Rhetoricorum ad C. Herennium libri 4. incerto auctore. Ciceronis De inuentione libri 2. De oratore, ad Q. fratrem libri 3. Brutus, siue, De claris oratoribus, liber 1. Orator ad Brutum, Topica ad Trebatium, Oratoriæ partitiones, Initium libri de opti

발행: 1550년

분량: 113페이지

출처: archive.org

분류: 연설

31쪽

tasse uis non ingenii solum, sed etiam animi, naturalis quidam dolor dicentem incedebat, estistebatq; uter incitata, grauis,e uehemens esset oratio 2 dedi in cum otiosus stylum prehenderat,motusq; omnis animi tanquam uentus hominem defecerat, flaccescebat oratio : quod iijs, qui limatius dicendi consectantur genκs,accidere non solet: propterea quod prudentia naquam deficit oratorem , qua ide utens, eodem modo posit GT dicere, x scribere. ardor animi non semper adest: isq; cum consedit,omnis tua uis, e quasi flamoma oratoris extinguitur. hanc igitur ob causam uideae tur Laeli j mens istirare etiam in Ariptis, Galbae autem

uis occidisse. Fκerunt etiam in oratorum numero mediocrium L. er Sp. Μκmmij fratres', quorum exαtant amborum orationes: simplex quidem Lucius erantiquus, Spurius autem nihilo ille quidem ornatior, sed tamen astrictior: fuit enim doeius ex disciplina. Stoicorum . Multae sunt Sp. Albini orationes. sunt etiam L. CT C. Aureliorum Orestarum , quos aliquo uideo in numero oratorum fuisse. P. etiam Popilius cum ciuis egregius,tum non indisertus fuit: c. uero filius eius distrius. Caiusq; Tuditantιs cum omni uim atque uictu excultus, atque expolitus,tu eius elegans est habitum etiam orationis genus. Eodems in genere est habitus iue,qui iniuria accepta fregit Ti. Gracchum patietla,ciuis in rebus optimis constatissimus M. Octam uius. At uero M. Aemilius Lepidus, qui est Porcina dim

esus,isdem temporibus fere,quibus Galba, sed paulo

minor natu, summus orator est habitus,π fui ut apparet ex orationibus, scriptor sane bonus. Hoc in

32쪽

B R V T V S. Icoratore Latino primum mihi uidetur lenitas apparuisse illa Graecorum, uerborum comprehensio,etia artifex,ut ita dicam, 'lus. hunc studiose duo adoleascentes ingeniosis imi prope aeqκales C. Carbo Ti. Gracchus audire soliti sunt: de quibus iam dicendi locus erit, cum de senioribus pauca dixero. enim Pompeius fion cotemptus orator temporibus illis fuit; qui summos honores, homo per se cognitus, sine ulla commendatione maiorum est adeptus. Tum L. Cas siκs multum potuit, non eloquentia , sed dicendo taumen; homo non liberalitate, ut alij, sed ipsa tristitia et ' seueritate popesaris: cuius quidem legi tuellariae M. Antius Briso Tribunus pl. diu restitit, M. Lepido consule adiuuante. ecq res P. Africano uit erationi fuit, quod eius auectoritate de siententia deduectus Briso pκtabatur. Tum duo Caepiones multum cliendites consilio er lingua, plus suetoritate tamen π gra tia subleuabant. sed Pompei j sunt scripta nec nimis extenuata, squanquam ueterum est similis) π plena prudentiae. P. Crassum uesti probatum oratorem, θρdem fere temporibus accepimus; qui π ingenio καπι it, studio, habuit quasdam etiam domesticas disciplinas. nam er cum summo illo oratore Ser. Galαba,cuius caio filio filiam suam collocauerat, aftinitate sese devinxerat: er cum esset P. Μκtii filius, frautremq; haberet P. Scaevolam , domi ius ciuile cognoα uerat . in eo industriam constat fummam fuisse, ma*ximam s gratiam,cum consiliteretur plκrimum, et diceret. Horum aetatibus adiuncti duo C. Fannq,

33쪽

cum Domitio fuit,linam orationem de sociijs nomine Latino contra Gracchum reliquit, sane π bonam, nobilem. Tum Atticus, Quid ergo est ne ista Fannii ἰ nam uaria opinio pueris nobis erat . alii a C. Persio literato homine scriptam esse aiebant, illo, que ignificat ualde doctum esse Lucilius: alii multos noubiles,quod quisique potuisset, in illam orationem contitulisse. Tum ego,Audiui equidem ista, inquam, maioribus natu ed nuquam sum adductus ut crederem:

eamq; susticionem propter banc causam credo fuisse,

quod Fannius in mediocribus oratoribus habitus esset, oratio autem uel optima esset illo qκidem tepore oram tionum omnium . sed nec elusimodi est, ut a pluribusco'sa uideatur; unus enim sonus est totius ora tionis, idem stγlus: nec de Persio reticuisset Gracchus, cuo Fannius de Menelao Maratheno,π de caeteris obriecisset, praesertim cum Fannius nunquam sit habitus elinguis: nam causis defensitauit; π Tribunatus eius, bitrio π auctoritate P. Afri ani gestus, no obssurus fuit. Alter autem C. Fannius M. F. C. Laelii gesner,o moribus, ipso genere dicendi durior: is fouceri instituto ; quem,quia cooptatus in Augurum collegium non erat,non admodum diligebat, praesertim cum ille Q Scaeuolum sibi minorem natu generum praetulisset: cui tamen Laelius se excusans, non genero

minori dixit se illud, sed maiori filiae detulisse : is taxmen instituto Laelij Panaetium audiuerat. eius omnis

in dicendo facultas ex historia ipsius non ineleganter scripta perstici potest: quae neque nimis est infans, neque perfecte disserti. Mutius ante Augκr, 3 ad pro se

opus

34쪽

B R V T V S ITopus erat, se dicebat,ut de pecunijs repetundis cotra T. Mbutium . is oratorum in nκmero non 'it: iuris ciuilis intelligentis,atque omni prudentiae genere prastitit. L. Celius Antipater, scriptor,quemadmodum ui detis, Istit ut temporibus illis luculeius,inris ualde peα ritus, multorn etia,ut L. Cras,magister. Vtina in Ti. raccho,Catoq; Carbone talis mens ad remp. bene gesrendam Istisset,qκale ingenium ad bene dicendii fuit: profecto nemo his uiris gloria praestitisset. sed eoriam

aeter propter turbulentissimum Tribunatum , ad que ex inuidia foederis Numantini bonis iratus accesserat,as ipsa rep. est interseetus: alter propter perpetuam in populari ratione leuitatem morte uoluntaria se i seu Meritate indicu uindicauit. sed fuit uterque summus

orator: atqlie hoc memoria patrum teste dicimus . nio Carbonis Gracchi habemus orationes, nondum

sitis stlendidas uerbis, sed acutas, prudentias plenis;

simas. Fuit Gracchus diligentia Corneliae matris 2 pMero dodius,'Graecis literis erκditus . nam simperhabuit exquisitos e Graecia magistros, in eis iam adoαlescens Diophanem Mitylenaeum, Graeciae teporibus similis disiertissimκm : sed π breue tempus ingeniij αVendi, o declarandi fuit. Carbo, qud uita puppeditativit, est in multis iudiciis causisq; cognitus . hunc qκialidierant prudentes homine in quibus familiaris noster L. Gedius, qui se illi contubernalem in Confulatus'isse narraba canorum oratorem, ore uolubilem,πsitis acrem, uehementem, atque eundem ualde dulcem, perfacetum fuisse dicebat. addebat, induus iam etiam,o diligentem Cr in exercitationibus co

35쪽

B R V Τ V S. mentationibusq; multu operae solitum esse ponere. hie optimus idis temporibus est patronus babitus, eos fovrn tenente plura feri iudicia coeperui. nam et quaestiones perpetuae hoc adolescete costituta sunt, quae antea nullae fuerunt: L. enim Piso Tribunus pl. legem priamus de pecuniijs repetundis Censiorino et Manilio Coss. tulit: ipse etiam Piso causas egit, multarum leαgum aut auctor, aut dissuasor fuit: isq; π orationes reliquit, quae iam euanuerunt, annales sane extuliter scriptos iudicia populi, quibus aderat Carabo, iam magis patronum desiderabant, tabella data: quam legem L. Casius Lepido o Mancino Coss. tuulit. Vester etiam D. Brutus M. filius,ut ex familiari eiκs L. Accio poeta sium audire solitus, dicere:non inculte solebat, π erat cum literis Latinis, tum etiam

Graecis,ut temporibus illis,eruditus. Quae tribuerat ideAccius etiam Μaximo L. Pauli nepoti. Et uero , ante Maxima,illum Scipionem, quo duce priuato T i. Gracchus occipus est, cum omnibκs in rebus uehementitem,tum acrem aiebat in dicendo fuisse. Tum etiam P. Lentulus isse princeps,ad remp. duntaxat quod opus esset, satis babκisse eloquentiae dicitur. Isdems tepouribus L. Furius Philus perbene Latine loqui putaba,tκ literatiusq; quam caeteri. P. Scaliola ualde prudeater'scute. paulo etia copiosius, nec multo minus

prudenter Μ. Manilius. Appq Claudi j uolubilis, sed pareto feruidior erat oratio. In aliquo numero:etiam M. Flilvius Flacclis, ora C. Cito Africani sororis filius, mediocres oratores: et si Flacci scripta sunt, sed ut studiosi literarum Flacci autem aemulus P. Decius

36쪽

B R 'V T V S. I 8 fuit, non infans ille quidem, sed ut uita, sic oratione etiam inrbulentus M. Drusius C lius,qui in Tribunaα tu C. Gracchum collegam iterum Tribunum fecit, uirer oratione iraliis, σ auctoritate. eiq; proxime adiuructus c. Drusias frater fuit. Tuus etiam gentilis Brute M. Penus facile agitauit in Tribunatu, C. Gracchlim paulum aetate antecedens: 'it enim M. Lepido L. Oreste coss. Quaestor Gracchus, Tribunκs Pennus, itulius M. filius,3κi cum Aelio consul fuit: sed is oumnia summa sterans, Aedilitias est mortuus. Nam de T. Flaminio , quem ipse uidi, nihil accepi,nisi Lattine diligenter locutum . Iis adiuncti sunt C. curio, M. Scari rus, P. Rutilius, C. Gracchus. de Scaκro, Rutilio breuiter licet dicere: quoram neuter sium mi oratoris habuit laudem , π uterque in multis causis versatus. erat in quibusdam laudandis uiris, etiam si maximi ingensi non essent, probabilis tame industria : tanquam sis qwidem non omnino ingenium, sed oratorium ingenium defuit: neque enim refert uidere,

3 id dicendκm sit, nisi id queas solute suauiter dicere: ne id quidem satis est, nisi id, quod dicitur,

sit voce, uultis, motus conditius. quid dicam opus

esse doctrina sine qua,etiam si quid bene dicitar adu

iκuante natura,tamen id,qnia fortuito st,siemper pa*ratnm esse non potest. in Scauri oratione, sapientis bouminis Cr tedii rauitas summa, naturalis quaedam inerat auctoritas,non ut causam , sed ut testimonium dicere putares, cum pro reo diceret. hoc dicendi gernas ad patrocinia mediocriter aptum uidebatur, ad sienatoriam uero sententiam, cuins erat ille princeps Nel

37쪽

maxime: significasat elum non prudentiam solum , se quod maxime rem continebat, fidem. buebat hoe a natura ipsa,quod a doctrina nonfacileposse qua uquam huius quoque ipsius rei,queadmodum scis, praes Wcepta sunt. huius er orationes sunt, tres ad L. Fufidium libri scripti de uita ipsius acta, sane utiles,quos inemo legit. at Cyri uitam π disiciplinam legunt,prae claram illam quidem, sed neque ea rebus nostiris apta, vnec tamen Scauri laudibus anteponendum. Ipse etiam liri dius in aliquo patronoram nlimero fuit. Rutilius ea tem in quodam tristi siuero genere dicendi veru lisatus est , π uterqκe natura uehemens π acer . itas niqκe cum una Consulatum petiuissent,non ille solum, qui repulsam tulerat,accusauit ambitus designatu cor 'petitorem , sed Scaurus etiam absolutus Rutilium in ei iudicium uocauit: multaq; opera, multaq; industria ii Rutilius fuit: quae erat propterea gratior,quod idem hmagnum munus de iure restondendi sustinebat. sunt heius orationes ieiunae: multa praeclara de iure: doditus it uir, π Graecis literis eruditκs, Panaetii auditor, prodi hpe perfectκs in Stoicis, quorum peracutum artis ei plenum orationis genus, sed tamen π exile,nec satis di populari assensioni accommodatum : it He illa, quae e

propria est huius disiriplinae, philosophorum de se ipμα hrum opinio, firma in hoc uiro π stabilis inuenta est:

qui cu innocentissimus in iudiciu uocassus esse quo in V. dicio conκulsum penitus scimus esse remp.cum essent . eo tempore eloqκentissimi uiri L. Crassus eT M. Anto Ilinius cosulares,eorum adbibere neutrum uolnit, dixit

38쪽

BRAU T V S. I9liu et is quidem tamen ut orator, qusquam erat addi modum adolescens: sed Matius enucleate ille quidem,et polite,ut solebat,nequaquά autem ea ui atque

copia, quam genus illud iudici, magnitudo cause

postulabat. habemus Uirur in Stoicis oratoribus Rκtialium, Scaurum in antiquis: ntrunque tamen laudeam s, qκoniam per illos ne haec quidem in ciuitate genera hac oratoria laude caruerunt: uolo enim ut in

scena , sic etiam in foro , non eos modo laudari, qui celeri motu dis icili utantur, sed eos etiam,quos statarios appellant, qκοrum sit illa simplex in agendo ueritas non molesta. Et quoniam Stoicorum est facta mentio, Aelius Tubero fuit illo tempore, L. Palili nepos,nullo in oratorum numero, sed uita seuerus,σcongruens cum ea disciplina, quam colebat,paulo etiadurior, qui qκidem in Triam uiratu iudica rit cara P. Africani auunculi sui testimonium , uacationem Aligures, quo minus iκdiciis operam darent,non habere: sied ut uita, sic oratione durus,incultus, horridus: itaque honoribus maiorum restondere no potuit. 'itctutem constans ciuis, fortis, oe' in primis Graccho molestus: quod indicat Gracchi in eum oratio . sunt etiam in Gracchum Tuberonis. is fuit mediocris in dicendo , doetissimus in distulando. Tum Brutus, Quam hoc idem in nostiris eotingere intelligo, quod in

Graecis,ut omnes fere' Stoici prudεntissimi in disserendo sint, π id arte faciant, sints architecti pene verborum , ijdem traducti 2 distulando ad dicendum,

inopes reperiantur. unum excipio Catonem,in quo perfectissimo stoico summam eloquentiam non desidere:

39쪽

quam exiguam in Fannio, ne in Rutilio quidem maegnam,in Tuberone nullam uideo istisse. Et ego, Non, inqκam,frute sine calisa : propterea quod istorum in dialedlicis omnis cura consumitur,uagum illud orationis erfnμm π multiplex non adhibetur genus tuus autem auunculus, quemadmodum sicis rabet a Stoicis

itquod ab illis petendum fuit ; sed dicere didicit a dicendi magi bis, eorum s more se exercuit. qisod si oαmnia a philosophis essent petenda,Peripateticorum institutis commodius fingeretur oratio. quo magis tκum Brute iudicium probo,qui eorum, id est ex uetere Academia , philosophorum, sectam sicutus es,quorum in doctrina atque praeceptis disserendi ratio coniungitur cum suauitate dicendi π copia . quanquam ea ipsi Peripateticorum Academicorumq; coctuetlido in ratione dicedi talis est, ut nec perficere oratorem possit ipsa per siest,nec fine ea orator esse perseelus. nam ut Stota corum a Dictior est oratio , aliqRantos contractior, qκam aures populi reqκirunt: sic illorum liberior grlatior, quam patitur consuetudo iudiciorum fori. quis enim uberior in dicendo Platone Iouem sic , ut

aiunt philosophi, si Graece loquatκr, loqui. qliis Ari potele neruosior Theophrasto dulcior le itauisse Platonem studiosi, audiuisse etiam Demosthenes dicis

tur: idq; apparet ex genere granditate uerborum.

dicit etiam in quadam epistola hoc ipsi de s se. sed c rhuius oratio in philosophiam translata pugnacior, ut ita dicam,uidetur, ET idornm in iudicia pacatior. nuereliquorum oratorum aetates, si placet, gradκs perα .sequamur. Nobis uero,inlliit Atticlis, o uehemenu

40쪽

B R V T V S. 2. O ter quidem; ut pro Bruto etiam restondeam . Curio fuit igitur eiusdem ferer aetatis, sane illustris orator,cuius de ingenio ex orationibus eius existimari potest: sunt enim'aliae, pro Ser. Fuluio de incestu nobialis oratio. nobis quidem pueris haec omnium optima putabatur: quae uix iam comparet in hac turba noutiorum uoluminum. Praeclare,inquit Brutus, teneo, qui istam turbam uoluminum secerit. Et ego , inraqnam,inte sto Brute,quem dicas. certe enim π boni aliquid attiaimus iuuentuti, magniscentius, quam siuerat genus dicendi, ornatius: π nocuimus forαtasse,quod ueteres orationes post nosseus,no 2 me quis

dem, meis enim iis antepono) sed i plerisque legi

sunt desitae. Enumer inquit,me in plerisqκe. εκαπαρκam uideo mihi multa legenda iam te auctore, quae antea contemnebam . Atqui hae inquam, de incestis laudata oratio , puerilis est locis multis: de amore, de tormentis, de rumore, loci sane inanes,ueruntamen, nondκm tritis nosborum hominum auribus, nec er dita ciuitate,tolerabiles . scripsit etiam alia nonnulla ; mκlta dixit, π Hustria; π in numero patronorarum fuit: ut eum mirer,cum uita suppeditauisset,

sylendor ei non defuisset, consulem non fuisse. sed ecce in manibus uir praestantissimo ingenio, flagranti studio, π doctus ά puero C. Gracchκs. noli enim putare quenquam Brute pleniorem'uberios rem ad dicendum fuisse. Et ille,sic prorsus, inquit, existimo: atque istum de superioribus pene solum

lego . Imo plane , inquam, Brute legas censio. duminum enim illius immaturo interitu res Romanae

Di iti oci ti

SEARCH

MENU NAVIGATION