Franc. Josephi Desbillons ... Fabulae Aesopiae, curis posterioribus, omnes fere, emendatae accesserunt plus quam 170 novae; tum etiam observationes, grammaticae praesertim, complures, et index copiosus ... Volumen 1. 2.

101쪽

Nam quas laventis ille Fortunae vices Expertus unquam est y Tugurio sub paupere Uitam s auspicatus, miserias inter miser Reptavit insans: hinc malorum quis modus ΤVicini amantes litium: conjux mala: Desidia inertes liberi: immodicis horus Juvandus operis e milites , domesticam Quis saepe oportet tradere supellectilem: Rigidus coactur : creditor impatiens morae: Victus lacultas rara: perpetuus labor; Ac denique mali plurimum; prope nil boni. Haec dum recenset, insuperque concipit

Senex misellus, calamitatis ad gradum Venisse summum se putat: mortem invocat. Adest: Quid, inquit, me rogasy .. Bona sis, precor. . Fascem hunc in hume os ut recipiam, me adjuva. Mali medela Mors venit, gravius malum.

FABULA XI.

Idem Argumen eum.

F se ΕΜ lignorum Rusticus, senex miser, Portabat aegre: longiore sed via Fractus , victusque, abjecit infelix onus:

s Plinius, Hist. Lib. VII. proaem. Iacet .... Rens , animaI ceteris in eraturum p b a fur liciis vitam atis icatur. 6 Ovidius, metRm. Lib. 8. V. M. Turbatusque licui reipondit imagine lacti.

102쪽

Mortem invocavit. Mors advenit. Tum Senex: Fascem, ait, in humeros hunc mihi reponas precor.

PABULA XII.

Agricola & ejus Filii. 7

PUGNARE Inter se Filios quotidie

Suos Agricola clim videret, nec satis Potis esset eos in gratiam reducere; Jubet complures virgas afferri sibi, Omnesque in unum deinde fascem colligat; Tum fascem caperent, ac perstingerent, monet: Quod illis vero efficere non valentibus; Virgas dissolvit , frangendasque singulas Distribuit; hasque cum fregissent: Vos, ait, Vos pariter arctis unanimitas 3 nexibus Si societ , eritis firmi, inexpugnabiles; Sin dissociarit invida aemulatio, Facilom os retis hostibus victoriam. Haee vera quam sint monita providi patris, Nemo est, opinor, qui mecum non sentiat: Res tamen ut etiam fieret omnibus magis Perspecta , placuit addere exemplum sequens.

et La Fontaine. Lib. IV. Fab. XVIII. R nserade, Fab. XCIII. Lmir. Valla, Edit. Rob. Steph. pag. 56. euius verba nonnulla retinui.

S Titus Livius , Lib. IV. Cap. Vil I. Eramenem . AElaIumqtie fra treX . . . . cuilibet Regum hujus oriatia nulla re magis. suam fraterna unanimitate regnum aqua je.

103쪽

Tauri quatuor S Leo '

SAN MERE Tauri quatuor δ, periculum Cujusque ut omnes reputarent proprium sibi. Simul pascentes hos videt Leo, nec tamen Curiunctos audet aggredi, quanquam esurit: Primum ergo verbis dat operam sallacibus; Segregat; ac demum segregatos enecat. Addit vim invictam sortibus concordia: Discordia frangit ipsam fortitudinem.

FABULA XIV.

MuLc Arus olim a morsibus diris canum Lupus jacebat potus & cibi indigens; ovem rogavit, ut aqvulam asserret A sibi

s Benserade. Fab. CVIlI. l.e Noble, Fab. CIX. Aphtonius, Fab. XVI. Avienus, Fab. XVlli. Tana l. taber ex arabi, o Locnirini, Fab. l. I Non mi dis litera e geminandR non est ira voce quatitor , ut longa prima syllaba fiat, sed etiam brevem uina uam ab ullo vetere Poeti saetam illam milles iactu Put . a Beliterade. Fab. Gu. IEsopus. Fab. CVI. a Terentius Adelpli. Α'. l. Sc. ll. V. 9 .... lvium dominum. atque omnem familiam Mulcavit usquct ad mortem. Cicero, orRt. sero tu i l. cap. Ni V. Qua rn turba C. Vibionus ita es vitiuatus. ειι nitam remisexit. Ibi enim multatus, non mul'aetis legendum est, quod ratio ivia non minus averti, qui in ovit morum codicum fides , demoni rat. Aliud est igitur , mulctare mori': aliud. mulcare usque ad mortem. Vide Dropterea n tam ad Fab. XXXl. Lib. X. 4 Scio potum asserri ab ove non posse taciter at tabularum scriptoribus multa hujuscemodi condonanda sunt.

104쪽

43 LIBER SECUNDUS

De praetereunte rivulo : Nam si modb Tu dederis, inquit, potum; egomet posthac cibum Inveniam facile. At illa, frauda cognita, Sic retulit: Potum stulta si darem tibi, cibum invenires facile; meipsam scilicet. Periculosum est adjuvare maleficum.

FABULA V.

Gallina Oua pariens aurea. Quo D lucrum habetur in manibus, hoc tapius

Habendi plura cupiditate amittitur. Habebat aliquis ova parientem aurea Gallinam: homo si meus hanc auro plenam ratus Caedit, aliisque gallinis similem invenit.

FABULA XVI.

PER arva Lupus errabat, escam quaeritans: Ausus ad agrestem progredi casam, audiit Plorantem puerulum , increpantemque Aniculam: Plorare desine : pergis y tradam te Lupo.

La Fontaine, Lib. V. Fab. Xli I. Renserade. Fab. CXX. Raop . Fab. CXXXV l. Avienus, Fab. XXX lli. o Phaedrus . Lib. V. Fab. Vt I. V. D. Homo meus se in pulpito Totum prosternit. Plaudit illudens Eques. et La Fontaine. Lib. lV. Fab. XV l. Benierade. Fab. XClV. Philib. Ηeeemon , Fab. XlII. Asopus . Fab. CXXXVI ll. Aphtonius . Fab. XIX. Λvienus, Fab. I. Faernus. Fab. LAXVL

105쪽

Praedo locutam serio Aniculam ratus, Expectat usque ad vesperam; sed cum diem Nox obruisset , rursus audit puerulo Adblandientem: Dormi, pupe mi; huc Lupus Si venerit, eum continuo mactabitnus. Tunc abiit ille , se esse delusum dolens; Εt: Male sit, aiens, impudenti seminae, Quae dicit aliud , aliud autem cogitati

FABULA XVII.

CORNI cu LA sedens in ove dum tergum fodit: Injuriam ex te quam patior, inquit Bidens, Cani si saceres, serrest y infortunium. Respondet illa : Quibus ego illudam , scio, Nolesta placidis, morigera serocibus. Malitia saepe comitem habet prudentiam,

8 Benserade . Fab. l.XIII. Bariandug . Edit. Rob. Steph. P E. 24z. Burm nnus. Bpnend. ad Phaedr. Fab. XXVll. 9 Terentius. Adeliin. Rct. a. Sc. I. U. M. Si attigisses, ferres insortunium.

106쪽

LIBER SECUNDUS /s

FABULA XVIII.

Eouo Μ labore nimio consectus rogat Asellus, ut, se comitem si salvum velit, Juvet, Onerisque parte paulisper levet. Quod ille cum renueret: omnis denique, Labentem, Asellum deserit vigor. Ast herus Onus omne, & ejus corium quoque demortui Εquo reponit in dorsum; quibus sere oppressus ille: Pro merito, dixit, meo Exerceor nunc, qui laboranti prius Asello durus opitulari nolui.

Qui socio subvenit, ille providet sibi.

FABULA XIX.

CONsILIA qui dant, saepe consulunt sibi. Stantem Leo videns rupe in excelsa Capram, In pratum ut illa potieis descendat, monet, Quo molle gramen, teneraque invitat salix. Capra refert: Faciam; hinc si procul discessetis: Qui non, ut melius mihi sit, hoc suades mihi, Sed ut habeas tu, quod vores famelicus.

a La Fontaine, Lib. VI. Fab. XVI. Igsopiis, Fab. cxxv. rsernus, Fab. XV l. Burmannus, append. Ra Phaedr. Fab. X V. Iasiis Biblioth. Rhet. Le Noble , Fab. cLVIII. Asopus , Fab. XXXIV. Avienus, Fab. XXVI. Disit iroo by Corale

107쪽

FABULA XX.

Lgo lactus esset cum senex, nec quaerere Victum sibi posset, machinatus est dolum, Quo ne deficeret alimentorum copia: In intimam repente secessit specum; Ibique se aegrotare simulavit jacens. Per nemora & agros postquIm res innotuit, Aliae post alias adeunt plures bestiae: Quas ille capiens tacitὰ singulas necat. Vulpis & accedit; at ejus arte cognita, Stat extra limen, hinc salutat; & pedem Procul referre celeriter cum jam parat: Senex maligne blandiens: Cur non , ait, Ingredere, filiay. . . Terret id me scilicet, Venientium ad te multa quod vestigia pressa video ; nulla sed redeuntium. Cum se dolosis artibus mitem exhibet,

Tunc est timenda maxime crudelitas.

108쪽

FABULA XXI.

Avegps Fringuillam 5 cum cepisset, ac pedem Filo alligasset, puerulo hanc dono dedit. Sed inter homines illa vitam non serens, Ubi libertatis aliqua se spes obtulit. Fugit, notisque nemoribus se condidit. At subsecutum ramulis filum inscia Implicat; & ultra jam volare non potest; Reperitque mortem, servitutem dum fugit. Leve damnum lasser, ne graVe incurras malum.

FABULA XXII.

Ranae duae. β

CυΜ sureret aestas immodica, suam duae Paludem Ranae siccatam reliquerant, Inopesque circum errabant quaerentes aquam. Ad puteum tandem deveniunt; utque uberi4 AE pus, Fab. Cll. Faernus, Fab. t XXXV.s Gallico Pin n. Alii Dingillam, alii etiam Digillam vocant. Vemm nomen fringuilla. V rro enim de Linqua Latinii, Lib. VI. sit, sin M. Actius, inquit, in Catinae quid 'instutiaep quia istiari talis cupia/ euris p catinae , Ast. ll. Sc. t V. V. 49. Verba illa Plauti leguntur: cujus vulgutae quidem editiones habent fristitiis: aefringulis vera esse lectio videtur. Fring utire autem ab antiquo fringuere deductum , & id cum sono subsilire esse puto. Vide Nonium , cap. I. Sett. XX i.

ε Benserade . Fab. CXLI. a sopus , Fab. XlX. & cXLVll. Faernus . Fab. XXXVII. Disit irod by Corale

109쪽

Illum scatere aquarum copiΛ vident, Perbibere cupiunt; unaque: Huc age, o soror, Quin, inquit. saltu mittimus corpuscula gSed altera: Hic si puteus aruerit quoque, Inde remeare quo valebimus modo y Itus est imprudens, de reditu si non liquet.

' FABULA XXIII.

Cerva, Venator, S Leo. 7

VENA Ton ΕΜ olim cerva sugiens, in seri Leonis antrum se imprudens receperat: Quae comprehensa dum necatur: Hei mihi, Quid, inquit, hominem tam celeri prodest pede Fugisse saevum' saevior occurrit sera. Vitas charibdim frustra, si in Scyllam incidas. εν resonus , Fab. LX lv. Tanaq. Faber ex arabico Locmani . Fab. vlli. g Philipp. Gualterus Alexandreidos, Lib. V. V. 3or. lneidis in Scyllam, cupiens vitare cha ibaim. Qui versus deinde . reposita incito pro incidis, in proverbiorum numerum relatus est.

110쪽

FABULA XXIV.

Formica S Columba.'

Fon Μ te A sitiens ad sontem descenderat; Sed illam aquarum fluxus in preteceps trahit et Peribat misera, clim sortem ejus intuens Columba, miseransque injicit ramusculum: Quo sublevata naufraga evadit necem. Post paulo, instructus arcu, quidam Rusticus Advenit illuc sorte; & obviam sibi Columbam aspiciens , figere hanc telo parati Sentit periclum Formica, & piae timens Columbae, talo Rustici sese applicat, Ipsumque mordet, adnitens, quantum I potest. Doloris ille impatiens obvertit caput; Simulque volucris admonita procul evolat. Juva, ut juveris; raro beneficium perit.

0 La Fontaine. Lib. IIJ Fab. XII. Benserade, LXXXVIII. AElopus,

Fab. XU. I Terentius And. Act. V. Sc. I l. U. 2O..... Sublimem hunc intro rape, quantum potes. Eun. Ast. a. Sc. 3. V. 85. Duc, quantum Potes. Plautus, Aul. Rct a. dic. 0. v. g. Congrum . Muraenam exdorsua , quRntum potes. Μostet. Α'. 3. Sc. a. v. 7I. Dare vult uxorem filio, quantum potest.

Haec loqueudi formula saepissime apud Plautum ac Terentium recurrit.