장음표시 사용
31쪽
A. Adiectiva in o term .: Mouet per genera Sophocles
βρυχιος βωμιος δαῖος ubique Pers. 397. Suppl. 571. fragm. 208. Sept. l. O. C. 330. )Trach. i 05.
1082. ubique O. R. 124 l. 1462. Ant. 1209. 1300. O. C. 1082. O. C. 716Phil. 1470 Pers. 27 l. Ch. 429. 430. O. R. l84. Αi. 365. Ant. 130lΑi. 784. Alc. 1038. Hel. 797.1164. H. F. t 00.l393. Ph0en. 1603. sem. 836, 10. H. F. 596. Her. 82.
Phoen. 274. i 749. H. F. 915. Tr0ad 130sHel l 363. l. 1349 Suppl. 987. I0n42l. Andr. 108. 537. Hipp. 228. I. Α. 108 l. q)Troad 826. Dag. 306. Hipp. 748. Troad 1316 cf. p. b).H F. 984. Suppl. 3. I. A. i593. Andr. 837. 1 Asterisco notauimus ea adiectiva, quae in pr08 Semper mobilia, cruce ' quae communia sunt. 2 Probamus h0 l0co indor fit coniecturam: co δυ' θλίω ooφά pro codicum lectione υ δυσάθλιαι τροφαί secundum ea quae ad h. l. X- posuit in ed. III. X. 860.3 Ai. 359 codd. praebent λίαν ς ἐπέβας λίσσων πλάταν, metro non aptum Herm. correxit αλιο o ἐπέβας, qu0d ab omnibus fere editoribus receptum videmus; sed iniuria comparauit Herm. singulare illud Euripidis iaco πλάτα Her. 33, cum ipse Sophocles habeat . . 16ἄλία. πλάτα Non ἀττικωτερον su Bothi uidetur ad u. 348 esse c0mmunem terminationem exempla supra allata docent; quare dubitamus assentiri Hemanno, nec ind0rii coniectura o ὰλίαν βας elegans nobis uidetur. 4 Iph. Aul. 108 codd. Ἀλιαν probabile autem est caligeri βαλιάν.
Mouet Aeschylus Sophocles Euripides
Hel. 775. Suppl. 407. Hipp. 37.
32쪽
Mouet Aeschylus Sophocles Euripides
Suppl. 732. Her. 143. Alc. 58. Hel. 968. r. 48.
Αnt. 1009. Hec. 499. Hel 299. I. T. 27.1 Ph0en. 43 τετοιομενους δ' ἰδουσα καιριους σφαγI ... ωμωξεν, cf. alchen adis. 1440, qui suo iure uituperat unius codicis Fl0rent. 32, 23 lectionem καιρίας; 'Oruillius autem ab illo allatus exempla profert quae nihil ualent. 2 Magna his locis terminationum est confusio mira enim indors. in poet Scaen ad Suppl. l01 et ad Bacch. 244 adnotat. Ad illum locum, ubi in textu est αυπάσι fore ίοις, dicit 'Probabilius κερα ίαις, ut Bacch. 2I4', quamquam ipse hoc loco cum Fixi Scribit λαμπάσι εοαυνίοις pro librorum lectione soαυνίαις. Fixit autem c0niectura facta uidetur esse, ne in eodem uerborum conexu modo feminina modo communis forma esset; sed quam parum id offendat, probant r. 14l ἱκεσίους χερας et Hec. 8b ἱκεσία χεοί. Nobis autem quoniam ceteris locis aut metrum postulat formam masculinam Bacch. 594 aut homo'0teleuton uitatur posita communi Aesch. Sept. 430. Eur Troad 92), uidetur Suppl. l0lllegendum κεραυνίαις, sed n0 nece8Se SSe mutetur Bacch. 93 κεραυνία πλαγ ut Dindors uult, neque Eur fragm. 78 κεραυνιοι, πλαγαί ut Herm.; neque enim uitandum erat h0moeoteleut0n, quod supra locuti sumus. 3 Bacch. 1171 ηεροι εὐεξ ρεων . . . ακ&ριοι θ ραν legimus eum Naucrio Dind0rs secundum Plut uit Crass. 33 IMavult μακαρίαν θηραν; sed et iucundius illud sonat et codicis scriptura μακάριον θλῖραμα, quae etiam apud Plut mor. p. b0lh exstat, cum Nauchio facit.
Ant. 806. Phil. 12l3. Bacch. 20 l. Bacch. l 368. Hel 522. Hon483. Med. 651. Rhes. 32. Τr0ad 857. 1 Troad 116 Nauchius communem uoci μυριος formam in textum intulit: διολλυμεσθα ιυρίου τ' ἄλλης χερος Sed quamquam falsa codicumscriptura ινρίους eius coniecturae a ceteri pr0batae fauet, tamen tam singularis est illa forma communis, ut assentiri dubitemus, praesertim cum etiam μυρίας traditum sit cod. al).2 Sept. 564 codd. praebent τριχος δ' Ορθίας πλοκαρος σταται probabilior est Blomf. coniectura καὶ τριχος ορθω πλοκαριος σταται. Sic etiam indori et Herm. 3 Hec. 900 et alibi maxima editorum est diSSenSio Elmst. cui Dindf. assentitur, ubique masculinas terminati0nes praetulit, Nauch et iretili. praeter Troad 8S femininas, non offensi homoeoteleuto. Cum autem perexiguam librorum auct0ritatem esse constet cf. ElmSi ad Med. 7643, et tam fluxus sit illius adiectivi usus, ut audacius esse nobis uideatur poetae aut masculinam aut femininam sormam diolam uindicare, Hec. 900 et Hel. 16l cum Elmst et indori masculinas f0rmas legimus, Ut uitetur mo-
33쪽
II III Sophocles II III Euri II pides III
Ag. 210. 228. Ch. 443.s locis Trach. 478.22 locis El. 33. Suppl. 1147. 41 locis
lestum hom0eoteleuton, Hec. 588 autem seruamus femininam terminationem, quam Rei8kius ex codicis scriptura ιρια recte elicuit. t El. 19 cur in Lex. Soph. Ellendi-Genthe legatur ἐν κοίταις πα-
2 Hel. 062 indori etiam hoc loco scribit πελαγίους ἐς ἀγκαλας, quod iucundius Onat. 3 Trach. 000 incerta est lectio et dissentiunt inter se editores, quorum Nauck ῆ ποντίας αυλωνας, Bothius, Herm. Dindori. Ellendi- Genthe ποντίους legunt; traditur enim in cod. L ποντίας , O a m. r. Suprascripto; ποντίοις etiam in lemmate scholii legitur. Sed facilius mutari poterat ποντίας in ποντίους quam contra, quia, ut Athen. V p. l89 Daffirmat, poetarum est uoce αυλων pro feminina uti, pod facile a p0Sterioribus neglegebatur cf. Dindori. Ed. III. x et Lex Soph. 3. 4 El. 56 probabilis nobis uidetur Fixi coniectura πηγa ποταμίους.
II III Sophocles II III Euripides II III φίλως ubique ubique Suppl. 37l.)yi locis
8 locis Phoen. 252. 1378. 12 locis' χειμεριος Phil l l 94. O. C. 241.
-B Adiectiva in is term. αραιος βεβαιος βίαιος γενναῖoόδιανταῖος δίκαιος
-- ubique Her. 90 l. I. T. 1202. ubique Tr. 27. Alc. 245.
-l Suppl. 37 codicis lecti γαν δε φίλων γνάχου Sic Nauck. metro non apta est uide igitur num altera recte se habeat γῆν δ φίλαν τὴν 'Iνήχου Dindori cum Heathio).2 Hel 34 haud inepte Hartung. suspicatus est φονων pro χθόνων.
34쪽
De motione adiectivorum in ιος, αιος, ιος, ιρος.
γ' ουσαν αἰσχίνειν φίλους es. p. 37 adn. . 2 Trach. 88 loco corrupto Wunde coniecit πεῖδες, ω ριαταιε, τηνδε
την βριν, receptum a Dind0rf., sed suo iure Nauch de uocis 3 αταιος hoc loco usu dubitat non tam lenis corruptio uidetur SSe. 3 Rhes. 928 non necessaria nobis uidetur Elmste coniectura βρο- τειον ἐς χερα, etsi a Nauch et Dindors recepta est recte retinuit irchh. formam femininam.
Ch. 9l2. u. 7. Sept. 711. Suppl. 845. Ch. 352. Sept. 104 l.
Troad 89. Her. 857. Ion 1577. Bacch. 238. Phoen. 656. Hel. 310. Troad 53. fragm. 370. Phoen. 1016. Hel. 869. Hec. 535. Hel l 363. Hel 25 l. Alc. 249 dr. 858. El. 161 ex coni. Herm.). Her. 748. Phoen. 224. I. Τ. 1244. Ion 376. I. T. 407. Hel 52 609. Troad 374.llbi. Hol. 250. Hel 1339. Med. 195.
35쪽
Mouet Aeschylus Sophocles Euripides
Alc. 99. Rhes 29. C. Adiectiva in ιος term . βασίλειος Pers. 66l. Pers. 589.
El. 741. Suppl. 77. Suppl. lim. 53. Hipp. 19. 936.104. Rhes. 928. i
A. Adiectis in O term. 1 Ag. 10b cf. Herm. ad h. l. Blomi coniectura θυραῖος communi genere de persona, de re θυραία dictum esse, quam Herm. 'haud facile probabilem dicit, refellitur etiam Sophoclis loco Et bl μη τοι θυραίανυ' υσαν αἰσχύνειν φίλους scs. p. 37 adn. . 2 Trach. 87 0co corrupto Uunde coniecit πεῖδες, ω ματαιε, τηνδε την βριν, receptum a Dind0rs, sed suo iure Nauch de u0cis ματαιος hoc loco usu dubitat non tam lenis corruptio uidetur SSe. 3 Rhes. 928 non necessaria nobis uidetur Elmste coniectura βρότειον ἐς χερα, etsi a Nauch et Dind0rs recepta est recte retinuit irclib. formam femininam.
Aeschylum Sophoclem Euripidem' γωνιος
παρθένιος Παρνάσιος πεδαίχ/ιιοἀ
Σκαμάνδριος Ag l 160 33. Suppl. 806. Ch. 487. Ch. 912. u. T. Sept. 711. Suppl. 845. Ch. 352. Sept. 104 l.
Ch. 946. Suppl. 1072. Eu 646. Prom. 359. Ch. b89. Suppl. 523. Suppl. 150. M. 195. O. R. 1243.
36쪽
Aeschylum Sophoclem Euripidem σωτηριοἀSuppl. 2l3. 407.417.
προστροπαῖος Eu. 4 l. 237. O. C. t 309.
De Aristophan M ISu. Quoniam eis quae antecedunt paragraphi pr08ae Scriptorum et tragicorum poetarum usum tractauimus, hac postrema de Arist0phane agendum, cuius Sermonem medium inter utr08-
De motione adiectivorum in Oς, ως, ειοὐ, μος.
que locum obtinere notissimum est. Nam cum in canticis tragicorum generi dicendi propior sit, in diverbiis plane ad cotidianum Sermonem se accommodat. Quare si recte se habent quae Supra constituimus non solum in uniuersum rarior est apud eum usu adiectivorum in toς αιος, to term . Sed etiam sormae communes magis eis finibus continentur, quibus in prosa oratione circumscriptae sunt, etsi in anticis audacius adhibentur. Idem eo probatur, quod quibusdam adiectivis Aristophanes mobilibus tantum utitur, quorum terminatione commune a poetis tragicis non alienae Sunt, ut sta καρέος, υρανέος, 'O'νιος, o Doς, τὐOTr σιος, θλιος, deost Giος, γυναι κεis etc. Praeterea unius in i ριος adiectivi quo usu est Aristophanes larinas praetulit semininas:
37쪽
De motione adiectivorum in Oς αιος, ιος, ιμος.
δάio Nub. 33 στρε cras; λαν άfo οριιών, metro p0Stulatum, ut etiam communis terminatio uocis ἐθεριος v. 277co κλεινοτάτην αἰθερι ων ἰκάσας coλιν. Denique quae restant formae commune non ipsius Aristophanis sunt, sed uersus illi uerbo tenus ex Euripidis quae intercidit tragoedia sumpti esse uidentur: Ran. 1311 τεγγουσαι νοτέοις πτερ υν ανέσι χρόα, ib. 1313 7 9 Dytωροφιοι se ἀλκυονες). Apparet igitur Arist0phanem in dubia motione adiectivorum in s etc. plerumque non egressum esse prosae orationis inconstantiam ubi autem hoc factum est, ad tragic0rum grande dicendi genus propius acce8Sit poeta. In sine huius disputationis nostrae partis pauci liceat repetere quae Supra uberius exponere exemplisque illustrare studuimus. I. Apud Ionicos scriptores poetasque lyricos rarus e8t usu formarum communium eorum adiectivorum quae in to et to terminantur, eorum autem quae in cito prope nullus praeterea communes terminationes apud epicos haud raro metri aut euphoniae rationibus debentur. II. In prosa Attica numerus adiectivorum ambiguae motioni paruu8 8 pro numero semper mobilium uariSSime
adhibent communes formas oratores, saepius hi8torici, aud cissimus est Plato, qui proxime accedit ad ΙΙL Poetas tragicos, qui in plerisque adiectivis in ιος et ειος, rarius in eis quae in aso cadunt prout metrum aut euphonia postulabat aut sine ulla causa motionem per duo genera Surpant, cautius Sophocles, effusius Euripides.
De motione adiectivorum quae in isto termina/ntur.
Iniuria utimannus eandem esse fluctuationem adiectivorum quae in o terminantur atque adiectivorum in to etc. censet. uehner autem satis habet exempla quaedam attulisse, de uniuerso autem motionis genere tacet Lobeckium quoque errauisse ad i. 401 mox demonstrabimus. Melius Krueger iudicat, qui adiectivis incisio terminatis motionem per duo genera tanquam legitimam uindicat. Nobis uero exempla conquirentibus illorum inconstantia non alia quam compositorum in o uidetur esse. Nescimus Sane eius rei causam, sed qui accuratius materiam iobeckio collatam Parall. l. l. disposuerit, tot inueniet inter utrumque usum similitudines, ut sacere non possit quin nobis 88entiatur. Nam ut contra comp08itionis legem apud Homerum, Pindarum, tragicos haud pauca composita sunt m0bilia, ita etiam adiectivorum in s o formae semininae plerumque illis poetis sunt
propriae, a mero autem tticorum sermone soluto non minus alienae, quam compositorum femininae terminationes. Sed iam ad singula tran8eamus Ac primum quidem Homerus praetulit motionem per tria genera in adiectivisa ἔσι sto ii 14 alssis 1 χησθα εἰδάλιμος ω 279 γυνaim . . . εἰδαλάμας ἰπευ κέλιμος ω 366. E 65 ενὶ φρεσὶ πευκαυμη σι; duo autem sunt communia: εν at σιμος 2 40. 220 φρένες . . . ναίσιs Οι κάλλιs o si 192 ore κάλDμον.
38쪽
Do motione adiectivorum in ιος, αιος, ιος, ιρος.
Neque alia res est apud Pindarum, qui ut non solum in compositis in q, sed etiam in ιος, quibus m0tio per duo genera legitima est ei p. t et p. lb saepius quam quiuis alius semininis formis usus est, ita etiam his in adiectivis seminina terminationes saepius adhibuit quam communes; nam plenam motionem habent:
quibus fortasse dubium illud fragmentum Bergh. p. 34lhακαι-
ρέιιαν Λυσσαν adnumerandum est Contra per duo genera mouentur nulla nisitio id isto Ol. XIV 2 cio id fio . . . pyaσέλειαι
suetudinem; nam praeualent terminatione communes, quas Semper praebentcio id ιιιος II l35 . . . ia ρχ di κι . . . Oidilιος
Apparet igitur temporibus Atticae prosae anterioribus m0tionem illorum adiectivorum liberam fuisse in hac autem omnia adiectiva in is uo terminata circiter I inuenimus plus quam 30 locis cum substantivis semininis coniuncta semper per duo genera mouentur, X cepto uno χρι σε - μος Quae uo modo communis, modo mobili est, nisi quod Isocrates seminina terminationes praesert 7:l; s. p. 29 adn.), Plato communes T: 3) Sed ut in adiectivis in o term ita etiam in adiectivis inratio Plato non ceterorum pro8ae Serip-t0rum, sed poetarum tragic0rum Sum equitur. Nam quamquam circiter 2 adiectivorum circ. 20 locis legitimis usus est terminationibus communibu8, tamen non ueritu est Scribere: Legg. IV 705 C: ναυrctηγχησilι . υλLὶς Rep. 6l4E: ψυχαὶ νευρι 1 αι Charm. 74D: γαιστι is λὶ υφελίμη
Rep. 607D: rotror ira καὶ stis ι σις υτ ελ is r . Etiam apud tragicos poetas tam raro semininae terminationes inueniuntur, ut miremur quod Lobeckius, recte obSeruata quadam apud illos fluctuati0ne, eas legitima esse credidit atque eXcuSare conatur quasdam sorma communes ut euphoniae datas cf. ad Αi. 40 l). leraque uero mobilia in canticis sunt, in quibus composita quoque in o exeuntia saepe seminina formas exhibent inuenimu enim
Or. 1454 ι ατερ ὀβρέμα; et in diverbiis:
li Iniuria Lob. I. l. Aeschylo femininam formam μορσίμη uindicat propterinum. 217 Turnebi coniectura est et recte habent Herm. et Dinds
39쪽
56 Godolaedus iri de motione adiectivorum in Og, αιο, ειυς, ιμος.
Quibus si opponimus 24 adiectiva quae circ. 60 locis per duo genera mouentur, nullo alio documento opus esse credimus, quo iure feminina eiusmodi adiectivorum terminationes sermoni non Attico et poetis attribuamus. Denique adnotamus Aristophanem etiam hac in re prosae orationis uitaeque cotidianae usum equi nullas enim terminationes seminina praebet Ach. 784. ac. 1031. Lys. 547. Thesm. 25 .
Natus summodos redus Wirtharaneolarii a. 8b pridie Id. Ian. patre Antonio, matre e gente Geisset Fidei addictus Sum euangelicae Litterarum rudimentis imbutus a. 86 in gymna8ium receptus sum Francosurianum, quod etiam nunc rectore Tychone Mommseno laetissime floret Maturitatis testimonium adeptus a. 1875 Argentoratum me contuli, philologiae Studio me traditurus, et postquam ibi per duo semestria Martis eaStra secutus sum, interfui scholis uu ill Liebmanni, Michaelis, Schoelli, Studemundi, indiscliii. Illinc a. 876 hiemis initio ipsiam transmigraui, ubi per ex semestria audiui u. ill Curtium, Braunium, bertium, ekSteinium, eingium, Langium, ipsium, Ribbeckium Volglium Zarnckium, quibus uiris, optime de me meriti omnibus, gratia ago quam maximas, imprimi autem Georgio Curtio, qui Summa beneuolentia studia mea Semper prosecutuS St.