Vita Joannis Mabillonii Presbyteri & Monachi Ordinis S. Benedicti, Congregationis Sancti Mauri, a Theodorico Ruinarto ejus socio olim Gallice scripta, nunc vero ab alio ejusdem Congragationis Monacho in Latinum sermonem translata, rerumque nova acces

발행: 1714년

분량: 286페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

etionem, cum ipse quoq; postuIaret, quamvis non illico annuerit,haud tamen negandam putavit: unde elevatis sursum oculis, haec quae sequuntur verba reposuit: Scio equidem me miserum peccatorem , Verum cum quidpiam me apud Deum posise confidas , Deum precor toto quo posisum mentis adsectu , ut fiat tibi securi, dum fidem tuam : quo dicto , uterque vix a lachrymis temperare potuit. Interea spem inter & metum suspen.

Preees sos anxiosque tenebat omnium animosthi hi continuus absque levamine morbus; nec lumitatς, eos qui extremum Μabillonii discrimen noverant assiduique doloris testes erant confirmare poterat , quam Medici dabant, spes non dubia brevi secuturae salutis . ubi porro periclitantis Μabillonii rumor Parisios vicinaque loca pervasit, mox non in nostris modo ac Sanctim aetatium Coenobiis, verum etiam in Xenodochiis , Collegiis , aliisque permultis diversorum ordinum Ecclesiis pro tanti actam eruditi viri incolumitate orationes fieri, votis ac precibus Deus ' obsecrari,

adhiberi pauperum simul & puerorum

preces, dolere denique omnes. tantis bono. rum , maXime vero pauperu& puerorum precibus expetitam licet non obtinuerit imcolumitatem ; invictam saltem, qua recrudescentis mali acerbitate pertulit, patientiam impetrasse haud temere asseri potest.

232쪽

IO, MABILLONII. 2IT Subinde vero graVi, quo correptus fuerat sopore liber , supremum vitae discrimen praesentiens , tempusque instare resolutionis suae, mox quhsi novos collegisset ad pietatem animos, plena fide , cordis enusione pene incredibili Sacramentis Poenitentiae, Eucharistiae, extremae unctionis tamquam optimo viatico muniri se postulati quove adsectus erat pietatis sensu ad ea suscipienda se accingit. Ex iis vero quantumvis juXta antiquum oleo Ecclesiae ritum oleo prius Sac inungi, ν ζ es

quam viatico refici, in votis haberet ' inungi

haud vota tamen sua Praepositis aperiri τvoluit. Ne, quaeso,' inquit, mihi quidquam ea de re apud Pripositos moliaris: hiateu, vitanda quippe singularitas; servanda in

omnibus, desideriis licet contraria, Conagregationis Ecclesiaeque consuetudo. Et certe cum omnia a consuetudine regulisque abhorrentia vivens diligentissime devitasset , ea qua vixerat simplicitate &communi rerum omnium obiervantia minori voluit. Exinde vero ne quis pietatem turbaret suam , ad finem usque vesperarum, quam in horam indicta erat Sacramentorum administratio , se non tam morbo fractum aut sopore gravem, quam

sibi collectum intimeque Deo unitum eX-hibuit . ea porro erat qua Christi suscipiendi flagrabat cupiditas, ut morae, quam triendi cumasterebat Martyris Thomae Cantuarien- ι Ο Σ sis

233쪽

Mabillonii pietas In suscipiendis

Sacrame- is a

XCVIII

sis Archiepiscopi sestivitas impaticos .

anxius tamdiu fuerit; donec pietati suae jam jam satissed tam iri non dubitavit . Decantatis Vesperis; ingenti sodalium quin etiam & saecularium frequentia per

Superiorem defertur ipsi Corpus Dolriini- eum; ad cujus conspectum ι ceu nubes ad Solis radios fugari sopor, redire animuS 3 Vires mirum in modum augeri quae porro inesset ei religio, fidei magnitudo es ardorque caritatis , vel ex summa qua Saeramenta suscepit animi reverenatia , ac singulari prope , qua consuetas cum ministris Ecclesiae preces recitavit mentis praesentia is tum in primis palam omnibus fecit. postulata deinde ab omnibus , quos aut verbis, aut actibus ne offendisset verebatur, supplici venia, brevique perinde ac modesto sermone allocutus ad lachrymas usque commotos Sodales, quo purior ante Christi tribunal appareat, eX-pietque anteactae vitae sordes i concessae ordini nostro in articulo mortis indulgentiae ut sibi impertirentur rogavit ; iterumque accepta Sanctissimi Sacramenti benedictione reliquum diem in Dei laudes , pios animi adfectus , assiduamque orationem insumpsit. Cum esset tum Dominici tempus adventus , pias illas , adfectuque plenas quiabus sua in Christum Venturum Vota gemitusque promere solet Ecclesia ).antia

234쪽

IO. MABILLONII. irrphonas assidue ingeminabat sibique lux ta lectum recitari satagebat. Divinas ju eunde misericordias in aeternum decan. tandas praelibabat , suaviter bonus, in astantium corda diffundebatur , abunde inspirabat omnibus Dei charita tem , , uni denique Deo intentus, renui Ia ne morbi quidem doloribus impedie batur , immo ex iis elevandae ad eurii

mentis argumentum undique: captabat r

s quid vel a fratribus adjumenti , vel a Praepositis indulgebatur solatii , ii sane

totum, non sine grati in utrosque animi significatione, Deo acceptum referebat .

sis I inquiebat, sum ego , Deus bone

ut tanta mei cura habeatur 3 aut quae darestituenda peccatoris j Valetudine tanta tamque assidua fratrum sollicitudo δ mi hi plus se quo indulgetur, indeque ne a Deb puniar. vereor. : Sive farius, sive aeager , nihil accipiebat , nisi praevia mentis ad Deum elevatione . quam mΟX em . . . . . cipiebat de rebus acceptis gratiarum ac '-; Ingravescente in dies morbo, quo se ma gis ac magis ad illum serendum obfirnis. .aret, nonnulla ut sibi interdum legerentur flagitabat Sacrae Scripturae loc4,ac illustria praesentiri eorum EXempla , qui curas o vines ae studia in4d contuimnt , ut pie ac salicte ex hac vita naigrarent; scilicet ut in lingulorum vitam in tuens cui suam

235쪽

conformaset , similem quoque mortem assequeretur . interim eX sebris remissi

ne, sudoribusque. Opportunis ; spes salutis non modica concipitur ; Natalisque Domini pervigilium nullo sere labore duiscit: adeo ut ad tantam relisiosius celebrandam festivitatem id ei solaminis acquietis indultum a Deo fuisse videretur. Id sane eo consilio factum credidisse Mabiliori sum facile intellexi ex eo exemplo, quod mihi laboribus ejusque causa sust piis Amoribus tantisper recreato , tunc retulit de venerabili Petro . is enim in pervigilio Natalis Domini morti proximus, ne fratrum in tantae festivitatis c lebritate perturbaret animos, mortis Inisducias a Deo petiit, & impetravit e Idipsum etsi se postulasse non dixerit, foriste tamen consecuturum non obscure inodicavit . & quidem votis annuit qui -- luntatem timentium se facit Deus : enimve- N, ii. ω τ' 'x totum Natalis Domini peti uini tran- vigilium, ac Sacratissimam noctem quie- quilis Six tius agere , ita fratribus , famulisque datum est , eo, quo par erat, pistatis sensu sestivitatem celebrare . unde quo tem- mre antelucanum ossicium decantabatur

in choros idem ipse juxta lectum suum recitavi; subindeque Sacrum , quod in

valetudinario celebratum fuit, miro antimi servore audivit s nec tae ingenti interioris suavitatis sensu coelesti patalo a.

236쪽

IO. MABILLONII. xt sitimum reseciti recitatis deinde coram eo

Laudibus, reliquam noctem tranquille admodum egit , meque ut somno induugerem non invitavit modo , sed . etiam coegit ea erat ejus non de me solum , sed de famulis quoque omnibus cura ac sollkitudo . Misistrari sibi semper recusaabat , qui nihil magis habuerat in votis, quam Christo in fratrum persona ministraa

Fuit is toto sere Natali Domini die

Mabillonii status, ex quo non mediocri talute da ter aucta tantae , quae agebatur , festivitatis laetitia i enimvero incolumitatis spes

affulgebat eo jucundior. quo majori qui s. que ejusdem studio tenebatur: porro ea fitinabatur Medici judicio. is enim ubi pom ridianis horis febri pene destitutum repexiit , mox ut audacter , ita intempestivea periculo liberum pronunciavit . Siquiadem vix e valetudinario discesserat , cum Mabillonius sanguinem cepit sputare , vi ribus destitui, peracutis lateris doloribus acerbissime cruciari , in apertum denique vitae discrimen adduci . haec ubi audit Medicus , sanguinis iubet emissionem ἱpenitusque desperata Mabillonii salute , eidem non tam sanando , quam levando

animum intendit ἡ .

In hoc gravi nec sane dubio vitae diia cicrimine subtrahitur ipsi levaminis gratia .2 2b,

remedium , quo non sine acutissimis do patitur.

237쪽

tia.

loribus diu noctuque utebatur: verum cum inde non tam leniri quam exasperari dolor videretur , iterum atque ite rum tentatur, sed frustra, nec sine conqtinu6 ad obitum usque cruciatu . Iis laboribus assiduisque corporis molestiis viam sibi ad Christum parabat Μabillonius et iis vicissim Christus quo puriorem Gelo hostiam exciperet , Mabillonium eXer 'bat; utque facrificium numeris foret mnibus issolutum . sanguine voluit aspergi & quidem Μabillonium, ut Ver bis utar Augustini serm. 286. de Sanctis, mansium in lecta passum fuisse baud temera

In his porro serendis elucebat eo maior inbillonii moderatio , quo inerat Manimus acTior , delicatiorque corporistabitudo.. & reuera ea erat inter acutissimos, quibus cruciabatur , dolores vulatus serenitas, ea mentis tranquillitas, uvnisi interdum mali acerbitate pressus d Iorem indicasset suum , sensus omnino expertem facile quisque judicasset. Sensim ergo quotidie moriebatur ; at regina sui mens , manebat integra.. qui dolores fratrum vel levissimos intimo sentiebat corde suos idem despiciebat , ut solet humana gens alienos .. Cum esset ali, quando acerbissime divexatus , nec spes affulgeret ulla levaminis , nec. incolumitatis , subjecta , quae tum proferebam ,

238쪽

Christi Patrem orantis verba , Pater sipt ile est , transeat a me calix isse ;-ve rumtamen non sicut ego vola ι' sed secut tu , mox repetebat ; potissimum autem haec ultima, seamus tu, quae semel & iterunt elevatis ad coelum oculis hon sine adstantium lachrymis , atque incredibili pietatis sensu pronunciabat; nec minori pie tatis sensu responsorium illud usurpabat toties ih adventu Domini ab Ecclesia ingeminatum , inexde 1 is. Domi- misera- cordiam tuam , ω Salutaro ι- aesiis Sic reliquum vitae spiritum ducebat Μa

billonius , de Christo . cujus aniore fla

grabat I possidendo, quam de recuperanda corporis valetudine longe magis sollicitus hoc solatio recreatus in patientia possi ebat animam suam , fidem , pietatem', humilitatem , poenitentiae amorem, perseverantiam in tinem, cor proprium ,fratrum animos, paeem Christi. Qi Nec sane dissitebor , semel dc iterum exhorruisse statutum omnibus hominibus mortis supplicium. Verum Hilarionis e emplo exprobrata sua sibi animi parvitate, horrorem mortis non modo superavit, sed fidei quoque ac spei animandae argumenis tum inde atripiens totum se vel ad viatam vel ad mortem supremo mortalium omnium moderatori Deo permisit . honenim 'amabat, aut productum cupiebat vitae hujus exilium', immortalitati, sicut

CIII

239쪽

vaci , πο quod nolum-s expisari sed supervestiri , in absorbeatur quod mortale est a vita. Morti jam proximus , modo haec cum Lue i . Mi Publicano , Propitius Go mihi peccatori; modo ista cum Regio Vate vecta usuris pabat, Si iniquitatos 'Uer υeris Domine , Ddimitae , quis sustinebit λ modo demunt fide animatus , inque Dei , ac Salvatoris nostri Iesu Christi misericordia confisus haec animo & sermone versabat , Mis

ricordias Domini in aeternum cantabo .ubhyia Protomartyri Stephano sacra , ubi μ;zii audivit festum imminere Sancti Ibanni,

νω im Euangelistae cujus virtutes ι potissimum vero integritatem & caritatem aemulari studuerat a mox ingenti animi gaudio gestiens , pro viribusque caput & vocem attollen , in haec verba erupit I. Sancte I annes , magης Dan es , tuam igitur festi re alio : quibus verbis moriturum se ea die non obscure sndicavit . 'Interim periclitanti Mabillonio aderant Λ Mabii- Sodales omnes ; nec , nisi aut divinorumeni Rin φε ossiciorum , quae nusquam sui gratia involuit , aut exercitiorum regu-

,-latium causa , ab eo discedebant. Haud tum absimili in eum studio & adfectu ducti famuli omnes , quo cibo vel somno indulgerent ab eo divelis vix poterant; diuque ac noctu juxta illum .excubare atque ad

240쪽

mortem usque ei adesse summopere cuδpiebant ρ ministrare gestiebant. tantum amabant, quem humilem perinde ac humanum non sine admiratione experti l ties suerant. Ex iis imi cujus mores ptimos ac eximiam pietatem probe noverat , consilia professioni lateque saluti congrua roganti haud denegata voluit; diuque illum hortatus, qua ratione Christianae vitae ossicia digne obire , moresque deberet efformare suos ι mira caritate OH docuit . Multa memoratu digna, eaque ad pietatem accendendam non parum utilia i salutis ut

quae ι. imminente jam morte , motulit sinita Nabillonius tacitus praetereo , quippe 4 non satis accurate collecta ; ea tantum memoraturus quae juniori ecclesiastico consanguineo suo ad cujus efformandos mores non pariam studii contulerat ac laborisu psa atque salubria praebuit vitae ecclesiasticae documenta. & primo qui dem istum ad Dei , qui sperantes in se numquam deserit ι fiduciam & humilitaatem plurimum adhoreatus is subjecta γ tissimum documenta continendata ipsi vo luit. Fili , inquit , 'ac qualis sis , Mu

beas , parem te apud Dei rulitati II riam adeptinum . C iam iuri duus in eo situm mellige , in seipsum probe comosint . miseriam ae infirmitatem profitearur suam aquae

SEARCH

MENU NAVIGATION