De expeditione Alexandri libri septem recensuit et annotationibus maximam partem criticis tum aliorum selectis tum suis instruxit Io Ern. Ellendt

발행: 1832년

분량: 928페이지

출처: archive.org

분류: 문학

41쪽

XXXV linc οccasione data meam qualem ciuisitio sententium Proponerem examinandum usque diiudicandam. Ut in his irib s quae adScripSimus exemplis parum iuvant Codices, sic Centena alia exStant quae nisi ex ipso Scriptoris ingenio atque indole reSarcieris si inopia videantur, Codicum Ope emendari nοn poSSunt, etiamsi ceteroquin optimi sint. Sic etiam, ut reveriar unde digi essus Sum, Codicem Arriani, quem Optimum appetitarunt Grono ius et Schini ederitS, quamquam haud raro ceteris libris manu exaratis praeStantiorem, tamen non talem eSSe, quem in pleri Aque Sine ossenSione sequi debeas, ex nCCurata SCripturae diSCrepaniis comparatione intelleximus. Quoniam verο eorum quae minia S plucent aut prorsus Sunt falsa atque inepta, alia ille solus Commendat, alia Cοmmunia habet cum reliquis codicibus, utriuSque generis mendοrum quae notatu digniora

sunt, hic paucis liceat exponere. Ac primum quidem ex sola Codicis F. auctoritate Schmie derus scribi iussit 1 ντιγα Otiare tro hi εδίσοσαν

minus apte praebuit προσχωρει, quod mutandum Cen-Suerunt in 'ροσεχ υρει, pro vulg. χερουχcυρει, quam SCripturam ium in annotatione ad h. l. iutius Suni, ium ad

42쪽

II, 5, II monstrum lectionis commendat lict(όε δε loco vulgatae ενθενδε δL II, 8, 8 minus apte exhibet προσ-

Siderantur Verba εκ τουν νεων, ad explicandam totam

Io luendi formulam maxime necessaria. III, 6, a quod

43쪽

XXXVII in cod. V. reperit Grοno iiis Zα ἰν IΠελοπονyr σq3 απηγγέλλετο, id iam Supra ut ineptum explosimus. III, , 8 male habet scriptura Cοdici S F. α πολελοιπε. PluS- quamperfectum, quo maXime OPUS erat, praebuit unus

Servaret, ξυλλογον dici posse putabat prο-III,

III, Id, Io accessione plane inutili habet O τιτετα μενέον επὶ τὴ φάλαγγι prο Vulg. ἐi ετ. τῆ φάλαγγι. III, 15, 6 e codice F. a Solamiedero editum est j φευγον γ δη ἀνὰ

44쪽

videtur. IV, I 6, 6 minus apium videtur quod praebet

46쪽

Sunt vero etiam loci, ubi nec codex F. neque reliqui Codices Arriani manum servasse videntur. Sufficit digitin monstraSSe quae diximus in ann. ad I, 25, 6.

II, s, 2. III, 23, 3. 28, s. IV, 23, I. 23, 12 2a, I. 22, d. VI, I S, d. VII, et, s. 2d, d et passim

alibi. Coniecturas autem, ubi nos reliquerunt CοdiceS, tum a viris dociis prοpostias, ium meas tum tantum in textum iransscripsi, cum ex ipsius Arriani verbis

47쪽

Neque minus firmum est quod Grοnoxius V, 26, dscribi iussit τα-i αρχ(σ Iοqο vulgatae Tr σ ταυτησαρχῆσ. Deinde recepimus coniecturam Iacobsit ad Authol. Palat. III, p. 582 apud Arr. V, II, et scribi iubentis Go 6ε δὴ καὶ ωσ s/ενειν pro vulgatο συ δε δἰ αυσllένειν. Denique prοbavimus quod felicissime coniecit Iacobs. ad Anthol. Palat. i. III, p. do2 τεναγooδεσ TOυZO apud Arr. VII, et, s , cum vulgο legebatur τεναγ si Ligεσ τουτο. Et ut transeam ad ea quae ipsi mihi vulgatis apud Arrianum probabiliora visa Sunt, i. I, 2a, II miliata ianium notatione scripsi συνεξαιρεi. Vulgata fuit συνεξαιρει. III, 6, I 2 prο vulgatο βασιλευσm

fuit locus l. IV, 2a, Iet, ubi pro vulgato IIτολεασίφ

48쪽

XLII του Λαγον scripsi τψ Λαγου. IV, 2r, d non potui

ad Xenoph. Anab. IV, 2, I S. Deinde IV, 3θ, I prο

VII, 2a, a excudi iussimus αγαστ σαι. Vulgaia fuit

Quamvis igitur haud parvus locorum numeruS Sit, ubi Cοdex F. aut solus, aut cum reliquis Codicibus a recta aberraverit ; tamen si non optimi, ut boni Cο- dicis nomine dignum sese praebuit. Nam Cum mullislοCis, ubi aut omnes codices, aut maior parS Codicum praVae SCripturae auctoreS exiStunt, verum atque genuinam lectionem sei VaVerit, ut

2b, 6. II, I

, a. 5.

, 5.

8. II. II, I. 12, 3.

2, i

v II.

5, 8. 2,

quod pluribus locis paulο pleniorent, quam vulgo legebatur,

49쪽

xLIII Arriani orationem Servavit. Optime enim lacunas

expleias videbis illius codicis ope I, 23, 1 o. II, 2, 2. , 5. II, 8. Id, 3. 22, 5. III, 15, 13. I 6, I. IV, I 6, 2. 2I, T. 2a, s. V, 18, 13. 22, 15. VII, d, s.

Quamoliam, ubi maxima Comparet lacuna, VII, IE, LIII., DPqne Cod. F., neque reliqui codices quidquam iuvant. Interdum etiam ex eοdem rοdice quae glos-Sam Sapere videntur Sanata Sunt: ut I, Ir, et. 18, I 2.

II, I, d. IV, 12, I. 23, s. 26, 3. VI, Is, Io et

passim alibi. Nec tamen desunt loci ubi quam habet cod. F. lecticanem, ex glοSSa Ortum putem, ut Vulga iam iuitiis sim. Vide mihi ann. ad I, et , 5. 8, 3.

Quod reliquum est, ut de ceteris codicibus a Gro- noxio Collatis sententiam feram, id eo difficilius est, quo negligentius Grοnovius eorum - scripturas discrepantes enοtavit. Ex iis enim quae Baiamis ille extraordinem memoravit in ann. ad I, 5, 3. s, I. II, d.

II, 5, d. III, IS, I 3. V, Io, 3. IS, Io. 25, T. Id. VI, 16, 5 ef pluribus aliis locis, haud inepte coniicias, cum haud raro plane oblitum esse notare Codicum lectiones. Vix enim cre i terim omnes codices ConspiraSSe in lectiones quales CommemoravimuS in

2θ, 2. 22, 5. Accedit etiam, quod, ubi Cοdicum praeter optimum fit mentio, nunc dicuntur nomulli Mati,

50쪽

XLiviii I, I, 16. IV, D, 3; nunc silii codices, ut IV, 23, s. 26, I, Id. V, 16, 2. 23, 2. VII, 2b, 2 3 nunc Plures sive ditiersi mSS., ut III, et, 3. 2l, r. V, 1, 1. a, b.

6, I et Saepe alibi. Id tamen Cοnstare mihi videtur duο esse Cοdices, qui quamquam Cοdici F. non plane

PureS, iamen eo non multo inferiores sint habendi. Etenim duo codd. Flori . cum Cod. F. Verae Compurent lectionis auctores I, 25, I. II, d, II. 2a, 8.25, d. III, d, d. I 2, I. 2a, 8. 25, 3. 26, 6. IV, 3, 5. 8. d, 6. 8, 15. y, s. 15, 5. 6. II, 3. IS, II. V, 5, 3. s, 6. I2, 5. VI, 28, I. 2s, 6. I 5. VII, 5, r. I 6, 6. Ir, s. 2o, Io. 22, s. Unus ex illis

26, 8. II, 25, r. 2θ, 13. III, d, I. s, 3. 23, 13. 25, 8. 28, d. 2s, A. Zo, Io. IV, 2, 2. d, 5. I 3, 8. IT, s. 18, 5. 2θ, r. V, d, 3. VI, 2θ, 2. VII, 3, 3. 8. I 3, 2. I 5, 6. I S, s. 2I, d. Haec quidem de

codicibuS. Iam vero ut redeat unde aberravit oratio, Schniie-derus cum id sibi proposuisset, ut sola fere Codicis F. auctoritate nisus Arriani verbis, ubi medicina οpus QSSet, mederetur, feri nοn potuit quin saepe et multis ocis a recta aberraret Arrianoque Condοnaret quae hic ipse, Si revivisceret, non sane probatur IS ESSEf. dam praeterquam quod codex Florentinus quem Optimum Voluere vocatum, in locis quibusdam difficilioribus editores fefellit, ut supra iam fusius demonstravimus, tantum etiam abest, ut Schmiederus accurniam sibi Arrianei lοquendi moris notitiam comparaverit, Ut notiSSima quaeque plane non norit. Quid mirum igitur pro velis eum habuisse et genuinis quae partim

SEARCH

MENU NAVIGATION