장음표시 사용
221쪽
mo ea pertulit , quae a quovis alio Vel to. Ierantissimo per aliquot horas seni vix potuissent . iLYXXIX Audita , quam mihi statim fgnifica. tam voluit, gravi illius aestitudine, mox ad eum convolavi; nec sine stupore obnitim eon- lata sint quaeque remedia , morbique a- ς ix cerbitatein aequo non tantum animo perferentem , sed deflentes quoque amicos consolantem inveni . Μorbo invalescente , Praepositis nostris non semel autor sui , ut Parisios quamprimum, reveheretur . Interim moerentem me s. atque ob morbi gravitatem timentem confirmare, hortari, atque hisce verbis consolari D. Habillonii debat : An , inquit , putas id adversi πω.; ἰqu. '' su se a Deo o dinatum y qui percussit , ipse , .. ii , i si, ει ς cim , sarabit humanae mutis filmmis- aut . Subinde vero divinae cui omnia servire debent ) voluntati se totum committens , , modo haec , Domnus es , quod vult faciat ; - modo ista, Scripturae verba mente simul & ore proferebat, Sicut D mino placuit , ita factum est , sit ncimen Domini benedictum. quae cum in reliquis, tum . maxime in rebus adversis ubique usurpa
xc Porro ex morbi gravitate , atque acutii simorum, qui non tam remitti, quam uiat. in dies recrudesccre videbantur, dolorum acerbitate brevi se moriturum prospicien , mox, abjecta omni alia cura , deque una
222쪽
IΟ. ΜΑBILLONII. aorna animae salute sollicitus , se totum ad Deum convertit, Sacramentisque muniri postulat; quae ubi Medicorum ac Prae .positorum judicio in aliud tempus dilata audit , poenitentiae saltem lavacro , quo fructuosius, moderatiusque malum perserat, ut eXpietur eniXe rogat. Tum vero imminentem , cujus me privatim monuerat, mortem acerbissime deflenti , haec repo- .suit: murrare consumeris δ aη neis scis , quod praeire tibi debeam p angi mollitia est , relariari insania . Si Deus ita jubet. quid querarisy culpare potes aliquid in eo, re ab .no , qui beηlxitas totus ῆ quod a Deo factum aredis , cogita non temere, non fortuLD , sed, eo consilio factum, quo non modo ni.
nisi quod bonum ac salutare nobis prmidet ac decernit . Ubi aequitas , quis reclamare auis deat δ ubi vero eum aequitate nostra quoquc conjuncta salus S utilitas es , quam ingratum foret , non aequo , non moderato animo
suscipere qui in benigno Patri nostro Fm erit δ -d igitur es δ -υersus casum hunc dudam te paratum omniat, oe Wαmnitum . mariturum Iuges p an ita insolens discipulo praeire magi rum, His parentem λ His animi sensibus inflammatus , di tui S cum Christo esse cupiebat existimabatque cum Apostolo mori lucrum . Is porrq erat, quo in Christum aestua- XClbat, amor , ea in ejus misericordia spes, hii 'ri
223쪽
ac fiducia , ut in extremo licet vitae disecrimine positus istise identidem usurpatet Ambrosii verba, Non ineom i, quia honum Domim .habemus . Lugebant inter
haec fratres , & in Iachrymas solvebantur ; at ille castigabat inertes lachrymas, laetoque vultu solus ipse moestos solabaarur circumstantium animos . Rebus interim suis consulens, ac futura prospiciens, ut investigandis ac colligendis iis , qui
bus , eo demortuo , uti possem , documentis animum diligenter intenderem, eorumque in Ine curam susciperem, enixe hortabatur. Paullo ante quam in mor-hum incideret, stranguria se moriturum quasi vaticinando significaverat ri quine iam integro fere ante obitum anno, cum 1eiliuet Annalibus navaret operam , at
que Anselmi c cuius eximiam eruditi nem , nec minorem eruditione pietatemν ac regularis disciplinae studium demiratus non semes erat γ Acta conscriberet, mi hi aliquando cellam subeunti rem fuit, Anselmi acta cogito, eodemque' quo ipse aetatis anno e vita migrabo . Rem prinbavit eventus: siquidem, uti Anselmus, septuagesimo sexto obiit . Sed multo etiam ante supremum sibi diem praenun
tiaverat; quod quidem piat obitum es
servatum est. Ne Parisios adhuc remearet MabiD-nius non una sane ratio suadebat I m pri
224쪽
1o. MAE ILLO MI s. in inis. vero invicta ejus in ferendis dolor, ritas inbus patientia , Λbbatissae ae Monialium ensium in suppeditandis necessariis do , caritas ac diligentia prope siNularis , soda.. tium denique indefessa sollicitudo , quaeque a multis dabatur salutis recuperandaeos non dubia. in contrarium veIO non parum movebat febris, quae levis licet , haud minus tamen periculosa videbatur; nec non mali pertinacia, quae nullis jamdiu remediis remitti vincique poterat . Eo Mabillonii discrimine, meisque tandem litteris non mediocriter commoti Praepositi mox exercitatum peritumque Medicum mittunt, qui, cognito Mabillonii morbo , levamen non solum attulit . sed ipsum quoque ad profectionem
impulit. haec quo commodius fieret , i cticam suam, quam , audita Μabillonii aegritudine , non semel pro sua in eum benevolentia perhumaniter obtulerat, p- peditari voluit Eminentissimus deque no-ma Congregatione dudum praeclare me ritus Cardinalis Estraeus, procurandae salutis ejus prae aliis summopere cupidus. - Die igitur conceptae Deiparae Sacro ad
Sangermanense Coenobium mecum proin revehitur.
fectus , incredibili non sodalium m uo, sed multorum qui eo connuXerant, amicorum laetitia excipitur , atque in spem brevi consecuturae salutis facile quisque adducitur . verum qui votis nostris longe
225쪽
moderator Deus , infirmo atque aetate confecto Μabillonio vires praeter omni- um expectationem conferre & augere videbatur , quo melius probatum, diutiusique eXpurgatum n o quodam martyrii genere digniorem efficeret coelo victimam. i . id Interim pae incongruis , aut sero para- animiqile iis remediis morbo renascente , in diesque 'quid se recrudescente, sic est debilitatus Mabili nius,ut nullum sine vitae aut saltem gravioris labris discrimine praesens remedium ferre , peneuue desperata salute , vix paullulum justuli haurire posset. in hoc pomam acerbissimo statu ea erat ejus animi moderatio . illudque silentium, ut non sine adstantium stupore a Chirurgis , quo ferrum securius ducerent, conceptum d larem verbis aut gemitibus ut indicaret, non semel rogatus fuerit. haec erat, caetςris ejus vicem dolentibus , Mabillonii trancillitas , haec in cruce, eui cum Chriato sussigi se gloriabatur, mira sane animi quies . Et quidem in cruce positus videbatur , cum sive ob dolorum acerbitatem, sive ob diuturnam , qua angebatur , remediorum molestiam nulla ratione in alterum latus moveri posset . haec mo aequiore ac moderatiore animo perferret, mri .m nunc piis ad Deum pascebat aL. seirio sectibus , nunc sacris Iectionibus recrea-οῦ est ' , potissimum Veroi novi Testainentiac
226쪽
JO. MARILLONII. a ae Epistolarum D. Pauli ; euaus vel noamen, audiens supra modum delectabatur In lectione Dominicae passionis arridebant in primis ea loca moderandis infir amorum molestiis magis accommodata , qualia erant quae scite prorsus selegerat Lucionensis Episcopus ; quorumque ipse nonnulla intexuerat suo de morte Chriιstiana opusculo , quo tum praesertim ia sus est . cum enim illud eo tonsilio edia disset ; ut Christianam mortem ad Chriam Sanctorumque exempla efformaret, frequens sibi lagi curabat: hujusmodi porro lectibne eo magis accendebatur mens Habillonii, quod in hoc opusculo , illoarum dumtaxat collegerat virorum illustrium tirortes a gravissimis coaetaneisque autoribus concinnatas . in primis autem non sine quadam animi suavitate , ejus auicultabat epistolae lectionem, quam ad Romanos scripserat Ignatius Martyr jamjam moriturus . mirabatur in eo clarissiώmo Praesule immensum quo flagraverat subeundi martyrii studium; eoque alio quando mirum in modum inflammatus, semel & iterum ea sibi epistola ut legere. tur rogabat: adeo insignis Martyris exem- Ilo adductus, adversa quaeque atque acer
a pro Christi amore sustinere , disitavi& cum eo esse optabat. Capellae valetudinarii proximus, Sacrum quotidie mira animi pietate audiebat
227쪽
.M ' , multorumque edoctus Sanctorum umquam virorum exemplis diurna statis horis OLintermi in morbis etiam gravissimis numquam intermittebat; aut iis interdum invite omissis , alias preces sus iebat. orationes memoriter tenens cuique festi, vitati proprias devotissime recitabat; quae vero memoria excidebant, eas coram selegi postulabat, subindeque resumebat. quam laudandam sane consuetudinem ad extremum usque spiritum non solum ipse tenuit; verum etiam a sodalibus valetu.dinario praepositis accurate teneri Curavit. neque enim audito divinorum ossiciorum signo , quemquam sui causa iis aiasse patiebatur ; quamobrem quantum poterat paullo ante necessitatibus consulebat; per idque temporis seipsum intime colligens
divinas cum fratribus: laudes mente deis cantabat . nec inde , haud temere dixerim , minorem, quam fratres, qui choro aderant, fructum reserebat. cum religione pietatem in eX- rata pi, tremo Vitae periculo testatus est; nec a
similem exhibuit in persolvendis pietatis ossiciis diligentiam . diurnam quotidiani ossicii recitationem ne in ipso quidem inbitus die, quin etiam ne in ultimo quidem ferme instanti praetermisit; & velut
corporis immemor, deficiente natura , hoc uno propemodum pane animam re creabat . Sic moriebatur , ut vivere non
228쪽
recusaret; sic autem vivebat ut supredimum non inem et diem, Et spiri u -- cidit uisima . . Deo sic erat mente intentus, atque a rebus terrenis adeo alienus , ut de iis disi ae s luti
serentes non nisi molestissime audiret, id aliquando in valetudinario significavit, sermones cum duobus viris saecularibus procul licet ab eo piatis primum de morbo, dei
de de rebus novis colloquentibus, nonnullos, quos ipse pietatis causa ingeminabat. Sacrae Scripturae versus non quidpm ut Of- fenderet, vir enim erat omnium urbanisi simus std ut sermonem alio verteret posuit ; huncque in primis alta Voce Ironunciavit: Narraverun mihi iniqui I mulationes, sed nonus lex tua . EX quo quam ingrati Mabillonio forent hujusmodi sermones uterque plane intellexit. Haud ae, quiori animo testatam sibi a multis de se existimationem atque ben Olentiam au
qui causa inquirendae ejus salutis 'ad
Sangermanense Coenobium assidue .s0m
fluebant viri undequaque conspicui. quod nil quisquam memor soret , per ipsi mi. rum videbatur ; seque interdum in comspectu Divinae Maiestatis deprimens a que ad cor rediens, non se nisi de Chri.
sto aut in Christo laetari & gloriari posse
cupiebat. Cave tamen laetor , sequius quidpiam indo de Mabillonio suspiceris,
229쪽
168 V tΥ Α - .gratias eniim easque maximas amicis suae, que valetudinis cupidis diligenter ac liberaliter suo nomine rependi volebat . . .. sed cautum potius, ne delatis sibi honoribus superbiret , intellige. Siquidem pia . ne noverat vir modestissimus , quantum ad vanitatem proclive sit cor hominis reapropter nullas non adhibebat Ecclesiae preces , quo donum illud impetraret humilitatis.
xeu Quo studio virtutem illam coleret , i-
divo ni psique contraria omnia procul ablegaret,sos aditiis eXemplo eit VIr ei tunc familiaris, a quo φηςipς x plurimi aestimabatur. hunc enimvero de-1peratam ejus salutem lugentem , atque praeclara in Ecclesiam & Congregati nem merita , eXimiasque animi dotes uberius justo praedicantem castigavit his verbis e m Iisas , humilitas, bumilitas: intum, quaeso , de rebus illis flentis . quo audito qui talia dixerat siluit, moXque, me suadente , ab eo recessit. Hanc ne vel leviter macularet, cui potissimum st debat, humilitatem , illorum nisi invitus non excipiebat ossiciosos aditus , qui aut egregia ejus in Rempublicam litter riam silere merita, vel 1uam de ipso e lare existimationem , aut ab ejus laudibus abstinere minime poterant: secus V m eos studiose comptinebatur , qui majoris studio pietatis , aut melioris fiugis desiderio inflammati ad eum confluebant,
230쪽
Ib. MABlLLONI i. aos praesertim vero plebejos, infimaeque sortis homines ; quibuscum , dum bene ehesset, eo interdum lubentius versabatur; quod in iis luculentius eluceret , quam impense amabat,Christiana simplieitas, ingenuusque animi eandor , eosque demum
crederet comparando coelesti regno ma gis idoneos, utpote a rerum . terrenarum
sollicitudine , periculisque divitum pro cui positos. hujusmodi 1 e hominum oraationibus commendare , ac congrua culinque pro suo statu & ordine consilia suga
gerere mirum in modum studebate ocquidem eo amore, eaque humanitate eos alloquebatur , ut tantae Virtutis, nominilue virum vel conspexisse se, vel au disse, gratulabundi quique recederent- Pari aliquando frati animi sisnificati ne laetitiaeque sensu adfectum dimisit virum ecclesiasticum , cui recedenti ae bene dictionem eniκe roganti adeo non indulis sit, ut potius ipse ab eo postularit; ejusque te precibus plurimum commendarit. haudita post, cum extremo nempe morbo labo raret, absimili modo, etsi non absimili humilitatis adsectu ι se gessit erga virum genere , dignitatibus , ac fortunae bonis tria signem , sed fide ac religione , cujus studio se suaque omnia devoverat, long
insigni em : huic namque , cujus ani mum , eximiasque virtutes probe nove