장음표시 사용
11쪽
hem p Te enim Dominici ordinis Ducem
utriusque rei sollicitudo studiumque tenet , ut et doctrina S. Thomae omni aere Perennior et auro fulgentior, cujus splendore Guamanidum soboles gloriae aPicem assecuta est, et Ecclesia Dei inexpugnabile scutum, augeatur et restoreat;
et Bibliotheca, quam eidem Soli Aqui
nati sacram potuit dulcis se en ac υἱ-nerandae memoriae Piissimus, ac doctissimus Institutor Cardinalis Hieronymus sanate, cujus laus ex OPere ipso immortalis resonat, noνa semper in dies incrementa susciyiat. Haec igitur aniamo meditans tibi id genus opusculum utroque revectu insigne, minimo displiciturum, confitebam. Dolendum sane erat, Thomistica haec opuscula diutius obliotone Iethaea opprimi; ideoque consilium sumpsi statim ac ad obscura rei diyloma
12쪽
ticae penetralia ingenium adjeci, Casanatenses codices excutere, ac in elegantiorem ordinem redigore, et OPPOrtuno Cathalogo , ac indice illustrare mihi cordi fuit, Praesertim cum demum RR. Patrum Curatorum consulto Bibliotheca aucta conclauibus fuit, quibus librorum ditissima suPellex concinnius distribui atque commodius disponi posset. Ardua dictu res est, quo Plausu determinatio isthaec omnibus grata Probataque fuerit , et quodnam huic Perillustri musarum templo decus addiderit lE re ergo nata mo eor ; neque aliud aut tuo aelo dignius , aut Bibliothecae OVnamento utius , aut S. Thomae disci-Pulis, eruditoque cutois jucundius, quam
Per tot secula oblita opuscula Producἱ-re criticis notis elucubrata, ab erroribus amanuensis eluta , ne quis angeli
13쪽
canu doctrinam temerare auderet , si ad indoctas manus ea Perpentum iri contingeret. Hoc quire e scientiarum athenaetim adeunt docti rudesque, boni ac in-pidi: non omnium una Cr ido ESt, Προ- quC Omnes Possunt omnia: quot enim ad inconsultam temeritatem impellit prae
Tibi ergo arrideat, Reuerendissime Praesul , hic meus tenuis quidem, attamen negotiosus labor; arrideat , Precor , Meluti Primitiarum flosculus istius amaenissimi pireti , quod mihi exercendum commissiam est; et si id minus libebit , quia non linguae leporibus culta et ex meo Penu imPerfecta Opella relinquitur , nihilominus Angelici Doctoris AusPicis, ac Mecoenatis Potentissimi lumine illustris, et clarissima Midebitur. Sit tibi bene beatequC.
15쪽
Antequam doctrinam codicis exponamus optimum duximus de ejus aetate ac sinceritate pauca praemittere, quae ad instar promulsidis ad justas epulas animum praeparent. Ad clausa siquidem ac fastidita studii diplomatici penetralia vix ingeniolum dirigebam , cum in Casanatensis Bibliothecae scriniis praedictum codicem reperi cum aliis. Nihil ergo mihi antiquius fuit, quam illos codices cascos , in quibus pellucere mirabar venerandae antiquitatis monumenta e tenebris eruere , eXeutere, illustrare, in ordinemque redigere ceu mihi tradita excolenda provincia. Sed de aliis modo silebo ; aliquando enim, favente Numine, de omnibus illustrationem me daturum ominor a Thomistico exordiendum esse suadebat et re-
16쪽
archaeologiae pars p In ea sacem praetulerunt ex nostris celeberrimi Iustinianus Augusti
ratorius , ro) Christianus Henricus Echar
i) Psalterium octaplum edidit an 1516. Eum laudat Buxtorsius post opus Biblicum Complutense in epistola dedicatoria Lex. heb. Quo ita genere primas sibi vindicat. Vid. Echard. Tom. 2. P' 96. 2) De quo Butorsius loco cit. ait: Post Hieronymum primus biblia hebraica integra in latinum sidelissime com
3) Edidit Eucliologium sive rituale Graecorum 1647. aliaque plurima. 4) Innumera edidit ex graecis et Iatinis ΜSS. 5) Vide de iis omnibus aliisque apud Ecliard. De Script. Or. Pr. l. 2. P. 993. ete. 6) In Palaeogr. Graeca Parisiis 1708. in Itiner. etc. 7) De re Diplomati ca Lutetiae Paris. 4209. 8) In Cronis. Gotw. Typis. Μοnast. 1232. 9) In claui diplomatica Hannover. 1737. 10 In Tom. III. Antiq. Itali Alediolani. 1740.
17쪽
quos laudat Baringius. I) Nemo tamen est qui majori apparatu et feliciori successu hanc operam naVavit quam doctissimus Waltherus, sa) cujus lexicon potissime versando labyrintheos flexus, quibus codex thomisticus obscurissimus redditur, consequi potui. Ardua namque intellectu sunt illa linguae compendia , ae aenigmata , quorum originem quidam Ennio, Vel Xenophonti tribuunt ; sed potius ad Iovem adhuc imberbem esse reserendam ego censeo, quandoquidem in omni sere lingua vel antiquissima obtinuit ars Velociter scri
bendi de qua Martialis 3 Currant uerba licet
manus. Est velocior illis ; nondum lingua suum dextra Peregit OPuS. Ceterum quoad codicis nostri aetatem stabiliendam his usus instrumentis reperi, haud
i) In vera citato. Praeterea alia sunt nomina ill stria in quolibet linguarum genere, uti Buxtorsius in hebraicis, Sirius et Montiaucon ita graecis, Valerius Probus in latinis, Sertorius, Ursatus, Massei, Trombelli, Goxi etc. 2) Lexicon splomaticum Gottingae 4 45. Viginti
insumpsit annos celeberrimus auctor in hoc aerumnabili ac molestissimo labore , totidemque consumpsit Montiaucon in Palaeographia graeca. 3) Epigrammatum L. XIV. 208. Ηinc. uotarius a notis nuncupatus sertur. Diqitigoo by Corale
18쪽
facilius recedendum esse a judicio, quod jam
pronunciatum est , Videlicet exaratum videri circa finem sec. XIII. Si enim Commata , puncta , notae , interpunctiones , sigia vel abbr Viaturae , characterum forma, aliaque attentius expendantur, illi opinioni multum favere reperientur. Fateor autem ibi inveniri sigia , quae juxta Waltherum ad diversa sunt reserenda secula. Quod ne perperam dixisse Videamur succenturiabimus unum alterumque exemplum. Sec. XIII. sigia sunt tin bene; hois hominis etc. Sec. XIV. necce necesse ; coit communiter ,
e est , hoi homini , spu spiritu ; dr dicitur;
nus numerus, POus Potius etc. Sec. XV. PO Positio, nam naturam, Sti sancti etc. Quae tamen non ita propria sunt unius saeculi , ut etiam non reperiantur in aliis. Praeterea Sumitur p pro m dapnatos damnatos, ColuPΠα columna : ci pro ii diutriarum , naciones ,
pro it mictentur etc. Dyptongus nulla ; Puncta in sine peryodorum , et in Verbis mutilis alia orthographica signa, seu interpunctiones , omnino omittuntur ; Verba tamen a Verbis Convenienti spatio distinguuntur. Characterum
19쪽
formula si) goticam rationem redolet, sed non
plene assequitur ; minusculus Character est, at semper sibi constans , initiales litterae rubeae , serma libri ad eam accedit , quae in Octauo paruo dicitur ; nisi quod pagina non completur, quia spatia ampla relinquuntur maxime superius ac inserius ; liturae aliquae tantum inVeniuntur , reclamantes in sine uniuscujusque solii , punctum in littera i aliquando super imponitur , aliquando non. His ergo ad examen Vocatis juxta praecepta Waltlieri, ac
Trombelli α) deducere probabiliter quis posset,
scriptum suisse circa finem Sec. XIII. , Vel, quia extrema sunt simul, circa initium XIV. eo quod majori numero reperiuntur sigia sec. XIV. Quam sententiam minime quasi ex tripode , Vel delphico oraculo prolatam Volumus ; unicuique aliter sentiendi, si placet, in tegrum sit. In re palaeographica nonniSi extrinSeca argumenta habentur, et saepius ita infirma , ut in dirimendis diplomaticis quaestionibus neutiquam adhiberentur ; haec enim ars Vide Fac-simile
20쪽
meris coniecturis innititur ; aliunde ne in diplomaticum scepticismum incidamus , timide sobrie , ac modeste de codicum aetate argumentari debemus. Venio nunc ad reliquam disquisitionis Partem, quae intrinseca argumenta Suppeditat, quibus de ipsius codicis sinceritate , et auet ritate arguere possumus. Censendus ne est Divi Thomae foetus nativus , an adulterinus 3 Principio sciendum est , plures in evolutis aevis extitisse maleferiatos tenebriones , qui ut imperitis sucum facerent illustri nomine Se, Suaque obtegebant, quo tutius proprias opiniones Venditarent , aut salsa pro veris diplomata divulgarent. Hinc memini , Quinctilianum graViter Conquestum, quod a malevolis corrumpi vide rei opera sua. Actiones ait forenses , quac sub nomine meo feruntur negligentia excipientium in quaestura notariorum Corru-Ptae minimam Partem mei habent I). Quamobrem in nostro codice plura monita inscripta sunt in initialibus foliis chartaceis additis, quibus caute illa thomistica opuscula legenda