장음표시 사용
11쪽
c um ante hos septem annos Graecorum quae nobis ex Communi quasi literarum naufragio relicia Sunt, ingenii monumenta perlustrarem et denuo retractarem, fieri non potuit quin mirarer, Cum plurimis rerum Scriptoribus inter eosque vel minus praeclaris id contigisset, ut cum annotationum ium CritiCurum tum grammaii Carum suppellectile in lucem essent emissi, neminem prope exstitisse qui pοSi Grcinoxii Curas Arriano, Scriptori non Sane Contemnendο, operam impendisset paulo a CCui nitorem. Atque eo magis hoc mirandum videbatur, quod, cum haud mulium auxilii a codicibus et editionibus antiquioribus posset exspectari, viris ingeniο atque doctrinae apparatu Satis instructis latus pateret Campus ubi vires suas exercerent. His perpenSis 'gratum fore mihi atque iucundum laborem non dubitavi, si Arriano iterum iterumque PelleCio Pa Conquirerem vitae aut codicum ope desiliuia viderentur, aut
12쪽
minus usitate in eo essent composita, aut certe aliqua Sive explicatione Sive emendatione indigerent. Cum autem mox intellexissem, Arriani libros de Expeditione Alexandri si non integerrimos atque ab omni librariο-rum incuria liberos ad nos perVeniSSe, iumen Comparatos cum aliis SeneSCentis potissimum Graecitatis scriptoribus nec a librariis neque ab editoribus iam pravis Sive coniecturis Sive Cοrrectionibus eSSe inquinatοs, ut, si in scriptoris illius dicendi morem atque rationem paulo accuratius inquiSi i Sem, magna, prοpe dixerim, maxima pars mendοrum tolli nοn posset: omnem Curam atque operam in eo poSui, ut quae ex codicibus et edition hias veteribus scripturae discrepantia erui pοS-set: di i gentissime accuratissimeque describerem, SingulaS quaSque, lectiones examinarem ex iisque eligerem ad textum constituendum quae cum ab optimis codicibus, tum a Scriptore ipso Commendari ut genuina viderentur. Quae omnia quomodo in hac nova Arrianei operis editiοne persecuti simus, quaeVe praeStanda nobis propοsuerimus, Cum fieri possit, ut de Consilio at- quo ratione nostra scriptorem fractandi lectores dubii haereant, non abs re arbitrati sumus de iis accuratius, quam vulgo Solent, explicare. Prius tamen quam nobis ipsis tale quidpiam concedamus, οperae pretium ViSum est ingerere quae Gronovius de codicibus quos contulit
Florentinis in praefatione protulit scitu utilia. Qui-bUSCum ea ui Cie Coniungenda sunt quae de ceteris codicibus et editionibus veteribus digna habeamus quae memorentur.
Igitur Gronovius: si Cum statim, inquit, pandi et aperiri confingeret bibliothecam Mediceam S. Laureniti, ego vero non desii repente irruere in Arrianos, cum
13쪽
se osterrent duo eius exemplaridi formae circiter ociu-plicis, quorum priori erat addita declamatio Polemonis pro Cynaegiro, tertium in tarma maxima et charta Eerica, cui alligata in calce erant aliqua Plutarchi et Diodori Siculi, cui mox accedebat quartum in Abbatia S. Petri Perusiae etiam in charia, Cui adnotatum erat ετελ&coori lae striγὶ οκτοβρι ν ἐτει ρυγδ απο ιστου γεννη σε σύ. Quod totum prout magno labore mihi constiterat, qui sei San nοn Satis aequo Compendio honoraretur, id tamen prοfecisse me laetabar, ut ita scirem, qualis ab vulgo olim lectus fuerit Arrianus,
Cui utiοrem, quam licebat aliis, deducere. Sicut iam olim multa exemplaria Arriani huius exstitisse testatur Lusinthius in loco noto de Scriptura vocis vel Tίγρησ, ut agnοSCat πολλα ι υν παλαιων υνυγραφ υν(vid. ann. ad Exped. l. VII, T, G. E. , ita ne haec quidem tempora bonam Copiam eiurant, Ser aio Satis magno eorum numeros Sed quam Cοrrecte, patet ex isio IIι ρ σ, quod et ipSi olim et alii nunc vident, adm ut hinc quoque non potuerit immunis esse vel Optimus codex. Sed qualia ista quatuor comprehenderam, tali re mihi imaginabar fuisse et Palatina exemplaria apud Salmasium, et simile penes Glareanum; etiam talia vidit Vulcanius vel Constantinopolitanum vel AuguStanum, nec alia duo adhibita dicuntur ad posteriorem editionem ' , universa scilicet ex eodem valetudinario progreSSa, et plura alibi obhaerebunt, ut amant illa er-
3 Pertinent nare Caenovit vorba ad editionem a Nieolao duin-- rdo Paraiam: in qua memorantur duo eodicec recens collati, Ri--helianus et Gaudentis. E.
14쪽
rore. Itaque non eram ianio opere aut illi tempori quod impensum erat infensus, ant infelicitate mea, per
quam non videbar incidere in Satis pretiosa operae meae oblectam euia, delassa iuS, quin iterare 'ConStituerem pen-
Sum idem, Si daretur Copia. Quando iam ad alia ad motum et quod tunc intelligebam intentum volumini, quo Origenis Philosophumena Continebantur, ad Veriit eidem alligata haec ipsa scriptorum Arriani pars in quo sicut Origeniana illa hactenus laudabat uolstentus,
ut mereri lucem adscriberet, ita Arrianum Segniter. PraetergreSSus, adeο ut nihil nisi nominare dignetur. Me iamen illa custodia Origenianorum commovebat ad
bene existimandum de fide Chirographi quod plane unum
idemque erat. Ηοc enim Cum rari exempli sedulitas in ista parte Servasset, etiam in Arriano forsan exSu perasse omnium diligentiam suspicabar. Unde non potuit non in flammam exagitari promittudo mea huic Arriano imminens, ne discederem ab hoc volumine, ni Si etiam explorato hoc Arriani documenio. Et quid mul-int Statim eum εκ γαρ , κίου debui dicere et illi mihique gratulari: adeo longe aliter iam ipse Arrianum Cοntemplabar, adeo longe aliter ipse me. - Sed et medio tempore fortunam Constantem in fovendo qu ne inceperat deprehendi, incidens in ipsum Volumen, quo postea Bonaventura Vulcanius fuit usus. Non enim modo post editionem Stephani subodornius fuit infer prelationem multis locis nimium licenter discessisse ab Graecis, Sed ipsam Commoditatem Latini sermonis in Staurandum esse s unde inductiS plurimis ad marginem
alia adScripsit, quae supponi mallet. Sed etiam vir ille doctissimus nactus exemplar huius hiStoriae Ii lista
15쪽
τιω δοθέντcor, uni Vel Sum magno Cum Studio pei Spexit et varius lectiones in ora annotavit, quibus etiam id- Circo me usum fuisse videbis
Ex his Gronomii vides, quinque tantum fuisse Codi res quos inspiciendi facultatem nactus eSt Gronovius; nimirum quattuor Florentinos et unum Perusinum. Et hi fere sunt Soli, quοrum enoinia Soripturae Tarietate uti nobis licuit prout eam dedicimus a Gronoxio. Praeter hos enim memoria digni sunt ii ianitum codices, quibus Vulcanius usus est. Qui cum nounm Expeditionis reCensionem una cum nova interpretatione Latina Curaret, ab Henrico Stephano accepit codicem, , CοnStant in apoli ad eum una cum quibusdam Aristotelis aliorumque Graecorum Scriptorum libris missum
cuius ope atque auxilio haud parvum numerum eΓΓOrum ab editore Basileensi propagatorum se prοfligaSSegloriatur. Nec negandum est, iam a Vulcanio Arriani Verba ita esse emendata atque pοllia, ut tempori Suo plus quam Satisfecisse eum libere Consileamur. ACCedit enim, quod, Cum exemplar manuscriptum multis locis mutilum egSet, sieri non poterat, i quin Coniecturuen assequi Studeret quibus codicis' auxilium frustra exspectabatur. Et ut paulo certior fias de iis quae praeSitierit Vulcanius, quaeque futuro editori reliquerit, ex iis quae aut codicis ope Correxit aut e Coniectura in sextum iranstulit vulgatae Ioeo, memoratu digniora hic adscribam. Sic v. c. codex ille Constanti-
16쪽
pοSt εχει pοSitae sunt quaifuοr VOCES, plane non COm- parent in ed. nasileensi. Denique non dubito quin verum sit quod Vulcanius e codice suo dedit τοσουτουδεχ σαι prο τοσουτον εδεχ σεν VII, IS, 8. - Ηis pCCedunt nonnulla quae ex coniectura reponenda Cenguit Vulcanin S, quaeque postea sive eodem modo, SiVe Similiter ex codicum Florentinorum auctoritate emendavit Gronovius. Apio enim ille scribi iussit εσβαλοντι Pro Vulg. εσ καλον τι I, 23, II. καὶη ραγ Prο κρατῆρα
quοque VI, I 6, 5, cum Orο scriptusa editionum veterum tavr ριυμ coxi reponendum existimabat αναρίθ/tητα, Ποnnante eum fecisse arbitror, quamquam haec Coniecturn non ita comparata est, ut lectioni a codice Florentino
17쪽
melioris notae nobis suppeditatue απηρίθ tr Gotae praepο- natur. Haud raro tamen dubii haeremus num e codice Suo an ex CοnieCtura Vulgatam mutaverit Vulcanius. Consule, Si placet, quae nοbis dicta sunt in ann. ad
II, 8, . II, 12, t. III, 16, Id. III, 18,I3. IV, 23, T. VI, Io, S. VI, Ir, d. VI, IS, I, Is, 2. VI, 22, Id. VI, 26, s. Id. VII, 3, r. VII, Ii, 6. VII,
I 6, 8. VII, 22, 5, T. Atque eo magis de talibus iudicium proferre difficile est, quia qhae a Vulcanio
ipso prοfecta Sint, quaeve Stephanta S, qui Opus edendum curavit, muta Verit plane neSCimus. Plures annOS POSt, quam editiοnem suam in lucem emiserat, Vulcanius alium Cοdicem inspexit, Cuius varias lectiones margini editionis Stephanianae adscripsit, ut Grono ius, cui huius editiοnis notis marginalibus a Vulcanio adscriptis uti licuit, in praefatione testatur . Qui codex si non codici optimo Gronovit par, tamen eo non mulio inferiοr PSSe videtur. dam, ut exemplis rem illusiremus, quod dedimus ex eius auctoritate Iαρείου δε περι επυθετο III, 2I, 6 pro vulgasO περιεπυθετο, Optimum est. Deinde Cum codice quem Grοnovius vocat Optimo praebuit IV, 15, Io τουτουσγαρ prο καὶ τουτουσ. Eorundem Codicum ConsensuS movit nos, ut V, 5, et prο τεναγ odi i SCriberem IS TEMO: V. Sic porro V, Is, et veram praebuit formam Dουκεφαλασ. L. V, 25, et idem ignorat cum pluribus codicibus Flο-rentinis vocem f/ιώτεροι hoc loco minus ne CeSSarium.
, Occasione oblata simul hic moneo, in annotationibus meis Cο- dicem quem a Stephano transmissum adhibuit Vulcanius, insignitum esse literis cod. Steph.; alterum autem codicem, quo POSie uSus sertur Vulcanius, nobis aut vocatum esse coincem Auguitαnum,
aut duobus tantum Iiteris (C. V.) insignitum reperisi.
18쪽
XII L. VI, I 6, 5 nοn dubitandum erat quin ex auctoritate eiusdem codicis et unius codicis Florentini scribereturta rex Ptol/ησαν Pro L. VI, 2o, 3 ex eodem
ad I, 6, 3. I, s, II. II, IS, I. II, 22, 2. III, l6,5. III, 25, 2. d. IV, I 5, 6. IV, Ir, 3. IV, 2θ, r. VII, IT, s. VII, 2o, Ir. VII, 23, s.
Quos denique memoravit Nicolaus Blancardus Cο- dices, Nichelianum et Gandensem, Silentio praeferire POSSumuS, tum, quod Blancardus non talis habendus eSi qui cum Cura pnulo nitentiore eorum ScripturaSEXaminarit, tum, quia ex iis quae hic illic annotavit,
ut III, 23, 3. III, 2T, 6. IV, 2, t. IV, 3, 5. IV, 3θ, 8. V, 5, 8. V, 2θ, I 2 Cef., facile intelligitur, eo
rum nucioritati non modo nantium, sed ne aliquantulum quidem iribuendum esse. Grono ius Blancardo nimium quantum infensus omnino dubitat, eum codices sive ui- Chelianos sive alios quosdam unquam vidiSSe. Hi sunt fere Codices, ex quibus enotatam vidimus scripturae discrepantiam. Longe maior eSt numeruSCorum, qui nondum collati in bibliothecis Italiae, Galliae, Germaniae latent quique ne heros suos exspectant ut in lucem emitiantur. Num autem mulium
19쪽
XIII frugis allaturi sint, iure dubitari potest si non de omnibus, iamen de iis quae Parisiis servantur. Nam quae ex his passim vulgavit Sancto - Crucius in libro in scripio: Examen Critique des Histor. d'Alexand. Le- Granil, Paris. ISIO, ed. alf., ea Sunt talia, ut plura de iis audiendi cupido plane ovanueris. Palatina Arriani exemplaria, quae deScripsit SalmaSius in annotationi bus ad Solin. p. 6sa et aliud exemplar quod penes Glareanum fuit, Gronovius secundi ordinis codicibus adnumeranda censuit (Cf. Fabric. bibl. Graec. i. V, p. fg, ed. IIari. . Qui verο restant codices in Caesarea biblio eca Nesselii servati (cf. Eollar. ad Lambeco. Comment. Supplem. i. I apud Fabr. b. Gr. l. L), de his ita iudicat Gronovius: ,,Quοdsi licet his addere quae mente diu lavi, opinarer huic Mediceo codici (cod. Opi. simillimum sire quem vides in Caesareae bibliothecae Nesselii quinta parte et IIiStοriCοs Complexu, numerο IV poni ; quoniam et illic citatur eiusdein 'Iνύικη, ut SuSpicοr, ex ipso Manuscriptο: aut illum, qui ibidem num. LXXXIX recensetur cum iisdem Signis, ubi etiam fertius indicatur numero CLI. Neque hic
POSSumus quin Cum Grοnoxio exclamemus: Unde et
quando eos inspiciendi facultatem l l Editiones quas accurate perlustravimus, hae fuere
20쪽
cum prodierit anno MDXXXV cum indice: Dil iανου
περὶ 'Aλεξανδρου αναβασειoσ. Irrioni de ciscensu Aleae-ondri. Veneliis, in cedibus Borthοlamctei Zonelli, ster-σαcensis, et dilictentiα Acrinis Frongisci TrincαBelli. Hoe- Ditis est IocinnHS L lista Lyncilius - hac editione, dico, utendi facultas nobiu quamquam inviiis non est data. Nec iamen multum novi ex ea hauriri posse documento Sunt quae Schmiederiis in praefatione editionis Suae p. v mοnuit. ,,Utramque editiοnem, inquit, veneiam et Basileensem diligenter contuli. Veneia ex codice descripta est, sed cum ingenii errorum numero. Basileensis descripta vel est ex Veneta, sed adhibito MStο vel unο, vel pluribus, e quibus letius emendatiοr redditus est; vel, quοd vero similius, ex 'Isto secundi quidem generis, Sed meliοre famen, quam iS erat, quem Veneli sequebantur. In Basil. plures vel fyporum vel librarii errores emendati sunt, qui erant in Veneta;
interdum vero etiam nova accessere. Reliquis verοlocis ferme omnibus consentiunt. At Basileenses ia-men ex Msto edidisse Arrianum ex eo probabile fit, quod primi librum sextum et septimum distinxerunt.