Vita Joannis Mabillonii Presbyteri & Monachi Ordinis S. Benedicti, Congregationis Sancti Mauri, a Theodorico Ruinarto ejus socio olim Gallice scripta, nunc vero ab alio ejusdem Congragationis Monacho in Latinum sermonem translata, rerumque nova acces

211쪽

rso Q I T 'A uri Scriptores, Rabanum Maurum, Lupumque Ferrariensem , quorum laudat eximias animi dotes , ac praeclara in Ecclesiam merita. -

Biennio post scit. ΜDCCVI. in lucem his udes prodiit tertius Annalium tomus , sui po- . zz. saeculi noni annorum decades, odio vero priore, iaculi decimi complectitur . In eo prirnum utriusque saeculi dissimilitudinem , subitoq; factam rerum

perinde ac morum conversionesta demiratus Μabillonius', 'utrumque simul saeculum conseri . & in nono quidena mo- ruri, elegantiam , rererentiam legum . litteratum amorem, eriiditorum virorum, atque praestantissimorum Romanae Ec-cilesiae Pontificum c iam V aliaque ejus xivi insignia suspicienda θ' memorat :- in decimo vero 'crassam ubique i. gnorantiam, neglectum litterarum, minrurti depravationem ς' bellorum .eXitia , raros se, hocque nomihe, parum dignos

Pontifices immanem' demum & ubique grassantem quidvis audendi'& ageniadi licentiam elegantissime. describit. Tantae porro in duobus illis ' 6ntinuis faeculis dissimili dinis et ridn uri sed 's plures ἰ rationes affert3 Mab illo-n Ris 8; &- quidem sesiciorem illum' ho ni saeculi statum ex nutu praesertim borinarum litterarum , contra vero nefandam illam farctili decimi corruptelam I

212쪽

ex earumdem neglectu prosectam existLmat. Sublata quippe , inquiebat vir sapientissimus, scientia , non est qui eretria iniamum diat, nota est qui exhortetur , non est qui peccantes arguat . haec ubi defecerint, impune peccatur, impune viblatur religio ; desidiae se dedunt Ecclesiae ministri caeteris, quae inde scaturiunt, lascivientis naturae, vitiis; nulla denique inter sacros altaris ministros & plebem distantia : ut populus, sic sacerdos . id probe intellexerat eximius ille Princeps

Carolus re ac nomine vere magnus, qui

subjectorum sibi mores in toto reformaturus imperio , de restituendis litteris inprimis sollicitus filii ; certus ex earuinans auratione , mores t fieri si non si

tim meliores, saltem politiores .' quae res mamim comparandae virtuti adjumen sum affert contra vero ex litterarum

neglectu , indocilem plerumque ser clani, & indomitam curiostatem oriri. quae 'vix ullis monitis & adhortationibus ad virtutem flecti possint . Et

plures, ignorantia corrumpi i, quam litin entia.

terarum cultu , quae homines saltem humaniores dc ad vitam socialem aptiores reddunt , nemo eat inficias . elegantem enim do nam, liberalis quoque naturae& indoles comitari solet . hujus rei testes' affert locupletissimos tum Lupum Feriariensem , virum ut inscribendo doa. istisis

213쪽

ctissimum , ita in refellendis adversariis humanissimum , tum Paschasium Radubertum , qui tantam in sublimi eruditi ne modestiam tenuit, ut non omnium modo se monachorum peripsema dietitaverit scripseritque ; sed factis quoque ita se sentire testatus sit . is quippe ad suscipiendum Sacerdotii gradum adduci numquam potuit, levitico gradu contentus. i Quamvis porro in hoc decimo describendo saeculo quod sui asperitate ac boni sterilitate ferreum, mali exundantis deformitate plumbeum , atque script rum inopia obscurum jure ac merito v cat Ecclesiasticorum i Annalium, Parens Baronius rei cum ecclesiasticae, tum politicae, quin etiam & monasticae statum exhibeat longe a superiori diversum, nec paria prioribus ordinis nostri saeculis eventa reserat ac progressus , sed potius cum perpetuis occidentalis Imperii bellis, motibus , flagitiis , , ac devastationibus , modo eversa Monasteria , modo dilapudata mnachorum bona , modo e turisbata religiosa sodalitia , aliasque id genus calamitates , quibus labefactari solet regularis disciplina, frequens commemOret ; inde tamen haud lectoribus ingrata.

quin ex tanta potius rerum varietate lon-.

e amoenior videri debet saeculi hujus datoria : Ideo autem collapsae disciplinae causas studuit observare Mabillonius, ut

214쪽

IO. MABILLONII. I93 ex earum notitia , qua ratione tam exitialibus rei monasticae detrimentis occur-'ri queat, posteros erudiret. haud absi- , mili consilio adversa quaeque prosperis eventa scite admodum intenexuit,ut nimiis rum tot inter aevi hujus flagitia, inque morum licentia tanta non tantum sanctitati,

quantum pristino Ecclesiae ordinisq; mo nastici splendori detractum fuisse demonstraret. Siquidem ut apposite notat Mabillonius, vix tot, tamque conspicui Μonachi Episcopali dignitate decorati aliis superioribus saeculis reperiuntur . eX quo quantum pestilentissimis temporibus ex ΜOnachorum doctrina utilitatis Reipublicae accedat , facile quivis conjicere

potest. Tertium Annalium tomum brevi sub- Lxxxvi Iecutus est quartus medium circa annum MDCCVII. evulgatus, nec minori quam superiores approbatione exceptus. Comis in lucem

rehendit tomus iste annos octoginta , cilicet residuos saeculi decimi , & sexaginta. sex undecimi , in quo jucundior longeque serenior , quam in praecedenti

saeculo sese explicat rerum facies. quantum autem saeculum undecimum decimo in γε praestiterit,cum eX rerum gestarum magnitudine, tum ex propagatione ordinis, tum deeimo

Monasteriorum aceessione , ac diversarum sub Regula Sancti Benedicti institu- , tione Gangregationum, ac tum maXime

215쪽

ex restituto per Benedictinos Pontifices Romanae Ecclesiae splendore, luculenter ostendit Mabillonius ; in hoc uno undecimum saeculum decimo infelicius existumans, quod sud sectas aut haereses sal. rem diuturnas in Ecclesia Latina parturierit nullas ; illud vero , proh nefas lpestilentissimam Berengarii haeresim, quae

ad nostra usque tempora per Henricia. nos, Petrobustianos, valdenses , in novissimas Lutheri & Calvini sectas trans missa est, infelici partu ediderit, verum Divino factum consilio est , ut , quae

monstra protulit aetas, haec eadem viros pareret sortissimos eosque doctissimos , qui ea virtute fugarent , doctrina vince. rent , scriptisque omnino delerent..

Hos inter, nascenti haeresi Berengarii se se strenue statim opposuit Lansrancus Scholis tum Beccensbus praesectus; quem que suas in partes allicere frustra tenta. verat Berengarius ς Lansranco se se adjunxere Guilinundus , Durandus Tmarinnensis , aliique e nostris , dein Algerus Cluniacensis, qui omnes Catholicam Eucharistiae fidem strenue juxta ac erudite

Propugnarunt; ex quibus scitra jactantiam dictum velim colligere est , quantum Majores nostri illis temporibus , uti &superioribus saeculis ad pietatem doctrinamque aestituendam & illustrandam

contulerint . . . .. Diuitiaso by Corale

216쪽

IO. MABILLONII. 19sVerum peradiaris , inquit Mabillonius . teuli ris nostror- gloria baces, quia Catbodicam de Sanctissimo Sacramento fidem S υσι-- gloria. scriptis suis contra x t es ad emgrint , viam seriente Beato Pasitam Radberto Abbας Corissensi ; quem deinde securi sunt praelauis dati GHrancus , Guit Mus, S Duranisdus Triarnensis ; -ibus accensendi quoque i sunt Gezo primus Dertonensis Coemhii A . has, Abericus Camensis Monacbus , qui in Gnodo Romana sub Greg. VII. contra Morogarium acerrime disputavit. - be asisque Breu videreins in Colaniensi Dioecesi Abbas , qui epistolam scri t ad Megiabar dum Abbatem Gad censem. Haec, inquit Mabillonius , sum ardentissim in rem Cain eam studii praecura μης exempla , ρομbus insistere, ni degeneres esse velimus , nos oportet , quatenus seuot instituti nostri Ieges; quibus neglectis , quaeias commendatio a doctrina-eruditione profecta, inanis plane est . o apud aequos rerum aestimat es talescit. Caeterum ut in tam longo tamque mul- Mabillo. tiplicium & diversarum rerum .decursu, dissicile , immo impossibile est , hac demissio, praesertim aetate, non caespit're aliquan sta eonse,

do & errare , se , inquit Mabillonius , - ,

errauamea , ubi mihi ccimperta fuerint, αν scere bo emen re non erubescam , iis o m. bus gratiam nabiturus , qui ectrum me amicε α benevole admonuerint . Sane quantum exa corum admonitionibus profecerim , argumen.

217쪽

... retraritationes , quas cum ex meis , tum eae eorum anima ersionibus is ealaem quartim

laminis apponere cisum est , ne si eas in aliud vidumest reser rem , forte misi memoria exciaerent. Verum non omnino rigidos ae se veros monitores , censores , sed benignos mihi adesse velim . mata mibi condonari , quae' quidem toIerabilia sunt , multa indulgeri opto,sse si quid contra quemquam inincisse , maxi, ne si quid vel tantillum contra debitam Catholicae Ebm. Ecclesiae reverentiam ves Mati, inam nubi incogitanti , nolenti excidisset . iubsit enim vi ab hac regula veritatis , matre inquam EccIesia umquam dissentiam , rejus judicio ac censurae quaecumque hactenis

scripsi , aut scripturus sum lubens ac viares ρο ex animo sobmitto ; is cujus sitis re fide semper vixi, o coUanter, a mante Deo, emori exopto. Talia fuere postrema ac viro plane religioso dignissima verba, quibus quartum , atque utinam non ultimum Annalium volumen conclusum voluit ; hi ad mortem usque fuere ejus animi sensus. Lxxxvii ' Quintum typis tarn paratum Anna- Minalium lium tomum tenebat Mabillonius , cum invidente fato nobis ereptus lum stultici tradit diorum ac laborum Socio Theodericori . Misi Ruinario evulgandum reliquit. Verum

suer, eo quoque hiennio fere post vita functo, qui utriusque continuandis studiis conspi

218쪽

spirantibus maiorum suffragiis praefici

ruit D. Renatus Massuet , utriusque fidem nuperrime liberavit; talemquci fere publicae luci tradidit, qualem reliquerat Vir clarissimus , paucis exceptis, quae tum a Ruinario , tumi ab ipso adjuncta sunt . Comprehendit porro volumen hoc annos quinquaginta , triginta scilicet & quat tuor residuos undecimi saeculi, & sexde cim duodecimi et ea autem est pars hist riae nostrae ,i qua jucundior aut utilior vix legi queat , in ea enim cum monasticis scite foederata videas eventa Ecclesiasti

iuxta ac civilia ι ibi descripta gesta Ac

praeclara virtutum exempla una cum pluririmis , qui Benedictinam sinul&Ecclesiasticam Rempublicam illustrarunt ,ris insignibus , Hugone Magno Clunia censi, Bernardo Garevallensi, Petro Da.. miano , Lanfranco , & Anselmo utro que Cantuariensi Archiepiscopo , Sumininis Pontificibus , multis principum se-

dium EpiscNis , legatis Sanctae Sedis,

aliisque clarissimis ordinis Monachis,qu rum doctrina, consiliisque usi non semel sunt Principes , Magnates, Summi Pontifices , & Episcopi In ea denique longe lateque propagatam suspicias rem m Masticam , extructa de novo pia Princi

sum: , Magnatum, nobilium quoque ae plebejorum aemulatione monasteria, Vetera una cuin duciplina regulari reflati,

219쪽

rata . institutas variis in Regnis Congrogationes , in quibus cum virtutibus fio ruere litterae , viguitque in primis mira in servandis veterum operibus sollicitudo , in t nscribendis manu exaratis m.

dicibus diligintia, cura denim in con hendis historiis propemodum singularis . in quo singulare illud est ac memora. tu dignum , quod apud Monachos Am os statutum refertur. in singulis Rega libus Monasteriis deligendum esse peritum aliquem & accuratum scriptorem , qui praecipua Regis gesta , & Regni e

venta notaret , I in acta reserret ς ωmnia ad proximum generale Capitulum post obitum Regis deserenda , uti mnium collatione a sagaci nibus quibusdam a Capitulo designatis facta, accura ta Chronica conscriberentur, & in a chimis monasteriorum diligenter asserva

e XV i, Ineunte mense Decemb. ann. MDCC

niti, in VII. summo mane , ut ei mos erat ,

ἰ.. .. pergefactus Μabillonitas, solitisque pedi solutis pietatis ossiciis , studio aliquandiu operam dedit ; subinde vero devotissime CF.itia. celebrato Missae Sacrificio Calam, ad n bile Virginum Benedimnarum Coeno bium haud procul ab urbe Parisiensitum,proficiscitur verum sine me iter sus pere Μabillonium molestissime tuli, quod salutis causa socium ei necessarium sine

220쪽

expctimento nouctam; imminensque is ilius incommodum non una ratione augu

rari posse mihi videbar . & sane non me festitit opinio et siquidem ex urbe vix egressus , lotii difficultatem expertus est;

idque incommodi partim timore ne gravaret itineris socios, partim pudore ne italos offenderet , diu nec sine gravi discnomine taetrus serens , intempestive tamdem indicare , quin etiam ob mali acerabitatem in vestigio haerere, sociosque itis neris , quo , tendebant ut pergerent , rogare coaetus est subinde pedetentim pro viribusque ancedens , ac frustra com/rtiodam vecturam eXpectans, reliquum Nier pedibus eonfecit . quodque gravius ac,

eidit , ad p dictum virginum Coeno hium non fine- incredibili morbi , itin iisque molestia adventanti , nullus qui

congruum morbo remedium ferre posset, currit . unde ' per reliquum : diem no

ctemque sequentem acerbissinus doloribus excruciatus , in vitae diser men adductus est , eo quidem gravius quod mali rationem penitus ignorantes ' ejus loci Mediciae um non tam levare , quam per dies octo variis iisque interdum contrariis remediis conficere videbantur . quae ut Budivit celebris indicus Parisiis illuc voca tus , incredibilia passum fuisse inbui nium palam asseruit. & quidem per dies complures invicto ac religioso plane an