De Pythea Massiliensi dissertatio

141쪽

eandem gnomonis rationem pyganti repererat, quam Pytheas Massiliae, atque eundem uiriusque loci parallelum inde eon stituerat. Si igitur de gnomonis proportione Bynantii ab Hippareho indieata nobis onAtat, in aperto est simul proportionem MasAiliae a Pythen repertam notam fore damCasauhonus recte en uit, gnomonis ad umbram proportionem

Mnanti ab ipparcho indieatam apud Strabonem L II, p. 35T. memorari et Uelieri t. I, 2, p. 22s. t. Strab. I. II, p. 35 l. γεγραφε γαρ (Ηipparebus m αντό φησι, τασγιγνομένα A DR ουρανίοι διαφορα καθ' ἐ-συν τῆ γῆσ

ταυτα ψ D - οσα αλλα των, ουρανίων ' ηαρχο μὲν ε*η-- 'μετ δε παραλείπο/ - διά τι τρανώτερα εἷναι, τῆ νυν προκει χένη πραγματει , si enim loeus interpungendus est παρ' ἐκείνου λαμβανέτω. myes eo loeos mon adscripturus Dieram, nisi ipse aliquando dubitassem, an illa gnomonis eum umbra proportio Manti observata demona rari posset Hipparchen esse. Omnem hano inquisitionem de eodem parallelo perisse Rantium et Massiliam eonstituto satis sentio dimoillimam esse neque existimo iis quae supra diseerui a me ad Iucem redactam esse. ouum vero illa ita se habeant, ut non pro aus ti ieienda videantur, intacta reliqui, quamquam ad removendas diraevitates etiam aliam tajecturam hance profero. Onomonis ad umbram proportionem Bynansii ii parehus Straboni reet indieasse videbatur suo si aliter se haberet,

quidni geographus,ipparchum uso statuisse adnotaret et

142쪽

quo modo loco posteriori II, 35 eam repete id probaret

Pytheam omnium mendacissimum habuit. Mamiliae autem gnomonis cum umbra proportio a Pytheae inde temporibus fortasse non indicata fuit vel certe traho de ejusmodi Oh- servatione nihil audiverat Parallelum per Bygantium et Massiliam non eundem esse, Siraho demonstrare studet utriusque loci distantia a circulo parallel per medium fere mare mediterraneum conAtituto suum vero Hipparchum ad eam talaam sententiam a Pythea anductum uisae enseat, Pytheam putaverit in gnomonis eum umbra proportione Mas alliae tributa erravisse, quamquam ipse geographus, quum do Massiliae latitudine mihi compertum haberet, explicare negent, quo modo Pytheas erravisset.

143쪽

Corayus in textis reevit gi' σον ἐκεῖνο φ σι. Si vero mae adjicitur et signisseatione Porris probari potuerit, et Herod. I, c. 18α τα όδου ιθείασ, τά τε αλλα καὶ τασἔπικαρσία τα ἐπὶ τεν ποταρυν ἐμυσασ, quamquam vetereseditiones hoe Ioco αγουσα exhibent, bene se habet neque contra tot codicum auctoritatem a librariis adjectum escledixerim, . De qua ratione dubitans Casaubonus legendum proposuit,rέχειν vel εξ ιν , qua in conjectura non video, quo modo illud P vel Labsorberi potuerit. Ei conjectura οpus fuerit, ,ex Iegendum censueriae. Sed etiamsi χειν illa significatione defendi non potuerit, neque a librariis adjeetum esse statuimus et alia ratio restat, qua verba ta

144쪽

turus tuisaee Strabonem Feripturum potius fuisse credo in ονομαomicis vel adeo T- λεχ γεισων, etiam adjecto ii . Sensu igitur magia universo aeeipiamus omnium eorus, quae novimu8, quorum nomina feruntur, septentrionem e sus maxime remotam. Praeterea conjicere licet, eum locum

minio obversatum ruias I. Iv c. 3o. Multima omnium quae memorantur Thule Fortasse Eustathius quoque reapieit ad Dion perleg v. 58o. αρκτικωτάτη γαρ - ονομα μεν- τίθεται. Interpretes Parisien3es t. II, p. 8. , ,de tota tescelles que ron onnait.

145쪽

' τιθέασιν. Significantur qui Pytheae de hae insula fidem habebant vel ad extremum septentrionem significandum Thule voce utebantur. καὶ τῶν αλλων των ταυτη τοπων et Polybium apud Strab. l. II, p. 2 T. referentem, quae Pytheas de Thule memoriae tra derat καὶ περι των τοπων ἐκείνων. τοτ πραγμασι τοὶ τὴ κατεφ υγμέν' ζών ' πλησιαζουσι. Codicum varietatem non indicatam video, ab interprete autem latino Ieteum ita vernum: ,videtur non inepte eorum locorum deseripatas proprietatem, quae Dividae appropinquant plagae. Minus ac rate ita versum esse quivis intelligit alterutram enim tintummodo locum habere potest, aut πράγματα τα τῆ κατεψυγμένη ζώνη πλησια- ζονm quae proprietates sunt rigidae Ronae aut DR πραγ- μαδι a dativo τοὶ τῆ κατεψυγμένη ζώνη πλησιάζουσι separandum, qua posteriori rhtione haerere possumua, quomodo dativum τοι - α σιάζουσι grammatice jungamus. Sed quum minorem veri speciem habeat, de ipsa trigida plaga, quae initium habet ubi cireulus tropion cum aretio congruit, sermonem steri, atque πραγματα τα - τὴ κατε μυγμένη ζώνη - σιαζοντα pro rebus frigidae onae convenientibus minus recte diei videatur e sensu seribi debuerat ri κατε

φυμ ο-- χρ σιμα τὰ γεωγράφ- ἐστίν); alteram vero rationem sequentibus dativus eum praecedentibus grammatine jungi non posse appareat an significare ponsit quod ad ea attinet, quae frigidae plagae vicinis sunt 3 verba illa τοῖστη κατε γυγμένη ζώry πλησιάζουσι cum aequentibus conjungo. Universi autem loci aensum huncce statuerim: quo vero ad coelestia et mathematica pertinet, rebus satis usus esse videatur: hiis, qui trigidae Ronae appropinquant, Duotuum mitiorum et animalitim mansuetorum aliorum sterilitatem penitus esse, aliorum autem raritateis. mxρπων

ὴμέρων καὶ -- oonjungendum est et deinde in hiis,

146쪽

M signiteat aliorrem, alioram: quod I aliter se haberet, quidni Strabo scripserit iων κεν καρπων - h χέρων φοριανείναι παντελῆ, - δε ζω- σπάνιν Deinde dativus si v κατεψυγμένη ζώνη πλησι-ζο'σι ad omnia quae equuntur re- tetendus optime se habet in initio totius sententiae collocatus. Πραγμα autem, Bicuti apud I manos res et ratio, muItiplici sensu usurpari satis constat et Sirab. I. Iran.

κατὰ Λ μοι πο- ναι. Interpretes Galli locum ita transtulerunt l. II, p. 8 .: Neanmotas ourbe qui regarde aposition dographique de ea lieux par apportisu ciet ii

paruit bisonner anae conformement aux principes deraatronomie. II dit tres hien uas en pariant des euples vοisins de in Eone glaciale, qu ita manquent, absolument uriu'iIan ont que fortiseu de ruits cultives elo. αλλοι λαχάνοισ. Interpretes Parisienses conjecturam

ad καρποὶ es ad ριζαι referendum existimarent. Eam On-jecturam chertus quoque Iocum in linguam vernaeulam transferendo secutus est l. II, 2, p. s. Facilis et elegans ea mutatio videri potest, ne neutiquam necessaria est atque, quum λάχανα plei umque de plantis hortulanis usurpetur, non ad nodum recta: αγρια λάχανα enim quam grammatici dicunt eontradieti in . adjecto haberi possit vulgatam igitur lectionem retineo, verbis T- μεν καρπῶν - των ripa em- ξω- των μέν ἀφοριαν πανταῆ τῶν δε σπάνιν reote explieatis satia aptam esse existimans. παρ' οἷ δε σῖτο σκ. . L Ueherius I, 2, p. do2: ,dasa inigen auo der

αι γὰρ αλλω Codd. Bemb. et Casaub exhibere referuntur, γαρ αλι , quod Casaubonus in I γὰρ,--ο-- mutavit ouam emendationem Corayiis et interpretea Parisienses secuti avat impliolarem et Iovi verhia magis

147쪽

amomitioilatani eam rationem aliquando habui, qua pro iο seriberemus et ad T in referremus, ita ut aristae, nisi in aedificia domportarentur, inutiles futurae esse dicerentur δια το ἀνηλ ον καὶ του; ομβρουσ. Strabonem enim sive Pytheam, si de areis disserere voluisset, ita potius dicturum fuisse cogitaveram Sαλω γαρ - εχουσι, neque vero Varens

iis esse Iiuod , articulo et verbo γίνονται inesse mihi videbatur i, frigore autem vel radiorum solis defeetu et imbribus inutiles reddi Praeterea ex palaeographica ratione vulgatam ino defendere studueram, mihi persuadens, pro citis minus dieite itinc scribi potuisse, quam pro uine librarii vitio 1 De Sedra aut pro articulo aut pro relativo pronomine accipiendum, ruit. Si pro artiouI habuerimus, artieuli usus pro pronomine demonstrativo a scriptoribus pedestria orationis satis alienus, ita ut ουτοι γαρ desideretur; sin pro relativ pronomine, illud abesse debuit, quod in relativo saepis3ime contineri eonstat. Recipiendam igitur censeo Casauhoni eonjecturam vel, ut de meo quοque aliquid vileiam, pro i, hocce sensu legendum esse ei vαuco intellige oπτουσί alvo ποιουσι . . L, ita ut aevum quod ad sensum peritne Latino am mmm rere respondeat, ab eo sensu, qui, M. et ineat, non valde

diversum c

τὴ περ τα υρανια καὶ τα μαθηματικα στορM 'Eκεῖνοι μόνουν ἐασθωσαν - α δε ἐκ τὴ παλαια ὶστορία καὶ τῆ νυν ηαρειλήφαμεν, ταυτα λέγωμεν ii Plin. h. n. II, T. In Italia quindecim horarum dies sam, in Britannia XVII ubi aestate lucidae noctes haud dubie repromittunt id quod cogit ratio credi solstitit, diebus a edente Sole propius verticem mundi, augusto lu- eis ambitu subjecta Ierrae eontinuos dies hahere aenis

148쪽

mensibus noctesque e diverso ad romam remoto. Duod fieri in insula Thule Pythoas Massiliensis seripsit sex dierum navigatione in septentrionem a Britannia distante quidam vero et in Mona, quae distat a Camuloduno, Britanniae oppido, irciter ducentis minibus, affirmant svulgata eodicum leoli aenia meae, a bene se habet

neque eum conjecturis bini memathaea vel aenis diabaea commutanda et Plin. h. n. Iv, o do Ultima omnium, quae memοrantur, Thule, in qua solatili nullas age noetes indicavimus, Cancri signum Sole transeunte, nullosque contra per rumam dies. Hoc quidam senis mensibus continuis

tiali vero tempore coeli verticem Sol invectus subjectas laevorsum terras perpetui die oontinuatione collustrat; item que rumali descensu semiannuam facit horrere noetem quod in insula Thyle compertum Pytheas Massiliensis asseruit s8. Plin. II, M. Omnes autem aestus in Oceano majora integunt spatia inundantque, quam in reliquo mari: sive quia totum in universitate tumosius est viam in parte; sive quia magnitudo aperta siderrs vim laxe grasgantis emeacius sentit, eandem angustiis arcentibus. - Dotogenis euhitis supra Britanniam intumescere aestus Pytheas Massiliensia auctor St. Is Plin. h. n. IV, c. I. Exeundum deinde est, ut extera Europae dicantur transgressiaque Rhipaeos montes litus Doeani septentrionalis in laeva, donec perveniatur Gades, legendum. Insulae complures in nominib- eo itu traduntur. Ex quibus ante Scythiam, quae appellatur Raunonia, unam abesse a Scythia diei cursu, in quam veris

Ista uoc quoque loco Plinius Pytheam respicere videtur, quamquam Gomelinuari. IV, p. III. satia confidenter dicit: o iugoque e te demiere phras ne petit concerner Pythdas et qu ello aerare te, dea derivains qui 'avalent eu que dea iddes confuses

149쪽

tempore fluetibus 'lectrum ejiciatur, Timaeua prodidit. Reii qua litora incerta ignata fama Septentrionalis oeeanus Xenophon Lampsacenuha litore Scytharum tridui navigatione ingulam esse immensae magnitudinis Balliam tradit. Eandem Pythea Basiliam nominat 'q). Codicum aue eitate Amnonis, liniam legendum esse dubitari nequit eaque leotio a plerisque Plinii editoribus et aliis viris doetis hunc Iocum in Pytheae tractatione respicientibus comprobata est; Aed, ut mihi videtur, a recenti ribus quidem plurimis falsorantellecta Plinius diei in eo ritu, in Iaevo litore Oceani eptentrionalis, complures insuIasaine nominibus esse. Sine nominibo ita explicari possit, ut insulae exigui momenti, haud respiciendae anteIligantur cf. Pomp. MeI III, 3, 3 silvarum Bereynia et aliquot sunt, quae nomen habent fora multae ignobiles insulae et sine nominibus etiam. I Tacit Gem e. M. donec luxuria nostra dedit nomen Sed equidem hunc in ensum plane 'ffecturum fuisse censuerim ne nomine et praeterea in sequenti bus erbia collocationem sequae appellatur Raunonia, unam non admittere, ut Raunonia insulae nomen existimetur irum bi

tua de cau8a ine nominibus proprio sensu intelligendum est. A mihi autem, si verum ea quod narduinus arammat, in libris mas deesse, pro glo3semate recie habueris 12 3. Denique reliquae quae deinde memorantur insulae non iam te Scythiam sitae 'tatuuntur, Bed, sicut Battia, a Seditharum litore aliquot dierum navigatione distantes e LeIevela. l. p. 55 sq.I2d Animadverto, postreniam eius Ioel partem a Dicuitio in

Iibro de mensura orbis ad verba exscriptum esse.

I 25 Uckertus quoque de Insula Raunonia disseruit II, 2, P. ad , I 26 Ex Timaeo haecce prolata sunt. Cogitari agitur potest eae

quibus ante Suthiam translatio verborum esse ae τουτων δε των

150쪽

In Iliun unam a litore Scythiae, Raunoniae dictae, diei eura distantem insulam Iectrum luetibus Hie Timaeunmemoriae tradiderat. Plerique viri docti hane insulam cum aliis quae aliis Plinii et veterum caeterorum locis memoron tu succini copia abundantibus ad unam Sambiam referendam

esse enfluerunt, ex nostra earum regio m cognitione jud cantes. Nostrum autem oece loco At, nulla praeceptae

syntentia, quae ex Plinio ipso repetuntur colloeare et quid inde meiendum necessario sit considerare L. xxxvn, is Pytheas Guttonibus Germaniae genti Oeoli aestuarium Oceani, Mentonomen 'T nomine, spatio stadiorum sex millium ab ho die navigatione insulam abesse Ahalum. Illuo vere fluetibus advehi et eme concreti maria purgamentum incolas pro ligno ad ignem uti eo proximisque Teutonis vendere. uio et Timaeus credidit, sed insulam Basiliam vocavit.

Illaeo odiois Medice lectio eat, quae magis Iapet

Illud autem quum odieum auctoritate parum nititurtum, quodlam omnis locus de electro agit, ad sententiae perspicultatem minime necesSarium At quo modo in sequentibus quoque verbis, nullo nomine vel pronomine adjecto, semper uceinum intelligitur. Baaluam. Nomen a I. l. mss. satis comprobatum, ne que unx avia', neque cum Brennomannam commutandum. Aestuarium nostro loco aliter intelligi non posse nisi de maris sive fluminis parte terram modo inundante modo relinquente ex ipso vocabulo ecoli usurpato poteat demonstrari. Neque inepte attulit Aetinar Germania voeabulum Graecum FNυσιώ quod apud Strabonem de litoribus Iberiae saepius usurpatum reperio, ad significationem aestuarii exponendam Veterum scriptorum aliquot locos ad aeatuarii signisseationem declarandam olIoeatos exhibuit Parro-

라틴어 텍스트