장음표시 사용
112쪽
orum mα μυριάδε καὶ κτακοσιο compleantur. Sed et Uevertum I, 2, p. 225 diatantiam ab Indo fiuvio usque ad promontoria reete reispicientem, Q γαρ ἐπὶ τα κρωτήρ-τε-ον τρισχιλιοισωνα μεχον, qua adnumerata stadiorum ulnauipma edicietur: το μεν τῆ 'DDeii μεχρι του 'Iνα ποτα-
μου το στενώτατον, σταδίων μυριων βακισχιλ-ν το γαρ ἐπὶ τα κρα)τηρια τεῖνον τρισχιλίοι εDαι μείζον - μυραυν τε καὶ τετρακισχιλ- - χυρ ν - πεντακισχιλίων - uove MPλίου καὶ τριακοσίου xy- - μυριου τρισχιλ*υ πε-α--σίου - κτακισχιλίουe. Praeterea uti in codici ius disi- crepantia est. αντικείμενον μεν τοίσ'Iβηρσι. Ex his verbis satis apparet, quod Europae curvamen Eratosthenes signisse . verit, Celtieam die illam septentrionalem occidentem versus porrectam Britanniam minorem, in basSe retagne I et quantopere ii erraverint, qui sicuti Murram l. I. Seidelius eragm. Erat p. 3T. de stidamniis et albi relata ad
Hispaniam pertinere cenSuerunt. ουσε λαττον σταδίων τρισχιλίων. Parum refert, utrum cum προπεπτωκο an cumκυρriosa jungas quamquam equidem praetulerim, κυρτωμα dum priori vocabulo hoc fere modo componere: κυρτωμα τῆ mρώπη - ανῖικείμενον μεν τοὶ ' σηρσι, προπεπτωκο δε . T. 1. -- Dκ ελαττον . . i.
Rάλβιον. Codd. Paris. i. 2 3. Med i 2. Elon. Reg. λάμιον exhibere referuntur, quod Corayua in textis recepit. agenbuchius autem, ut Ptolemaei To sis assimi- Iaret, Aάβαιον scribendum esse statuit. απέχειν. Unde Ex Ioo connexu implicissimum via detur cogitare: , Calvio Ostidamniorum promontorio.
113쪽
patur ad sequentia transeunte L I, p. s. 32. Ss. II, i82. 26o ouem in sensum locus quoque ab interprete Latino redditus est: hae ille disserens, ultima ista nihil ad longitudinem pertinentia adjecit de promontoriis et Osti- damniis et Uxisama et quas memorat insulis. Similiter etiam Eaercherus t. I, p. 31 se Cer jedoe guletnt ala Eusata gur Lange nenni die Latiaspitgen die ostidamnier, Uxisama n die Insein, das gehortolles nae Norde num Cestentande und nichi, Iberien , de istis ahraeheinlicherei Eusat des Pytheas. Caeterum nescio an loeus in quoque verti poBAit: haei dicens ultima, nihil ad Iongitudinem pertinentia adjecit promontoria et: τα τε ψαῖα quod
ad Iocorum sedes extrema forent, maxime remota, atque idem quod aliis in Ioeia τὰ σχατα significarent et Str. I, p. 8 . ουτοι τα τελευται- χωρία, ἐφ' α πλέοντε ῆλθον, ἷ θιοπικα προσηγορευσαν II, p. 282. - - λων δε - τα
τελευταῖα του ερου κρωτηρίου τῆσ. I ρια περὶ τρισχιλίουσ. Ptolem. II, 8. μεθ' ου Piδουκεσιοι καὶ τελευταῖοι οἷ μεχρι του Γοβαίου ἀκρωτηρίου 'Oσισμιοι. Singularis opis τελευταῖοσusus apud Nerodotum de terminationis syllabis v, 68 επιγαρ υο τε καὶ νου τα ἐmoνυμία γιετατιθεισ Clisthenes Sipyonius αυτα τα τελευταῖα ἐπεθηκε πλὴν τῆ ἐωυτου γυλῆσ.τα περὶ των ἀκρωτηρίων et quae sequuntur eo sensu intelligenda unt: promontoria et ostidamnios, de quia hus Eratosthenes Pytheae fidem habens disseruit id quod simpliei, ἀκρωτήρια minua bene significatum fuimet. προσέθηκε supple τοῖ του μήκου διαστήμασιν. Postremis hujus loci verbis, sicut apud omnes vulgata
mirum quantum contradicere videatur. Matidamnios estim et .eomm promontorium Cathium et quae ire id erant insulas earumque extremam visamam verbis modo a me exhibitis Cestiea, ' Derica esse censet statim vero inlita a Pythea
fieta existimat. Iam quaeritur, quo modo, si Pytheae stetiο-
114쪽
ne dixerit, eadem Celtica statuere et versa vice, si e tica dixerit, quo modo ea Pytheae fletiones judicare potuerit. Ex verbia autem praecedentibus apparet, Eratosthenem illud κυρτωμα τῆ E coirri retulisae Iberis ex adverso positum, αντικείμeνον μὲν τοῖ I rem, CeItieum igitur, non Iberioum
judicasae; ita ut Strabo Eratosthenem hae Iberiae talao adseripsisse id illud enim κυρτωμα promontoria atque alidamnii pertinent ne potuerit quidem contendere. Ita igitur locus intelligi nequit, ut Pytheas et Eratosthenea illa Ioea
Iheriae adseripserint, Strabo autem ex indicato Ioeorum situ heltiein ea adnumeranda esse eensperit atque, quatenus Deriae aceensuerint, tota judieaverit. Neque Strabo, quae Ioca ex ha Iectione Cestica, non Iberica Me contenderet, in Cestica deserihenda memorat neque alius quantum ego sei geographua Sed antequam repugnantiam trahonia loco explicando removeamus, locum an omni ex parte oriti firmatus ait inspiciamus. ieetionia autem diveraitas Recee indicatis est V ταυτα γαρ παντα φησὶ προσάρβια exhibentvat A. B. venet Ese Med. s. t. More Elon. non m moratur, utrum omisso an adjecto ἐστί; quamquam veriapeciem habet, quum ea de re nihil referatur, Medio . Nonnulli librarii eorumque auetoritatem sequuti editores quum illud sitio proxime praeoessisse viderent et quum non intelligerent, quo modo vita et lar Uam enim statuimus etiam hoe in iisdem eodicili , in quihuasivsh reps iri inter se conjungi possent, do ex proximis verbis Me lae repetitum es5 -- auerunt. Etiam Friedemannua eandem habena sententiam, ubi eodicum leotione indicat, φησί repetunt, inquit, Esc. et ea teri quorum mentionem feci eodices. suamquam vero ooncedam, oe- φησί ex proximis verbia repeti facillimo potuisse, Ionge tamen aliam de ho loco oritio depravato habeo sententiam. vera in duhio Ieotio est: ταντα πάντα φησὶ προσαρκτ- - στικα - ου 'U ρικα μω
λ- δε Πνθων εστ 3 κλασματα. gero quum proxime prae eederet, inde in novisum Ioeum insertum misso et praetere
115쪽
verba ταντα γαρ παντα πρoσαρβια κ Straboni ad-Boribenda esSe cenaentes, eodem modo 'uo λαώλον δε Πυθω πλάσματα ad Eratosthenem refutandum ex Morum aententia ene qua traulia , illud illo abjecerunt et post προσαρκτια ἐστί quod ad totam sententiam pertineret, o lasse ex postremis loci verbisse interseruerunt. Sin aliquot librarii φησί retinentes simu εστ quoque exhibuerunt, veram lectionem servaverunt eum voeabulo alienum in Iocuniivir o. φησί igitur restituendum et ad Eratosthenem referendum, en in re Pytheam secutum. Praeterea eum nonnullis eodicibus, ante Hi 'Iβ ρue omiseris codd. Med. l. 2. Elon venet a vat. a. b. n librariis fortasse intersertum, quamquam uαὶ ου icut apud Latinos neque rem ensum satis commodum exhibet. Sensum autem logi exponamus, hano nostram Sequente lectionem, simul etiam priorem illam respicientes Strisho Eratosthenem vituperat, quod Eurupae extra columnas curvitatem, Iberis ex adverso poBitam, cum
promontoriis et aliis et ostidamniorum albi atque insulis eiron hoo sitia longitudini ri ο-ουμεν adnumeraverit, iis in Iocis Pytheam secutuis. Duae omnia Strabo ad terrae habitatae Iongitudinem pertinere negat, seu quod Galliam
non ita o identem ver3us inclinari credebat seu quod in universum ea quae ab Iberia septentrionem versus sita erant
longitudini illi ab Eratosthene ignifieatae ab extremis Indis
τ λεχθεν ἀκρωτήριον. Sed Eratostheni γῆ οὶκουμένii Iongitudinem indieaturo, quum ab extremis Indis usque ad
nereulis columnas emetiretur, aliquot partes relinquebantur ipsius ententia occidentem versus Iberia latius 'rrectae, quamvis non eodem parallelo quo columnae Merculeste Bitae.
Pytheae enim adem habens partem Celticae borealem censuit
116쪽
occidentem versus amplius extendi quam Iberiam M), Iberis autem oppositam esse , κυρτωμα τῆσἐυρώπη non minus tribus millibus stadiorum porrectum Ridem viro Massiliensieredens extrema ejus regionis promontoria indicavit, Calhiunx Ostidamniorum et, ut omnes Di οικουμένη occidentem versus partes respiceret, ii in rca albium insuIas earumque extremam fit Uxisamam memoravit. Duae loca, si occidentem versus maxime extendi credebat, ii ο,ουμενη Iongitudini accensere Eratostheni jure licuit, licet Celtica essene et προσάρκτια neque vero Ibericis. Strabo autem Celticam minus occidentalem esse censet quam Iberiam inde igitur, quod Eratosthenes illa Celtica esse retulit, contra rationem Eratosthenicam argumentum repetit et praeterea singula loca, promontoria atque inter eis albium Uxisamam insulam et Datidamniorum populum, a Pythea ficta esse judicat. Ad meam denique lectionem respiciens hanc quaestionem propono: quo loco Strabo demonstraturus est EratoAthenem Iocis septentrionalibus (αντικείμενον μis Uu Iβηρσι - ταυταγα παντα προσαρ-- adnumerat,s τῆ ο,ου χέν Iongitudinem himiam effecisse utra Iectio apta, ane, qua Strahoea Ioea septentrionalia, Celtica, neque vero Iberica aBeeontra Eratosthenem diaserat M), deinde autem, senten-
Iod Ad quod explicandum neutiquam necesse est talia intui, qualiam selinus attulit Recherin. t. Iv, p. 63: Si telle, didaon opinion, ii aut que Pyth- ait eructa Gaulo Iaede imm dialementis deasus de IIbdrie et e cap Saord id a Calbium Par ne cote dirigde vera Ie nor et rouest, sana avoir oupyonndrexistenc duriuste gutta qui adpare te a Finia-terre dii albium, en baignant, I sit lea cotes a tentrionales de Espagne et les
xlvages occidentaux de la Gaule. Ioa Brucliner. I. I. p. 5 sequarum Proximis Uxisama. Io6 Uchertus I, 2, p. 253. Strabonem refere nonnulias insulia qua Eratosthenea respexerit, non adnumerasse, quia septentrionem
versus iacerent Inis ob naάηustea D et Celticae, non Iberiae admaemenda essent. f. II, I, P. 252. 25T navigationem quinqu'
117쪽
ii in eorrigens Pythea tota existimet, an ea qua
Eratosthenes cum superiori minείμενον τοr ρσι plano conveniens a Strabone ipse referatur ea loe septentrionalia, Itiea dixisse, Strabo vero ea loca, si revera existerent, utpote septentrionalia adnumeranda non fuisse censeat, ex
io Strabo II, p. 2Is Posidonii de Eudoxo narrati ne fiasam atque fictam reiciens o πολυ ουν ἀπολείπεται ταυτα τω IIυθέου καὶ xv ρου καὶ - ντιφάνov vευσμάτ-ν. α; ἐκείνοι μεν συγγγώα , τουτ αντι ἐπιτηδευουσιν σπερ
dierum inter Gades et aerum Promontorium ex Eratosthenis se tentia intercedentem tria millia stadiorum effigere statuit ex hoe Strabonis Iouo δάν δὲ - προσθεἷναι, ἰκτο φακλείων - λων κ Tmacae T. a. Denique sibi Parum constat, quippe qui II, 2 2sPFineam vererat apud Celtas promontorium in occidentem Iove porreetum Cesbium commemoravisse.
118쪽
stathium ad Dionys Perim v. m. ατὰ τὰ μετανίδαζΘουλη eonthrimus et a nullo alio acriptore Thulen insulis Britannidis adseribi intelligimus e de Strabone autem ipso dubia anquisitio est et t. I, p. 16s. ουδεν περὶ τῆ Θουλησλέγθυσιν, αλλα ν σου λέγοντε μικρα περὶ την ρετταSi quam) umquam nonnulli vir docti latu omnium Mementorum eoneretum indupa inania Thule ovocarunt, et supra P dg not. si,
119쪽
I. iv p. s. εἰσὶ δὲ - αλλαι περὶ τη ' ανικὴν νῆσοι μικραί - μεγαλη δ' si Iερνη - περὶ δε τῆ Θουλ κ. . λ- etiam do Pythea dubitare licui et aliam Ioel explieandi
rationem approbare, jam ab interpretibus Parisinis animo Pereeptam et traducti hanc. t. I, p. 3sa aureor de Iarar
tagne. suum enim genitivus casus relationis sit, compa, rationis, nihil impedit, quo minus cum superlativo quoque gradu conjungatur, modo per hunc quoque eomparationem significari posse certum sit ouamquam magnopere animadvertendum est, comparativi et superlativi formia inter aecommiscendis a librariis saepissime peccatum esse e Me mann ad via pag. s8. Imalei ad Rur Med. v. m. nio etiam iis Ioeis, ubi codicum nulla varietas reperitur, comparativi formam restituendam esse praecipit, non eatis conBiderans, quam aere e contrario librarii pro intelliori eaqu' minus vulgari dicendi ratione consuetam satis et sil estem intruserint. Verbi enim causa loco Homerico d. λ. v. d8i et Euripide Androm. v. 6. Buperlativus sine dubio relinendus est In univeraum autem de hoc superlativi usu, ut ita dieam, comparativo et Sanet Minerv. d. Baudr
t. III, p. m. Poppo Thucyd. t. I, p. 1 2. Soelier ad Thuo. I, i. elcher ad Theogn. v. do. Comparationis notio superlativo inmae his in locis apparet '' Homer.
Io8x Matthiae reperime ibi visus est ei modi superlativunt, neque genitivo neque ullo alio eomparationi indicio adiecto, apud
eodiei et Sehelleroemianiraeetionem praetuIerim hoc sensu et ad hos videtur et longissime quidem Aegyptiorum exercitus Processisse r
120쪽
et ex Thucydide satis multa sitivus in locis de ratione partitionis ne ogitari quidem posSe antia in aperto est. Cou-rationem autem Buperlativo indicari etiam magia loes hujuscemodi demonstrabunt Herod. II, 35. Ahumo nugστα
- ρα πεδίον, ubi dilios exhibere video vpστον μiν υν - λέγρα πεδίον. h lem fragm. incert. - θανεῖν αρα νε ιν i di amicoc Sed in omnibus iis locis superlativus pro comparativo positus esse diei non potest, leuti inquavis enallage, de qua grammatio vecta si fiunt, ratio respicienda est sed seriptor cogitandus est vel aliquid Summum praedicare, et sententiam suam deinde comparationis