장음표시 사용
461쪽
adesses , quum ceteri, tum Varronis. Est enim milii utendum quibusdam rebus ex iis libris ad eos , quos in manibus habeo: quos, ut spero, tibi valde probabo. Tu velim , si quid sorte novi habes, maxime a Quinto fratre, deinde a C. Caesare , Et si quid sorte de comitiis, de republica solus enim tu haec sestive odorari) scribas ad me: si nil habebis, tamen scribas aliquid. Nunquam enim mihi tua epistola aut intem
pestiva aut loquax Visa est. MaXime autem rogo, ΓΕ - hus tuis totoque itinere ex sententia ConseCto, nos quam primum revisas. Dionysium iube salvere, Cura ,
Fratre diuuc Cuesaris legato. Coa. i Ita scribendiam esse iudicarunt Naulit. Victor. Ern. Vulgo festine.
Scr. Romae IV kal. Sext. A. V. C. 699. Eut hidem ab Attico manumissum esse sibi gratum esse scribit i ; petit ut ex Asiatico itinere, ad quod ten us consis maseerit, redeat 2; literas ad Alcicum scriptas ei redditas non fuisse sumicatur 3; de Sufenate et Catone absolutis etiae Procilio condemnato 4, de itinere suo ad Reatinos S; deludis a se Romae Nectatis S; de ambitu ingravescente 7; Q. fratrem iam in Britannia esse Mideri 8. Denique Dionysium ὐιut ab Attico excitari, ut mox ad se Meniat. CICERO ATTICO S.
De Eutychide gratum ; qui vetere praenomine, NOVO nomine T. erit Caecilius ; ut est ex me, et ex te iunctus Dionysius, M. Pomponius. Valde ine hercule mihi
Eutychide Servum Eutychidem aeceperat, T. Caecilitim Eutychidem Λtticus liberaturus , eum de suo ve- appellare confitituerui. NAN. tere Praenomi ue, novo raramitae, quod Iuncitis) lta, ut M. Pomponius ipse a Caecilio avunculo adoptatus Dionysius vocetur. CORR.
462쪽
gratum, si Eutychides tuam erga me benivolentiamCOgnoscet, et suam illam in meo dolore συμπαθειαν neque tum mihi obscuram, neque post ingratam fuisse. 2. Iter Asiaticum tuum puto tibi suscipiendum suisse. Nunquam enim tu sine iustissima causa tam longe a tot tuis et hominibus Carissimis, et rebus suavissimis abesse voluisses. Sed humanitatem tuam. amoremque in tuos, reditus celeritas declarabit. Sed vereor, ne lepore te suo detineat diutius rhetor Clodius, R et homo pereruditus, Ut allant, et nunc quidem deditus graecis literis, Pituanius. Sed, si vis homo esse, recipe te ad nos , ad quod tempus confirmasti. Cum illis tamen, quum salvi venerint, Romae vivere licebit. 5. Avere te scribis, accipere aliquid a me litorarum ; dedi, ac rnultis quidem de rebus, ημερολεγδὸν perscripta Omnia: sed, ut Coniicio, quoniam mihi non videris in Epiro diu suisse, redditas tibi non arbitror. Genus autem mearum, ad te quidem , literarum eiusmodi sere est, ut non libeat cuiquam dare , nisi de quo exploratum sit, tibi eum redditurum. 4. Nunc romanas res accipe. A. d. III non. quint. Sufenas et Cato absoluti; Procilius condemnatus. Ex quo intellectum est, τρισπειοπαγιτας ambitum , comi
In meo dolore ) In exsilii calami
tate. HAN. i Sic auctore Eraestio li. l. Con stitui. Vulgo tam longe a tot tuιs et
hominibus et rebus earissimis abesse Moliassea. Λlii a tot itiis et rebus caris. simis et suaMissimis abesse Noliaisses. - Beut iv. ex C die. Ainhros. a tot tuis et hom. et rebias cariss . et suaselo.
Humanitatem in Deleo sed: quod naui festo ex syllabae antecedentis Iaepetitioue ut sere lit in MM. fuit inculcat uvi: aut ex tuitio sequentis cum Prehensiouis adscriptum vi, oscitante librario. IvN. 2 Sex. Clodius Siculus. Pittianius Gentile nomen suit Pinarius, cognomen Pituanius. De gente Pinaria die tum est ali hi. IvN.
Sufenas Tribuni plebis biennio
463쪽
tia, interregnum, maiestatem , totam denique rempublicam flocci non sacere. Debemus patre in milias domi suae occidere nolle; neque tamen id ipsum
abunde. Nam absolverunt xx U , Condemnarunt XXIIX.
Publius sane diserto epilogo criminans, mentes iudicum moverat. Hortalus in ea causa fuit, cuiusmodi solet. Nos Verbum nulluin. Verita est enim pusilla, quae nunc laborat, ne animi in Publio ossendere r. 5. His rebus actis, Reatini me ad sua τεlum duxe
runt, ut agerem Cau Sam Contra Interamnates apud
consulem et decem legatos; quod lacus Velinus, a M' Curio emissus, interciso monte, in Narem defluit:
het augendi; ut τρισολβιος , τρισάθλιος, τρισα ηλεγος. BOS. t Fortusse leg. oceidi, ut sensus sit: Si iusti indices inter sicarios esse Moliamus , debemus Patrem familias domi suae Occidi nollem neque lamen id ψsum abunde nolle debemus. Nam in hoc iudicio, quo Procilius cou demunius est, absoIMerunt XXII, condemnarunt XXVIII. Neque tamen ) Id est, valdo resu-gere. Inveniri enim qui huiusmodi caedes ferant ἔ quales suere xxii illi iudicea. qui Procilium absolverant.
Publius Clodius. Hortalus Q. Hortensius.
Verita rivulgo Deritas est enim pusilla In hoc verborum ambitu suspicor latere mendum. Et sorte locus ita corrigendus: Verita est enim silia. quae nunc laborat, ne animum Publii enderem: vel . ne animus Publii enderetur. Vt eum Tulliola roga verit, ne Procilium defenderet contea P. Clodii accusationem : verita scilicet, ne Clodius ex iacto gravius irritaretur. ID. - Placet, dum verum eruatur, coniectura Manutii , visi quod putem legendum: ne animum in Publio ostenderet. Scilicet aegrotaus filia , ne aegritudo morbum augeat, si sorte tu orando aliquid dicerem in Clodium , quod rerum Po-tieutes aegre serrent. milii meisquo periculum deuuo constaret. Ego nolui in reos dicere quia filia mea nunc aegrotans verita est, ne memoria Publii, qui socius erat accusationis, aliquid ue ita eum dictum hoc alieno tempore suum animum laederet, et Perturbaret, eique Onuuderet nocivos dolores. GRATU. α) Tulliam videtur significare. Tέμπη Loca amoena, quae V piscus Caesar Italiae sumen appella-hat. CORR.
Emissus An igitur antea non defluebait Eliam. Sed augusto tantum Velivi ore, quod natura secerat. Consul autem M'. Grius Dentatus, Post quam anno urbis Romae CCCCLXIII. ante natum Christum CCXL, Sahi. nos devicit, monte interciso latius ipsi lacui aperuit ostium, quia nunc quoquo e culsissimis praeruptissi-
464쪽
ox quo est illa siccata, et hirinida tamen modice Bosea. Vixi cum Axio. Quin etiam me ad Septem aquas duxit. 6. Bedii Romam Fonteii causa a. d. VII idus quint. Veni in spectaculum; primum, magno et aequabili plausu sed hoc ne curaris; ego ineptus, qui Scripserim ; deinde Antiphonti operam. Is erat ante manumisSUS quam productus. Ne diutius pendeas ,
Palmam tulit. Sed nihil tam pusillum, nihil tam sine
voce . nihil tam Verum. Haec tu tecum habeto. In
misque cauti hus in sablectum Nn rem se Praecipitat, ubi spumaus eaelumque obnubilans unda cum sole Pe
petuam reddit iridem. CluMer. Ital. antiq. Il, esP. 8. Rosea Campus Reatini agri. Virg. VII Aen. Rosea rura Velini. Vixi eum Axio Iueundissime sui: tit infra in epistola nescio qua ζ ctim Pansa Mixi in Pompeiano. Et villam habuisse Axium in agro Rosiano, testis est Varro lib. III, cap. a , de re
Quin etiam Lamb. qui etiam, et ita Cl. A. Cesarem legisse ex italica
eius versione patet. T. Smtem aquas omnes agri Rentini lacus si in ut ita dictos existimo. HOLsT.
Rugno, et aequabili plausu Qui mihi theatrum ingredienti a populo datus esti Et addidit aequabili, quia
magno Per se non resere hatur ad laudem. Nam et plausus magnus datur
odiosis hominibus, sed minime aequabilis, clamoribus, sibilis, omni
strepitu permixtus: magnus, et aequabilis iis , qui diliguntur. MAN. i) Excidisse dedi recte putat Corradus. B. - Antisthonti, histrio, servus fortasse Milonis, qui ludos illos edebat. Manumissus Decreverat dominus
Autiphontis, qui ludos edebat, illum
merito vel immerito donare libertate. Ideo seribit Cicero illum manumissum prius Disse, quam Productum; quod sive vicisset, sive uon . Certum esset eum manumissum iri. Victoriae praemium in servis histrionibus erat manumissio. Bos. I Verum non consentit superioribus. Naiaspina coniecit Mietum. Certe fuit aliqvod verbum eiusdem signisi eationis. - Nihil tam .... Merum Sic dedit Gruterus. Et recte
quidem Bosius animadvertit, gusΡensam hanc locutionem ne sententiam
apprime his epistolis atque huic loeo convenire. Malunt alii nihil tam νε-rum. Haec tia tecum habeto. Quod sic explicat Corradus: Quum alienam agere Personam deberet, Meram, hoc est, suam agebat ita ut nihil imitaretur. Eteni ui id si voluisset intelligi Cicero , non scripsisset nihil lam υeram , sed nihil tam suum. Deinde in actore scenico id quod signiscatur
Voce hac υerum . non vituperationem continet, sed laudem maxime Pr priam. Vt enim is optimus est poets, qui reddere personae scie eonMenientia
cuique, et veras e υitae moriamque
exemplari voces ducere quemadmodum docet Horatius , de Arte mei. 316 ; sic praecipua Actoris eorumendatio est, si ita agat, ut ad verum
465쪽
Andromacha tamen maior suit Astya nam in ceteris parem habuit neminem. Quaeris nunc de Arbuscula rvalde placuit. Ludi magnifici et grati. Venatio in aliud
icmpus dilata. 7. Sequere nunc me in campum. Ardet ambitus; σῆαα δέ τοι ἐρεω. Fenus ex triente ibid. quint. lactra morat bessibus. Dices, istud quidem non moleste fero. O virum i o civem l 4 Memmium Caesaris Omnes opes confirmant. Α Cum eo Domitium consules iunxerunt;
ne naturam Proxime accedat. Ea sci
licet maxime probanda imitatio est, quae minime apparet imitatio. Qui a Simeonis Bosii iudicio dissident, Maista spina, Grouovius, alii, videntur mihi scurras magis spectasse, quis mactores. Legi potest ea fabella , quae habetur Phaedri V. 5. Addam hoe quoque, quod Plutarchus narrat. Mima quaedam Seia quum Andromachen ageret in Astyanactis morte lugentem , sui ipsius filii cineres scenicam in urnam coniecit, ut Meris lacrymis alienum dolorem imitaretur.
Volebat illa diei . Nihil tam verum. An , quum diceretur , vituperari se existim ubat Θ ΟΩ v. i Vulgo maior fuit quam Astra nax ; in ceteris. Bosius quia in codd. suis iuvenerat Axianum, edidit maior fuit quam Asσα. Nam in ceteris. Ego hoc praetuli, simul tamen illud quam
delevi. - Ει ita Boni. servato quam. Parem Ergo superiores omnes, ut sit iocus ex ambiguo. COR R. Arbuseula Fuere eodem tempore tres iusignes meretrices, eaedemque mimne, Arbuscula , Cytheris, Utigo. Servius tal. to. Arhusculam et Horalius nomiuiit Sat. ultima lib. I. MAN.
Ludi Ludos Apollinares tutelligit,
de quibus tu a. l D. Venuιιοὶ Nimirum amphitheatralis, quum homines cum seris committerentur. Vide Lips. de Amphitheatro. GRAEV. Sequere nunc me in campum Hoc dicitur : Accipe nunc de ratione Petitorum. Petebantur enim tu cam PoMartio magistratus. MAN.
OdysS. . U. 326. Fanus ex triente Hoc dicit Cicero . laeuus fuisse duplicatum, ut quum
antea pecunia mutua acciperetur trientibus usuris, hoe est uostro loquendi modo, quatuor in centum, Hunc Propter candidatorum immanem ambitum, multum pecuniae mutuum sumentium ad largiendum, non nisi hessibus usuris locari pecuniam, hoc est octo in centum. GRABv.
a) Scit. quia candidati pecuniam
quaerebant ad emenda suffragia.
Istuc quidem Ego Atticus, qui lucrari aliquid potero ut heres Caecilii Meneratoris. Ε'. 9 , lib. I. et eP. as, lib. III. COR R. - Istud. Alii istuc. 3ὶ Ironia. Scil. iit cos. fieret A. V. 7OO.
Repulsam tamen tulit. Domitium Cu. Domitium Culvinum . qui cos. iactus est A. V. 7oo. Consules A'. Pulcher et Domitius Ahenobarbus, Memmio et Dis- initio Cul vivo consulatum Paciliaue
466쪽
qua pactione , epistolae committere non audeo. Pompeius si emit, queritur, Scauro studet: sed utrum fronte, an mente, dubitatur. in nullo est. Pecunia omnium dignitatem exaequat. Messala languet; non quo aut animus desit, aut amici; sed coitio consulum et Pompeius obsunt. Ea comitia, puto fore, ut ducantur. Tribunicii candidati iurarunt se arbi
trio Catonis perituros. Apud eum HS quingena depo
suerunt; ut, qui a Catone damnatus esset, id perderet , et competitoribus tribueretur. Haec ego pridie scribebam, quam comitia sore putabantur. Sed ad te V kal. sext. si iacta erunt, et tabellarius non erit prosectus, tota comitia perscribam : quae si, ut Putantur, gratuita suerint, plus unus Cato potuerit, quam omnes quidsm iudices. Messius y defendebatur a nobis, elegatione revocatus. Nam eum Caesari legarat Appius. Servilius edixit, ut adesset. Tribus habet Pomptinam. Velinam, Maeciam. Pugnatur acriter: agitur tamen satis. Deinde me expedio ad Drusum, inde ad Scaurum. Parantur orationibus indices gloriosi. Fortasse accedent etiam Consules designati: in quibus si Scaurus non fuerit, in hoc iudicio valde laborabit.
polliciti. Paetio autem quae fuerit, aperte scribit in extreuia epistola huius libri. MAN. Qua pactione ) Ηunc lamen Pactionem aperte describit infra ep. I 8.Lςο a Excellentia. Consultim) L. Domitii Ahenobathi et Appii Claudii Pulchri. Dumnacus) Quod umbiliose, et
non Catonis vrbitrio petiisset. COBR. x De ambitu scit. accusatus, item ut ceteri, qui postea uominantur. ReMOcatus Λ propinquis, ut opinor, aut ab amicis. Nam iudicii causa ne nituum de legatioue in urbem iuvi- tum revocari licebat. MAN. Seroilius P. Servilius. Isaurici filius. hoc anno Prnetor. ID.
sium videntur absoluturae. ID.
Agitur Aliquid iamen proficitur ι
etsi acres habemus adversario . ID.
Ad Drusum Vt post Messi iam defendam Drusum, Io. ID. Indiues gloriosi Indices sunt tituli orationum, ut pro T. Annio Milone, pro M. Marcello. Quia vero clarissimos viros defensurus erat, idcirco ait suis orationibus indices gloriosos Parari. BOS.
467쪽
8. Ex Quinti fratris literis suspicor, iam eum ESSE in Britannia. Suspenso animo exspecto, quid agat. Illud quidem sumus adepti, quod multis et magnis indiciis possumus iudicare, nos Caesari et carissimos
et iucundissim OS ESSE.9. Dionysium velim salvere iubeas , et eum roges et hortere, ut quam primum Veniat, ut possit Ciceronem meum, atque etium me ipsum crudire.
Ser. Romae prid. kal. Oct. et postridie manv exceptis tamens. 3. 6. ut 9. quae sunt aliaruin epistolarum i agmenta A. V. C. 699. Remondet Attici emstolae α Paccio allatae I ; cur Varronem in libris de re ublica incliadere non Possit, Ostendit αἰ aeconsulatus Petitorum rationibus ex ovit 3; de iudiciis proxime futuris 5; addit alia quaedam de Caesaris in se amore, et de Britannici belli exitia 6 ; de Paulli basilica. CICERO ATTICO S.
Occupationum mearum vel hoc signum erit, quod epistola librarii manu est. De epistolarum frequentiate nihil accuso : sed pleraeque tantummodo mihi nDD-tiabant, ubi esses, vel etiam significabant recte eSse, quod erant abs te; quo in genere maxime delectarunt duae, sere eodem tempore abs te Buthroto
Verba od erant abs te vulgo posita post tibi esses, quo loco fiensum non habent, ideoque Ernestio delenda videliantur, huc tra Posui. Sic enim hensus sit aptissimus: Meleliam signiscabant bene Mialere . quod erant abs te. tua manu 1 Qt c. Abs ee) Ita sine argumento, atque sententia, ut ex his nihil aliud pos-1em Coguoscere, nisi tibi esses. MAL. Σὶ Ernestio auctore inserui me. Buth/UO Verissime sic vulgatum Bruto correxit Mauratius. - Corr Clionem Probarat recciali rus Edd.
468쪽
datae. Scire enim volebam , te Commode na Viaa Sse. Sed haec epistolarum frequentia non tam ubertate sua,
quam celeritate delectavit. Illa suit gravis, et plena verum , quam mihi M. Paccius, hospes tuus , reddidit. Ad eam rescribam igitur, et hoc quidem primum: Paccio vo et verbis ostendi, quid tua commendatio ponderis haberet. Itaque in intimis est meis, quum antea notus non fuisset. Nunc pergam ad cetera. u. Varro, de quo ad me scribis, includetur in aliquem locum, si modo erit locus. Sed nosti genus
dialogorum meorum: ut in Oratorii S, quos tu iti caelum fers, non mentio potuit fieri cuiusquam ab iis qui disputant, nisi eius, qui illis notus, aut auditus esset. Hanc ego de republica, quam institui, disputationem in Africani personam , et Phili, et Laelii, et Manilii contuli. Adiunxi adolescentes, Q. Tuberonem, P. Rutilium , duo Laelii generos, Scaevolam , et Fannium. Itaqtie cogitabam , quoniam in singulis libris talor prooemiis, ut Aristoteles in iis, quos ἐλτροικους
vocat, aliquid ossicere. Ut non sine Causa i Stum ap
pellarem: id quod intelligo tibi placere. Vtinam modo
conata esticere possimi item enim, quod te non sugit. magnam complexus sum et gravem, et plurimi otii, quo ego maxime egeo. Quod in iis libris, quos laudas, personam desideras Scaevolae; . non cam temere di.
1 Scriptorum meorum. Oh Sine causa particula ut Ernestio videbatur insititia. Cicero enim ait , ni in libris de Oratore nictitioli et i non poterat ob iis qui disputun tes inducuntur, nisi eius qui illis DO lux aut auditus esset; si e in libris de re publica metitionem fieri uoui osse lIortensii , quia tu lucri utur
Pursoriae, qui multo nute Horie uinsium untiam vixerant.
L ,,τερικους γ Εξωτερικοι λογοι dicebautur ad quos uon modo discipuli, sed quilibet e populo admittebatur,
qui εζοιτ οικοὶ sive extranei dicit anni: sicut ἁκροαται eius discipuli. et familiares; hinc ακροαροικοι γογοι quos babebat ad solos suos discipulos . ne familiores. SALMAS.
tum de Gratiare Prne suus iuducitur, ui vcliquis ubecit.
469쪽
EPISTO I. AR VM AD ATTICVM movi: sed iaci idem . quod in πολπάα deus bile noster Plato. Quum in Piraeeum Socrates venisset ad Cepha Ium , locupletem et sestivum senem ; quoad primus ille sermo haberetur, adest in disputando senex: deinde quum ipse quoque commodissime loqMutus esset, ad rem divinam dicit se velle discedere:
neque postea revertit uv. Credo Platonem vix putasse satis consonum fore, si hominem id aetatis in tam longo sermone diutius retinuisset. Multo ego potius hoc mihi cavendum putavi in Scaevola; qui et aetato et Valitudine erat ea, qria esse meministi; et iis honoribus, ut vix satis decorum videretur, eum plures dies esse in Crassi Tusculano. Et erat primi libri sermo non alienus a Scaevolae studiis. Reliqui libri τε - πολογίου habent, ut scis. Huic ioculatorem senem
illum k Ut noras , interesse sane nolui.
3. De re Piliae,) quod scribis, erit mihi curae.
sputationem de praeceptis artis. α Legendum puto caMιIliacorem. - Iocti latorem. In tradendis artis praeeeptis non solet Esse locun iocis. Ea enim tracti lio spiuosior est, quam ut sermonis urbanitatem in disserendo recipiat. Ideo Cicero ab ea Scaevolam ioculatorem eXclusit. Bos. Vulgo Ioeulatoriae disρutationi. Quod non convenit. Nam Te cvολπια est disputatio spinosa et morosa , . qua removehat Q. Mucium Senevoli, m to colatorem sive festivum senem. POP. Omnino legendum se latoriae. dismet ars tota puerilis quodammodo est. et Cicero procul duhio respicit tractatum abstitutissimum de iocis. quill de ornlore coliti uetur. Maias Pinaquaerit, quo reseratur το ut noras. Respondetur, optime ud senem Posse. I. F. Gronovius, Isaaeus CasauhOnus. in eadem sententia est. GRAEU.
33 Hie incipit fragmentum alius
epistolae temere hic alieno loco iu- trusum. Itaque id a contextu seiunctum uncis inclusi. Nam quum haecepistola scripta sit Kal. Oct. quomodo Cicero potuisset narrare in causa Drusi iudices reiectos esse ad V Nonas Quintil. y Deitide de Procilio ait
rumores non honos esse . ut eum
condemnatum iri metuendum sit. Atqui iam epistola ib huius libri narraverat Di ilium a. d. III Non. Quintil. condemnatum esse. Ergo hoc
fragmentum est ex epistola aute eΡ.
15 linius libri scripta. De re I e dote in aliqno modo,
ut puto, collocanda si filiae legis .
Pittae Ita correxi vulg. filiae. Nam
470쪽
Eloni in est luculenta res, Aureliani, ut scribis, indiciis: et in eo tiae eliam Tulliae meae venditabo. Vestorio
non desum. Gratum enim tibi id esse intelligo; et, ut ille intelligat, curo. Sed scis, qui 2 quum habeat duo faciles, nihil dissicilius. Nunc ad ea, quae quaeris de
C. Catone. Lege Iunia et Licinia scis absolutum : Fufia ego tibi nuntio absolutum iri; neque patronis suis tam libentibus, quam uCcusatoribus. Is in men et me incum, et cum Milone in gratiam rediit. Drusus reus est iactus a Lucretio, iudicibus reiiciendis a. d. V Don. quint. De Procilio rumores non boni: sed iudicia nosti. Hirrus cum Domitio in gratia est. Senatusconsultum , quod hic consules de provinciis secerunt,
4. ''' '' non mihi, ut qui iam intelligebamus o nun-
Ciceronis filiae negotium nihil opus erat ab absente Attico praesenti patri commendari. Itaque agitur de negotio Piliae. Αιtici uxoris.
Indisiis ) Id est, ut indicat Aure
t Ι. e. gratum aliquid faciam Tulliae, Propter amicitiam quae ei eum Pilia intercedit. - Vendιtabo
Quum rem tam luculentam emero ipsius causa. COIIR.
peram. Scis, inquit, quis sit iste Vestorius p quum te et me utatur sa-cillimis, tamen nihil dissicilius ipso. Duo pro duos antique, ut alibi. Pop. Iudicia nosti) Quam sint lucerta et quam sordidi iudices. Paulo post. Et sana a trihuni, aerariis ahs altitus postea fuit. Ep. a 3, lib. II, ad Q. D.
Conn. Non mihi Haec est vetus seriptura , ex qua fortasse legendum non misi ut qui. Hoc sensu: Senatu 1COH-sultum quicumque posthac . quod consules de Provinciis secerant, noumisi, quin iam intelligebamus enuntiationem Memmii, quum in senatu recitavit pactionem quam ipse et competitor Domitius quum consuli-hus secissent, valde Caesari displicere , et ob id senatusconsultum nouvaliturum. POP.-Codices Torvaesianus, et Crusellinus, non mihi, ut quod Decurtatus . non mihi, ut qui. Mendum ita correximus non mi hιli, tiι qui. Sensus est: senatusconsultum de provinciis consuluribus nota est milii hili, hoc est, id senatusconsul tum bili non iacio, ut qui iam intellexerim enuntiationem Memmi, cuius causa factum est illi d senatusconsultum, valde Caesari displicere: cuius quum valde intersit id sena . tusconsultum irritum iteri, non du-hilo quin, quod eo cautum est, ad nihil tim recasurum sit. Talala est Enim rius auctoritas. ut id facile im- Petraturus sit a se ualu . Ex nti hi luci,