Caroli Rabbii Bononiensis ... De mathematicarum disciplinarum ad theologiam utilitate isparumque in ea usu dissertatio ad reverendissimum patrem d. Guidonem Grandium ordinis Camaldulensis ..

2쪽

-erendissimo Patri D. GUIDONI GRANDIO

V. Cl. ac Maecenati suo

CAROLUS RABBIUS. curare titulum hujus meae

Dissertationis vel semel a pexerint , illi me bem fecisse prasinus Juacabum D apti me, qui tibi Cl. V. illam inscripserim. Quando-

3쪽

bus tractatio jure optimo et ofertur , qui Theologos inter ac Mathematicos principem locum facile tenet. At te, Maecenas ornatif-sme, scimus jamdudum sacrae doctrinae myHeria Ravennae in amplis o Classensi Co nobio, tum Florentiae ac T 'mae, Urbes sipientum virorum frequentissimae me nisi miximorum ingeniorum laudatrices, magno pia su docendo D explicando tractasse. Mitbematicas vero disciplinas novimus Te ita excoluisse, seu, ut rectius loquar, propexif- se ac illuserasse, ut ingens ipsis lumen, a que incrementum attuleris , tibi immortilem gloriam comparaveris . Praeclaram sine , Π amplismam accessionem attulim penitiori Geometriae, parabolae quadraturam exb, bens, dimetiens Viriamum Caelum, V TMωremata Hugeniana demon strans . His atque aliis hujus gener. monumentis acutissimi ingenii abditisima, ae nova, prorsusque mira rei

gentis , Te dignissimum probasti earum laudum, quibus reipublicae literariae proceres , Π is mores Europae Academiae Raeverendissimum GUL

4쪽

GUIDONEM GRANDIUM non tamquam collegam, aut socium, sed velut ornamentum praecipuum , Herciemque eximium prosequuntur . Alsi enim te Drum celeberrimum, alii sapientiae fama uliique notissimum, quidam etiam Te , qui unus inter Italos Mathematicos triumptis, praedieant. Quis CL Chriseianus md in hoc illume Π fi lare in tuis lamdibus ponit , quod ad ana cae artis addita, ae fangia breviorem V apertiorem Diam nos ratibus tradideris , quum ipse primus expeditiores methodos , rationesque novas e tranf- alpinis regionibus in Italiam invexeris . Q

pro ex merito prudentissimus V sapientissimus Princeps, idemque magnorum ingeniorum aes ator acerrisus CosMUs III. Magnus

Etruriae Dux Te Iibi a sanctioribus consiliis esse voluit , tituloque ac munere Mathematici suae regiae Cestudinis insignivit, atque Ph, Asophiae cathedram primo, tum Matheseouamandavit in celeberrima universitate Pisirum. Quae cum ita finet, eademque notissima, recte censui cunctos hanc de rebus --oematicis V Theologicis tractationem tibi imscri-

5쪽

scriptam agnoscentes meum consilium probi

At qui librum ipsum legerint vereor sitis ne longe secus judicent: quum tamo Viro omnigena sapientia eruditione , ut Math matica V Historica ejus opera abunde t fiantur , Claris o , atque a summis Princ pibus , ipsisque Ecclesiae Hierarchis perhonor, Acis titulis ae muneribus commendato ι dignitite etiam apud suos cinclitam nempe CamaLdulensem familiam sapientum virorum paremtem V altricem P conspicuo, rudem ac t nuem opellam oferre inconveniens prorsus D illaudabile videatur . Me in hujusmodi r prehensores incidere veritum patiere , MPme Praesul, meam caussam hic agere paucis. Ipse quoque isam operis, ut ita loquar. 4mmetriau praen eram ; verum deligens Maecenatem , non tam splendidum nomen , quam validum propu-gvatorem quaeseri . Rem etenim cum nompaucis , argumenti novitate V a pellabunt aliqui , insolentia commotis miti meo, que libello futuram suspicor . Quamobrem

mea intererat Patronum adsciscere nominis qui dem

6쪽

dem relebritate, D dignitate silumem, qui

operi decus asserrat s at praeterea fingulari sapientia praectantem, qui sententiae meae, ubi oporteret, defensionem susciperet. Huc accedit, me plurima Maecenati meo debere..dicam cum de quibusdam phseo albematicis thesibus publice Bononiae disputare juvenis admodum inctituissem, nee meo Merem ingenio, struerendi um GUIDONEM GRAE . DIUM, tune etiam fama sapientiae notissimum, per litteras consulendum duxi, qui ignoti vultus ac nominis hominem episolis summa doctrina ae humanitate plenissimis excepit , erudiitque. Idem quoque problematum quorumdam geometricorum solutionem quamvis levissimam a me ipsi oblatam caram hibuit . Quin etiam non semel suorum operum munere me Abi dudum addictum amplius δε- cinxit . Alonne ergo aequum fuit tandem ast quando munusculo aliquo resari palam plurimum me illi deberest ised Π aliud impulit ad opusculum d

eandum , illudque gravius s juctitia nempe em ,

poscens reddi cuique quod suum es . . Id is B quor,

7쪽

quor, quoniam in praefatione Problematum Virianeorum, quae Maecenas meus magno matheseos bono, Π matbematicorum plausu ediderat, non paucis disseruit, quam deceant juventque Theologum Mathematicae disciplinae.

Haec ipse legi; U inde quasi ex seminibus

Dissertatio mea traxit originem, eamque Obrem icta non tam inscriptio Patrono , quam redditio Domino censenda es. Cum itaque tantis urgear utilitatis, gratitudinis, ac Im Bitiae Himulis , quamvis libellus. icte infra sapientiam V eruditionem Renm GUIDO-ΛTIS GRAENDII longissime jaceat, eidem nihilominus erat exhibendus V inscribendus. Haec reprehensoribus.7 uno ad Te, Vir Cl. V ornati me Maecenas , redeat oratio. Habuit mea haec Dissertatio A Te principium: tibi de sinet itaque , atque eam tamquam tuam oferam tibi , seu verius reddam. Tu illam benigne, ut soles , excipies spero . Quod si etiam sabiem ex parte eamdem tibi probari intellexero, mihi quidem justissime laetabor, qui munusculum

8쪽

lum non omnino tanto Patrono indignum o tulerim : vellae autem ipsi apud eruditos aο sapientes laudem aliquam veri me augurabor. Sin aliter: id mihi tamen solatii sumam, quod tuo clarissimo nomine libellum illustrarim. At Tu, quando ni adiud, profecto in eo animi tibi additassimi, Si inermensi tuae gloriae

studiosissimi sincerum pignus habebis, Utissimum monumentum . Vale.

9쪽

CAROLUS RABBIUS

Lectori S

UAE hie Lector tibi ostertur Dissertatio, ea est majoris operis pars. Nam cum iam.

dudum animum cogitationesque omnes ad Theologiam transtulerim, conatus sum a

tes quoque & scientias, in quarum studiis antea. Etam aetatem consumsi, ad divinam facultatem tra. ducere. Ea propter quantum fructus a Logicae, Phy-seae, Metaphysicae, ac Mathematicae, sacrorumque Canonum doctrina referre possit Theologus, & qua ratione ac lege earum dogmata & placita de rebus supernaturalibus agens adhibere debeat, singillatim, nee indiligenter disserui. En tibi modo Traetatio de Mathematicae utilitate atque usu , quam iustis de caussis volui aliis praemissam. Ceteras, ut potero, polliceor me daturum. Tu interim num tuam exspectationem mereantur, eX ista tamquam ex specimine coniicies. Ego quidem id peropto, non meo, sed sacrae doctrinae bono, cuius honori & incremento, plus. quam opere implere possim, vehementer studeo. Quid vero te amplius praefando morer iram, quae multi ita

lent,

10쪽

lent, aut veniam erroribus preeari, aut excusationes imbecillitatis curarumve alio di strahentium praetende re, aut etiam favorem legentium aucupari rogando; nullum istorum ipse faciam: quippe haec omnia aequus sapiensque lector, nec postulatus praestabit; a morossi& difficili neque lacrimis impetrabimus. Illud unum scito, quicumque leges, Auctores haereticos aut alios censerio stigmate ab Ecclesia notatos, quos attuli, non ideo a me nominatos, quod eorum sententias prinhem, qui & omnes improbo, ct illaudatos volo: sed quod eorum dicta ad rem meam facere, atque albquem cumulum adiungere visa sunt mihi. Tu, siquid minus apte expositum, aut veritati non consonum imVenies, deleas quidem corrigasve, sed tamquam solius Veritatis amator; nata, ut mei Augustini verbis mtar, sicut meum Lectorem nolo mihi esse deditum; ita correptorM nolo sibi.