum commenta sciolis omitto.
Fr. III suum nitorem Laelim anni ingenio debet, qui κd Lueretii V 679 p. 306 ex liae Nonii memoria p. 88, 4 Pacuvius discipulus dicorporeola minor, porro is Mercerus) fuit Ennius Enni, Ennius Rothius) Musurum. Pompilius clueor lopidissimum , quod supra scripsi, distichion elicuit. Pompilius quis
fuerit, dicero non possum: videtur autem hoc ipsum nomen osso eius, quom Varro induxit, musici, qui sunm nrtem per Pacuvii Ennii quo gradus ab ipsarum Musarum gratia repetit. Musarum discipulus' quod Ennius vocatur, ad eius annalium DXOrdium referendum est, quo respiciens Lucretius I li 7 cecinit: qui primus amoeno Detulit eae Helicone perenni fronde coronam. Do forma movi vide Lachmanno laudatum MonimSeuum teritalische Dialecte p. 28 ). Sed quod distichum illud tortio loco apposui, dubito num satis corto in8tituerim. Tenor quido in sententiarum commode a significatR prosessione ad nomen ipsum procedit: sed eum distichi natura maxime clausulao con-voniat cf. G. Hermannus in olomentis d. m. p. 359), sero nd- ducor, ut reliqua Drooemii fragmenta Sambi ea concludi aptius disticho opiner. Varro quid om ipso semol, vol si recto coniicio, bis praeterea claudendo sententiarum ordini distichon adhibuit. Sic in Sxxxugssi, conquestus urbis Romanae depravationem, in hoc distichon, quod Lncinnannus nil Lucretii Ι 805 p. 56 ro
Ergo tum Romae parce pureque pudentis Visere sen patriam: nunc Sumus in rutuba. gravitor desiit. Ut huic fragmento paulo plures quam apud Ophlerum reliquino praemitti debeant. Cui compari et sen-tontia et usu est hoc de I Epori To, i, cxΑΛuit langmentum In: Ergo tum sacrae religiosae castaeque fuerunt res omnes:
14쪽
omnes convenienter id qui dein latinitati do multoribus intor-pretatur, argumentum saturae non RA8ecutus est. Sed do sodoot sensu huius fragmenti cum facito concedat, qui indolem eius Saturae percspit, de disticho erit tam seu quod addubito tur: quando omnino numeros ibi latere nemo sensit praeter Ad. Kochium, qui in exercitationibus criticis p. 25 has heroicorum particulas eruit: Ergo Religiosue tum sucrue castiaeque fuerunt
Parum probabiliter ino iudice, cum nec tranSpositionem, qua utitur, facile feram, et diremptio ergo tum particularum ni quo in duos vorsus distributio valdo displicent. Nec tamen video, quo alio leniore modo, scilicet servatis quase truduntur verbi Ν, hexameter prodont. Ut aut stillax Sit illa metri specioου, aut alia res, non disturbatuου verborum ordo, versus integritati obsuerit. Enimvero habemuου bat ceriaου heroici vorΜuου partes: Ergo tum sucrae et custaeque fuerunt Res omnes. Haeret versiculi tenor in religiosae voco, cui cum non multum collocatio vel sententiae necessitas silvont, tum gravior dubitatio ex ipso Nonio suboritur, qui ita scribit p. 267, 6 Castum, religiosum. Vim. lib. VI quique sacerdotes casti, dum ritu moneret Varro Gerontodii scalor ergo tum sacra religiosae castaeque fuerunt res omnes. Idem in Eumenidibus: 'numque venustus hic adest gallantibus' quae castu vestis ' Nempe eam, quam obstare versui vidimus, vocem e Nonii lemmato in Varronis verba illa. tam arbitror: qua dempta, commodo fluit hexametur:
. . cryo tum Sacrae cuStaeque fuerunt Res omnes.
Sed ne haec quidem consorinatio prorsus satisfacit mihi, qui, maximo altorius exempli similitudine ductus, malim ergo tum particulas in initio versus quam in medio legi. Ut o suspition subnascatur altera suspitio, non solum ali nam vocem in Varronis verba invectam, sed eadem, ut sit, alteram, quae iure locum obtinebat, esse eiectam. Nimirum Sic demum videtur integra scriptoris .mauus restitui:
15쪽
Alter versus, quem Nonius truncatum tradidit, pentameter merit an hexameter, quis prae,tot hodio 3 Ned eum recolo, iusto do distichorum usu in clauNulla monui, ot alterum illud exemplum respicio, Videtur mihi Pontamotor fuisse, quom ludibunda manu Oxpleau in hunc modum:
Res omnes: ut nunc impia turbia Sumus.
Fragmonia IV et V divorsi ου loci ου a Nonio i p. 49, 32 et p. 16, 22) trudita neminem sugit in unam Senton tinni continureri. In priore lyiae pol bibentur melodinisi onos lyrus, en gruoco scripta μελωδεὶν ' ἐστ' ονος λυρας G. Canteriis nov. lec t. V 22 Grutori Lamp. III p. 63 ) integritati vindicavit: quae cum Ichloria, calculo probaret, ex Ρnrto rurSuου depravavit scripturam, qui versum ita: Si quis μελωδειν est υνοο λυρας ex primondum curavit. no illud quidem attondens, uno Pedo
mutilum esκo sonarium. Idem do eorum v rκuum sontent insallitur, cum resorri iube At 'Rd eos, qui neglectis et pi Athn-bitis omnibus studiis liberalioribus toti in rebus forensibuου occupontur.' Cui explicationi cum obsit Donnisi de caniuet muηica accipiendum vocabulum, tum amuSiam, etiamsi possit latius patente notione de artium liboralium ignoratione intollegi, tamen hoc nexu et in hac potissimum Satura, cuius tot reliquiae expresse musicam referant, nihil prosocto adducit, ut in illam potius quam in propriam vim vocis domuηicae artis imperitia interprotomur. De ParonomaSin qua Post in his delectet - Meteι possis a Ribbeckio reficium Ennii
Set me Apollo ipsus delectui fluctati ductui De*cus. Ad prooemium nihil est praeterea, quod confidontius roseratur: no de cantu quidem, qui illud excepit, ipso quicqua nivostigii sextat, licet ex indiciis quibusdam colligas, musicum
carmen o sublimiore poessis genero tenui ac liquida voco non sino instrumento cecinisse. Cantu peracto consueta scaenicis concludendi formula
valete, inquit, Diuitiae Corale
16쪽
VI 22 Vulete meque pulmulis producite Sic enim recto Sealiger loco infra citando meque . cum libri Nonii sp. 372, 2 i) et me exhibeant: iluod Oolitori do motro
incuriam non Osrendit. Tantum est, quod do priore, quam significavi, saturno parto o reliquiis expiscari lieuit: cuius partiri indolem quam non umoverit Oeblerus, vel inde apparet, quod haec, quae inpunti saturas vindicavimus, fragmenta perperum admixtis alii, tu sino apposuit: quamquam in Da re quidem, in singulis lico imultisariam aberraus, Ausoni Που Ρopina Sunum iudicium probaverat. Cantum musici auditorum divorsa diversorum iudicia Oxcipiunt. Inter quos est, qui illum, quod non ud psalterium oiocoso ac dicaci genere carinen protulerit, in liuiae modum reprehcndat:
VII i 9) Neque orthopsallicum attulit psallerium
9uibus sonant in Graecia dicteria. Hinc est oni m. quod supra suspicatus Sim, muSi eum elatiore quodam ac sublimiore carmine defunctum esse. Dicteria enim,
illi quae opponuntur, quidquid do origine vocis statuitur, dubitari nequit quin iocoso ac salse dicta significoni ea, quae
Graecis σκωμματα sunt. Martialiη VI M, 3 omnibus arrides e dicteria dicis in omnes.
musicus hic Varronianus cantui adhibuerit, ne,citur: psalterium, quo comitari sua Graeci dictoria soleant, non fuisουe, illi versus dicunt. Psalterium, de quo vido vetorum ieestimonia apud L. Ianum in Macrobium vol. II p. 319, cum Varro Orthops alti cum vocat nec enim puto aliud latero in eo quod libri Nonii p. 10I, 1 tradunt orthopsalti tum , non illitii ab alio psalteriorum genere distingui voluit, ηed ornandi causa eX inStru-monii figura addidit opitheton uou simplex, quod sufficiebat,
ινγειν, κed compositum Ορθοψαλτικον h. e. erectum sonanη, ita comparatum, ut non multum a simplici differre videatur. Formam autem, qua nitor, pHalterii quod oelii erus hoc latiue rod-dito 'Dionis Chrysostomi in Prothoos. ad Psalin. loco: Dissiligod by Cooste
17쪽
cONIECTANE A. psalterium unum est instrumentorum, quae stilibus tenduntur, sed
erectum, cuius sonus altrinSecus eae suyeriore parte redditur
illustrat, Dio quidem Chrysostomus nihil talo, quod scirem, seripsit, in Ioannis autem Chrysostomi commentariis ad psalmos non eadem sed haec sere similia vorba invoni: in ps. CXLIX
p. 634 a Lutet. Paris. 161M το uεν τυμπονον τὴν νεκρωσιν τῆς σαρκος χιμων τὸ δε ψειτνήριον τὸ προς τον ουρανον βλεπειν' καὶ γαρ ανωθεν το ὁργανον τουτο κινειται, ου κάτω λυ-περ η κιθα-: quibuSeum cons. quao do Hieronymi expositione psalmorum Ianus i. c. Ritulit. Atque horum quid om , quae adhuc tetigi, fragmentorum si non improbabiliter sedem ac sententiam erui, tacito aliorum commentis Suporsedebimus, maximo Scaligeri, qui ingenio paulo
indulgentior suo in Catalectis Virgilii Lugd. Isai. 1617) p. 252ox illis et aliis nonnullis huius Saturae versibus hunc, quo descriptionem psaltriae' continori dicit, centonem collegit:
Phoeniciae sum voci suscitabulum Cantantiumque Gallu Gallinaceus. 9ua mobilem Dinum lyram Sol hurnime Puudum gubernians motibus diis vestet. chorda paullica attulit mulieria, 9uibus sonant in Graecia dicteris, 9ui fabularum collocant exordia, Ut comici, cinefici, Scenatici Si quis melodis naeniis θνος λυ Prec. Praesepibus se retineat forensibus: Puibus suum delectet ipSe amuSiam. D upiditatem speribus lactet guis. Valete meque pamulis producite.
In quibus nolo rimari singula: quid distent a nostris quivis intelleget, nec vereor ne quis ea prae illis, quac ludibunda manu Scaliger iecisse videtur, spernat. Ab illis autem distant nonnihil haec, quae in eiusdem Scaligori coniectaneis in Varronem ed. III a. 158l) p. 84 sq. leguntur:
Et orthopallica attulit psalteria, ovibus sonant i=ι Graecia dicteria, Diuiti ou by Cooste
18쪽
oui fabularum collocant exordia, Ut comici inuessici, scenatici: Puibus suam delectet ipse amusiam Et upidistilem speribus Iactet suis.
Cf. ibid. p. 12l et in Marii l. p. 367.
Calumniantur cautorem porro alii Ox Ruditorum conηθηSu, ut ille, qui istum, opinor, πικρον φθεγγομενον καὶ ἰσχνον κcit γυναικωδες, ut ait Lucianus in Nigrino II, non masculum es sossed mulierculum, quRe personam masculi induerit, affirmat. Quem sero ut apud Iuvenalem ille de comoedis Graeculis III 96: vacua et plana omnia dicasInfra ventriculum et tenui distantia rima dixisso putaverim. Talia enim colligo ex hac, qua illi responderi vidotur, sententia:
VIII si i) Si non plus testiculorum omenderis quam in
castrato pecore in Apulia, vincor non esse masculumtid rem.
Ad rem recte, ut puto , Ophlerus de re Veneria accepit, quando sic nudo rem ea vi dici latine o Plauto et Torontio notum est: ut fortasse non inepto Nonius p. 1 l, 9 hoc loco masculum pro forti ac vehementi dici adnotet, ita ut his masculum ad rem Varro eum designet, quem Graeci χρ ηστον : de mare enim cogitari ros ipsa docet. Comicis frequentatur etiam offendendi usus, qui hic ost et in SΕΣΑΟΕssi D. 2, ut ab inveniendo non distet: cf. Nonius p. 359, 1. De pecore, quod in Xemplum Vocatur, Apulo reminis condum est Varronem ipsum in Apulia oviarias posse disso: de re rustica II 1, 16 al. Denique unus ex auditoribus ipsum cantorem iurgii ου Ia
IX 6) Iumare coepit dicens quae facis atque
In viassum pulsas artemque e romis inertem. Quibus accurato respondent haec, quae isti musicum reiccisso suspicor:
19쪽
CONIECTANE A. X μ) Nempe sues silvat os in monsibus sectaris venabulia aut cerros, qui tibi nihil mali fecerunt, verutis: ah, artem praeclaram JFr. IX, ite cuius momoria videatur Morcoruου nil Nonium p. lμ2, 30, illuουtratur ratio, qua Varro prosariae orationi credo onim haec tumare coepit dicens podoουtria potiuου quam vel Septenarii Oxitum osse) immiscuerit . VerSuS: ne neScio qURm Pro
illa eum lioxametri fluo in uuius heroici formam conglutinarit: Iurgare occepit dicens: quae iam facis es quor Milii videtur potius obiurgatio, versibus concepta, initio manenos,e: quem desectum, quo sputontia constet, posSis ita rosarcire: nugae sunt, quae facis. Sed Varro sor,itan poetae alicuius nobis deperditi ver8us apposuit. Solot pnim aliorum pootarum flosculiου suam di Atinguero orationsem, ut ZMivviostri D. 5
dum sermone cenulam variamus dis reu tonuit bene tempestate serenti.
Ad Ennii versum annalium 517Tum tonuit Inerum bene tempestate ser nualludit: et oiusdsm Ennii versibus usus P At TRATAMEN Ti D. 2E mea Philophthonia natis, quos Menippea haeresis nutrictita est, tutores clo Pui rem Romanam Latiumque augescere vultis. cs. annalium V. 55: et Pliougrii Ei fr. 9Humanae quandam stentem stirpis concoquit Frious calore utque umore aritudinem miseel.
cf. Epicharmi D. IIFrigori miscet calorem atque umori aritudinem. cf. Ribbochius nov. mus. Rhen. X p. 286. Item de Pacuvio sumpta nunt haec MAxit se. 5- ager derelinqueretur ac periret Squale scabreque iniurie et vastitudine.
20쪽
cf. Pacuvii Teucri D. I p. 97 Ribboch.
Squales scabresque in ulta vastitudine. Ut Moinokius Veseschr. f. Au. Wiss. 18 5 n. 93) iure vid atur Ribbochio l. c. paulo violentius etiam priora Varronis in nu-
Ager relinqueiatur et perbiteret. A comico sumptum videri AGATuosis D. Puid tristiorem video te esse quam antidhac, Lampadio ' numquid familiaris filius Amat nec spes est auaui timenturia. Ideoque scapulae metuunt virgindemium rreeto iudicavit Ribbockius, qui quod eos versus comicorum roliquiis p. III adscripsit, non debent tamen e Varronianis foeludi. Ut versum Plautinum Mil. Glor. 322, qui in Axhanhri, Varronis D. 2 fere eadem forma vulgatur, nec Varroni ubiudicaverim confidentius, nec Varroniana accurato ad Plauti versum offormaverim: do qua re es. tamon quae Ritscholius scripsit de Varr. disciplinarum libris p. 17. Mitto nunc alia, in
Alia maximo Menandrsa Moino hium advorterunt, ut in line Antura, cui inseribitur Eup ΕΝ Η ΛΟ r c To IIu,MA D. IEsto unus scilices antiquorum hominum subductis superciliis dicam: γαμήσεις νουν ἔχων.. Cf. Menandri versus apud Athenaeum p. 559 E. - γαμεῖς ῖν νουν ἔχης e. q. s. Men. fragm. p. 7 ed. Did. CL ANDARATAnc MD. 1 et TAφui ΜΕΝmnov D. li et I 2. Noe alia ratione hoc dou Asio fr. I 3 accipio: Alterum bene u ylum dormire 'super amphiltipa bene molli.