장음표시 사용
221쪽
CONIECTANEA. Nonii p. , I : Argumentum libri, virtus a natura nn διδακτος. Videtur docuisso ad eam perficiendam tria quaeri, naturam primo, dein doctrinam, quae illam insormet , postremo usum et exercitationem, qui utramque Perfietat.
Ηine titulus libri Trihodito tri solio, an tripylio: quia tribus viis,
tribus portis pervenitur ad virtutum. Nempe Tριοδίτης τριπυλιος, non τοιπολιος. quod Uehlorus obtinpt, ei saturae inscribendum est. Oehlerus quidem quibus illam inscriptionem explicuit , Tριοδίτνὶς autem τριπολιος Varronis, ni fallor, est homo dictus, qui nullo artium virtutumvo genere antea institutus postquam in triviis semol consenuit niquo incanuit, illis non amplius potest assuesci ,. on si quid omnino sani contineant, nee in iudicem quadrant nec reliquiis adiuvantur. Ceterum mihi non persuasit Kr nerus do Varronis philosophia p. 6 alterum partem inscriptionis fuisse περὶ o ρετῆς καὶ φυσεως a Popina ex Aldina
Mercuri coniecturam περὶ αρετῆς κτησε coe Videtur. Devenio ad Desultorium περι του γραφειν qiuod vulgatur: in quo offendit More linum praeter consuetudin m reliquorum
titulorum infinitivo argumentum saturae EXpreSSum esse, nee
adhibitum articulum mori in his indicibus Varroniano convenire: quasi haec duo essent argumenta atque VRrro, cum infiniti Vo uteretur, potuisset etiam sino articulo περὶ γραφειν Scriboro. Sed no infinitivum quidem ipsum, quantumVis Sinpularem inter traditos titulos, ita alienum iudicarim, ut ideo certa memoria relinquenda sit: sic inter Plutarchi scripta moralia quae vocantur libellus est περὶ του ακουειν. Verum praeterest obseura ratio est ea quae dosultorium inter et το γραφειν intercedat: neque ego dicere POSSum, quam probabilis sit Oeh-lori suspitio desultorii nomine Varronem significaro 'suum ipsius ingenium in Saturis componondis ex poditum illud ac hemper paratum, non solum do quavis materia proposita disputare, sed etiam ipsum dicondi genus Variare et quasi desultorum
more a pedestri oratione in versus ae posemata tranSilire. Varronem videri in his opusculis etiam suum componendi saturas artificium tetigisse ad Biuxactu monui: nee RbSODR
222쪽
translata illa desultorii significatio, quam Vocem notum est ad prorsus divorsa genera transferri. Sic illis MereUiui argu mentis nondum eam tituli formam profligatam arbitror. At voro memoria ipsa incerta est: exemplaria Nonii p. 503 , 22
alii vilia olieuissoni, illud Iunii inventum περι του γραφειν quam potest proximo ad litterarum similitudinem accedit: a qua paullo longius recedit Mercklini coniectura περὶ πειρατέον. uitamquam non inepte desultorii nomen ad piratas transferri Mercklinus probavit. Sed cum eius suspitionis praesidium etiam in duabus quae asseruntur reliquiis paratum esκo arbitratur,
alterum, quod Roeperus probabiliter ut puto Sotade is descripsit, Alius domini delicius fuselon raptum Ε tonsilla 4 litore mobile in mentum Solpit, de quovis alio non deterius quam do piratis intelligitur: prius
Fervere piratis va3larique omnia circum eum contineat piratarum Significationem, lubricum est ex tam tenui vestigio velle totius saturae argumentum definire. Atta. men eam rem visum est Merckliuo commodo testimonium adiuvare, quo Varronem egi S So in Saturis de piratis do tuo sacrilegiis piratarum confirmetur. Arnobii verba sunt, quae Mercklinus attulit, adv. nat. VI 23: Ubi denique Apollo divinus, cum a pirasis muritimisque praedonibus et spolitisus ita est et incensus, ut eae tot auri ponderibus, quue insinuti congesserunι Saeculu, nc unum.quidem habuerit Scrupulum, quod hirundinibus hospitis, Vurro ut dicit Menippeus, ostenderet. In quibus quod Varro
Menippeus h. e. ut sero accipiunt Vrerro in saturis Menippeis: sed cf. Κralinori de Varronis philos0phia p. 9) citatur, id cum Popina et Ochlerus ad omnem illam Arnobii memoriam reforro videantur, ego dum propiuου verba inspicio, Arnobium o Vnr. rono uihil nisi hirundinum hospitarum menti otioni petiisso milii pernuadeo: nec aliter Κra inerum iudicrere vidoo Varronis Curio do cultu doorum p. 2M, qui ab Augustino de musica IVl, t. I p. 35. sino auctore laudata verba Ver blandum vigeturris, adest hospes hirundo Arnobio, cum illa do hirundinibus Diuiliam by Corale
223쪽
hospitis scriberet, versata ob oculos esse valdo probabiliter suspicatur. Cui cum in ea re adstipuletur Mercklinus, miror eundom eo Arnobii testimonio uti, quo in saturis Varronianis de piratis disputatum fuisse convincat. Itaquo corruit et hoc indicis illius περὶ πειρατῶν praesidium, et alia quae illi testimonio superstruxit complura. Nec tamen cum piratas relinquam , obstinatus Obtineo vulgatam inscriptionis formam περὶ τos γραφειν : immo si licet in re incerta ludere coniectura, desultorium malim non in trauslatam aliquam, sed in proprimvim vocis de eo accipere traicit alterno qui leve pondus equo , cui ex altera parte respondeat inscriptio περὶ ἱπποτροφων, ne ea quidem ab exemplarium memoria nimis aliena. Ut Varro quemadmodum in Μεi.EAonis venandi licentiam, ita in hac satura nimia rei equari ase studia persectatus sit. At tamen circumspicienti mihi nihil quo eam stabiliam aut confirmo ui coniecturam occurrit.
Do Gloria περὶ φθονου nastam exprompsi sententiam p. 4 Sq. Reliquos titulos, quos Merchlinus pras terea tetigit, nolo nunc euriosius persequi: Dequo ad logistoricos oxspatiari licet, de quibus hoc tantum moneo, mihi valde probari quod peracute Mercklinus intellexit Tanaquilis nomen non fuisse, quod vulgo credebatur, Saturae inscriptum, sed pertinere ad logistoricum eum, qui fuit de pudicitia. Cui roi non obstat, quod unicum sub Tanaquilis nomine citatum fragmentum p. 73 fiuis numeri8 vindicavi: quando ne n logistoricis quidem versus Omnino alienos misso iam credendum est. Quamquam eum Meralinus iuro dicat Agathonem ot Parmenonem posse aeque bene logi S tori eis quam saturis attribui, palillo tamen puto probabilius ad
Saturas reserri, cum utriusque opuηculi tantum Don omnia fragmenta numeris mortui conclusa. Nam cum noti abiudico alogistoricis metra, tamen in iis tam prosae orationis usum quam in saturis praevaluisse versus mihi persuadoo: ut quae suo genero discreta suerint opuscula, etiam ipsius spoete orationis discrepantiam prae se tulisso Videantur.
Itaque γelinquo nune locum difficillimum, qui ost de saturarum titulis de quo saturis logistoricisque internose endi ου: ad quem locum velim post eas quas protuli dubitationes secundis Diuitirco by Corale
224쪽
curis rodo at aliquando Merchi tuus, ut 'viribus unitis' etiam in hac causa denique veritas, quoad eius fieri possit, investigetur. Sed quo emorgat tandem animus ac recreetur ex incertissimi successus et maxime lubri eis quaestionibus, liceat mihi tamquam epimetrum huic commentationi Emendationes quasdam meas in his Varronis reliquiis saetas adiicere, quibus videor mihi, spero etiam aliis, aut verum aut quod maxime probabile sit assecutus esse. Earum primam e MusTgniis petam, cuius saturae D. 6 ita habetur apud Oehlerum: Init virgo, dos a femina ut auferatur, quae mihi posteaquam ad concordiam dicta esl - . Quam scripturam, non illam quidem ex eXem plaribus Nonii potitam, cum editor ipse supersederit explicarsae viriliter firmare, nescio an ogo debeam pluribus refellere. Nam licet Nonii culpa abrupta sit sententia, tamen non multum fidei habere emendatio potest, nisi animo fere integritatem Sententiae informare possis: id quod vereor tis in illa consormR-tions nemini contingat. Sod apponam Nonii testimonium p. 280, 29 Dicere' etiam promittere Varro Mysteriis: in id virgo, dos a femina ut auferatur, suae ' e. q. s. Commentum PoIrinae in id iurgo, stos non magis placet quam ea, qua Vulgatam seripturam firmatum ivit, explicatio: Eam ob rem virgo ducitur, ut, postquam in viri manus venit, insimulata flagitii aut criminis aliouins, dos ab illa auseratur.' Et Concordiam quod suadet ad saturam Τοv II1τpoc To I IMMON, quia signum Coneordiae prope stquam Appiam fuerit, ubi coniugum iurgia disceptabantur, speciosius est quam vorius. Ropono: inquid, iuro, dos a femina ut suferatur. quae mihi posteaquam ad concordiam dicta est - . Iam priora illa non minus abrupta, quam posteriora: illorum sententiam ita sere licet redintegrare: 9uod si non flet, fore, inquit, iuro, dos a femina ut auferatur. Deinceps is qui illa retulit a novo exorsus enuntinio pergit: ouae mihi posteaquam ad concordiam promissu est. Haec Sumpta esse apparet e iurgiis inter amatorem, repulsum ut videtur, et nuptam: corte oo nos deducunt etiam alia quaedam eiusdem saturae fragmenta: Velut hoc non obscurum est D. 5 Sed tibi fortassentius molit et depsit ab indignabundo amatore in nuptam, quae illum remis orit, iaci. Iam sententiam cum recuperavi, ea, quRE
225쪽
CONIECTANEA. mutavi, quo illa constaret, firmabo: ac iuro quod reposui pro uirgo nescio Ria nulla indigeat excusatione. inquit autem quod
elicui ex his in id, rominiscendum est quod p. 29 tetigi, cum alibi tum apud Nonium saepius pro ι finali exhiberi a. Sic inquid est apud Nouium p. 226, 19; amuli p. I 3, 2; reliquid p. 14 I, 24, alia id genus plura. Nec haerebit, opinor, quisquam in eo quod gid abierit in id: sic spro non dubito quin Muruuae
MuLi Scanusτ D. 2 ecquid reponendum sit Pro et Me modo possim aestuις certissime depravatum reparare. Legi et intellegi quidem liaee possunt: Itaque si plures dies inter medicorum discessum et adventum pollictoris interfuerunt. Gguid restet, videas.
Oehi erus quomodo quae edidit interfuerunt, et id aestate videas oxplicuerit, legatur apud ipsum. Redeo illuc: etenim quo non sonaol in his reliquiis firmari aut adiuvari emendationem expertus sum, id in hoc quoque fragmento commodo accidit, ut
perseeta emendatione numeri appareant, quos itu refingas: Inquit, iuro, ut sis a femina auferatur. quae mihimsteaquam dicta est ad concordiam. Deinde corrigam, si potero, SERRAN II Evi ΑΡxAiPEctu, fr. o occipitium a rivo deo oSlendo, eae oraclo elimino me. Sic Oehi erus
Gulielmi Scrivortique tam emendationem quam explicationem secutus, quorum hic teste Oehloro snam ipso Serivorium inspicere non possum) ita verba enarrat: uit, ni fallor, se rivo ablutum deo se stetisse; tum oraculo audito tomplum egressum osso. In quibus miror Ρrimum illum nescio quem occipitium potius ablutum quam vel faciem vel manus deo ostendore : et auditum esse oraculum in Seriverit quidem explicatione, non in verbis Varronis legitur: et tumon hoe diei debebat ante pa ea oraclo elimino me. Neque Arisum deum, quem Popina excogitavit, in meum patrocinium receperim: deuique Laurenberii Ἀρει deo, Iunii armo deo, Turnobi a Rivo deo non vereor uo quiου temero a Ino repudiari arguat. Una littorula mutata in librorum memoria Non. p. 292, 23) ariuo deo veritas constabit: Occipitium arduo deo ostendo, eae oraclo eliminia phe. Nempe ostendere occipitium, quod Tum ebus explicat in adversariis XXIX N, est abire et discedero. Cf. Varro de re ruSuea I 8, 6 Ibi dominus simuI ac vidit occipitium vindemiatoris, Diuitiam by Corale
226쪽
furcillas reducit hibernatum in tecta. Idem de vita populi 'Romani apud Nonium p. 245, 14 Caesar rever Sione fecit, ne postoceipitium in Hispania exercitus qui erant, relinquerent. Et Catonis notissimum illud: Frons occipitio prior est, de re rustica . Igitur hoc dicit ille, accepto oraculo se tergum obvertisso deo arduo, cuius mentem per tenebras et ambiguitatem non ceperit. Atque his quidem commode adduntur eae oraclo elimino me: oraculum enim dicit locum ipsum ubi dei responsumtulit. Ut iam non sit, quod Vel Oeliteri coniecturam ex oraelam vel probatam Gerlachio Bernensis scripturam eaeorando
Addo tortiam e Misci ponκ depromptam emendationem. Sextum enim eius saturas fragmentum Ooblerus ita Oxprimendum curavit: 9ui quid evidenter circumstant non item credo videre: hiantis video, videt tis non video. Quam quidem coniecturam non feliciorem puto reliquis, quaΘ prolatae Sunt complures. Nonius p. J18, 31 ita scribit: 'mare' mirari, stupere Varro Marcipore quicquid evidenter senident et Beria.) circumstant non rident credo ridere hiantis videor hiantis milientes Loid. Genov. Born. non audeo fauilio Leid.). Apponam breviter superiorum emendandi conamina. Sic Faber apud Mercerum putavit: quicumque evidenter circumstant nos, rident credo ridere hiantes rideo, ridentes non audio: quae ita Mere erus explicat: duorum Sermo est, posterioris surdi: qui diducentes labra videt, risum audire non potest.' A quibus non multum abludit Popinas commentum: quidquid e. c., non vident, Credo r. hiantes: video hiantes, non audio. Denique Gerlachius accessit, qui haec, tamquam a diversis personis dicta, Varronem scripsisse sibi persuasit, opinor sibi soli: quiqui sic Rothius pro
quicquid circumstanι nos, evidenter rident . . credo ridere hiant S . . hiantes Diueo, non audio. Corrigendum erat: qui quidem videntes circumstant, non rident credo: videre hiantis videor, ridentes non audeo - . Quae quidem Sententia Per se plana, ut opinor, quo integra sit, pono audeo asciscendum verbum velut cogitare vel animo informare. Nempe Sic sentio, nescio quem qui de miraculo quodam narraverat, auditoribus quos ri
227쪽
CONIECTANEA. narro haec; sed qui cireumstantos viderunt, non credo risuros
esse; videre videor, ut hiantos et obstuposacti adstent; ridentes ne audeo quidem cogitare. Ceterum videre licet, quam lenibus mutationibus do functus sim, ut qui fero nihil egerim aliud quam rectius verba distinxerim: a qua lenitate longe abest superiorum licentia. Doniquo quod non integrum enuntiatum praestiti, sed desidorari in fine verbum aio, non offendet eum, qui Nonium vel a limino ut aiunt salutaverit. Sunt alia in
hac Satura commode aliquando monenda, velut Oeliterum ne vidisso quidem D. 4 Eodem coniecisse mera miracula MScio qua et metricum esse et artissime cohaerere cum D. II Haec in aeno bis terve tussiculasser eiusdemque socordiam corrupisSela. 5 Ut eat ac rem publicam ministret, quod pulli sentent, in quo o libris omnibus administret recipiendum fuit nec spernenda forma, quam Leidensis quidem in eo lemmate Nonii p. 126, ID constantia suadet, ieientent, de qua vi do Ribbeckium ad comicorum latinorum reliquias p. t 3. Ut ne ab hoc quidem lapgmento num ori absint, non magis quam a tertio, quod idem Oehlerus emendando depravavit. Sed mitto nunc haec et alia complura perSequi accuratius. Etenim iam instat discossus ab hac urbe et universitate meus, urgent Nogotia longius a placida Inuesarum tranquillitate remota, imminet ea, qua nulla acerbius vexari philologus potest, librorum penuria. Ergo desinam, alias cum videbitur ad hunc locum rediturus: desinam autem ita, ut insignem tam collegarum quam aliorum quorum in notitiam veni virorum humanitatem, benevolentiam, comitatem, qua frui per hos duodeviginti menses contigit, cum gratissimi animi significatione recolam.
Scribebam in universitate Vrati flavi onsi die XV m. Martii
228쪽
Cum iam satis diu sit, ex quo maior pars liuius commentationis e scriniis mois in officinam Teubneri migravit, haud mirifice accidit prnosertim in opera qualis liaec est, quod non ita tenuo mihi additamentorum spicilegium succrevit. Non dico menda leviora partim inoa partim operarum culpa illata,
set Re cum nec multa sint nee magnam legenti offensionem allatura videantur, taedot singillatim recensere: nee Rnxia curiositate generis orthographici inconstantiam quandam vel na vos nonnullos Orationis notabo, qui nune cum nitido eXprsessum libellum tamquam alienam operam perlustro vel inVito apparent. Immo cum his coniectaneis iustam harum reliquiarum editionem aerumnosam illam et multis modis impeditam viriliter praeparare studuerim, meum esse arbitror, ER ΡOtiSSimum i quibus vel emendatio vel explicatio -fragmentorum adiuvari videatur, nunc eum iam in lucem prodiro libellus gestiat expromere. Quorum partem potiorem propensae Alfrodi Flock- Pisoni erga me Voluntati debeo, qui quas mihi vel opinationes usi dubitationes significavit suas, earum nonnullas licuit non incommodo suis locis orationi inserero: reliqua ascripsi infra. TANA0viLis h. vii. quod p. 73 numeris distinxi, praemisso ille pronomine suppleri suasit: fillel non modo absens e. q. s.; cuius intortius vocabuli e Nonio explicatur, apud quem v a sui haec Varro Tanaquile praemittuntur.
batur et particula sesquialterum Heptenarium troelialeum de-Νcripsit : Mee de inproviso ad nos accedit cunia Veritas, Atti es philosophiae alumna.
229쪽
CONIECTANEA. Ut, quo Varronem vel eodem sententiae ambitu sermon ommiscuisso versibus firmarem, licset ros ipsa non diluatur, hoc quid in exemplo uti non debuerim p. 72. Quae p. 67 do vocabulis dactylicis trochaei loco in vorsu positis dixi, ea me docuit Flochoisenus ita valere, ut eius pra copii severitas tantum modo a primo trochaicorum pode alionuesset. Quo irea ΚocvoropYNnc D. I octonaria, quam exempli gratia proposui, mensura probari non potest, nihil autem offensionis habot quod initio troeliaici admisi Raetere iussit: in quo quod baetere scripsi pro vulgato betere o Bambergonsi codico sumptum est, cuius aliquot scripturas idem Flecheisenus mo- cum communi cnvit. Quas quod non omnes PerScripsi, non magis mihi vitio vortetur, quam quod ne reliquorum quidem codicum varietatem scripturno exhausi. Significavi subindo, si quid Varro ox antiquioribus poPiis romanis mutuatus videbatur: ex quo genero, qui dedita opera inquisiverit, non dubito quin multo plura prosorro possit. Iu-terim ascribam duos, quos Flochoisonus mihi indicavit, locos
Pinutinos a Varrone in saturis nilhibitos: Rud. II 3, 32) 362:
periis potando, Vinor: Neptunus magnis poculis hac nocte eum invitavit. Coll. SκsuuioLixis 1 r. 15 p. 102: Ipsum renidum vino inritari poetis large atque benigne.
Menae elim. II 3, IM 368: ubi Iubet, licet ire ascubitum sic Ritscholius; libri: ubi lubet clibeo, ire licet a cubilun
coli. T ipitc Mκ vi mox D. VII p. 150: ubi lubet, ire licet a cubitum uecepto, strenue sussilimus. Ubi indo quod Varro verbis Plautinis utitur sorsitan nonnihil praρsidii mono opinationi accepto necedat. Porro Ueckeisenus PApi APApAR D. VI M p. 47 suspicatur olim numeris conceptum fuisse, quos tamen mihi nondum eontigit ut recuporarem, nec rocto ibi intellest res imporseeto logi arbitratur.
230쪽
oam vocam binis syllabis adhibitam esse. Quare cum Sotadoiquid om illi sat cortis indiciis pro lautur, Videndum est, numquid aliud in depravato mulsus delitos eat, quod quid sit non
P. 4 v. 25 Ribbeckius eo theatro seribit in praef. ad eo-micorum latinorum reliquias p. XII: libri et: vulgo e , quod seripsi. P. I 2 v. I 0 noscio an integros hoxametros praestare hoc modo licent: Iurgare occepit dicens: nugas facis atque
In viastum vulgas, artemque expromis inertem.
P. bl v. 24 aogro foro quod 3s. Horigium laudaro omisi, qui meri. Jahrb. I 845 I p. 26lὶ anto me do homulo momulis
cogitavit. Eundom soro vidi ibidom do: Mgi. E cston v. Dr. II ot III oodoni modo iudicasso ac Dio P. 56. ENDYMi ΝΕs, quRm SRturnua p. 55 V. 4 perstrinxi, I rabiae sdo Varronis philosophia p. 22 adnotavit e philosophico argu mento aptum librum misso. Hae hiacum systema ab Hormanno in elem. p. 303 constitutum, quod p. 94 tetigi, elegantius Ribbeckius in qunosti δε- nibi A sconicis p. 268 adornavit in liunc modum: Puemn4m te esse dicam, fera qui manu Corporis fervidos fontium aperis Lucus sanguinis teque vita lepus ferreo rasi 'Iisdomquo versibus consert ox Ennii Thyesto D. IV: est Ennianno poesiκ reliq. p. I l. P. 130 et 131 quod Biκ aco dixi parum probabiliter addi alteram inscriptionem περὶ τροπων, id paullo probabilius redditur eis quao Κratinorus do Varronis philosophia p. 6 disputavit, Varronem cum aliis in rebus tum in praefigendis titulis Cloanthis auctoritatem non raro sociatum e- , cuius περὶ τρυ- πων extitisse librum Diogonis Laortii testimonio VII 5, 6 con- sint: unde, quod τροπους a Varrone notione rhetorica diei as- firmavi, gregio comprobatur, quando non aliam vim illum Cloanthis indicom haboro Diogonis roconsus titulorula indicio ost: περὶ διαλεκτικῆς, περὶ τροπων. περὶ κατηγορθμα rio V. Di siligod by Gorale