장음표시 사용
351쪽
Q ----δge, in quit illa, amice, quod sacile potes Dare, periturae ne mihi auxilium nega: Aliquot recisos quaere ramos arborum, Et injico, qui me ad resiliendum sublevent. Lupus ad haec: Sine modo, quod petis, laciam lubens :Sed dic, amabo, num diu est 3, cum sic jaces γΤuque adeo, quam prudentem & callidam serunt, In has incurrere insidias quonam modo Potueris, ego profecto scire pervelim Ohe, reclamat Vulpis impatiens morae, Nunc ista desine, quaeso: me primum adjuva Ex hoc periculo ut reducaer Ocyus: Tibi nostra tum omnis historia narrabitur Periculosa ne beneficium mora corrumpe lentus; at juva cito, quem juvas.
Duo Viatores dum simul faciunt iter, Narsupium unus reperit plenum aureis. Eia, inquit, alter, in commune 5: sed lucri Ille negat ullam posse se partem dare;
a Plautus. Vere. Ast. 3. Sc. I. V. 44. Nam illi quid in . liaud sane diu est, eum dentes xcidctrian νη F sopus, Fab. LXXXII l. 5 Seneca Epiit. CXIX. Quoties aliqtitae in v ni. Nou ex Pero nee Ueornmune, ico. Phaedrus, Lib. U. Fah. ER, inquit, in cummune, quodcumqae est lucri
352쪽
Totumque jure uni reservandum sibi contendit, unus cum ipse sit, qui invenerit. Interea utrique armatus Occurrit Latro. Nummorum tunc possessor: Ela, dexteram Conser, ait; vimque vi repellamus: duos Non vincet unus. Pauper at retulit comes:
Non tanti est: quid enim posit hic vacuo si mihi Abripercy sed tu, habere qui solus bonum Volueris, solus jure nunc malum sere S.
MEncon Ius in cujusdam Sculptoris domum Cum divertisset, patris effigiem sui Aspexit; & quaesivit, quanti venderet. Hanc nummuli g ut audit omnivo decem Sibi comparari posse, gaudet in sinu, Venire magnum tantulo pretio Jovem. Sed hic suum quoque stare simulachrum videns, Multoque pluris esse vendendum ratus: Quanti, inquit, istud y Sculptor autem: Si alterum Stipulata signum compares pecunia, Istud tibi pro cumulo 3 mercedis dabo.
6 Iuvenalis . sat. ΤΟ. V. 22. Caninhit vacuus coram latrone viator. et Riclier, Lib. lV. Fab. vl. Asopus, Fab. XC. Faernus, Fab. XLVII. P. Targa , Fab. 38. 8 cicero. ad Artic. l.. l. F.Pist. 16. Pro mercedis eumulo fuerunt. Cumulus mero dis est id quod pactionem excedit, quod datur, ut Galli dicunt, par aeuus te marche
353쪽
Ridicula quam sit humiliorum vanitas 9, Tunc, justa cum sit aestimatio, patet.
Ibis κα1υΜ laid gentem in gallinaceam Sibi inoruerat victo Gallus aemulo: Hinc se superbus tollit ad culmen domus, Suam ipse cantu celebret ut victoriam. At Vultur audit, & advolans illum rapit. Impune victor nullus insolens * suit.
dem argumentum. PAc 1 Fic E agebant a Galli duo: supervenit Gallina, bellumque simul. O Amor, Ilium
o Errant . qui put'nt, voce vanitatis non Posse quamdam Animi ela- tionem sienificari. Suetonius. Viteli. c. Io. Plurimram in i Drn- ναIα- hausit, yaspmque alvi fit, rori vanitate sigrae insolentiae. Tacitus. Hilh. L. 3. c. 73. Circumsisunt coron trim Atticiam eoniastilem, umbra honoris ρο fu met urenitate morasset aera H. Vita Agrie. C. 8. Nec Agricola Pro eritate torram tu VNnitatem titus. Veil. Paterc. L. 2. C m. Hic vir omuit m vanissimus . . . infretu que amplius XX lenionum πνmero. Pb aedrus, L. S, Fab. 7. V. I Ubi vnnus animus, Rura captus frivola. 1 LR Frintaine, Lib. VI l. Fab. XIll. RenserAde. Fab. CLIII. IEsopus, Fab. CXLV. Aphthonius, Fab. X u. L manus, Fab. XXXV. α Phaedrus , Lib. I. Fab. M. V. Π - . - , Tunc ille insolens Oualis tibi videtur opera haec vocis meae 3 Terentius. Adel. AR. 3. Sc. q. V. 56. Quam vos tacillimo agitis, quhm estis maximo Potentes , dites, sortunati . nobiles. Tacitus, Aniasti. L. a. c. 73. qnαι hostιum more ageret.
354쪽
Inter seroces aemulos dubium A suit: Addebat animos nempe spectatrix frequens, Quam sama pugnae nuntia huc acciverat: Sed unus altero inferior tandem, & male Mulcatus, hinc se proripit celeri fuga; Et, abscondat ubi dedecus, latebram petit; Helenamque non unam, alii tuo partam S gemens
Relinquit hosti, praemium victoriae. Interea tecti scandit ad fastigium Victor suporbus & epinicium si sibi
Canit ipse, acutis ingeminans clangoribus At vultur, auras ambiens dum circinat 7, Quaeritque praedam, audivit, & simul ingruens, Stulte triumphantem occupat, lacerat, Vorat.
Canis domesticus S Canis externus.
Co Nur vita Μ solemne canis domesticus Videns parari, invitat externum Canem, Secum ut suturi particeps fiat boni.
4 T. Livius, L. 3 ζ. c. 2'. Aliquanatu diabium praelium mil. A Virgilius, Aen. L. 2. v. 783. illic res tritae , regnumque, & regia coniux Parta tibi. 6 Suetonius. Nero. C. 43. rmavit se . . . cantaturum epinicia, qua jam nunc 'bi com orat morteret.' Vide iacit. ad L. 8. Fab. 4, . - 8 Richer . l.ili. X. Fab. VI. RenserRde. Fab. CLXVIII. Riopus. Fab. CXXIX. Faernus. Fab. LXXX. P. Targa, Fab. 98.
355쪽
Bonignitatem hanc sperat ille credulus Fore essicacem; quodque sperat, jam ratum 9 Sibi sese reputat; resque suae quo sint loco, Et varietas quos quanta commendet cibos, . Ut videat, ad culinam vadit: at coquus Eum apprehensis derepente cruribus Praecipitem de senestr.i projicit in viam. Quicumque se spondet aliorum de bonis Fore liberalem, nostra labella hunc notat; culpatque pariter ejus imprudentiam, Qui cautioni tam caducae habet fidem *.
SuuM ad Tribunal omnes olim Iupiter Mercurium jussit convocare belluas ; Ut pulchriores edidisse filios Quas judicasset, has donaret praemio. Accurrit ergo Simia, & turpem offerensu Cicero, ad Attic. L. I. Epist. 8. O mi flor, cui cauti in ille e o noluisset, ratum esset. I Oeero. ad fami l. L. 7. Epist. Ig. Itaque. avrio Nessum rarition si1UMmα Irant . Rr culam ethi miti cautionem chir iura hi m/ild est, quamvis ipsa sit graecula, sive, uoi inulto firauior. et cicerta de Divin. L. a. c. 59. In morum visis faex non es ha-3 Henserade, Fab. CV. t e Neble. in sua Comostdia ιElopica, AR VSc. l . Avienus, Fab. XIV. V 4 Hic debuisIe strihi Mulcherrimor. contendere vθlit, cist rid μν
356쪽
281Simiolum: Ιs, inquit, bellulus meus mihi Cedite, parentes ceterde) palmam exigit. Malus auctor latus nunquam bene novit suos.
CuM Pigeibus Aves laedere icto sanxerant. Ut opera & opibus se juvarent mutuis. Sed hinc, & illinc publica res cum postulat, Ut obligatam facta liberent fidem; Neque gens Natantum sese in auras tollere, Neque gens Ualantum permeare undas potest. Inutilis ibi societas conjungitur ', Ubi via dividit invia r , & dispar genus.
LAUDABAT Quercus arduae praestantiam Sub ejus umbra germinaris 3 Arbuscula. Meum quidem, inquit Quercus, altum in aethera Surgit cacumen; dominor in totum nemus:
Camerarius , Fab. cccI. o Cicero, de Uisc. L. 3. c. II. Meminisi, esse inter homi-es naturaconi midiam focietatem. et Virgilius , Aen. L. 3. V. 383 . . - Longa Procul longis via dividit invia terris. 8 Plinius. Hiit. L. 13. C. 4. de palma: Miadis in Dalmite flore . : femino , citra Forem, germinat, ea utimui ea modo.
357쪽
2-:-i-εα- At quo magis praecello Arboribus ceteris, Tanto facilius venti, grandinis, nivis, Fulminis atroces me petunt injuriae. Huc fabula homines commonentur infimi, Summis suam invidere ne sortem velint.
IRRETIENDIs laqueos eXplicaverat Volucribus Auceps; alliciendi gratia Posuerat escam: demum in insidiis cubans Expectat. Agmen mox satis magnum advolat; Sed haec avaro indigna visa paucitas: Nihil ergo tentat ille . in horam disserens ἔ, Dum multitudo accederet frequentior. Aliae post alias interim abscedunt aves; Novissimaeque succedunt prioribus Longe minore numero: ade Atremum, cibi Εgenus, & macer, unicus passerculus Jam superat; & in occasum cum sol vergeret, Vacuus ne redeat Auceps laqueos contrahit, Illamque tristis futilem praedam capit. Meliora dum vis, ne bona amittaS, cave.
O Abstemius, Fab. XXX lX a Ovidius, Fiast. L. 3. V. 3M. Nubere is qua voles. quamvὶs properabitis ambo,
Diuer: habent parvae commoda mRgnR morae.
358쪽
FABULA XXX. Rusticus m Canis. 'CUNIs jacentem silium valido cani
Custodiendum Rusticus commiserat: Adrepsit hydra immanis, artus parvulOS, Et dolicatos devorare jam paranS. Sed occupat eam, corripitque mordicus Custos fidelis, atque grandi Vulnere Debilitat, incassumque tollentem minas 3 opprimit: at meritam inserre dum properat necem, Puerumque, cunasque simul evertit super Extincta peste. Mox suo ex arvo redux Agricola, cunas hinc ut eversas videt, Inde esseratum rictibus Canem aspicit Adhuc cruentis; hunc, dolore pertitus, Ligone, quem tenebat, impacto serit, Interficitque, nil morari sustinens, Animi furentis impetum dum vindicet. At cunas ubi restituit, ac demortuo Super angue puerum vivum, illaesum reperit; Seram facinoris egit A poenitentiam,
corn. Nepos, L. 5. c. 4. ω differendo viaeretur Negare. Lucanus. L. I. V. 28I.
Tolle moras: semper nocuit disterre parntis. a camerarius , Fab. CCcLXXXIX, SpΘcimem sapientiae Set'. VII. Pag. 3 I. Edit. Star i. Histoire Pitoyable Erastus, ch. 8. Indorum ada urinc.
3 Virgilius, Georg. L. 3. V. 42I. de Viperat Tollentemque minas & sibila colla tumentem
Q. Curtius. L. 8. c. 6. n. g3. quia frater ivssus quanqMam fm 'tum facinus augus foret, tamen ε oenitentiam 0Ms akeret, o νον
359쪽
Et se coarguit ipse, & agnovit gemens, Irae malum reverti ad aucLOreS suos.
CAsΥΑΜ tenebat diris Lusciniam unguibus Accipiter. Illa: Si me dimittas modo Fundam tibi melos quam potero doctissimum, Suavissimumque; quin & experiar simul Cantare laudes & mei clementiam Victoris, inquit. At mihi, retulit latro, Non auribus bene esse, sed ventri volo. Canant Poetae; at meminerint, quaedam sera Ingenia nullis artibus humanis capi.
CUM tenuis alto Gutta cadens ab aethere Vastos devolveretur in Ponti sinus: Heui tantula, inquit, tantae quid voragini Irodesse possum, primo fluctu scilicet
se potissimum vi meretur iureicium. Auctor Dialogi de orae C T . xeque illius, anquit. fremonis mei roenitentiam asto. Τ Livius, L. 3s. c. 34. Geler m siti xit Damocritus Poenitentiam fer eam. in seram atque istutilem I equi. Phaedrus, L. I. Fab'I3. ,- 2. Serae dat poenas turpes Poenitentiae. 5 Ahi ieinius. l ab. XCII. Jayus Biblioth. Rhet. TOm. I. Pag. Tm. 6 Spectator Augi. Tom. 3. SCrm. 49.
360쪽
Exhaurienda, & interitura landitus gDum sic mis olla deprimit sortem suam; Patulo dehiscens ore summis ostreum Emergit undis, hancque delapi in excipit, Penitus recondit, induratam perlicit: Quae Gutta suerat, extitit domum unio 7; Ac deinde honoris illud ad fastigium Εveetus est, ut Regis ornaret caput. Qui se latentur humiles , extollit Deus.
Lupos secutus Corvus ad multum 9 diem, Praedam his potitis ossicium jactat suum. sibique partem rctribuant aliquam, rogat. Respondet unus: Gratum id est et sorsitan, Si cura nostri te comitem nobis daret: At sola praedae cupiditas huc te impulit, Ad quam obtinendam cum Operae potueris nihil
Conserre, merit a te vacuum dimittimus. Inutiles labella parasitos notat.
et Uni neq in Ostreis ex rore conces' o nasci crediderunt veteres Vide Plin. hiit. 1 ib. lX o. XXXu. exere .s cumerarius, Fab. CCLXXXV. Verdia orti. P g. 93 9 cicero, ad Attic. l.. ia. Epist. 9. MuItus sermo ad multum diem. I Virgilius. Aen. L. a. V. 595. Quid iuris 3 aut quonam nostri tibi cura recessiit