Rhetoricorum ad C. Herennium libri 4. incerto auctore. Ciceronis De inuentione libri 2. De oratore, ad Q. fratrem libri 3. Brutus, siue, De claris oratoribus, liber 1. Orator ad Brutum, Topica ad Trebatium, Oratoriæ partitiones, Initium libri de opti

발행: 1550년

분량: 113페이지

출처: archive.org

분류: 연설

2쪽

DE CLARIS ORATORIBUS, CICERONIS LIBER, QUI INSCRIBIT VR BRVTVS.

Variae lectiones ex antiquis libris, er ex ingenio.

CORRIGENTE PAULO MANV TIO, ALDI FILIO.

4쪽

M. T V L L I I CICERONIS DE 'c LARIS ORATORIBUS

VM e Ciliciis decedens Rhodum uesnissem,'eo mihi de OHortenueste morte esset allatu,opinione omnium L majorem animo cepi dolorem . nam cir amico amisso , cum consuetκdine lucunda, tum multorum officiorum coniunctione me

priuatum uidebam : π interitu talis Auguris dignietatem nostri collegii diminutam dolebam. qua in cogitatione,et cooptatu me ab eo in collegium recordabar, in quo iuratus iudicium dignitatis meae fecerat . et ina auguratum ab eodem , ex quo Augurum institutis in parentis eum loco colere debebam . augebat etiam molestiam , quod magna sapientiam ciκium honorumspenuria,uir egregins,coniunctissimusq; mecum cosiliorum omnium societate,alienissimo re . tempore extinctus,s' auctoritatis,e prudeliae suae triste nobis desiderium reliquerat: dolebams, qκod non,ut pleriq epulasant,aduersaretκm,aut obtrectatorem lauda mearum, sied socium potius,'consortem glariosi laboris amistram.etenim si in leuiorum artium studio memoriae proditκm est,poetas nobileis poetarum aequalium morte doluisse: quo tandem animo eius interitum ferre debui cum quo certare erat gloriosiM,Pam omnis

5쪽

B R V T U S. no assuersariunt non habere cum praesiertim non modo nunara sit aut illius a me cursius impeditus,aκt ab illo meus ed contra semper alter ab Hiero adiutus et communicando, monendo, π fauendo. sed quomnium perpeti a quada felicitate usius ille cessit e : ita, suo magis quam suorum ciuium tempore i tum occidi cum lugere facilius remp.posset, si Riueret,quam inuare ; uixitq; tandiu, quam licuit in ciuitate bene beateq; uiuere: nostro incommodo detrimentos , si est

ita necessee,doleamus ', illius uero mortis opportunitam

tem beneuolentia potius,' uam misericordia prostquamlir , ut, qκotiscuque de clarissimo π beatissimo uiro cogitemus,illum potius,quam nosmet ipsos diligero uideamur. nam si id dolemus,quod eo iam frui nobis non licet: nostrum est id malum quod moάice feraumus; ne id non ad amicitiam, sed ad domesticam litio litatem referre uideamur. sin,tanquam illi ipsi acerbitatis aliquid acciderit,angimur: summam eius felicitatem non satis grato animo interpretamur . etenim si uiκeret Hortesius,caetera fortasse desideraret una cum reliquis bonis O fortibus ciuibus: hunc aute e praeter caeteros aut cum paucis fustineret dolorem,cum

for m populi R. quod fuisset quasi theatrum illius in αgenis, voce eri ita, Cr Romanis Graeciues auribus disgna stoliatum atque orbatum uideret. equidem ancgor animi, non consilist, non ingensi, non auctorita tis armis egere remp. quae didiceram tractare,quibus sme nouefeceram, quaeq; erant propria cum praestanαtis in rep. uiri, tum bene moratae εν bene constitutae . ciuitatis. quod si fuit in rep. te Es κIκm,cum extora

6쪽

V V V s. 3quere arma posset e manibas iratorum ciuium bonicitiis auctoritas π oratio : tam profecto fuit, cum patrocinium pacis exclusium est aut errore hominum, urit timore. ita nobisemet ipsis accidit, ut, qZanquam essent multo magis alia lueenda, tamen hoc dolereum: s,.qκοd quo tempore aetas nostra perfuncta resus

ampli imis tanquam in portum confugere deberet, non inertiae neque desidiae , sed orij moderati atque honesti, cumq; ipsa oratio iam nostra canoceret hauberetq; fuam quandam maturitatem , π quasi ρα nectutem; tum arma sunt ea sumpta quibus illi φαsi, qui didicerant eis utigiorise , quemadmodum μαlutariter uterentur, non reperiebant . itaque ij mihi videntur fortunate beateq; uixisse , cum in caeteris cim uitatibus, tum maxime in nostra, quibus cum ductoraritate , rerumq; gestarum gloria , tum etiam sapienαtiae laude perfrui licuit . quorum memoria' recor: datio in maximis nostiris grauissimisq; cκris iucunda sane fuit, cum in eam nuper ex sermone quodam cincidissemus . nam cum inambularem in xUo, πessem otiosius domi: mulis ad me Brutus,ut convisaeuerat , cum T. Pomponio . Menerat , homines cum inter se coniuncti , tum mihi ita chari , itaq; iucundi , ut eorum sectis omnis, quae me angebat , de rep. cura consederit. quos postquam salutaui , Quid uos , inquam , Brute , π Atticei nunc, quid tandem noui ibit sane, inq&it Br:ια tus, quod quidem alit tu audire uelis, aut ego pro certo dicere audeam. Tlim Atticus, Eo,inquit,ad te animo uenimus, ut de republica edet silentia mi G

7쪽

α B R V Τ V s. aliquid audiremus potius ex te, quam te afficeremus ulla molestia. Vos uero,inqua,Attice et praesentem me

cura leuatis, o absenti magna solatia dedistis: nam vestiris primu literis recreatus, me ad pristinastudia reuocaui. Tum ille,Legi,inquit, perlκbenter epistolam , quam ad te Brutus misit ex Asia : qua mihi usus ester monere te prudente π consolari amicissime. Remese,inquam,ot uictus: nam me istis cito literis ex diues

turna perturbatione totius ualetudinis tanquam ad

asticiendam lucem esse reuocatum. atque ut post Cannensem illam calamitatem primum Marcelli ad Nodi Iam praelio populus si Romanus erexit, posteas promsterae res deinceps multae cosicutae sunt: sic post rerum nostrarum,et communium grauissimos casus, nihil ante epistolum Bruti mihi accidit,quod uellem, aut qκod aliqua ex parte solicitudines alleuaret meas. Tum Bra, tus, Volni id quidem efficere certe, π capio magnum fructum, si q idem, quod uoluissanta in re cosecutus sum. sed scire cupio,quae te Attici literae delectauerint.

Istae uero,inquam,Brute non modo delectatione mihi,

sed etiam,ut stero, salutem attulerunt. Salutem ' inquit ille . quodnam tandem genus istuc tam praeclaruliterarum fuit An mihi potui inquam, esse αμt graptior ulla salutatio,aut ad hoe tempus aptior, quam ilαlius libri,quo me bie assatus,quasi iacentem excitauit Tum ille,Nempe eum dicis nquit, quo ille omnem rerlim memoriam breuite et, ut mihi quide ui*m est,

perdiligenter complexus est Istum ipsium,inqua,Frκα te dico librum mihi saluti fuisse. Tum Atticus, taη

tissimum mihi quidem est,quod dicis: sed quid ludem

8쪽

BR VT VS. habuit liber iste quod tibi aut nouum, aut tanto usui posset esse s Ille uero e nοὐ,inquam , mihi quidem multa,et eam utilitatem,quam requirebam, ut explis eatis ordinibus temporum, uno in constectu omnia uiderem : quae cum studiose t ractare coepissem,ipsa mihi tractaetio literarum salutaris fuit,admonuit a Pomposni,ut a te ipso pumerem assiquid ad me refciendu, res veniunerandum, si non pari aegrato tamen mlinere. qu.iquam illud Hesiodium laudatur a doctis, quia eadem mensiura reddere iubet, qua acceperis,ant etiam cumulatiore, si possis. ego autem uoluntatem tibi profecto emetiar, ρά rem ipsam nonda posse videor, idq;Mt ignosius a te peto. nec enim ex nouis, ut agricola

solent ructibus est unde tibi reddam quod accepi ; sic omnis foetus repressus,exustusq; flos siti ueteris ubertatis exaruit: nec ex conditis, qui iacent in tenebris, et

ad quos omnis nobis aditus, qui pene solis patui obustructus est . siremus igitur aliquid tanquam in incutito et derelicto solo : quod ita diligenter colemus,ut impeti is etiam augere possimas largitatem tui muneris, modo ide noster animns efficere possit, quod ager,q icum mestos annos qliieuit, uberiores efferre fruges sotit. Tum ille, o uero π expectabo ea,quae polliceαris,neque exigam, nisi tuo commodo: π erunt mihi pergrata, si solueris. Mihi quoque,inquit Brutus, expectanda fiunt ea,quae Attico polliceris. etsi fortasse ego a te huius uolutarius procuratorpetam,quod ipsi cui debes,incommodo exacturum negat. At uero, inraquam,tibi ego Brute non soluam, nisi prius a te cauexro,amplius eo nomine nemine,enim petitio sitietituo

9쪽

::m Non mehere: e,inquit,tibi repromittere illlacq idem arusus sim . num hi nc,qui negat,uideo flagitatoατem , non illum quidem tibi molestam , sed asiduum

tamen, acrem fore . Tum Pomponius, Fgo Lero,

in nit, Brutum nihil mentiri pzto. uideor enim iam te ausurus esse appellare, quoniam longo interuallo modo primum animaduerti paulo te hilariorem . itraque quoniam hic, quod mihi deberetur, se exactuarum professus est: qued buic debes, ego a te peto . Quidnam id in qu ni Vt'ribas,inqui aliquid: iam

pridem enim conticuerunt tuae lite . nam ut illos derep. libros edidi thnibit a te sane postea accepimus,eis

nosmet ipsi ad ueterlim annalium memoriam compre

endendam impulsi atque incensi sκmus. sed illa,cum poteris: atqae,ut posis, rogo . nlinc uero , inquit, si es animo uacuo, expone nobis quod quaerimus. Quidε nam est id , inq:ιam Quod mihi nuper in Tubculauno inchoasti de oratoribus, quando esse coepissent, qui etiam ,π queses fuissent . quem ego sermonem cZm ad Bristum tuum, uel nostrum potius detulissem,maignopere hic audire si velle dixit. Itaque hunc elegi: as diem , cum te sciremus esse Osacuum . quare , si tibi est commodum,ede illa, quae coeperas, π Pristo , π mihi. . Ego uero, inquam, si potuero, faciam κορbis satis. Poteris,inquit: relaxa modo paulum aniumum , ut sane, si potes, libera. Nempe igitur hincium Pomponi ductus est fermo,quod erat i me metio

facta, causam Deiotari jόelisimi atque optimi regis ornatisime et copiosissime a Bruto me audisse defenαμm. Scio inqui ab isto initio tractu esse sermone, te

10쪽

stitatem ei fori. Feri,inquam 'M quidem, π saepe

facio. nam mihi Brute in te intuenti crebro in menditem uenit uereri, ecquodnam curriculum aliquάdo sit habitura ilia natura admirabilis, Cr exquisita doctririna, singularis indubia . cum enim in maximis causis κersatas esses,Cr cum tibi aetas nostra iam ce aere fascesq; summitteret ubito in ciuitate cum alia ceciderat um etiam ea ipsi,de qua distulare ordimur,

sa inqwit plac π doleo, dolenda puto: dicendi duatem me non tam fructus π gloria, studium ip*m ,

texeuitatioq; delectat: quod mihi nulla res eripiet, te praesertim tu studioso. etenim dicere bene nemo potest, nisi qui prudenter intelligit. quare qui eloquentiae uerae dat opera,dat prlidentiae,qua ne maximis quide in bellis aequo animo carere quisquam potest. Praeclare, inqZam Jrute dicis .eoq; magis ista ὸicendi laude delector,qκod caetera,quae sunt quondam habita in ciuitate pulcherrima,nemo est tam humilis, qui se non aut posse adipisci, aut adepta putet, eloquentem nemine

uideo factu esse uictoria. sed quo facilius sermo expliacetur, sedetes, si uidetur,agamus. Cu ide placuisset italis tu in pratulo propter Platonis statuam consedimus. i HIC EO, Lalidare igitκr eloquentiam, ilia tauis sit eius,expromere,quantamq; iis,qui sint eam cosecuti,dignitatem asserat , neque propositu nobis est bee loco,neqlie necessarium . hoc uero sine ulla dabitatio esne confirmauerim; siue illa arte pariatur aliqua ,siue exercitatione 3κadam, sisse natμra, rem unam ese

SEARCH

MENU NAVIGATION