De expeditione Alexandri libri septem recensuit et annotationibus maximam partem criticis tum aliorum selectis tum suis instruxit Io Ern. Ellendt

발행: 1832년

분량: 928페이지

출처: archive.org

분류: 문학

31쪽

quibus facili opera alia multa possis addere. etiam Sihic illic codices ,ro particula stii praebeant si , aperte, Puto, demοnStrant, quo labentis Graecitatis scriptοres aberraverint ' . Causa, qua dueti sic scripsere, in

i Verum esto, quod Hermannus pronunciavit ad Viger. l. I., Semper aliquid disserre ori AE ab ori OD. Sed unde, quaeSO, iam creber hic uSuS οτι-ponendi pro ori os apud Senescentis Grae-Litalis Scriptores, quem Atticos scriptores plane ignorasse quis L,

32쪽

XXVIaperto pοSita est. Eodem fere vitio laborabant, quo

pueri nοStri, quamquam Saepe moniti, tamen enunciatum a particula οτι incipiens prο pendente habentes stri sPonendum eSSe putant, ubi ου requiritur. Nimirum s Cum recte diceretur V. C. δια το vij αρεσκεσθαι, dici etiam licere putabant οτι sti - ἰρεσκοντο. Inde sactum Puto, ut Chariton, Cum Satis Graece scripsisset VIII, G sdια τh- ιρεαν αλλ μ τινὶ σχολαβειν δυνασθαι, eodem iure scribi posse existimaret quοd scripsit VIII, 56τι καλιρρύγ ν 3ιηκετι δυναιτο θεασασθαι. Atque ex eodem fonte manarunt similia multa. Quam fallax autem in talibus est codicum vel optimorum fides, nisi Simul Scriptoris quem fraciamus genium atque indolem ita habeamus cοgnitum, ut vel de minutissimus rebus iudicium paratum sit et rasumi Unde subscribo quae :verissime observavit FrifZschius in QuaeSff. Lucc. p. illos: , , At hoc Saepius accidit, ut interpretes in tales errοres inciderent, a quibus, Si modo Scrotorem PC C- tuo ordine lectissent, haud dubie immunes erant futuri. Tertium et ultimum quod hic proferam minus si mne Codd. auctoritatis et fidei exemplum, iam muttis tantisque difficultatibus est obnoxium, ut, Si nοdum in

Scirpo quaeSitSSe visus fuerim, me non Sane miraturum ilibere confitear. Vetus iam et multum disceptata quae-Stio fuit, num rectius scriberetur ανδρεία, an ανδρια.

qui nesciati Alius enim generis sunt quae attulit exempla Schaesi ad Demosth. L I, p. 52s.

33쪽

ἐροσ δια τr σ ει διφθογγου ευρη ται γαρ κατα διαστασιναγόρεια. Quae cum ita essent, sieri non potuit quin editores in diversas partes abirent. Inter quos Schae- ferus Meleti. p. det: Hequidem teneam, inquit diphthongum, in prοSa quidem Atticοrum ubivis, in poematis, ubicunque per metrum licet. Itaque ανδρία hactenus affinem habeam his: ασεβία, αἰθαδία, ευγενία, ευ(θία,ευσεβία, προμηθία; quibus abstinet Attica prοsa, pοesis fere non utitur nisi metri coacta legibus. Cf. eiusd. ann. ad DemοSth. t. I, p. 53s et d6. Contra Schae- ferum pugnasse Passovium inter alios monuit Pοpp. ad

Thucyd. f. III, p. 153. Neque iniuria. Quid enim, Si

contra analοgiam pugnasse Schaeferum demonstraVerimus t Nemo nescit, substantiva ab adiectivis in ric et substantivis in ευσ exeuntibus deriVaia formari in εια. Necte igitur dicitur ευγένεια, ασεβεια, ερεια Simili. etpοefice ευγενία, ασεβία Cef. Vid. diar. Iii. Ienens. ISIO, p. 28s. Dorv. ad Charis. p. da6. Nihil autem cum his commune habet substantivum quοd est ανδρια, ut deductum a substantivo Unde otνδρεια, quae D ma per dιαστασιν Scripia ανόργ lii paSSim reperitur apud Ionicos Scriptοres, ut apud uerοd. VII, Ss, nescio an rectius pro feminino adiecit vire habeatur (quemadmodum uerodotus dixit VII, I 53-ανδρηibi ,

praesertim cum apud ipsos Atticos scriptοres plura adiectiva vice substantivorum fungentia reperiantur,

qualia Sunt ri δικαία, γη αξία, γη αἰθρια, ὴ γ resuta, hφρατρια cet. Atque inde etiam mira illa codicum dis-

34쪽

XXVIII

sensio οrta, in Atticοrum veterum scriptis nunc ανδρεία, nunc ανδρία οsferentium. Num enim Scriptores ipsi inter utramque formam fluctuasse indeque nudCανδρεία ScripSiSSe, nunc ανδρια censendi sunt i Id quod nisi multae aliae res ineptum esse demonstrarent, tum prοpterea infirmis nititur fundamentis, quod Centena

Exempla. reperiuntur vocalium ε et Cοnfusarum, ubi

utra xοcalis recte habeat, ambigi nοn poteSt. Ut exemplis res demοnstretur, vide quae hic illic ex variis lectionibus enotavimus. Sic apud Plat. Theaet. p. I 5T, Dalii codd. exhibent diis/εν (Sic , alii disti/εν. Parmenid.

ticos; vid. Plat. Euthyphr. p. Ia, E. Euthyd. p. 225, E. Schneid. ad Plat. Civit. p. 333, D. ISocr. Philip p. p. I 2I, Beuli. Areopag. p. 16'. de pace p. Isa. Pu-nath. p. 3I3. Coll. Dind. ad ISocrat. Paneg. P. De

35쪽

XXIXformis drμοκράτεια et d/ μοκρατία, quarum hanc alteram solam probavit Desilierus in oratoribus Atticis, iam monuit Lobec . ad Phryn. p. 526. Sic porro ConfuSas vides formas cφιλονικία et φιλονεικία apud ISοCr. Panegyrip. d8, De L. φιλογει κεb ef φιλονικειν Philipp. p. IIT.

hanc apud Strabοn. XV, 2, p. 3θ5, ed. Ster. Cf. uern-hard. ad Dionys. Perleg. p. 8 Id. Sic dubii haerent editores de formis ni idεία et quarum memorPS Sumus in ann. ad Arr. VII, IJ, d, Eadem haec vocalium confusiο prοgenuit starinas quae Sunt II σφύαι, Πι- σεὶδαι ef Πεισίdαι, quas memοravimus ad Arr. I, 2d, II. Neque aliter iudicandum videtur de formis Pυττάλεια et Pυτταλία, quas tetigerunt Werndd. ad Itimer. p. 2as,

36쪽

Et, ut prοpius ad Arrianum meum accedam, quid statuendum est de talibus permutatiοnibus, quales Sunt

σιν ef εκλειπουσιν IV, 26, I; et quae arctissime cum quaestione nostra Cοhaerens, Osιολογεία et Hl ιολογία III, 2, et ; απορεία ef απορια III, 28, 3 ; ευπορεία ef ευπορια VII, Is, 6 ,-l Num iu censes tales duplices formas a scriptore ipsο prοfectas eSSe, an a Scribis vοcaleg ει ef ι plane eodem mοdo pronunciantibus i Sed obiiciat quiSpiam, esse tarmas SubStanti Vοrum quasdam, ubi ne scribae quidem simplex ι mutaVerint, ut ανανδρία, φιλία, ατεχνία, σοφία, et alias, ubi diphthongus nunquam fere mutata reperiatur, ut βασιλεία, αυταρκεια, διαντεία Simm. Neque pοSsum quin talia monenti assentiar. Causa qua moti in summa inconstantia constantiam qiuandam observabant librarii, in eo posita mihi videtur, quod, ubi sieri poterat, analοgiam quandam Sequebantur. Quemadmodum enim a φίλοσ tarmatum videbant φιλια, sic etiam ab ανανδροσ fieri non poterat

quin ortum CenSerens subSt. ανανδρια, indeque etiam recte scriberent, σοφία Cet. Cum autem Subst.

φιλία haud inepte etiam deduci posset a verbo quodeSt φιλεω, exstiterunt qui ex eodem fonte derivatum putarent dφελία, δη/ιοκρατία, ἰχλοκρατία Simm ., quia

37쪽

plura. Denique Cum Scriptum reperiretur drisumκρατία,οχλοκρατία etc., ad exemplar eοrum rurSus Scripserunt

His praemissis revertamur unde digreSSi Sumus. Quamvis enim nomen ανδρυα SiVe ανδρια, Si Sοlam significationem respicis, conferri non possit cum substantivis qualia Sunt σο φία, αύικια, κακία, diis toκρατεια S. δ μ O- κρατία, co(φελεια S. ωφελία : iumen eodem modo oria videtur in eo scripturae discrepantia. Nimirum cum Sa-

iis constaret dici licere a ανδρεία cum ex iis quae grammatici disputassent de duplici nominis scriptura, ium maxime e Plat. Craiyl. p. dII, E, ubi Sοcrates de vocis origine disputans ανδρια (l ανδρεία. Vide Schneid. ad Platon. Civit. p. 3I6, B. t. I, p. II5

cepta, ut V. c. Apοllonii, ii scribendum censebant ἀν- δρία, qa Uype οrium ex genitivo ἀνδροσ. Insequentibus tamen tempοribus, cum librariorum et inscitia et negligentia cresceret, fieri non potuit quin prο Suo qui que arbitrio nunc scriberet ἀνδρεία, nunc ἀνδρία, PraeSe

38쪽

iim cum nihil amplius prope cοnstaret de usu vocalium ει et e. Inde enim οriam putem talem Scripturae discrepantiam, qualem reperimus in codicibus a Siali hauritio Commemoratis. Sic v. C. in Apοl. SοCr. p. 35, A qinnes fere Codd. exhibent ειτε σοφία εῖτε - in . quibus, nisi praecederet σοφίg, legeretur seriaSSe ανδρε g. Nam plures eοrum habent in Plat. Nep. p. aso, C

malim ανδρώα. Plures aliοs Iοcos, ubi eadem ut edi- torum ita librariorum inconstantia conspicitur, vide apud Schneid. ad Platon. Civit. p. 36I, D. In oratο-ribus Atticis Deli erus ubique dedit ἀνδρια, Cοntradi- centibus tamen pluribus manuscripti f. Vide ad Demosth. t. IV, p. set. Apud Thucydidem Goellerus nus quam non Scribi vοluit ἀνδρεία. Pοppοius autem,

quamvis II, 8et dedisset ἀνδρεια, tamen III, 82 excudi

curavit ἀνδρία. Sic etiam Xenοphonti nuspiam fero

39쪽

XXXIII infacta mansit silierutra forma. Vide Hist. Gr. II, d, do. vis. AgeSil. VI, I. XI, I. Apud Diodorum Si

a Baehrius servavit vulg. ανύρεία; Cοd. Monac. habet ανδρια. Neque magiS Ceria eSt huius vocis scriptura

apud Appianum. Schweighaeuserus enim dedit ανόρεία beli. Hisp. VI, C. ys. beli. Mithrid. C. I s. ανδρια beli. civv. II, 6o et passim alibi. Eodem modo in Pausa nia libri fluctuant inter ανδρεία ef ανδρια, ita tamen ut Siebelisius e libris melioris notae ubique restituerit formam ανδρία. Vide ann. ad I, Id, d. II, 3I, I.

IV, 25, 1. IV, 2s, I. VI, 8, 3. E Luciano innotuit

mihi forma ανδρια Ηermos. c. et, ubi nota CO niunciam eam Cum σοφία. In eodem Hermos. C. etsi expressum

legitur ανόρεία. Sic denique apud Arrianum Hist. Ind. c. x Ii, a sine ulla scripturae discrepantia legitur αγύρια. Et in Exped. l. VI, et, II nescio quam οb

Causam n Blan Cardo inde oannes editores iacite admi-Serint lectionem dι ανδρειαν, Cum in ed. Basil. et vulC. legatur dι αγόρεαν. - Igitur, si disendum eSt, quοd Sentio, itarma ανδρεία nn ανδρια praeferenda Sit, iure dubitari potest. Sed unum eundemque Scriptorem Utraque forma usum fuisse persuadere mihi nοn pHSSum. Unde, ubi Codices melioris notae breviorem formam

plurimis locis commendans, non dubito quin ubique ea sit restituenda. Et accedit, quod duo subgiantiva, Si non omnino, iamen ex partes Conserri PοSSunt, tum

40쪽

xxxIV quod ad formam tum quod nil significationem attinet,

cione libera esse. Nimirum ut pro Oυόεν α haud raro in codicibus et edd. reperitur Scriptum Oυδένεια (8 ου-dενεία), ita παιδία exstiterunt qui omnino Graeciam οcem esse negarens. Vide Dorv. ad Charit. p. da6. Sed primum quidem quomodo ab ουσε , ου εγο σ Γοrmari possit si dενεια, equidem non intelligo neque apte id facili. a esse pοSSe priuS COIICeSSerim, quam Similem nominis originem proluiam videam. Deinde autem παιό α, ubi significat e m ianimi et coryoris Acthiltim quicοnspicitur in Pueris, rectius dici quam 'αιδεία, nisi aliunde iam Constaret, aperte demonStrasse mihi visus est Schneiderias ad Plat. Civ. i. II, p. 33s. His fundamentis positis, ανδρία ecim cnimi conditionem indicare

mihi videtur, qvcte Birum clecet, h. e. Omnem Gnimi PTOC-Stαnliαm qucte mctaeime Convicitur in Birο, ita ut plane respοndeat Latinorum vocabulo quod est Biritis. Hunc animi statum s. conditionem Substantivum ανδρεία, ut

ab adiectivο αγόρεiost ortum denotare pοSse parum mihi verisimile est: nisi quis contendat ανδρεία plane PDdem modo dici subintellecto sive hiostri Si Ve Alia quR-dam vοce, ut si cie re dicatur, ut Cοgitando addas vocem Tistis . - Sed sinem impοnam huic quaesticini, ne iusto longius processisse Nidear. Fuit autem iam ante plures annos in votis, ausculiari de hac re difficillima virorum doctorum Sententias. Unde non potui quin

) Nam quod . vir doctissimus in diar. lii. Ien. ISIO, p. 28s ut geminum comparari i uSSit η φρατρία, ut a vρ ὴρ Progenitum, id nescio an rectius pro seminino adiectivi φρατριoc habendum sit.

SEARCH

MENU NAVIGATION