Hypomnesis de extremo vniversali dei ivdicio & præparatione Christiana in instantem mundi finem, scripta ab Ivaro Bartholino

발행: 1565년

분량: 221페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Hatur a Deo, dicentesilio cum vide, ritis haecfieri,scitote quia prope est regnum Dei. Euimuero ut hoc omisum intelligatur in hac profundisii a mundi hecuritate, non desuit benignis ius Deus nos porr. avsibilibus

coeli, elementaris regionis aeris, Maris terrae, adeoi omnium partium naturaeit concistuibus, frequenter commoneface.., uti iii re, sig/iis idelicet e prodigi, quae isti listbis quotidie ob oculos in omnibus, mutidi angulis cateruatim colludunt,

excitata non Maro praeter naturam, im. - mediata bonorum pelmalorum Spiris

s. fere totius creaturae partes, iraticonis duoruῬultum referant. Puae auidem T omnia, quem nou concutiant assecti,

bus, nec ad idem 'venturistatim iussi.

, , adducant, eum et mente captum

152쪽

ncm,dιιbisabis alioquin enim a colae nationis uvemotam esse potest alie, nus, quin ex his piae diximus rerum ommum inustatis motibus, facile obhrat imminentem mondiflinem stius forsitan lina Vinum, qui hodie Piriminissaetatem e porrigat, euestigiὸ tamen ubsiectiturun esse certis iniis

ram polliceri debeat et puent λοPer quia haec signa aduentum suum mox ubsecuturum esse manifeste mininus a stirmet, ea autem iamdudi

fransqspe perficiminuit, nullo amplis

us moviret temporis tuti esse possu, mus, qst0 dies Domini Threis rei sim non sit expectandus. stu igitur consilio iussantis illius Diei pericida praeuenici ius, et di biam

aduentus

Mitti

153쪽

aduentus Domin horum tuto expe, Eriabimus Ututit ordo 'pi id nunc no. fra oratione explicu . primum vero omnium,ex animis

mstras extirparifunditus velan illam multitudinis prophanam opinionem, qua fingunt alios, quicquid agant, necessari saluari, alios vero aeterno deis creto, fato , plane stoico, ita circῆ crisplos ut quoquose verterint, peccatum c male LAIionem nequeant fugerers de hie perniciosa bonis moribu spe suasis, impiam multoruin hecuritaistem confirmat, dubitationem degratia

Dei alit, in deserationem inducit. cum enim ab se opinantur necessariὸ destinatos esse vitae et saluti ab aeter.

,ac ne quidem ullis quattiuis horrenis dis sceleribus excutere idem,nec amitteres tritu sanctum, Piquida tradui, confidentius

154쪽

confidentius in delictis commorantκr. carnis oluptatibus obtemperant, id ion iniuria, cum sine omni μή sa lutis sepietatis dissendio agere cili cet, liceat quicquid libitum est li, vero omnem salutis unam etfudium, prosus ab ciunt,ac befatali necessia. ti cypraeuidentiae Dei P aiunto to ltos commendant, cui quicquid commiti tunt ceteris, acceptum referunt Sunt etiam qui mox in deserationem m. nut, ac non modo curam . sed civilemyalutis oniuem sibi prae cindunt ipsis, dum cogitauis ineuitabili necesitate ad interition urgeri, sos conditos, Ptpeccent et pereat Talis erat Petrus

iis uanus Ungarus,qui sibi aut bien. nium, in hunc errorem ii sus, itam laque futuit, scripto, quod in mensa ad quam fe inungulauit , reliquerat, fadtinationem hanc reddens, quὀdub

155쪽

; Raetnt i, mirum senserit se ex numero e Ioa ltiis fili rum Dei cclusium esse , aeter φωρ tu i Dei decreto ad infimum detru-

s nati iij rumetiam in Deum contumesios, tu, libi litus, iciae,misericordiae C promissism ιθ diuinis bellum facit, ac totam ric Iris Ivivii; isti nat' de paenitentia euertit sim enim restita s/i is num nomen Dei magis L Oi is , stim incolitaminat, quam eum peco cat author causam propriam Quam ab aeterno fieri decreuit Id au.

iacere, qui omni celera t

s' i , ferent, ab aeterno voluisse Deun Grdi praedestinasse irmant , perspicui satis attendenti It. Namsi nihil' rebis humanis contingat, quod ab '' aeterno Deus non decreuerit 'tilu

156쪽

t, Dei necessari euenire, necesse R. quo constitui efficitur cir illud , 3 qui decreuit, Poluit . determinauit ut peccatu non posset non fieri, specicati era C propria causast quod junam e bonitati Deo, qui nec oluit,

nec approbauit, nec iuuit Puquam ire, dum decreuit peccati actione,tribuere,

suma lalibemia est lini etiani, quia constat seu seri irasci peccatis

uerissime uuire neminem autem, nisqui decernendo forte errauit , propriis decretis inimicum speci consequitur Deum peccata non decreuisse is ero tanta est, iniquiunt, bonitas Dei, pletiamsi ea decreuerit feri, ad illustran. dum t miseericordiam inal, gratu.

peccata condemnaudis, a peccati tamecausa longe absit. Sed non elii mait naria Dei bonito, Vidi etiam eam a

157쪽

matsim rationali intelligi,ideoLman; fe lysimis rationibus inde si ab inistio, demonstrauisse horribiliter disse et auersari peccatum. Et quae que o iu'sania est, existimares visam sonitate mala decreuisent eueniant bona quaαs 'pero nullam aliud esset Deo decla, raudae iusticiae siue me ιm, nis sum. ma illa bonitas dimisericordia, sibi ipsi causa irae foret, quos aeterno decreto seu tu malitiam compulit, eos si malitiam perdere , Nae illi egre, gi sunt diuiniae iusticis patroni. De uiis nou ult Deus mire quos vocat, 'penire ad nuptiis it cir ab

uari, imo vero si eorum nonnullos ea teruo decreto prohibuit ne 'penirent quo iure tam 'pehementer irascitur non 'penisutibus f . omnem condemnationis causani, ui ζlectaeoo i

158쪽

inuitat quos venire nolit, atq id iustis sym a veri optimita benignis inmusis ab omni simulatione, 0tiissimus Dei ius recipit, ito ne qui. dem homo ingenuus in se admitteret,

Ῥtissit, quem ste putari noli, Meo ne fortasse 'vinolent qui amicitiassinu,

tant9'pt occultam Oisitatem sis, cretum suum horreo dicere 'simulatae vocationis praetextu tegat quos veniresecret prohibuit qi ὀd non Ira nerint, iuste Ῥideatur perdere ' ueri, diana autem luce clarius est, Deum non ludere alationiblu, non decipc. re, non secreto dissentire a verbo fluo persilium reuelati, non temere ira cipeccatis , ac iustissime imire delictae aeternis Aupplicys. Vult igitur om

nes venire quos ocat omnes audiremissum ast ilium, aluari, nec que quam aeterni decreti necessitate in pec.

catum

159쪽

ba catum compellit, t eleganter Quis I Lec, inquit, regula inconcuse tenen, da eLt peccatores in peccatis prae scitos esse, non praeparatos p am am tem esse praeparatam. Et fulgentisus non praeparasit Deus iniquos ad iusticiam amittendam , quia prauita. tis praeparator nunquam fisit be ne parauit diuina aequitas redderet, quod humana iniquitas admitteret. Hi Forrὸ pugnare etiam hanc vi n nionem ιχ κs , cum misericordiam Dei. Ea enim tam opulente effuseiat in omnia opera eius, ut eorum nubiumst, cui non immensagratia . mi. sericordia creationis operest praest, ta. Vidit enim Dominus omnia quae

cerat e renunt valde bona. Et enim pro institui nostro, de his homine dicamus

160쪽

dicamus, expresse dicitur hoc consiliaum hic in is creationis hominis Deo fui s. Pt eum ad imaginem .sim, litudorem suam, sapientem , iustum,

bonum, Peracem, liberu formaret, qui tu ena iusticia se agnosceret per' petua obedientia celebnaret. Faciamus inquit, hominem ad imaginem c si ni litudinem nostrum. Hominis

vocabulo, totam naturam humanam,

cum omnibus indiuiduis intelligens, nihil enim odit eorum quae condidit, Supient II. Si ergo creatio se opus nisericor.

di in omnes creaturas, i reuera It

homo ad imaginem Dei usticiam, sapientiam,cognitioncm De et sanctitate Peram i*be dicitur,est conditus misericordiam Dei foede insa maut cylacenant, qui asseuerant eum

aterno

SEARCH

MENU NAVIGATION