De dialecto Sophoclis ceterorumque tragicorum Graecorum quaestiones ...

51쪽

hela ollam viderentur Rarius Irosaiei eripis,eserasibus um sunt nec nisi paucis quibusdam, qualis est καλὸς κἀγαθος saepius tragici saeptinno omnium comici Ceterum eraseos usus non ubseris de Lius est quippe quas solemnis taritum sit in articula

et praepositivo et Pomositivo, . in particula a alluisque qu*busdam frequentioribus oculis. Nequa comtractioν- neque arctior in elisio, qua duplex vox inimquam vina scribituν, rex erasis tantum signis suo notatur, quod apostropho lenique spiritui simile, Maeonidem vocatum mixta vocali imponunt, ubi ista signa collocari non solento quamvis hahe r ro cumlaifit leni eadem sede conveniat. Idem negligitur saeps ubi ex is iam crasis intelligitur . in comitinetionibus Mniis ac stabilibus, v. o. Fia1υτου, - που, ἐαυτοῖ, ταυτο, χἄνεκα eto si omittunt quis dam, it Wolfius in analectorum p. 66, coronidem cum piritu. asporo coniunctam, tiaos scribentes pro ἐυμες, aliaque eiusmodi, in quibus eam non abiecω,ina, cum etiam alia Agria, quibus peritus ieetor facile caret, praetex secessitatem ponerentur. Tamen

si iunctura spiritus lenis et coro vidis hanc neclectam non imprisbo, altero signo simul alterius vicem tenenta Et utro que importuno. qua spiritum asperum in 33υρ μαιου, θεώκιπιι- Θωπλα, χιο', χόε ως, χνόnotari vinm ut voluit Saldlexus in exeursi illo, p. 149. meis monome Brunctio ad Amstoph. Lynstrat. V. 77 quum aspiratio transierit in litteram , noeesse non est, at spiritus aspox adpingatur scribo

52쪽

immaturi ubi in aliis milibus incumneau 3 23 - , qui ceaseos in contractions simili Mim riuum

53쪽

ωs CL suam mimarini ampl. να- ν-m. . 116. Duplicem acciarum geri ut dubitatio moramdam Flammaticovum, qui aut olisionem Habant, eat aenea . e cumnexum tantum . nouis et u Ἀμ-nnis a gravi cum scuto oriri posti ensebanti Maristo Baaramannum ibid. p. ais, et Catervi in his malis Mumamum inviat, cum, ut Paullo ante dictum aest, contractionis lage sequatiar. In inquis, i aciamus an mixta vocali non omni, ve, ubist lex est gravis, prioris Vocis tenor Periti. An malit Hobitatio de tota subscripto Anmo in puct oia diphthongorum duarum alterum ab MMeum russa omne Eonsentiunt aecis. Vid. Saraueri ea arari. . id Aurip. mad P. 147 nam altem ae domadi ut umquis utrumque eon dit analogia δε---

inque tis araque pro καὶ εἶτα κω οἰκίαν sciri n. -- αμα. -- Eodem oro modo pro 'striata ἀ- et et oinde unum sigmum ponundum es, Iurata diximus . Sed ideo in modio contrahendarumiri ac Miun tum ista prorsas abiicere mihi quidam non 3 ohatauo cum praeserum idem in fine positum. λι- scribatur, ut in ἐγιν , ἐγι- μι, -κιῶον Aristoph. - b. m. Quamvis pax grammaticorum vid. Seissiarissiluin accu--, p. 1 8 ut veterum monumentorum,

insam paeasbet, muti iubeaut, et quin ita ab aliis Iariptum at ego minime ubi 'm. Hi enim non auditum ista neque signo exprimmdum ess arbitrati . iam pronuistiationsmiteris imitati sunt, alii contra

54쪽

oum stli vix audiretur, tamen iusta Eausa, χx qua rati. iiciendam non appaxeret. In vetustioribus Quibus vibdo adsceiptum ista matὐ ex vetere illa risitis: si non subseriptum, modo omissum; vid istiam misso ad,Eurip. Hecub. p. 4 et a edit. Lissiaris vita ea, ad Μω . p. oa, ita ut duplicem milhandi ration in iam ab aruiquis observatam viro maxime sit

probabile, neque in cras solum, sed etiam in i infiniativis in . et v xeuntibus, aliisque ccxl leius ad Eurip. Med. V. saa 558, 466, suo, 674, 3

λια- ιι ε. profanos, pronunties monosyllabum Lain. Eiet manis um-est, καν στι contractum ara τι sollibo

/gitur ' ,el serie agnitu facili nonophisongo , eum quo lota eoniunctum diphthongum eaecit, in exesi medium ista subscribendum: evanescente contra iubmonophthongo, una; tota vanescat necesse est. Hinc

aieque τε λ δρα, sed ταv, ταρα scribendum proaesus 'pereunte diphthongo, Quas utrum etiam elisonem patiantur interdum, dubitari licet, hoc ipsum neganto Porssire ad Eurip. M.d. v. 86a cui adversatu Lo-.

55쪽

haxe videntur, quamvis eis nondum i d --idues perducta. , Vide utimanni ampli graeo. granimat.

Nunc adranguia quaedam convertam . in tumum videm Reifigius in syntagm. Trities, prase natissimi et iam saepo commemorati libol1i Asa rnunc quaeramus. inquit, eo ου non pom. alaffossicere Non putest autem propterea, tu arbIerum , quia pavicula quum fit ex afum numeroi as Her mannus proeliticas nominavit. tum natu eius ocio

huiusmodi est, ut nullo modo transire in Hyam vocent queat. Nam proclitica partieula fumo e 'ua ipsssuum tenorem inclinat in rnxime insequishs minabuli Ium, non potuit ita efferri pronuntiandb: it-4psio. insequentis vocabuli ison ab initio tota per illuni obrueretur ac penitus delitesceret, illa coni a , indatquct int Ta servaretur, Id caulla est,' xvj e iam εἰ negem ossa in crasii adhiberi Pergia idem' vis doctus ciu5 Illis igitum constitiai efficitur, modmagis quam o 'γώ vel I 'γω potuisse Graeco ore Proferri η'γώ - οἱ γαθοἱ, a 'γα say, ο 'μοι, raeter milia, neque liliter has oces per crann his inpeterri

56쪽

4 τα ι, εὐμοι quia ἡ, i, οἱ sint procillime remus suapta vi possunt insequantis vocabini iuuitam, in quo nil intue, funditu absumere. Huic summo vana a mnia a dilaetissimi praseeptori mal badiox aqua inodoratoris sententia opponera has limat pa muri ob ara voet; lem In ου vel ob transire inlaturuina, ut illa elino οὐ is uiui contraria putara rasti Idam sera a partieaea si valet, cui anta voeiae positas, Daddi roIet , qua de re sed muthlaudus ad Eurip. suppl. v. os Doinde cum atonon insequant

Dana ε quamvis crans articuli habeat quo nitaturunso repugnet disciplinas, tamen rospiciotida in his usu ea, qui saeps contrarius est praeceptorum comestantias. Iam ωμεν da olis alpha post istidia viri GHmus, ut minuatis circumspecto Poris ad Euripa Phoeniae sos articulum cum a brevi in a languintimper coalescctra contenderit nunc videamus, arx fingularis rauculinum articuli eum sequenta Ipha bravi in unum quoddam commisceri queat. Vulgo, quod omnibus notum, ubi do an rario viro agitur ανηρ, ubi de certo ac definito ita ut amicis. Ius equiratur, ὀστη in soluta orations in tragico . rum quidem sabulis nune νὴ sexibit obmub'sis pax ionicam crata. Vid. Matthia graec gramms. 56, quas, et tolerabilia, ut Wolsu in anatici.

57쪽

avaret ιδεα probat, tamen in tragicorum ubris manuscriptis rarissim quaerenti occurrit . ut ira Aristophonis. v. 1a49 'παιτων - ὁ ωταινῶν, vesp. sor, Eur Meae v. 76 etc. tu, p; vidi minescius ad ε 3phoia Ood in Colon. v. a 86, parite atque ἄμω, euius aliquot exempla infra asseram, licet in ortua Corinthius in atticos atticam crasti mine et, quas scriptura a Damen in miscellan exiti. P. I s

coniectam ruina, P. 18 propterea , quoa Attidis dicer non Aceat ομος διηρ, sed oύτσς Ἀνηρ Aquidem hanec crasta probari possct non negaveris , et poetas lamas quoadam antiquissimis, Noxum..pella anterierint, ita esse loquutos attamen tragicomm dicen ratione persuadere mihi non possunt. Cuius iudies argumenta haec sunt: primum Harhaddidissa veteres spiritum certe asperum constat, qua δε ε Id. Matthiae graec gramm. g. l. noti, et Buttianni prolix graeo Mamm. s. 6. P. 5, quod

ipsum Sigea inscriptione probatur. Quod cum itant, cur quaero numquam in traseorum fabulis squis

58쪽

Α'γωi et alia moeripta reperiuntur grammatici in ex Apollonii verbis intelligitur. erasin illain oga D tati habentibus quo modo antiqua illa spiritu asper, signam atra in contrarium uenam spiritum, nequae

iis asperum transierunt praesertim cum tragicomm. graecorum sabulae per longum tempus et agersutur et audirentviti cumque in aliis, ut in avris Et ἄντούIpiritus observaretur Quae iam Iussicerent ad infringendam i buam scripturam. ἀχὴ sivs ἀυὴρ ut nonnullis scribera placuis Accedit alterum argumentum . quod ad missum articulam spectat: articulus enim qui in talibus ab editoribus denoer at n cessarius non est , quippe qu, in jaliis quoque similli'mis a tragicorum exemplaribus saepissime absit. Sic

2257 Trachin 155, 7 . cf. Schaeserus ad edis in Colon. . 15 8, πολις, vid adem vir doctus ad ed. Teg. V. 65ο, στρατος Elacu. 749, απονντ-το Aristoph. b. v. 45I, area ibidem . 1198, αν aras Acharn. V. 5 8 Sio παις, τεκvo , ανθρωπος ex masculino et seminino ' genere vid. notata in Aristoph. Lysisti, V. 56, ὁομος, εος, δαιμιονες Philoct. 447, 462 βα- Φλευς aliaque sexcenta siue artiςulo se btrudunt in tragicis . ceterisque auctoaribus, qui omnos e lectitando Hoimem absentiam articuli tolerare didicerantios Schaeseri meletem ta riu. . . I ἐρῆRe desunt

59쪽

logi g. o8. Reifigius in commentatiovibus triticis

o edipi Colonei v. 52, et Wolfius in analectoruma, a, .P. 458, qui ipse Paeo ima Pagina quaerit, num mutent Dawesii sectatores etiam ἔστηκ' ατηρ in λπη, ἀνώ, quin etiam consulere, porgit, perito licebi, de vocabulis, quae iam asperum spiritum gerunt, χρωα2, 3ρος επτα, si cui forte in Thebana fabula hoc M-cere placuit in quibus profecto spiritus spiritui im .sidens facetum negotium fuisset Cum Wolfio otiam Butimannus hac de rasi recte dubitat in ampl. graec. Examm P. II sq. et ad Philsci. V. o. . Nominativo avs, . eandem vim curn ὀ vh hah snte. pro iam rati evitarunt tragici me vox iam articulin privata

aetiam vocalis longae gravitatem amitteret, uod ipsum

de aliis eiusmodi vocabulis dictum volo. in1lluci

senarii nominativus saepe facit, γ. c. in edip. Co on. V. 1665 αυηριγαλ ου στενακτος - ξεπηιππο, T. Trachia. V. 5 6 1258 Aiac. v. 557 5 5 etc. qua ntide ictus tangit ultimam, nomenque ipsum pro spondeo pronuntiari potest ut fieri debet, ubi in ardurior syllaba ponitur, sua vis eius meatur Cete

rum per se iam paenultima anceps en neque Taro

produxit , quod iam obeckius ad Iaς. v. 18 1

60쪽

- χε -- carminnus et anapaestis melicis recte concessit. Quae licentia tamen latius extendenda tragic nempe epicorum quantitatem in voce αυὴ passim retinueriant, ut iam Valaenaerio visum si ad Eurip. Phoenin. v. 165 et Brunai ad Aristoph. vesp. v. 69. Neque desunt similium vocum Productarum exempla, C. 4εὶ, αρης, -- Λισσα etc., de quibus alio loco ag in . Si servatur in innumerabilibus ferme versibus vulgata, quam ab ipsas tragicis poetis prosectam

esse omnia iudicant. In Sopb Aia c. V. 155 ὁν ἐχ ορος 'vὴρ, quod nunc legitur, longe superatur

vultiato δ' ἐχθρος αυξρ. 6dem modo in Eurip.

orea. 851 restituenda vulgata scriptura est τα τίς αγω etc., cuius loco Porso ατὰ τίς αγιυ dedit. Si Soph. Electr. V. 492 υ ἐστὶ, γωv, ed. in Cor. V 2148. χέπως με αρου, Eurip. Phoenist. V. 597 μῆτερ, οὐ λογα ἔτ αγ v, ubi 'ulgo contra xx etrum ἔστ αγω legitur, Heraclid. V. 7a ως ἐγγυς ἄγων, suppl. V. 75 ω ὁ Ουνεκ .aγων. Hercui furi

, δέσποιν, ποστήταν non corrigendum, neque ανδρες scribendum pro ἱ αvδρες in Aiac. v. 99, Electr. 1598 etc. Quibus argumentis adducor. ut tragicos miliatono artices literae a per crasin mixto abstinuisti censeam, atque aut elisione usos esse, ubi fieri lice-hat, qua de Te supra dictum est, aut abesse prorsus articulum epico et poetico more maluisse, quem praefixa litem τ, qua facilius cognosceretur, commi

sceri passi sint. suocirca neque ἰατρος, ἰαχὴ, ἰπ