Franc. Josephi Desbillons ... Fabulae Aesopiae, curis posterioribus, omnes fere, emendatae accesserunt plus quam 170 novae; tum etiam observationes, grammaticae praesertim, complures, et index copiosus ... Volumen 1. 2.

361쪽

FABULA XXXIV.

Cuculus, Philomela, o Asellus. '

Cυ Μ cantavissent coram Asello judice Cuculus, ac Philomela; & hic quidem unicum, Quem norat, usque & usque repetisset sonum; At illa concinnasset egregium mel OS, Sonosque mira varietate volubiles; Postremo Asellus dixit hanc sententiam: Philomelae cantus paulo est intricatior; Placet cuculus, multo aequabilius Canens, Nostrasque, pugnae praemium, laudes seret. Quaecumque capere intelligendo non potest Judex ineptus, ea plerumque deprimit.

FABULA XXXV.

Porcus S Nautae.

CuΜ navem acerbum fluctibus iratis mare Voxaret, & turbaret exanimes motu Nautas; jacebat Porcus interea gravi Sopore mersus. Illi desidem excitant, Et exprobrantes tam supinam inertiam: Commune, Clamant, non sentis periculum y Dormire, mortem cuncta dum intentant 3, polosy

st camerarius, Fab. ccc XVI. a Virgilius. Aen. L. I. V. 0 .P-iememque viris intentant omnia mortem.

362쪽

Τrepidate, stulti, grunniens Porcus refert; Ista sapientem me probat A securitas. Nautae reponunt: Immo socordem probat. Apathia, tantis Stoicorum laudibus celebrata, rursus 5 hac notatur sabula. Illam esse dicunt Stoici constantiam; Mihi videtur esse mentis tarditas.

FABULA XXXVI.

Duo Juvenci gramina, quae forent satis

Et larga 7 & idonea laciendo corpori, In colle habebant: inde sed laetam procul Ut aspexgre viriditatem Pratuli 8, Rus repente desiderio perciti, Huc se transferre properant. Aliquantum viae Consecerant: Duietum se densum objicit; Hac permeandum: tentant; & aditum sibi Inveniunt: at praedator irruit Lupus;

4 Diogenes Laert. L. IX. Navi aliquanaeo ferebatur nvrrho ερ eiam Deli, tem . sate acti . uesecriores euent, i se, tranquillo animo, orcellum iis vani e n em Uenae,ae, alceus mortere sapientem hanc illius imitari Iecuritatem. 5 Vide Lib. Vill. Fab. XXIX. de annot. o Richer, Lib. IV. Fab. l. et Horatius, L. 4. Od. a. V. 5 . de vitulo: Qui largis juvenescit herbis. 3 cicero, de clar. orat. c. o. Tum in pratulo Propter Platonis statuisam eo euimus. Ad Attic. L. 32. isPiIt. D. Abutus es innofro pratulo. Plinius jun. L. 5. Epist. b. Alibi pratulum . alibi Usa buxus intervenit.

363쪽

Utrumque serus oppugnat; unum strangulat: Evadit alter propellente agilis metu, Tandemque Pratulum ad expetitum porvenit.

Laboris igitur jam solatio ' frui

Parat; avidusque se teneris ingurgitat Graminibus. At recepit letiferas dapes, Simulque virus saucia cute combibit. Videlicet omnis infestus erat is locus Serpentibus atris, herbis & nocentibus: Ergo miser inde cum reversus est domum, Languere coepit, & obiit mortem brevi. Quemcumque stulta cupiditas cogit suum Relinquere bonum, meritus hic malum invenit

FABULA XXXVII.

Quo D mortua Ursus corpora nulla manderet, Humanitatem idcirco jactabat suam: At Vulpis: Immo vis, ait, humanus mihi Videri y mande mortua, vivis abstine.

u Cicero, in Verr. L. 4. C. . Ut haberent hσe oblectamenta ερ su-latia servitutis. Virgilius, Aen. L. 3. V. 66Ο. Ea sola voluptas ἰSclaratenque mali. L. II. V. 62. Solatia luctus Exigua ingentis. I Ovidius, Metam. L. M. V. ID. Copia nul in famem relevati stis arida guttur Urit; & inviso meritus torquetur Rb Rur .a Hominum propria est humanitΗs, sed hanc a belluis asseetatam fiu-κere . in hoc Praesertim tabularum genere, licet.

364쪽

Τam facinorosa neminem vita inquinat, Qui laude se aliqua dignum non existimet.

FABULA XXXV ΙΙΙ.

CUM deambularet veste Croesus regia Stulte superbus, ex Solone quaesiit, Usquamne quidquam fas fuisset pulchrius Videre. Vidi psittacos, inquit Solon, Qui plus niterent, at superbirent minus.

FABULA XXXIX.

Cynicus talentum a Rege cum peteret sibi: Plus, inquit ille, quam decet Cynicum, petis. Denarium ergo jam petit. Petis minus, Ait ille rursus, quam decet Regem dare. Nil dare volenti causa facile suppetiti

FABULA XL.

Orator N Circulator.

IDONEA vitae & moribus cum funderet Orator olim copiosus in soro

a Ad hanc me tabulam eoncinnandam invitavit, quanquam est diver- iuui, id quod Strabo, L. 14. circa med. uarrat de citharaedo uoblii,

365쪽

Atheniensi, concionem civium Numerosam, honestam gratulabatur sibi: Verum ecce concrepante tintinnabulo Spectacula sua Circulator nuntiat; Simulque concio Oratorem deserit, Et properat illuc, gaudii quo spes vocat. Unus tamen remansit, in angulo sedens: At illo dormiebat. Quem blande alloquens orator, & collaudans, quod prudentior Stultam refugeret multitudinem sequi, Datumquo signum ludicri contemneret, Postquam excitavit: Ludicri signum est datum, Ait homo perturbatust . . O, Vale, Vale. Plerumque dulci posthabetur utile.

cui eum Iasii attenti aliquandiu adititissent . cith hine omnes. excepto uno surdastro , dilapsi sunt , ubi signum vendendorum piscium auditum est.