장음표시 사용
11쪽
PRoerilae L VI obsequio militari quam ingentes exercitus retineas, ita minim esse mirandum, quod Ecclesia, urbis unius magnibus
inclusa, auream sanctamque simplicitatem plenius servaverit, quam cum extra Romanum orbem se jam propagaret.-Jam neque cor unum, neque anima una, neque idem omnibus
ardor sua in medium conserendi, undδ pauperiorum fratrum egestati subveniretur: ea jam laus christianae disciplinas quod omnes ad se aetates, ordines, genera vitae attrahebat: undδ, ut Christianorum convictu et exemplis Ethnicos ad meliora provocari necesse erat, ita illud quoque metuendum fuit, ne cim cumfusis undique voluptatum illecebris ipsi Christiani ad prava revocarentur. Adde quod non semper idem hostilis procellae uror, nec mirum si cessantibus interdum persecutionibus, per pacis vel brevissimas otia quaedam veteris disciplinas corruptio irreperet. Praeterea, multi de philosophoriam scholis in Ecclesiam migrare coeperunt: und summum in periculum adducta est ehristianas disciplinae integritas Pauci inexhaustam antea veritatis sitim de mero Evangelii sonte sedantes, novam fidem toto pectore arreptam summa eruditione decoraverunt, adve susque arma quondam sua tutati sunt, hanc apud posteros laudem consecuturi, ut christianas philosophiae, tot splendidissimis ingeniis aliquando illus andae, patres conditoresquo haberentur. Alii vera, in Christi castra transeuntes, non omnem cum Platone, Aristotele, Epicuro, genone, familiaritatem abiecerunt, servatasque priorum placitorum particulas in christianae doctrinae corpus inserere conati sunt Indes Eo nes et formae nescio quae, et Trinitas hominis apud Valen-
12쪽
unum Platonicus fuerat lad Marcionis Deus, melior de tranquillitate : a Stoicis venerat. Et ut anima interire dim- tur, ab Epicureis observatur Et ut emis restitutio negetur, c d una omnium philosophorum schola sumitur. Et ubi, a teria cum Deo aequatur, Zenoni disciplina est et ubi ali
quid de igneo Deo allegatur, Heraclitus intervenit l). Isi omnes, Academicum aut Peripateticum Christianismum inducentes, pristinamque de omnibus disputandi libidinem in
novam fidem transferentes, Christumque, eodem quo antea magistrum, audientes animo, sacra verba alius in aliam liue rim distraxerunt sententiam. Ιndδ, quod cuique de Deo, de homine, de rerum natura placuerat, hoc divinorum librorum testimonio confirmare nitebatur nec ullum tam insanum tamque pestiferum invenias errorem, cui suus inter haereticos desuerit patronus, sua de Scripturis in pravum detoriis au toritas M, sexdecim abhinc saeculis, illam divina temerhinterpretandi licentiam eadem quae recentioribus temporibus incommoda sequebantur, eo tunc graviora, quod multa adhuc simpliciter credita, nondumque satis per Conciliorum definiationes elucidata, pravis verborum argutiis obnoxia jacebant. Nunc, si quaeras per quorum linguam aut strium, dum tot millia fidei veritatem sanguinis testimonio confirmabant, universis singulisque hostibus Ecclesia occurrerit, unum, apud Latinos quidem, S Tertullianum invenies. Causa Christianorum coram insensis magistratibus oranda est Septimius selia
gitur Ethnicis religionibus bella ultro inserenda Nullus
1 Tert de Praescript haeret. DI.
13쪽
Septimio dignior qui Nationes adloquatur Enodandi haeretic rum laquei Septimius, mutatis pro adversariorum qualitate
armis, nunc singulos revincere, nunc universos anth commi sam aciem fugare cernitur. Providendum ac praecavendum ne
simpliciores curiosioresve fidelium animi per humanam phialosophiam decipiantur has quoque partes, communi quasi consensu Septimius implebit Christianorum mores, aut avitiorum contagio per pacis otia servandi, aut ad fidei ceriamina sortiter ineunda erigendi Septimium et auctoritas et copia dicendi tali ministerio faciunt aptissimum Denique vix unum inter tot illius temporis errores reperias, qui christianas doctrina integritati imminens, prima in acie Septimium sibi
non inveneri adversarium. Qui, postquam, ut custos vigil ex arce summa indefessis oculis omnia circumspexit, ne, si quam soria partem neglexerit, illa hostis adsit improvisus, acerrimi ossicio militis continuo langitur, tanta vehementia singulos u gens, ut in uno debellando vires aevumque consumpturus L deatur, tantinue velocitate, alio prostrato, in alium ruens, ut pluribus simul in locis praeliari videatur; ne plura, easdem, CC post Christum annis, partes exsequens, quas splendidius quidem, sed secundiore tempestate, Bossuetius implevisse
Hoc de Septimio judicium non posteri tantum, sed tota tulit antiquitas, cujus, inter multos alios, Vincensius Lirinensis mdelissimus extitisse videtur interpres Tertullianus apud Latinos nostrorum omnium facit princeps judicandus est. et Quid enim hoc viro doetius Quid in divinis atque humanis rebus exercitatius 'Nempe omnem philosophiam, et cunctas
14쪽
x PR E IUII. philosophorum sectas, omnesque eorum disciplinas, om- nem historiarum ae studiorum varietatem mira quadam mentis capacitate complexus est. Ingenio ver nonne tam gravi ac vehementi excelluit, ut nihil sibi poen ad ex pugnandum proposuerii, quod non aut acumine irruperit, aut pondere eliserit. Jam porro orationis suae laudes quis exsequi valeat quae tanta nescio qua rationum necessitate
conserta est, ut ad consensum sui, quos Suadere non po-
tuerit, impellat. Cuius quot pene verba, iot sententiae sunt; quot sensus, tot victoriae. Sciunt hoc Marciones Appelles, Praxeae, Hermogenes Iudaei, Gentiles, Gnosiici, caeterique, et quorum ille blasphemias, multis ac magnis voluminum suo e rum molibus, velut quibusdam fulminibus, evertii l .
Quod si idem Septimius uti Hilarii verbis utar sequenti
errore detram seriptis probabilibus auetoriιatem, hunc quoque casum magno cum fructu philosophus meditabitur, cum et divinam veritatem mole sua stare, et humanam rationem, ubi
ab ea deficiat, sibi non illi nocere, tanta clade doceamur; quod multis postea non unius aut alterius hommis, sed totarum genitum exemplis confirmatum est. Cum igitur duos habeamus Septimios facile primo aspectu videtur sua utrique referre opera, si catholico quidquid catholich scriptum est, haeretico quidquid haeretich, assignetur. Verum, neque Apologeticum, aliosve libros, quos a Nostro, adhue fidissimo Ecclesiae per ipsum florentis propugnaculo, compositos in consesso est, omni pravarum opinionum menda
i Vincentius Lirinensis, commonitorio I.
15쪽
PRO EMIUM. IIcarere ammaverim; siquidem ante confirmatam coadunatamque a leaenis patribus totius orbis fidem, varii, pro locis ac temporibus, singulis in Mesesiis invaluerant Nores. Neque, Midquid idem in alienis castris militas si contra orthodoxam eredendi disciplinam intenditur di amiciendi enim forent, se pote post lapsum certissim&editi qumquoadversiis Marcionem libri, qui totius antiquae theologia besaurus haud immerito nomine nuncupati sunt. Nec mihim multa esse Septimii imMontanistae qua eatholicio Mei opum consonent, cum ille, quem sese Montanua Menite. r, Paracletus, multa quidem in vivendi praeceptis, perpauci mra in credendi formularim mutaverit. Igitur, 'it numquam e aliqua cautione Septimius
audiendus, semper ad singuliste quasdam opiniones, nimiamque in moribus severitatem pronior, ita haec quoquo maximo cum fructu legentur, in quibus, etsi haereticus alicujus tamen catholicae doctrinae strenuus defensor exivit Bla penitus respuenda, quae contra Ecclesiam, extra Ecclesiam situs, disputavit, cili Montani errores, Christiani orbis consensu suisque ipsius adversiis universos haereticos argumentis jam debellatos, propugnaturus, parricida in matrem maledicta calumniasque
Hanc Septimianarum doctrinarum divisionem sequetur eo similis hujus Nasculi partitio, ita tamen ut pars prior post rhri comparata in multo lauus sese extendat quippe eum Noster long pluribus pendidioribusque libris Ecclesiae fidem propugnaverit quam impugnaverit, mulisque plures eastolice' quam haereucharactaverit materias. Caeterum, ne ingens majorque quam pro viribus in immen-
16쪽
sum materia protendatur, neve violatorum alieni dominii finium meritam incurramus reprehensionem, illa quae de areanis fidei mysteriis, argumenia ex auctoritate potius quam ex ratione sumens, disputavit, nos, ut par est, omittemus. Non
Fbd illa nobis, sed quod illis nos judicamus indignos nam
ut summum oratorem, subtilem philosophum , acerrimum fidei adversus του, εξω defensorem, ii θεολογωτατο suisse omnium usque ad nos aetatum auctorumque consensio demonstrat, inter quos ultimus nec minimus Gallicas Ecclesiae Pater, numquam ser nisi hqnoris musa Septimium nominat, atque catholicae doctrina difficillimum quemque articulum quam lucidissimδ exponere studens, saepius Septimii quam cujusvis excepto suo Augustino, verba usurpat.
Ιεitur quae adversus Iudaeos, Praxeam, Appellem, Scripturis et Traditione armatus, disserit, nequaquam nobis reserenda censuimus nisi fori paucos ex illis locos, quo lacilius pleniusque Septimiana dieendi scribendique ratio cognosceretur, inserere profuit. Quae adversus Marcionem, Hermogenem, caeterosque omnes omnin theologic disputata animadvertimus, pari reverentia reticuimus quae aliquo modo philosophich, arripere non dubitavimus, iisque adjungere libris quibus utendum fuit, ut omissa theologia, integer alioqui, si Deus annuerit, prodeat Septimius. Jam quid intendamus, et quam opusculi hujus formam esse velimus manifestum est paucis de Nostri vita ingenioque praemissis ejus controversias ita adire, ut quid de beneficiis
ab Ecclesia in Rempublicam collatis, deque Christianorum in civitate officiis, quid de moribus, quid de philosophia, quid de
17쪽
libertate et auctoritate in credendis opinandisque doceat reseramus, relataque perpendamus, era nostris, quantulaecumque sint, viribus tuentes, et, dubiorum sensu diligenter rimato, peccantia liberrim reprehendentes ut ex hoc veri salsique discrimine appareat quid suo ingenio suaeque naturae, quid christianae disciplinae debuerit Septimius.
19쪽
DE SEPTIMI VITA ET SCRIPTIS. De Septimii, in omnibus quae nostri juris sunt, doctrina disserere aggredientes, res ipsa poscere videtur, ut hominis vitam reseramus, cum persaeph ad interpretanda scripta e nosse casus moresque scriptoris vel maxim prosit. Nemo
plenδ D. Augustini ingenium intelliget, quem latebit per quas
vitae procellas, a quibus libidinum errorumque fluctibus, veritatis tandem portum appulerit. Nemo Athanasii, Hilaritve libros iusti pretii aestimabit, qui nesciet inter quantas angustias quantaque diserimina par illud nobile consessorum contra Arsi lactionem, pro Ecclesiae, pro generis humani salute dimicaverit. Septimi quidem vita obscurior, nec tantis fortunae objecta vicibus, unoque tantum celebris, quod utinam eradere licereti pauca habet salis probabilibus confirmata argumentis pleraque aut conjicienda, aut ex diligenti scriptorum ejus
inter se comparatione colligenda relinquuntur. Nos amen praecipua, quantulacumque sint, ordine proseremus.
Carthaginiensem fuisse omnes sera historici consentiunt. Αstum cert ipsa Septimiani siri indoles quadam cum CD priano, Minutio Felice, Arnobio amnitate denotat; nam Lactantio Tullii diuturna familiaritas professaque imitatio omnem vernaculi soli saporem adimit.
Quo anno natus sit, cum omnes sileant auctores, nemo as- firmare audeat conjicere iamen licet natales ejus neque
multis ante CLV, neque multis post CLXV a Christo annis collocandas, si mod Hieronymo fides adhibenda est, Septimium
20쪽
mediam circa aetatem ab Ecclesia descivisse quae clades inter annos CCI st CC verisimillim ponitur. Christianae veritatis lucem non puerilibus oculis domi inter suos hausisse, sed aliquandiu quaesivisse, crediderim nec tamen res citra omnem dubitationem posita est, cum quidquid ex eius scriptis asserunt, ut ethnicus suisse comprobetur, de Christianis generatim, non de se ipso loqui potuerit 13. Carterum probabilis conjectura est, doctissimum quod ejus scripta
demonstrant adolescentem, ante maturos annos, indignas suo judicio, sua eruditione superstitiones respuisse quod optimo quoque Baronius argumento confirmat. Cum enim B. Hieronymus Eustochium suam librum Tertulliani adoleseentia domatrimonii ineommodis legere hortetur 2 , quis credat hominem ethnicorum scriptorum lectionem reprehendere et prophistare solitum, opus de tam lubrica materia, ethnica licentia compositum, in piae castaeque adolescentulae manibus versari
Indh quoque sequitur, aut uxorem ante duxisse quam illum ederet librum, aut ipsum librum rhetoricae exercitationis gratia compositum, cui vitam accomodare minim curaverit, nuptias ipse proprias postea celebraturus. Caeteriam dehortationis suae haud immemor iugalia vincla, nondum senex, ut opinor, communi uxoris consensu resolvit; non ea mente ut se novarum irretiret captivitate nuptiarum nil einni tale christiana unquam audivit antiquitas); sed quoliberior uterque orationi vacare, et Evangelicae studere persectioni valeret. Qui mos saepissim tunc temporis observatus, quanti perpetua continentia inacclesia semper aestimata fuerit satis ostendat, si res probatione egeret, tot jam confirmata testimoniis.
1 Haec et nos risimus aliquando De vestris fuimus; stunt, non nascuntur christiani. 2ὶ B. Bieron. epist ad Eustoch. M Baron. Annal. Ecclesiasti