Iosephi Gabaleonis comitis Sarmatorii Ad legem Iuliam de ambitu commentatio

발행: 1744년

분량: 69페이지

출처: archive.org

분류: 로마

21쪽

proprie est circumire. Et ambitus circuitus secundum VARRONEM ; quod confirmant FESTus ' ct No Nivs MARCELLvsh Inde illi, qui populum in rogatione magistratuum circuibant supplices, ambire disti. . Pui populum candidatus circumit , ambit , V Anno scribit ' Ac deinceps ampliato vocis significatu, a more illo, quo praecipue peragebatur ambitus, a circuitione circa forum, vicos ac domos, Omnis petitionum, prensationum occupatio, ambitio et ambitus vocari coepit; FEs T vs hοηο-ris ambitus dici coeptus es a circumeundo supplicandoque. Ceterum inter se differre videntur ambitio et ambitus. quod ambitionem a C i C E R O N E aliisque Scriptoribus antiquis plerumque pro legitima petendi ratione, ambitum pro

illicita et immodica prensatione usurpari didici. Alii alias

differentias notant. Quoniam vero eoS, qui plurium consensu ad rem aliquam assequendam, opus habent, singulos adire, atque ab uno ad alterum cursitare.sportet; exinde venit, ut ambire id ru enixequErogare vel gratiae colligendae inseruire. Quema, modum etiam ambitionem dici consueuisse notum est '

. I de Iingua Latina t. q. p. 7. a de verborum signIsieatione voc. Ambitu&.3 de Uar. signis. Se . p. m. a 42. 4 de lingua Latina t. q. p. IO. S) de Verbori signis. Ioeo supra citato. 6 vid G v i L. B v D A E v s Am t. Prior. in Pandech. p. m. caet. sa 4. et C L. E R N E s T I Claula ciceron. v. Ambitio.

22쪽

HORAT ius caussam indicaturus cur scripta sua publice sontemni ac proscindi soleant, ait

b, i Non ego nobilium Scriptoru :auditor et visor, Grammaticas ambire tribui, et pulpita dignor, hoc est, non oro Grammaticos, ut mea carmina com-

Saepe cum Verbis eademi iussinione praeditis coniungitur, ut in SALLUSTIO aliquoties', eiapud P Li Niv MPlane simili ratione circumire usurparunt veteres. Apud PE aea' Niv M'' de puero missionem flagitante ait Fortu-mta : Gravibat iam dudum pedes nostros, et missonem rogabat. II. Latini scriptores, cum de ambitu agunt, pren II Quom cisare et prensationem frequenter dicunt, quia nullum nocinii genus in candidatorum petitionibus magis obuium, quam manuum prensationes L'P auctorum ad rem satis notam probandam corradere haud est necesse. Rem conficiet testimonium e Cic Eno NE petitum, qui alicubi, Prensat unus, ait, P. Galba sine fuco ae fallaciis more maiorum, . et paucis interiectis: Non aliena rationi murae sis idius harepraepropera prensatis L i v v S circumire et prensare coniungita

23쪽

AD LEGEM IULIAM 'G

iungit. Idem Graece . EiDΘ- reddi solere docent B DAEus et HEN R. STEPHANVS Vtitur ea voce ΡLvΥARCHUs, qui et alio loco vocat τα δεξιώσειe : Alias ambitum' Graece vocari reperio περι-

idem quoque, ut ex loco D i o D s C Assii excitato liquet, significat Θεραπεία. Certe Θεραπευων hoc sensu usurpant Graeci scriptores, ut exemplis comprobat Ρ E-TRvs FABER '. Respondent Graeco illi Latina verba curare et colere, ut idem egregie bbseruat De aliis Graecorum Latinorunique vocabulis ' ean-

p. 96a. I 6 In Catone minori p. m. 3. I J L. LXXVIII. c. aa. P. 36. ed. Falcon. I 8 Ed. Labbaei p. 8. Is) Semestr. L. I. c. aO. p. I 36. Apud Po L L v C Ε Μ L. IU. c. 6. Segm. 49. Et SO. occurrit Θιραπιο- et quae redduntur Serrare et Seruitus. opinet restius reddi colere et obsequimas propterea, quae utrobique antecedunt et sequuntur. avi Cons. GUIL. BVDAEI Commentat. linguae Graecae p. 389. 2I vid. G v I L. BVDAEVS minor. priori in Pande h. P. Iaa Dipitiam by Cc ostedem rem exprimentibus consulto silemus.

24쪽

DE AMBITU COMMENTATIO. i7

Ill. Iam rei ipsitus tractationem a definitione auspi-Definitio M

L differentia

camur. Ambitum igitur, vel ambitionem , quo Vocabulo ambitus. rectius utendum censemus, quum de ambiendi negotio uniuersim agitur, describimus per solemnem honorum et magistratuum petitionem, cum studiis et artibus ad elicienda populi suffragia comparatis, coniunctam. Sin lemnitates in munere' candidatorio fiingendo usitatas, candidatorumque artes sequenti capite commemorabimus. Ceterum duplex occurrit ambitionis consideratio. Nam aliud ambiendi genus receptum inter antiquos, et semper approbatum suisse reperimus, quod in laudabili dignitatum per virtutes et merita comparandarum studio, nec non in honestis populi oculos ac fauorem ad se trahendi conatibus, positum erat. Aliud procedente aetate inuectum, quod prauis artibus fiebat, quum nimirum candidati flagitiis ac infami largitione contenderent, plebemque Corrumpere omnibus modis niterentur. Hic est proprie ambitus ille, qui tot legibus materiem dedit. Vtriusque ambitionis meminit AvCaeon declamationis in Sallustium, quae Ciccroni vulgo tribuitur ; Non hanc, inquit, dico popularem ambitionem, cuius me principem confiteor, sed illam perniciosam contra leges, cuius primos o C dines

25쪽

De amiam . partibus generatim ,

18 AD LEGEM IULIAM

dines Sallustius ducit Et V A R n o : ζui populum candidatus circumit, ambit: qui aliter facit indagabili ex ambitu caussam dicit Priori modo ambire C i C E n oet CORNELivs N Epos' vocant more maiorum prensare vel petere: alibi Cic ERO ordinatim petere honores. Illicitae prensationis modos, in quibus reapse ambitus consistit, infra illustrabimus.

De legitimis ambieni modis.

Quum ab eruditissimis viris, maxime a CARO LO

Siso Nio 'et MENTEΥΟ ΚΕΥWIGio fuse et diligenter exposita sit omnis honores et magistratus petendi ratio, nobis hic breuioribus esse licebit.' FundUS,aa m op. SaIIustii T. II. p. a I 3. 23 de sngua Latina L. IV. p. Io.a Epist. ad Atticum Lib. I. ep. I. Conseratur in hunc locum TVRNEBVs in Aduers L. VI II. e. a4. Existimat Turnebus, Galbam Iudi a Cicerone, Mod eum absque fuco et fallaciis more maiorum prensasse scribili quae ambiendi modestia in illo Reipublieae correpto statu plane inepta erat. Sed opus non est, Vt lusum hic quaeramus, quum semper superessent honesti viri, qui Pessimos m res tum vigentes odissetu. as in Attici vita c. 6. 26 Ep. ad sem. L 'IU. ep. s. I de Iudieiis Populi Romani L. II. e. 3o. a) in Libro, quem de ambitu antiquo et hodierno inscripsit Parte IL

26쪽

DE AMBITU COMMENTATIO 19

Fundus tractationis erit elegantissimus Cic Enosis ad Marcum Datrem de consulatus petitione libellus. Diuidit Ci CE sto petitionem magistratuum in duarum rationum diligentiam L quarum alteram in amicorum studiis ' ulteram in populari voluntate positam scribit. Prior versa batur in propinquorum, necessariorum, ac eorum, qui aliquid voluntatis ostenderant, salutatorum, deductorum, assectatorum' fauore .e amicitia concilianda et retinenda; posterior desiderabat nomenclationem, blanditiam, assiduitatem, benignitatem, rumorem, et spem in republica Singulas has partes uberius explicat ipse CICERO. Ceterum ultima duo, rumorem et spem in republica nasci plerumque ex ambitione, adeoque non tam ambiendi modos, quam effectus diligentiae in ambiendo positae esse solere, unusquisque intelligit. Quoniam praeterea alia ambiendi ratio erat, antequam in campum comitiorum habendorum ergo iretur, alia populo iam praesente et ad magistratum creandum se accingente, in utraque illustranda nonnihil operae ponemus. II. Solliciti erant petituri magistratus, ut quam Quarum alte

. . .' - . . . ra in amico

plurimorum Compararent amicitias. Patet vero latius eum studiis nomen amicorum, et praeter necesstate coniunctos,

27쪽

magistratus, publicanos, equites, tribules , vicinos, clientes ac domesticos, principes Collegiorum, sodalitatum , pagorum , municipiorum, Vicinitatum , comple

ctitur. Longum foret, si de his definite loqui suscipe

rem, quos aliunde notos esse oportet. Omnis igitur

petentium cura in eo consistebat, Vt neminem Conam moratorum hominum non obseruarent, ossiciis ac obsequiis deuincirent, quo vicissim ab iis Colerentur et obseruarentur. Verba enim colere et obseruare de virisque tam petitoribus, quam iis, qui prensantur, usurpari, notat PETRvs FABER L Sed maxime nitebantur, vi numerus eorum, qui iam aliquid voluntatis monstrarant. Duitorum, uti a P LAVTo' vocantur, augeretur. Hi fere erant, qui mane domos potentium ac diuitum, aut gratiosorum hominum ventitabant, ossicioque salutati nis fungebantur, vulgo Salutatores ' dicti. PLvΥΑ c H v s de Cicerone narrat eum, ne molestum esset

frequentantibus domum suam ossicii caus, longius ire, . in palatio ij iiiissii iactis assis rin m aedibus paternis. Stipabat praeterea ambulantes magna hominum ex omnibus ordinibus copia, et vel in sorum procedentes, vel inde

28쪽

DE AMBITU COMMENTATIO. 21

inde domum se recipientes deducebat, unde deductorum nomen ortum. Ciceronem reum factum haud pauciorcs viginti millibus e iuuentute comitatos esse tradit ΡLvΥARCHus ' in eius vita. Tertium denique genus fuit Uectatorum, qui assidue sepiebant et comitabantur petitores. Assectari haud detrectabant ipsi principes . ciuitatis maxime in iuuandis necessariis suis, ut patet exemplis Scaeuolae et P. Gal- hae, quorum ille '' L. Crassum, hic 'λ P. Crassum ast elatus esse legitur. Adhiberi autem solebant auctoritate et potentia pollentes viri, ut candidatos Commendarent, ipsisque suffragarentur Licite autem haec fiebant et more maiorum, ut proinde psaeter rationem CATO a Senatu petiisse videatur, ut decerneret, ne per alios prensare populum liceret. Ex reliqua sectatorum multitudine, quanto numerosior erat, eo Certior coniectura fieri poterat, quanto in ipso campo virium ac facultatis habiturus esset petitor III. Nihil secundum Ciceronem tam populare, Altera in po- nihil tam gratum videtur, quam dum opera datur,

' II T. I. opp. P. 876. Ia CI CE R O de oratore L. I. c. a I33 ibid. Lib. I. e. so. I ) Κ E T T W I G. de Ambitu P. II. g. ao. Is P L V- TARCHVs in vita Caton. T. I. pag. 783. IO M. CICER. de Perit, Consul. G. 9.

29쪽

homines noscantur, significare, ut id appareat, et augere, ut quotidie melius fiat. Quamobrem M. Cicero, ubi animum ad rempublicam applicuit, non modo discendis ciuium nominibus studuit, sed et domicilia praestantiorum quorumcumque, praedia, vicinos, ac amicos diligenter notabat, ut auctor est PLVTAnc Hvs LTurpe enim rebatur: publica munera obeunti, ciues, quorum auxilio ipsi utendum sit, non nosse, quum nullus reperiatur opificum, quem instrumentorum, quae tractat, fugiant nomina et Vsus. Cato etiam per se elaborasse dicitur '', ut appellaret salutaretque ciues. Quo . niam vero in tanta prensendorum hominum multitudine fieri haud poterat, ut candidati omnium nomina ipsi tenerent, propterea ali coeperunt serui, Nomenclatores vocati, qui hcris quum appellandi et salutandi esssent obuii, nomina suggerebant. Vsi sunt nomenclatoribus Cato et Cicero, uti ostensum pluribus est a MiDDLEΥοῖ ς' V. Cl. Dignus est qui hic legatur H locus,

. quod momerrerit tmem' et diIaS anabitus partes egregie ob oculos ponit: Mercemur seruum qui dictet nomina, laevum Pui fodicet latus, et cogat trans pondera dextram

30쪽

Porrigere: his multum in Fabia valet, ille Velina: Cui libet, is fasces dabit, eripietque curule, Cui volet, importunus ebur: frater, pater adderri cuique est aetas, ita quemque facetus adopta. IV. Blanditia es vitiosa est in cetera vita et turpis, a In blan-ι ditia.

tamen in petitione es necessaria, inquit in Cic gno 3'. Complectitur omnia. lenocinii genera , quibus popularis fauor capitur ; quo pertinent 'manu un. . oblationes et prensationes , item oscula, de quibus SENECA :Puam putas esse iucundum, quum c candidatis alius eorum manus inculis conterat . quibus designatus conIingendam maηum negaturus est. Notus est iocus P. Scipionis Nasicae, qui, more candidatorum, manum rustici apprehendens duram, eX eo rogauit, num manibus ambulare solitus sit Quod dicterium repulsa secuta est. Rem etiam indigitat Hon ΑΥ ivs in illo versu: Et cogat trans pondera dextram. Porrigere. Ad blanditiam similiter referuntur comes et se erae appellationα , quum frons, Vultus, sermo, ad eorum, quicumque conuenirentur, sensum et voluntatem ac

SEARCH

MENU NAVIGATION